GOESGHE COURANT
BIJVOEGSEL
Wie in 1926 overleden.
v
Voor de Vrouw
VAN DE
NIEUWJAARSNUMMER 1927.
Goes.
M. Bartelse, oudste inwoner, afsla
ger; G. W. van Barneveld, directeur N.V.
Goesche Courant en Kleeuwens Ross;
Mr. C. Lucasse, oud-kantonrechter, oud-
Eerste- en Tweede Kamer-lid; M. P.
de Looff, waterbouwkundig ambtenaar B.
W. B. I.. raadslid.
Provincie
C. de Jager, Driewegen, wethouder;
Jos. van Raalte, Vlissingen, oud-direc
teur „De Schelde"; J. Verhagu Mzn.,
Koudekerke, oud-hoof d O. L. school te
Kruiningen; Jan Morks, Middelburg, com<-
ponist, oud-directeur Middelburgsch Mu
ziekkorps; M. J. van Beveren, Veere,
rijkstonnenlegger.
Nederland
W. C. Nakken, Rijswijk, kunstschil
der; Dr. W. Meijer, Den Haag, bekend
Spinozist; J. F. Verweij, stichter van het
vliegveld Soesterberg; Dr. J. C. de Moor,
Utrecht, voorz. comm. Synode Geref.
Kerken 1926; Jhr. Mr. G. L. M. H.
Ruys de Beerenbrouck, oud-minister van
Justitie, oud-comm. der Koningin in Lim
burg; Prof. Dr. H. Kamerlingh Onnes,
Leiden, natuurkundige; Dr. P. van Hoek,
oud-directeur-generaal van den Land
bouw; W. Broekhuys, Apeldoorn, onder
nemer van premieleeningemMr. J. Son-
neveld, Den Haag, grootmeester van de
orde van vrijmetselaren; Jos. Orelio, Den
Haag, nat. opera-zanger; Mr. Th. B.
Pleybe, oud-minister van Koloniën; J.
Klootsema, Doetinchem, directeur Rijks
opvoedingsgesticht; Echtpaar Lobo-Braa-
kensiek, acteurs, (trein-ongeluk 9 Sept.);
O. Eerelmans, Groningen, dierenschilder;
Louis Chrispijn, Amsterdam, tooneelspe-
ler; J. Linthorst Homan, Havelte, oud-
comm. der Koningin in Drente; Ir. D.
C. Knuttel, Den Haag, oud-rijksbouw
meester; F. A. des Tombes, tennis-propa
gandist; Mr. R. B. Ledeboer, Den Haag»
advocaat-generaal bij den Hoogen Raad
der Nederlanden; Jhr. Dr. Jan Six, Am
sterdam, hoogleeraar Amsterdamsche Uni
versiteit; Mr. H. C. Dresselhuys, Den
Haag, lid der Tweede Kamer, voorz.
Vrijheidsbond; E. R. Nes van Meerkerk,
oud -hoofd-inspecteur-generaal departe
ment van Waterstaat.
Buitenland
Edward Grenviile Browne, Cambrid
ge, beroemd taalgeleerde in het Arabisch,
Turksch en Perzisch; Koningin-Moeder
van Italië, Prinses van Savoien-Genua;
Enrico Toselli, beroemd Italiaansch pia
nist; Kardinaal Mercier, Mechelen, be
kend uit den oorlog 19141918; Kato,
minister-president van Japan; Soechomli-
nof, Berlijn, Russisch minister van oorlog
in Aug. 1914; K. Fehrenbach, ex-rijks
kanselier Duitschland; Ellen Key, Stock
holm, letterkundig schrijfster; Mehmed VI,
San Remo, laatste sultan van Turkije;
Dr. E. Coué, Nancy, geneeskundige; Ru-
dolf Valentino, film-acbeur, Amerika;
Karei van den Oever, Antwerpen,
Vlaamsch dichter; Morie Metz-Koning,
Ancona, letterkundige; Kras sin, Londen,
sovjet-gezant; Browning, Luik, uitvinder
brownings; Houdini, Detroit, boeienko-
ning; Josjihito, keizer van Japan.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Mussolini zoekt Duitschland.
Van groote beginselvastheid heeft men
Mussolini nooit kunnen verdenken. Iemand
die uit het pakje van een der overtui-
genste socialisten in het harnas van den
historisdhen tyran kroop, een volksleider,
die zijn meening volgens welke „aanslagen
op het leven van regeerende personen het
risico van het cnegeeren vormen", wij
zigde in een bevel tot doodstraf voor al
len' die zijn persoon belagen., heeft met
vastheid van beginselen niets uitstaande.
Behalve in z'n particuliere leven komt
dit in Mussolini's politieke opvattingen tot
uiting. Eerst was Duitschland z'n nacht
merrie, Duitschland kon links noch rechts
gaan of het „bedreigde" Italië. Een stort
vloed van angst- en bedreigingskreten, die
we destijds belachelijk noemden, steeg
uit Duce's keel tegen onze Oostelijke
naburen op. Lang heeft deze Duitsch©
nachtmerrie echter niet geduurd, omdat
Mussolini het op een goeden dag in het
hoofd kreeg zich af te vragen of het
met Frankrijk wel zoo geheel zuivere
koffie was. Vraag en ontkennend ant
woord was één. Op de agitatie tegen
Duitschland volgde de periode van ver
dachtmakingen van Frankrijk. De Fram-
sche angst verdrong de Duitsche, de laat
ste „zou misschien wei ongemotiveerd ge
weest kunnen zijn." Mussolini zocht toe
nadering met zijn oude spookbeeld en het
resultaat daarvan is thans een verdrag van
verzoening en arbitrage tusschen Italië en
Duitschland dat Woensdag j.l. te Rome
in het Palazzo Chigi door Mussolini en
den Duitschen gezant onderteekend is.
Het bevat 16 artikelen: de verdrag
sluitende partijen verbinden zich om aan
een verzoenangsprocedur© de geschillen te
onderwerpen, die tusschen hen mochten
verrijzen en die niet vriendschappelijk kun
nen worden opgelost door de gewone di
plomatieke kanalen. Te dien einde is een
permanente verzoeningscommissie gevormd
Indien de verzoeningsprocedure geen re
sultaat oplevert, zou het geschil aan
scheidsrechters voörgelegd kunnen worden
of aan het Haagsche gerechtshof. Het
verdrag geeft nauwkeurig aan, dat de be
treffende procedure een duur heeft van
10 jaar.
In Frankrijk zal dit nieuwe verdrag wel
gem goeden indruk maken, en daar is ©eni
ge reden voor. Eerst heeft de Italiaansch©
dictator getracht aan Frankrijk een bond
genootschap tegen Duitschland aan te bie
den en vervolgens het omgekeerde.
Iedere verwijdering tussdhien Duitsch
land en Frankrijk moet betreurd worden,
en zeer zeker als zij dan ontstaat door in
vloed van Mussolini, in wiens handen de
vrede van Europa niet veilig is.
De Belgische regeering.
Nu de Belgische liberale minister Pe-
cher aan het departement van koloniën
moet worden vervangen en de katholiek
baron Houtart over enkele dagen als mi
nister van financiën aftreedt, is de kwes
tie van het aanblijven van het ministerie
Jaspar aan d© orde. De eischen, door de
socialisten op het Kerstcongres gesteld',
hebben in liberale en conservatief-katho
liek© kringen ontroering verwekt, en van
die zijde wordt oppositie verwacht.
Intusschen onderhandelen Jaspiar en
Vandervelde over een program, dat het
socialistische zooveel mogelijk nadert en
verwezenlijkt zou worden met de mede
werking der Christen-democraten, die door
een Kamerlid in de regeering vertegen
woordigd zouden worden. De eischen
der Christen-democraten gaan echter ver
der, zoodat in de eerste dagen van Ja
nuari een laatste crisis wordt ver
wacht. Tot zoolang zal Hymans,
minister van justitie, tevens de leiding
van koloniën op zich nemen.
Droog Amerika.
Ten gevolge van den dood van tal
rijke personen, die, naar men gelooft,
vergiftigde alcohol hebben gedronken, heeft
Mellon, de staatssecretaris van de schat
kist te Amerika, ter kennis gebracht, dat
de regeering heeft besloten het gebruik
van bepaalde vergiften in de verplichte
formule voor de alcoholbranderijen te ver
bieden.
(De „Times"-correspondent te New
York meldde intusschen Woensdag, dat
het aantal dooden tot 27 was gestegen
en dat er meer dan 80 slachtoffers
het hospitaal liggen, van wie er ©enigen
in kritieken toestand verkeeren).
Door den verrekijker.
Volgens het „Berl. Tag." heeft
het Duitsch-Belgische scheidsgerecht
Duitschland veroordeeld tot betaling van
1 millioen francs plus 5 °/o rente van 1 Ok
tober 1915 af. Dit is het bedrag van de
boete, waartoe de Duitschers de stad
Antwerpen veroordeelden en dat thans
op deze wijze wordt gerestitueerd.
Tijdens een gevecht tusschen stam
men, hetwelk in de Wankie-mijn (Zuid-
Afrika) plaats had en vijf uur duurde,
werden drie inlanders gedood en 94 ern
stig gewond, terwijl ongeveer 50 barakken
afbrandden. Tal van wapenen werden ge
bruikt, o.a. knotsen, houweeien en assa-
gaaien.
De vechtersbazen werden tenslotte door
Europeanen uiteengedreven, die van jacht
geweren gebruik maakten.
In verschillende Russische pro
vincies zouden ernstige onlusten uitgebro
ken zijn, gericht tegen de Sovjet-belastin
gen. In verschillende Oekrainsdhe provin
cies zou de staat van beleg zijn af
gekondigd.
De president van Mexico heeft
het verzoek van de Amerikaansche pe-
troleummaatschappijen om den termijn
voor het indienen van de concessie-aan
vragen die 1 Januari afloopt te verlen
gen, afgewezen. In zaken- en politieke
kringen te Washington en New-York
wordt de toestand zeer ernstig ingezien.
De echte plumpudding.
Wat zouden we nu, in die laatste week
van het jaar, hetzij met oude- of mieuwe-
jaar, wanneer we de huisgenooten eens
willen tracteeren, anders nemen, dam de
echte, onvervalschte origineele Engelsche
plumpudding Qjuur? Och kom, dat valt
erg mee. Het is alleen een tamelijk lang
durig werkje. Maar ook dat is te over
komen, als we het handig inkleeden.
Wanneer we rekenen op ongeveer 4 of 5
eters, zal de volgend© opgave van ingre
diënten toereikend blijken. Op 2 ons oud
brood nemen wie dan 1 ons krenten, 1
ons rozijnen, 1 ons sultana-rozijnen, 1
ons suiker, 1 ons sucaden, 2 ons kalfs-
niervet, minstens 2 eieren, een flinke eet
lepel fijngehakte gepelde zoete amande
len, een opgehoopte eetlepel kaneel, de
grootste helft van een muskaatnoot (ge
raspt), de geraspte schil van een halve
citroen en een scheutje rum. Wanneer
het bezwaarlijk is, die krenten en rozij
nen allemaal af te wegen, kunnen we vol
staan met te zeggen, dat we van elk 5
eetlepels noodig hebben. De krénten en
rozijnen moeten goed gewasschen en van
alle steeltjes gezuiverd worden. Het
brood (zonder korst) moet geraspt wor
den en de sucade fijn gesneden. Uit
het niervet moeten we zorgvuldig alle
velletjes halen en het iieel fijn hakken.
De eierdooiers nemen we apart en roeren
die glad met de suiker. Daarna doen
we alles door elkaar en, vermengen het
goed. Ten slotte gaat zoo luchtig mogelijk
het stijfgeklopte eiwit door het deeg.
Dan gaat het in een puddingvorm, die met
boter besmeerd en met paneermeel be
strooid is. We moeten' ervoor zorgen,
dat de vorm maar voor iets meer dan de
helft gevuld is. Want de pudding rijst
sterk. Aanbeveling verdient het de pud
dingvorm eerst warm te maken. Wanneer
de vorm gevuld is, sluiten we die af met
een goedsluitend deksel'. En dan begint
het holten, au bain mariie, dat minstens
8 uren moet duren. Het water in den
pan moet dus geregeld bijgevuld worden,
zoodat het aldoor tot bijna aan den rand
van den vorm staat. Dan de pudding
opdrogen, zonder deksel, voor de open
ovendeur. En als we er ten slotte een
scheutje rum overgooien en de boel in de
vlam steken, kunnen we defre echte plum
pudding brandend binnen brengen.
Een goede raad, komt
nooit te laat....
Roet kan leelijke vlekken op het kleed
maken, wanneer we niet oppassen bij
het schoonmaken van fornuis of kachel.
Begin er vooral niet met nat aan te ve
gen en te smeren. Strooi er keel dik
zout op. Dan schuiert U het roet met
het zout er af.
Maak de stijfsel altijd met zeepwa
ter aan. Daardoor voorkomt U, dat het
strijl^jjzer blijft kleven en bovendien krijgt
het linnengoed er een mooie glans door.
Door de jarretelles wil het wel gebeu
ren, dat er van die onheilspellende lad
dertjes in Uw kousen getrokken worden.
Dat kunt U voorkomen^ door de nieuwe
kousen van boven een paar keer in het
rond een machine-stiksel te geven, net
onder de plaats, waar U gewoonlijk de
jarretelles vastmaakt.
Als U jampotjes dichtbindt met perka
mentpapier en touw, maak dan het touw
tje vochtig. Daardoor blijft de knoop
goed zitten en als het touwtje droogt,
krimpt het en trekt nog steviger vast.
Zachte bezems en boenders kunnen lan
ger mee, wanneer U ze van tijd tot tijd
eens in heet water met zout doopt.
Gaskousjes kunnen veel verbeterd wor
den, wanneer U ze, vóór het gebruik,
aldus behandelt. Haal een draadje door
het oogje van boven en drenk het heele
kousje in een glas 'azijn. Laat het er
een paar minuten in hangen en haal bet
er dan uit, om het te drogen te hangen.
Dan op de gewone manier op den bran
der zetten, afbranden enz.
Poes.
Wanneer U de zorg voor een poesen-
beest heeft en welk© huisvrouw heeft
dat nu eigenlijk niet moet U dit eens
in acht nemen. Verwen het dier niet met
lever voor hem te koopen. Op het laatst
lusthij niets anders meer. Geef kleine
stokjes droog brood (of hondenbrood)
goed geweekt in melk of water en melk.
Daardoor heen kunt U afsnijdsels van
kaas, vleesch, visclb, of wat gekookte
groente doen (maar vooral geen aard
appelen!) Geef het dier eau portie en
iaat hem er van eten wat hij lust. Neem
weg, wat hij niet opeet! Dat kan voor
een volgende maaltijd dienen. Wanneer
U het restje zoo* laat staan, dat hij er
telkens weer langs komt, zal hij er bij
den volgenden „voeder"-tijd wellicht zijn
neus voor optrekken. Maar zet U het
weg, tot hij van zelf weer komt- waar
schuwen, dat hij wel eens een hapje zou
lusten ze weten het U heusch wel
te vertellen dan zal hij er graag in
happen.
BINNENLAND.
Onze post-tarieven.
Er is een nieuwe klacht gekomen over
onze internationale posttarieven, schrijft
het „Huisgezin".
Men herinnert zich de eersteons
drukwerktarief naar het buitenland is zoo
hoog, dat men veel voordeeliger uit Oos
tenrijk kan laten verzendien en dan nar
tourlijk ook daar laat drukken.
Honderdduizenden en millioenien bloem
bollen-catalogi b.v. worden zoodoende in
het buitenland klaar gemaakt en ge-
expedieerd.
Onze drukkerijen ontgaan aldus aan
zienlijke drukorders en onze posterijen
derven de opbrengst der frankeering van
millioenen stuks drukwerk.
Het vreemdste is nog, dat onze mi
nister van Waterstaat afwijzend staat te
genover elk denkbeeld om de werkver
ruiming, die wij zoo hard kunnen ge
bruiken en waarvoor ook de Rijkscommis
sie reeds in de bres is gesprongen, te
bevorderen.
De nieuwe klacht is afkomstig van
een onzer grootste uitgevers met veel
buitenlandsche betrekkingen, den heer
Martiinus Nijhoff.
Deze wijst er op, dat ons postpaketten-
tarief naar de Vereenigde Staten zoo
hoog is.
Voor een postpakket van 5 kilo beta
len wij f3,50, voor een van 10 kiLo f5.
Duitschland rekent voor het eerste 2
mark of f 1,20, voor het tweede 3.30
mark of f2,10.
De tarieven van België en Spanje zijn
eveneens veel voordeeliger.
De heer Nijhoff liet onlangs direct uit
Spanje een serie boelten verzenden, die
gezamenlijk in 54 pakketten 94.50 pese
tas of f 36 kostten, terwijl dezelfde zen
ding uit ons land meer dan 100 gulden
zou hebben gekost.
Onlangs verzond de heer Nijhoff 38
postpakketten boeken van. 10 kilo naar
de Vereenigde Staten en' betaalde daar
voor f 190.
Had hij dezelfde zending uit Duitsch
land kunnen expedieeren, dan zouden de
kosten niet meer dan f79,80 hebben be-
De heer Nijhoff constateert, dat hij
moeilijk op de Duitschers veroverd ter
rein reeds door de hooge portokosten
heeft verloren, en dat hij er op bedacht
is, in het vervolg zooveel mogelijk direct
uit de omliggende landen te verzenden,
wat ook voor onze post-administratie ver
lies beteekent.
Misschien geeft onze minister van Wa
terstaat daar minder om, daar hij aan
postpakketten, die hij mist, ook geen werk
heeft. We hebben namelijk reeds eerder
den indruk gekregen, dat de minister op
werkverniiming ook voor de post niet
gesteld is.
Wij zouden willen zeggen; hoe meer
werk hoe liever, omdat dit tevens een
maatstaf is voor den economischen wel
stand in ons land.
Een paar bescheiden tariefsverlagingen
hebben we gekend, maar in het optreden
onzer postadministratie ontbreekt durf en
kloekheid.
Men is* te bang meer werk te krijgen
en dan meer werkkrachten te moeten
stellen, hoewel het juist een zegen zou
zijn, als wij het postpersoneel zouden
kunnen uitbreiden.
Indien en dit is onbetwistbaar
lage posttarieven gunstig werkten op den
omzet van allerlei artikelen en de werk
verschaffing bevorderen, dan moet men
de lage posttarieven aandurven, ook al
zou er niet dadelijk een voordeelig over
schot, al zou er aanvankelijk een nadee-
lig slot op volgen.
Een knap en voortvarend koopman,
naast technische ambtenaren in het di
rectorium der posterijen, zou voor on*
land geen overbodige weelde zijn.
De goedaardige griep.
In Zwitserland heerscht een goedaar
dige griep-epidemie, schrijft de „Arnh.
Crt."
Wat 'n opsnijers» die Zwitsers! Net
alsof die goedaardige griep iets specifiek
Zwitsersch is. Wij hebben ze hier even
ed en onze kennismaking er mede heeft
ons een levenservaring rijker gemaakt.
Het begin is tamelijk prozaïsch. Op
zekeren dag bemerk je, dat de haard
niet goed wil branden. Je zet 'm op
„hard", je opent alle klepjes en schuifjes,
die maar lucht kunnen toevoeren, je
pookt zorgvuldig alle asch en sintels weg,
maar hij „doet" 't niet. Wel-is-waar be
weren je huisgenooten, dat de haard heer
lijk afstraalt, maar dat is natuurlijk on
zin. Je hebt zelf immers ook gevoel! Ein
delijk brengen hun roode gezichten en de
thermometer die op 72 graden staat, je
aan 't twijfelen en tien minuten later lig
je in bed te klappertanden.
Hiermee begint de goedaardige griep.
Lang duurt je rust niet, want spoedig
steekt een van de 'huisgenooten het hoofd
om de deur met de welgemeende vraag of
je soms trek hebt in een kopje thee.
Opmerkelijk hoe weinig medegevoel de
menschen hebben met iemand, die een
goedaardige griep heeft, want wie drinkt
er nu thee in een dergelijke situatie? Thee
is een kwalijk riekend troebel vocht, dat
nooit uit China ingevoerd had moeten
worden.
Ben kwartier later wordt ondersteld,
dat soep een uitstekend middel voor j©
kwaal is. Een bordje lekkere warme soep
met 'n paar balletjes.
Stel j© voor soep! 'n Groezelig nat
met allerlei ondefinieerbare substantie er
in ronddrijvend! Je hart keert zich om
in 't lijf alleen bij de gedachte er aan.
Als ook bouillon, appelmoes en gries
meelpudding met bessensap geen genade
in je oogen hebben kunnen vinden, laat
men je eindelijk met rust en dommel je
soezerig voort. Of je waakt of dat je
slaapt, is je zelf niet erg duidelijk, maar
toch zou je lot wel te dragen zijn, als
er niet een paar dingen waren, waarvan*
je 't nut niet direct inziet.
In de eerste plaats is er die zaag dwars
door je hersenpan, die nu en dan heen
en weer getrokken wordt, dan is 't ook
minder prettig, dat ze moeite doen je
oogen binnenste buiten te draaien en waar
om er iemand telkens zoo. geniepig aan je
ingewanden zit te trekken is een raadsel.
Lieten ze dat nu maar, dan was die
ijzeren band om je ribbenkast, die tel
kens wat verder aangeschroefd wordt,
nog wel uit te houden. Zoo ga je met
je goedaardige griep den nacht in.
Den nacht! Je verbaast je over het
aantal klokken, dat je telkens hoort slaan.
Speciaal die eene met z'n West-Minster-
Abdyslag is enerveerend. Die belet je
eenvoudig om rustig door te gaan met het
werk dat je onderhanden hebt en dat be
staat in het nakijken van rekeningen van
gemeentebedrijven. Ter afwisseling ga je
daarom even den Mount Everest beklim
men, maar ook dat is maar 'n matig ge
noegen en daarom rijd je even later als
chauffeur moederziel alleen met 'n ge
wezen gemeentelijke autobus naar Apel
doorn. Dat laatste is heerlijk, maar die
herdershond, die altijd naast den wagen
Loopt en tracht door de open deur in je
beenen te bijten! Dat akelige beest ver
galt je alle genoegen.
Plotseling kraait er een liaan. Kuke
leku, 'n prachtige bas. Elf tellen, dan
weer kukeleku. Als dat tien minuten ge
duurd 'heeft zet een tenor 't zelfde lied
in. Maar nu tel je maar 5 seconden
tosschenruimte. Dat moet opgelost wor
den, want waarom zou de eene haan om
de 11 seconden kraaien en de andere om
de 5 Anders 'n mooie prestatie voor
zoo'n beest. Eenmaal kraaien in de 5
seconden maakt 12 maal in de minuut,
720 maal in 't uur. En er zijn 17 kraaien
de hanen in onze buurt! Kregen ze maar
allemaal de griep! 'n Kwaadaardige!
En die rekeningen van de gemeente
bedrijven! Er deugt geen steek van!
De hond van je buurman blaft. Eerst
denk je, dat-i probeeren wil om ook te
kraaien, maar spoedig ontdek je, dat hij
door je hoesten meent dat er een soort
genoot in de buurt is en nu de conver
satie opent. Verbazend gemakkelijke taal,
die hondentaal! Een half uur lang spreek
je ze vloeiend, dan blijkt de echte hond de
wijste van de twee te zijn en zwijgt.
De rekening van de gasfabriek is ook
niet in orde. Maar die herdershond on
der Ughelen ben je gelukkig kwijt, door
dien je op 't lumineus© idee bent geko
men de deur van de autobus te sluiten
Zoo ongeveer is gedurende een dag
of drie het ziektebeeld van de goedaar
dige griep. Zelf ben je in dien tijd min
der goedaardig, want je huisgenooten
snauw je af bij ieder geluid dat ze ma
ken en bij je zelf heb je een duren eed
gezworen, dat je den kerel, die aspirine
en wonderolie heeft uitgevonden zult vie-
rendeelen zoodra je hem tegenkomt. Of
neen, zestiendeelen, dat is zekerder.
