RUITEIBOER
Het Wieg-ekind.
N\ 150.
Woensdag 2 November 1927.
Ill8 Jaargang.
Buitenland
LINTVELT's BAZAR
Rechtszaken.
Koloniën.
Land en Tuinbouw
Pro vin cieme u \Vs
ABONNEMENT
Pri)9 per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
.Verschijnt: Maandag-, 'Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
COIIRANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
Tangier.
De prins van Ud'ine, een neef van
dien koning van Italië, heeft te Tanger
een onderwijsinrichting geopend. Aan deze
schijnbaar onschuldige bezigheid zit meer
vast dan uit deze simpele zin zou blij
ken. De prins van Ud'ine is met een I'ali-
aansch eskader naar Tamger gevaren,
waaruit wel blijkt, diat men eerder met
een demonstratie dan met een eenvoudige
onder wij spl echtigheid te doen heeft. Ve
len beschouwen het Faliaansche optreden
dan ook als een aankondiging van nieuwe
Italiaansche voorwaarden inzake de rege
ling van het statuut van Tanger. Jules
Sauerwein zegt daarentegen in de „Ma-
tin" dat men Mussolini's staatsmamsbe*
leid onrecht zou aandoen, indien men
een parallel zou trekken tusschen dit be
zoek en de provoceerende demonstratie
vaai ex-keizer Wilhelm, toen deze in 1905
aan boord van zijn torpedojager „Pan-
ther" plotseling een bezoek aan Agadir
in Marokko bracht.
Want reeds driemaal, aldus Sauerwein,
namelijk in 1900, 1902 en 1912, heeft
Italië zijn „dcsintcrensement" ten opzich
te van Marokko te kennen gegeven, in
1912 in den vorm van een conventie, on-
dèrteekend door Poimcaré als voorzitter
van den Framschem ministerraad en Tit-
tomi, destijds Italiaansch gezant te Parijs.
Wat nu het Tangerstatuut betfreft: dé
situatie is volkomen duidelijk, aldus ver
volgt de schrijver. Frankrijk en Spanje
voeren momenteel onderhandelingen over
dit statuut. In het verloop dezer besprekinr
gen is tot uiting gekomen, dat het karak
ter der Tangerzone internationaal behoort
te blijven. Bij het onderhoud, dat de Brit-»
sche minister van bui enlandsche zaken,
Chamberlain, onlangs met Primo de Ri
vera heeft gehad1, heeft eerstgenoemde
krachtig er op aangedrongen, dat Spanje
zijn eischcn zou matigen, in welk geval
hij gaarne bere d was, zijn goede diensten
bij de Fransch-Spaasische besprekingen
aan te b eden.
Op zijn beurt h eft Primo onmiddeLijk
or!.end, dat c!e Tangerkwesitie tusschen
Frankrijk en Spanje ge.egeld en deze
regeling vervolgens met medewerking van
Engeland en Italië geregistreerd moet
worden.
Wij weten reeds bij voorbaa1, wat Ital.ë
verlangt: het karakter van een diplomar
tieke vertegenwoordiging voor zijn consul-
generaal te Tanger, een rechter in het
Gemengde Hof en de aanwelzigheid van
een Italiaansch officier, die de volstrekte
neutraliteit der Straat van Gibraltar moet
controleeren. Tegen inwillig ng dezer
eischcn bestaat geen enkel bezwaar.
Derhalve is het bezcek van het Italiaan-
sche eskader aan Tanger in geen enkel
opzicht een verontrustend fe.it. Wat Ma-
Hoek Koningstraat - Magdalenastraat,
SPECIAAL ADRES IN: GLAS,
PORCELEIN EN AARDEWERK.
FEUILLETON
DOOR ETHEL M. DELL.
Z ij maak te een kleine voorwaar tsche be
weging, als wilde zij zijn bevel gehoor
zamen, doch ging dan weer terug. „Neen
heusch, het is beter, dat ik op mijn man
wacht." t
„Neen, het is beter, diat u dat niet
doet!" zeide hij met nadruk. „Ik heb
hem zooeven gezien. Hij zat in dien rook-
salon, ik zal maar niet zeggen in welk
een toestand. Dat weet u toch wel. Maar
jals u verstandig bent, laat u Darnier maar
voor hem zorgen en gaat u met mij
mede".
Dat gaf den doorslag. Ze trok de kap
van haar mantel over haar hoofd1 en ging
zonder een woord te zeggen naar de deur.
Errol trok vlug een overjas aan en
volgde haar dan op het bordes. Een
groote dichte auto was juist voorgereden.
Hij hielp er haar in. „Lieve hemel, wat
is u koud!" zeide hij.
Zij gaf geen eafwoord.
rokko betreft, zijn wij gerust, daar wij
er volstrekt van overtuigd' zijn, dat Italië
de verplichtingen zal nakomen, die het
driemaal achtereen heeft bekrachtigd.
Frankrijk en Amerika.
Na de totstandkoming van een Fransch-
Duitsch handels\erdrag heeft Amerika zich
gehaast ook tot een nieuwe regeling der
handelsbetrekkingen met Frankrijk te ko
men. De minister van handel, Bokanowski,
is naar Washington geweest om de on
derhandelingen te voeren en zij duren na
zijn terugkeer nog voort. De minister ver
klaarde in een interview dat een defini
tief accoord in het zicht is.
Frankrijk heeft een eerste succes be
haald, doordien tijdens de onderhamfle-
lingen een voorloopig tarief het goede
renvervoer tusschen de beide landen zal
regelen. In dit voorloopige tarief staat
Frankrijk aan de Vereenigde Staten de
zelfde behandeling toe, welke Amerika
vóór het tot stand' komen van bet Duilfech-
Fransche verdrag heeft genoten, behalve
in die gevallen, waar de aan Duitschland
toegestane minimum-tarieven hooger z-ijn
dan de vroegere tarieven. De Vereenigde
Stalen zuilen dus tot het einde van de
onderhandelingen dezelfde rechten als voor
het tot stand komen van het Duitfsch-
Fransche handelsverdrag genieten. Des
kundigen zuilen thans de verschillende
punten, waarover de onderhandelingen zul
len loopen, gaan onderzoeken en waar
schijnlijk zal a's gevolg daarvan een be
sluit verschijnen, waardoor de nomencla
tuur, vooral voor artikelen der chemische
industrie, gewijzigd zal worden. Boka
nowski verklaarde nog niet le weten, of
de aanstaande onderhandelingen, te Was
hington of te Parijs gevoerd zullen wor
den, maar beide regeeringen zijn verlan
gend' naar een spoedige overeenkomst.
Politierechter te Middelburg.
OngewenscMe menschiicve ikLqchI
A., 18 jaar, boenenkjieAt ie Ove-
zamd, werd ten laste gelegd, dat hij op
17 September j.l. te Ovezand, een fluit
signaal beeft gegeven ten toeken dat dia
naleving van dë Motor- en Rijwielwet
aldaar werd gecontroleerd, door de po
litie, terwijl hij dat signaal gaf aan eein
wielrijder die zonder licht reed op dien
avond. Eiseh: f20 boete of 20 dagen
hechtenis. Uitspraak: idem.
De hardhandige.
W. d. G„ 31 jaar, landbouwer te Goes,
werd beklaagd, dat hij op 2 Aug. j.l.
te Goes Janna Lisseveld heeft mishandeld
door haar met een steen tegen den rug
te gooien. Eisch: f20 boete of 20 dagen
hechtenis. Uitspraak: idem.
Beleediging.
A. K„ 65 jaar, koopman te Colijns-
piaat, werd verdacht dat hij op 23 Sept.
j.l. te Colijnsplaat J. A. Coomans heeft
beleedigd. Eisch: f Ï0 boete of 10 dagen
hechtenis. Uitspraak: idem.
In hooger beroep.
Door J. H„ 49 jaar, winkelier te
Na iets tegen den chauffeur gezegd
te hebben, stapte hij ook in en ging naast
haar zitten Bijna onmiddellijk daarna v'ogar
ze door de lange, slechtverlichte straat.
Anne Carfax leunde onbeweeglijk ach
terover in haar hoek. Het schijnsel van
het kleine electrische lampje op haar ge
laat liet zien, hoe bleek en vermoeid dait
was. Haar oogen waren dicht.
De man naast haar zat recht als eem
kaars, zijn blik strak gezicht op het
raampje voor hem, zijn lippen opeenge
klemd. De handschoenen, die hij den ge-
heelen avond aan gehad had, hield hij nu
in zijn handien, terwijl zijn vingers er aan
één stuk door aan zatetn te trekken, zoo
dat het zachte leer aan stukken scheurde.
Nu waren zij de stille straat uit en
kwamen in een volslagen dbisternis.
Plotseling, maar heel kalm, begon An
ne: „Het is heel vriendelijk van u, Mr.
Errol!"
Hij keek haar aan. Om dit tegen hem
te zeggen, had zij haar oogen open. ge
daan, maar dadelijk vielen haar oogleden
weer vermoeid' dicht.
„De vriendelijkheid k geheel aan uw
kant, Lady Carfax", zeide zij langzaam.
„Wamt al weet u anderen daartoe te in-
spireeren, dan. blijft die deugd toch uw
eigendom".
Zij lachte en sloot haar oogen weer.
Zoo lang een kind nog in de wieg
ligt, zal de huid vam de kleine op
sommige plaatsen vaak rood en bran
derig zijn en zelfs stuk gaan. Dit ver
zacht en geneest men met PU ROL.
Colijnsplaat is hooger beroep aange'.ee
kend tegen het vonnis der rechtbank van
14 Oct. j.l., waarbij hij ter zake van het
veroorzaken van lichamelijk letsel (imet
een auto) te Kortgeme in Juni j.l. is ver
oordeeld tot f 50 bcete of 50 dagen hech
tenis. De officier van Justitie was reed's
in hooger beroep gekomen.
Door H. A. v. D., notaris te Hulst
is cassatie aange teekend tegen een von
nis der Rechtbank (Kamer vcor Burger
lijke Zaken) van 26 October j.l. waarbij
hij wegens het opmaken van een akte,
zonder dat daarin alle voornomen van
eeni der verschijnende partijen zijn ver
meid', is veroordeeld tot f3 of 3d. b.
Toelating in Indië
geweigerd.
De Oostenrijker Pelhovuc, die na een
afwezigheid van een 10-tal jaren weer
in Indië wenschte terug te kecren, is niet
toegelaten omdat hij verdacht wordt re
laties met Moskou te onderhouden. Hij
reisde op een Hollandsch paspoort, terwijl
hij vreemdeling is. Zijn bagage bestend uit
100 koffers, waarin aan miilioenen aan
waarde-papieren en duizenden aan goud
geld1, dat geborgen was in honderden pak
ken en zakken. Voorts had hij ook che
micaliën bij zich, o.a. een hoeveelheid
cyaankali, voldoende om geheel Batavia
te vergiftigen. Pathovuc is reeds vroeger
om dergelijke redenen in Griekenland ge
weigerd'.
Besmette Nederlandse he
kruisbessen
Op vragen van den heer Van den Heu
vel, lid van de Tweede Kamer, betref
fende de te nemen maatregelen in geval
van stopzetting van den invoer in Enge
land van met Amerikaanschen kruisbes-
senmeeldauw besmette Nederlandsche
kruisbessen, heeft de minister van bin-
nenlandsche zaken en landbouw geant
woord':
Ondër ge tee kende heeft kennis genomen
van db op 14 Juli 1927 in het Engelsche
Lagerhuis gestelde vragen in zake invoer
van Nederlandsche kruisbessen en van
het daarop gegeven antwoord.
Ondergeteekende is uit den aard der
zaak van oordeel, dat tijdig alles gedaan
moet worden om een stopzetting van den
invoer in Engeland van kruisbessen uit ons
land te voorkomen.
Het aanwijzen van bepaalde ui Weersta
tions voor kruisbessen zou in de meel-
diauwwet geen steun vinden en een doel
treffend toezicht op de naleving van zulk
een bepaling zou groote moeilijkheden op
leveren. Zulk een maatregel schijnt ook
Blijkbaar praatte zij liever niet.
Hij keek nu naar zijn gescheurde hand
schoenen en wierp die ongeduldig weg.
Tien minuten lang sprak geen van bei
dén. De auito reed zacht door den nacht
als een bezielde wagen der goden. Zelfs
de wielen snorden niet. Het was, als wer
den zij op vleugelen voortgedreven.
Tien minuten lang zat dé man als een
standbeeld voor zich uit te staren, ter
wijl dé vrouw bewegingloos achterover
leunde. Na de tien minuten verminderde
dé vaart. Zacht kwamen zij neer op
aarde en hielden stil.
Errol maakte het portier open en stapte
uit. „Hebt u een sleutel?" vroeg hij, ter
wijl hij haar zijn hand' gaf, om uit te
stappen.
Zij stond' hooger dan hij en keek haif-
diroomerig, als iemand, die uit een die
pen slaap ontwaakt, op hem neer.
„Weet u wel", begon zij glimlachend',
dat ik dacht, dat u Ruiitenboer was?"
„U hebt gedroomd", zeide hij vrij
barsch-.
Zij huiverde, toen de koude nachtlucht
haar tot dé werkelijkheid terugbracht, en
oogenbiikkelijk kwam haar gereserveerde
houding weer terug. I i
„Dat geloof ik ook", zeide zij. „Neem
me niet kwalijk. Zijn we al thuis? Ja, ik
heb den sleutel." ,1
niet noodig, daar voor invoer in Engeland
een certificaat vereischt wordt, als gevolg
waarvan geen zending naar Engeland ens
land' ongeïnspecteerd verlaat.
Door in daarvoor in aanmerking ko
mende gevallen binnenlandsch vervoer van
besmette bessen onder strenge voarwaar-
den toe ie staan, wordt clandestien onge
controleerd vervoer en noodelooze schade
voor dé kweekers en verdere belangheb
benden voorkomen.
In het onder het eerste punt bedoelde
antwoord deeld bovendien de Engelsche
minister van landbouw trouwens mede,
dat zich geen enkel geval van meeldauw
bij ingevoerde Hollandsche kruisbessen
heeft voorgedaan, noch dat het ministerie
eenige klacht heeft ontvangen.
Provinciale Staten.
Voorstellen voor de
najaarszitting.
In de zomervergadering werd aange
houden een verzoek van de commissi:©
tot behartiging der belangen van de monu
menten in de kerk te Burgh om een sub1-
sidie van ten hoogste f 1000,Aan de
Prov. Zeeuwsche Schoonheids- en Archae-
ologische Commissie werd door Ged. Sta
ten opgedragen, om een grondig onder
zoek nopens deze sub sidie-aanv rage «n te
stellen. Deze commissie meent, dat waar
ook de drie andere epitaphia zoo goed
mogelijk zijn hersteld', het te betreuren
zou zijn indien voor dit vierde, dat van
J. de Huybert en echtgenoote, het be
langrijkste, monument de middelen ont
braken. Waar dé leiding van het werk
bij het Rijksbureau voor de Monumenten
zorg in alleszins bevoegde handen is, e
viseert dé commissie ook vanwege de
provincie een bijdrage te geven.
Ged'. Staten wijzen er op, dat door die
Stalen tot dusver alleen subsidiën werden
verleend voor herstelling van monumentale
gebouwen. Intusschen is het afgebrar
kerkgebouw te Burgh hersteld', zonder
dat een beroep op steun der provincie is
gedaandrie van de vier beschadigde graf
monumenten zijn eveneens zonder bijdrage
dér provincie weder in orde gebracht; het
zou te bejammeren zijn, wanneer het vier
de in geschonden toestand moest blijven
bestaan. Waar door Rijk en gemeente
in dé kosten der restauratie van bedoeld
monument wordt bijgedragen, terwijl van
dé Kerkvoogdij, alsmede van particulie
ren, reeds niet onbelangrijke sommen zijn
ontvangen, meenen Ged. Staten, dat er
in dit bijzondere geval voor de Provincie
aanleiding bestaat, een blijk van belang
stelling te geven en zich niet geheel aan
het verleenen van steun te onttrekken.
Waar evenwel, afgaande op het adres,
reeds in totaal ongeveer f2800,bijeen
is en de kosten der onderhavige restaura
tie f3500,bedragen, is een subsidie
van f 1000,uit de Provinciale kas Zen
ker niet noodig. In overeenstemming met
den algemeenen regel aangenomen voor
gebouwen, meenen Ged. Stalen, dat ook
hier dé bijdrage der Provincie niet booj-
ger behoeft te gaan dan ongeveer 10 °/o
van de kosten d.i. f350,Van deze
som wensc'hen Ged. Staten f 100,te
vinden op de begrooting 1928 en f250,
uit den dienst 1930 te voldoen.
Door het Bestuur der Vereeniging
„Schoolmuseum" te Middelburg, is een
bijdrage verzocht uit de Provinciale fond
sen voor het jaar 1928. De vereeniging
heeft een tekort van f700,Waar het
hier betreft een jonge vereeniging, die nog
moet trachten zich een verzekerde positie
te verwerven, zijn Ged. S'.aten van oor
deel, dat er aanleiding bestaat het ver
zoek in te willigen. Ged. Staten wensehen
daarbij evenwel uitdrukkelijk vast te leg
gen, dat deze bijdrage, naar hunne mee
ning althans, niet beschouwd' mag worden
als het uitvloeisel van een bepaaldelijk
aan dé Provincie opgedragen taak, doch
meer als een bewijs van belangstelling
in het totstandkomen eener instelling,
waarvan het nut gaarne wordt erkend.
Zij stellen daarom voor aan de vereeni
ging voor éénmaaL f250,toe te ken
nen, teneinde haar door de eerste moei
lijkheden heen te helpen en aldus de mo
gelijkheid op haar voortbestaan in hoo-
gere mate te verzekeren.
Waar thans vroonen en vrijlondén Bn
c'.q. ook gebouwde eigendommen ten aan
zien van ver keer s verbeteringen alleen aan
slagen kunnen worden voor bijdragen
voor „een belangrijke wegsverbetering
door het aanbrengen van kunstbedekking",
stellen Ged. Staten voor in de plaats daar
van te lezen „eene belangrijke verkeers-
verbetering". Dit omdat het geen twijfel
lijdt, of de genoemde landerijen en ge
bouwde eigendommen hebben niet alleen
bij een bovenbedoelde wegverbetering doch
eveneens bij andere verkeersverbeteringen,
b.v. bij een spoorwegaanleg e.d'„ groot
Zij nam zijn hand' en stapte even
eens uit.
„Goeden avond, Mr. Errol! En nog
maals dank!"
Hij bood niet aan de deur voor bz
open' te maken. In dé gang brandde een
licht; hij bleef kalm staan tot hij den
sleutel in het slot hoordé draaien, 6tapte
toen weer in dé auto en trok het portier
dicht, zonder antwoord te geven op haar
laatste woordén.
Anne Carfax vroeg zich verwondérd
af, of haar droom hem misschien belee
digd kon hebben.
HOOFDSTUK IV.
Bakochtend'.
„He, hoe vervelend! Nou moet ik
van ochtend' bakken", zeide Dot Waning,
terwijl zij in de pastorie met een ongedul
dige beweging van de ontbijttafel opstond.
„En ik had juist zoo graag alles van het
bal gehoord'. Je hadt best wat vroeger
beneden kunnen komen, Ralph
„Maar zusje-lief zeidé de dominé s-
zoon, terwijl hij zijn boterhammen flink
met boter en honig besmeeirdé, „wees nog
maar blij, dat ik beneden gekomen ben,
nadat ik den halven nacht gedanst heb
met Mrs. Damer, die nou niet bepaald
zoo licht als een veertje is".
Verder willen Ged. Staten bepaald zien,
dat zij ontheffing kunnen verleenen van
dé bepaling, dat de benoeming van dijk
graven, hunne plaatsvervangers en gezwo
renen voor zooveel polders of waterschap
pen betreft, welke niet belast zijn met ver
dédiging tegen zeewater of opper water
dér groote rivieren, door de vergadering
van ingelanden moet geschieden, tien
minste binnen twee maanden vóór de af
treding of binnen drie maanden na het
ontslag over overlijden.
In dé zomervergadering werd beslo
ten aan dë Vereeniging tot verbetering van
het schapenras in Zeeland voor het jaar
1927 een subsidie toe te kennen van
f 100,onder meer onder voorwaarde,
dat het Rijk eene subsidie van ten minste
f200,verleent. Bij de verdeeling van
het totaalbedrag dat van Rijkswege voor
steun aan dé schapenfokkerij wordt be
stemd, kreeg Zeeland slechts f 100,
en bleek dat verhooging tot f200,voor
1927 niet meer mogelijk was. Ged'. Star
ten stellen voor het besluit te verande
ren en te lezen, dat het Rijk minstens
f 100,moet bijdragen.
Door den Ned. Bond van Technici' te
Amsterdam is aan de Staten verzocht,
als grootste aandeelhouder der N.V. P.
Z.E. M. aan hare vertegenwoordigers in
de aigemeene vergadering van aandeel
houders opdracht te geven, om hunne
voile medewerking te geven tot het doen
instellen der door den Bond van die Ai
gemeene vergadering gevraagde onpartij
dige commissie, die zou moeten onderzoe
ken, welke dé oorzaken zijn geweest, „die
„Dat jok je. Ik weet zeker, dat je
dat niet gedaan hebt. Zoo iets dwaas kon
je me niet op dë mouw spelden". Toch
bleef zij op weg naar dë deur even staan,
om verdere bijzonderheden te hooren.
„Ook al goed. Dan deed ik het niet",
zeide Ralph kalm. „En Sir Giles was
niet dronken als een tempelier en rolde
niet door de balzaal en brulde geen ko
mieke akelige komieke bedjes, tot
dat iemand hem meenam naar de restau
ratiezaal en hem zóó vol stopte mei
whisky, dat hij niet meer zingen kon!"
„O, Ralph, het is toch niet waar! Hoe
beestachtig! En was Lady Carfax er?"
„In den beginne wel, maar zij is ge-
eclipseerd'. Waarheen weet ik niet".
„Die arme Ladjy Carfax! Hoe ake
lig voor haar! Ralph, ik zou dien kerel
ik weet niet wat kunnen dben".
„Ik ook", zeidé Ralph van harte. „Het
is een gemeene dronkenlap, en als hij niet
in het krankzinnigengesticht terecht komt},
dan mag ik geen dokter worden".
„Misschien sterft hij voor dien tijd
wel aan delirium", plaagde Dot.
„Waar hij ook aan sterft", zei Ralph',
„ik zal met het grootste genoegen mee
helpen hem te begraven. Maar zou je nou
niet liever die koek gaan bakken? Ik heb
hem bij dë thee noodig."
(Wondt vervolgd).