Gravin Pia
N0. 62.
ill8 Jaargang.
Woensdag 2d Mei 1927
Buitenland
LIM VtiLT's BAZAR
i» FEUILLETON
Koloniën.
Rechtszaken.
Sport
Fietstochten
Land en Tuinbouw
ProVincienieuWs
GOESCHE
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag- UitgaveNaamlooze Vennootschap Goesche Courant
en Vrijdagavond.
COURANT
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
Engeland en Rusland.
De wrijving ontstaan tuisschem Enge
land en Rusland na de huiszoeking door
de Londiemscfoe politie iiri het Arcos-ge-
bouw, schijnt niet met eein sisser te zul
len afloopen. Het ziet er naar uit dal
Engeland na een korte vriendschap met
de Sovjets al leergeld genoeg heeft be
taald om over een zeer gereserveerde hou
ding te kunnen denken.
De diplomatieke medewerker van de
„Daily Tel." zegt, dat thans algemeen
verwacht wordt, dat men speodig wiet
alleen getuige zal zijn van een opzegging
van de handelsovereenkomst maai* ook
van een volkomen afbreken van de diplo
matieke betrekkingen tusschieo Londen en
Moskou.
Volgens de „Daily Tel." behoeft men
niet bang te zijn voor een terugslag van
zulk een breuk op de randstaten. Deze
zijn veeleer van oordeel, dat een krassere
houding van Engeland tegenover Moskou
waarschijnlijk de oorlogszuchtigheid van
de Sovjet-unie aan hare Westelijke gren
zen niet zal versterken. Men verwacht
dat Sovjet-Rusland meer dian vroeger zou
aarzelen een van zijn buren aan te vallen.
Bovendien zou Moskou, als het de mi
litaire middelen bezeten had, om Estland,
Polen of Roemenië met eenige leans op
succes aan te vallen:, dit reeds lang ge
daan hebben.
De „Daily Chron." heeft gehoord, dat
het vermiste geheime document van het
lucht-departement was weggenomen en
niet van het departement van oorlog en
een geheim memorandum was, dat van
de commissie voor rijksverdediging was
uitgegaan:.
Een foto van dit stuk, die uit niiet-
officieele bron afkomstig was, moet de
politie in handen gevallen zijn.
De „Daily Chron." meldt verder, dat
uit het feit, dat de minister van buiten-
landsche zaken bereid was de gevolgen
van een huiszoeking te aanvaarden, ge
concludeerd mag worden, dat hij niet
langer de voornaamste tegenstander in
het kabinet van de politiek om de betrek
kingen met Sovjet-Rusland te verbreken is.
Ofschoon het oorspronkelijk document
niet ontdekt is, houdt men vol dat veel
compromitteerend materiaal bij de huis
zoeking te voorschijn is gebracht.
Toen dit geschreven was werd gemeld,
dat de premier in het Lagerhuis een vol
ledige verklaring aflegde omtrent dein in
val in de kantoren van de Ar cos, en mede
deelde, dat de regeering tengevolge van
de gedane ontdekkingen had besloten om,
met voorbehoud van de goedkeuring van
het parlement, de handelsovereenkomst niet
Sovjet-Rusland op te zeggen, het vertrek
Hoak Koningstraat. - Magdalenastraat.
SpMiaal adres in:
Glas, Porcelein en Aardewerk.
DOOR
H. COURTHS—MAHLER.
i „Ik verzoek u daarom. Nu nóg iets!
Verwonder u er niet over, als ge bemerkt,
dat m.'in dochter in de eenvoudigste din
gen van" bet leven zoo onnoozel is ais
een kind SMjsscfoien heb ik wel wat al
te zeer nagelatertl^haa** te onderrichten
over aangelegenhedeinT onze af
zondering van weinig/ gewidnt~^-ij«b--Qie
echter in den omgamg met anderen aan
geroerd kunnen warden".
Hans von Fyhbd glimlachte.
„Ik zal mij) over niets meer verwon
deren, want |iet gravinnetje zelve komt
mij voor als ^em klein wonder, waarvoor
geen enkele mSaatstaf past!"
De graaf knikte ernstig.
„Zoo is hel! Aan haar is alles oor
spronkelijk en edhtl Ik verzoek u, tegen
over haar een gewonen, onopgesmukten
toen aan te slaan; laat alle beleefdheids-
pbrasen achterwege, spreek tot haar jals
mensch tot mensdh; anders zal zij w niet
begrijpen. Denk er niet bij, dat zij een
der Russische handelsdelegatie en der
Sovjet-missie uit Londen te ieischen en de
Britsche missie ui t Moskou terug te roepen
Door den verrekijker.
Maandagmiddag is Ancona door
een hevige windhoos getroffen. Verschei
dene visschersvaartuigem werden op de
rotsen geslagen of mee naar zee ge
sleurd. Een groot aantal vis sellers wordt
vermist. Er zijn tal van dooden en ge-
wonden.De Savoie, het koninklijk jacht,
sloeg van zijn meertouwen en was ge
dwongen zee te kiezen. Het vertrek van
verschillende booten is uitgesteld.
Uit Charkow wordt gemeld, dat
het Zwarte Zee-eskader van. de Sovjet-
Russische vloot voor een manoeuvre is
uitgeloopen. De oorlogsschepen brachten
een bezoek aan die haven van Odessa,
waar de admiraal van het eskader in een
persconferentie verklaarde, diat de Roode
vloot te allen tijde paraat is om de kust
van Sovjet-Rusland te beschermen.
Verduistering.
Tegen den camdidaat-notaris H. W. R.
te Batavia, is wegens verduistering van
f25.000 uit een nalatenschap, twee jaar
en zes maanden gevangenisstraf geëischt.
De malversaties te
Bergen op Zoom.
De rechtbank te Breda heeft den ge
wezen gemeente-ontvanger van Bergen op
Zoom, de M., vrijgesproken van de hem
ten laste gelegde verduistering, op grond
van de overtuiging, dat van opzet niets
is gebleken.
De officier van Justitie had 6 maanden
voorwaardelijke gevangenis straf geëischt.
Wat er leid ing-schuwen
Door de a rrondis sements-reohtbank te
Breda zijn de pl.m. 20 personen, welke
weigerden zich aan te sluiten bij de
N.V. Waterleiding Tholen, op enkel©
uitzondering na, veroordeeld overeenkom
stig den eisch van den officier van justitie
tot f 50 boete, te vervangen door een
maand gevangenisstraf.
Voetbal.
Kampioenschap van Nederland.
Morgen worden de volgende wed
strijden om het voetbal-kampioenschap van
Nederland gespeeld:
AjaxVelocitas.
Heraole s -Fei jienoor d
Luchtvaart.
De vlucht over den Oceaan.
Over de ontvangst te Parijs van den
vlieger Lindbergh, die van New-York
naar Parijs vloog vertelt de „N.R.C."
nog: l
meisje is; behandel het kind, zooals ge
in de veronderstelling waart, dat zij een
jongen was. Laat alle vormelijkheid ach
terwege daarmede zult ge mij een ge
noegen doen!"
Hans von Ried boog.
(„Ik zal mijn best dioen, naar uw wensdh
te handelen.
„Dat zal u niet mpeilijik vallen! Mijn
dochter zal ongetwijfeld zelve een onbe
vangen toon tegen u aanslaan, ge hebt
dus niet anders te doen, dan daarop in
te gaan!"
Op dat oogenblik kwam Pia binnen,
gevolgd door een bediende, dia een pre
senteerblad droeg.
„Mag ik hier blijven, Papa, of stoor
ik?" vroeg zij onbevangen.
„Blijf maar, Pia! Mijnheer von Ried
heeft mij zoo juist beloofd ons nu en
dan een uurtje van zijn tijd te wijden en
ons dan van zijn reizen te vertellen!"
Haar goudbruine kinderoogen straalden
Hans von Ried1 met zooveel verrukking
tegen, dat het hem warm om het hart werd.
„O, wat heerlijk!" juichte zij en liet
er onmiddellijk op volgen
,„Was u altijd-door op reis, mijnheer
von Ried? Al die jaren?"
Zij knielde op een stoel neder en
steunde haar ellebogen op de leuning.
Een zonnestraal deed haar bruine haren
met goudglans schitteren en ook jn haar
Het Doorzitten bij Wielrijden,
een door de zon verbrande
Huid, Schrijnen en Smetten
verzacht ein geneest men met
Doos 30, 60, Tube 80 ct. PUKOL
De avond van Zaterdag was mooi
geen wolleen en bijna geien wind. Lang
vóór den voorgeschreven tijd wierpen de
lichttorens op het vliegveld hun licht uit
en toen het duister was gevallen zwiepten
de zoeklichten langs den donkeren hemel.
Het veld zelf was fel verlicht en iedere
minuut werden er vuurpijlen afgestoken'.
Om tien minuten over tienen werd er het
gerucht van een motor gehoord en de op
winding van de in spanning wachtende
menigte nam toe. Enkele minuten later
werd de „Spirit of Saint Louis" waar
genomen op een hoogte van ongeveer
300 meter. Lindbergh kondigde zijn komst
aan door een lichtsignaal te geven en vloog
driemaal rond het vliegveld, waarna hij
een uitstekende landing deed. Het vlieg
tuig kwam tot stilstand op het westelijke
uiteinde van het veld.
Op dit oogenblik barstte de menigte
los in een donderend welkomgeroepzij
stortte zich' over het veld uit, waarbij de
afzetting van politie en soldaten omver
werd geloopen en stormde naar het vlieg
tuig met den weerloozen man er in. Draad
versperringen, ijzeren hekken gingen om
ver en menschen werden onder den voet
geloopen.
Lindbergh' werd uit zijn vliegtuig ge
trokken en was overgeleverd aan een uit
zinnige menschenmassa en slechts dank
zij het zeer pootige optreden van enkele
Fransche vliegers en soldaten, van wie
de laatste hun geweerkolven wisten te ge
bruiken, kon de doodelijk vermoeide jonge
vlieger in veiligheid gebracht worden. Een
komieke vergissing heeft hierbij nog een
handje geholpen. Een Amerikaan in
menigte dicht bij Lindbergh's vliegtuig
werd voor den vlieger aangezien; hij
werd op de schouders genomen en in
triomf naar het kantoor van den vliegveld-
commandant gedragen. Lindbergh kon in
dien tijd weggesmokkeld worden naar het
bureau van de Fransche luchtvaart-ver-
©eniging waar een ontroerende ontvangst
plaats had. Herhaaldelijk omhelsden de
aanwezige Fransche vliegers hun jongen
makker en nadat ook Herrick, de Ame-
rikaansche gezant en de Fransche minister
van luchtvaart hem hadden begroet, kon
Lindbergh, als Fransch vlieger vermomd,
langs een omweg naar Parijs worden ge
voerd.
Helaas was de ijver van souvenirjageirs
zóó groot, dat de Spirit of Saint Louis
daarvan te lijden kreeg. Ondanks alle po
gingen van de politie en de soldaten ont
zagen dae al te geestdriftigen zich niet
stukken aluminium van het vliegtuig af
te rukken en ook de vleugels moesten het
ontgelden.
Voor het verblijf van den commandant
van: het vliegveld werd een hartstochte
lijke betoo'ging gehouden. De menigte wil
de Lindbergh, dien zij daar binnen waan
de, zien. Herriek, de Ameriltaansche ge
zant, verscheen toen op het balkon en
oo'gen weerkaatste zich het fonkelende
zonnelicht. Rein en helder was de uit
drukking van de meisjes-oogen, die door
lange, donkere wimpers en even donkere,
fijngeteekende wenkbrauwen omgeven wa
ren.
Hans von Ried kon zijn blik niet van
die groote, onschuldige oogen losmaken.
Dit kleine gravinnetje was werkelijk ©en
zeventienjarig wonder! En haar reine blik
scheen een lichtstraal te werpen in zijn
hart. Het was hem, alsof alles, wat hem
drukte en verbitterde, door dien blik uit
zijn ziel verdreven moest worden 1
„Ja, freule, sinds den dood van mijn
ouders ben ik bijna onafgebroken op reis
geweest. Af en toe heb ik een winter
in de residentie doorgebracht, maar daar
beviel het mij niet. Zonder het te willen,
werd ik teruggetrokken in het leven aan
het hof en daarvoor ben ik niet geschikt.
Den vorigen winter heb ik er mij niiet op
nieuw aan gewaagd; ik hen toen naar
St. Moritz gegaan.'
„Ah, daar hebt ge zeker aan de
sneeuw- en ijssport deelgenomen?" vroeg
zij levendig.
„Zeker dat kan men daar eenvou
dig niet laten!"
„Ach, wat moet dat heerlijk zijn! Ik
heb ook een bobslede! Weet u, waar
hier 's winters een prachtige baan is?"
„Nu?"
trachtte de menigte toe te spreken, maar
deze bleef om den vlieger roepen. In ant
woord hierop toonde de gezant Lind
bergh's vliegershelm aan die menigte, die
hierop in een donderend hoezee-geroep
uitbarstte. Nog kwam er echter aan de
wilde tooncieien van geestdrift geen einde.
Men wilde nu binnendringen in het ge
bouw waar de Amerikaansche gezant
zich ophield, steeds in de meening, dat
de reeds lang naar Parijs vertrokken vlie
ger zich daar nog ophield. Ruiten vlogen
aan scherven. Ten slotte gelukte het toch
de politie de orde te handhaven. Tal vam
menschen bleven echter tot het aanbreken
van den dag op het vliegveld, nog steeds
hopend iets van Lindbergh te zich te
krijgen.
Er schijnen tien menschen bij het ge
drang op het vliegveld te zijn gekwetst,
van wie twee ernstig.
Amerika is buiten zichzelf over het
succes van Lindbergh. Niet minder dan
1500 telegrammen van gelukwensching zijn
bij de kabeltelegraaf- en radio-maatschap
pijen ter bezorging aangeboden. Elk vlek,
elk dorp, elke stad in heel het land weer
klinkt van het gejuich en geeft uiting
aan bewondering voor de schitterende ver
metelheid van den „Columbus van de
lucht".
Men verwacht dat er voor Lindbergh
aan contracten met schouwburgen enz.
op zijn minst 1.000.000 te verdienen
zal zijn.
Emigratie naar Zuid-Afrika.
De heer P. H. Burgers te Wolfheze,
die indertijd een studiereis naar Zuid-
Afrika heeft gemaakt, plaatst thans een
oproep in het „landbouwblad voor Zee
land en Noord-Brabant", waaruit blijkt
dat hij' met een groep van ongeveer 20
boeren naar Zuid-Afrika wil emigree-
ren. Aan zijn schrijven is het volgen
ontleend
Aan vestiging in Zuid-Afrika zijn groo
te bezwaren verbonden, tenzij men op
bevloeide landen gaat boeren. Deze al
leen kunnen een intensief gemengd be
drijf, zooals wij dat in Nederland ken
nen, dragen. Wensdhelijk is het daarbij
natuurlijk ook, dat het verkeer gemakke
lijk is. Maar zelfs dan is vestiging van
één gezin alleen zeer moeilijk; de beste
manier is, met een groep van goede boe
ren te gaan. Belangrijk is ook, dat men
den grond koopt met den kanaleinraiainlejg,
dus direct bievloeibaar. De prijs is dan
wel hooger, doch liet is niet doenlijk, zelf
de bevloeiïng te gaan aanleggen.
Aan ai die voorwaarden voldoet een
stuk zeer rijken grond nabij Graaff-
Reinet. De spoor loopt er dwars door.
De stad is 1014 K.M. verwijderd. Het
klimaat is het beste van Zuid-Afrika.
Sprinkhanen én hagel zijn er onbekend.
De bevloeiïng geschiedt door groot© wer
ken, welke door het gouvernement zijn
aangelegd. (Van Rijneveldpasdam). De
maatschappij, die deze gronden verkoopt,
heeft er een groot belang bij, dat een
groep goede boeren er zich vestigt en er
slaagt, dan zal de verdere verkoop geen
bezwaar hebben. Zij wil 600 acres, dus
240 hectaren, land klaarmaken voor be-
•loeiïng, er loodsen zetten voor voorloo-
pige huisvesting en technisch bekwame
hulp verieenen bij de eerste werkzaamhe
den. De prijs van zulk bevloeid land, ge
steld op f 1350,per H.A.. is onder
die voorwaarden niet hoog. Ook de be
talingsvoorwaarden zijn zeer geschikt.
Zoo nauwkeurig mogelijk is uitgerekend,
hoeveel gek! er noodig is om zieh op die
wijze te vestigen. Daarbij is gerekend op
12 hectaren bevloeid land en een 30-60
hectaren niet bevloeiden grond. Verder op
een eenvoudig huis, reiskosten, verblijf
kosten, voordat het bedrijf klaar is, af
rastering, enz. En dan blijkt, dat men
noodig zal hebben f 12.000 -f 15.000.
Het bedrijf is gedacht als gemengd be
drijf. N.l. fruit (abrikozen, perziken, pe
ren, appels, enz.), lucerne (6-8 sneden
per jaar), veevoeder en fokkerij van
rundvee, schapen, varkens en kippen.
De contracten moeten in Nederland
tegelijk worden afgesloten. De maat
schappij gaat dan de 600 acres klaar ma
ken en ongeveer 4 maanden daarna kan
men er heen trekken; in goede loodsen
(oude officiersbarakken) kan worden ge-
„Van den Riedberg af, vam de ruïne
van het oude slot omlaag naar de weide
bij de rivier! Hè daar suist men
naar beneden, alsof men vleugels heeft!
Ik kan haast niet gelooven, dat er in
St. Moritz een mooiere baan zoiu zijn!"
Misschien kummen wij den volgenden
winter te zamea van die baan genieten 1"
Zij sprong op en klapte in de handen,
„O, wat heerlijk! Eigenlijk hebt u het
recht, mij van den Riedberg weg te
jagen!"
„Van dat recht zal ik stellig nooit ge
bruik maken!"
„Dat zou ook heel erg voor mij zijn!
De Riedberg en ik zijm goede vrienden!
Hij is de hoogste berg uit de omgeving
en van den top heeft men een heerlijk
uitzicht. Ik verheug mij nu al op den
winter! Wat zullen wij onze sleedjes
dikwijls naar beneden latep suizen, niet
waar?"
„Nu, nu", vermaande haar vader, „be-
nu maar niet dadelijk beslag op den
heer von Ried te leggen!
Zij keek den jongen man lachend aan.
l.Wat hindert dat? Als hij er geen
lust in heeft, zal hij het wel zeggen,
nietwaar, mijnheer von Ried?
Hij glimlachte.
„Ik denk, dat het mij nog minder aan
lust zal ontbreken dan u!"
Langer dan een uur werd het gesprek
De verkiezing te Aardenburg,
Over de raadsverkiezing in Aarden
burg (de officier van justitie heeft de
bescheiden, op de verkiezing betrekking
hebbend, in beslag genomen) wordt nog
gemeld
In tegenstelling met stembureau I, waar
1 R.K. en 2 Prot. zitting hadden, wa
ren in II alle leden van bet stembureau
van dezelfde, n.l. de R.K. partij. Opmer
kelijk; is bet,.dat de twee Protestanten niet
verdeeld werden over beide bureaux.
Reeds vóór en ook gedurende het aflezen
der stemmen, moest no. 2 der R.K. lijst
tot tweemaal toe tot de orde geroepen
worden, terwijl ook nog een ander, die
verre van nuchter was, herhaaldelijk de
orde verstoorde.
Het openen der biljetten geschiedde
anders dan gewoonlijk. Na het tellen
werden de biljetten geopend en tevens
naar kleur gerangschikt. Hoe dit te werk
ging was voor het publiek onzichtbaar,
daar door een hooge lessenaar en door
het lid Wijffels, alsmede door den secre
taris, die als helper fungeerde, en die
met hun rug naar het publiek stonden,
het zicht op de tafel absoluut was beno
men. Na bet aflezen der lijsten 1, 2, 3
en 4 bleef er een stapeltje van 74 biljet
ten, als zijnde van onwaarde, nog af te
lezen, waarvan 4 biljetten weder wer
den goedgekeurd. Als men nagaat dat in
stemlokaal I slechts 2 biljetten van on
waarde waren en 4 blanco, overeenko
mende ongeveer met den uitslag bij de
Prov. Statenverkiezing, en er in stem
bureau II thans 70 van onwaarde zijn,
en den vorigen keer ongeveer 9 en 6
blanco, kan men zich voorstellen, dat
er den geheelen avond drukte op straat
was, en het vreemde geval besproken
werd.
op dezelfde opgewekte wijze voortgezet.
Pia was er verrukt over, dat haar vader
zoo levendig aan liet onderhoud deelnam.
Midden in het gesprek omhelsde zij
hem juichend en sprak met van geluk
stralend gezichtje:
„Ach Papa, wat vind ik het heerlijk,
dat mijnheer von Ried ons dikwijls wil
komen bezoeken! Nietwaar, u zult het
immers werkelijk doen?" besloot zij op
smeekenden toon, zich met de grootste
onbevangenheid tot den jongen man wen
dend. 1
Hij blikte in die stralende kinderoogen
en gevoelde tot zijn eigen verwondering
blijdschap, omdat zij dat verzoek uit
sprak.
„Ik zal gaarne komen en zoo dik
wijis het mij vergund is!"
„O, dan moet u eiken dag komen! Ik
ben zoo blij, dat mijn lieve Papa zoo
vroolijk is, vroolijker, dan hij in langen
tijd was!"
Toen Hans von Ried. eindelijk af
scheid nam, hing Pia zich vertrouwelijk
aan zijn arm en huppelde naast hem voort,
als een gelukkig kind naast een goeden,
vriendelijken oom.
Vader en dochter deden den gast tot
aan zijn rijtuig uitgeleidie, Pia ging naar
de paarden, belteek ze met kennersblikken
en gaf haar oordeel erover ten beste.
(Wordt vervolgd).