Gravin Pia NV 78, Maandag 1 Juli 1927 111° Jaargang. Buitenland Sport MIJNHARDTS's ProVincierueuWs GOESCHE ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2,- buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag- UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Vrijdagavond. COURANT ADVERTENTIEN van 15 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. OVERZICHT. Ontwapening. Er komt wat meer klaarheid in die kwestie van het algameeoe onderzoeknaar Duitschlands ontwapening. Uit Londen todhi komt een tijding, waarin bericht wordt dat generaal von Pawelis, als ver tegenwoordiger der Duitsch© regeering, thans een formeele uitmood-igiing lieeft ge zonden voor één of twee geallieerde mili taire deskundigen om hem op een inspec tietocht langs de fortificaties aan Duibsch- Itandis Oostgrens te vergezellen, welker slechting in Januari- j.l. tusschen de Duiit- sche regeering en. de geallieerde regee ringen werd overeengekomen. Aanvanke lijk wilde Frankrijk er nog eens de con trole-commissie op afsturen, maar Duatsch- land weigerde dit, omdat de controle voor opgeheven was verklaard. Het stelde toen onderzoek door neutrale deskundigen voor, wat de geallieerden weer onvoldoende oor deelden. Tijdens de jongste zitting van den Volkenbondsraad heeft men de zaak ten slotte nog eens van lailile kaniben bezien en de uibnoodiging van von PaweLs is daar het resultaat van. Wanneer er nu eenmaal maar een soort rapport is, dat de ver vul ling der Duitsclbe verplichtingen tot ge deeltelijke ontmanteling van de Ooslelijke vestingwerken erkent, zou de atmosfeer in dit opzicht heel wat gezuiverd zijn, hetgeen ook aan de ontruiming van het bezette gebied ten goede'zou kunnen ko men. I Verre van het ideaal. Rykow, de voorzitter van den Russi- schen raad der volkscommissarissen, beeft dezer dagen op een congres van geëm ployeerden bij. de sovjet-handel sins tellin gen zijn ervaringen verteld hij het doen van inkoopen in de sovjet-witnkeis. Die ervaringen zijn niet biijzonder gunstig en ze bewijzen weer dat 't in den „heilstaat'' in vele opzichten nog verre van ideaal is. Rykow vertelde: i Ik hen eens in een der staatswinkels - gekomen om er koff ie of tliee te koopen. ik werd er getroffen door het gedrag van de bedienden. Zij gedroegen zich als had ik hen op een ongehoorde wijze be- leedigd door in dien winkel mijn ankoo- pcm -te willen doen. Het duurde lang ai- vorens een der bedienden zich- verwaar digde mij in de gelegenheid le stellen hun te ver lellen, waarvoor ik gekomen was. Toen het slotte zoo ver was, deden zij als bewezen zij mij een groote eer en een dienst door mij datgene te verkoopen, wat ik wilde hebben. Dat gebeurt steeds, wanneer die bedienden mij niet herkennen. Weten die bedienden echter, wie ik ben d|ain is het tafereel geheel anders. Dan laten zij alle overige klanten staan en wijdten al hun aandacht alleen, aan mij. Rykow erkende, dat de staatswinkels m djit opzicht geen uitzondering zijn, dat diergelijke toestanden in alle sovjet-instel lingen heerschen, dlat de ambtenaren zich overal op een onbehoorlijke wijze gen. De sovjet-premier zei het vol 36 FEUILLETON. DOOR H. COURTHS—MAHLER. Haar verdriet maakte hem week. Hij gevoelde neiging, om dien helderen drup pel, den eersben traan, dien hij hi haar oogen zag, weg te kussen. „.Toch wel, freule, ge kunt wél wat doen!" sprak hij zacht. v „O, zeg mij gauw, wa't dat is! Walt kan ik doen?" Hij nam haar halnden in de zijne. „Bij mij op Riedberg komen, voor al- altijdDan behoef ik niet langer zoo alleen in het groote-, stille slot te huizen! Weifelend zag zij hem aan. „Maar dat kan toch niet?" „Waarom niet?" „Ik moet toch bij Papa blijven, ik behoor toch bij Papa in Buchenau! „Maar dan zoudt ge bij mij behooren en we konden eiken dag uw vader gaan gaan opzoeken en hij zou bij ons in Ried berg kunnen komen!" Zij begon plotseling te lachen. „Ach, neen, waar denkt u aan? Dat zou Papa immers niet toestaan! „Jawel, dat staat hij ongetwijfeld toe. Maar, ge zoudt dan natuurlijk mijn vrouw moeten worden!" Haar oogen sperden zich. wijd open, „Als ge goed gekleed bent en er als een heer uitziet, en zoo in een dier rijksbu- reaux komt, dan wordt ge goed ontvan gen, diam luisteren de ambtenaren naar u cn verstrekken u de gewensch.be inlich tingen. Zijit ge echter slecht gekleed, zijn uwe kleeren wat versleten, dan kunt ge er zeker van zijn, dat ge uren in het bu reau zult moeien doorbrengen, dat ge van de .eerie kamer naair de andere zult ge zonden worden. De ambtenaren denken, dat zij, wanneer iemand zich tot hen met een verzoek wendt, naai* eigen goedvin den den verzoeker kunnen antwoorden of niiet antwoorden,, dat zij zelfs het recht hebben een bezoeker te laten wegjagen. Dat kunt ge noig tot nu toe itn onze bureaux zien. Zoowel in de rijkswinkels als in de bureaux is dit gedrag van de ambtena ren een algemeen verschijnsel. Zoo klaagde de voorzitter van den raad der volkscommissarissen. Hij heeft ech ter iniiet verteld, wat hij, als het hoofd van de regeerimg der Sovjet-Unie, van plan is te ondernemen om aan den on- houdbaren toestand een einde te maliën. Verder dan tot het vertellen van eemige aniecdoten is hij niet gekomen. En hij heeft daarbij nog alleen de „onschuldig ste vormen van het wangedrag van de ambtenaren verteld, want hij zei niets over de omkoop erij, die iin de gehieele Unie welig tiert, over de onmogelijkheid iets te bereiken,, zonder de ambtenaren een „wziatka' (zoo iets als de beruchte Turk- sche „baksjisj") te geven. Wie geen „wziatka" geeft, kan jaren lang de rijks- bureaux plat loopen om een stuk te be machtigen, dat hij anders binnen ©enige minuten kan bemachtigen. Luchtvaart. Byrd's avontuurlijke reis. Byrd's vliegtuig is bijl Ver-sur-Mer (Normau-dië) op het strand .gesleept. Het was zwaar beschadigd en volgens sommige berichten in tweeën gebroken. Byrd, die zeer uitgeput was van de doorgestane vermoeienissen, -bleef zelf bij de berging van de „America", waarna hij zich naar Caen begaf. Uit naam der Fransche regeering heeft Poincaré, door bemiddeling van den pre fect van Calvados, Byrd en zijn metge zellen La ben geluk wenschen met de be houden aankomst in Frankrijk. Byrd verklaarde zeer veel datnk ver schuldigd te zijn aan ide visscbcrs, die hem te hulp zijn gesneld en hem hebben gehol pen aan land te komen. Op- de gelukwem- schen met zijn redding antwoordde Byrd, dat hij geen gelukwenschen verdiende na op deze wijze in Frankrijk te zijn aange komen. Na slechts een paar uren uitrusten, meer nog van het afmattende en uitput tende zwerven tusschen Parijs en de Fran sche kust dan van den tocht over den Oceaan zelf, konden Byrd en zijn met gezellen, naar de „Tel." 'meldt, reeds het frissche gezichtje verbleekte door een onverklaarbare ontroering, die zijn woor den in haar opwekten. „Uw vrouw? Ik.... uw vrouw?" sta melde zij ongelooviig. „Ja, freule, mijn vrouw!" Zij schudde het hoofd. „Neen, dat gaat niet!" „Waarom niet?" Zij haalde diep adem. „Omdat ik maar een dom kind ben! Ik zou immers in het geheel niet weten, hoe ik mij gedragen moest! Men moet heel knap en verstandig zijn, als men trou wen gaat! En ik zou een langen sleep moeben dragen en ernstig en deftig daar mede rondloopen! Ik ben ;n de kerk ge weest, toen de dochter van pachter Reir chel trouwde. Zij droeg een japon van wiitte zijde met een langen sleep en ook een sluier. En ze schreide zoo! En alle menschen kekfen zoo plechtig! Ik moest er zelf ook van schreien;! Heit was zoo treurig!" Hij wist niet, wat hij antwoorden moest op haar kinderlijke redeneering; haar on schuld en haar onwetendheid ontroerden hem; het viel hem moeilijker, dan hij ge dacht had, haar zijn bedoeling duidelijk te maken. „Het is toch werkelijk niet zoo erg, als ge denkt, gravinnetje!" sprak hij glim lachend. „Bij een bruiloft is men niet treurig gestemd; de bruid zal vreugdetra nen hebben geschreidEn deftig en plechtig behoeft ge als mijn vrouw beusch niet rond te loopen. Ge kunt blijven, zoo Hoofdpijn-Tabletten 60 et. Laxeer-Tabletten 60 et Zenuw-Tabletten 75 ct Staal-Tabletten 90 ct Maag Tabletten 75 ct Bij Apoth. en Drogisim een ral-aas doen van hun wederwaardig heden. Hoewel het slechte weer den tocht niet vergemakkelijkte, valt er van de vlucht tot aan de- Ierschie kust wiet veel te ver- tellem. Even voor het bereiken van, Ier land ving Byrd echter een draadlooze stormwaarschuwing op, waarom hij be sloot zijn koers te veranderen en over Land's End, het zuidelijke punt van En- geiand-s Westkust, te vliegen. Even later werd aan het draadlooze station te Cher bourg de positie van het vliegtuig ge seind en medegedeeld, dat naar alle ver wachting tegen half acht Cherbourg be reikt zou worden. Toen echter begon het compas te'falen en de vliegers verzochten het draadloos station van Ouessant om aanwijzingen aan gaande de plaats waar zij zich bevonden. Om 8.35 bevonden zij zich boven Brest, waar zij eanigen tijd rondvlogen om den wég te vinden. Zij trachtten den spoor weg van Brast naar Rennes te volgen, doch met een kompas, dat niet meer werkte, en met een draadloos toestel, dat gebrekkig en soms in het geheel niet functionneerde, raakten zij in den dich ten mist en ragen den „weg geheel kwijt. „Wij konden geen 20 meter voor ons uit zien", zei-de Byrd, „en wij hebben geen der lichtsignalen waargenomen. Wij moeten in een cirkel hebben rond gevlogen, want een, draadloos sein, waar van wij 'een stuk konden opvangen, gaf aan, dat wij op een gegeven oogenblik niet ver van Havre waren. Wij vlogen door, hopend op een breuk in de wolken, waardoor wij land zouden kunnen zien, doch onze bcoz ine-voorraad begon snel uitgeput te geraken en er bleef ons niets anders over dam op ons geluk te vertrou wen en te dalen. Dat deden we en we kragen een koud zeebad. Dat onvrijwillig© zeebad werd om 2.32. dus veertig uur na den start in New York, op anderhaiven kilometer (en Zuiden van Ver-sur-Mer en op 200 M van liet strand genomen. Inderdaad heeft Byrd' bij zijn daling groot -geluk gehad. Hij zag de zee niet vóór hij het water raakte en had geen idee wat er onder hem was. Als hij 200 M. landinwaarts gedaald was in plaats van in zee, zou hij tegen heggen en boo men zijn neergestreken en de „America" was zonder twijfel geheel vernield. Nu dook de machine met den neus vooruit het water in, dat zoo ondiep- was, dat het onderstel den bodem raakte en brak. De vier vliegers slaagden er in de rub berkano uit te zetten en roeiden zoo goed en zoo kwaad als het ging naar het strand, nadat zij' nog een keer waren ondergedo ken. Byrd en Balchen (de Noorsche offi cier-waarnemer) liepen den weg op naar Courseulles; ziji ontmoeten twee vi-ss-chers, wiien ziji met eemige moeite konden duide lijk maken, dat zij den burgemeester wil den spraken. De onderburgemeester was spoedig 'bij de hand en verschafte den uitgeputtem vliegers onderdak in zijn huis. Byrd was zoo vermoeid, dat hij nauwelijks in staat was de trap maar do slaapkamer op te klimmen. Acosta en Noville waren in de rich ting van Ver-sur-Mer geloopen en klopten bij den vuurtorenwachter aiam, die hun een ontbijt voorzette en een slaapkamer ter beschikking stelde. De vliegers ver zochten den vuurtorenwachter dringend hen in geen geval vóór twee uur m.m. te wek ken. Zoo eindigde de vlucht, die voor Byrd en zijn mannen een nachtmerrie moet zijn geweest. Na over den geheelen Oceaan in dichten mist te hebben gevlogen, hadden zij gehoopt helder weer te vinden hoven Europa. Maar in plaats daarvan ontmoet ten zij den eenen regenstorm na den an dera. Het eemige wat zij van de vlucht vertellen kunnen, is, dat zij- geen zee en geen hemel hebben -gezien., maar dat zij in New York zijn gestart. Die instrumenten en pa-pieren zijn uit het vliegtuig im veiligheid gebracht, even een kleine doos, waarin zich als ge schenk voor president Doumergue een Amerikaansche vlag bevond. als ge nu zijt, even vroolijk en verge noegd! En wat den sleep betreft, daaraan went men heel gauw! Ge be hoeft ook niet altijd een sleep te dra gen, alleen maar bij feestelijke geleg hedenAls ge alles leeren wilt, wat noodig is, zal ik u voor een korten tijd naar mijn tante, gravin Eckhoff brengen, die u als een moeder verzorgen en on derrichten zal. Dan zoudt ge tegelijker tijd in de gelegenheid zijn, de groote wereld te leeren kennen Pia zette een nadenkend gezichtje. „En zou u dan bij mij blijven?" „Neen, freule, het zou beter voor u zijn, eenigen tijd, laten we zeggen, een half jaar, alleen bij mijn tante te vertoeven. Maar misschien zou ik u nu en dan komen bezoeken,! En als het halve jaar om is, haal ik u naar huls, naar Riedberg, als mijn lieve, kleine vrouw!" 1 Schuchter blikte zij naar hem op. „Ach, ik geloof toch niet, dat ik daar voor deug! Ik geloof met, dat ge tevre den met mij zoudt zijn! Juffrouw Dorme- mann zegt, dat uk in de huishouding tniets waard ben! Zij heeft gelijk, ik weet er niets van! En juffrouw Dornemann zegt ook, dat een vrouw alles nog beter moet weten dan de dienstboden, anders loopt de heele boel in de war!' Hij lachte zacht en trok haar bij de handen naar zich toe. „Dat zult ge vanzelf wel leeren, Lef gravinnetje! De hoofdzaak is maar, of ge genoeg van mij houdt, om altijd bij De haven te Zierikzee. Ged. Staten van Zeeland stellen, aan de Prov. Staten voor het uitdiepen van het havenkanaal en de zwaaiplaats voor de provinciale boot te Zierikzee in beheer en onderhoud te doen overnemen door de provincie Zeeland. De provincie zal gedurende een. ter mijn van vijf jaren, aanvangende 1 Jan. 1928, tegen een jaarlijksche bijdrage ad f 1000 aan de gemeente Zierikzee, voor haar rekening nemen de kosten van het uitbaggeren van het havemkanaial naar de zwaadplaatsen van de provinciale boot en de haven dier gemeente. Provinciaal wegenplan. Naar de zienswijze van Ged. Staten behooren in het provinciaal wegennet te worden opgenomen: Op Zuid-Beveland: GoesKatsche veer 5.8 K.M., KapelleWemeldinge 4.3 K.M., 's Gra\enpoderOvezandBor- sele—Heinkenszand's Heer Arendsker- ke 25.5 K.M. No ord-Bev elandColijnspliaiat—Kor t- gene 6.9 K.M., KortgeneWissekerke— Kamperland 13 K.M. Verbetering der wegen. 27 JuLi wordt aan het gebouw van het provinciaal bestuur te Middelburg aanbe steed het verbeteren van gedeelten van den rijksweg op Zuid-Beveland in de ge meenten s Heer Anendskerke en Goes, bdhoioramd tot de werken tot verbetering van de rijkswerken an Zeeland. Raming f44600. i Mishandeling met dcodelijken afloop. Tijdens de kermis te St. Jansbeen heeft een ernstige vechtpartij plaats gehad tus schen Pen M., knechten, aldaar. Eerst genoemde sloeg M. met een paal op het hoofd. M. is in het ziekenhui-s opgeno men en aan de bekomen, verwondingen overleden. De daden* as ter beschikking van de justitie te Middelburg gesteld. Beiden verkeerden onder den invloed van sterken drank. Biezeiinge. Vanwege de Ger. Gemeente Biezelinge deelt mem ons mede, dat de eerste steen voor de nieuw te bouwen kerk aldaar zal gelegd worden a.s. Don derdagmiddag 7 Juli n.m. 2 uur 30 min. door Ds. M. Hofman te Krabbendijke. Hans weert. De kommies te water J. v. Wincikel aan 'boord van de Albatros der, is met ingang van 1 Juli overge plaatst naar IJmuiden. Heinkenszand. Vrijdag slaagde te Am sterdam aan de gemeentelijke universiteit voor het candadaatsexamen in de chemi onze dorpsgenoot de heer C. Steketee. Kapelle. Op 6 Juli (a.s. zal het detache ment Indische militairen Ridders M.W.Q. die voor de begrafenis van generaal Van Heutsz naar Nederland zijn overgekomen, een bezoek aan Zeeland brengen. De militairen komen per spoor omu 4,39 te Rilland-Bath aan, waar zij; door den com mandant van het L St. korps Motordienst afd Zeeland worden ontvangen, en daarna, door de welwillende medewerking van de militairen van genoemd korps per auto naar Goes worden vervoerd waar het oorlogsmuseum van den heer Wilton van Reede zal worden bezichtigd. Later ver trekt het detachement naar Middelburg. Kloetinge. In de maand Juni zijn inge komen: Suzanna Bos, dienstbode, van Nnsse, A 115; S. van de Vrede en gezin, zonder beroep van Curacao (W.-Indië), A 116; G. Poortvliet, dienstbode, van 's Gravenpolder, A 304; A. Strijd, dienst bode, van Kortgene, A 128; H. J. Boo- gert en gezin, kantoorhouder P.T.T.,van Vlissingen; A 191a; D. van der Maaie, veldarbeider, van Ovezande, B 2; J. Hout man, dienstbode, van Schore, A 4; F. J, Boone, handelsreiziger, van Goes, A 3b; M. Aertssen, dienstbode, van Kruinin- gen (Hansweert), A 31-32; A. Govaert en gezin, ass. apotheker, van Koepand (Ned. O.-Indië), A 290; W. Heijboer en gezin, zonder beroep, van Kruiningcn (Hansweert) A 269. Vertrokken: T. M. Zonnevijlle, dienst bode, naar Nisse; J. van Haveren, zon der beroep, naar Wemeldinge; L. H. Ber- revoet, dienstbode, naar Goes, Wilhel- minastraat 25; P. D. Jeronimus, dienst bode, naar Nisse. me te willen blijven!" Zij lachte even. „Ach, dat is wel in orde! Ik ben al tijd graag bij u en ik houd heel veel van u!" beleende zij onbevangen. „Dus ge stemt toe?" Zij zuchtte. i „Wij moeten toch eerst vragen, wat Papa ervan denkt?" „Dat is niet meer noodig, dat heb ik al gedaan en hij heeft er geen bezwaar tegen!" „Zoo? Nu, als u denkt, dat het wel gaan zal, wel, dan moet het maarP Hij kuste bewogen haar handen. „Ja, freule, ik geloof werkelijk, dat het heel goed zal gaan." Zij ademde sneller en onrustiger dan gewoonlijk. „Ach, ik geloof toch, dat het pret tiger geweest zijn, als alles maar geble ven was, zooals het wasiP „Maar het lean niet zoo blijven! Als ge mijn vrouw niet wilt worden, ga ik weg van Riedberg!" Verschrikt schudde ziji het hoofd. „Neen, neen, dan zal ik maar liever uw vrouw worden! Misschien zal het ook wei niet zoo heel moeilijk zijn! besloot zij dapper. Hij legde haar arm in den zijne. „Neen, lieve, kleine Pia, ik zal het je gemakkelijk, heel gemakkelijk maken!" sprak hij warm. „En zult ge niet ongeduldig zijn, aLs ik iets verkeerd doe?' „Neen, volstrekt niet! Ik zal je dan alleen zeggen, hoe je het wél moet doen!" Dan zal het wel gaan, denk ik!" sprak zij met nadruk. Hij vond haar allerliefst in haar plotselinge kordaatheid. Deze wijize van hofmaken was wel heel bijzonder, maar zij miiste voor hem haar bekoring niet, hoewel zijn hart ta melijk kalm bleef kloppen. „Nu zullen we verder gaan, je wordt veel te koud! sprak hij,, zorgzaam haar handjes dieper in de pluizige», wollen hand schoenen moffelend. Zij lachte. i „Wat klinkt het grappig, dat u „je" tegen mij zegt!" Hij knikte ernstig. „Dat moet je nu ook tegen mij zeg gen! Je moet „je" zeggeh en „Hans"!" Weder lachte zij. „Als ik er dat maar goed afbreng! Ik ben er bang voor!" „Probeer het eens!" Zij trok ernstig haar schouders op; toen zei zij met een kloek besluit: „Het moét gaan! Maar je mag niet lachen!" Hij lachte toch even, zette daarna een overdreven, ernstig gezicht. „Neen, neen, ik lach niet! Dat „je" is prachtig gelukt! Probeer het nu eens met „Hans" P Zij haalde diep adem. „Het is todh wel heel moeilijk, lieve Hamsl" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1927 | | pagina 1