Gravin Pia
N\ 84.
Maandag 18 Juli 1927
lil8 Jaargang.
Buitenland
Slapeloosheid
Mijnhardt s Zenuwtabletten
Rechtszaken.
W eteuscbappen.
Land en Tuinbouw
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
mmm
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
COURANT
OVERZICHT.
De onlusten te Weenen.
In aansluiting op hot telegram in ons
vorige nummer over de in Weenen uitge
broken onlusten kan nog het volgende
worden medegedeeld, allereerst over de
aanleiding. In Januari 1927 werden bij
een botsing tusschen socialistische arbei
ders en frontstrijders (swastika-dragers,
anti-semieten) an Schattendorf, in Bur-
genland, een arbeider en een achtjarig kind
neergeschoten en vier arbeiders en een
zes-jarige jongen gewond. Donderdag
avond tegen half tien werd in deze zaak
vonnis gewezen: De drie voornaamste be
klaagden werden vrijgesproken.
Voor het gerechtsgebouw had zich een
groote menschenmieeigte, voornamelijk jon
ge lieden, verzameld, die bij het vernemen
van dat vonnis heftig te keer gingen en
door luid geschreeuw of hoera-geroep
uiting gaven aan hun woede of vreugde,
naar gelang van hun politieke opvattingen.
De politie joeg deze manifestanten uit
een. Den volgenden dag echter, Vrijdag
ochtend dus, was het nieuws van het vrij
sprekend vonnis door de geheele stad
verbreid en de arbeiders besloten le gaan
staken. Bij de staking sloten zich de ar
beiders van de Siemens Schuckert Werke
aan. Tusschen 8 en 9 uur was de sterk
stroom in de gemeentelijke electrische cen
trale uitgeschakeld en bleven de e.ectri-
scke trams op straat stilstaan. Al heel
spoedig kwam het tot botsingen. Een
groote manifestatie werd op touw gezet
in de Ringstrasse en voor de universiteit,
later ook voor het paleis van justitie en
het parlementsgebouw, waarbij de hereden
politie herhaaldelijk van de wapenen
moest gebruik maken.
De eerste botsingen vonden voor de
hoogeschool plaats, welker bordes door
de menigte werd bestormd.
De pedels slaagden er echter bijtijds
in de ijzeren deur te sluiten, waarna de
ruiten werden ingegooid. Aan ©en aantal
politie-agenten werd de sabel ontrukt en
de uniform van het lichaam gescheurd.
Nadat de politie versterking had gekre
gen, slaagde zij er echter in de demon
stranten achteruit te dringen. Ook voor
het ministerie van Justitie en het parle
mentsgebouw geraakten de politie-beamb-
ten in ernstig gevaar; zij moesten door
bereden collega's worden bevrijd. Tusschen
laatstgenoemden en de demonstranten ont
spon zich een hevige kloppartij, waarbij
drie personen werden gewond.
De arbeiders poogden vergeefs het par
lementsgebouw binnen te dringen. Zij wer
den door de politie in de richting van het
paleis van Justitie teruggedrongen, waar
de eerste schoten, vielen, klaarblijkelijk
uit de rijen der demonstranten. Daarop
trokken ook de politiebeambten de revol
vers en vuurden twintig schoten af. On
der de menigte ontstond eein wilde paniek,
waarbij' talrijke vrouwen in onmacht vielen
en veertig personen kwetsuren opliepen.
Omstreeks het middaguur staakten de
arbeiders en employé's in vrijwel alle
ondernemingen; de beweging nam het ka- 1
rakter van een algemeen© staking aan.
Tegen den middag drongen de demon
stranten het gebouw van het Groot-Duiit-
sche orgaan, de Wiener Neueste Nach-
idhten", binnen. Zij sleepten het voor
handen zijnde materiaal de straat op en
staken het daar in brand. Ook slaagdien
zij er in, door oen der ramen het paleis
van Justitie binnen te dringen. De zich
in het gebouw bevindende wacht dolf het
onderspit, waarna de demonstranten den
beambten de uniformen uittrok en er
triomfantelijk mee uit het raam zwaaide.
Om half één verzamelden de demon
stranten achter het paleis van justitie en
op den Schmelingplatz vrachtauto's en
groote particuliere auto's en verschans'en
zich daarachter. De menigte achter deze
barricades werd op zeven- a achtdui
zend man geschat. Politie was nergens
meer te bekennen, nadat ©enige agenten
deerlijk waren mishandeld.
Even over half één drong een sterke
troep het paleis van Justitie binnen, waar
de boel in brand gestoken werd.
Een Wolff - telegram uit Weenen ge
het volgend beeld van het oproer in den
namiddag in de buurt van dit gebouw.
Uit de beneden-verdieping van het pa
leis van Justitie sloegen de vlammen; de
dossiers werden door de woedende me
nigte op een hoop geworpen en in brand
42 FEUILLETON.
DOOR
H. COURTHS—MAHLER.
Pia gevoelde zich' bij het verwisselen
van kousen en schoenen verlegen worden,
toen zij haar eigen plompe schoenen met
het nuffige schoeisel van Roisa verge
leek; zij was blij, dat juffrouw Dorne-
mann ten minste voor zijden kousen had
gezorgd; daarmede kon zij voor den dag
komen!
Zij begon reeds op uiterlijkheden te
letten, dat scheen in een stad in de lucht
te hangen!
Gravin Eckhoff had ondertusschen tele
fonisch allerlei bestellingen in mode-maga
zijnen gedaan, want zij achtte het drin
gend noodig Pia zoo spoedig mogelijk
in andere kleeren te steken. Wat zou zij
wel gezegd hebben, dacht Pia, als zij haar
eens in haar oude, afgedragen jurken of
in haar jongenspakje had gezien?
Pia trad den salon binnen in haar
slecht-zittend, ouderwet sche. kleedje en
met haar stijf, boersch kapsel; zij be
merkte niet, dat de gjravin, die vriendelijk
cn vertrouwelijk met haar begon te babbe
len, medelijdende blikken op haar wierp.
De heeren werden aangediend; Pialiiep
tengevolge van de zomerwarmte', over
wint men spoedig door het gebruik van
een paar
Glazen buisje 75 ct. Bij Apoth. en Drog.
De brandweer deed hopelooze pogn-
gen, om zich door de woelende menschen-
massa een weg te banen.
Op den anderen hoek van het gebouw
zag men demonstranten akiensLukken op
straat werpen.
De Ringstrasse was één menschenzee.
waardoor heen toeterende vrachtauto's van
het Roode Kruis af en aan rijden. An
dere vrachtwagens vervoerden af deelingen
van den Schuitzbund, die, naar het scheen,
pogingen in het werk stelde, om de me
nigte tot bezinning te brengen'.
Voortdurend kwamen afdeelingen van
den republikeinschen „Schutzbund" aan,
die er in slaagden de menigte achteruit
te dringen en de brandweer in staat stel
den het blusschinigswerk ter hand te ne
men. Ook van het Oostenrijksche Bonds-
Leger verschenen sterke afdceLimgen ter
plaatse. De manschappen drongen het ge
bouw binnen, waar tachtig politiebeambten
in levensgevaar verkeerden. Zij waren in
een vertrek gevlucht, waar de demonstran
ten hen niet uit wilden laten, zoodat zij
reeds door de vlammen wenden bedreigjdl.
Ondanks het woedende getier der me
nigte, werden zij door de militairen be
vrijd en in veiligheid gebracht.
Ook het gebouw der christelijk-sociale
„Reichspost" werd door de demonstran
ten bestormd en in brand gestoken.
Tegen twee uur hadden militairen en
politie voor het paleis van Justitie de
overhand gekregen; de demonstranten trok
ken zich toen successievelijk van het plein
voor het gebouw terug.
Het duurde gerulmen tijd voordat de
brandweer tot het gerechtshof kon door
dringen. Burgemeester Seitz had met een
aantal bekende socialistische parlements
leden op een wagen plaats genomen en
haar vader tegemoet en vloog hem om
den hals, op het punt van hem te smee-
ken: „Neem mij weer mee naar Buchenau.
ik behoor hier niet thuis!maar zij ont
moette de oogen van Hans von Ried, die
glimlachend en met een smeekende uit
drukking op haar waren gericht.
Haar moed keerde terug; zij ging naar
hem toe en schoof met een teederen blik
en een gebaar van innig vertrouwen haar
hand in de zijne.
De gravin, die dit kleine toomeeltje had
gadegeslagen, begreep, dat dit jonge schep
seltje Hans met hart en ziel liefhad.
„Het zal mij niet moeilijk vallen, haar
te brengen, waar ik haar hebben wil! Uit
liefde voor Hans zal zij zich vrijwillig in
alles schikken! Zij houdt veel meer van
hem, dan hij van haar, al is zijzelve zich
daarvan nog niet bewust geworden!" dacht
de schrandere vrouw.
De bediende van de gravin, haar
personeel bestond uit de kamenier, een
keukenmeid en dezen éénen knecht rob-
de een sierlijk theetafeltje naar binnen en
de gravin schonk zelve de thee in, nadat
zij den knecht een wenk had gegeven, om
de kamer te verlaten.
Pia keek vol aandacht naai' de bevallige
gebaren, waarmede de fijngevormde han
den der gravin met het tinkelende porse
lein omsprongen.
Verschillende dingen werden nog be
sproken en vastgesteld; Pia vroeg haar
vader, of hij haar rijpaard wilde zenden,
trachtte tevergeefs de menigte te bewe
gen haar verzet te staken. De communis
ten hitsten, volgens het „Acht Uhr A'bemd-
blatt" de arbeiders voortdurend op, zoo
dat deze er zelfs in slaagden de brand
weerwagens een stuk adhteru.t !e drijven'.
De menigte week echter, toen het bericht
kwam dat troepen in aantocht waren. Een
sterke politiemacht was er even over
tweeën in geslaagd door te dringen tot
het stadhuis en begon nu de omliggende
straten te zuiveren. De arbeiders boden
hardnekkig verzet en herhaaldelijk moes
ten de agenten van de wapens gebruik
maken.
In het gebouw van de „Reichspost"
en de „Wiener Neueste NachrichtenV
hebben de betoogers leeLijk huisgehouden.
Meubelen en machines werden verbrij
zeld. De menigte had het voornamelijk
op deze bladen gemunt, daar zij het ge
wezen vonnis goedgekeurd hadden.
De menigte verkeerde in een toestand
van onbeschrijfelijke opwinding en de
tooneelen die zich afspeelden rondom de
brandende overblijfselen van het gehee'
verwoeste paleis van Justitie, alwaar al
len, ook vele vrouwen, onder het zingen
van revolufcionnaire liederen wilde ronde
dansen maakten, herinnerden aan de da
gen van de Fransche revolutie en de
verwoesting van de Bastille.
De leiders hadden de controle over
hun menschen verloren en toen de socia
listische burgemeester van Weenen, Carl
Seitz, en de president van de republikean-
ische garde, de voormalige minister van
oorlog Julius Deutsch het yolk bezwoe
ren, de brandweer te laten passeeren,
opdat het schoone in Renaissance-stijl op-
I getrokken gebouw zou kunnen worden b>
Ihouden, werd dit geweigerd; zelfs werden
steenen geworpen naar Seitz.
Om vier uur duiurde het schieten nog
voort. Toen was de menigte bij het par
lement bezig met het oprichten van bar
ricades en begon de politie, met kara
bijnen gewapend, de straten schoon te
vegen. Met salvo's werden de menschen
gedwongen de barricades te verlaten'.
Inmiddels had zich de woede dier me
nigte tegen den republikeinschen „Schutz
bund" gekeerd, welks leden zij met revol
vers te lijf ging, ten gevolge waarvan een
bloedig gevecht ontstond. Alle auto's wer
den aangehouden en naar het paleis van
Justitie gebracht, ten einde voor het ver
voer van gewonden te dienen. Op ver
schillende punten werden ook vreemde
lingen bedreigd, doch zoodra zij als zoo
danig werden herkend, liet men hen ver
der met rust.
Tegen half zes nam de strijd even in
I hevigheid af, doch daarna ontvlamde hij
opnieuw, thans bij het universiteitsge
bouw, zoodat de politie wederom van de
karabijnen gebruik moest maken.
Om half zeven verklaarde de chef der
vrijwillige 'reddingsmaatschappij, dat vol
gens de tot op dat oogenblik binnenge
komen berichten het aantal slachtoffers
40 doodein en omstreeks 200 gewonden
bedroeg. Naar het hoofdcommissariaat
van politie meldde, waren de helft der
slachtoffers politiebeambten.
Intusschen brandde het paleis van Ju
stitie geheel af. Om hialfzes was de groo
te koepel reeds uitgebrand. Ondanks het
groote aantal aanwezige spuiten, vermocht
de brandweer tegen de vuurze2, die door
de geweldige papiermassa's werd gevormd,
niets aan te vangen.
Mgr. Seipel, bij wien de buitenland.sche
gezanten zich bevonden, aanschouwde uit
het gebouw van het ministerie van buiten-
landsche zaken, dit gruwelijk fantastische
dhouw&pel.
Zaterdag heerschte er in Weenen rust.
De valt centrale had het parool uitgege
ven, dat de dag in het teeken moest
staan van zwijgend protest en van rouw
over de slachtoffers van de botsingen
van Vrijdag en dat de dag dan ook in
volkomen stilte en rust moest worden
doorgebracht. Hetzelfde parool is uitge
geven door den republikeinschen Schutz
bund,
Gehoor gevend aan dit parool hebben
de arbeiders afgezien van .massa-demon
straties. Niettemin waren de straten vol
van stakende arbeiders en beambten, die
individueel in groote stilt© rondtrokken.
Het stakingsparool, dat voor geheel
Oostenrijk geldt, bepaalt, dat de arbeid
bij spoorwegen, post en telegraaf volko
men stilgelegd wordt; er is slechts een
uitzondering voor de levensmiddelen trans
porten. Voor Weenen is de algemeen©
staking gecommandeerd. Geen arbeider of
beambte mag werken. De vakbonden ver
klaren in hun oproep, dat de staking een
doeltreffender wapen is dan alle demon
straties.
Tusschen dr. Seipel en Seitz wondt
voortdurend onderhandeld. Men verwacht
dat een accoord zal worden bereikt, op
grond waarvan Polizei-prasident Schober
zal aftreden, en de sociaal-democraten
deel zullen uitmaken van een coalitie
kabinet.
nadat de gravin haar verzekerd had, dat
het ondergebracht zou kunnen worden in
de groote, bij de renbaan behooiremde stal
len; zij was verrukt, dat zij geen afstand
van haar heerlijke ritjes zou behoeven te
doen.
Na de thee trad graaf Buchenau naar
het raam en keek uit naar de helder ver-
Lichte straat; Pia ging ging naast hem staan
en vlijde zich tegen hem aan; zij beiden
gevoelden sterk, hoe nauw zij, juist door
hun afzondering van de wereld, aan el
kander verbonden waren.
Gravin Eckhoff sprak zacht tot haar
neef:
„Je kunt met een gerust hart vertrek
ken, Hans! Ik zou je willen raden, Pia
niet te bezoeken, vóór het halve jaar om
is; het is beter, dat je haar geheel aan
mij overlaat; ik beloof je, dat je dan te
vreden over mij zult zijn!"
Hij kuste haar in zwijgende tbestem-
ming de hand.
Den volgenden dag vertrokken de bei
de heeren; Pia schreide, zooais zij nim
mer tevoren in haar jong leven had ge
schreid. De gravin liet haar rustig uit
snikken, toen nam zij het meisje liefdevol
in haar armen, streelde haar wangen en
sprak glimlachend:
„Nu moet je niet meer aan het af
scheid denken, maar je liever op het
wederzien verheugen! Je zult eens zien,
lioe snel de dagen voorbijgaan! Wij heb
ben nu geen tijd meer, om treurig te zijn,
onderzoek en de bezwaren er tegen aan
gedurfd. Sedert dien zijn er over het ge
heele land talrijke processen gevoerd te-
gen de beweerde natuurlijke vaders over
onderhoudsplicht van het land. En al
heeft nu wellicht ook de wetgever van
1909 niet gewild dat afstamming zou
worden bewezen, dan 'heeft zich toch
de laatste jaren in de rechtspraak een
praktijk ontwikkeld in die richting.
In meerdere gevallen heeft toch de
rechter en hebben ook de partijen groote
waarde gehecht aan de gelijkenis tus
schen liet kind en de beweerde vader.
Zoo heeft de Rechtbank in Den Haag
eens een onderzoek bevolen door deskun
digen over de vraag of zulk eene gelijkenis
caisu quo inderdaad aanwezig was. De
Rechtbank te Leeuwarden gelastte eens
dat moeder en kind voor haar zou ver
schijnen, ten einde zelf over de gelijkenis
te kunnen oordeelen. Ook het Gerechts
hof te Arnhem heeft onlangs zulk een
verschijning bevolen.
Dat echter bij het maken van gevolg
trekkingen uit zulke gelijkenis met zeer
veel omzichtigheid moet worden tewerk
gegaan volgt uit hetgeen van wetenschap
pelijke zijde daarover is gepubliceerd, zoo
wel als uit ieders eigen ervaring, daar
toch dikwijls opvallende gelijkenis voor-
komt tusschen personen die onmogelijk van
elkaar kunnen afstammen.
En wanneer men nu eens anders ging
redeneeiren, en uit het ontbrekende in ge
lijkenis concludeerde tot het niet bestaan
van het vaderschap?
Door getuigen kan men in zulke pro
cessen veelal niet meer dan louter ver
moedens verkrijgen en de eenige positieve
getuige is dan ook meestal de moeder
van het kind, die evenwel in sterke mate
belanghebbende is bij den afloop van het
proces. i
Genoeg om aan te toornen welke moge
lijkheden hier schuilen en hoe alles veelal
afhangt aan des Rechters overtuiging.
Te snel.
De kantonrechter te Middelburg heeft
C. L. te Eliewoutsdijk wegens het in de
gemeente Oostkapelle met een motorrijwiel
harder rijden dan 20 K.M. per uur, ver
oordeeld tot f 10 boete subs. 10 dagen
hechtenis.
Faillissement geëindigd.
Het faillissement van A. de Poorter,
slager te Hans weert, curatrice Mr. Anne
Bolle te Middelburg, is geëindigd door
het verbindend worden der eenige uit
deel ingsl ijst.
Vader en kind.
In ons recht was voorheen elk onder-
zoele naar het vaderschap verboden. De
wetgever heeft zich in 1909 echter los
gemaakt van den weerzin tegen zulk een
want wij moeten aan het werk met liet in
orde brengen van je garderobe; de mo
diste, die ik liet komen, wacht reeds
op ons!"
Een wonderlijke tijd brak aan voor
Pia; het nieuwe leven, dat zij. was inge
treden, bood haar vele verrassingen, die
haar soms zoo overweldigden, dat zij
haar toevlucht zocht in de armen der
gravin, die haar steeds met grooten tact
en met nimmer falende liefderijkheid we
der op haar geniale wist te stellen.
De eerste dagen van haar verblijf in
Baden-Baden werden geheel besteed aan
gewichtige onderhandelingen met modis
tes en bezoeken aan mode-magazijnen.
Pia werd van het hoofd tot de voeten
in nieuwe kleeren gestoken. Ondanks haar
verbazing over de wonderen, die zij te
aanschouwen kreeg, bekeek zij met een
uitdrukking van welgevallen in haar goud
bruine oogen de fijne, zachte stoffen, die
zich zoo willig en soepel om haar lichaam
vlijden en zij bemerkte, dat ook nauw-
aansluitende kleeren haar, als stof en
snit slechts aan hooge eischen voldeden,
haar bewegingsvrijheid volstrekt niet ont
namen, zooals zij aanvankelijk had ge>-
vreesd.
Gravin Eckhoff liet haar opzettelijk
zelf kiezen uit hetgeen haar werd voor
gelegd en met aangeboren goeden smaak
wist de jonge dame bijna steeds de juiste
keuze te treffen. Haar oogen waren open-
Een pude pot gevonden.
Te Stavoren vond men bij het graven
van fundamenten op ongeveer een halven
meter diepte een grooten balpot. Met be
hulp van een takel gelukte het dezen on
geschonden boven te brengen. Voorloopig
heeft men de vondst een plaatsje vóór
het gemeentehuis gegeven. De pot is, op
de plaats waar hij het wijdst is, 1 M.
in doorsnee en de diepte is iets grooter.
Naar beneden toe wordt de pot smaller
en rust daar op een steunvlak van 12
c.M. middellijn. De wand is gaaf, heeft
een geelachtige kleur en is 3 c.M. dak.
De pot was geheel met geel zand gevuld.
Waarvoor het voorwerp dienst gedaan
heeft, weet men nog niet.
Vee naar België.
De Belgische minister van Landbouw
heeft het volgende antwoord gegeven op
gegaan; zij was beginnen te letten op de
elegante dames, die zij op straat en in
,de mode-magazijnen zag, zij had begre
pen, dat zij thans andere eischen aan haar
kleeding behoorde te stellen, dan zij in
Buchenau had gedaan en met bijna on
feilbare zekerheid wist zij in de bonte
warreling van ldeuren en vormen, die zich
aan haar blikken opdrongen, mooi 'en
leelijk te onderscheiden.
Haar eigen uiterlijk begon een zaak
van gewicht voor haar te worden!
Als terloops had haar gastvrouw eens
de opmerking gemaakt, dat Hans von
Ried zeer veel waarde hechtte aan de
wijze, waarop een vrouw zich kleedde;
een andermaal sprak zij:
„Het is de plicht van iedere vrouw,
te zorgen, dat zij er zoo voordeelig mo
gelijk uitziet, dat zij zooveel mogelijk de
voorrechten, haar door den goeden God
geschonkendoet uitkomen
Pia had dit in haar oor geknoopt; zij
wist weliswaar niet, of zij, wat haar uiter
lijke verschijning betrof, voorrechten be
zat, maar zij wist wel, dat zij Hans gaar
ne wilde bevallen en zij begreep vol
schrik, dat zij in zijn oogen een kleine
vogelverschrikker geweest moest zijn, als
Kij haar vergeleek met de schoone, ele
gante vrouwen, waarmede hij had omge
gaan.
(Wordt vervolgd).
