UUelimi mij]n hart
N\ «32
Il5e Jaargang.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel.
NIEOWJAARSWENSCHEN
SAMOS PRIMA
f IJ©
as FEUILLETON
KWATTA?5<
eMm.-REEP
Beter dan Ooecfc DE BESTE
BICCEIMR*
Vrijdag 24 December 1926
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE ft COURANT
Uitgave Naamloos» Vennootschap Goesche Courant fiSKllilgil en Kteemvens ft boss Drukkers- ea Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1.20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Zij, die zich met ingang van 1 Januari
1927, voor minstens 3 maanden op de
Goesche Courant abonneeren, ontvangen
de tot dien datum verschijnende num
mers gratis.
in het Nieuwjaarsnummer worden,
zooals gebruikelijk jg, bij vooruit
betaling ^plaatst tegen 75 cent,
voor hoogstens 6 regels
naam en adres onder algemeenen
wensch tegen f 0,20 per regel.
Opgaven worden zoo spoedig
mogelijk ingewacht, doch uiterlijk
WOENSDAG 29 DECEMBER, vóó.
des middags 12 uur.
DE ADMINISTRATIE.
KERSTMIS.
Dies Natalis Solis Invicti: geboortedag
der onverwinmelijke zon, zoo noemden
de Romeinen den dag van den 25en De
cember, de dag, waarop de winter zijn
donkerste punt bereikt had, en de z.g.
„zonnewende" plaats had. De onover
winnelijke zon was opnieuw geboren, had
opnieuw de duisternis overwonnen, en van
dien dag aan, zou het licht steeds meer
aan macht over de duisternis winnen. Ook
bij de andere volken had, vóór de Chris
telijke jaartelling begon, de laatste week
des jaars, die meestal met grootte, feesten
werd doorgebracht, het karakter van één
grootsche betooging van dankbaarheid en
vreugde, dat de bron van zooveel goeds -
warmte, kiemkracht en licht weer over
wonnen had. En het is niet zoo heel moei
lijk om te begrijpen, hoe men er toekwam
de gedachten van eeuwigheid die zich
onwillekeurig aan de steeds terugkeerende
overwinning van de zon associeerden -
uit te drukken, in de symbolen van altijd-
Li L!
in luxe rietverpakking
Fa. i. A. L. G WITTE
Wijnhandel, Goes.
f!
door
Hedvilg CourihsNlahlor*
Plotseling vond zij het noodzakelijk met
hare moeder een bezoek bij mevrouw von
Tronsfeld af te leggen. En daarbij werd
haar wensch vervuld, zij maakte kennis
met Rita. Dadelijk zag zij, dat dit kleine,
onbeduidende schepseltje niet gevaarlijk
voor haar zou zijn. Naast haar trotsche
schoonheid, beteekende Rita's aanvallig
heid niets. Carry was daarom heel be
minnelijk tegen Rita, wat anders haar ge
woonte niet was tegenover jonge meisjes.
Zij verzekerde Rita, dat zij blij zou zijln,
haar op Valberg te ontmoeten en was zoo
lief en betooverend, dat Rita bewonderd te
gen haar opkeek. Mevrouw von Trons
feld echter beschouwde haar opmerkza
mer en Carry's opvallende vriendelijkheid
tegen Rita, beviel haar niet zoo erg. Zij
leek de verstandige en scherpziende vrouw
niet echt.
Rita en Carry ontmoetten elkaar daar
na nog eens in een modemagazijn, waar
zij beiden inkoopen deden. Rita natuurlijk
in gezelschap van mevrouw von Tronsfeld.
Ook dezen keer was Carry weer bui
tengewoon vriendelijk en Rita raakte la
ter niet uitgepraat over het mooie meisje,
groene (dus uiterlijk steeds bloeiende)
planten en boomen, als mistletoe, hulst
en. denneboom.
Toen. negentien eeuwen geleden, de
Christus geboren werd, brak een nieuw
tijdperk aan. In een tijd van donkerste
dwaling, in den donker sten tijd van het
menschelijk denken, toen die van de ware
idee omtrent wezen en beteekenis van het
Opperwezen afgedwaalde men schheid zich
in den nacht van dwaling en Verwarring ver
loor, werd in Bethlehem het Licht gebo
ren, de Christus, die door alle Christenen
het Licht der wereld zou worden gehee-
tem. Ofschoon men omtrent den juisten ge
boortedag van Christus in het Suis ter
schijnt te tasten men noemt verschillen
de data, o.m. 20 April en 17 November
is het heel begrijpelijk, dat men bij de
kerstening der heidenscbe landen, waar
het zonnefeest in de laatste week van De
cember zoo vast ingeworteld was, de be
teekenis van het feest veranderde, doch
bet overigens, met zijn zoo wonderlijk
toepasselijke symbolen, liet bestaan. Van
een materieele verheerlijking van het licht,
werd het een feest, ter eere van het Licht
der zielen. En zoo stelde Paus Julius I in
de vierde eeuw na Christus het feest voor
de herdenking van de geboorte van den
Christus op den ons bekenden Kerst
dag in.
In hoeverre nu de dennenboom nog
tot de oud-heidensche attributen van het
zonnewende-feest behoort of niet, kun
nen we in het midden laten. Want hebben
we niet een veel fijner, veel zinnevoller
verklaring voor den kerstboom, in de le
gende van den apostel Winfried Het was
in de donkere tijden, dat een groot deel
van Europa nog in de duisternis van het
heidendom gedompeld lag. Toen trok de
Duitsche apostel Winfried de legende
vermeldt nauwkeurig het jaar 725 door
het Saksische land. Op een tocht door
het Fritz lar-woud ontdekt hij onder een
enorme eik, een troep wild dansende,
schreeuwende heidenen, Nietwaar, de
oude heidenen hadden nu eenmaal ontzag
voor talles wat groot en hevig en zwaar
was. Hielden ze hun bijeenkomsten niet
dikwijls onder zoon dikke, eeuwenoude
boom? Werd daar niet rechtgesproken?
Welnu, de heidenen van Winfried waren
bij hun heiligen boom gekomen, om een
klein kindje te offeren. Dat zjiet Winfried
en hij^ ontrukt hen het kind. Een bijl ont
valt aan de handen van één der stomver
baasde, voor-den-wraak-der-goden-bevrees
de heidenen. Winfried grijpt den bijl en
met forsche slagen legt hij den bijl aan den
voet van den eik, den pijler van hun hei-
denengeloof. En daar staan ze dan, die
heidenen, met stomheid geslagen over die
profanatie van hun eik, elk oogenblik den
dat zoo lief en vriendelijk voor haar was.
Mevrouw von Tronsfeld ontnam haar
dit geloof niet. Nog eens ontmoetten Car
ry en Gunter elkaar op eeme partij. En het
gelukte haar weer eenige oogenblikken met
hem alleen te zijn. Zij vertelde hem dat zij
met Rita kennis had gemaakt en dat zij
er zich op verheugde haar op Valberg te
zullen ontmoeten. Zijn gelaat bleef bij
deze mededeeling onbeweeglijk. Hij ant
woordde slechts met een paar beleefde,
onbeteekenende woorden. Toen vlamde
de brandende gloed harer liefde hoog in
haar hart op,
„O, wees toch vriendelijk tegen me,
Gunter, je weet niet hoe ik lijd. Ik wist
niet wat ik deed, toen ik mijn ouders ge
hoorzaamde en den ander mijn jawoord
gaf. Eén woord van je Gunter, slechts
één enkel woord en iik maak me los
van von Croner en ik ben van jou." fluis
terde zij hartstochtelijk, alles op ééne
kaart zettend.
Het bloed stroomde Gunter onstuimig
door de aderen. De hartstochtelijke woor
den van Carry bleven niet zonder uitwer
king op hem. Zijne zinnen zegevierden
bijna over zijn verstand. Reeds wilde hij
het door haar zoo vurig gewenschte woord
uitspreken, reeds wilde hij haar smeeken:
„Wees de mijne iaat den ander loo-
pen," maar nog bijtijds hield hij het in.
Neen deze vrouw, die zoo lichtvaar
dig speelde met geloof en vertrouwen,
en nu slechts tot hem terug wilde keerni,
omdat Valberg zijn eigendom werd, deze
vrouw kon hij zijn hart en zijn naam niet
woedenden bliksem van hun goden ver
wachtend, die den vermetelen aanrander
zal neervellen, o, zeker. Maar Winfried,
staande in de kracht van zijn geloof, hakt
den boom om. Donderend komt de trot
sche eik omlaag. Maar terwijl daar de eik
in onhoudbaren val, omlaag komt, komt
daarachter te voorschijn het altijd-groen
van een jonge den. En Winfried roept den
heidenen toe: Zielt, dit is de boom des
vredes; zijn Uwe huizen niet van zijn
hout? Het is het teeken van onsterfelijk
heid; is hij niet altijd groen? Hij is de
boom van het Christendomwant ziet,
hij heft de armen ten hemel!
En is het niet wonderlijk, dat juist die
drie gedachten zoo duidelijk weergeven,
welke de sfeer is, die ons Kerstfeest
omzweeft, een lieve sfeer van huiselijk
heid, van saamboorigbeid, verlicht door
de levende gedachten van waarheid en lief
de? Wanneer we zoo den kérstboom zien,
kan het, ook voor ons „grooten" een mooi
en goed symbool zijn.
MEDISCHE RUBRIEK.
De Engelsche ziekte:
De Engelsche ziekte, zoo veelvuldig
voorkomend in ons gematigd klimaat, en
v.n.1. optredende in de laatste maanden
van het jaar, tast niet alleen slecht ge
voede of ondervoede zuigelingen, maar
ook vaak naar het uiterlijk weldoorvoede
kindertjes aan, is zelfs in den winter bij
door de moeder gezoogde kinderen niet
zeldzaam.
Onderzoekingen van den laatsten tijd
hebben aangetoond, dat de ziekte reeds
zeer vroeg kan optreden, bij kinderen
van nauwelijks drie maanden, en zelfs
nog vroeger. Soms ontwikkelt de ziekte
zich zeer snel, maar wordt eigenaardig
genoeg zelden aangetroffen bij te lang
zaam groeiende en dus voor hun leeftijd
in groei achterlijke kinderen, daarentegen
zeer veelvuldig bij te vroeg geboren kin
dertjes.
Hoewel de Engelsche ziekte de zuige
lingen niet in den eigenlijken zin des
woords „ziek" maakt, is ze toch oorzaak
van afwijkingen, die voor het latere leven
van gewicht zijn. Lijden de patiëntjes
in hun prilste jeugd dikwijls aan stuipen,
op wat ouderen leeftijd, indien de been
deren het lichaamsgewicht krijgen te dra
gen, worden deze doordat zij week zijn
abnormaal vervormd, zoowel die van de
onderste ledematen als van het bekken
en van de borst. Vele moeilijke verlos
singen zijn in hun oorzaak terug te bren
gen tot een in haar jeugd doorstane En
gelsche ziekte bij de moeder.
Ook de tanden van de lijdertjes hebben
onder de ziekte te lijden; de ontwikkeling
de vorm, de stand en de onderlinge af
stand der tanden, zijn in groote mate af
hankelijk van de in het tandvleesch aan
wezige hoeveelheid kalk voor hun door
komen. De tandcaries op lateren leeftijd
zou er ook het gevolg van zijn, terwijl
de gisting van achtergebleven spijsresten
slechts een secundaire rol zou spelen.
Een onvoldoende opname van kalk en
geven. Hoe zijne zinnen ook naar haar
verlangden zijn hart had zich van haar
losgemaakt. Dat voelde hij met pijnlijke
duidelijkheid.
Zij merkte, diat hij in tweestrijd was,
voelde dat hij niet onverschillig onder
hare woorden bleef. Maar zij vermoedde
niet, dat zijn hart haar vreemd geworden
was. „Gunter jou heb ik lief jou
alleen", smeekte zij, terwijl zij meende
daardoor een eind aan zijn weifelen te
maken.
Hij keek haar aan, Een heete gloed
steeg in hem op, toen hij in hare harts
tochtelijke oogen zag. Zij had zijne hoog
achting verspeeld. Die stond niet meer
beschermend tusschen hem en haar. Wat
zoo vurig in hem opsteeg, was geen reine
vlam.
„Zwijg! Laat mij met rust," stootte hij
heesch uit en keerde zich van haar af, zon
der haar nog eenmaal aan te zien. Zij
kromp meen en keek hem na toen hij haar
haastig verliet. Zij had zijne woorden
maar half verstaan, maar voelde, dat zij
nog macht over hem had, dat zij hem nog
niet onverschillig was. Maar instinctmatig
voelde zij ook, dat hij te veel man van
eer was, om haar aan von Croner te
ontnemen. Dat schenen zijne woorden haar
te zeggen. Zij zag in, dat het doelloos
was, nu nog op eene verbintenis met hem
te boopen.
Na deze ontmoeting zagen Carry en
Gunter elkaar voor haar huwelijk niet
phospborzouten door de moeder in de
laatste maanden der zwangerschap veroor
zaakt een tekort daaraan bij den aanstaan
den wereldburger, waardoor een behoor
lijke ontwikkeling van organen en weef
sels onmogelijk wordt.
Het voorkomen en genezen der En
gelsche ziekte is gemakkelijk. De ziekte
komt niet voor bij kinderen, die voldoen
de aan het zonlicht blootgesteld worden,
is dan ook niet te vinden bij de natuur
volken, maar des te meer daar, waar
tengevolge van de beschaving kleeren,
vaak te veel kleeren gedragen worden,
gepaard gaande met een gebrek aan zon
licht in overbevolkte buurten en woningen.
Reeds lang kent men den heiizamen
invloed van levertraan op het verloop
van de Engelsche ziekte. Verschillend
kwaliteit naar gelang van het jaargetijde,
waarin de kabeljauw gevangen wordt, be
vat de levertraan, waarvan de Noorweeg-
sche wel den besten naam heeft, zekere
bestanddeelen, die evenals het zonlicht
de opname der kalkzouten bevorderen.
Naast de inwerking van het zonlicht speelt
dan ook de levertraan een groote rol bij
de bestrijding der Engelsche ziekte.
Het vraagstuk van de voorkoming en
genezing der Engelsche ziekte is dan ook,
waar de ziekte tengevolge van de sociale
omstandigheden vooral bij de lagere klas
sen der bevolking zulk een geweldige uit
breiding gekregen heeft, van groote so
ciale beteekenis. Op'allerlei wijzen dient
men de moeders en aanstaande moeders
in te lichten, conswlta tiebureaux dienen
overal opgericht te worden en gratis, dan
wel tegen zeer geringe vergoeding, toe
gankelijk gesteld te worden. Een gratis
verstrekken van levertraan zou dan zeker
niet als laatste punt op het programma
dier bureaux moeten staan.
BOEKEN EN
TIJDSCHRIFTEN.
„De Gantelboer", door A. K. Straatsma.
(Uitg.-Mij. „Holland", A'dam).
De schrijver, waarschijnlijk predikant,
teekent in dit boek de geschiedenis van
eenige Zeeuwsche dorpsmenschen. De
hoofdpersoon, de trotsche Gantelboer,
bedriegt zijn knecht met diens vrouw. De
mooie Janna, welke vóór haar huwelijk
den heereboer al niet ongenegen was. Als
Janna's man ontdekt welke verhouding er
tusschen haar en den Gantelboer bestaat,
jaagt hij z'n ontrouwe vrouw en haar
zoonje de woning uit. Janna, die ook door
haar ouders verstooten wordt, vlucht in
deren morgen vindt men haar lijk in een
sloot.
den donkeren nacht den dijk op; den an-
Na déze tragische ontwikkeling van een
verboden' liefde, wordt de Gantelboer
eigenlijk eerst de hoofdfiguur in het boek.
De schrijver laat hem onder verschillende
invloeden tot inkeer komen en doet hem
Jiainna's zoontje tenslotte in huis nemen.
Straatsma heeft in dit werk op uitste
kende wijze een stukje Zeeland gebeeld,
Gunter was blij,- dat hij het bruilofts
feest niet behoefde mee te vieren. Hij zou
dan al met Rita en oom Viktor op Val
berg zijn.
De tijd daarvoor vloog om. Mevrouw
von Tronsfeld had voor Rita eenige ele
gante toiletjes uitgezocht. Intusschen was
ook haar goed aangekomen, doch geen
enkel woord van haar stiefvader of stief
zusters was er bij gevoegd.
Op aanraden van mevr/juw von Trons
feld had Rita aan baane familieleden ge
schreven, om vergeving gevraagd vo or haar
vlucht en zij had haar stiefvader bedankt,
dat hij haar zoo' lang^ in zijn huis had op
genomen. Rita was zoo gelukkig in hare
tegenwoordige omstandigheden, dat zij al
les vergeten had, wat zij had moeten lij
den en was verzoenend gestemd. Maar
men antwoordde met geen enkel woord op
haar brief. Alleen haar goed kwam, zorg
vuldig ingepakt, aan.
(Tante Maria verwijderde met vaste
hand wat zij niet geschikt voor Rita vond
en vulde haar garderobe aan met smaak
volle en passende kleeren. Zij kocht ook
eenige witte japonnetjes voor Rita en
liet haar rouwkleeren een beetje minder
somber aanzien geven, omdat zij wist, dat
die zwarte kleeren van Rita haar vader
onaangenaam aandeed.
„In Valberg zul je voorloopig geen
menschen ontmoeten, lieve Rita, en daar
om behoef je naet zuiken zwaren rouw te
dragen. Je vader zal het prettig vinden
je af en toe in een wit japonnetje te zien,
dat je toch met zwart kunt laten gamee-
KOFFIE „DE PAUW"
zijn typen, vooral de Gantelboer zijn zui
ver doorvoeld.
„Richard Chatterton", door Ruby M.
Ayres.
(Uitg.-Mij. „Holland", A'dam.)
Een society-noman, die zich in Enge
land afspeelt tijdens den wereldoorlog.
Richard Chatterton, een apatisch type,
denkt er niet aan te teekenen als vrijwil
liger, hij leidt z'n luie leventje van ver
wendie rijke vrijgezel voort. Deze houding
doet hem de liefde van zijn meisje ver
spelen', die als vele Engelsche vrouwen
destijds van alle jonge menschen helden
daden verwachtte. Tenslotte gaat Chatter
ton toch naar Frankrijk. Alvorens de twee
geliefden elkaar weer terugvinden moet
er heel wat gebeuren.
De schrijfster heeft het geval te uit
voerig behandeld, vooral omdat in het be
gin voor den lezer al vaststaat, dat het
einde voor den held een gunstige oplossing
zal brengen.
Overigens laat dit boek zich vlot lezen.
Verschillende uitgaven.
De dertiende aflevering van „Duizend
zend en een kijkjes in Zwitserland", uitig.
mij. „Elsevier", Amsterdam, houdt inte
ressante beschrijvingen van Freiburg en
van de streek tusschen de meren van
Neufchatel, Mondt en Genève in. Tus
schen de tekst weer een keur van fotogra
fische opnamen.
Het militair advies-bureau te Naarden
deed ons toekomen de „Diienstplichtgids"
door Luit. Paul Kiès. Men treft in dit
boekje alle belangrijke gegevens, die een
aanstaand loteling of een dienstplichtige
noodig heeft, en eenige wenken, die hem,
eenmaal in dienst, van nut zullen zijn.
ren. Ik zal dat alles met je kamenier be
spreken."
Dit had zij J$gen Rita gezegd, die zich
gewillig in alles schikte. Zij liet zich door
den rouw om hare moeder ook niet ter
neer drukken. Haar heele wezen en al ha
re gedachten waren vervuld van het nieu
we leven en van de menschen, die zich
zoo liefdevol over haar ontfermd hadden.
Haar vader stond haar het naast van al
len, dat geloofde zij tenminste. Maar het
begin en het eind van ai hare gedachten
draaiden toch altijd om neef Gunter, die
haar met zooveel goedheid en vriendelijk
heid tegemoet kwam.
Gunter was nu vrij. Zijn verzoek om
ontslag was ingewilligd geworden en de
kameraden hadden met een gezellig feest
afscheid van hem genomen. Gunter had
al eenige van hen uitgenoodigd hun ver
lof op Valberg te komen doorbrengen.
Nu was de dag van het vertrek daar.
Rita's nieuwe kamenier was al vooruit-
gereisd naar Valberg. Zij zou met de
huishoudster, die al jarenlang op het slot
was, zorgen, dat alles voor de aankomst
van barones Rita in orde was. Dit had ba
ron Viktor zoo bevolen. Hij liet het zijne
dochter aan niets ontbreken en was vol
attenties voor haar. Na een hartelijk af
scheid van tante Maria reed Rita met
haar vader en neef Gunter naar het sta
tion.
(Wordt vervolgd).
