HARP ORGELS,
nr
Gravin Pia
f 1,10
N°. 74.
Vrijdag 24 Juni 1927
Ü4e Jaargang.
Bij dit nummer be
hóórt een bijvoegsel.
zij, Die zich met ingang
van 1 juli a.s. op de goesche
courant abonneeren, ont
vangen de tot dien datum
verschijnende nummers
kosteloos.
Vrede en Vrienden.
SAMOS PRIMA
door
Uit de Pers.
«©e Gouden Jfoow!'
Fa. A. S. J DEKKER, Goes.
ProVincienieuWs
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
SOES» COURANT
UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant Bjjj||§SjijJ en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
v»n 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Het is goed, in dein stroom vam ge
dachten en dikwijls zoo onharmonische,
ontmoedigende beweringen en beschouwin
gen die eiken dag opnieuw over ons men-
schen wordt uitgestort, of we er om
vragen of niet, den gouden draad, die
door het wereldgebeuren heen geweven
is, niet uit het oog te verliezen. En wie
op dien gulden draad acht blijft slaan,
zal telkens opnieuw zien, dat er in de
ontwikkeling der dingen reden is te vin
den voor veel hoop, veel vreugde over
goeds dat bereikt werd, veel vertrouwen
in een bevredigende oplossing voor pro
blemen die den oppervlakkigen beoor-
deeiaar onoplosbaar schijnen. De harde
lessen, die de dagelijksclhe ervaring aan
individuen zoowel als aan volleen toe
deelt heel noodige en nuttig© lessen,
anders werden zij niet gegeven zijn
onophoudelijk bezig piemschen en volken
tot inzidht te brengen van den juisten
weg, dien zij te gaan hebben. En zoo
lang de les niet geleerd is, moet die
steeds weer overgedaan worden. Want
de wetten van het heelal, die alle gericht
zijn op vervolmaking, alle wijzen in de
richting van het ééne, volmaakte, het
algoede, schelden ons niets kwijt.
Wanneer we zóó de teekenen van den
tijd trachten te doorschouwen, treft ons
meer en meer de steeds toenemende goed
willendheid en vredesgezimdiieid waarvan
de verantwoordelijke leiders der toonaan
gevende volken thans blijk geven. Die
bemoedigende gemoedsgesteldheid dier
mannen is natuurlijk oorzaak, dat de za
ken waarmee zij zich inlaten ter afdoe
ning, op aangename, bevredigende en hel
pende wijze worden afgewikkeld. En de
wereld, die voor een belangrijk deel
door verkeerde, misleidende politieke iin-
lichting en oppervlakkige pers-causerieën
omtrent de oogmerken en verborgen
bedoelingen, zoomede het karakter der
groote staatslieden een weinig gunstig
beeld heeft gekregen, staat dan weer op
nieuw verwonderd, dat een of andere
1-
in luxe rietverpakkiiig
Fa. J. A. L. G. WITTE
Wijnhandel, Goes,
32
FEUILLETON.
H. COURTHS—MAHLER.
Alleein, wanneer ge dat om uzelven
wenscht! Ik voor mij meen. u voldoende
te keinmen. Met stormen en hartstochten
heeft ieder onzer eenmaal te kampen
ook ik heb een dergekjkem hartstocht
achter den rug, een hartstocht, die
een ver schrikkelijk eande vond. Als ge
meent, dat het u verlichting zal geven,
spreek dan vrij uituw woorden zullen
bij mij weerklank vinden!
Hans von Ried begon te vertellen:
„Den vorigen winter vertoefde ik in
St. Moritz. Daar leerde ik een vrouw ken
nen, dóe reeds bij de eerste ontmoeting
een diepen, blij venden indruk op mij maak
te. Zij was van een verblindende schoon
heid, die nog verhoogd werd door die
fraaiste kostbaarste toiletten, die ik ooit zag.
Een machtige hartstocht voor die schoo-
ne vrouw vervulde mij vanaf het oogen-
blik, waarop zij voor het eerst tot mij
si rak, waarop zij mij voor het eerst haar
verleidelijk glimlachje schonk.
Natuurlijk zocht ik voortdurend haar
tegenwoordigheid, ik volgde haar als haar
conferentie of zaak, zóó goed is verloo-
pen. Zoo kon een minister Vandervelde
naar aanleiding van de jongste Volken-
bondsraadvergadering verklaren, dat „on
danks de voorspellingen van pessimisten
de zitting zeer kalm verloopen is", en
„dat de gedelegeerden Geoève mei een
gunstiger indruk verlie'.en, dan zij er ge
komen waren". Ook werd verklaard, dat
de Locarno-politiek, d.w.z. een politiek
van verzoening en tegemoetkoming, woirdt
voortgezet.
Chamberlaineen veel om strelen fi
guur in de Britscbe politiek. Ook inter
nationaal zijn er, die snel een veroordee-
l.ing van dezen staatsman gereed hebben,
gegrond op een van buiten-af (zonder
dat ze het meestal zelf we'.en) kunst
matig aangebrachte meening. Maar wie
of wat ChamberWn mag zijn of schijnen
te zijn, toch kan men erkentelijk zijn,
voor de gedachte, die hij onlangs uit
drukte bij een bepaalde gelegenheid, ten
aanzien van den Volkenbond. Hij zeide
o.m.Hoe meer ik naarr Genève ga,
hoe meer voel ik, dat veel van onzen na
ijver kunstmatig is, dat vele van onze
verdenkingen die nog steeds de verhou
dingen der landen en der wereld bemoei
lijken, ongegrond zijn, en dat we met
geduld, moed, en goeden wil door vriend
schappelijke overeenkomsten de vele pro
blemen kunnen oplossen zooals we
behoorden te doen welke zich aan
ons voordoen.
Daarnaast een opmerking van Hoover,
den, secretaris van de Amerikaansche
schatkist. Sprekende voor het land dus,
dat op het oogenblik en hog in tientallen
komende jaren, de bron is en zal zijn,
waaraan alle kapitaialbehoevende landen
zullen komen putten. Hoover verklaarde,
dat internationale leeningon alle an aange
gaan moesten worden voor opbouwende
doeleinden en niet voor oorlogen. „Geen
land moest zichzelf of zijn burgers toe
staan, geld te leenen van vreemde naties,
en geen land moest zijn burgers toestaan
geld te leenen aan vreemde landen, ten
zij het geld bestemd is voor productieve
doeleinden". Is het niet duidelijk, dat er
overr de gehcele wereld iets in het den
ken van menschen en naties verandert,
ten goede? Dat de 'vrede en de interna
tionale vriendschap hechter worden? Het
is goed, daarbij te hoornen, wat Thoreau
over vrienden zeide: „De Vriend telt
zijn Vrienden niet op zijn vingers; zij
zijin niet te tellen. Hoe meer er in dezen
(vriendschaps) band besloten zijn wan
neer zij inderdaad daarin besloten zijn
hoe zeldzamer en verhevener zal de
hoedanigheid der liefde zijn, die hen sar
menbindtInderdaad, we kunnen niet
te veel vrien den hebben
Minister Kan.
In „de Vrijheid" schrijft de bekende
journalist, de heer D. Hans, geregeld
parlementsfilms. Hij heeft in het jong
ste nummer een zeldzaam aardig film
beeld van minister Kan afgedraaid. Wij
schaduw. Zij scheen mij welgezind. Met
jubelende vreugde begon ik langzamer
hand te bemerken, dat zij mij boven an
dere bewonderaars verkoos! Zij stond
mij een plaats op haar bob-slede af, wij
maakten eenzame ski-toeren en waren ten
slotte onafscheidelijk bij de beoefening
van de veel vrijheden veroorlovende win
tersport.
Ook gedurende de maaltijden in het
hotel en bij die 's avonds geboden verma
kelijkheden^ hield zij mij aan haar zijde,
wat mij zeer gelukkig maakte. Ik be
merkte wel, dat de eerste bloei der jeugd
voor haar reeds voorbij was. Dikwijls
lag er een vermoeide trek om haar oogen
en lippen, een trek, die op droevige er
varingen scheen te wijzen; maar ook dat
had ik lief in haar! Zij vertelde mij,
dat zij reeds dertig jaar telde en we
duwe was.
„Wat gaf ik om haar leeftijd! Ik aan
bad haar en zou voor een glimlach van
haar in den dood zijn gegaan! Zij had
mij geheel betooverd en weldra kende ik
maar éénè gedachte, maar één wensch
meer: haar de mijne te mogen noemen)
En toen wij ons op een wonderschoon/en»
helderen dag te zamen in de plechtige
stilte van het grootsche sneeuwlandschap
bevonden, wij beiden te zamen, alsof wij
geheel alleen op de wereld waren, bekende
ik haar mijn liefde, vroeg ik haar, mijn
vrouw te worden!
knippen uit deze film de volgende mooie
gedeelten.:
Minister Kan is, in ai z'n echtheid,
ongedwongenheid, spontaniteit, in heel z'n
fris sche temperament en met z'n totaal
gemis van valsche schaamte en gewichtig
doenerij, toch wel een heel aparte figuur
in de rij van bewindslieden, die onze
parlementaire geschiedenis heeft opgele
verd. On-Hollands ch. In het bu ten'amd
heeft men die dingen meer gezien, zij
het dan misschien al evenmain op groote
schaal. Maar we herinneren ons toch
allemaal wel den Prins van Wales op
een houten péérd in een draaimolen, en
het Engelsche koningspaar in die kleine,
amusante au'o-t,es op Wembley, en En
gelsche minister met kromme pijpen in
den mond en goifbroekea aan mudden iin
het publiek.
Maar
Holland, Holland! Denk u den staats
man Gort van der Linden, gearmd met
Drentsche boerinnetjes, een leutige lach
boven z'n grijzen baard. Stel u wijlen
mr. N. G. Pierson voor, boven op een
Yvankele boerekar, met een openwaaiend
colbertje en in z'n bloeten schedel. Ver
trouw u een oogenblik met de gedachte,
dat Tborbecke, een officieel bezoek bren
gend aan Groningen,, s morgens voor
dag en dauw met een sierlijken duik-
sprong neerplompt in het gemeentelijk
zwembad van Helpman
De heer Kan is minister geworden;,
inderdaad (och, hij was het al vele ja-
rem„ want hoeveel bewindslieden hebben
gesteund op den schrandict'en kop van
diezen secretaris-generaal?) Maar de heer
Kicin is bovenal de heer Kan geble
ven. Waarom zou ik, als zijn excellentie
het mij niet ten kwade duidt (en dat doet
bl50£LAAR'5 KOFFIE BOOH VOOR BOOM KWALITEIT
AV. D BI GGELAAR C2 R005EH DAAL
Zij stemde toe, maar verzocht mij, onze
verlovingvoorloopig geheim te willen hou
den, omdat zij haar fortuin verliezen zou.
zoodra zij zich verloofde! Zij vertelde
mij,, dat haar overleden man in zijn testa
ment had bepaald, dat zijn vermogen aan
zijin verwanten verviel, als zij een tweede
huwelijk aanging. Haar inkomsten zouden
op den dag harerr verloving ophouden.
Dat deerde mij natuurlijk niet! Integen
deel, het verheugde mij, dat zij nu voortaan
alles van mij zou moeten ontvangen, alles,
wat haar leven mooi en aangenaam kon
maken. Ik bezwoer haar, mij dadelijk
openlijk als haar verloofde te erkennen
smeeekfce haar, mij te willen toestaan,
haar schadeloos te stellen voor het daar
door te lijden verlies.
Zij liet zich heel lang bidden en smiee-
ken, dagenlang! Eindelijk zeide zij mij,
dat zij van haar aanstaande verloving me-
dedeeiing had gedaan aan de bloedverwan
ten van haar man en'dat hun gevolmach
tigde, de broeder van haar overleden echt
genoot, over enkele dagen met haar samen
komen zou, dat ik dan met hem die aange
legenheid zou kunnen regelen.
Ik was zielsgelukkig!
Met een verrukkelijk lachje, dat mij
alle her innerin g benam, belten de ze, dat
ze, denkende nimmer te zuiden hertrouwen,
zoo lichtzinnig was geweest, twintig dui
zend mark vain haar inkomen als voorschot
op te nemen, om een kostbaar sieraad,
DE MOMENTEEL MEEST BEROEMDE MOEDER EN ZOON. Lucky
Lindbergh met zijn moeder bij zijn aankomst in Washington.
hij niet, dat weet ik) niet eens verklappen,
wat mij het vorig voorjaar overkwam,
toen ik hem aantrof op het perron van de
Hoilandsche spoor in de residentie, en
ik de onderscheiding gfenoot van met hem
te reizen en hij mij vertelde, dat hij naar
Haarlem ging, voor het wetsontwerp in
zake de grenswijziging. Maar hoe ging hij?
Piechtig-officieel Om ginds aan het sta
tion door een stoet van hooge hoeden
ontvangen te worden? Dacht u maar! Nee-
mand wist er iets van. De minister ging er
in z'n dooie eentjeeen uur of drie vier
langs de Haariexnscbe grens kuieren. Hij
wilde niet „geleid" worden, hij liep zelf
wel. Hij wemschte uit eigen oogen te zien.
Dit is mr. J. B. Kan. Ten voeten uit.
Alle ambtelijkheid, alle bureaucratie, alle
sleur is hem vreemd. Uit eigen oogen zien.
Let nu eens op, hoe hij de schriftelijke
vragen van afgevaardigden beantwoordt.
De meeste ministers doen daar plechtig
lang over. Weken lang. Minister Kan
stuurt den volgenden dag zijn antwoord
in. Daarbij dan nog, diat hij in de zaken
van zijn departement doorkneed is als
niemand anders. Hij is er van zes of zeven
ministers de vraagbaak geweest. Nu hij
zelf minister is, doet hij het zonder secre
taris-generaal. Zou hij dien nooidig heb
ben Hij
De heer Kan is een belijder van de
mooiste en beste democratie, die er be
staat. De democratie van den eenvoud.
Het is zijn eenvoudige en open natuur, die
hem belet om plechtig of gewichtig te
doen. Men ziet dan ook altijd den mensch
in zijn optreden. Spontaan springt hij op
de wankele boerekar. Plompt hij in bet
zwembad. Laat hij zich arm in arm met
weldadigiheidsdames kieken. O, zeker, er
zullen wel menschen zijn die het hoofd
schudden: is-dat-nou-een-minister? Most
dat nou wel magge? Ja beste menschen,
diat is nu een minister. En wat voor een!
Hij verdedigt zijn begrooting met korte,
sterke, geestige redevoeringen, zakelijk,
zonder franje. Hij doet de dingen met een
overrompelende vlotheid en kennis van
zaken. En hij blijft onder dat alles die
oude frisscbe, rake, kernachtige figuur,
een democraat van den eenvoud en. onge
dwongenheid.
dat zij vurig begeerde, te kunnen koopen!
Die twintig duizend mark moesten natuur
lijk aan de verwanten van haar man terug
betaald worden.
Glimlachend gaf ik baar teen chèque voor
Den volgende morden vertrok zij naar
Venetië, waar zij haar zwager ontmoeten
zou. Wij spraken af, dat ik haar na enkele
dagen zou volgen, dat zij mij echter voor
af bericht zou zenden en dat wij vanuit
Venetië onze verloving bekend zouden'ma
ken.
Na haar vertrek, zeide één, mijner vrienr
den tot mij:
„Den hemel zij dank, dat de schoome
sirene je niet met huid en baar verslon
den heeft, Hans!" Wij waren allen bang,
dat je een domheid zou begaan!"
lik werd woedend, legde hem bet zwij
gen op en scheidde in onmin van hem.
Toen ik alleen was, overviel mij zulk een
smachtend verlangen naar de geliefde
vrouw, dat ik besloot, haar bericht niet
af te wachten, maar haar den volgenden
dag na te reizen.
lik ging naar Venetië; ik liet mijn ka
merdienaar achter met het bevel, mij te
volgen, zoodra hij den verwachten brief
aan mijn adres in ontvangst genomen had.
Weliswaar wist ik niet, in welk hotel
zij vertoefde, maar ik zou ten minste
dichter in haar nabijheid zijn; mijn ver
langen naar haar bet mij geen rust.
Weest u dus maar heusch' niet
dat de dingetjes op het departement min
der goed zullen gaan, omdat de minister
's morgens als een otter in 't Groning-
ie zwembad ligt, 's middags als een
globetrotter door de Drentsche venen
kuiert en 's avonds als een geboren vis-
soher te peuren zit op 't Hollandsch
Diiep, en tusschen dat alles in nog een
partijtje tennis speelt op Scheveningen.
't Komt best voor mekaar.
En als is het, uiterlijk, wél een heele
sprong van den stijven, statigen, rechten
Thorbecke in de zwarte gekleede jas. met
de zwarte stropdas, tot den beweeglijken,
soepelen en jovialen Kan in het fantasie-
colbertje met den gekleurden zelfstrikker
een sprong als een Lindbergh over
den Oceaan ze zitten toch maar in
t zelfde torentje en de geach'e Nederland-
sche Maagd kan bést in haar schilt zijn.
PRACHTIG EIKEN MEUBEL
MET BOEKENKAST
230 GULDEN.
De Provinciale Stoombootdiensfcen.
Met de booten van den Provincialen
Stoombootdienst op de Wester-Schelcle
werden in 1926 op de lijn Vlissingen
Breskens vice versa vervoerde 119.062
eerste klasse en 83.252 tweede klasse pas
sagiers met een opbrengst van respectieve
lijk f72.690,35 en f43.792,21.
Op de lijn VlissingenNeuzen werden
vervoerd 19.959 eerste en 36.190 tweede
klasse passagiers met op
In Venetië begaf ik mij naar het hotel,
waar ik bij een bezoek aan die stad
steeds mijn intrek nam. Nadat ik mij
verkleed had, zette ik mij aan het venster,
om een blik te werpen op het schoons
panorama, dat Venetië ook bij avond
biedt. Mijn gedachten verwijlden bij mijn
geliefde. Plotseling was het, alsof mijn
hart van ontroering stilstond! In de ka
mer naast de mijne waren menschen bin
nengekomen, door de wijd-open ramen
kon ik hen hooren spreken, een man
nenstem en een vrouwenstem! Die vrou
wenstem zou ik onder duizenden herkend
hebben! Het was de stem van mijn
schcone geliefde!
Mijn hart bonsde van geluk, omdat ik
haar zoo spoedig teruggevonden had! Ver
moedelijk was zij met haar zwager naar
haar eigen vertrekken gegaan, om onge
stoord over haar aangelegenheden met
hem te kunnen spreken
Ik kon niet nalaten, den luistervink te
spelen! Wat zou ik haar later plagen
met hetgeen ik gehoord had!
Alles kwam geheel anders uit, dan ik
verwacht had! Wat ik hoorde, plofte -
mij neder uit mijn hemel van gelukzalig
heid, deed mij blikken in een zwarten af
grond van menschelijke verdorvenheid 1 Ik
zal u de bijzonderheden sparenLaat ak
u in korte woorden zeggen, wat ik
hoorde! t
(Wordt vervolgd).