Purol bij doorzitten en stukloopen der Huid.
0. D. van den Bont
Gravin Pia
op LIJST 3
N°. 56.
Woensdag 11 Mei 1617
lil8 Jaargang.
Buitenland
LlNTVELT's BAZAR
i! FEUILLETON
Sport
STEMT
op Vrijdag 20 Mei a.s
L M. van Bommel van
Vloten.
1. van Poelgeest.
W. 0. Koning.
Mr. J, A. A Fransen van
de Putte.
W J Willemse.
D. A. Constandse.
P. A. E Schrijver.
L- Rijkse.
J. M van der Peijl.
Rechtszaken.
Binnenland
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
OVERZICHT.
D© Russen in China
De laatste gebeurtenissen in China heb
ben op de bolsjewistische leiders eem zeer
deprimeerenden indruk gemaakt. Stalin, die
nog kort geledein sprak over de noodzake
lijkheid in China de vreemde kapitalen te
nationaliseeren, heeft nu zijn „stellingen'
over de Chineesche revolutie gepubliceerd;,
waarin men de volgende passage vindt:
„De Chineesche revolutie ontmoet meer
moeilijikheden öp haar weg naar de zege
dan de revolutie in Rusland. Onder de im
perialisten heerscht niet die verdeeldheid,
welke bestond na de October-revolutie in
Rusland. De omwenteling van Tsjamg-Kai-
(Sjek wijst er op, dat de Chineesche bour
geois'e de zaak der revolutie heeft verla
ten, dat er een centrum van een nationaal
gezinde contra-revolutie is ontstaan." Sta
lin is daarom nu tegen de radicale maatre
gelen ih China, ook tegen het invoeren van
het sowjetstelsel. De invoering van sowjets
in de streken, die nog aan de communisti
sche regeering trouw zijn gebleven, zou
slechts een nieuw wapen aan de vijanden
van die regeering geven. Daarom is Stalin
nu tegen alles wat bij het Chineesche volk
de meening kan doen postvatten, dat de
revolutie het werk van Moskou is.
In denzelfden geest schrijft Boecharin,
de tegenwoordige theoreticus van de Derde
Internationale. In de „Prawda" geeft hij
aan zijn Chineesche vrienden den raad,
vooral alles te vermijden, wat den tegen
standers het recht zou geven over de sow-
jetisatie van China te spreken. De vijanden
van de sowjets, aldus Boecharin, roepen nu
van de daken, dat de bolsjewiki in China
Russische toestanden willen invoeren, dat
zij niet beter zijn dan de overige impe
rialisten. Boecharin wil nu, dat de Chinee
sche communisten aan het volk zouden uit
eenzetten, dat dit niet waar is, dat de bols
jewiki zich buiten de Chineesche politiek
houden, dat zij geen eigen doeleinden in
China nastreven enz.
Ontruiming van Duitsch gebied.
De partijdag der afdeelang Rijnland van
cle Centrumpartij heeft een resolutie aan
genomen, waarin o.a. wordt gezegd
Nu de verdragen van Locarno in wer
king en Duitschland tot den Volkenbond
is toegetreden,, valt het bezet blijven van
Duitsch gebied door vreemde troepen niet
meer te rechtvaardigen. Deze bevrijding,
waarop Duitschland in juridisch en moreel
opzicht recht beeft, mag onder geen om
standigheden worden gekocht met conces
sies, die op een verdere beperking der
Duitsche souverèiniteit uitloopen. Van een
permanente controle van een of anderen
aard mag geen sprake zijn, aangezien
Honk Koningstraat. - Magdalenastraat.
Speciaal adres in:
Glas, Porcelein en Aardewerk.
DOOR
H. COURTHS—MAHLER.
Hans von Ried was nu eens geen oude
heer, hij was jong en vroolijk en boven
dien had hij d<? geheel©, wijde wereld
rondgezworvenhij moest vele wonder
lijke verhalen kunnen vertellen! Daarop
verheugde zij zich De wijde wereld was
geheel ombekend terrein voos* haar; maar
zelden werd een tipje van den daarover
uitgespreiden sluier voor haar opgelicht
door uitlatingen van haar vader of door
verhalen van juffrouw Dmmemaim. Vol
gens de uitlatingen en verhalen was de
wereld iets gevaarlijks, verlokkends, maar
Pia's kinderlijke fantasie 'sierde haar op
als een sprookjesland, dat soms verlei
delijk lokte en riep, maar alleen als in
een droom, die nimmer werkelijkheid wor
den zou.
Zoo verheugde zij zich onbevangen op
het bezoek van Hans von Ried. Het was
haar, alsof zij reeds goede vrienden met
hem was. Hij had dadelijk ongedwongen
met haar gebabbeld, op een geheel an
dere manier dan Papa's oude vrienden
Duitschland te Locarno en Genève door
de zwaarste offers op zich te nemen de
verlangde waarborgen heeft gegeven.
Voorts protesteert de partijdag in een
andere motie tegen het plan om spoorweg
troepen in het Saargebied te staitionneeren!,
daar dit een verkapte bezetting zou zijn
en idus in strijd met het verdrag van Ver
sailles, dat geenerlei militairen dienst voor
het Saargebied kent. Van de vertegenwoor
digers des Rijks in den Volkenbond wordt
verwacht, dat zij een spoedige algeheele
ontruiming van het Saargebied, door de
vreemde militairen zullen erlangen.
De partijdag steunt het rechtmatige ver
langen der bevolking van het Saargebieed
naar een neutraal bestuur in plaats van de
Fransche opperheerschappij in de regee-
rimgscommissie.
De economische gevolgen van het ver
drag van Versailles, zoo eindigt de motie,
moeten tot een catastrofe leiden, indien de
regeling nopens het Saargebied niet ten
spoedigste wordt opgeheven en het gebied
weer bij den Duitschen Staat wordt ge
voegd.
In een derde resolutie woaxlt geprotes
teerd tegen de militaire maatregelen der
bezettingsautoriteiten
Door den verrekijker.
Prins Karl van Beieren, een broe
der van ex-kroonprins Ruppneoht en twee
de zoon van koning Lodewijk III, is op
53-jarigen leeftijd aan blindedarmontste
king Overfeden.
Na een lange periode van betrek
kelijke kalmte, is de burgeroorlog in Chi
na op verscheiden fronten weer herleefd.
In de provincie Honan hebben de Noor
delijken Tsjoematjen, op 150 mijl van
Hankou gelegen, bezet.
Over den Oceaan.
De Fransche vliegers Nungesser en
Coli hebben getracht zonder tusschenlan-
ding van Frankrijk naar Amerika te vlie
gen. Gisteren werd 'gemeld dat de vliegers
aan de Amerikaansche kust gesignaleerd
waren, doch dit bericht is valsch gebleken.
Tot nu toe as van de vliegers geen spoor
ontdekt en men vreest het ergste. Men g
looft dat de koene ondernemers van deze
zeer zware vlucht om het leven zijn geko-
rtten.
Voor deze geweldige prestatie bestond
vooral in Frankrijk een enorme belang
stelling. De bladen geven over de koene
vliegers de navolgende bijzonderheden:
Charles N.ungesser, de grootste Fran
sche vlieger van dezen tijd, heeft een veel
bewogen loopbaan achter zich.
Hij placht als jongen geregeld het
vliegveld van Brayelle bij Douai te be
zoeken, waar hij een plaatsje als mecani
deden, die met him vormelijke hoffelijk
heid een vreemde taal schenen te spreken,
die zij niet kon verstaan. Ja, waarlijk,
hij moest haar ongetwijfeld eerst voor
een jongen gehouden hebben.'
Bij deze gedachte had zij een diepen
zucht geslaakt.
„Ach, was ik toch maar een jongen!
Wat zou dat heerlijk zijn! Dan kon Flans
von Ried mijn vriend worden! Nu ik een
meisje ben, zal hij wel niet willen! Ik
oof niet, dat mannen veel van meisjes
houden!"
In haar onschuld vermoedde zij niet,
t mannen dikwijls juist heel veel van
meisjes houden! Wat wist zij ook van
aantrekkingskracht tusschen man en
vrouw? Op dat gebied was zij even on*
noozel en onschuldig als het onnoozel-
ste, onschuldigste kind!
Pia vond juffrouw Doroemann in een
klein kamertje naast de keuken, waar zij
haar huishoudboeken bijhield, haar reke
ningen en kwitanties bewaarde en haar
brieven schreef. In dit kamertje liepen
als het ware al de draden van het huis
houdelijke net te zamen, van daaruit re
gelde juffrouw Dornemann den gang van
zaken.
Ondanks zijn teruggetrokkenheid en
zijn weinig hechten aan uiterlijke vormen,
verlangde graaf Buchenau toch een onbe
rispelijk beheer van zijn huishouden. In
dat opzicht was hij geheel de voorname,
cien wist te krijgen. Op een goeden dag
klom hij, in spijt van alle bevelen en tot
groot vermaak van het personeel van het
vliegkamp in een toestel, zette een kruk
over en vloog, zondes* ooit les te hebben
gehad. Hij maakte zoo eenige korte vluch
ten achter elkaar.
Hij bleef echter niet lang op het vlieg
veld. Als jongen nog ging hij naar Ameri
ka, waar hij verschillende sporten be
oefende en o.a. uitmuntte in boksen en
zwemmen.
Even vóór den oorlog was Nungesser
in Frankrijk teruggekeerd. Hij werd als
soldaat ingedeeld bij het 2e regiment hu
zaren en werd even vóór het einde van
1914 korporaal. Den 30en December van
dat jaar verwierf hij de militaire medaille.
Hij was met twee van zijn makkers bij een
terugtocht van zijn eskadron afgesneden,
maar ging met hen in een hinderlaag lig
gen toen er een Duitsche stafauto aan
kwam. Het drietal schoot de drie Diuit-
schers in den auto neer, ging er zelf in
zitten en reed door de Duitsche linie heen
naar het Fransche front terug. Toen zij
bij hun eskadron aankwamen bleek de
auto doorzeefd te zijn met kogelgaten, van
vriend zoowel als vijand.
De volgende maand verliet Nungesser
de cavalerie. Hij had een verzoek inge
diend om bij de luchtmacht geplaatst te
worden en werd naar die vlisgschool te
Avond gezonden. In April 1915 kwam hij
bij het 106e bombardeereskader, waarmee
verwende man van vroeger gebleven en
ook Pia liet zich gaarne met zorg en op
lettendheid bedienen.
Juffrouw Dornemann zat aan een ta
feltje bij het raam; zij had een bril opge
zet en was bezig met het schrijven van een
brief, toen Pia binnenstoof.
„Dornemannetje, bent u bezig mijn
kleeren te bestellen'?" vroeg zij:, op een
stoel knielend en haar ellebogen op de
tafel steunend.
De oude vrouw legde haar pen neer en
op.
„Ja, freule, daarmede ben ik bezig!"
„Het schrijven van zoo n brief is zeker
wel een zwaar stuk werk voor u!" lachte
Pia.
Ook juffrouw Dornemann lachte.
„Dat is nu eenmaal niet anders, freu-
leke! Ik ben nu eenmaal niet zoon halve
professor, als u bent! Het gaat mij niet
vlug af!"
Pia legde haar arm om de schouders
van juffrouw Dornemann enkeek den
brief in.
„Laat eens kijken, wat u daar bestelt!
Een japon van blauwe stof, heel donker,
voetvrij en zonder garneersel."
Pia dacht even na.
„Ja, maar schrijf er dan riog bij:
zonder opstaanden boiord en de mouwen
niet langer dan tot aan de ellebogen!"
Juffrouw Dornemann knikte en schreef
het er bij.
hij taliooze expedities ondernam.
In 1916 stortte Nungesser neer met
een nieuw type toestel, dat hij moest be
proeven. Hij werd bewusteloos uit de
wrakstukken opgeraapt en bleek een been
en zijn onderkaak gebroken te hebben en
verscheidene schedelkw etsuren gekregen te
hebben, die een trepanatie noodzakelijk
maakten.
Bij het offensief aan de Somme was
Nungesser weer in functie én bracht hij
12 vijandelijke toestellen ten val. Zijin to
taal bij het sluiten van den wapenstilstand
bad hij tot 45 gebracht. Nungesser had
het gebracht tot den rang van kapitein,
hij was officier van het legioen van eer,
had het oorlogskrtiis met twee sterren en
28 palmtakken, de Engelsche militaire
medaille enz. Ook droeg hij de litteekeoem
met zich van 17 'verschillende wonden.
Kapitein Nungesser is in Juni 1923 te
Dinard getrouwd met mej. Consuelo Hat-
macker, de 17-jarige dochter van een rijk
Amerikaan, van wie hij echter onlangs
weer is gescheiden.
Nungesser is thans 35 jaar oud.
Francois Coli, Nungesser's metgezel,
is reeds 46 jaar oud. Hij is van huis uit
stuurman bij de groote vaart en heeft zijn
brevet als gezagvoerder. Ook hij is oor'
logsvlieger en heeft den ganschen oorlog
meegemaakt, waarin hij zich taliooze ma
len heeft onderscheiden. Toen de wapen
stilstand geteekend werd, was hij kapitein
van een eskader jachtvliegtuigen. Hij i;
officier van het legioen van eer en bezit
het oorlogskruis met 10 palmtakken. De
rechterkant van zijn gelaat eo zijn rechter
oog zijn in den oorlog weggeschoten. Sinds
drie jaar heeft Coli een speciale studie
maakt van den Atlantischen Oceaan en de
weersgesteldheden* in het gebied van de
huidige vlucht. Hij heeft de route voor
dezen tocht en de latere wijziging daarin
vastgesteld.
Verplichte aanslu iting water
leiding.
Maandag j.l. werden voor de Aar.
Rechtbank te Breda in hooger beroep be
handeld een twintigtal waterleidingzaken
van het eiland Tholen betreffende het
niet willen teekenen van een contract tot
aansluiting. De officier van Justitie
eischte bevestiging van het vonnis van
den Kantonrechter te Tholen en wel f 50
boete of 1 maand hechtenis.
Oneerlijk gemeente-secretaris.
De Rechtbank te Arnhem heeft uit
spraak gedaan in de zaak tegen den 39-
jarigen G. M. v. d. G„ gemeentesecretaris
te Laagkeppel, tegen wien de off. van
justitie 6 maanden gev.straf had geëischit
wegens verduistering van een bedrag van
ongeveer f 1000,toebehoorende aan den
Staat der Nederlanden en aan de gemeente
Pia las verder:
„Een zijden blouse, eenvoudig, met
niets dan een paar gladde plooien opge
maakt. Maar Dornemannetje, mijin
lieve Dornevrouwtje zijde? Voor mij?
Dat is immers voor mij niet sterk genoeg
Juffrouw Dornemann keek angstig om,
alsof zij vreesde, dat de graaf Pia s
woorden hooren kon en haai* een streep
door dien „opschik" zou laten balen.
„Maar gravinnetje," pleitte zij, „ukunt
toch niet altijd in die armzalige wollen
japonnetjes blijven rondloopen! Laat mij
nu die ééne zijden blouse voor u bestellen!
Ik zou er u zoo graag eems in willen zien
Pia lachte.
„Vooruit dan maar, mijn lieve Dor
nemannetje! Voor uw eigen stichting
moogt ge mij dan een zijden blouse be
stellen, maar zonder boord! En dan:
een grijs cosfcuum van Engelsche stof,
ruim en glad en een regenmantel! Zoo!
Dat kan ik goed gebruiken! Maar hier
wat staat haier? Twee wit-linnen japonne
tjes Lieve hemel, dat geeft immers on
vermijdelijk ongelukken! Ik in het wit?
En als ik dan in de stallen rondspook?
Streep die witte japonnetjes maar gerust
weer door!"
Juffrouw Dornemann richtte zich strijd
lustig op.
„Neen, freule, dat doe ik niet! U moet
van den zomer een paar lichte kleedjes
hebben, die gewasschen kunnen worden 1
Hummelo en KeppeL De rechtbank ver
oordeelde den verdachte conform den
eisch tot 6 mnd. gev.straf.
Uit het vreemdenlegioen.
Zaterdagavond heeft het Duitsche
stoomschip „Gernie" te Rotterdam negen
Duitschers aangevoerd, die uit het Vreem
delingenlegioen zijn gedeserteerd. De de
serteurs zijn in het „Deutsche Seemans-
heim" ondergebracht en daar heeft het
„Hbld." een onderhoud met twee hunner
ïad, die luchtig en vroolijk wisten te
vertellen van hun avonturen.
Zoo erg als het wordt voorgesteld in
de boeken is het waarlijk niet, verklaarde
de zegsman, maar toch lijdt men erg onder
de algemeen© depressie. Velen komen in
het legioen op vaLsche voorspiegelingen,
vooral veel werklooze Duitschers, 80 °/o
zijn er in bet legioen. Allemaal zetten we
onze handteekening graag onder het con
tract van vijf jaar, maai* ik geloof, dat
we allen spijt hebben van de onderteeke-
ning, als we nog bezig zijn aan de laatste
letter van onzen naam. Nauwelijks staat
de handteekening of je begint over deser
tie te denken.
Vijf jaar ben iik in bet legioen geweest
en slaag, waarvan je zooveel boort ver
tellen, krijg je niet. De zwaarste straf
die ze, daar kennen is wanneer ze je aan
handen en voeten gebonden in de bran
dende zon buiten de post leggen. Na twee
uur wordt je dan weer binnengehaald.
De algeheele druk die over je komt, doet
je uitzien naar een gelegenheid om weg
te komen. Dagelijks deserteer en er en zoo
zijn wij den 24sten Maart j.l. vertrokken,
een paar korporaals en wat manschap
pen. Den volgenden dag zouden we een
opstandige stam gaan bevechten, jmaar
we hebben daar niet meer aan meegedaan.
Met voedsel voor twee dagen zijn we
weggetrokken, het was geducht uitkijken
om niet gesnapt te worden door de pa
trouilles inland sche cavelerie, die speci
aal op de deserteurs letten. Daar hebben
we echter weinig last van gehad, des te
meer van de Syrische herders, die hebben
bij stukjes en beetjes onze kleeding ge
roofd. Ik zelf liep weldra in Adams-oos-
tuum, met mijn politiemuts op tot een
meelijdend Arabier me een oud hemd en
een hoofddoek schonk. Het oude hemd
heb ik met een ijzerdraadje om mijn len
denen gebonden.
Bij de Arabieren hebben we de groot
ste gastvrijheid genoten. Stapels brooden,
groote ronde brooden, zoo dun als kran
tenpapier met een geweldige pot boter
kregen we. Die brooden hebben we al
gauw „Schuhlappen" gedoopt.
Eindelijk zijn we onder Engelsche po
litie-geleide gekomen en zoo trokken we
na tal van vermoeiende marschen en trein
reizen naar Jeruzalem. Daar gingen we
nog altijd in ons „hottentoibten-costuum"
de stad door naar den Duitschen consul-
generaal, die ons van kleediog deed voor
zien. Groot was de blijdschap toen we
daar nog een heele troep collega's in de
buurt ontmoetten. We werden van Jeru-
Lina kan ze was schen en strijken! En als
eens bezoek komt, ziet u er ten minste
wat vroolijk en feestelijk uit in zooln wit
japonnetje
„Hm!"
Pia dacht plotseling aan Hans von
'Ried. Zou hij van witte kleeren houden?
„Nu, vooruit dan, laat de witte kleedjes
dan maar staanMaar wat is dat nu weer
in 'shemelsnaam. Een rijkleed? Dorne
mannetje, dat is nu toch onzin!"
Juffrouw Dornemann blikte wat on
zeker op naar het bloeiende meisjesge
laat.
„Maar graviomeke, laat mij dat nu maar
tegelijk bestellen, nu mijnheer, de graaf
toch zijn toestemming gegeven heeft,
om
Pia schudde schudde heftig het hoofd.
„Neen, Dornemannetje, daar komt niets
van! Wat moet ik met een rijkleed doen?
Je weet, dat ik niet graag op een dames
zadel rijd en dat ik bij het rijden steeds
mijn jongenspakje draag!"
,Maar lieve freule, ge kunt toch niet
altijd in dat jongenspakje blijven rond
rijden! Bedenk, dat ge een jonge dame en
n kind meer zijt!" drong de goede
oude vrouw aan.
Pia lachte.
„Ach, Dornemannetje, je hebt altijd
wat op mijn jongenspakje aan te merken.
Beval ik er u niet in?"
(Wcr,!' vervolgd).
