RUITEMBOER N°. 154. Vrijdag November IÜSI7 il.4e Jaargang. Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel. De eenige menschen in de heele wereld.... Sport Medische Rubriek. A. C. VAN DER REST, ass. APOTHEKER W etepscbappen. ABONNEMENT Prijs per Wartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag- en Vrijdagavond. GOESCHE1 COURANT UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Kkeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels fl,20, elke tegel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Onder de zoogenaamde primitieve vol ken leven soms kleine verbalen, fabels zou men ze kunnen noemen, die een wonder lijke wijsheid inhouden. Zoo vertelt Na- taiis Curtis in haar „Indianen-boek" eem fabel, d'ie haar door een ouden Indiaan werd verteld en voorgezongen. Deze was dan in het kort aldusEr waren eens een paar muizen, die onder een kromme boomstronk zalen en die geloofden, dat zij dé eenige wezens in de hieeie wereld waren. Een van hen stond op, strekte zijn kleine pootjes uit en kon net de onderkant van den gebogen boomstronk aanraken. Toen dacht hij, dat hij erg groot was en dat hij den hemel aanraakte. Daarom danste hij en zong: Wie is er die heele wereld gelijk als ik? Wie is gelijk aan maj? Ik kan dien hemel aan raken, ja zeker, ik raak dén hemel aan1! «uk Wel, en als men nu zoo eens nadenkt, over dat kinderlijke fabeltje van het In dianenvolk, dan dringt zich onwillekeurig een vergelijking aan ons op. Warem pel, er zijn nog wel menschen, die not zoo kortzichtig en trots zijn, als dat zelfvoldane muisje onder dien krommen boomstronk. Die meenen, dat hun eigen kromme denkbeelden en inzichten om trent dén menseh, waarboven ze niet uit kunnen zien, den hemel vormen. Die zich van de overige wereld afsluiten in het duister van hun eigen zelfvoldaanheid, die zich zelf de eenigsbe menschen in de heele wereld voelen., die zichzelf het voornaamste, het grootste, het besije en het belangrijkste achten. En daarom bij al hetgeen zij doen, het eigen-ik, het eigen voordeel, het eigenbelang op den voorgrond stellen. En dan meenen, deft hemel fce bereiken, dien hemel aan te ra ken. Dat wiL zeggien, h»t toppunt van voldoening te hebben bereikt. Ja, warem pel, zoo zijn er. Wat lijken ze sterk op dat opgeblazen muisje Maar: de dwaze muis leefde in een waan, een toestand van zelfmisleiding en zelfbegoocheling. En zoo doen die zon derlinge menschen, waarvan ik zoo juist sprak. Want de wereld is veel grooter, en de menschen zijn ongeteld, en de hemel is veel hooger. En we kunnen ons niet, zonder groote moreel© schade voor ons zelf, van de andenen afscheiden in dom me zelfgenoegzaamheid en egoïsme. Er moet samenwerking zijn. Een collega overzee zei daaromtrent onlangs deze een- eenvoudige, maar buitengewoon ware woorden: „We kunnen ons geen moei lijken en onaangenamen toestand' in de menschelijke verhoudingen indenken, die niet onmetelijk gemakkelijker en beter op losbaar wordt, als de betrokken partijen slechts een edelmoedige en wellevende blijven bewaren. In dbm strijd van 11 FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. Nap keek niet om en gaf evenmin ant woord'. Bewegingloos bleef hij haar aan staren, tot de deur open ging. Dan, met een kleine, plotselinge beweging, stond hij op en schoof den fauteuil achteruit. Een forsche man in rijcostuum stapte zwaar dé kamer in en bleef van onder zijn nijdig saamgetrokken wenkbrauwen rondkijkend, in, het midden staan. Zelfs dft meest zachtmoedige criticus zou Sir Giles Carfax niet knap hebben kunnen noemen, ofschoon zijn trekken zeer regel matig waren. Maar het gielaat vol puisten en zijn boosaardig gluiperige oogen be dierven alles te zeer. Naar zijn staalgrijs haar en dito knevel te oordeelem, leek hij een vijftiger, maar hij kon iets jonger zijn. Hij had ontzaglijk breede, eeeigs- zins rondb schouders. Hij bleef in het midden van de ka mer dien bezoeker aanstaren, totdat Anne aan die pijnlijke stilte een einde maakte. „Mag ik dé heeren even voorstellen: het leven, waar de eene wil zich tegen over db andere stelt, en het eene belang tegenover het andere, overtuigen we ons- zelve gemakkelijk, dat de inschikkelijke en verzoeningsgezinde geest zwakheid en nederlaag tot noodzakelijk gevolg heeft. Maar dat is een van die zeer dwaze en ongerijmde opvattinnen, die zich soms van ons meester maken. Het is waar, dat het doordrijven van onze plannen, met zoo min mogelijk consideratie voor den ander, dikwijls slaagt. Maar het succes en de overwinning, aldus behaald, zijn meestal onvruchtbaar en zijn weinig op wekkend of goed. Overwinning door ver zoening is meestal de moedigs'je, fijnste soort overwinning; cn db esnige keer, dat we ooit ervan zullen genieten, d'at we onzen eigen wil doen, zal zijn, als we op edelmoedige en vriendelijke wijze achting toonen voor den wil vanden ander. Het leven is geen strijd van vernuft of een conflict van belangen: uw belangen tegen die van de heele wereld. Eu als we er op uit zijn, diat ervan te maken, be derven we het geheel en al. Het leven is een groote coöperatieve onderneming, in een wereld vol menschen, elk met zijn rechten, zijn meeningen, waarmee hij soms wel wat al te ingenomen wil zijn, met zijn ambities, die wei eens geneigd zijn, met hem op den loop te gaan soms. En hij leeft het het beste, die dit alles be denkt, en zichzelf aanpast aan het groote plan der dingen met een vriendelij tan, edelmoedigen, welwillenden geest". We zijn niet de eenige menschen in do heele wereld. Dat hadden blijkbaar die primitieve Indianen van Noord-Ame- rika al eeuwen en eeuwen geleden ontdekt. V.FfosaEfrfS Luchtvaart. Een noodlottige hoogtevaart. Op 4 (Mei van dit jaar slaagde de Ame- rikaansche ballonoommandlant Hawthorne C. Gray erin, met een vrijen ballon in een solo-vaart tot een hoogte te stijgen van 12.500 M., dbor welke verrichbng het wereld-hoogterecord voor ballons, dat sedert 31 Juli 1901 met 10.800 M. op naam stond van de Duitscbers Berson en Süring, officieus op krachtige wijze werd geslagen. De Amerikaan dankte zijn suc ces hoofdzakelijk door gebruik te maken van parachutes. Wordt onder normale om standigheden bij opstijgingen tot groote hoogten voldoende ballast overgehouden, om bij het weer dalen de vallende bewe ging van den ballon te remmen, capt. Gray wierp, om zoo hoog mogelijk te kunnen stijgen, al zajn ballast over boord1. Na flink gasuitlaten, volgdb de daling. Dat is Mr. Nap Errol, Giles, Mr. Er- rol, mijn echtgenoot". Zij zeide het zonder eenige beving in haar stem, d'och zij hield haar oogen neer geslagen, alsof ze hun begroeting liever niet wilde zien. Misschien raadde zij, dat er een aanmatigende glans in Nap's oogen flikkerdb, toen hij zeer makkelijk ant woordde: „Ik heb reeds lang uitgezien' naar het genoegen kennis met u te maken", teemde hij. „Op goed' geluk af heb ik een be zoek gebracht, en Lady Carfax vertelde me, dat u niet lang weg zoudt blijven". Sir Giles fronste zijn wenkbrauwen nog meer en wierp zijn vrouw een boosaardi- gen blik toe. „Wie voor den donder heeft haar dat gezegd1?" gromde hij. „En waarover wenscht u mij te spreken? Heb ik u vroe ger al ontmoet?" Zijn tong sloeg dubbel, zoodat zijn woorden moeilijk verstaanbaar waren. Nap's glimlach was onmiskenbaar sar donisch. „Verschillende malen", zeide hij. „Den laatsten keer hebt u mij bijna on der den voet gereden. Waarschijnlijk zult u het u niet meer herinneren, doch op mij heeft het een meer langdurige!!, in druk gemaakt. Sir Giles wierp heui een blik vol haat toe, alsof hij zich beleedigd achtte. „Ik herinner het me zeide hij. „Uw paard De snelhed' waarmede de ballon omlaag kwam, zou den bailonvaarder zeker het leven hebben gekost. Gray had er echter dit op gevonden, door eerst de zwaarste uitrustingstukken, be\est gd; aan kleine pa rachutes, over boord te werpen. Totdat op 2500 M. ook Gray zelf door middel van een parachute den ballen verliet. Zoo als den Amerikaan later b'eek, kon de F. A. I. zijn record' met offic.eel erken nen, aangezien het reglement voorschrijft, dat de ballon met zijn volledige uitrus ting op den grond moet terugkeeren. Aan het eind van de vorige week heeft capt. Gray een nieuwe poging gedaan om het reeds meer dan ecu kwart eeuw oude wereldhoogte-record voor vrije bal lons, thans officieel, te slaan. Deze po ging is den Amerikaan heiaas noodlottig geworden. De ballon werd des middags met de vernielde mand en het verminkt© lijk van capt. Gray teruggevonden aan dien voet van eenige boomen in de buurt van Nashville, lil. Door het onderzoek naar de oorzaak van dit ongeluk is komen vast te staan, dat capt. Gray op meer dan 12.000 M. hoogte, bij het doorsnij den der ophanging van een zak ballast, tengevolge van de lichte verdooving waar in hij op die hoogte moet hebben ver keerd' en het daaraan gepaard gaande loodzwaar gevoel der ledematen, met zijn scherp mes ook de gummibuis heeft door gesneden, die zijn zuurstofmasker met den zuurs tof cylinder verbond. Door het op houden van den automatischeo toevoer van zuurstof, volgde onvermijdelijk de dood door verstikking. Uit Gray's logboek bleek, dat de ballon op 19.500 voet door zware sneeuwstormen voer en daar het vriespunt bereikte. Hooger stijgende hoor de Gray door zijn ontvanginrichting radio- muziek, en ontving hij de groeten van de radio-stations van St. Louis en Cincinnati die hem een goede reis toewensdhtem. Op 40.000 voet hoogte bedroeg de tem peratuur 32 graden onder nul. Dit ongeluk brengt in herinnering dis destijds in de geheele wereld zooveel ont roering verwekkende tragische hoogte vaart van den Framschcn ballon „Zenith" op 16 April 1875 met de luchtvaarders Crocé Spinelli, Sivel en Tissatndier. Na een hoogte te hebben bereikt van 8600 M„ was de ballon naar 6300 M. teruggevallen. De bailonvaarders die, als gevolg van de primitieve uitrusting der zuurstofappara ten, half versuft waren, begingen toen dk onvoorzichtigheid te veel ballast over boord1 te werpen, zoodat de ballon opnieuw naar groote hoogte voer. Bij deze tweede stijging verloren Crocé Spinelli en Sivel het leven. H oorend-stomme kinderen. Het is al meermalen gezegd' en het zal nog wel eens duizenden malen herhaald mogen worden, dat stomheid een gevolg is van dbofheid aldus schrijft in een brochure de heer C. van Meurs, direc teur van het Rotterdamsche Doofstoirir men-institaut. Doofgeboren of vroegtijdig doofgfa- word'enen leeren niet spreken, omdat zij stormde op het mijne in, het was uw eigen schuld'. Jullie Amerikanen nemen nooit db regels van de sport in acht. Ik vind' het aftijd aardig, als ik jullie van het paard' zie duikelen". ,,Dat geloof ik graag", zeide Nap be leefd'. „Het moet u een heele voldoe ning geven". Sir Giles lachte met korten snauw en kwam naar den haard. Hij stak een heel eind boven den slanken Amerikaan uit, dioch deze scheen volstrekt niet voor een vergelijking met hem terug te schrikken. Met zijn banden in zijn zak stelde hij zijn brutaliteit tegen die balf-dnonken dwin gelandij van den ander. Intusschen zat Anne Carfax zwijgend achter haar theetafel; haar gelaat was als een masker, diat niet het minste van wat er in haar hart omging, verried'. „En waarover wenscht u mij nu te spreken?" vroeg Sir Giles met een woes- ten trap tegen de kolen. Nap was dadelijk klaar met zijn ant woord'. „Eigenlijk ben ik hier uit naam van mijn broer. Zooals u weet, is er sprake van het bouwen van een gemeente huis. Mijn broer is van oordeel, dat de eigenaar van db ambtshfierlijkheid hij maakte een half-ironische buiging .diaarin het eerst gekend moet wordfen. Maar hij heeft mij opgedlragen u te ver zekeren, dat hij, voor het geval dat u het TE GOES, Lange Kerkstraat 42, vindt U de meest uitgebreide zaak in Geneesmiddelen, Verbandstoffen, Verplegings-artiltelen, Bandages, Instrumenten, Chemicaliën, Bronwateren, Toillet-artikelein, enz. GENEESMIDDELEN: ook alle Verpakte, zooals Sanatogen, Sanguinose, Kalzan, Nujol, Levertraan, Nierpillen, enz. De echte Hcrnoïcpatische Geneesmiddelen vain Dr. Schwabe. VERBANDSTOFFEN: Watten, Windsels, Pleisters, Taft, Gazen, periodieke Verbandtromme!s, Verbanden, enz. VERPLEGINGS-AR TIKELEN Koortsthermometers, Glycerlnespuiten, Urinalen, Ondersteken, Irrigatorem, Luchtkussens, Hospitaallinnen en verder alle artikelen en Instrumenten d.e daartoe behooren! De bekende Pumktroiler! Ziekenmeubelen en Kunstlede maten op bestelling! BANDAGES: Elastieken Kousen, Gordels, Buik- en Breukbanden, volgens maat, ook op Dokter's voorschrift! BRONWATEREN: Victoria, Frans Jozef, Karlsbader, Vichy, Apenta, Tassillo, enz. enz. TOILET-ARTIKELEN: Tandpasta's, Tandenborstels, Zeepen, Scbeerartikelen, Pocdters, Crèmes, Eau de Cologne, Parfums: Boldoot, „4711", Coty, Houbygant, Yardley, Farina enz. Alle Geneesmiddelen Gewaarborgd! De andere artikelen Gegarandeerd! Medische Personenweegschaal en Baby-balansen! Lange Kerkstraat 42 GOES Telefoon 168. db taal hunner omgeving niet hooren en dus ook niet begrijpen. Hun spraakwerik tuigien zijn normaal, maar zij zijn doof en blijven daardoor stom. Deze menschen noemt men doofstom. Sedert het doofstommen-onderwijs zoo ver gekomen is dén doofstomme te lee ren spreken, is er althans van stom blij ven, geen sprake meer. Er zijn echter kindéren, die op hun dérde, ja hun vierde en vijfde levensjaar niet of slechts heel gebrekkig tot spreken komen, niettegenstaande zij niet doof zijn. Zulke kinderen noemen wij hoorend-sitom. Raadzaam is het, dat ouders van hoo- rend-stommen niet tot den zes-jarigen leef tijd1 wachten, alvorens medisch advies in te winnen. Soms is er vóór het zesde jaar dloor deskundige leiding wel zooveel verbetering voor het hoorend- stomme kind mogelijk, dat het op tijd op de lagere school kan worden toegelaten. Evenwel, waar zijn db deskundigen en waar de artsen, op wier advies kan worden afge gaan? De praktijk in deze leert, dat er tal van artsen zijn, die met een „het zal wel te recht komen" dé ouders trachten gearust te stellen, tot groot nadeel van het kind en niet tot blijvend' vertrouwen in de medische wetenschap van de zijde der ouders. O, zeker, er zijn wel gevallen, diat kinderen laat, soms heel laat, tot spreken komen zondér ingrijpen van bij- zondére hulp, doch vaak komt het voor, dat hoorend-stommen niet als normale kin- deren de spraak deelachtig worden en dan is wel degelijk paedagogische hulp onont beerlijk. Medicus en onderwijskundige op het zeer beperkte gebied van het kunst matige aanleeren van de spraak en de taal moeten in dit geval samenwerken. Welk adVies moeten wij nu aan ouder» plan gunstig gezind' mocht zijn, bereid is krachtigen steun te verleenien". Sir Giles luisterde naar hem met ge fronste wenkbrauwen. En zijn humeur werd' er niet beter op, toen hij Anne een vluggen, vragenden blik zag werpen op Nap's kalm glimlachend gezicht, ofschoon hij de beteekenis daarvan zelfs niet ver moedde. „Ik ben er niet voor", zeidé hij kortaf. Nap haalde verbaasd zijn schouders op. „Niet? Ik dacht juist van wel Het bloed1 steeg Sir Giles naar het hoofd. „Dan is u óf verkeerd ingelicht óf uw begrip laat veel te wenschen over", zeidé hij met iets zóó beieedigends in zijn toon, dat zelfs Nap een oogemblik woedend werd. Doch toen kwam volkomen kalm, zon der zelfs op .te kijken, Anne tusschen- beidb. „Zou het niet gewenscht zijn, als je Mr. Errol uitlegde, dat je kort ge leden van idee veranderd bent. Sir Giles keerde zich woedend naar haar toe. „Wat heeft diat er voor den duivel mee te maken? Denk je, dat ik mijn eigen idee niet ken? Denk je „Ik begrijp Lady Carfax's bedoeling volkomen", viel Nap hem in de rede en ging vastberaden staan tussehen Sar Giles en dé theetafel. Zijn rug was daarbij naar Anne toegekeerd. „In hoofdzaak ben van hoorendrstomme kinderen geven Raadpleeg zoo vroeg mogelijk een arts, do ch ga o o k naar de doof s tommen-schoo l en laat u door het woord „doof" niet afschrikken. Uw kind1 is niet doof en zal het, naar wij hopen, ftooit worden, dbch stom, dti. niet in, staat om te spre ken of het gesproken woord van anderen te begrijpen, en daarom moet het het spreken en soms ook de taal op kunst matige wijze aanleeren, evenzeer als doof stomme kinderen. Raadpleeg een arts zoo vroeg mogelijk en tevens een deskundige, een doofstommen-onderwijzer, d.i. wacht niet tot uw kind' ouder dan zes jaar ge worden is, want dan hebt gij reeds een kostbaren tijd voorbij laten gaan. Gevoelige handen. Te München zijn vanwege het voor dén mijnbouw aldaar, proeven ge daan, om na te gaan of er waarheid' schuilt in dé bewering van een Nederlander, H. Salomons, diat zijn handen hem door hun buitengewone gevoeligheid' in staat stellen, waar te nemen, of er bepaalde metalen, als goud1, koper, lood enz. in den grond verborgen zijn, en daarvan den aard mee te déelen. Blijkens een bericht, dat wij over die proeven aantreffen in de Times, zou het experiment wel zijn Doordat eenzelfde advertentie drie maal geplaatst twee maal wordt berekend, is de prijs per regel slechts 16 cent. ik het volkomen met haar eens, ofschoon mijn gevoelens iets krachtiger zijn dian de hare. Ik zal u later wel eens vertellen, hoe zij zijn. Ik vermoed', dat het u zal interesseeren, in ieder geval niet verve len. Maar wat nu het gemeentehuis be treft, wat hebt u er tegen? Zoudt u er niet eens met hem over kunnen komen pra ten? Hij voelt zich niet sterk genoeg naar u te komen". Het kalm uitgesproken antwoord' miste zijn uitwerking niet. Sir Giles keek hem een oogenblik aan, totdat hij den vasten blik van den ander niet meer uithouden kon. Dan draaide hij zich waggelend om. „Ik denk er niet over uw broer te be zoeken. Waarom zou ik dht doen? Dacht je soms, dat ik tot het janhagel behoorde, dat zich met het schuim van. de maat schappij bemoeit, als ze maar geld' heb ben? Dacht je soms, d'at ik mij zou ver- jen om om te gaan met kerels als jij?" „Ik vrees ook, dat zulks u moeilijk zou vallen", teemde Nap. Hij stond' nog steeds met zijn rug naar de theetafel en scheen de vrouw, die zoo onverstoorbaar kalm achter hem zat, geheel vergeten te hebben. Zijn vin gers trommeldfen de taptoe op den hoek van dfe tafel. Hij was ontegenzeggelijk meester van den toestand, en zulks zon der dat het hem veel inspanning kostte. (Wordt vervolgd)*

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1927 | | pagina 1