Me Batten.
GOESGHE COURANT
Gravin Pia
BIJVOEGSEL
Pro Vin ei e n ie u\Vs
BANK voor ZEELAND
GOES
Koloniën.
Voor de Vrouw
Sport
Rechtszaken.
VAN DE
VAN VRIJDAG 10 JUNI 1927.
D« stormramp.
De commissaris der Koningin, Jhr. mr.
Quarles van Ufford, heeft Zeeuwsch-
Vlaanderen bezocht teneinde zich op de
hoogte te stellen van de schade, aange
richt door den storm.
Men reed eerstnaar den Papeschor-
polder, groot 166 H.A., waar zoowel als
in den aangren zenden Euge.iiepOLder, groot
80 H.A., de oogst bijna geheel vernield
is. Vooral is daar zwaar getroifen ,'e land
bouwer J. Ramondt, wiens geheele oogst
daar gelegen is. Van hem zijn zoo goed
als waardeloos geworden 30 gemeten vlas,
5 tarwe, erwten, 4 aardbeien, 6 poot-
uien en 4 rogge. De vernieling door den
hagel is daar misleidend, aangezien het
vlas en het tarwe oogenschijnlijk niet heb
ben geleden. Eerst bij nader inzien blijkt
alles geknakt en daardoor waardeloos,
De schade is op dit oogenblik nog niet
te benaderen, doch laat zich ©enigszins
denken als men nagaat dat het vlas was
verkocht voor f325 per gemet, aan eem
Belg, die zich na de ramp niet meer liet zien
met het voorschot.
Aan de overzijde van het kanaal, onder
de gemeente Westdorpe, in den oud en den
nieuw Papeschorpolder, was de vernieling
die de ijsstokken hebben teweeggebracht
beter te zien. Daar zijn over een strook ter
breedte van 3 tot 4 K.M. halmgewassen
als het ware met ruwe hand afgesneden en
staan de groene stoppels op de plaatsen
waar het land nog niet is omgeploegd.
Daar zijn het vooral kleinere landbou
wers die getroffen zijn, menschen die land
pachten en die door den verkoop van het
geheele gewas hun pacht en verdere on
kosten kunnen betalen.
In het zuidwesten en noordwesten van
Axel zijn naar schatting 1600 H.A. ge
troffen, terwijl in het stadje zelf in velen
woningen tal van ruiten braken, in een
straat alleen vijfhonderd. Wethouder W.
M. Koster, aan wiens hoeve ook een be
zoek werd gebracht, zag in tien minuten
tijds het grootste deel van zijn veelbe
lovende oogst vernield.
In deze gemeente zijn het voorname
lijk groote bedrijven die zijn getroffen. Dit
is ook het geval in de gemeente Bosch-
kappelle, daar het noordelijk deel met
vele kleine bedrijven buiten de hagelbui
bleef. Toch zijn er ook enkele kleinere
menschen getroffen voor wie hulp drin
gend noodig is.
In dezelfde mate is zulks het geval in
de gemeente Stoppeldijk. In Boschkappelle
is een oppervlakte van 75 gm. getroffen,
in Stoppeldijk naar schatting het drievou-
voudige. 1 i
De commissaris bracht bij verschillende
getroffenen een bezoek en sprak hen woor
den van moed toe, de hoop uitsprekende,
dat bun hulp in den nood zou geworden.
Wie thans de uitgestrekte velden, ziet
die een week tevoren nog veel belovende
welige akkers waren met een. rijken oogst
en nu verwoest liggen als waren er oorlog
voerende legers over getrokken, komt tot
het besef dat hier een enorme schade is
toegebracht, die in de honderdduizenden
loopt.
Baarland. Een motorrijder uit Baar
land is te St. Laurens van zijn fiets
geslagen en verwond bij een der omwo
nenden binnengebracht. De toestand was
van dien aard, dat zijn vrouw van het
26
FEUILLETON.
DOOR
H. COURTHS—MAHLER.
Na die lange tirade had de barones
uitgeput gezwegen.
Hans von Ried had beloofd, er met den
graaf over te spreken, als de gelegenheid
zich voordeed. Hij had die belofte ech
ter nog niet kunnen vervullen, omdat hij
het niet in Pia's tegenwoordigheid wilde
doen. Het was bovendien een uiterstteere
zaak, die hem eigenlijk volstrekt niet aan
ging. En hij wist, dat Pia. niet zoo te be
klagen was, als de barones meende.
En toch? Het was waar, dat men haar
iets onthield, waarop zij recht had!
De barones had ook nog gezegd:
„De gravin komt nu toch op den huw
baren leeftijd! Hoe zal zij ooit een man
krijgen, als zij er nooit een ontmoet?
Dat viel hem plotseling weer in. En hij
h rrrwerde zich ook, dat graaf Buchenau
wel degelijk aan de mogelijkheid van een
huwelijk voor zijn dochter gedacht had,
want hij had tot hem gezegd:
„Ik wil mijn dochter rein en onbedor-
gebeurde werd verwittigd en naar St.
Laurens over kwam.
Wilhelminadorp. Omtrent den diefstal
bij den tuinman C. W. B., valt nog
te melden, dat de dader opgespoord' is
door een jachtopziener. De dader bleek
de knecht van B., J. B. te zijn.
Kantoor Groote Markt 21.
Telefoon 74 (2 lijnen).
Een lugubere zaak.
Eenigen tijd geleden heeft in een der
dessa's ressorteerende onder Djoeana, een
lugubere moordgeschiedenis plaats gehad,
welke bereids door den landraad te Se-
marang berecht werd.
Wirjo had verscheidene sawah's en een
huisje en ging allerwegen voor zeer wel
gesteld door, schrijft de „Loc.". Zijn
bezittingen zouden bij zijn overlijden aan
zijn eenigen zoon,, nog een knaap, komen.
Dit nu bracht een van zijn andere jaloer-
sche familieleden op het booze plan, zich
van het ventje te ontdoen, teneinde' in
het bezit van de erfenis te .geraken. Een
handlanger werd gevonden, die eerst voor
f2,50 later voor f5,genegen
was het karweitje op zich te nemen, om
voor enkele luttele zilverstukken het le
venslicht van een onschuldig kind uit te
blazen.
Het zoontje van Wirjo was gewoon met
eenige andere knapen van zijn leeftijd
's nachts in de langgar te slapen en daar
in het bedebuisje naderde op een nacht
het helsche werk zijn voltooiing.
Daar Wirjo er warmpjes in zat, kon
hij1 zich de uitgave, van een kussen voor
zijn zoontje permitteenen en in de langgar
was het ventje de eenige, die in het be
zit van zoon luxe-artikel was. Op den
bewusten nacht dat de moordenaar het
bedehuisje binnengeslopen was, tastte hij
dan ook langs de geen kwaad vermoeden
de rustig in een rij slapende jongens, of
bijl een hoofd op een bamba! kon ontdek
ken. Vergissen was niet mogelijk!
Een hoogere macht beschikte evenwel
anders. De moor denaar vond het kussen
wurgde zijn slachtoffer en wilde zich uit
de woeten maken. Geruischloos scheen al
les niet gebeurd te zijn, want hij werd den
volgenden dag als de dader aangewezen.
Toen bleek pas dat een ander knaapje
het slachtoffer van zijn beulswerk was
geworden. Toevallig was Wirjo's zoon,
de aanstaande erfgenaam, dien nacht af
wezig en had een van zijn vriendjes van
die afwezigheid willen profiteeren, door
van: dien bantal gebruik te maken. Dit heeft
hijf met dien dood moeten bekoopen. Men
kan zich de consternatie van de verschil
lende betrokken personen voorstellen, toen
het fatale, voor iedereen onverwachte, ge
beuren aan den dag kwam!
De moordenaar werd tot levenslange
gevangenisstraf veroordeeld en berustte
onmiddellijk, mits zijn lastgever ook zijn
straf kreeg. Deze werd echter wegens
gebrek aan bewijs vrijgesproken.
overgeven aan de handen van een braaf
man, die haar op waarde weet te schat
ten!" I
„Zij ontmoet immers geen enkelen, jon
gen man behalve mij!" dacht hij.
„Behalve mij!"
Die gedachte gaf hem een schok.
„Waarom zou je niet zelf die man
zijn?" dacht hij verder. „Waarom jij
niet even goed als een ander?"
Peinzend tuurde hij voor zich uit.
Hij wilde imxners eenmaal op een. kal
me, wél-doordachte wijze in het buwe-
lijik treden! Kon hij ooit een betere
keuze doen dan dit eenvoudige, eerlijke
onbedorven schep seltje
Onwillekeurig hield hij zijn paard in
en staarde door de neerhangende takken
van de boomen naar de rivier.
Aan den anderen oever stond het sier
lijke badhuisje, dat graaf Buchenau daar
voor zijn dochter had laten bouwen.
„Het zou een sclioone taak zijn dit
jonge kind naar eigen injziAian te vor
men en te leiden. Pia boudt van mij en
doet reeds nu gaarne alles, wat mij ge
noegen kan geven. Het zou mij nauwe
lijks moeite kosten, haar jawoord t© ver
werven. Zulk een rein, onbedorven meis
je vind ik beslist geen tweede maal op
mijn weg! Ik zou, wel, ik zou er in
ieder geval eens over na kunnen denken!"
Zoo peinsde Hans von Ried voort,
DE „P. C. HOOFT" BRACHT EEN DETACHEMENT INDISCHE MILITAIREN MEDE, die bij de be
grafenis van Generaal van Heutz tegenwoordig waran. Hierboven een groep militairen, die allen onder Generaal van
Heutz gediend hebben.
Om de kleeding netjes
te houden.
Onze kleeren behoeven nog niet eens
met vlekken e.d. te zitten, om toch een
slordige indruk te maken. Dat is, wan
neer ze zoo gekreukeld zijn, dat het is
„alsof je er een. nacht op geslapen hebt"'.
Een japon mag nog zoo mooi zijn, die
ieeiijke kreukels ontnemen er alle frjsch-
heid aan. Een handige manier, die heel
weinig tijd kost, om onze verfomfaaide
jurken weer de „frischheid der jeugd" te
hergeven is, ze een nacht buiten te han
gen of bij een open raam, opdat ze door
de vochtige nachtlucht gelijkelijk „inge
vocht" worden, 's Morgens vroeg dan
even opstrijken, en klaar is Kees. Op
dezelfde manier kunnen we wollen en
fluweeien kleedingstokken in de badkamer
ophangen en een half uurtje de heetwa-
terkraan openzetten, net voldoende, om
goed wat stoom te produceeren. Geen
badkamer ter beschikking? Dan een ke
tel water op een oliestel en dan maar
flink stoomen. Daarna de wollen stof
fen weer strijken en het fluweel schuieren,
om de oorspronkelijke mooie glans weer
terug te krijgen en alle stof en vuil te
verwijderen. En nu zal het U meteen
duidelijk zijn, waarom het zoo noodig, is,
Uw kleerkasten steeds goed gesloten te
houden, vooral des nachts. Dezelfde voch
tige lucht, die ons bij. het verwijderen
der kreukels helpt, kan op ongewenschle
wijze schade doen in onze kleerkast.
Nuttige wenken.
Als U een blouse gaat strijken, denk
er dan aan, eerst de mouwen te nemen,
dan de voorkant en ten slotte den rug.
De voorkant wordt gestreken van boven
naar beneden.
V ruch ten vlekken kunt U van Uw han
den verwijderen, door ze met wat zout
en azijn te wrijven.
Vernis kunt U van de handen krijgen
met brandspiritus, verf of teer door te
wrijven met boter of reuzel.
Heeft U zilverwerk (lepels, vorken
enz.), en is U bang dat het gaat aan
slaan? Leg dan een paar stukjes kamfer
in de la, waarin het ligt, dat voorkomt
den aanslag.
Als U vruchten kookt, is het goed een
totdat plotseling de heldere juichkreet van
een meisjesstem hem in zijn overdenkin
gen stoorde en hem verwonderd deed
opblikken.
Op de springplank, die bij het Bucbe-
nauer badhuisje behoorde en ver over de
rivier naar voren stak, stond een slanke
meisjesgestalte in nauwsluitend, zwart
tricot.
Als een scherp-omiijnde silhouette stak
zij tegen de heldere, zonnige lucht af;
de fijne lijnen en vormen van het lenige,
jonge lichaam schenen door een meester
hand geboetseerd.
Onwillekeurig ging Hans von Ried wat
achteruit, om niet van den overkant ge
zien te worden; onbeweeglijk bleef hij
toen in zijn schuilhoekje staan, met
aesthetisch welbehagen iedere beweging
van het wondermooie meisjeslichaam vol
gend.
Hij had onmiddellijk gravin Pia her
kend.
Zij wisselde eenige woorden met Lina,
die aan het andere einde van de spring
plank op het steigertej, dat het badhuisje
omgaf tot ,aan den hoek, waar een sier
lijk bootje lag gemeerd.
Lina droeg den badmantel van haar
jonge meesteres over den arm en blikte
vroolijk lachend naar haar op.
Ook de gravin lachte hartelijk. Zij
riep Lina een paar woorden toe, die
klein stukje boter in het water te doen*
Dat voorkomt overkoken.
Citroensap kan dikwijls hardnekkige
vlekken van geschilderd houtwerk verwij
deren. Het is echter goed, het schilder
werk daarna met warm, eexiigszins zeep
achtig water af te nemen.
Een ijzeren pan kunt U van bin
nen prachtig blank schuren met heet
zout. i
Het is heel verstandig, de branders
van Uw gaskookstei twee keer per week
af te nemen, onderste boven, te keeren en
zachtjes le kloppen, opdat alle stof, enz.
weggenomen wordt. Ze zullen dan al
tijd goed branden.
Garnalen
Nu is het de tijd voor de Zuiderzeev-
garnalen. Sommige menschen vinden het
erg wreed. Maar het is nu eenmaal niet
andiers, garnalen moeten levend gekocht
worden en dan meteen in ruim, kokend
water met zout gedaan worden. Enkele
minuten laten koken, tot ze gaar zijn-
Om dit te weten te komen, neemt men
een garnaal uit het water en pelt die,
om te proeven. Vervolgens de garnalen
op een vergiet laten uitdruipen. Het is
het verstandigste, de garnalen warm te
pellen. Denk er om, dat het koken van
garnalen een heel secuur werkje is. Want
zijn ze te rauw of te gaar, dan is het
vrijwel onmogelijk ze te pellen.
Voetbal.
DENEMARKEN-NEDERLAND.
Zondag a.s. wordt de interland-wed
strijd DenemarkenNederland in Dene
marken, gespeeld.
Luchtvaart.
De Oceaan-vliegers.
De rijkspresident v. Hindenburg heeft
Woensdagmiddag in tegenwoordigheid van
den Amerikaanschen gezant Schuirman de
beide vliegers, Chamberlin en Levime ont
vangen. Hij liet zich nadere bijzonderhe
den over de vlucht vertellen, wenschte hen
hartelijk geluk met dit mooi succes, en
sprak de hoop- uit, dat deze daad een
gelukkig voorteeken zal zijn welke een
nauwere toenadering aankondigt tussohen
Hans von Ried niet kon verstaan. Hij
kon zijn oogien niet afwenden van de
jonge, elastische gestalte!
Het drong niet tot hem door, dat hij
met zijn bespieden een onkieschheid be
ging; de heerlijke verschijning leek hem
een zeldzaam wonderwerk der natuur toe,
waarin zijn oogen zich vrij-uit verlustigen
mochten!
De jonge gravin vermoedde volstrekt
niet, dat zij werd gadegeslagen. Langzaam,
met de veerende plank op- en neer-wip
pend, stapte zij naar het uiterste puntje
toe. Een oogenblik stond zij roerloos, slank
en rechtop, als zwevend in de lucht. Toen
strekte zij haar blanke armen omboog
en drukte de handpalmen tegen elkaar.
Met een overmoedig gejubel boog zij haar
lichaam voorover en schoot met een sier
lijken boog, hoofd voorover, in het water.
Na eenige seconden verscheen baar
door een stevige badmuts bedekt hoofd
boven de golven uit, haar slanke, witte
armen patsten overmoedig op het water,
zoo dat het hoog opspatte; daarna begon
zij met lange, krachtig© slagen stroomop
waarts te zwemmen.
Dat duurde een geruimen tijd. Einde
lijk keerde zij om en liet zich, op den
rug liggend, door den stroom terugdrijven,
nu eens dartel onderduikend, dan weer
overmoed in het heldere water schop
pend en trappelend. Dicht bij bet- bad
beide volken; ook schonk hij hun nog als
aandenken zijn portret met onderschrift,
gevat in zilveren lijst. Waarschijnlijk zul
len de vliegers Zaterdag uit Berlijn ver
trekken; na aankomst van hun echtgenoo-
ten zullen zij weer naar Berlijn te-
rugkeeren.
De Amerikaansche gezant heeft aan
Stresemann een antwoord-schrijven gezon
den op de gelukwens chen van Laatstge
noemde; daarin spreekt hij zijn dank uit
voor de buitengewone ontvangst der vlie
gers in Duitschland, waardoor zonder twij
fel de gelukkig reeds bestaande vriend
schapsbanden tusschen beide volken nog
worden versterkt. Voortdurend komen in
bet gezantschapsgebouw meer telegrammen
en brieven binnen aan het adres van de
vliegers; zij bevatten voornamelijk uitnoo-
diigingen van diverse steden om een be
zoek te komen brengen; zoo hebben zij
o.m. een daartoe strekkend verzoek
van den Amerikaanschen gezant te Praag
ontvangen.
Er is in de pers op gewezen, dat tus
schen Plymouth en Dortmund geen spoor
van de vlucht van Chamberlin te vinden
was.
De heer Joppe te Sommelsdijk meldt
thans aan de Kon. Luchtvaartmaatschap
pij!, dat hij in den nacht van Zondag op
Maandag, tusschen half drie en 3 uur,
een vliegtuig, laag vliegend met groote
snelheid van West naar Oost, heeft
waargenomen, loodrecht kruisend de da-
gelijksehe route der vliegtuigen van de
K.L.'M., welke op hun vluchten tusschen
Nederland en Engeland over Sommels
dijk komen.
Uit dit bericht zou blijken, dat Cham
berlin over Zeeland en Brabant naar Dort
mund is gevlogen. Deze mededeeling klopt
geheel met den tijd, waarop het vliegtuig
boven Dortmund is waargenomen.
Lindbergh weigert geld.
Lindbergh', die verschillende financieel©
aanbiedingen weigerde, heeft eveneens g©
weigerd een fonds te aanvaarden groot
2.000.000, gewaarborgd door rijke in
woners van Philadelphia.
De moord te Oss.
Voor de rechtbank te 's Hertogenbosch
beeft terecht gestaan L. G., 29 jaar, ar
beider te O'ss, besdhuldigd in den nacht
huisje gekomen, sloeg zij zoo wild op "het
water, dat bet opspatte 'tot (bij de plek,,
waar Lina stond, die lachend en gillend
wegliep.
Behendig zwaaide zij zich omhoog op
den rand van het bootje, dat zij zoo hef
tig op-en-neer wiebelen deed, dat zij in
bet water terugplofte. Lachend en proes
tend dook zij weder op.
Hans von Ried glimlachte. Dat was
weer echt de dolle, overmoedige jongen!
Levenslust en levenskracht schenen zich
in die ongebonden wildheid te moeten
uiten1
Na een poosje klauterde zij uit het
water en snelde over het smalle trapje
opnieuw naar de springplank toe. Lima,
die zich in haar nabijheid had gewaagd,
werd door een regen van druppels op
de vlucht gejaagd.
Pia rende de springplank op en sprong
opnieuw in het water! Dit spelletje her
haalde zij eenige malen.
Toen zij voor de laatste maal weer
boven kwam, zag Hans von Ried, dat
zij haar badmuts verloren bad; die was
een eindje met den stro-om meegedreven
en Pia vischte baar behendig weder op.
„O, wee! Lina, nu is mijn haar we
der kletsnat!!" riep zij haar boersche
kamenier toe.
(Wordt vervolgd).
