Gravin Pia
NV 78,
Maandag 1 Juli 1927
111° Jaargang.
Buitenland
Sport
MIJNHARDTS's
ProVincierueuWs
GOESCHE
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,-
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag- UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
en Vrijdagavond.
COURANT
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
Ontwapening.
Er komt wat meer klaarheid in die
kwestie van het algameeoe onderzoeknaar
Duitschlands ontwapening. Uit Londen
todhi komt een tijding, waarin bericht
wordt dat generaal von Pawelis, als ver
tegenwoordiger der Duitsch© regeering,
thans een formeele uitmood-igiing lieeft ge
zonden voor één of twee geallieerde mili
taire deskundigen om hem op een inspec
tietocht langs de fortificaties aan Duibsch-
Itandis Oostgrens te vergezellen, welker
slechting in Januari- j.l. tusschen de Duiit-
sche regeering en. de geallieerde regee
ringen werd overeengekomen. Aanvanke
lijk wilde Frankrijk er nog eens de con
trole-commissie op afsturen, maar Duatsch-
land weigerde dit, omdat de controle voor
opgeheven was verklaard. Het stelde toen
onderzoek door neutrale deskundigen voor,
wat de geallieerden weer onvoldoende oor
deelden. Tijdens de jongste zitting van den
Volkenbondsraad heeft men de zaak ten
slotte nog eens van lailile kaniben bezien en
de uibnoodiging van von PaweLs is daar het
resultaat van. Wanneer er nu eenmaal
maar een soort rapport is, dat de ver vul
ling der Duitsclbe verplichtingen tot ge
deeltelijke ontmanteling van de Ooslelijke
vestingwerken erkent, zou de atmosfeer
in dit opzicht heel wat gezuiverd zijn,
hetgeen ook aan de ontruiming van het
bezette gebied ten goede'zou kunnen ko
men. I
Verre van het ideaal.
Rykow, de voorzitter van den Russi-
schen raad der volkscommissarissen, beeft
dezer dagen op een congres van geëm
ployeerden bij. de sovjet-handel sins tellin
gen zijn ervaringen verteld hij het doen
van inkoopen in de sovjet-witnkeis. Die
ervaringen zijn niet biijzonder gunstig en
ze bewijzen weer dat 't in den „heilstaat''
in vele opzichten nog verre van ideaal is.
Rykow vertelde: i
Ik hen eens in een der staatswinkels
- gekomen om er koff ie of tliee te koopen.
ik werd er getroffen door het gedrag
van de bedienden. Zij gedroegen zich als
had ik hen op een ongehoorde wijze be-
leedigd door in dien winkel mijn ankoo-
pcm -te willen doen. Het duurde lang ai-
vorens een der bedienden zich- verwaar
digde mij in de gelegenheid le stellen hun
te ver lellen, waarvoor ik gekomen was.
Toen het slotte zoo ver was, deden zij
als bewezen zij mij een groote eer en een
dienst door mij datgene te verkoopen,
wat ik wilde hebben. Dat gebeurt steeds,
wanneer die bedienden mij niet herkennen.
Weten die bedienden echter, wie ik ben
d|ain is het tafereel geheel anders. Dan
laten zij alle overige klanten staan en
wijdten al hun aandacht alleen, aan mij.
Rykow erkende, dat de staatswinkels m
djit opzicht geen uitzondering zijn, dat
diergelijke toestanden in alle sovjet-instel
lingen heerschen, dlat de ambtenaren zich
overal op een onbehoorlijke wijze
gen. De sovjet-premier zei het vol
36
FEUILLETON.
DOOR
H. COURTHS—MAHLER.
Haar verdriet maakte hem week. Hij
gevoelde neiging, om dien helderen drup
pel, den eersben traan, dien hij hi haar
oogen zag, weg te kussen.
„.Toch wel, freule, ge kunt wél wat
doen!" sprak hij zacht. v
„O, zeg mij gauw, wa't dat is! Walt
kan ik doen?"
Hij nam haar halnden in de zijne.
„Bij mij op Riedberg komen, voor al-
altijdDan behoef ik niet langer zoo
alleen in het groote-, stille slot te huizen!
Weifelend zag zij hem aan.
„Maar dat kan toch niet?"
„Waarom niet?"
„Ik moet toch bij Papa blijven,
ik behoor toch bij Papa in Buchenau!
„Maar dan zoudt ge bij mij behooren
en we konden eiken dag uw vader gaan
gaan opzoeken en hij zou bij ons in Ried
berg kunnen komen!"
Zij begon plotseling te lachen.
„Ach, neen, waar denkt u aan?
Dat zou Papa immers niet toestaan!
„Jawel, dat staat hij ongetwijfeld toe.
Maar, ge zoudt dan natuurlijk mijn
vrouw moeten worden!"
Haar oogen sperden zich. wijd open,
„Als ge goed gekleed bent en er als een
heer uitziet, en zoo in een dier rijksbu-
reaux komt, dan wordt ge goed ontvan
gen, diam luisteren de ambtenaren naar u
cn verstrekken u de gewensch.be inlich
tingen. Zijit ge echter slecht gekleed, zijn
uwe kleeren wat versleten, dan kunt ge
er zeker van zijn, dat ge uren in het bu
reau zult moeien doorbrengen, dat ge van
de .eerie kamer naair de andere zult ge
zonden worden. De ambtenaren denken,
dat zij, wanneer iemand zich tot hen met
een verzoek wendt, naai* eigen goedvin
den den verzoeker kunnen antwoorden of
niiet antwoorden,, dat zij zelfs het recht
hebben een bezoeker te laten wegjagen.
Dat kunt ge noig tot nu toe itn onze bureaux
zien. Zoowel in de rijkswinkels als in
de bureaux is dit gedrag van de ambtena
ren een algemeen verschijnsel.
Zoo klaagde de voorzitter van den raad
der volkscommissarissen. Hij heeft ech
ter iniiet verteld, wat hij, als het hoofd
van de regeerimg der Sovjet-Unie, van
plan is te ondernemen om aan den on-
houdbaren toestand een einde te maliën.
Verder dan tot het vertellen van eemige
aniecdoten is hij niet gekomen. En hij
heeft daarbij nog alleen de „onschuldig
ste vormen van het wangedrag van de
ambtenaren verteld, want hij zei niets over
de omkoop erij, die iin de gehieele Unie
welig tiert, over de onmogelijkheid iets
te bereiken,, zonder de ambtenaren een
„wziatka' (zoo iets als de beruchte Turk-
sche „baksjisj") te geven. Wie geen
„wziatka" geeft, kan jaren lang de rijks-
bureaux plat loopen om een stuk te be
machtigen, dat hij anders binnen ©enige
minuten kan bemachtigen.
Luchtvaart.
Byrd's avontuurlijke reis.
Byrd's vliegtuig is bijl Ver-sur-Mer
(Normau-dië) op het strand .gesleept. Het
was zwaar beschadigd en volgens sommige
berichten in tweeën gebroken. Byrd, die
zeer uitgeput was van de doorgestane
vermoeienissen, -bleef zelf bij de berging
van de „America", waarna hij zich naar
Caen begaf.
Uit naam der Fransche regeering heeft
Poincaré, door bemiddeling van den pre
fect van Calvados, Byrd en zijn metge
zellen La ben geluk wenschen met de be
houden aankomst in Frankrijk.
Byrd verklaarde zeer veel datnk ver
schuldigd te zijn aan ide visscbcrs, die hem
te hulp zijn gesneld en hem hebben gehol
pen aan land te komen. Op- de gelukwem-
schen met zijn redding antwoordde Byrd,
dat hij geen gelukwenschen verdiende na
op deze wijze in Frankrijk te zijn aange
komen.
Na slechts een paar uren uitrusten,
meer nog van het afmattende en uitput
tende zwerven tusschen Parijs en de Fran
sche kust dan van den tocht over den
Oceaan zelf, konden Byrd en zijn met
gezellen, naar de „Tel." 'meldt, reeds
het frissche gezichtje verbleekte door een
onverklaarbare ontroering, die zijn woor
den in haar opwekten.
„Uw vrouw? Ik.... uw vrouw?" sta
melde zij ongelooviig.
„Ja, freule, mijn vrouw!"
Zij schudde het hoofd.
„Neen, dat gaat niet!"
„Waarom niet?"
Zij haalde diep adem.
„Omdat ik maar een dom kind ben!
Ik zou immers in het geheel niet weten, hoe
ik mij gedragen moest! Men moet heel
knap en verstandig zijn, als men trou
wen gaat! En ik zou een langen sleep
moeben dragen en ernstig en deftig daar
mede rondloopen! Ik ben ;n de kerk ge
weest, toen de dochter van pachter Reir
chel trouwde. Zij droeg een japon van
wiitte zijde met een langen sleep en ook
een sluier. En ze schreide zoo! En alle
menschen kekfen zoo plechtig! Ik moest
er zelf ook van schreien;! Heit was zoo
treurig!"
Hij wist niet, wat hij antwoorden moest
op haar kinderlijke redeneering; haar on
schuld en haar onwetendheid ontroerden
hem; het viel hem moeilijker, dan hij ge
dacht had, haar zijn bedoeling duidelijk
te maken.
„Het is toch werkelijk niet zoo erg,
als ge denkt, gravinnetje!" sprak hij glim
lachend. „Bij een bruiloft is men niet
treurig gestemd; de bruid zal vreugdetra
nen hebben geschreidEn deftig en
plechtig behoeft ge als mijn vrouw beusch
niet rond te loopen. Ge kunt blijven, zoo
Hoofdpijn-Tabletten 60 et.
Laxeer-Tabletten 60 et
Zenuw-Tabletten 75 ct
Staal-Tabletten 90 ct
Maag Tabletten 75 ct
Bij Apoth. en Drogisim
een ral-aas doen van hun wederwaardig
heden.
Hoewel het slechte weer den tocht
niet vergemakkelijkte, valt er van de vlucht
tot aan de- Ierschie kust wiet veel te ver-
tellem. Even voor het bereiken van, Ier
land ving Byrd echter een draadlooze
stormwaarschuwing op, waarom hij be
sloot zijn koers te veranderen en over
Land's End, het zuidelijke punt van En-
geiand-s Westkust, te vliegen. Even later
werd aan het draadlooze station te Cher
bourg de positie van het vliegtuig ge
seind en medegedeeld, dat naar alle ver
wachting tegen half acht Cherbourg be
reikt zou worden.
Toen echter begon het compas te'falen
en de vliegers verzochten het draadloos
station van Ouessant om aanwijzingen aan
gaande de plaats waar zij zich bevonden.
Om 8.35 bevonden zij zich boven Brest,
waar zij eanigen tijd rondvlogen om den
wég te vinden. Zij trachtten den spoor
weg van Brast naar Rennes te volgen,
doch met een kompas, dat niet meer
werkte, en met een draadloos toestel,
dat gebrekkig en soms in het geheel niet
functionneerde, raakten zij in den dich
ten mist en ragen den „weg geheel kwijt.
„Wij konden geen 20 meter voor ons
uit zien", zei-de Byrd, „en wij hebben geen
der lichtsignalen waargenomen.
Wij moeten in een cirkel hebben rond
gevlogen, want een, draadloos sein, waar
van wij 'een stuk konden opvangen, gaf
aan, dat wij op een gegeven oogenblik
niet ver van Havre waren. Wij vlogen
door, hopend op een breuk in de wolken,
waardoor wij land zouden kunnen zien,
doch onze bcoz ine-voorraad begon snel
uitgeput te geraken en er bleef ons niets
anders over dam op ons geluk te vertrou
wen en te dalen.
Dat deden we en we kragen een koud
zeebad. Dat onvrijwillig© zeebad werd
om 2.32. dus veertig uur na den start in
New York, op anderhaiven kilometer (en
Zuiden van Ver-sur-Mer en op 200 M
van liet strand genomen.
Inderdaad heeft Byrd' bij zijn daling
groot -geluk gehad. Hij zag de zee niet
vóór hij het water raakte en had geen
idee wat er onder hem was. Als hij 200
M. landinwaarts gedaald was in plaats
van in zee, zou hij tegen heggen en boo
men zijn neergestreken en de „America"
was zonder twijfel geheel vernield. Nu
dook de machine met den neus vooruit
het water in, dat zoo ondiep- was, dat het
onderstel den bodem raakte en brak.
De vier vliegers slaagden er in de rub
berkano uit te zetten en roeiden zoo goed
en zoo kwaad als het ging naar het strand,
nadat zij' nog een keer waren ondergedo
ken.
Byrd en Balchen (de Noorsche offi
cier-waarnemer) liepen den weg op naar
Courseulles; ziji ontmoeten twee vi-ss-chers,
wiien ziji met eemige moeite konden duide
lijk maken, dat zij den burgemeester wil
den spraken. De onderburgemeester was
spoedig 'bij de hand en verschafte den
uitgeputtem vliegers onderdak in zijn huis.
Byrd was zoo vermoeid, dat hij nauwelijks
in staat was de trap maar do slaapkamer
op te klimmen.
Acosta en Noville waren in de rich
ting van Ver-sur-Mer geloopen en klopten
bij den vuurtorenwachter aiam, die hun
een ontbijt voorzette en een slaapkamer
ter beschikking stelde. De vliegers ver
zochten den vuurtorenwachter dringend hen
in geen geval vóór twee uur m.m. te wek
ken.
Zoo eindigde de vlucht, die voor Byrd
en zijn mannen een nachtmerrie moet zijn
geweest. Na over den geheelen Oceaan
in dichten mist te hebben gevlogen, hadden
zij gehoopt helder weer te vinden hoven
Europa. Maar in plaats daarvan ontmoet
ten zij den eenen regenstorm na den an
dera. Het eemige wat zij van de vlucht
vertellen kunnen, is, dat zij- geen zee en
geen hemel hebben -gezien., maar dat zij
in New York zijn gestart.
Die instrumenten en pa-pieren zijn uit
het vliegtuig im veiligheid gebracht, even
een kleine doos, waarin zich als ge
schenk voor president Doumergue een
Amerikaansche vlag bevond.
als ge nu zijt, even vroolijk en verge
noegd! En wat den sleep betreft,
daaraan went men heel gauw! Ge be
hoeft ook niet altijd een sleep te dra
gen, alleen maar bij feestelijke geleg
hedenAls ge alles leeren wilt, wat
noodig is, zal ik u voor een korten tijd
naar mijn tante, gravin Eckhoff brengen,
die u als een moeder verzorgen en on
derrichten zal. Dan zoudt ge tegelijker
tijd in de gelegenheid zijn, de groote
wereld te leeren kennen
Pia zette een nadenkend gezichtje.
„En zou u dan bij mij blijven?"
„Neen, freule, het zou beter voor u
zijn, eenigen tijd, laten we zeggen,
een half jaar, alleen bij mijn tante
te vertoeven. Maar misschien zou ik u
nu en dan komen bezoeken,! En als het
halve jaar om is, haal ik u naar huls,
naar Riedberg, als mijn lieve, kleine
vrouw!" 1
Schuchter blikte zij naar hem op.
„Ach, ik geloof toch niet, dat ik daar
voor deug! Ik geloof met, dat ge tevre
den met mij zoudt zijn! Juffrouw Dorme-
mann zegt, dat uk in de huishouding tniets
waard ben! Zij heeft gelijk, ik weet er
niets van! En juffrouw Dornemann zegt
ook, dat een vrouw alles nog beter moet
weten dan de dienstboden, anders loopt
de heele boel in de war!'
Hij lachte zacht en trok haar bij de
handen naar zich toe.
„Dat zult ge vanzelf wel leeren, Lef
gravinnetje! De hoofdzaak is maar, of
ge genoeg van mij houdt, om altijd bij
De haven te Zierikzee.
Ged. Staten van Zeeland stellen, aan
de Prov. Staten voor het uitdiepen van
het havenkanaal en de zwaaiplaats voor
de provinciale boot te Zierikzee in beheer
en onderhoud te doen overnemen door de
provincie Zeeland.
De provincie zal gedurende een. ter
mijn van vijf jaren, aanvangende 1 Jan.
1928, tegen een jaarlijksche bijdrage ad
f 1000 aan de gemeente Zierikzee, voor
haar rekening nemen de kosten van het
uitbaggeren van het havemkanaial naar de
zwaadplaatsen van de provinciale boot en
de haven dier gemeente.
Provinciaal wegenplan.
Naar de zienswijze van Ged. Staten
behooren in het provinciaal wegennet te
worden opgenomen:
Op Zuid-Beveland: GoesKatsche
veer 5.8 K.M., KapelleWemeldinge 4.3
K.M., 's Gra\enpoderOvezandBor-
sele—Heinkenszand's Heer Arendsker-
ke 25.5 K.M.
No ord-Bev elandColijnspliaiat—Kor t-
gene 6.9 K.M., KortgeneWissekerke—
Kamperland 13 K.M.
Verbetering der wegen.
27 JuLi wordt aan het gebouw van het
provinciaal bestuur te Middelburg aanbe
steed het verbeteren van gedeelten van
den rijksweg op Zuid-Beveland in de ge
meenten s Heer Anendskerke en Goes,
bdhoioramd tot de werken tot verbetering
van de rijkswerken an Zeeland. Raming
f44600. i
Mishandeling met dcodelijken afloop.
Tijdens de kermis te St. Jansbeen heeft
een ernstige vechtpartij plaats gehad tus
schen Pen M., knechten, aldaar. Eerst
genoemde sloeg M. met een paal op het
hoofd. M. is in het ziekenhui-s opgeno
men en aan de bekomen, verwondingen
overleden. De daden* as ter beschikking
van de justitie te Middelburg gesteld.
Beiden verkeerden onder den invloed
van sterken drank.
Biezeiinge. Vanwege de Ger. Gemeente
Biezelinge deelt mem ons mede, dat de
eerste steen voor de nieuw te bouwen
kerk aldaar zal gelegd worden a.s. Don
derdagmiddag 7 Juli n.m. 2 uur 30 min.
door Ds. M. Hofman te Krabbendijke.
Hans weert. De kommies te water J. v.
Wincikel aan 'boord van de Albatros
der, is met ingang van 1 Juli overge
plaatst naar IJmuiden.
Heinkenszand. Vrijdag slaagde te Am
sterdam aan de gemeentelijke universiteit
voor het candadaatsexamen in de chemi
onze dorpsgenoot de heer C. Steketee.
Kapelle. Op 6 Juli (a.s. zal het detache
ment Indische militairen Ridders M.W.Q.
die voor de begrafenis van generaal Van
Heutsz naar Nederland zijn overgekomen,
een bezoek aan Zeeland brengen. De
militairen komen per spoor omu 4,39 te
Rilland-Bath aan, waar zij; door den com
mandant van het L St. korps Motordienst
afd Zeeland worden ontvangen, en daarna,
door de welwillende medewerking van de
militairen van genoemd korps per auto
naar Goes worden vervoerd waar het
oorlogsmuseum van den heer Wilton van
Reede zal worden bezichtigd. Later ver
trekt het detachement naar Middelburg.
Kloetinge. In de maand Juni zijn inge
komen: Suzanna Bos, dienstbode, van
Nnsse, A 115; S. van de Vrede en gezin,
zonder beroep van Curacao (W.-Indië),
A 116; G. Poortvliet, dienstbode, van
's Gravenpolder, A 304; A. Strijd, dienst
bode, van Kortgene, A 128; H. J. Boo-
gert en gezin, kantoorhouder P.T.T.,van
Vlissingen; A 191a; D. van der Maaie,
veldarbeider, van Ovezande, B 2; J. Hout
man, dienstbode, van Schore, A 4; F. J,
Boone, handelsreiziger, van Goes, A 3b;
M. Aertssen, dienstbode, van Kruinin-
gen (Hansweert), A 31-32; A. Govaert
en gezin, ass. apotheker, van Koepand
(Ned. O.-Indië), A 290; W. Heijboer en
gezin, zonder beroep, van Kruiningcn
(Hansweert) A 269.
Vertrokken: T. M. Zonnevijlle, dienst
bode, naar Nisse; J. van Haveren, zon
der beroep, naar Wemeldinge; L. H. Ber-
revoet, dienstbode, naar Goes, Wilhel-
minastraat 25; P. D. Jeronimus, dienst
bode, naar Nisse.
me te willen blijven!"
Zij lachte even.
„Ach, dat is wel in orde! Ik ben al
tijd graag bij u en ik houd heel veel van
u!" beleende zij onbevangen.
„Dus ge stemt toe?"
Zij zuchtte. i
„Wij moeten toch eerst vragen, wat
Papa ervan denkt?"
„Dat is niet meer noodig, dat heb ik
al gedaan en hij heeft er geen bezwaar
tegen!"
„Zoo? Nu, als u denkt, dat het wel
gaan zal, wel, dan moet het maarP
Hij kuste bewogen haar handen.
„Ja, freule, ik geloof werkelijk, dat
het heel goed zal gaan."
Zij ademde sneller en onrustiger dan
gewoonlijk.
„Ach, ik geloof toch, dat het pret
tiger geweest zijn, als alles maar geble
ven was, zooals het wasiP
„Maar het lean niet zoo blijven! Als
ge mijn vrouw niet wilt worden, ga ik
weg van Riedberg!"
Verschrikt schudde ziji het hoofd.
„Neen, neen, dan zal ik maar liever
uw vrouw worden! Misschien zal het
ook wei niet zoo heel moeilijk zijn!
besloot zij dapper.
Hij legde haar arm in den zijne.
„Neen, lieve, kleine Pia, ik zal het
je gemakkelijk, heel gemakkelijk maken!"
sprak hij warm.
„En zult ge niet ongeduldig zijn, aLs
ik iets verkeerd doe?'
„Neen, volstrekt niet! Ik zal je dan
alleen zeggen, hoe je het wél moet doen!"
Dan zal het wel gaan, denk ik!" sprak
zij met nadruk. Hij vond haar allerliefst
in haar plotselinge kordaatheid.
Deze wijize van hofmaken was wel
heel bijzonder, maar zij miiste voor hem
haar bekoring niet, hoewel zijn hart ta
melijk kalm bleef kloppen.
„Nu zullen we verder gaan, je wordt
veel te koud! sprak hij,, zorgzaam haar
handjes dieper in de pluizige», wollen hand
schoenen moffelend.
Zij lachte. i
„Wat klinkt het grappig, dat u „je"
tegen mij zegt!"
Hij knikte ernstig.
„Dat moet je nu ook tegen mij zeg
gen! Je moet „je" zeggeh en „Hans"!"
Weder lachte zij.
„Als ik er dat maar goed afbreng! Ik
ben er bang voor!"
„Probeer het eens!"
Zij trok ernstig haar schouders op;
toen zei zij met een kloek besluit:
„Het moét gaan! Maar je
mag niet lachen!"
Hij lachte toch even, zette daarna een
overdreven, ernstig gezicht.
„Neen, neen, ik lach niet! Dat „je"
is prachtig gelukt! Probeer het nu eens
met „Hans" P
Zij haalde diep adem.
„Het is todh wel heel moeilijk, lieve
Hamsl"
(Wordt vervolgd).