PUROL
N\ 72.
Maandag 20 Juni IQ27
lil6 Jaargang*
Buitenland
(biravin i'ia
Rechtszaken.
Binnenland
Sport
Koloniën.
ProVincieuieuWs
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
«OME
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
ZIJ, DIE ZICH MET INGANG
VAN 1 JULI a.s. OP DE GOESCHE
COURANT ABONNEEREN, ONT
VANGEN DE TOT DIEN DATUM
VERSCHIJNENDE NUMMERS
KOSTELOOS.
OVERZICHT.
De Volkenbondsraad.
Vandervelde heeft tegenover een mede
werker van het Belga-bureau na den jong-
sten volkenbondsraad de volgende verkla
ring afgelegd:
Niettegenstaande de pessimistische ver
wachtingen, heeft die Raadszitting todh
een kalm verloop gehad. Het feit dait
men weer spoedig de September-vergadie -
ring heeft, stelde den Raad in staat een
aantal moeilijke kwesties uit te stellen.
Een aantal belangrijke kwesties zijn
echter naast de eigenlijke Raadszittingen
behandeld, vooral in de bijeenkomst der
zes mogendheden. Er is nog al wat critiek
uitgeoefend op die besprekingen en marge
van de groote conferentie, maar het lijdt
geen twijfel, dat ze toch zeer nuttig zijn.
Aanvankelijk was er een vrij onrustige
stemming, maar bij het einde der zitting
was de stemming heel wat beter.
De politiek van Locarno wordt voort
gezet; de kwestie der vestingen in Oost-
Pruisen is geregeld en binnenkort zal het
Fransche bezettingscontingent waarschijn
lijk verkleind worden. Ook de kwestie
dei* Duitschers in de mandatencommissae
zal weldra geregeld worden.
Vandervelde bleek verder groote betee-
kenis te hechten aan Stresemann's rap
port over de economische cdhferentie en
verwachtte, dat het conflict tusschen Zuid-
Slavië en Albanië spoedig door een inter
ventie zal worden geregeld.
Wat Rusland betreft, verklaarde Van
dervelde alle berichten over het tot stand
komen eener Heilige Alliantie tegen de
sovjet-republiek voor volkomen onge
grond. Alle regeeringen blijven vrij
naar eigen goedvinden hun betrekkingen
tot Moskou te regelen.
Het Engelsch-Russisch conflict.
Het schijnt, dat de economische gevol
gen van het Engelsch-Russisch conflict niet
zoo ernstig en omvangrijk zijn, als men
eerst vreesde. De industrieele en handels
kringen in de meeste landen verwachtten
van de breuk tusschen Downing Street
en het Kremlin een sterke toeneming van
het aantal bestellingen van Russische zij
de. Niemand twijfelde aam Rusland's cre-
diet. Vreemd genoeg heeft de Russische
regeering door de bloedige terreur der
laatste weken den indruk gewekt van in
nerlijke zwakheid. De vele doodvonnis
sen der Russische bewindhebbers hebben
de openbare meening in overig Europa
opnieuw gealarmeerd. Was dit niet ge-
30
FEUILLETON.
DOOR
H. COURTHS—MAHLER.
Juffrouw Dornemamm spoedde zich weg,
verheugd, dat verder uitgehoord worden
haar bespaard bleef; Pin ging langzaam
naar haar kamer.
Voor de eerste maal was het tot haar
doorgedrongen, dat een waas van ge
heimzinnigheid over het leven van haar
vader lag gespreid.
Onnadenkend had zij naast hem voort
geleefd, wetend en zonder beredeneeren
aannemend, dat hij lijdend was en ont
zien moest worden. Zijn zenuwachtige ge
druktheid had zij in verband gebracht met
zijn gebrekkig been, dat hem dwong, zich
vele dingen, die voor haarr het hoogste
genot uitmaakten, te ontzeggen. Het
scheen haar zoo natuurlijk toe, dat hij
daarover dikwijls ontstemd wats. Nu had
zij plotseling vernomen,, dat een slecht
mensch haar armen vader tot een gebrek
kige had gemaakt! Veel dingen, die zij
vreemd gevonden had, werden daardoor
verklaard. Maar haar vroolijke, gezonde
natuur schrikte terug voor het uitpluizen
van de raadselen, die zich ook nu weder
aan haar voordeden!
Juffrouw Dornemamm had gelijk! Pa
pa zou haar wel alles ophelderen, ais hij
de» tijd daartoe gekomen jacht.$. Zij wilde er
heurd, dan zouden de gevolgen van het
conflict voor de zakenwereld waarschijn
lijk nog geringer gebleven zijn dan thans
het geval is. Thans staan de internatio
nale industrieele en hande' skringem aarze
lend tegenover de sovjet-Umle, dooir het
conflict met Engelland door de opzien
barende maatregelen der sovjet-regeening,
hoewel het van zuiver buitenlandsch po-
litieken aard is, ook een binnenlandsch
politieke betcekemis heeft gekregen, die
het buitenland meer verontrust dan het
diplomatieke conflict.
In de Duitsche zakenwereld neemt men
evenals elders, een gereserveerde hou
ding tegenover Rusland aan. Men schijnt
de ontwikkeling der gebeurtenissen nog
©enige tijd te willen gadeslaan, alvorens
verdere verbintenissen aain t© gaan. Mis
schien zullen maanden verloopen eer mien
den toestand in Rusland als normaal zal
beschouwen,. In dien grond acht men het
zakendoen met Rusland niet gevaarlijk.
De wedloop om bestellingen van Russische
zijde be krijgen, behoort vrijwel tot het
verleden. Het is zuiver kooplmansbelieid
dat mein geen overijlde transacties tot
stand wil brengen, Men gelooft echter
nog aan een oorlog tusschen Rusland en
Engeland, noch aan een ernstige binnen-
landsche crisis in Rusland. Vast staat
echter wel, dat Amerika en Duitschland
het meest zullen profiteenein van de breuk
tusschen Rusland en Groot-Brittammië.
Dierenmishandeling.
De kantonrechter te Middelburg heeft
A. K. uit 's Heer Aremdskerke, wegens
het vervoeren van dieren op moodeloois
kwellende wijze veroordeeld tot f 50
boete subs. 50 dagen hechtenis.
Een gevaarlijke vangst.
Een dezer dagen heeft de baggermolen,
die in het IJ voor de terreinen van de
„Bataafsche" te Amsterdam lag, te bag
geren een gevaarlijke vangst gedaan, die
aan boord van het vaartuig niet ontdekt
werd, doch die later bij het Douw©;
kanaal waar de bagger op het land ge
bracht wordt, werd ontdekt. In den zui
ger, die de bakken met bagger leegpompt
bleef een groot voorwerp steken en toen
mien onderzocht wat het was, bleek het
een granaat te zijn, waarvan de slagdop
was verloren gegaan.
Het is waarschijnlijk aan deze omstan
digheid te danken, diat het ding geen onge
lukken heeft veroorzaakt; toen het pro
jectiel per boot van de havenpolitie naar
de artillerie-inrichtingen aan de Hembrug
was overgebracht, bleek uit het onderzoek,
dat het een 15 c.M. granaatkartets van
het jaar 1915 van de marine was, waarin
de gevaarlijke trotyl lading nog aan
wezig was.
niet meer aan denken! Zij was immers
te jong en te onervaren,, om voor derge
lijke ingewikkelde zaken een oplossing
te vinden. Later doken weliswaar al die
onbeantwoordde vragen af en' toe op in
haar geest, maar zij weken spoedig als
schaduwen weder terug voor die blijde zon
nigheid van haar natuur.
In haar kamer gekomen, verdiepte zij
zich in het boek, dat Hans von Ried haar
gezonden had, een reisbeschrijving, die
haar zoo sterk boeide, dat zij alles om
zich heen vergat
Hans von Ried zat aan zijn schrijfta
fel. Als hij' zijn hoofd ophief, kon hij
©en blik werpen op die slotruïne op den
top van den Riediberg. Het oude vervallen
kasteel was grondig onderzocht en her
steld geworden, zoodat het weer en wind
opnieuw trotseeren kon.
Vóór den jongen man lag een stapel
brieven en papieren, die hij wilde uitzoe
ken en gedeeltelijk vernietigen.'. Hij had
er niet eerder toe kunnen 'komen, die oude
brieven door te lezen; hij vreesde voor
de herinneringen, die zij in hem zouden
opwekken, maar nu wilde hij niet langer
uitstellen, wat toch eenmaal gebeuren
moest!
Hij' vond herinneringen aan lieve, goed©
menschen, die hij op zijn levensweg had
ontmoet, hij vond herinneringen aan don
kere plekken in zijn bestaan, die hij lie
ver zou willen vergeten, hij vond ook din
gen. waarvan hij niet wist, waarom hij
ze eigenlijk zoo zorgvuldig had bewaard.
Hij ondervond, dat de wisselvalligheden
Doos30-60Jube80d.BijApoth.en Drogisten
De Indië-vlucht.
Nu de F VII van de K.L.M. op weg
is naar Insulinde zullen onze lezers er
zeker belang in stellen iets van de piilö-
iotem zelf over den tocht te lezen. De
„H. Crt." had onderhoud met hem.
We ontleenen er het volgende aan:
We gaan iets doen, aldus Geijisenidor-
fer, dat tot nog toe niet volbracht is,
een vlucht vice-versa de koloniën. Dat
imponeert ons, hoewel we vel vertrouwen
zijn, dat de tocht zal worden volbracht.
Er is niets geriskeerd, ondanks den kor
ten tijd van voorbereiding. Geen enkel
onderdeel is afhankelijk van het geluk,
't welk wij niettemin hopen, dat rijkelijk
ons deel zal zijn.
Onze vlucht verschilt in zooverre
van die van van der Hoop, dat we nu
met een korte tusschenpooze ook terug
vliegen en dat we het heele traject heen
en weer in vijf weken zullen afleggen»
tegen den maandenlanger tocht van het
driemanschap. Bovendien nemen we nu
passagiers en bagage mee, is het een zui
vere commercieele vlucht en als zooda
nig een nog niet vertoonde prestatie.
Daartegenover staat, dat onze machine
beslist beter is en met 'n soepeler motor
uitgerust. Ook de vliegvelden, die we
zullen aandoen op dezelfde route als van
dei* Hoop, hebben intusschen een moder
ner accomodate en uitrusiting gekregen.
Men moet echter niet denken, dat
't een vludht wordt, die in snelheid van
uitvoering een record vestigt, 't Is best
mogelijk, dat onze passagier onderweg
in Constantinopel of een andere plaats
een paar dagen blijft en dan weer verder
vliegt. Hij onderneemt de reis voor studie
en genoegen en schrijft een enkel artikel
tje aan zijn blad „The Baltimore Sun".
Onze volgende vraag bracht beide vlie
gers even van hun stuk, want het ging
over henzelf en dan bereikt men menschen
als Geyseodorffer en Scholte niet veeU
Hoeveel K.M. hebt u al gevlogen
vóór deze vlucht er 30.000 bij doet?
Geysendorffer denkt even na.
Als 't op geen duizend K.M. steekt,
dan zoowat 20 maal de aarde rond, 700 a
800.000 K.M.
Scholte haalt dat aantal niet, maar toer
de ook een respectabelen afstand door de
wolken.
Met den Amerikaan vlogen ze samen
een 30.000 K.M., door vrijwel alle laaiden
van Europa. Ook zonder de vlucht naar
Indië, is hij de primus der luchttoeristen,
een reputatie, waar hij bijzonder trotsch
van het leven het waardevolle soms waar
deloos en het waardelooze waardevol hun
nen maken!
Hij schifte de oude paperassen, bij-
éénleggend, wat ook verder bewaard Imoest
blijven, verscheurend, wat gedoemd was,
om den. vuurdood te ondergaan.
Hij! werd in die bezigheid gestoord door
een bediende, die hem het bezoek van
graaf Buchenau kwam aankondigen.
Ven-ast en verheugd sprong hij op; hij
begreep, hoe zwaar deze stap den graaf
gevallen moest zijn en hij snelde hem
tegemoet
„Eindelijk, eindelijk! Dat doet mij
onuitsprekelijk veel genoegen!" sprak hij
op hartelijken toon.
Ze schudden elkander de hand. Graaf
Buchenau was bleek en zichtbaar opge
wonden.
„Kom binnen, kom dadelijk mee naar
mijn werkkamer!" drong Hans von Ried
erop bedacht, den graaf de nieuwsgierig©
blikken van zijn bedienden te besparen.
Graaf Buchenau slaakte een zucht van
verlichting, toen de kamerdeur zich ach
ter hem gesloten had; een zenuwachtig
lachje vloog over zijn gelaat.
„Lach mij maar gerust uit! Ik
ik heb als een lafaard voor de blikken
van uw bedienden gesidderd!" bracht
hij uit.
Hans schoof hem een stoel toe; met
zijn rustige kalmeerende stem opmerkend:
„Dat komt, omdat het de eerste maal
wasDie zenuwachtige aandoening is nu
overwonnen, voor goed!
Graaf Buchenau zette zich neder; lang-
op is en waarmee hij1 zichzelf en die K. L.
M. geluk wen scht.
Over dien heer van Lear Black zijn
beide vliegers enthousiast. Hij1 is de meest
humane man, waarmee zij ooit vlogen. Een
typisch mensch, die een merkwaardigem
kijk toont op toestanden en zaken in de
landen, welke hij bezoekt.
Ik zal u een paar typieereude staaltjes
vertellen. Hij stelt b.v. op een gegeven
dag voor naar Napels te vliegen en vraagt
of 'tkan.
Ja, 'tgaat, maarverder komt men
dan met, want van Lear Black steekt de
hand op en onderbreekt met: geen maren.
K|ad 't of kan 't niet en wat zijn. de bezwa-
rep.
Zijn deze dan haarfijn uitgelegd en is
gebleken, dat er slechts financieel© moei
lijkheden bestaan, dan gaat de vlucht todh
door en heeft de Amerikaan een reden
te meer om tegen zijn vrienden te zeggefi
ga ook vliegen,, 't is zpo heerlijk. En als je
het doet, ga per K. L. M„ daar is piles
mogelijk.
Want als er één enthousiast bewonde
raar is van de Nederlandsche luchtvaart,
dan is het van Lear Black. Als hij des
avonds aankondigt den volgenden dag niet
te zullen vliegen en des morgens van idee
veranderend, toch graag bijv. van Weenen
naar Londen wil toeren, krijgt hij ten
antwoord: Uitstekend meneer, wanneer
starten we? Zie, dat vindt hij fijn. Dat
doet zijn Amerikaansch hart goed en
breng hem vol bewondering voor zijn
piloten.
Die Hollanders zijin duivels, ze
durven en kunnen letterlijk alies, zeilde
hij eens aan een van zijn vrienden, die
hij tot vliegen had gebracht.
Over die redenen, die hem er toe brach
ten Indië te gaan bezoeken, heeft h|ij
zich nooit positief uitgelaten. Hij schijnt
er zich uit de eerste hand van te wil
len overtuigen, welke mogelijkheden er
bestaan voor een oommercieele luchtvaart
op Indië. Bovendien wil hij graag eens
een kijkje op Java nemen enmis
schien glipt hij nog verder door.
Voetbal.
Kampioenschap van Nederland.
Gisteren is de laatste wedstrijd om het
kampioenschap van Nederland gespeeld
tusschen Heracles uit Almelo en N.A.C.
uit Breda. Deze wedstrijd werd te Al
melo gespeeLd en door Heracles met
20 gewonnen, waardoor zij het kam
pioenschap van Nederlandland ongeslagen
behaalde.
Luchtvaart.
De verdwenen vliegers.
Nog steeds komen berichten binnen over
verweende verblijfplaatsen van Nungesser
en Coli in de wouden van Quebec. Hoe
hoopgevend deze telegrammen ook aan
vankelijk waren, kort daarop volgt helaas
zamerhand hernam hij zijn zelfbeheer-
sching. Hij keek de kamer eens rond.
„Ge hebt de werkkamer van uw va
der tot de uwe gemaakt, zie ik!" sprak hij»
„Ja, mijnheer de graaf!"
„In deze kamer heb ik menigmaal met
uw vader gezeten, nu (eens im vroolijke
dan eens in ernstige gesprekken gewik
keld! Wat ligt die tijd ver achter mij F
„Ik hoop, dat ge weder leerein zult, u
in Riedberg thuis te gevoelen, even
als ik mij in Buchenau thuis gevoel!" sprak
de jonge man op warmen toon.
„Doet ge dat? Werkelijk?"
„Ongetwijfeld, mijnheer de graaf! Dat
verzeker ik u!"
Stoor ik u niet in uw bezigheden?
„O, neen! Ik was bezig, oude brie
ven op te ruimen; die zuilen nog vroeg
genoeg tot asch vergaan! Maar mag ik
u een sigaar aanbieden en een glas wijn?
Deze bijzondere gebeurtenis moet met
een extra-dronk gevierd wonden!"
De graaf glimlachte en leunde gemak
kelijker in zijn stoel terug.
„Goed! Laten we mijn eerste vlucht
buiten het grondgebied van Buchenau vie
ren! Ik geloof echter dat mijn lamtme
vleugels mij nooit verder dan tot Ried
berg zullen kunnen dragen!"
„O, u zult ook weder verder leenen
diegen, daarvan 'ben ik overtuigd! sprak
Hans, opstaand, om een bediende te bel
len, dien hij, zonder hem te laten bin
nentreden, bij de deur zijn bevelen gaf.
De hofmeester zelf bracht daarop wijn
en glazen aan, bescheiden vermijdend, den
graaf aan te zien. Maar deze dwong zich
steeds de teleurstellende tegenspraak, die
weer alle hoop dien bodem inslaat. In
Canada heeft men echter nog niet vain
alle onderzoekingen afgezien..
Ook de vermaarde Fransche vlieger
René Fonck heeft gepoogd op eenige
vliegtochten boven Labrador, een levens-
toeken van de verloren Oceaan-vliegers
te vernemen, maar zonder succes. Ziehier
wat hij seinde naar het Journal: „Ik heb
dogen boven Labrador, de golf van
den St. Laurens en Newfoundland. Het
onderzoek, boven een gebied vol moe
rassen en ondoordringbare wouden, was
zeer moeilijk en heeft geen resultaat op
geleverd. In het binnenland bestaan gezU
communicatie middelen. Als Nungesser
en Coli hier hebben moeten dalen, dan
zal het weken kunnen duren eer zij wor
den teruggevonden.. Maar dank zij den
overvloed van wild en visch zullen zij
in leven kunnen blijven. De Amerikaainr
sche expeditie blijft zoeken boven New
foundland."
De autoriteiten van Quiëbec zijn niet
van plan, een vliegtuig te zenden om
t© zoeken in de streken, waar de geheim
zinnige vuurpijlen zijn waargenomen, tot
dat zij instructies hebben ontvangen van
n Franschen consul-generaal te Mon
treal. Deze heeft als zijn meening te
kennen gegeven, dat het niet verstandig
zou zijn, een vliegtuig te zenden, voordat
er duidelijker berichten zijn ontvangen.
Hij zegt, dat hij van plan is, zich niet
de Fransche regeering in verbinding te
stellen en haar instructies te vragen.
Opgeslokt.
In, de dessa Masaram,, in het kalkge-
biied ten Z. van Solo (Java) waar tal
van groote pythons huizen, werd een
jongen vermist van een jaar of 13. Tij
dens het zoeken naar den knaap trof
met een kolossale slang aian, die te traag
was om zich te bewegen. Nadat het
dier gedood was, bleek bijl het open
snijden, dat het ongure beest den ver
misten knaap had opgeslokt en deze nu
rustig lag te verteren.
Wegen in Zeeuw sch Vlaanderen.
Bij de behandeling van de begroeting
van het Wegenfonds in de Tweede Kamer
heeft de heer v. d. Bilt er op gewezen:,
dat er geen behoorlijke verbindingsweg
bestaat tusschen Zeeuwsch Vlaanderen,
oostelijk deel, en België.
„Er ligt zoo zei hij een weg
van Hulst uit naar de Belgische grens,
over Kapeliebrug naar Kemseke en St.
Nicolaas. De voortzetting van dezen weg
in België is geheel in orde.
Op dezen weg monden bij Hulst uit
de hoofdwegen van Axel, Zaamslag en
Walsoorden. De verbindingsweg, dien ik
cpwg«apB3aca3« urn bbumwm»—b—i
er toe, eenige woorden tot den ouden
hem bekenden dienaar van het slot Ried
berg te richten.
„Beste Merkel, kemjt gé mij niet
meer?"
Merkel maakte een diepe buiging.
„Zeker wel, miijinheer de graaf, maar
ik durfde niet aannemen, dat mijnheer
de graaf mij nog herkennen zou!"
Een vermoeid lachje speelde om de
lippen van den graaf.
„Ik heb een goed geheugen!" sprak
bij, er nauw hoorbaar aan toevoegend:
„Helaas!"
Merkel trok zich bescheiden terug. Hans
vulde de glazen en de heeren staken si
garen op.
„Blijft het u goed bevallen op Ried
berg, mijn jonge vriend? Worden die mu
ren u nog niet weder te eng?"
Hans schudde glimlachend het hoofd.
„Neen, de rast doet mij nog altijd wel
aan! Maar, er zal toch een tijd
komen» waarin ik weder korte uitstapjes
ga ondernemen!'"
„Ja, ge zijt nog te jong, om u te be
graven. En eenmaal zuit ge een jonge
vrouw naar Riedberg medevoeren!"
Hans richtte zich op en antwoordde
levendig:
dat zal ik zeker! Ik zat juist
die oude paperassen, na te lezen, om te
vernietigen, wat ik, vóór ik in het huwe
lijk treed, als geheel afgedaan wensch
te beschouwen!"
(Wordt vervolgd).
