60 cent per',pond
nr.
Gravin Pia
N0. 92
Vrijdag 5 Augustus 1927
lil6 Jaargang.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
Zonnige menschen.
SAMOS PRIMA
f 1,10
Rechtszaken.
Koloniën.
Medische Rubriek.
ABONNEMENT.
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-,
en Vrijdagavond.
G0E8CHE jf (COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant sjgggggj en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Men ontmoet in het leven menschen^
met wie het een verkwikking is, te spre
ken. Zoodra men het woord tot hein
richt, breekt plotseling als een zonnestraal,
een glimlach bij hen door en ge krijgt
den indruk, also-f zij heel blij zijin U te
spreken. En toch zagen zij1 U wellicht
voor het eerst. Maar hun eerste blik is
blij, hun eerste woord vriendelijk, hun
eerste handdruk hartelijk, hun eerste
groet een bemoediging. Zonnige menschen
noem ik hen, omdat ei- zoo iets warns
van hen uiitgaat, omdat ze licht om zich
verspreiden, ais de zon, voor iedereen
met wie ze in aanraking komen, ook,
net als de zon, die over goeden en boo-
zen schijnt. Dat zijn de menschen, due
met het stukje levenswijsheid, dat wij
met onze beperkte bevattingen kunnen
begrijpen, woekeren. Dat zijn de men
schen, die weten, dat het goed© in deze
wereld niet machteloos staat tegenover
alle kwaad, en diie integendeel beseffen,
dat er een oneindige macht en wijsheid
ligt opgesloten in den bekenden grond'r
tekst, dat alle kwaad door het goede
overwonnen moet worden. En dat zijn
ook de menschen, due weten, dat onze
gedachten geen vluchtige, onvatbare, nut-
teiooze dingen zijn, omdat we ze niet
met de stotfielijke zintuigen kunnen om
vamen en taston, doch juist de dingen,
die teilen in ons leven. Immers, werd er
ooit iets gedaan, iets voortgebracht, iets
tot stand gebracht, dat met eerst werd
uitgedacht of enkel maar „gedacht al
was het ook nog zoo snel en nog zoo
kort voor de daad? Zij beseffen daar
door, dat ten slotte ons heele leven en
streven zich in onze gedachten afspeelt
en zij beseffen de grondwaarheid, „zoo
ais een mensch denkt in zijn hart, zoo
is hij". Zij begrijpen de scheppende rol
der gedachten en hoe het er dus heel
veel toedoet, hoe wij denken. En dat
bet dus van zoo eminent belang is „goed
te denken, dat wil zeggen, voortdurend
gevoelens van kwaad, wantrouwen, vij
andschap, enz. uit de gedachten te ban
nen, omdat elke soort zijn eigen soort
voortbrengt, omdat Uw vriendelijke hou-
dung tegenover den madeoienscb, men
taal aangevoeld, ongetwijfeld vriendelijk
heid zal ontmoeten en veroorzaken, en
omgekeerd. Het is een genot, zulke zon
nige menschen te ontmoeten. En heusch
er zijn er meer, dan men oppervlakkig
zou denken. Een overjzeasch publicist
in luxe lietverpakking
Fa. J. A. L. G. WITTE
Wijnhandel, Goes.
50
FEUILLETON.
DOOR
H. COURTHS—MAHLER.
Schuchter, met onrustig kleppend hart,
vroeg zij
„Wat beteekent Idiat toch eigenlijk, Her-
ta, als een man een vrouw „waanzinnig"
liefheeft?"
Herta schaterde het uit.
„Ach, dom kind, weet je dat niet?"
„Neen".
„Dat komt, omdat je niet op kostschool
bent geweest! Op een kostschool leert
men van allesMaar -hoe moet ik
je dat nu uitleggen? Denk. je nu eens in,
dat een man een vrouw legert kennen, voor
wie hij een groote liefde opvat! En als
er dan een hinderpaal isnu ja, ik
bejdoel,als hij niet met haar trouwen
kan,dan wordt hij waanzinnig van
liefde en dan,maar neen, die ver
klaring deugt niet! Het is zoo moeilijk,
om je dat uit te leggen.! Maar je kunt je
toch wel indenken, Pia, dat hij zoo vurig
verlangt, haai* dè zijne te mogen noemen,
Ida't hij er ten slotte ziek van wordt! Be
grijp je het nu?
Pia staarde met een verschrikt© uit
drukte dit onlangs aldus uit: „De we
reld' is niet zoo zwart, ais de kranten
het laten voorkomen. Wanneer zij: alle
goed dat gedaan wordt in dezelfde ver
houding publiceerden, als waarin zij het
kwade en abnormale vermelden, zoudlen
we wel reden kunnen hebben, te zeggen,
dat de wereld beter wordt". Zeker, |bet
is waar, „groote hervormingen nijpen
langzaam'maai* dlat zich een groote her
vorming langzaam doch onherroepelijk ze
ker door de gamscbe wereld voltrekt, is
overduidelijk, ondanks alle spottende iro
nische lachjes van de sceptici. Wij allen
kunnen daaraan meewerken. Het was in
een redie voor de International Adverti
sing Association te Denver (toch' wel
een zeer prozaïsch en zakelijk lichaam
dat een zeker© heer Whitoomb Brougjher
daaromtrent de volgende, heel eenvoudige,
doch zeer toepasselijke woorden zei: ik
kan misschien nooit de kans krijgen om
een groot held te zijn en het leven van
iemand te reddien, maar eiken dag zijtn
er op velerlei wijzen wel duizend gele
genheden voor mij, om blijmoedig, be
reidwillig, hulpvaardig mijn medemen-
schen te dienen. Ontwikkei alle- talenten
tot een buitengewone mate van efficiency,
wijdt ze aan den dienst voor uw mede-
memschen, en ge zult den sleutel en het
sleutelgat ontdekt hebben naar werkelijk
succes en werkelijk geluk.
Er zijn zoo talrjjke van die bewijzen
voor die groote hervorming, die door de
wereld gaat. Hoe kwam anders die uit
gever van dat Canadeesche blad voor
financiën, handel, assuranties, enz. er toe,
de volgende verklaring op den voorpagina
van zijn krant te zetten onder het hoofd
„Waarheid"? De verklaring van dezen
uitgever luidde: Waarheid:
Kan tot zwijgen gebracht worden
maar nooit gedood
Is nooit bevreesd voor tijd;
Kan vertraagd worden maar nooit
voor goed op een zijspoor gezet worden;
Is altijd onze beste bescherming;
Kan onaangenaam zijn, maar is nooit
zoo gevaarlijk als een leugen;
Zal noodt aarzelen bij onderzoek
Mag kalstarrig zijn maar verandert
nooit haar geschiedenis.
Het is best die moeite waard, deze
filosofische ontleding van de „waarheid"'
te nemen.
Onder curateele.
Het Gerechtshof te Arnhem heeft uit
spraak gedaan in een proces aangaande
een onder-curateele-stelling'. Iemand had
zich met een zeer aanzienlijk bedrag, dat
vrijwel zijn geheele vermogen uitmaakte,
bij een handelszaak geïnteresseerd,
waarvan hij zelf geen verstand had. Zijn
echtgenoot©, die een catastrophe voorzag,
wende zich tot den rechter m^t het ver
zoek, haar man onder curateele» te willen
stellen. De advocaat van den man voerde
hiertegen aan. dat een minder gelukkige
geldbelegging als waarvan hier sprake is,
nimmer als een aanleiding tot ond^r-cura-
teele-stelling gerekend zou mogen, worden.
Het Gerechtshof heeft thans echter be
drukking in haar kinderoogen voor zich
uit.
„Ja, of neen, eigenlijk niet! Neen,
ik begrijp het niet! Zulk een liefde moet
dan wel iets verschrikkelijks zijn!"
De zusjes lachten.
„Jij hebt daarvan nog geen verstand,
nietwaar Pia?"
„Neen".
„Nu, ik zal je het „wezen" der
liefde beter verklaren dan Herta deed!"
sprak Hilda, die in het geheim een dwe
pende vereering voor een jongen, geesti-
gen diplomaat koesterde.
„Graag, heel graag!" drong Pia aan.
Hilda citeerde glimlachend:
„Die Engel nemen es Himmelsfreude
Die Teufel nenr.en es Höikmleid,
Die Menschen nennenes Liebe!"
Pia herhaalde de:ze woorden eenige ma
len, om ze in haar geheugen te prentten;
ze hadden haar niedt veel wijzer gemaakt,
al had zij eruit bei grepen, dat de liefde
zich onder verschil'lende gedaanten ver
tonnen kon.
„Je bent dus no g nooit verliefd ge
weest, Pia?" vorschte Herta lachend.
Pia haalde weifele nd de schouders op.
„Ik weet niet, wat je bedoelt, Herta!"
antwoordde zij op onzekenen toon. „Ik
heb mijn vader lief, en Tante Maria
en en nog ande re jmenschen ook!"
slist, diat het biegrip verkwisting niet is
beperkt tot buitensporige verteringen, het
maken van schulden, enz., maar dat daar
onder ook valt het op roekeiooze wijze
in de waagschaal stellen van zijn vermo
gen en het beleggen daarvan op hoogst
onvoorzichtige wijze met specula'ieve doel
einden. Het Hof heeft dan ook de ge-
curateele uid
Gladde inlanders!
Men schrijft aan de „Loc.":
Het vernuft van don inlander is on
uitputtelijk. Breekt er een wiel van een
dos a dos en hij heeft geen materialen,
geen nood. Met een bamboe en taaie vezel
weet hij het vehikel op te lappen, althans
„gangbaar" te maken. Maau* ook valsch
geld maakt hij „gangbaar", dank zij' de
hulp der posterijen.
Zoo zagen wij dezer dagen twee bruine
broeders voor het postkantoor ernst g een
valsch kwartje onderzoeken. Op klank,
zwaarte en besnoeiing werd het beproefd
en ten slotte valsch bevonden. Maar de
postzegel-automaat onderzoekt a'leen op
zwaarte. Gooit het kwartje erin, heeit
hij de automaat nog waar, dan geeft
hij zonder morren 2 postzegels.
Dusboleh tjoba, kangzede
dë een.
En de gehoorzame automaat gaf twee
postzegels.
AvoBIGGELAAR &Cg RQOSEMCAAL
Hilda lachte.
„Ach, zottinnetje, je bent toch werke
lijk nog al te naïelDat noemt men toch
geen „liefdie"? Liefhebben in de echte
beteekenis van het woord kun je alleon
een man, die je eerst geheel vreemd was
dien je daarna, of je wilde of niet, je
gansche hart moest schenken, dien je meer
bemint dan al het andere op de wereld,
den man, met wien je graag zou willen
trouwen!"
Pia's hart begon sneller te kloppen
en het bloed' vloog haar naar de wan
gen. „Hans von Ried'!" In vlammend
schrift stond1 die naam op den bodem
van haar ziel geschreven! „Hans von
Ried!" juichte het binnen-in haar. Zij
had' dien naam luid-op willen uitroepen!
Maar zij hield' haar lippen stijf opéén.
Haar glanzend' geluksgevoel was spoedig
weer vervlogen! Zij dacht er met een
diep-smartelijke gewaarwording aan, dat
Hans von Ried' een jonge, scboone we
duwe „waanzinnig' had liefgehad!
Zacht en aarzelend vroeg zij verder:
„Kan een mensch méér dan éénmaal
liefhebben, zooalszooals^jij dé lief
de daareven beschreven hebt!
Hilda schudde met groote beslistheid
het hoofd. Haar negentienjarig 'hart ge
loofde vast aan liefde, die niet weder
keert!
„Neen, Pia, dë echte, ware liefde komt
slechts éénmaal in een menschenleven
DE PILOOT J. B. SCHOLTE IS OOK IN ENSCHEDE, WAAR ZIJN
OPVOEDING WERD VOLTOOID, GEHULDIGD. HIERBOVEN
ZIEN WIJ DE OFFICIEELE TRIBUNE TIJDENS HET DEFILE. IN
HET MIDDEN SCHOLTE MET ZIJN VROUW EN KINDEREN.
Toen wachten ze kalm.
Ga je postzegels koopen, kang?
aldus tot een met juist twee brieven be
laden man; het is erg druk hier, koop
deze maar.
Hij onderzocht de kopjes, bevond ze
duidelijk, betaalde, kreeg een strootje en
postte zijn brieven.
Gampang, zeide de eene kang tot
den anderen, toen ze ieder voor een
benggol ijspoeter dironken.
Levensregelen vooroudere
mens elk en.
Hoe meer bejaarde personen, zegt dr.
Allinson in zijn „Medical Essays", een
vieesckloos diiëet gaan toepassen, des
ouder zullen zij worden, des te minder
pijn zullen zij lijidien en des te gemakke
lijker zal kun einde zijn. Hun ontbijt kan
bestaan in pap met nielk of bruin brood
met melk, of bruin brood met vruchten
en een kop cacao of meLk.
Het middagmaal kan men samenstellen
uit plantaardige soep met brood of marca-
romi met groenten, of groenten' met saus,
of een eenvoudig vieesckloos gerecht. Dan
kunnen gestoofde vruckten met brood of
wat rijst, sago, tapioca of macaronipud-
ding gebruikt worden.
Men moet altijd nog volgens dr.
Allinson keel weinig vleescli of visch
gebruiken; en altijd' zeer matig, en dan de
verteerbaarste soorten, zooals mager rund-
vleesch en schapenvleesck en gekookte,
witte visch.
Een tweede ontbijt, of, als men vroeg
middagmaalt, de koffiemaaltijd, kan be
staan uit bruin brood met vruckten en
een kop cacao of melk.
Soupers dienen vermeden te worden
voor!" antwoordde zij met volle over
tuiging.
Pia kaalde beklemd adem.
„Maar", kield' zij aan, „maar
nu ja, als nu bijvoorbeeld' een man
een vrouw met die eckte, ware liefde
bemint, met die liefde, die hem van ver
langen naar kaar ziek maakt, en die
vrouw laat kern een blauwtje ioopen,
kan hij, dan nog wel met een andere
vrouw trouwen?"
„Natuurlijk!" bevestigde Hilda. „Dat
kan kij wel! Hij sluit dan met die an
dere vrouw eenvoudig een verstandsku-
welijk!"
Pia zette groote oogen op.
„Een verstandshuwelijk? Wat is dat?
„Wel, dat is natuurlijk een huwelijk,
dat je met je verstand en met met je
kart aangaat! Daarbij is dë man dan
o__ieel onverschillig voor de vrouw en
omgekeerd! Hij trouwt Ihaar dan alleen,
omdat kun omstandigheden goed bij elkaar
passen, of omdat kij een huisvrouw noo-
dig keeft, of om een andere prozaïsche
reden; dikwijls ook, omdat zij rijk is!
Maar dat is een zeer verachtelijke reden,
dat kun je zelf wel begrijpen! Zijn hart
blijft dan toebehooren aan die andere
vrouw, die kij niet heeft kunnen krijgen.
En omgekeerd' sluit een vrouw eveneens
wel eens zulk een verstandshuwelijk 1 Dat
komt keiaas heel dikwijls voor, geloof
dat maar vrij!"
en geen voedsel moet wedden gebruikt
minstens drie uur vóór het naar bed gaan.
Des avonds moeten oude menschen niet
drinken, daar kun weefsel gewoonlijk al
die vloeistoffen niet kan behouden. Spoe
dig na gebruik worden ze daardoor in de
blaas gestort en dat dwingt de menschen
er toe des nachts op te staan. Men moet
vooral bruin brood ©ben, daar dit verstop
ping voorkomt, welke bij bejaaide perso
nen verkeerde gevolgen kaïn hebben. Thee
en koffie zijn niet aan be raden; ze wer
ken verlamming in de hand.
Algemeen bekend is het, dat zware
maaltijden, dus bij voorkeur die met var-
kemsvleesch, kalfsvleesch en kaas, beroer
ten na ziek- kunnen sleepen, en zelfs den
dood kunnen doen intreden.
Door matig voedsel te gebruiken, voor
komt men, dat de bloedvaten te vol wor
den, waardoor duizeligheid kan ontstaan,
daar het hart de overtollige hoeveelheid
bloed niet kan ronds tuwen. Ook kan de
drukking van het bloed in de aderen er
te groot door worden, dan kan er een
ader in de hersenen springen en een be
roerte veroorzaakt worden.
Ik beschouw, zegt dr. Allinson, een oud
lichaam, zooais ik een oude machine be
schouw, als iets, dat men met omzichtig
heid moet gebruiken, anders gaat het stuk.
Vruckten en groenten moeten dagelijks
door oude menschen gegeten worden-, daar
db zuren van vruchten en groenten
de kalkzouten uit de weefsels verdrijven
en dus een te vroege stijfheid van de ge
wrichten en andere deelen voorkomen.
Men moet dagelijks een beetje lichaams
beweging nemen, in weer en wind'; de in
geademde lucht moet zuiver zijn en nacht
en dag moeten de ramen een beetje open
staan. Frissche lucht is het beste middel
tegen borstaandoeningen. Nog beter een
kleedingstuk meer aan te doen, dan de
frissche lucht uit de kamers te houden.
Bleek en verschrikt had' Pia toegeluis
terd en met diepe smart moest zij wel bij
zichzelve denken:
„Nu weet ik het! Hans wil mij al
leen maar om verstandsredenen tot vrouw
Zijn kart behoort aan die andere H
Deze overtuiging zette zich in haar
hoofdje vast en werd een namelooze kwel
ling voor kaar; die kwelling deed haar
van kind tot vrouw rijpen!
Zij werd' stil en in zichzelve gekeerd
en sprak niet meer met de gravin over
haar verlangen naar Hans. Dikwijls was
haar hart zoo droef en bekommerd, dat
zij er zich ziek door gevoelde. En als een
bliksemstraal drong de waarheid tot haar
door!
„Ik heb Hans zoo laef", bekende zij
zichzelve, „dat ik van verlangen naar
hem ziek zou kunnen worden, van verlan
gen naar hem en van verdriet, omdat
hij niet mij, maar een andere vrouw
bemint 1"
De gravin bemerkte wel dat Pia ver
anderd was, dat zij dikwijls met een blik
van weemoedig verlangen voor zich uit
zat te turen; zij begreep, dat Pia's ver
langen naar Hans van diag tot dag ster
ker werd, dat zij ziek van haar liefde
voor hem bewust giewordem was en daardoor
niet meer, zooals vroeger, met kinderlijke
onbevangenheid over hem sprak.
(Wordt vervolgd).