Stijve
Kloosterbalsem
Voor de Jeuöd.
GEMENGD NIEUWS.
Burgemeester vermoord.
De Vereenigde Staten blijven in vele
opzichten een verrassend land, en de
buurt van het beruchte Herrin, in het
mijndistrict van Williamson, blijft zijD
reputatie van stormcentrum handhaven,
De West-City aldaar had een burgemeester,
zekeren Adams Deze was een man van
gewicht (150 K.G en een goedrond joviaal
man. Poch hij had den toorn opgewekt
van een groep dranksmokkelaars Op een
avond werd burgemeester Adams aan zijn
deur geroepen, omdat iemand een bood
schap voor hem had. De burgemeester
kwam op zijn stoep en werd onmiddellijk
van dichtbij beschoten met een machine
geweer. De dikke man was niet moeilijk
te raken en met meer dan 20 kogels in
het lijf blies hij den laatsten adem uit
Zijn vrouw en eenige omstanders hebben
den moord zien plegen en ook de daders
kon men zienmaar niemand durft een
woord te kikken.
Er heerscht in het district een ware
terreur; twee vijandige groepen drank
smokkelaars bevechten elkaar op leven en
dood. Nu heette het, dat burgemeester
Adams een dier groepen begunstigde, het
welk reden te over was voor de andere
groep om zijn bloed te willen. Pas de
derde moordpoging slaagde.
Drie weken geleden hadden mannen,
die in een auto voorbijsnorden, een bom
gegooid naar de woning van Adams Het
huis kreeg aanzienlijke schade, doch er
werden geen menschen geraakt.
Een paar dagen later snorde weer een
auto voorbij en doorzeefde het huis met
kogels uit een machinegeweer. Weer werd
niemand getroffen.
Thans is het dus gelukt.
De verdwenen schrijfster
gevonden.
Het vermoeden, dat algemeen bestoud,
zoowel b(j het publiek ale bij de politie
dat mrs. Christie, de schrijfster, die een
dag of twaalf spoorloos verdween, op
tragische wijze om het leven was gekomen,
blijkt ge'ukkig onjuist. Als een schok
bracht de //Evening Standaard» het met
sterk in het oog loopende letters gedrukt
bericht, dat te Harrogate, in Yorkshire,
een vrouw was gevonden, die aan de
persoonsbeschrijving van mrs. Christie
beantwoordde, en dat kolonel Christie,
mrs. Christie's echtgenoot, naar Harrogate
was vertrokken om vast te stellen, of de
gevondene zijn vrouw was. Een paar uur
later was het mysterie opgelost en werd
te Londen bekend, dat mrs. Christie ge
vonden was. Het bleek, dat zij sedert
den tijd van haar verdwijning rustig ver
blijf had gehouden in een der eerste
hotels te Harrogate, waar zij bijzonder
veel aandacht besteedde aan het lezen
der kranten. Aan een der leden van het
vrouwelijk d enstpersoneel is de ontdekking
te danken haar viel de gelijkenis van mrs
Christie met de gepubliceerde foto's op
en toen zij van haar ontdekking aan de
eigenares van het hotel mededeeling deed,
waarschuwde deze de politie, die op haar
beurt kolonel Christie waarschuwde. Toen
deze in het hotel aankwam, kwam zijn
echtgenoote juist de trap af om de kranten
te gaan lezen. De kolonel herkende zijn
vrouw direct.
De reden van de spoorlooze verdwijning
van mrs. Christie, welke aanvankelijk in
verband werd gebracht met haar roman
tischen aanleg, wordt door kolonel Christiè
intusschen toegeschreven aan geheugen
verlies.
Een klacht.
Lord Monkswell, de veelgenoemde auto
riteit in spoorwegzaken, die daarover een
bekend boek geschreven heeft, (The Raill-
ways of Great Britain) komt nu met een
klacht over de huidige spoorwegexploi-
latie, die zoo curieus is, dat wij haar
geheel voor Nederland bewerkt, aan onze
lezers willen voorzetten.
De spoorwegen aldus de klacht
doen niet wat ze kunnen, In plaats van
naar ontwikkeling te streven, gelijk de
auto, doen zij zelfgenoegzaam net precies
wat zij doen moeten, niets, maar ook niets
meer. De spoorwegen zijn nog niet waar
zij zijn moeten. Zij zijn nog in elk op
zicht voor ontwikkeling vatbaar. Doch
sedert jaren staat hun ontwikkeling stil
en wij vragen van de auto en van de
vliegmachine b.v. de snelheid, welke de
sporen ons best zouden kunnen leveren
Ten slotte zijn de sporen tegenwoordig
één mislukking. Men weet, dal de spoor
wegen zonder eenig gevaar veel en veel
sneller kunnen loopen, doch men doet
zelfs geen poging om die grootere snel
heid te bereiken. Terwijl er voor de auto
geen dag voorbij gaat, dat men haar niet
sneller en goedkooper en veiliger maakt,
moeten wij voor de sporen heel tot 1908
terug om daar dergelijke proeven te vin
den. Toen heeft men in Duitschland proe
ven genomen, die bewezen, dat de spoor
treinen zonder bezwaar een snelheid van
200 K.M. per uur konden bereiken, ter
wijl volgens dezen schrijver, die maximum
snelheid heel goed nog tot 24-0 K.M had
kunnen worden opgevoerd. Men kan dus
rijden, aldus nog steeds deze deskundige,
met een gemiddelde snelheid van 190 K M.
per uur zoolang als men zulks zal ver
kiezen.
Had men dus de sporen niet zoo stief,
moederlijk geëxploiteerd, had men daar
dezelfde energie ontwikkeld als men dat
gedaan heeft teu aanzien van de vlieg
machine en van de auto, dan zou men nu
met gemak de 640 K M. van Londen naar
Edinburg afleggen in niet veel meer dan
drie uur in plaats van 8 uur thans
Daar zou men dus in ruim een uur
van Groningen in Amsterdam zijn en geen
anderhalf uur noodig hebben om van
Groningen <e Den Haag te komen, en
lang geen twee uur om ons heele land
van het Noorden naar Maastricht door
te reizen.
En nu vergete men niet deze be
schouwingen zijn niet van een jongen
enthousiast of van een waaghalzig inge -
nieur, doch van een ervaren spoorwegman
als lord Monkswell.
Ventileeren zonder toehjt.
Reeds geruimen tijd werd gezocht naar
een oplossing om een goede ventilatie te
erkrijgen, die geen tocht veroorzaakt.
Meestentijds wordt getracht goede lucht
verversching te verkrijgen alleen door
afzuigen van de bedorven lucht, de versche
lucht treedt dan door allerlei kieren en
naden toe en veroorzaakt tocht.
Om dit te verbeteren heeft men
tracht lucht in te blazen, die op dezelfde
temperatuur gebracht was als de te ven
tileeren ruim e en deze lucht dan over
zoo veel, en zoo verspreid mogelijke
openingen in te blazen
Voor groote zalen gaf dit een goed
resultaat, toch voor kleinere lokalen is
een dergelijke inrichting zeer kostbaar.
Thans schijnt een goede oplossing ge
vonden te zijn door een Duitsch professor,
welke berust op het zooveel mogelijk
verspreiden van de in te blazen lucht.
Hier oe wordt op de opening,' die de
lucht in moet blazen een geheele serie
n elkander passende trechters gezet, die
evenals een soort bloemkelk telkens nau
wer worden. De kleinste trechter maakt
met zijn wanden een hoek van 20 graden
met een as van de uitb'aasopening, en
daaromheen zijn trechters opgesteld, die
een steeds grooteren hoek vormen met de
i, zoodat de wijdste trechter bijna 180
graden is.
De in (e blazen lucht wordt daardoor
op dezelfde wijze verspreid a's het water
bij een staanden tuinsproeier, waardoor
tocht in 't geheel niet meer waarneem»
baar is. Het nieuwe apparaat heet
Anemostat
Baby's als Kerstgeschenk
Nog nooit heeft de nationale kinderen
adoptie vereeniging te Londen, aan welke
de zorg voor vondelingen is toevertrouwd,
zooveel verzoeken om kindereu te mogen
adopteeren ontvangen als dit jaar.
Gedurende de laatste tien dagen zijn
er eenige dozijnen brieven binnengekomen,
welke allen het verzoek bevatten „laat
ons s.v.p. voor Kerstmis een baby be
zorgen."'
Een dame schreef, dat zij toch zoo
graag een baby zou willen hebben, als
Kerstgeschenk voor haar echtgenoot.
Zij had al een wiegje gekocht en in
het geheim reeds allerlei voorbereidselen
voor de komst van de baby ge rofifen,
zeidezij. Het moest een Kerst surprise zijn
De secretaris der vereeniging verklaarde,
dat het meest naar blauw-oogige baby's
van het vrouwelijke geslacht werd ge-
gd, maar ondanks dit, is de vraag
naar jongentjes toch stijgend
Een hp lbe woner gevonden.
In den laatsten tijd werden in Erkner
en omgeving (nabij Berlijn) telkens levens
middelen enz. gestolen; geld en andere
voorwerpen lieten de inbrekers liggen. De
ze zonderlinge diefstallen wekten groot
opzien onder de bevolking, vooral daar
nooit ©enig spoor van de geheimzinnige
bezoekers werd ontdekt. De politie liet
des nachts versterkte patrouilles loopen,
maar alles tevergeefs.
Maandagmiddag zagen toevallig twee
boscharbeiders op een zeer afgelegen plek
in het woud een jongen mam loopen, bela
den met pakken; plotseling verdween hij
ergens in een aanplanting van jonge den
nen. De politie werd gewaarschuwd en
het geheele bosch daar ter plaatse werd
afgezocht om den verdachte te vinden.
Reeds wilde mein bij het vallen van de
duisternis de jacht opgeven, toen men on
verwachts een mauwen ingang van een
soort hol vond. Twee agenten kropen naar
binnen en bevonden zich weldra in een ge
zellig ingericht woonvertrek; in een hoek
daarvan lag een man te slapen, die bleek
de gezochte te zijn. Het heele hol was be
hangen met kleeden enz., voorwerpen, die
geruimen tijd geleden in Erkner gestolen
waren. Achter een paar planken werd een
welvoorziene provisiekamer gevonden: een
groote hoeveelheid worsten, blikjes, siga
ren en sigaretten, wijn enz. Om alles weg
te brengen was een groote wagen met twee
paarden bespannen noodig.
In den holbewoner werd al spoedig op
het politiebureau een bekend inbreker her
kend. De man bekende reeds sinds maan
den het hol te bewonen; alleen des nachts
placht hij op roof uit te gaan.
1
Itspieren en spierpijn
dadelijk wrijven met het middel, dat
tot diep in Uw spieren doordringt
en U snel weer lenig maaktAkker's
ALLERLEI.
Wat men zonal eet.
In China half uitgebroede kippeneieren,
in Nieuw-Brunswijk cle neushuid der elan
den, in Australië kangoroestaarten, in Bir
ma geroosterde roode mieren, in Rio de
Janeiro apenribben en papegaaipasteitjes
in Malabar, vleermuizen; in Noord-A me
rika prairiewolven, in Oost-Amerika
eekhoorntjes, in West-Indië en Japan
ratten, aan de Ama'one luipaards, in China
honden, op Ceylon olifa tspooten, in lta
lië gebakken poliepen, rauwe zeespinnen
en kleine weekdieren, in Frankrijk en
België kikvorschachterpooten en gefar
ceerde slakken. Dr. Shaw verklaart leeuweü
voor lekkernij. Or. Darwin at harts
tochtelijk puma Dr. Brown hield ge
smolten beren vet voor den heerlijk sten
drank.
Het land der weduwen.
Indië, het land der oeroude wijsheid,
wordt niet ten onrechte het land der
weduwen genoemd. Volgens de volkstelling
van 1921 zijn eringeheel Indië 28 420.000
weduwen. Het is ongeveer het vijfde deel
der vrouwelijke bevolking. Verreweg de
meesten zijn Hindoeweduwen.
Men zal dit groote aantal begrijpen
wanneer men bedet t, dat de oeroude
zede der kinderhu lijken het karakter
van een onverande ke wet heeft aan
genomen. De mek moeten voor het
12de levensjaar ge iwd zijn, anders is
de familie onteerd :n kjein kind kan
dientengevolge aan n man van 50 jaar
uitgehuwelijkt wor en weduwe worden
nog voor het tot i aren des verstands
gekomen is. Zoo zij v*n de Indische ge
trouwde vrouwen ü!/2 millioen onder de
tien jaar, 134.000 jonger dan vijfjaar en
14.000 jonger dan één jaar Van de 28
millioen weduwen hebben 535.000 nog
niet haar 15e jaar bereikt, 112 000 nog
niet haar 10de jaar, 17.000 nog niet
haar 5de en 1000 zijn nog geen jaar oud
Het lot der Indische weduwe is zoo
treurig mogelijk, want de godsdienstige
wet verbiedt haar te hertrouwen Geheel
Indië komt in verzet, wanneer eenmaal
een vader verlicht genoeg is om zijn dochter
een tweede huwelijk te laten aangaan
Het verbod om te hertrouwen schijnt zoo
vanzelfsprekend, dat in menig deel van
het land zelfs de Christenen het in prak
tijk brengen.
De heiden schrijft aan de weduwe de
schuld toe van den dood van haar echt
genoot. Daarvoor moet zij haar levenlang
moeten Mishandeling of mins'ens ver
achting is voortaan haar deel. Haar hoofd
wordt kaal geschoren, zij moet ieder sie
raad afleggen en wordt tot slavin des
huizes vernederd. Kinderweduwen mogen
niet met andere kinderen spelen, en iedere
vroolijkheid wordt gestraft.
Een Indische weduwe deed eenmaal de
uitspraak ^Sinds de afschaffing der
weduwenverbranding, bestaat het eenige
onderscheid voor ous daarin, dat wij thans
ons gansche leven lang in een langzame
kwelling wegsterven, terwijl wij vroeger
gruwzaam en sneller stierven
Wetenswaardigheden.
De Britsche schrijver William Thomp
son was bevreest voor overbevolking en
deed daartegen in 1830 het radicale
middel aan de handafschaffing van het
huwelijk.
Een enkele keer gebeurt het, dat kin
deren geboren worden, die reeds de
»nij anden in de ondeïkaak bezitten. Dit
was bijv. het geval met Mirabeau, Lode
wvk XIV en Kichtrt lil.
Op Nieuw-Guinea zijn reusachtige
ipinnen, die zulke sterke webben maken,
dat de inboorlingen ze als vischnetten
gebruiken.
De kans, dat een vingerafdruk vol
strekt gelijk is aan een anderen, is slechts
één op de 64 millioen.
In het spokenland.
Wie van romantische geschiedenissen
houdt en bijgeloovig is, ga eens naar
Schotlanddaar bloeit in de oude kastee-
len en de donkere streken, waaraan diit
deel van Groot-Brittanië zoo rijk is, een
weelderig leven van bijgeloof aan spoken
en zelfs op klaarlichten dag verrichten
de heksenmeesters en nimfen er hun be
drijf.
In de omgeving Forres zoo ver
telt de Nijm. Crt. bestaat de volgende
legende
Molly O'Flynn een schoome jonge
boerendochter, die 't begin van de
vorige eeuw aan d Moray-Firth woon
de. De grondeigenaar Sir Lawrence Tho
mas Devenue onderdrukte; haar familie
zóó, dat ze van armoede en ellende allen
vroegtijdig stierven.
Maar terwijl de andere O'Flynns ge
laten en rustig in hun graf lagen, wilde
de doode Molly zich wreken en nam de
gestalte van een wezen aan, dat van boven
mencch, van onderen slang was. Haar
woning was een groote rots, een rivier
bruist er aan den voetdaar hoort men
ook nog geheimzinnige klanken, die ver
klaard worden als het gejammer en l
klaag van het meisje. Eens verscheen ze,
wonderlijk schoon, voor den oudsten zoon
Henry van haar onderdrukker.
Ze voerde hem in de grot en toonde
hem in een ontzettend visioen het ge
welddadig einde van zijn vaderInderdaad!
vond men twee dagen later den oude
dood op den bodem van een bron; zijn
tweede vrouw had hem vermoord. Kort
hierop stierf ook Henry. Zijn broer
Gottfried vond de grot, op grond van aan
wijzingen van zijn dooden broer, en dwong
den geest door muziek van een doe
delzak zich aan hem te openbaren; de
griezelige scène is in beeld gebracht. Mol
ly, het spook der De venue's heeft op
deze afbeelding een page-kop.
Een ander spook is dat van Lucia
van Lammermoor, waarover Walter Scott
vertelt; hij kende haar waren naam niet
en noemde haar Lucia Ash ton, terwijl
ze in werkelijkheid Janet Dalrympe heet
te. Haar stoffelijk overschot rust nog
heden in het slot Cumloden van den graaf
van Galloway. De tegenwoordige graaf
van dit geslacht is getrouwd metveen Ame-
rikaansche, en kon zijn bruid niet slechts
een authentieke gravenkroon, maar ook
een romantische familielegende als brui
loftsgeschenk geven. Het spook der Gal
loway's laat de leden der familie een nabij
sterfgeval of zware rampen zien en zal
dit zoo lang doen, tot het onrecht goed
gemaakt is, dat de stamvader Janet heeft
aangedaan. Maar de tegenwoordige graaf
past er wel voor op, het spook te bannen,
want het zou zijn familie van merkwaar
digheden berooven, die oude geslachten
zoo belangwekkend maken en die in onze
nuchtere tijden, vooral in Amerika, bui
tengewoon op prijs gesteld worden.
Een record van familiespoken heeft
Lord Talbot de Malahide geslagen. In
zijn slot huizen vijf geesten en traditie
wil, dat, als de slotheer trouwt, de nieu
we slotvrouw den eersten nacht alleen
doorbrengt in de spookkamer, om de
spookachtige gasten te ontvangen en ken
nis te maken met de heeren. De Lord
heeft zich onlangs verloofd met de 20-ja-
rige schoone Joyce Kerr; misschien zal
spoedig blijken hoe de familieraad der
spoken is afgeloopen. De voorname ver
gadering bestaat uit Lord Galtrm, Heer
van Malahide, die sneuvelde in de 15de
eeuw.
Zijn jonge vrouw trouwde kort daarop
een anderen edelman, was echter niet
gelukkig in dit huwelijk. Lady Maud
zwerft daarom door het slot, evenals haar
eerste en tweede gemaal; niemand weet
hoe deze laatste de eer van te mogen
rondspoken verkregen heeft. De vierde
is een Cromwelliaan, Miles Corbett, een
van de moordienaars van Karei Ihij
ontwijdde de slotkapel, en daar hij wegens
andere misdaden gevierendeeld werd, ver
schijnt hij als doode wel in zijn krijigs-
uitrusting, maar heeft de zonderlinge ge
woonte, af en toe uiteen te vallen in de
vier stukken, waarin men zijn lichaam
gesplitst had. De vijfde geest is een ar
men hofnar, die in 1547 op het ongeluk
kige idee kwam, verliefd te worden op
z'n meesteres. Hiervoor werd hij wreed
omgebracht in het Slot te Malahide.
Deze vijf spoken nu staan in den bruids
nacht aan het bed der jonge vrouw, stel
len haar allerlei vragen en eindigen het
examen met de verklaring of de dame in
kwestie hun aanstaat als gemalin van den
slotheer of niet. Zoo vaak de ceremonie
plaats had, zooveel malen verzekerde de
lady 's morgens, dat ze het examen met
goed gevolg had afgelegd.
WATERGETIJEN VOOR
WEMELDINGE.
(Die voor Ierseke vallen ongeveer 5
minuten later en voor Hamsweert ruim
een half uur vroeger).
Amsterdamsdie tijd.
18 Dec.
19
20
21
22 r
23
24
Hoogwater
Laagwater
Vim.
Nam
Vrm.
Nam.
2.05
2 22
7 47
8.05
2.64
3.09
8 33
8.49
3.88
3.55
9.17
9 32
4 20
4 88
9.59
10.13
4 58
5.19
10.39
10.50
5.37
5 59
11.19
11.27
6.17
6.38
0 01
DE DROOM VAN
KONING ABOE.
„Zoo", zei de lioning en liij ladhte
warempel. „Is dat nu werkelijk waar,
wat je me daar vertelt", vroeg hij, „want
het lijkt zoo mooi, dat ik het haast
niet kan gelooven."
Het elfje keek nu heel ernstig en zei:
„Het is heusch waar, probeert U het
maar eens, dan zult U het zien".
De koning keek naar haar groote, vrien
delijke oogen. Hij zag niets anders meer.
Toen werden de oogen al grooter en
grooter enmet een schok werd1 ko
ning Aboe wakker.
„Wat een aardige droom was dat",
zei de koning bij zich zelf, toen hij zich
de oogen uitwreef. Maar wat was dat?
Verbaasd keek hij rond. Wat was er met
zijn paleis gebeurd? Het was net of alles
veranderd was en toch was alles het
zelfde geblevenhet vuur in den haard
brandde als gewoonlijk, maar de vlammen
brandden veel helderder en vroolijker.
En het hout knetterde niet nijdig meer,
doch het scheen' een zacht liedje te zin
gen van warmte en geluk. De groote
zaal was niet zoo donker meer. De maan
keek vroolijk door de ruiten en scheen
ook al te lachen. En hij wierp een heele
bundel prachtige stralen naar binnen. De
koning vond dat zoo prettig, dat hij, zon
der dat hij eigenlijk goed wist wat hij
deed, zachtjes een liedje zong, dat hij
toen hij nog een klein prinsje was, van
zijn kinderjuffrouw geleerd had. Hoe
meer hij rondkeek, hoe meer hij zag, dat
lies zoo vroolijk en opgewekt uit zag
en eindelijk zong hij uit volle borst
Maantje tuurt, maantje gluurt,
al door de vensterruiten.
zoodat het schaterde en schalde door de
groote zaal van het paleis. Alle bedien
den en knechten van den koning, die het
geluid hoorden kwamen aangesneld en
ademloos luisterden ze met hun allen ach
ter deur, vlak met hun ooren bij het
sleutelgat. „De koning zingt!" fluisterde
er een. „De koning zingt!" ging het wel-
i van mond tot mond. En allen keken
met ongeloovige gezichtenWas er een
wonder gebeurd
Maar plotseling stoven de knechten
en bedienden uit elkaar en renden naar
de keuken en naar hun kamertjes. Want
ir had, heel onverwacht, iemand aan de
deur van het paleis geklopt.
Bonk! Bonk! Bonk! klonk het heel
hard, alsof iemand met een dikke stok
tegen de deur sloeg. Wie kon dat zijn?
Want niemand werd ooit 's avonds meer
in het paleis toegelaten. Dat had de koning
bevolen. Geen van de knechten ging dus
naar de deur om open. te doen. Boven
dien, geen van hen had het gedurfd, want
het was al erg laat en ze waren nogal
bijgeloovig. En vlak bij was een donker
bosch. Brrrr!
De koning was opgehouden met zingen.
„Wel sapperdekriek!" riep hij boos uit,
„wie is er zoo brutaal, om zóó hard aan
de deur te kloppen", riep hij, „wacht eens
effetjes, ik zal zelf eens gaan opendoen.!"
En met groote stappen liep de koning
naar de deur, draaide het slot o-m en trok
met veel moeite de groote zware eiken
deur open.
„Wie is daar?" vroeg hij barsch.
Toen kwam uit het duister te voor
schijn een oude vrouw, met een gebogen
rug en een lange kromme neus. Grijze
haarpieken kwamen slordig onder een oude
versleten muts vandaan. Haar rok was
ook groen en versleten, met groote lappen
erin en om haar schouders droeg ze een
doek met groote gaten. Ze leunde op een
stokje en zei brutaal, met een boosaardige
lach om haar mond (waarin ze nog maar
twee tanden had: „Laat me binnen en
en geef me wat lekkers te eten, vrek!"
(Wordt vervolgd).
Beste jongens en meisjes,
Kijk eens of jelui ook deze oplossin
gen van de vorige raadsels gevonden hebt:
1. Om vooruit te komen. 2. Diamant
(ingang, akker, muis, are, nu, t). 3.
Thee. 4. In den tijd van Willem de
Zwijger waren er nog geen stalen pen
nen en heele maal nog geen vulpenhouders.
Nieuwe raadsels:
1. Mijn geheel bestaat uit 8 letters
en noemt iets dat soms grappige spron
gen kan maken.
4 5 6 is een rivier in Holland.
6 2 3 is een voertuig.
15 6 vindt men dikwijls om een tuin.
8 7 4 is een rivier in Egypte.
1 2 6 is een deel van een schoen.
3 7 6 is het tegenovergestelde van arm.
2. Ik ben een eigenaardig ding. Ik
ben altijd vroolijk. Ik wijs alleen de zon
nige uren aan. Uren van duisternis en
vrees tel ik niet. Wie kan mij zeggen,
hoe ik heet?
3. Ik ben net het tegenovergestelde
van een bloem, want als de zon schijnt
sluit ik mij en als het regent, ga ik open.
Ik ben heelemaai niet oud en toch moet ik
altijd met een stokje loopen. Nu eens ben
ik mager en hangt mijn vel slap langs
mijn geraamte, dan weer ben ik zoo
dik en rond, dat mijn ribben er krom
van staan. Hoe heet ik?
OOM KAREL.
