Gravin Pia N0. 62. ill8 Jaargang. Woensdag 2d Mei 1927 Buitenland LIM VtiLT's BAZAR i» FEUILLETON Koloniën. Rechtszaken. Sport Fietstochten Land en Tuinbouw ProVincienieuWs GOESCHE ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag- UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant en Vrijdagavond. COURANT ADVERTENTIEN van 15 regels fl,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. OVERZICHT. Engeland en Rusland. De wrijving ontstaan tuisschem Enge land en Rusland na de huiszoeking door de Londiemscfoe politie iiri het Arcos-ge- bouw, schijnt niet met eein sisser te zul len afloopen. Het ziet er naar uit dal Engeland na een korte vriendschap met de Sovjets al leergeld genoeg heeft be taald om over een zeer gereserveerde hou ding te kunnen denken. De diplomatieke medewerker van de „Daily Tel." zegt, dat thans algemeen verwacht wordt, dat men speodig wiet alleen getuige zal zijn van een opzegging van de handelsovereenkomst maai* ook van een volkomen afbreken van de diplo matieke betrekkingen tusschieo Londen en Moskou. Volgens de „Daily Tel." behoeft men niet bang te zijn voor een terugslag van zulk een breuk op de randstaten. Deze zijn veeleer van oordeel, dat een krassere houding van Engeland tegenover Moskou waarschijnlijk de oorlogszuchtigheid van de Sovjet-unie aan hare Westelijke gren zen niet zal versterken. Men verwacht dat Sovjet-Rusland meer dian vroeger zou aarzelen een van zijn buren aan te vallen. Bovendien zou Moskou, als het de mi litaire middelen bezeten had, om Estland, Polen of Roemenië met eenige leans op succes aan te vallen:, dit reeds lang ge daan hebben. De „Daily Chron." heeft gehoord, dat het vermiste geheime document van het lucht-departement was weggenomen en niet van het departement van oorlog en een geheim memorandum was, dat van de commissie voor rijksverdediging was uitgegaan:. Een foto van dit stuk, die uit niiet- officieele bron afkomstig was, moet de politie in handen gevallen zijn. De „Daily Chron." meldt verder, dat uit het feit, dat de minister van buiten- landsche zaken bereid was de gevolgen van een huiszoeking te aanvaarden, ge concludeerd mag worden, dat hij niet langer de voornaamste tegenstander in het kabinet van de politiek om de betrek kingen met Sovjet-Rusland te verbreken is. Ofschoon het oorspronkelijk document niet ontdekt is, houdt men vol dat veel compromitteerend materiaal bij de huis zoeking te voorschijn is gebracht. Toen dit geschreven was werd gemeld, dat de premier in het Lagerhuis een vol ledige verklaring aflegde omtrent dein in val in de kantoren van de Ar cos, en mede deelde, dat de regeering tengevolge van de gedane ontdekkingen had besloten om, met voorbehoud van de goedkeuring van het parlement, de handelsovereenkomst niet Sovjet-Rusland op te zeggen, het vertrek Hoak Koningstraat. - Magdalenastraat. SpMiaal adres in: Glas, Porcelein en Aardewerk. DOOR H. COURTHS—MAHLER. i „Ik verzoek u daarom. Nu nóg iets! Verwonder u er niet over, als ge bemerkt, dat m.'in dochter in de eenvoudigste din gen van" bet leven zoo onnoozel is ais een kind SMjsscfoien heb ik wel wat al te zeer nagelatertl^haa** te onderrichten over aangelegenhedeinT onze af zondering van weinig/ gewidnt~^-ij«b--Qie echter in den omgamg met anderen aan geroerd kunnen warden". Hans von Fyhbd glimlachte. „Ik zal mij) over niets meer verwon deren, want |iet gravinnetje zelve komt mij voor als ^em klein wonder, waarvoor geen enkele mSaatstaf past!" De graaf knikte ernstig. „Zoo is hel! Aan haar is alles oor spronkelijk en edhtl Ik verzoek u, tegen over haar een gewonen, onopgesmukten toen aan te slaan; laat alle beleefdheids- pbrasen achterwege, spreek tot haar jals mensch tot mensdh; anders zal zij w niet begrijpen. Denk er niet bij, dat zij een der Russische handelsdelegatie en der Sovjet-missie uit Londen te ieischen en de Britsche missie ui t Moskou terug te roepen Door den verrekijker. Maandagmiddag is Ancona door een hevige windhoos getroffen. Verschei dene visschersvaartuigem werden op de rotsen geslagen of mee naar zee ge sleurd. Een groot aantal vis sellers wordt vermist. Er zijn tal van dooden en ge- wonden.De Savoie, het koninklijk jacht, sloeg van zijn meertouwen en was ge dwongen zee te kiezen. Het vertrek van verschillende booten is uitgesteld. Uit Charkow wordt gemeld, dat het Zwarte Zee-eskader van. de Sovjet- Russische vloot voor een manoeuvre is uitgeloopen. De oorlogsschepen brachten een bezoek aan die haven van Odessa, waar de admiraal van het eskader in een persconferentie verklaarde, diat de Roode vloot te allen tijde paraat is om de kust van Sovjet-Rusland te beschermen. Verduistering. Tegen den camdidaat-notaris H. W. R. te Batavia, is wegens verduistering van f25.000 uit een nalatenschap, twee jaar en zes maanden gevangenisstraf geëischt. De malversaties te Bergen op Zoom. De rechtbank te Breda heeft den ge wezen gemeente-ontvanger van Bergen op Zoom, de M., vrijgesproken van de hem ten laste gelegde verduistering, op grond van de overtuiging, dat van opzet niets is gebleken. De officier van Justitie had 6 maanden voorwaardelijke gevangenis straf geëischt. Wat er leid ing-schuwen Door de a rrondis sements-reohtbank te Breda zijn de pl.m. 20 personen, welke weigerden zich aan te sluiten bij de N.V. Waterleiding Tholen, op enkel© uitzondering na, veroordeeld overeenkom stig den eisch van den officier van justitie tot f 50 boete, te vervangen door een maand gevangenisstraf. Voetbal. Kampioenschap van Nederland. Morgen worden de volgende wed strijden om het voetbal-kampioenschap van Nederland gespeeld: AjaxVelocitas. Heraole s -Fei jienoor d Luchtvaart. De vlucht over den Oceaan. Over de ontvangst te Parijs van den vlieger Lindbergh, die van New-York naar Parijs vloog vertelt de „N.R.C." nog: l meisje is; behandel het kind, zooals ge in de veronderstelling waart, dat zij een jongen was. Laat alle vormelijkheid ach terwege daarmede zult ge mij een ge noegen doen!" Hans von Ried boog. („Ik zal mijn best dioen, naar uw wensdh te handelen. „Dat zal u niet mpeilijik vallen! Mijn dochter zal ongetwijfeld zelve een onbe vangen toon tegen u aanslaan, ge hebt dus niet anders te doen, dan daarop in te gaan!" Op dat oogenblik kwam Pia binnen, gevolgd door een bediende, dia een pre senteerblad droeg. „Mag ik hier blijven, Papa, of stoor ik?" vroeg zij onbevangen. „Blijf maar, Pia! Mijnheer von Ried heeft mij zoo juist beloofd ons nu en dan een uurtje van zijn tijd te wijden en ons dan van zijn reizen te vertellen!" Haar goudbruine kinderoogen straalden Hans von Ried1 met zooveel verrukking tegen, dat het hem warm om het hart werd. „O, wat heerlijk!" juichte zij en liet er onmiddellijk op volgen ,„Was u altijd-door op reis, mijnheer von Ried? Al die jaren?" Zij knielde op een stoel neder en steunde haar ellebogen op de leuning. Een zonnestraal deed haar bruine haren met goudglans schitteren en ook jn haar Het Doorzitten bij Wielrijden, een door de zon verbrande Huid, Schrijnen en Smetten verzacht ein geneest men met Doos 30, 60, Tube 80 ct. PUKOL De avond van Zaterdag was mooi geen wolleen en bijna geien wind. Lang vóór den voorgeschreven tijd wierpen de lichttorens op het vliegveld hun licht uit en toen het duister was gevallen zwiepten de zoeklichten langs den donkeren hemel. Het veld zelf was fel verlicht en iedere minuut werden er vuurpijlen afgestoken'. Om tien minuten over tienen werd er het gerucht van een motor gehoord en de op winding van de in spanning wachtende menigte nam toe. Enkele minuten later werd de „Spirit of Saint Louis" waar genomen op een hoogte van ongeveer 300 meter. Lindbergh kondigde zijn komst aan door een lichtsignaal te geven en vloog driemaal rond het vliegveld, waarna hij een uitstekende landing deed. Het vlieg tuig kwam tot stilstand op het westelijke uiteinde van het veld. Op dit oogenblik barstte de menigte los in een donderend welkomgeroepzij stortte zich' over het veld uit, waarbij de afzetting van politie en soldaten omver werd geloopen en stormde naar het vlieg tuig met den weerloozen man er in. Draad versperringen, ijzeren hekken gingen om ver en menschen werden onder den voet geloopen. Lindbergh' werd uit zijn vliegtuig ge trokken en was overgeleverd aan een uit zinnige menschenmassa en slechts dank zij het zeer pootige optreden van enkele Fransche vliegers en soldaten, van wie de laatste hun geweerkolven wisten te ge bruiken, kon de doodelijk vermoeide jonge vlieger in veiligheid gebracht worden. Een komieke vergissing heeft hierbij nog een handje geholpen. Een Amerikaan in menigte dicht bij Lindbergh's vliegtuig werd voor den vlieger aangezien; hij werd op de schouders genomen en in triomf naar het kantoor van den vliegveld- commandant gedragen. Lindbergh kon in dien tijd weggesmokkeld worden naar het bureau van de Fransche luchtvaart-ver- ©eniging waar een ontroerende ontvangst plaats had. Herhaaldelijk omhelsden de aanwezige Fransche vliegers hun jongen makker en nadat ook Herrick, de Ame- rikaansche gezant en de Fransche minister van luchtvaart hem hadden begroet, kon Lindbergh, als Fransch vlieger vermomd, langs een omweg naar Parijs worden ge voerd. Helaas was de ijver van souvenirjageirs zóó groot, dat de Spirit of Saint Louis daarvan te lijden kreeg. Ondanks alle po gingen van de politie en de soldaten ont zagen dae al te geestdriftigen zich niet stukken aluminium van het vliegtuig af te rukken en ook de vleugels moesten het ontgelden. Voor het verblijf van den commandant van: het vliegveld werd een hartstochte lijke betoo'ging gehouden. De menigte wil de Lindbergh, dien zij daar binnen waan de, zien. Herriek, de Ameriltaansche ge zant, verscheen toen op het balkon en oo'gen weerkaatste zich het fonkelende zonnelicht. Rein en helder was de uit drukking van de meisjes-oogen, die door lange, donkere wimpers en even donkere, fijngeteekende wenkbrauwen omgeven wa ren. Hans von Ried kon zijn blik niet van die groote, onschuldige oogen losmaken. Dit kleine gravinnetje was werkelijk ©en zeventienjarig wonder! En haar reine blik scheen een lichtstraal te werpen in zijn hart. Het was hem, alsof alles, wat hem drukte en verbitterde, door dien blik uit zijn ziel verdreven moest worden 1 „Ja, freule, sinds den dood van mijn ouders ben ik bijna onafgebroken op reis geweest. Af en toe heb ik een winter in de residentie doorgebracht, maar daar beviel het mij niet. Zonder het te willen, werd ik teruggetrokken in het leven aan het hof en daarvoor ben ik niet geschikt. Den vorigen winter heb ik er mij niiet op nieuw aan gewaagd; ik hen toen naar St. Moritz gegaan.' „Ah, daar hebt ge zeker aan de sneeuw- en ijssport deelgenomen?" vroeg zij levendig. „Zeker dat kan men daar eenvou dig niet laten!" „Ach, wat moet dat heerlijk zijn! Ik heb ook een bobslede! Weet u, waar hier 's winters een prachtige baan is?" „Nu?" trachtte de menigte toe te spreken, maar deze bleef om den vlieger roepen. In ant woord hierop toonde de gezant Lind bergh's vliegershelm aan die menigte, die hierop in een donderend hoezee-geroep uitbarstte. Nog kwam er echter aan de wilde tooncieien van geestdrift geen einde. Men wilde nu binnendringen in het ge bouw waar de Amerikaansche gezant zich ophield, steeds in de meening, dat de reeds lang naar Parijs vertrokken vlie ger zich daar nog ophield. Ruiten vlogen aan scherven. Ten slotte gelukte het toch de politie de orde te handhaven. Tal vam menschen bleven echter tot het aanbreken van den dag op het vliegveld, nog steeds hopend iets van Lindbergh te zich te krijgen. Er schijnen tien menschen bij het ge drang op het vliegveld te zijn gekwetst, van wie twee ernstig. Amerika is buiten zichzelf over het succes van Lindbergh. Niet minder dan 1500 telegrammen van gelukwensching zijn bij de kabeltelegraaf- en radio-maatschap pijen ter bezorging aangeboden. Elk vlek, elk dorp, elke stad in heel het land weer klinkt van het gejuich en geeft uiting aan bewondering voor de schitterende ver metelheid van den „Columbus van de lucht". Men verwacht dat er voor Lindbergh aan contracten met schouwburgen enz. op zijn minst 1.000.000 te verdienen zal zijn. Emigratie naar Zuid-Afrika. De heer P. H. Burgers te Wolfheze, die indertijd een studiereis naar Zuid- Afrika heeft gemaakt, plaatst thans een oproep in het „landbouwblad voor Zee land en Noord-Brabant", waaruit blijkt dat hij' met een groep van ongeveer 20 boeren naar Zuid-Afrika wil emigree- ren. Aan zijn schrijven is het volgen ontleend Aan vestiging in Zuid-Afrika zijn groo te bezwaren verbonden, tenzij men op bevloeide landen gaat boeren. Deze al leen kunnen een intensief gemengd be drijf, zooals wij dat in Nederland ken nen, dragen. Wensdhelijk is het daarbij natuurlijk ook, dat het verkeer gemakke lijk is. Maar zelfs dan is vestiging van één gezin alleen zeer moeilijk; de beste manier is, met een groep van goede boe ren te gaan. Belangrijk is ook, dat men den grond koopt met den kanaleinraiainlejg, dus direct bievloeibaar. De prijs is dan wel hooger, doch liet is niet doenlijk, zelf de bevloeiïng te gaan aanleggen. Aan ai die voorwaarden voldoet een stuk zeer rijken grond nabij Graaff- Reinet. De spoor loopt er dwars door. De stad is 1014 K.M. verwijderd. Het klimaat is het beste van Zuid-Afrika. Sprinkhanen én hagel zijn er onbekend. De bevloeiïng geschiedt door groot© wer ken, welke door het gouvernement zijn aangelegd. (Van Rijneveldpasdam). De maatschappij, die deze gronden verkoopt, heeft er een groot belang bij, dat een groep goede boeren er zich vestigt en er slaagt, dan zal de verdere verkoop geen bezwaar hebben. Zij wil 600 acres, dus 240 hectaren, land klaarmaken voor be- •loeiïng, er loodsen zetten voor voorloo- pige huisvesting en technisch bekwame hulp verieenen bij de eerste werkzaamhe den. De prijs van zulk bevloeid land, ge steld op f 1350,per H.A.. is onder die voorwaarden niet hoog. Ook de be talingsvoorwaarden zijn zeer geschikt. Zoo nauwkeurig mogelijk is uitgerekend, hoeveel gek! er noodig is om zieh op die wijze te vestigen. Daarbij is gerekend op 12 hectaren bevloeid land en een 30-60 hectaren niet bevloeiden grond. Verder op een eenvoudig huis, reiskosten, verblijf kosten, voordat het bedrijf klaar is, af rastering, enz. En dan blijkt, dat men noodig zal hebben f 12.000 -f 15.000. Het bedrijf is gedacht als gemengd be drijf. N.l. fruit (abrikozen, perziken, pe ren, appels, enz.), lucerne (6-8 sneden per jaar), veevoeder en fokkerij van rundvee, schapen, varkens en kippen. De contracten moeten in Nederland tegelijk worden afgesloten. De maat schappij gaat dan de 600 acres klaar ma ken en ongeveer 4 maanden daarna kan men er heen trekken; in goede loodsen (oude officiersbarakken) kan worden ge- „Van den Riedberg af, vam de ruïne van het oude slot omlaag naar de weide bij de rivier! Hè daar suist men naar beneden, alsof men vleugels heeft! Ik kan haast niet gelooven, dat er in St. Moritz een mooiere baan zoiu zijn!" Misschien kummen wij den volgenden winter te zamea van die baan genieten 1" Zij sprong op en klapte in de handen, „O, wat heerlijk! Eigenlijk hebt u het recht, mij van den Riedberg weg te jagen!" „Van dat recht zal ik stellig nooit ge bruik maken!" „Dat zou ook heel erg voor mij zijn! De Riedberg en ik zijm goede vrienden! Hij is de hoogste berg uit de omgeving en van den top heeft men een heerlijk uitzicht. Ik verheug mij nu al op den winter! Wat zullen wij onze sleedjes dikwijls naar beneden latep suizen, niet waar?" „Nu, nu", vermaande haar vader, „be- nu maar niet dadelijk beslag op den heer von Ried te leggen! Zij keek den jongen man lachend aan. l.Wat hindert dat? Als hij er geen lust in heeft, zal hij het wel zeggen, nietwaar, mijnheer von Ried? Hij glimlachte. „Ik denk, dat het mij nog minder aan lust zal ontbreken dan u!" Langer dan een uur werd het gesprek De verkiezing te Aardenburg, Over de raadsverkiezing in Aarden burg (de officier van justitie heeft de bescheiden, op de verkiezing betrekking hebbend, in beslag genomen) wordt nog gemeld In tegenstelling met stembureau I, waar 1 R.K. en 2 Prot. zitting hadden, wa ren in II alle leden van bet stembureau van dezelfde, n.l. de R.K. partij. Opmer kelijk; is bet,.dat de twee Protestanten niet verdeeld werden over beide bureaux. Reeds vóór en ook gedurende het aflezen der stemmen, moest no. 2 der R.K. lijst tot tweemaal toe tot de orde geroepen worden, terwijl ook nog een ander, die verre van nuchter was, herhaaldelijk de orde verstoorde. Het openen der biljetten geschiedde anders dan gewoonlijk. Na het tellen werden de biljetten geopend en tevens naar kleur gerangschikt. Hoe dit te werk ging was voor het publiek onzichtbaar, daar door een hooge lessenaar en door het lid Wijffels, alsmede door den secre taris, die als helper fungeerde, en die met hun rug naar het publiek stonden, het zicht op de tafel absoluut was beno men. Na bet aflezen der lijsten 1, 2, 3 en 4 bleef er een stapeltje van 74 biljet ten, als zijnde van onwaarde, nog af te lezen, waarvan 4 biljetten weder wer den goedgekeurd. Als men nagaat dat in stemlokaal I slechts 2 biljetten van on waarde waren en 4 blanco, overeenko mende ongeveer met den uitslag bij de Prov. Statenverkiezing, en er in stem bureau II thans 70 van onwaarde zijn, en den vorigen keer ongeveer 9 en 6 blanco, kan men zich voorstellen, dat er den geheelen avond drukte op straat was, en het vreemde geval besproken werd. op dezelfde opgewekte wijze voortgezet. Pia was er verrukt over, dat haar vader zoo levendig aan liet onderhoud deelnam. Midden in het gesprek omhelsde zij hem juichend en sprak met van geluk stralend gezichtje: „Ach Papa, wat vind ik het heerlijk, dat mijnheer von Ried ons dikwijls wil komen bezoeken! Nietwaar, u zult het immers werkelijk doen?" besloot zij op smeekenden toon, zich met de grootste onbevangenheid tot den jongen man wen dend. 1 Hij blikte in die stralende kinderoogen en gevoelde tot zijn eigen verwondering blijdschap, omdat zij dat verzoek uit sprak. „Ik zal gaarne komen en zoo dik wijis het mij vergund is!" „O, dan moet u eiken dag komen! Ik ben zoo blij, dat mijn lieve Papa zoo vroolijk is, vroolijker, dan hij in langen tijd was!" Toen Hans von Ried. eindelijk af scheid nam, hing Pia zich vertrouwelijk aan zijn arm en huppelde naast hem voort, als een gelukkig kind naast een goeden, vriendelijken oom. Vader en dochter deden den gast tot aan zijn rijtuig uitgeleidie, Pia ging naar de paarden, belteek ze met kennersblikken en gaf haar oordeel erover ten beste. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1927 | | pagina 1