IIbehoort mijn hart ST. NICOLAAS PRIJSVRAAG. n,io N\ 145. Vrijdag 5 December 1926 115* Jaargang. Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel. SINT NICOLAAS. SAMOS PRIMA FEUILLETON [Douwe Eqberlj «25. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, ♦Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. SOESCHE COURANT (Jitfave Naamlooz. Vennootschap Goesche Courant Kleeuwens ft Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 Kleeuwens ft Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Dat onze opgave niet gemakkelijk was wisten we, dat ze zóó lastig was dat onder de vele inzendingen geen enkele goede oplossing zou voorkomen, konden we niet vermoeden. Het was geen gemakkelijke taak de prijswinnaars aan te wijzen. Ten slotte hebben we de prijzen als volgt toegekend: le prijs f 20,A. Maariense, 's Heer Hendrikskinderenstraat 2, Goes. 2e prijs (f 15,D. J. C. v. d. Peijl, Spiegelstraat 13, Goes. 3e prijs (f 10,C. v. d. Velde, Werrilaan 12, 's Heerenhoek. 4e prijs (f 5,Mej. L. N. v. d. Peijl, Oude Torenstraat, Ierseke. De gelukkigen kunnen zich aan onze bureaux vervoegen om de bons, die de hierboven gemelde bedragen vertegenwoor digen, in ontvangst te nemen. De bons zijn inwisselbaar bij de winkeliers, die tot de wegwijzers der prijsvraag behoorden. Elders in dit blad is de goede oplossing van onze prijsvraag afgedrukt. Directie „Goesche Courant". Als het Sinter Claes was, so sette men seun tot jouwent de schoen, Wat pleger jon moer, Griet Jane, daer en hiele hoop goet in te doen! Hiele peperhuysjes met suyker- ervetten, met kabeljaus-oogen en kapittelstokken (Brederode in „Moortje"). Ten onrechte wordt het Sint-Nicolaas- feest dikwijls beschouwd als een specifiek oud-Hollandsch feest. Dit vindt waar schijnlijk zijn oorsprong in het feit, dat het Sint-Nicolaas-feest in zijn huidigen in luxe rietverpakking Fa. J. A. L. G. WITTE Wijnhandel, Goes. 19 door Hod wig GourthsMmhlor* „Ja, mijn liefje dat is werkelijk niet zoo eenvoudig als je denkt. Ik heb geen enkele vrouwelijke dienstbode in mijn huis, ik weet niet waar ik je zoo gauw zal onderbrengen. Eene barones Valberg kan toch niet in een hoekje kruipen. Neen, dat kan niet. Als ik mijn bedienden mee deel, dat je mijine dochter bent, dan moet ik ook voor een behoorlijk verblijf voor je zorgen. En zooals ik zeg, het komt blies zoo onverwachts. Je had me ten minste eerst moeten schrijven, zoodat ik alles voor je komst in gereedheid had hunnen laten brengen". Zij zuchtte diep en groote droefheid Stond op haar bleek gezichtje te lezen. „Och, zoo is 't a ltijd. Ik doe altijd alles dom en verkeerd", zei zij zacht. Zij sloeg plotseling de handen voor het gelaat en begon te snikken, alsof haar hart zou breken. Hij keek radeloos en ontsteld naar haar ten trok haar handen van haar gezicht weg. weg. „Neen, neen, mijn kleine Rita, niet huilen, niet huilen. Dat mag niet, dat kan ik niet aanzien. Wees kalm" zei vorm reeds vele eeuwen in ons land gevierd is, vrijwel zonder wijziging van ingrijpenden aard. In de verhalen, die den kinderen omtrent den „goeden Sint" wor den gedaan, treedt altijd op den voor grond, Spanje, als ware dit zijn land van inwoning geweest. De werkelijke re den voor deze opvatting van Sint-Nico- laas-land van herkomst is duister. Waar schijnlijk heeft er, vele eeuwen geleden, een verwisseling plaats gehad van de ge schiedenis van den werkelijken Sint en van een goedaardig bisschop en kinder vriend in Spanje. Wamt de oorspronke lijke Sint-Nicolaas is de menschlievende en zelfopofferende bisschop van Myra, die op 6 December van het jaar 362 overleed. Myra was een klein haven stadje in Klein-Azië. Deze bisschop leed om geloofswil vele vervolgingen, doch toonde zich steeds moedig, liefdevol en vrijgevig. Zoo verwierf hij den naam van beschermer der armen en kinderen. Hoe rende van de armoede van een gezin, dat „stille armoede" leed, wierp hij des nachts ongezien een beurs met goud in de wo ning naar binnen. De beurs viel in een schoentje van. één der kinderen. Dat moet de oorsprong zijn van het neerzetten der schoenen bij den schoorsteen, ten einde de geschenken van St. Nico laas te ont vangen. In den loop der eeuwen werden talrijke legenden om de figuur van St. Nicolaas geweven.Bij de kerstening der heidensdhe landen, volgden de brengers van het nieuwe geloof de bekende ge woonte, om de heidensdhe feesten te „kerstenen", d.w.z. aan de heidensdhe fees ten een christelijk karakter en grondslag te geven, waarbij dan nog heidensdhe gebruiken onder gewijzigden vorm be waard bleven. Zoo herinnert de voor stelling van Sint Nicolaas, rijdend op zijn paard over de daken, aan de oud- heidensche voorstelling van Wodan, den dondergod, die op zijn ros door het lucht ruim reed en zoo den donder veroor zaakte. De gedachte, die aan het Sint-Nicolaas feest ten grondslag ligt, is een sympa thieke. Het is het feest van het geven, zonder te verwachten iets te terug te ontvangen, zooals de oude bisschop deed. Het is het geven in stilte, zonder dat de ontvanger weet, van wie het komt, dus uitsluitend om den ontvanger vreugd te bereiden. Dat is de mooie grondgedachte, die in dit „kinderfeest" schuilt. In Nederland is het St. Nioolaasfeest al meer dan 7 eeuwen in gebruik. Vol gens dr. H. C. Rogge, in zijn bekende oud-vaderlands werken vinden we het eerste bericht ervan in een oude Dort- sche rekening van 1360. In de 15e eeuw komen we het St. Nicolaas-brood tegen. Dat is het brood, dat de Grieken oor spronkelijk in zee wierpen, om het kwa de weer te stillen. St. Nicolaas was na melijk de patroon der zeevaarders, vis- schers, kinderen enz. op schutsheilige der handeldrijvende steden. Bij ons o.m. van Stavoren, Kampen en Amsterdam. Dit St* Nicolaas-brood, of, zooals men het in oude tijden noemde: „St. Claes- baecksel" is het zelfde, wat elders St. hij warm en teeder. Zij slikte dapper haar tranen in. „O, als u me maar niet wegstuurt. Ik weet niet waarheen ik zou moeten gaan in het water, dat was ,t eenige", stiet zij snikkend uit. Hij glimlachte om haar kinderlijke wan hoop en toch trof hem die diep. „Nu, nu dat zullen we maar laten, domme, kleine lieveling! Van wegsturen is geen sprake ik moet alleen eerst even be denken, waar en hoe ik je zal onder brengen". Zij sprong plotseling op, sloeg de ar men om zijn hals en lachte en huilde tegelijk. „O, goddank, goddank. Nu hebt u „lieveling' 'gezegd en nu weet ik, dat u me niet weg zult sturen. O, wat ben ik gelukkig! riep zij uit en vlijde zich te gen hem aan. Hij drukte haar aan zijn hart en voel de ziidh half beklemd en half gelukkig. Hij peinsde ondertosschen hoe zich uit deze verlegenheid te redden, zonder haar verdriet te doen. Plotseling kreeg hij een goeden inval. Hij dacht aan zijne vriendin, Maria von Tronsfeld. Hij voelde zich geheel opge lucht. Ja naar haar wilde hij gaan en haar om raad en hulp vragen. Hij was tegen dit geval niet opgewassen. Hij hoopte vol vertrouwen, dat zij alle zwa righeden van hem af zou nemen. Mis schien zou zij zich Rita's lot willen aan trekken, misschien bood zij wel aan het kind bij zich te nemen. Dat zou heerlijk Claes-Coeck genoemd werd. De oor sprong van ons Sint Nicolaas-gebak is dus wel heel oud. In 1403 deelde men te Dordrecht „oonino-, claescoeck en taert aen die kynders op hunne patroon St. Nycolaes" uit. Ook wordt dan melding gemaakt van „amandelbrood" onder de „hoogtijdgiften van St. Niches". Men veronderstelt dat dit amandelbrood het zelfde is als ons massepain, marcepain of wel marsepein. De afkomst van het woord' zou volgens sommigen zijn een verbastering van Marei-panes of Marcus- brood j es, die door de bakkers vroeger op 25 April te Erfurt in Thüringen ge bakken werden, ter eene van den H. Mar cus en ter gedachtenis van zekeren hon gersnood in 1438, toen een brood ter grootte van een ei verscheidene schellin gen kostte. Weer anderen verklaren het woord door het Italiaansche „marzepane" dat be tee kentdicht opeengeperst aman deldeeg. In de 17e eeuw, in vele opzichten een tijdperk van verruwing van zeden, werd het St. Nicolaas-feest hier te lande dik wijls een gelegenheid voor losbandigen tot allerlei uitspattingen. Zoo ontstond een gewoonte, dat op de vooravonden van St. Nicolaas de buurtvrijers en vrij sters bij den bakker bijeenkwamen om goud en zilver op de klaas koek te plak ken. Bij die gelegenheid ging het, bij eet- en drinkgelag en wild gedans, soms zeer buitensporig toe. Het volgende liedje is wel typeerend voor den toon, die op dergelijke „feesten" heerschte. De plak- sters en plakkers zongen: Sinter Claesje bisschop, Set je hooge muts op, Geef de soete kynders wat, En de stouten op him Overheid en kerkeraad maakten ten slotte aan de al te losse vreugde een einde. En zoo leeft nog steeds, in bijna onverbleekte glorie, ons oude, in wezen toch vriendelijke en goedmoedige, St. Ni- coiaasfeest, voort. KOLONIËN. Uit A t j e h Marechaussees hebben in liet Tapa- toeansche een lid van de bende van Aloer- Pakoe neergelegd. Een patrouille legde in Boven-Bakongan twee kwaadwilligen neer, onder wie Teungkoe Nagor. Drie verzetslieden hebben zich te Troe- mon gemeld. STADSNIEUWS. Gemeenteraad. Gistermiddag te 4 uur werd de open bare zitting van den gemeenteraad ge opend. Nadat de voorzitter had medege deeld dat de heer De Looff met kennis geving afwezig was, werd de openbare vergadering gesloten. Bij heropening vroeg geen der leden meer het woord. De gemeenteraad zal Donderdag 9 zijn, dan zou hij Rita kunnen zien, zoo dikwijls hij wilde en zou zij hem niet van zijn vrijheid berooven. Want daar had hij een bijna krankzinnigen angst voor. Plotseling werd hij zeer opgeruimd. „Hoor eens, Rita, ik ga nu dadelijk naar eene groote vriendin van me, me vrouw von Tronsfeld. Haar zal ik om raad en hulp vragen, waar ik je kan on derbrengen. Ik weet immers niet, wat ik met zoo'n jonge dame moet beginnen. Kom, doe nu eerst eens je hoed en man tel af. Dat hebben wij, onpraktische men- schen geheel vergeten. Jij maakt 't je tusschen hier gemakkelijk en wacht tot ik van mevrouw von Tronsfeld terugkom. Ik zal me haasten." Hij nam zelf haar hoed van het don kere haar. Bewonderend rustte zijn blik op de zware vlechten, die om haar hoofd waren gelegd. Hij streek er liefdevol over heen. „Wat heb je prachtig haar,- mijn klein meisje", zei hij verheugd. Zij straalde van geluk en glimlachte vroolijk. En daarbij zag zij er zoo be koorlijk uit, dat hij verrukt was. „Bevalt het u werkelijk, papa? Mama vond het niets mooi. Al mijne zusjes hebben zulk prachtig gouldblond haar, zoo als mama ook had. Ik was altijd la bete noire in de familie. Mama zei altijd, dat ik uwe oogen en uw haar had geërfd en ja ik geloof, dat zij daarom niet van mij hield." „Mama was zeker heel boos op me?" December te half acht n.m. in openbare vergadering bijeenkomen, ter afdoening der navolgende agenda: Ingekomen stukken. Verzoek van de Mij. tot Detailverkoop van Petroleum „De Automaat" om vergunning tot bet plaatsen van een* benzinepomp op gemeen tegrond aan den Westhavendijk. Verzoek van de Mij. tot Detailverkoop van Petro leum „De Automaat" om wijziging der voorwaarden, waaronder aan haar grond aan den Westhavendijk in erfpacht is afgestaan. Verzoek van de American Pe troleum Company om vergunning tot het aanbrengen van een benzinetank in ge meentegrond (in de R. B. v. d. Bosch- straat). Verzoek van de gymnastiekver- eenig.mg „Volharding" inzake gebruik van het gymnastieklokaal der O. L. school C. Verzoek van den heer G. van de Kreke te Serooskerke (W.) om beschikbaarstel ling van een schoollokaal voor het geven van onderwijs in handenarbeid. Voorloo- pige vaststelling der gemeente-rekening en de bijbehoorende bedrijfsrekeningen over 1925. Voorstel tot wijziging der gemeen- tebegrooting voor 1926. Voorstel tot wij ziging der begrooting van het Gemeente- Grondbedrijf voor 1926. 2e suppletoir kohier der Hondenbelasting dienst 1926. Voorstel tot het opnieuw aangaan van een rekening-courantovereenkomst met de Bank voor Nederlandsche Gemeenten. Voorstel tot wijziging van het Raadsbe sluit van 21 October 1926 tot verkoop van grond aan den heer W. J. van Doeselaar. Voorstel tot wijziging der Motor- en Rij- wielverordening. Voorstel tot wijziging der verordening op het beheer van het Ge meente-Gasbedrijf. Voorstel tot uitbrei ding der straatverlichting. Voorstel tot wijziging der verordening op de indeeling der gemeente. Verzoek van het bestuur der R.K. Jongensschool om beschikbaar stelling van gelden ingevolge art. 72 der Lager-Onderwijswet 1920.- Voorstel tot rooiing en verkoop van doode en zieke boomen en tot beschikbaarstelling van hoog stens f650 voor nieuwe beplanting. Voor stel betreffende bij wijze van, werkver schaffing uit te voeren werken. Voorstel om over te gaan tot oprichting van eeln openbaar centraal slachthuis. Afsluiting straten. B. en W. hebben besloten de volgende 'straten te sluiten voor het verkeer met alle motorrijtuigen in de hieronder aange- geaven richtingen: St. Jacobstraat, richting Oostsingel- Oude Vischmarkt; O ssenhoofd straat, rich ting 's Heer Hendrikskinderenstraat-Bees tenmarkt; Opril van de Beestenmarkt, richting Magdalenastraat- Beestenmarkt; 's Heer Hendrikskinderenstraat, richting 's Heer Hendriksldnderendijk-Turfkade. Zal dit voorschrift evenwel volledig zijn dan dient de mogelijkheid te bestaan om ontheffingen te verleenen. B. en W. stellen den raad daarom voor, hiertoe nog een bepaling in het leven te roepen. Sraatverlichting. De gascommissie geeft in overweging vroeg hij. Zij keek hem weifelend aan. „Gezegd heeft zij 't niet maar ik heb 't gevoeld, omdat zij altijd zoo boos werd, als ik over u sprak". „En heb je daardoor geen slechte ge dachte van me gekregen? Zeg 't eens eerlijk?" Zij schudde krachtig het hoofd. neen. Ik heb altijd bij mezelf ge dacht: Papa kon er zeker ook niets aan doen, evenmin als je zelf, dat mama niet van hem hield en daarom van hem weg ging. Zietui, het ging haar misschien met u en mij zooals 't mij ging met mijn stiefvader en mijn zusjes en broertje ik kon niet van hen houden, hoeveel moeite ik mij ook gaf. En toch zei ieder een, dat mijn stiefvader een flink en ach tenswaardig mensch was en mijne zusjes en broertje welopgevoede kinderen wa ren. Ik denk, dit men er niets aan doen kan, als men niet bemind is, evenmin als men niet van sommige menschen hou den kan". Baron Valberg trok Rita naar zich toe en kuste haar op het voorhoofd en op haar vertrouwende, onschuldige oogen. „Mijne lieve, kleine Rita hoe roe rend is 't, dat je ondanks alles, zoo van mij bent blijven houden. Zij vlijde zich tegen hem aan. „Houdt u ook een beetje van mij? vroeg zij smeekend. Hij knikte. „Ik houd veel van je. En wij zullen elkaar steeds nader komen en steeds moer ECMTI ECHTE FMESCHE HEERENBAAI "-Po-aK Voor H.H. Winkeliers legen fabrieks prijzen verkrijgbaar bij E. Verbeem, Goes. om over te gaan tot bijplaatsing van vijf straatlantaarns en wel: een aan den West havendijk;. twee aan den Oosthavendijk in de omgeving van Roosjeshof; twee aan den s Heer Hendrikskinderendijk. B. en W. stellen voor daartoe over te gaan. Een naam Nu de woningen op het terrein aan den Westhavendijk voor de minst-gesitueerden, speciaal voor hen, die door ontruiming van onbewoonbaar verklaarde woningen dakloos zouden worden» hare voltooiing naderen zal het noodig zijn het tusschen die woningen gelegen pleintje van een naam te voorzien. In aanmerking nemende, dat in de on middellijke nabijheid de Pieter Jasperse straat ligt, stellen B. en Wi den raad voor bedoeld pleintje den naam te ge ven van „Pieter Jasperseplein". Rekenmethode. Het schoolbestuur der r.-k. Jongens school verzoekt om, ingevolge het bepaal de bij artikel 72 der Lager Onderwijswet 1920, een bedrag van f 116,50 beschikbaar te stellen voor aanschaffing van een nieuwe rekenmethode aan die school. Deze aanvraag is in wezen dezelfde als die, waarop den raad 18 Maart 1926 afwijzend heeft beschikt op grond van het feit dat, waar door het betrokken schoolbestuur 'het „versleten zijn" van de thans in gebruik zijnde methode naar vo ren is gebracht, de kosten van vervanging uit de exploitatiekosten behoorden te worden bestreden. Daar ook den inspec teur van h et lager onderwijs in de inspectie Goes gebleken is, dat met de aanschaf fing der rekenmethode bedoeld wordt eene geheel nieuwe welke nog nimmer aan de van elkaar gaan houden. Maar nu zal ik eerst naar mevrouw von Tronsfeld gaan." Hij nam haar mantel aan en ging naar de deur om te bellen. „Papa!" riep een schuchtere, zachte stem hem na. Hij keerde zich om. „Wat wil je, Rita?" Haar gelaat werd gloeiend rood. „Och, papa! Ik heb zoo'n honger sedert vanochtend heb ik niets ge geten. Ik had alleen een paar biscuits in mijn kamer. En ik had maar precies geld^ genoeg om een spoorkaartje en een rijtuig te betalen". PI ij lachte. „Mij n arm, klein meisje. Moest je zelfs honger lijden? En ik dacht er zelfs niet aan je wat aan te bieden. Waarom heb je het niet dadelijk gezegd? „Zoolang ik'niet wist of u mij hou den wilde, merkte ik uit angst niet, dat ik honger had. Maar nu voel ik 't in eens zoo erg." „Dan verwondert het me niet, dat je er zoo bleek uitziet. Nu wacht maar één oogenblik, dan zal ik je wat lekkers la ten brengen. Daaraan zal 't niet ontbre ken. Wij zullen zoo dadelijk samen thee drinken, die zeker voor mij al gereed gemaakt is. En ik zal voor jou nog een warmen schotel laten brengen. Ik houd je gezelschap, 't komt er op een half uurtje niet op aan." (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1926 | | pagina 1