RUITEHBOER de HOEST ABDU5IM0P N\ 128. Kleinigheden. Li Vrijdag 28 October 1827, 1118 Jaargang. Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel. SAMOS PRIMA f 1,10 TL—'1 Medische Rubriek. Rechtszaken. LANGE KERKSTRAAT 42 Binnenland Toch wijkt AKKER'S ABONNEMENT Priji per kwartaal, in Goes f 2,- buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, en Vrijdagavond. (OB 1SOIIRANT UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant fBÉ^ISSS 60 Kleeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels fl,20, elka ragel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertcntiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Het s oh iet mij op dit oogemblik neet te binnen, van wie die eenvoudige vers- regeltjes zijn: „Kleine waterdruppelcn, kleine korrels zand', vormen saam c!e trot- acüie» zee en het groote sifcrand". (Of in Leder geval woorden, die van deze strekking zijn). Maar er Lgt een diepe gedachte in deze eenvoudige woorden. Er spreekt uit, dat het kleine niet waarde loos is, omdat het klecin is, dat al die schijnbaar zoo kleine dingen, samen de grootste en machtigste dingen vormen. Zoo is het ook met de er v arm gen in ons dagelijksch leven. Eigenlijk zou men kunnen zeggen, dat ons geheele dagelijk- sche leven is samengesteld' uit „kleine waterdruppels en kleine korrels zand", uit een oneindig aantal kleine gebeurtenis sen, kleine gedachten, maar die tezamen toch ons leven vormen. Om het nauw keuriger te zeggen, de manier waarop we de schijnbaar onbelangrijke, de „klei ne" dingen doen, hoe we oogenschijnlijk „kleine" en onbelangrijke vraagstukken oplossen in ons leven, dat bepaalt, hoe we inderdaad zijn, en hoe we, als er zich naar onze meening „grooie" proble men aan ons voordoen, deze zullen aan pakken. Er zal misschien iemand zijn, die bij zichzelf denkt: „vraagstukken"?, „problemen"? Welke vraagstukken dan? Maar in trouwe, doen zich niet den heelen dag „vraagstukken" 'aan ons voor? Wordt niet den gainschen dag aan ons gevraagd, hoe we over deze zaak den ken, of hoe we die kwestie zullen op lossen? Elk oogenblik van den dag doen zich, onder allerlei vorm, vraagstukjes voor, wordt er van ons een beslissing gevraagd, in groote en kleine dingen, in ons werk, in ons particuliere leven, overal. Kleinigheden. Maar van kleinigheden is ons heeie leven vervuld, opgebouwd. Dat leert ons zien, dat het van het hoogste belang is, ook in schijnbare kleinigheden, ons steeds op een zuiver, eerlijk stand punt te stellen. Er is maar één juiste manier, om groote en kleine dingen te doen, en dat isze goed te doen,. Er valt ongetwijfeld in dut opzicht in ons land en ook overal elders een op merkelijke groei waar te nemen. Mien onderkent die in de steeds sterker door dringende en krachtiger leuze „Eerlijk heid' in zaken, Waarheid in ad verloeren" en meer dergelijke kernwoiorden, die een blij-stemmend symbool zijn van wat er voor goeds leeft en werl<t in het we: in luxe rietverpakking Fa. J. A. L. G. WITTE Wijnhandel, Goes. FEUILLETON DOOR ETHEL M. DELL. „Maar lieve Mrs. Randal, u zoudt nu zelfs in een waskaars iets vindien, om te bewonderen", bromde de majoor, „Zij doet mij altijd denken aan: „bleek en rein en heilig" en dat type kan ik niet uitstaan. En la'.en we nu gaan probeeren, of we Violet benedien kunnen vinden". „O, neen niet heilig, als het u blieft", protesteerde Mrs. Randal. „Die heili gen zijn zoo vervelend De majoor, die reeds opgestaan was, lachte. „Maar de kanis is niet groot 1 db kans is niet groot. Maar reeds de schijn van heiligheid is voldoende mij op de vlucht te jagen. Een vrouw, die je niet eens een knipoogje kunt geven, schrap ik onvoorwaardelijk van mijn visite-lijst, e „Hoe wreed van ul lachte Mrs. Ran* dal. Zij liepen de gang weer af. Haar stem klonk reeds verder verwijderd, toen zij zeidb: „Maar ik zou. den man wel eens willen zien, die met Lady Carfax zou durven coquetteeren". reld'geweten. Zeer juist merkte onlangs een confrater van over zee, J. P. Ja- net't, op: „De menschen zen in, dat het voordeelig is, om eerlijk te zijn. Geen belegging werpt hoogere dividenden af, dian eerlijkheid. Niets leidt sterker naar geluk en lang leven dan een zuiver geweten; en een zuiver geweten is de belooning van eerlijk leven. Om dien grond lag te leggen van werkelijk eerlij 1 leven, moeten we beginnen met eerlijk te zijn in kleine, onbeduidende, schijn baar onbe tee kenende dingen. Hij, die on eerlijk is in kleine dingen, zal oneerlijk zijn op groober schaal in groote dingen. Daarom wees eerlijk in ale dn gen". Niet alle „kleine" dingen in ons da_- gelijksch leven hebben betrekking op eer lijkheid. Er doen zich zoo duizenderlei „kleine" dingen voor, „kleine" gelegen heden om iemand beleefd te behandelen, een vriendelijkheid te bewijzen, een pret tig woord te zeggen. O, onbeduidenden dingen, schijnbaar, die ons niets kosten, maar die een ander zoo dikwijls als een zonnestraal van achter een donker wotl- kengord'ijn kunnen zijn. „Kleine" dingen, maar die tezamen vormenons groote levensgeluk. Een onbekend scribent ineen onbekend blad (Evening Democrat), zei dit dezer dagen heel treffend: „In het grabbelen naar stoffelijke winst en rijk dom, vergeten we dikwijls de betere en fijnere dingen van het leven. We zien de kleine dingen die we kunnen doen over het hoofd1, en die toch, als ze inderdaad gedaan werden, veel zouiden bijdragen tot het geluk van andere menschen. En, of we het nu toegeven of róet, het feit ils toch, dat ons geluk bereikt wordt niet in stoffelijk gewin en persoonlijk succes, maar in het goede, dat we in staat zijin voor anderen te doen. Om gelukkig te zijn, moeten we goed doen en goed zijn. Er is geen andere weg". Verlenging van den levensduur. De verbetering van de sociale en hygi ënische omstandigheden van het kind heeft gemaakt, diat de gemiddelde levensduur van den bewoner van West-Europa be langrijk is gestegen. Veel minder geste gen zijn echter de levenskansen van hen die den leeftijd van dertig jaar hebben overschreden. Men heeft zich lezien wij in het „Brit. Med. Journal" vooral in Ame rika afgevraagd1, of hiertegen niets is te doen en men heeft reeds in 1914 een „Life Extension Institute" opgericht, met het doel het menschelijik leven te ver lengen. Een zelfde doel, echter met minder baatzuchtige motieven, streefden de le vensverzekeringen na, die voor uitbeta ling van premie bij overlijden er belang bij hebben, dat de cliënten zoo lang mo gelijk blijven leven. Merkwaardig zijn de ervaringen van die groote Metropolitan Life Insurance Company, die er een uitstekenden staf „Dat, is nu juist, waar ik zoo het land' aan heb bromde de majoor. „Die wassen poppen van vrouwen verstaan geen scherts. Maar wat idioot, om het hier zoo' donker te laten! Kunt u zien, waar we zijn?" „Ja, we zijn vlak bij de trap. Maar het is idioot, zoioals u zeglt. Je zoudt er gens tegen aan kunnen loopeui". „Natuurlijk. Duivels gevaarlijk. Ik zal er over klagen". De stemmen stierven weg; het orkest in de balzaal begon weer te spelen, en de vrouw, die op de canapé in het klei ne kamertje zat, stond op. „We zullen nu maar naar beneden gaan", zeidb zij. De man verwijderde zich van het klei ne raam als ontwaakte hij uit een droom, „Onze dappere majoor Shirley schijnt vanavond' niet erg in zijn humeur te zijn"» zeidb hij. „Kent u hem?" „Ja, ik ken hem". Haar woorden klon ken. beslist en ijskoud'. „Ik ook zijn stem Idonlk echter op gewekt en vroolijk. „Ik had1 het genoe gen hem onlangs in dè Rifle Club te ont moeten. We werden aan elkaar voorge steld. Het was een leujte mop. Als er wat meer licht hier was, zou ik eens na doen, wat voor een gezicht hij trok. Om db een of andere reden was hij niet erg in zijn humeur. Maar wilt u werkelijk naar beneden? Het is hier veel aardiger". van statistica op na houdt en die er toe over is gegaan aan haar verzekerden een gratis jaariijksch geneeskundig onderzoek aan te bieden. De resultaten hier vain schenen eerst te mooi om te worden ge loofd', maar nauwkeurig onderzoekbracht aan het licht, dat door het uitgeven van 60.000 dollar voor het medisch onder zoek van 6000 verzekerden, de maat schappij 120.000 dollar had verdiend door de premie van den verzeker,Je personen, die tengevolge, van het medisch onder zoek langer hadden geleefd. Er bleek uit de statistische gegevens, dat heel veel personen van den gemid delden leeftijd zich volkomen normaal gevoelden en toch een afwijking hadden, die voor hun verder leven van belang was en die gemakkelijk Ikon worden ge nezen. Periodiek medisch onderzoek had ook het voordeel, dat vele personen ge wezen werd op slechte levensgewoonten (ib.v. te veel eten) en naar uit het onderzoek bleek dat zij den raad ter harte hadden genomen. Het is natuurlijk zeer de vraag of wij Amerika moeten navolgen door ook een speciaal 'instituut hiervoor op te richten, maar zeker is wel, dat periodiek medisch onderzoek van de personen boven 30 jaar in veie gevallen goede resultaten voor de onderzochten kan opleveren. Op haar familie geschoten. De 48-jarige L. C. D., echtgenoot van Sch. te Maastricht, heeft zich voor de rechtbank aldaar te verantwoorden ge had terzake van poging tot doodslag. Op 13 Augustus had' zij in een vlaag van ze nuwachtige opgewondenheid, een kleine re volver in die richting van haar zwager D gericht, en een paar schoten in zijn rich ting afgevuurd1. Zij was hem met het wapen nageloopen en had ook op haar an deren zwager D. v. R. en haar zuster ge schoten. Gelukkig werd niemand gewond. Verdachte deed voor de rechtbank een heel verbaal, hoe zij door baar zwager al jaren lang is getergd en. geëxploiteerd,, hoe dezelfde persoon, die bij haar in het huis woonde, haar het leven op allerlei manieren onmogelijk maakte en haar uit schold en zelfs andere menschen voor haar waarschuwde. Ten einde raad had zij dien middag, toen er alweer miziït was geweest, de revolver genomen, en alleen om angst aan te jagen, in zijn richting geschoten. Het O. M. achtte het primair ten laste gelegde bewezen, doch. spr. wilde aannemen, dat verdachte een allerellen digst leven heeft geleid, door de voort- Zij was opgestaan. In het donker ke ken zij eikaar aan. „Ja", zeidb zij, en hoewei nog kalm, was haar stem toch niet gelijkmatig meer. „Ik zou graag gaan". „Mag ik u eerst wat zeggen vroeg hij. Zwijgend bleef zij s taan, blijkbaar wach tend' op zijn mededeeling. „Het is niet van overwegend belang", zeidb hij. „Maar ik geloof toch, dat het voor uw oogenblikkelijke stichting en uw latere opbouwing beter is, dlat u het weet. Mevrouw, ik ben dat akelige, pieterige poentje, die ruwe spring-in-'t-veld, Nap Errol!" Hij zeidb het met de grootste kalmte. Het was duidelijk, dat hij er zich in heb min,st niet angstig over maakte, hoe zij het opvatten zou. Er was een zeker on verschillig dédain in zijn koele houding, alsof de eigenschappen, die hij zoo open hartig opsomdb, een reden tot trots voor hem waren. Zij luisterde zonder eenig tee ken van verbazing. „Ik wist het", zeidb zij kalm. „Ik had' u vroeger al eens geizien". „En was u niet bang, om met zoon gevaarlijk sujet te praten?" vroeg hij. „Och, zoo verschrikkelijk lijkt u mij niet antwoordde zij. „Bovendien zult u zich nog wel herinneren, dlat u mij aan gesproken hebt." „Natuurlijk", zeidb hij. „Dat past vol komen bij mijn gewone brutaliteit. Wil ik UW ADRES VOOR Geneesmiddelen Verbandstcflfen Toiletartikelen enz. A. C. VAN DER REST, ASS. APOTHEKER. durende bedreiging van haar zwager. Dan is de houding van haar echtgenoot veel sympathieker. Spr. ei sch'.e 6 maan den gevangenisstraf. De verdediger vroeg voor deze vrouw, die op is van zenuwen, en al genoeg is ge straft, een voorwaardelijke veroordeeling. De belastingbetaler is er goed1 voor! Wij lezen het volgend verhaal in de „Nwe Woerdensche Ct." Toen er destijds werd besloten tot eLec- trificatie van Waarder en Lange Ruige Weide, werd voor het personeel van het eiectriciteitsbedirijf een motorrijwiel aan geschaft, waarvoor op de begrooting en kele honderden guldens werd uitgettrokken voor onderhoud, afschrijving enz. enz. Oinr langs kwam men tot de ontdekking dat het begrootingscijfer reeds verre was over schreden, door een post van ongeveeé f288,zijnde de jaarpiremie van een verzekering. Het mooiste van het geval is dat het College van B. en W. hiervan geheel onkundig was. Bij onderzoek bleek dat de motor ver zekerd was bij den heer A. Zon, contro leur der gemeentebedrijven. In een onderhoud dat wij met den heer Zon hadden deelde deze ons mede dat de verzekering destijds gesloten was door den chef van het electricLteitsbedrijf, den heer Kee. Deze zou B. en W. van een en ander wel in kennis stellen, wat even wel verzuimd' is. Zooals db heer A. Zon ons mededeel de is de motor verzekerd tegen alle scha de, die, op welke wijze dan ook, aange bracht zou worden. Bovendien zijn er drie personen, de chef, de monteur en de hulp-monteur, verzekerd' tegen ongelukken die hen tijdens het berijden van den mo tor zouden overkomen. Voor dit laatste betaalt men f 120, premie, hoewel de berijders door de rijks verzekering volkomen gedekt zijn voor on gevallen die hen in dienst der gemeente mochten overkomen. Heft men deze ver zekering op, dan blijft er nog te betalen ais premie een bedrag van f 158,per jaar. Een der meest bekende en soliede Ne- derlandsche maatschappijen, berekent on geveer f 100,voor een gelijke verzeke ring die de gemeente nu f 158,kost. En dbze verzekering wordt buiten Bl. en W. om gesloten bij den controleur der bedrijven, tevens beëedigd makelaar, die toch in de eerste plaats de gemeente van goede adviezen moet dienen, en in geen geval in tweestrijd gebracht mag worden door provisieregeling. Prinses Juliana bekroond!. Onder de nieuwelingen van de Meis u nog wat verteilen? Maar ik weet niet, of ik wel durf". „Wacht even", zeidb zij op gebieden den toon. „Nu is het mijn beurt u iets te vertellen, ofschoon het meer dan waar schijnlijk is, dat u het reeds weet. Mr. Errol, ik henLady Carfax". Hij maakte een diepe buiging. „Ik wist het", zeidb hij op een toon, waaruit alle scherts verdwenen was. „Maar ik ben u toch zeer dankbaar, dat u het mij gezegd hebt. Ik twijfelde er n.i. sterk #an, of u het wel doen zoudt. En dat brengt mij tot mijn tweede of is het mijn derde? bekentenis. Ik hield1 u daareven in de speelzaal niet voor Mrs. Damer. Ik wist heel goed', wie u was. Iedereen met een klein beetje verstand' moest dat weten. Maar ik had' er den geheelen avond reeds naar verlangd kennis met u te maken» en niemand' zou de vriendelijkheid gehad hebben mij voor te stellen. Daarom greep ik db eerste de beste gelegenheid aan, vertrouwendb op het gezegde, dat het doel middelen heiligt". „Maar waarom zegt u nuj dat?" „Omdat ik geloof, dat u een vrouw zijt, die waarheid waardeert, „Dat doe ik", zeide zij. „Maar ik hoor haar niet dikwijls, zooals ik ze van avond gehoord heb". Onwillekeurig stak hij haar zijn hand toe. „Lady Carfax, mag ik dien ouden lasteraar een pak slaag geven, dat hij jes-studentenclub ie Leiden was als ge woonlijk een prijsvraag uitgeschreven, voor het clublied van dit jaar. De inzendingen geschieden anoniem. De commissie beeft, naar db „Tel." meldt, na lang aarze len tusschen twee inzendingen, er einde lijk een gekozen dat van Prinses Juliana bleek te zijn. Toen de commissie hoorde dat de Koningin de meening had uit gesproken dat de commissie wei ver moed zou hebben dat het gedicht van de Prinses was, heeft de oommissie in een brief aan de Koningin verzekerd, dat geen der leden vermoedde dat het lied van de Prinses was. Op het nippertje. Juist toen de chauffeur Andelbeek met de vrachtauto van de Gist- en Spiritus fabriek, te Sjappemeer, Dinsdagmiddag den Damster-autobus zou passeerem, schoot daarachter een wielrijder vandaan. De chauffeur remdb uit alle macht, gooide het stuur om, met 't gevolg, dat de auto over den kop in het Winschoteirdiep stort te. Hoewel hij onder de omgeslagen auto lag, wist hij zich uit zijn netelige positie te bevrijden. Wielrijder en chauffeur kwa men er beidb goed af. Laat het nooit zoover komen, dat Gij aan Uw hoest went en Uw vrienden U er reeds op een afstand aan her kennen. Evenmin moet Ge een hardnek- kigen hoest trachten te ontgaan door minder diep adem te halen. Dit kan voor de gezondheid van Uw adem halingsorgaan noodlottig worden. Verzorg lederen hoest, hoe schijnbaar onbeteekenend ook, onmiddellijk met de verzachtende en versterkende Akker's Abdijsiroop. Of zoo Ge tot dusverre vergeefs getracht hebt met andere middelen van een verwaarloosden, hardnekkigen en benauwden hoest af te komen, begin dan vandaag nog de oorzaak van den hoestprikkel - vastzittend slijm - te verdrijven met Voorde Borst. Per koker: f 1.50, f2.75, f4.50 do volgende weck nog bonten blauw ziet". Op haar beurt gaf zij hem db hand. „Nieen, d:at moet u niet doen", zeide zij met een flauw glimlachje. „Het is onze eigen schuld'. U keint toch het oude spreekwoord': „Wie luistert aan den wand'", enz. Neen, hoor, wij verdien den het". „Kom, praat niet over verdienen!"riep hij met plotselinge heftigheid uit. „Hij verdient niet, dat er een rib in hem heel blijft, om zoo over u te spreken. En ik eigenlijk evenmin, dat ik in uw tegenwoor digheid dat zoo maar heb laten pas- seeren". Zacht maakte zij baar hand uit de zijne los. „U had't niet anders kunnen handelen. En bovendien, geloof me, ik vind het eigenlijk heel prefjtigl, dat u er bij was, toen het gebeulde. Het is veel beter, dat u de waarheid', die ik zelf u toch. niet had kunnen vertellen, weet. Kom, zullen we nu gaan!" „Wacht nog even", zeide hij. „Eerst wil ik weten, hoe ik met; u sta. Is het uw bedoeling mij mijn leugen te verge ven, of me te negeerai, als we elkaar weer ontmoeten?" j „Ik zaL u niet negeemn", zeide zij. „Maar dan zult u mij natuurlijk groe ten met het stijfste hoofdknikje, wat fei telijk nog erger is", antwoordde hij met sombere overtuiging. (World't vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1927 | | pagina 1