tl behoort mijn hart
N°. Ui.
Maandag 29 November i926
115s Jaargang.
Onze St. Nicolaas-
Prijsvraag:.
FEUILLETON
Vergeet niet
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave NaairJooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiên worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Door een vergissing is in ons ar
tikel van Zaterdag tweemaal de regel
geplaatst
fi straat, terwille van de puzzle. Daarom
Eén van de twee regels moet
natuurlijk vervallen.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Duitschland en Frankrijk.
In de zitting van den Duitschen rijks
dag heeft dezer dagen minister Strese-
mann een rede gehouden, die volgens
Fransche bladen niet bijster in den smaak
gevallen is van minister Briand, die de
Duitsche opvatting omtrent de ontwape
ning en opheffing der militaire controle
niet deelt. De Duitsche minister heeft
beweerd: le. dal Duitschland's ontwape
ning voltooid is en dat de geallieerde
controle-commissie onverwijld moet ver
dwijnen; 2e. dat de geheime bonden
een bnnenlaodscheaangelegenheid van
Duitschland is; 3e. dat de ontwapenings
toestand van het „Reich" afhankelijk ge
maakt moet worden van de algemeene
ontwapening; 4e. dat Duitschland niet ver
plicht is het controle-plan van den Vol
kenbond te erkennen; 5e. dat de politiek
van Lccarno de ontruiming van het Rijn
land tengevolge moet hebben.
Briand heeft in zijn jongste onderhoud
met den Duitschen gezant von Hösch
er op gewezen,, dat hij geen enkele van
deze beweringen kan bekrachtigen. Al
leen de Gezantenraad kan vaststellen, of
de militaire voorwaarden zijn vervuld en
daarop de geallieerde controle opheffen,
maar eerst na oplossing van de nog han
gende geschilpunten.
De geheime bonden worden door de
mogendheden als een gevaarlijke bedrei
ging van den vrede beschouwd. De ont
wapening van Duitschland is geregeld
door het verdrag van Versailles en niet
verbonden aan den militairen toestand van
andere staten. Duitschland heeft schrif
telijk zijn toestemming tot 't Volkenbond-
cointrole-plan gegeven. De bezetting van
Rijnland tenslotte is volledig door het
verdrag van Versailles geregeld en uit
drukkelijk bekrachtigd door het pact van
Locarno.
Uit bovenstaande volgt, dat er nog al
tijd een Fransch-Duits ch meeningsver-
6chil is, hetgeen op de a.s. Volkenbonds
raad-bijeen komst op 6 December te Ge
neve tot een geanimeerd debat kan leiden.
Duitschland poogt de hulp van Italië
te verkrijgen, hetgeen in zoover gelukt
zou zijn, dat Italië zich in het ontwape-
ningsvraagstuk aangesloten heeft bij de
Engelsche opvatting, welke, zooals be
leend, meer het Duitsche dan het Fransche
standpunt naderbij komt.
Alvorens de Volkenbonders vergaderen,
17
door
Hod wig CourthsMahler,
Getroffen keek hij haar aan en snel
op haar toeloopend vroeg hij, geheel in
de war, nog eens
,,Rita? Dat is toch niet waar neen
dat kan niet
Z knikte heftig met het hoofd.
„Ja, papa! Rita Valberg uwe doch
ter Rita."
Als versuft zonk baron Valberg in
een stoel neer.
„Werkelijk? Mijne kleine Rita? Dat
is eene verrassing eene groote ver
rassing?"
Zij vouwde de handen smeekend sa
men.
„Maar u verheugt u toch wel een beet
je, dat ik bij u gekomen ben? Toen ik
u voor 't laatst zag, zei u: Als je groot
bent, kleintje, dan kom je me opzoeken.
Weet u dat nog, lieve papa?"
Zoo vreemd klonk hem dit „lieve papa'
in de ooren. 't Was hem zonderling te
moede, hij voelde zich beklemd en ver
heugd tegelijk.
„Zoo dat heb je dus onthouden, dat
heb je niet vergeten in al die lange ja
ren, sedert ik dat tegen je gezegd heb?
is een tusschenspel te Parijs aangekon
digd Chamberlain zal volgende week een
paar dagen in de Fransche hoofdstad
vertoeven en daar met Briand en Poin-
caré conferaeren.
Verwant wordt, dat ook de Ita-
liaansche gezant van de partij zal zijn
en dat er belangrijke onderhandelingen
gevoerd zullen worden over de Duit
sche ontwapening en de vervanging
der militaire controle.
Uit de Engelsche mijnen.
De Schotsche mijnwerkersconferentie
heeft de voorwaarden der overeenkomst
definitief goedgekeurd en den mijnwer
kers instructie gegeven Maandag overal
waar dit mogelijk is, het werk te hervatten.
In Northumberland hebben de mijnwer
kers met groote meerderheid van stemmen
besloten de voorgestelde regeling te aan
vaarden. Er is instructie gegeven het werk
terstond te hervatten.
De gasoorlog.
Het jaarverslag van den chemischen oor
logs dienst der Vereenigde Staten onder
leiding van generaal Fries wettigt niet
de verwachting, dat gassen, die in staat
zijn de heeie bevolking van een dorp te
verdelgen, in toekomstige oorlogen zullen
worden gebruikt. Het rapport zet uiteen
dat de onderzoekingen hoe langer hoe
meer zullen doen blijken, dat de chemi
sche oorlog zich in de toekomst meer zal
ontwikkelen in den zin van toepassing van
het gebruik van de reeds bekende chemi
sche producten, dan in de richting van uit
vinding van machtiger chemische producten
t
Door den verrekijker.
In de staten Parana en Santa Ca-
talina (Zuid-Amerika) is een revolution-
naire beweging uitgebroken. De regee-
ringstroepen hebben een honderdtal rebel
len, die Guarapuara, in Parana, veroverd
hadden en waren begonnen met het doen
van heffingen van de kooplieden, op de
vlucht gedreven.
In China is het nog alles behalve
rustig. Uit Hankau wordt gemeld, dat er
talrijke ernstige onlusten zijn uitgebroken
en dat er zich een tegen de vreemdelin
gen gerichte beweging openbaarde. De
Japanners worden min of meer geboycott.
De Vesuvius is aan het werken, de
krater werpt steeoen en lava uit, De vlam
men stijgen zeer hoog ten hemel en op
zeer verren afstand hoort men het ge
rommel. Onder de bevolking van de dor
pen: om den Vesuvius heersdht een paniek.
KOLONIËN.
De communistische relletjes.
Wat nog verwacht wordt.
Volgens de „Tribune" heeft de heer
Samaoen, de vertegenwoordiger der Per-
serikatan Kommunist India, die in den
vroeg hij nog altijd weifelend en on
zeker.
„Neen, dat heb ik niet vergeten, ik
heb er altijd aan moeten denken. Maar
zegt u mij nu eens bent u een beetje
blij, dat ik bij u ben gekomen?"
Hij keek haar weifelend aan.
„Ja, natuurlijk ben ik blij heel
heel blij. Maar ik ben natuurlijk erg
verrast en een beetje in de war. Wij
hebben elkaar in zoo lang niet gezien.
Ik herkende je niet. Dus ik heb zoo n
groote dochter! Ik zag je nog altijd
voor me als het kleine meisje, dat ik
jaren geleden voor het laatst zag
mijn lieve, kleine Rita, in een kort jurkje'
en met lange krullen. En nu eene
jonge dame! Ja, ja de tijd heeft ïn-
tussohen niet stilgestaan. Maar ik ben
toch erg blij, dat je me niet vergeten
bent en dat je me nu opzoekt. Je bent ze
ker op eene doorreis hier?"
Nog nooit in zijn leven had baron Val
berg zich zoo onzeker gevoeld tegenover
eene dame en deze dame was nog wel
zijne dochter.
Zij schudde het hoofd. „Neen, papa,
niet op eene doorreis. Mama is gestor
ven".
Hij knikte. „Ja, dat heb ik in de cou
rant gelezen. Als ik geweten had, dat
de herinnering aan je vader nog niet was
weggewischt, dan zou ik je wel geschre
ven hebben".
Zij zuchtte. „O, daarom liet u in
't geheel niets van u hoornen".
„Zeker, kind, ik wilde je rust niet
verkiezingsstrijd hier te lande ook rede
voeringen gehouden heeft, in de -verga
dering der executieve van de communis
tische internationale te Moskou o.m. het
volgende gezegd:
„De opstand in Indonesië beteekent
een werkelijken burgeroorlog! Dertig
procent der 55 millioen bevolking van
Indonesië is geproletariseerd. De ellen
dige looraen hebben een reeks van sta
kingen doen uitbreken, die door de re
geering bloedig worden onderdrukt. In
Indonesië bestaat geen nationale bour
geoisie. De Leiding der nationale beweging
is in handen der communistische partij.
De huidige opstand beteekent het be
gin van het einde van het Hollandsche
imperialisme. De overwinning der Kan
ton-troepen had een geweldigen invloed
op de opstandige beweging van Indonesië.
De huidige opstand is nog slechts de aan
vang van een reeks opstanden, die de
bevrijding moeten brengen!"
KUNST EN WETENSCHAP.
Vinding op scheepsgebied.
De heer Meindersma, ir. te Rotter
dam, heeft een nieuwen, vinyormigen voort
stuwer voor schepen uitgevonden, die op
een willekeurige plaats aan de kiel kan
worden aangebracht. Deze voortstuwer
heeft volgens den uitvinder groote voor
deden boven de schroef. Hij zou twin
tig procent grooter rendement géven, een
kortere scheeps-as moodig, kraagblokk^n,
roer en tunnel overbodig maken en ster
ker zijn dan een schroefblad. De machine
zou geen omkeerbewegimg meer noodig
dig hebben; besturen en manoeuvreeren
zouden er van de brug af mogelijk door
worden en door dit alles zouden repara
ties veel minder geld kosten dan tegen
woordig en de exploitatiekosten dalen.
De nieuwe vinding lean op alle vaar
tuigen in het water zoowel als in de
lucht worden toegepast.
PROVINCIE-NIEUWS.
Wemddinge. Vrijdag werd ten over
staan van den notaris H. W. NeerVoort
te 's Gravenpolder, voor de ervan van
VeenKooien, in het openbaar ver
kocht een huis met schuurtje en bouw
land aan den Kanaaldijk, groot 11 A.
95 c.A. Kooper werd de heer J. Weber
te 's Gravenhage voor f3200,
Wolfaartsdijk. Donderdagavond hield
de vereenigimg Landbouw en Veeteelt haar
najaarsvergadering, die werd bijgewoond
door 38 leden. Mede was aanwezig den
heer Kielstra, secretaris der Z. L. M.
Als bestuursleden werden herkozen de
hearen J. Lindenbergh en M. J. Mol en
in de vacature door het bedanken van
den heer J. Koert, de heer A. Koert.
De heer J. Koert, die gedurende 26 jaar
bestuurslid was, werd hartelijk dank ge
bracht voor al wat hij in die jaren voor
de vereenigimg heeft gedaan. Hij werd
onder applaus der vergadering tot eere
lid benoemd. Als lid der commissie van
verstoren en je niet in tweestrijd bren
gen."
Haar oogem keken hem gelukkig aan.
„O, ik wist wel, dat u mij niet beele-
maal vergeten zoudt zijn".
„Neen, zeker niet. Het doet me leed
voor je, dat je je moeder hebt verloren.
Het was een groot verlies voor je, dat
je zeker veel verdriet doet".
Rita streek over hare oogen. Een har
de, pijnlijke trek lag om den jongen,
weeken mond.
„Mama hield niet erg van me. Mijn
jongere zusters en broer waren haarveel,
veel liever. 'Zij zijn ook allen veel knap
per en liever dan ik. Allen zoo blond
en rose als mama was. En ik kon
niet zoo aanhankelijk zijn voor mama
als zij waren."
Er lag een stille klacht in deze op
zachtem toon geuite woorden. Het werd
baron Valberg warm om het hart onder
den treurigen blik uit de donkere kim-
deroogen.
Hij zou Rita graag getroost en ge
liefkoosd hebben, maar hij voelde zich
zoo onbeholpen, zoo onzeker in deze
omstandigheid, die hem zoo verrast had.
„Dat is heel treurig voor je, mijn
arm kind. Maar zeg me nu eens, hoe
komt Ihiet, dat je me nu komt opzoeken.
Heeft men je dit toegestaan? je hebt
toch, hoop ik, niet alleen gereisd, zonder
geleide? Hoe lang wilde je hier blij
ven?"
Hij vroeg dit gedwongen, daar hij niet
wist op welken toon hij tegen zijn kind
aankoop werd herkozen de heer J. A.
Koert; tot lid der oommissie tot nazien
der rekeningen werd gekozen de heer J.
A. Klompe, zulks inplaats van den heer
J. C. Koert, die niet herkiesbaar was.
De heeren J. A. Klompe, A. Sinke en
I. A. N. van Oeveren werden aangewezen
tot leden eener weide-commissie, inge
steld op verzoek van de Zeeuwsche com
missie, waarvan de Landbouwconsulent
voor Zeeland voorzitter is.
De rekeningen van de musschenbestrij-
ding werden goedgekeurd. Oud-Sabbinge
had een saldo van f79,13, Oostkerke van
f34,44, Besloten werd met de musschen-
bestrijding voort te gaan.
Verder werd op voorstel van het be
stuur besloten de herdenking van het 50-
jarig bestaan der vereeniging op 15 Fe
bruari a.s. feestelijk te vieren. De agen
da voor de algemeene vergadering der
Z. L. M. lokte een uitvoerige discussie
uit, waarbij in het bijzonder de heer
Kielstra een duidelijke uiteenzetting gaf
van de aangelegenheid suiker-industrie-be
scherming. Het slot van de beraadsla
ging was dat aan de 4 afgevaardigden
een vrij mandaat werd gelaten.
Voorts werd medegedeeld dat van het
Centraal Bureau als winstaandeel in con
tanten was ontvangen f 182,40. Aan het
bestuur werd machtiging verleend aan dit
geld een. bestemming te geven. De heer
Kielstra lichtte de vergadering uitvoerig
in over de financieele toestand van het
Centraal Bureau.
Ter illustratie dient dat de vereeni
ging rechtstreeks van genoemd Bureau
aankoopt, en niet meer overgaat tot de
gewone aanbesteding. Ook werd beslo
ten tot gemeenschappelijke aankoop van
benzine. De commissie van aankoop zal
een en ander regelen.
Tot slot werden een drie-tal verslagen
uitgebracht over genomen proeven. Door
den voorzitter J. Lindenbergh en den
heer A. C. J. Noteboom over tarwe-varië
teiten en door den secretaris C. van der
Slikke met maaigel-variéteiten. Aan het
einde nam de voorzitter met een har
telijk woord afscheid van den heer Kiel
stra bij zijn vertrek naar 's Gravenhage
op 1 December a.s. De vergadering stem
de met deze woorden in door applaus.
Den heer Kielstra dankte met een we
derwoord voor de hartelijke woorden tot
hem gericht.
BINNENLAND.
Het spoorwegongeluk bij Leiden.
Teneinde nadere inlichtingen te ver
krijgen omtrent de oorzaak van het te
Leiden plaats gehad hebbende goederen-
trein-deraillemenj, heeft het rHjbl.' zich
tot ir. H. P. Maas Geesteranus, hoofd
ingenieur, cbef van den dienst van weg
en werken der Ned. Bpoorwegen gewend
Deze deelde het volgende mede
Inderdaad staat dit laatste ongeval in
verband met aanbrengen van een nieuwen
wissel ter plaatse. De oude wissel was
gedeeltelijk gedemon eerd, zoodat deze
als wissel dan ook buiten dienst was
moest spreken.
Zij klemde met een hulpeloos smee
kenden blik die honden samen.
„Ja ik ben alleen hier en
ik wil voor altijd bij u blijven. Ik wil u
alles vertellen. Thuis heeft niemand ge
weten wat ik van plan was. Ik ben stil
letjes weggegaan en ik heb een brief
achtergelaten, waarin ik mijn stiefvader
en zusters en broer heb meegedeeld, dat
ik naar mijn lieven vader ging. Uw adres
wist ik, ik had altijd heimelijk de plaat
selijke bladen gekocht en daarin steeds
bij groote feestelijkheden uw naam ge
lezen. En de koetsier, die mij van het
station hierheen bracht wist ook dade
lijk de straat, waar u woonde'
Zij zei dit alles half verlegen, half
triomfantelijk.
Hij streek zich over het voorhoofd,
alsof hij 't heel warm had.
„Maar, kind, mijn lief kind
hoe onbezonnen! Waarom deed je dat?
Groote tranen blonken plotseling in hare
oogen en vielen in heldere druppels over
hare wangen.
„Niemand hield daar van me. Ik was
altijd zoo alleen sedert grootmama dood
is en ik in het huis van mijn stiefvader
kwam. Hij 'nam mij niet graag in zijn
gezin op. Enik verlangde zoo erg
tiaar u."
Een zonderling warm gevoel ontwaak
te, bij deze tranen en deze treurige woor-
djen, in het hart van baron Valberg.
„Niemand hield van mij". Hoe aan
grijpend kwam die klacht over deze jonge
bij he boodschappen doen, een doos Pu-
rol mede te brengen. Elk oogenblik van
den dag komt het in Uw gezin te pas.
gesteld. Bovendien mocht, in verband met
de v erkzaamheden, slechts in één richting
gereden worden. Men heeft reeds kunnen
lezen, dat de bewuste goederentrein de
laatste was, die over den ouden wissel
zou worden geleid. Onmiddellijk na het
passeeren van dezen trein zou de nieuwe
wissel morden ingelegd.
C p de vraag aan den heer Maas Gees-
teranus, of de demontagewerkzaamheden
dan ook te ver doorgevoerd konden zijn,
zoodat hieraan het ongeluk te wijten zou
zijn, kon deze nog geen definitief ant
woord geven. i\raar zijn mtening was de
wissel niet te ver gedemonteerd. De ver
klaring van het ongeluk op te sporen,
zal de taak zijn eener ambtelijke com
missie, die door de spoorwegen is inger
steld en vermoedelijk binnen veertien
dagen wel met haar rapport gereed zal
komen.
Vast staat in ieder geval, dat dit
déraillement geen enkele overeenkomst'
vertoont met het ongeluk bij „De Vink".
Van een minder goeden toestand van het
ballastbed is hier geen sprake, bovendien
heeft de laatste ontsporing op een geheel
ander baanvak plaats gehad, dan die bij
„De Vink'', terwijl ook een andere
ingenieur en opzichter met het toezicht
op dit baanvak belast waren.
Van de zijde der spoorwegmaatschappij
verneemt het ^Hbl*, dat de ontsporing
bij Leiden toe te schrijven is aan een
onvoorzichtige werkwijze van een of twee
ambtenaren bij het vervangèn van een
wissel door een anderen. De toestand van
den spoorweg ter plaatse had dus met
het ongeval niets te maken.
Voor 100.00U francs juweel en
vermist.
Bij de politie te Den Haag heeft mevr.
V., uit Parijs, aangifte gedaan, dat zij uit
haar handtaschje een schildpadden-doosje,
bevattende voor frs. 100 000 juweelen en
twee bankb Ijetten van f 100 vermist.
Zij kwam om 5 uur Vrijdag uit Parijs
aan het station Hollandsche Bpoor aan.
In den trein was het doosje nog aanwezig.
Up het Stationsplein ontdek-e mevrouw
V., dat het taschje openstond en het
doosje er uit verdwenen was De juweelen
bestaan uit een stel oorhaugers, een sier
speld en een collier, allen bezet met dia
mant, gevat in platina.
Het is mogelijk, dat hei gladde schild
padden-doosje uit de tasch gegleden is,
De kans bestaat evenwel ook, dat een
dief de tasch heeft opengemaakt en het
doosje er uit gerold heeft.
Kannibalisme.
In de gemeente Hoensbroek kregen
mijnwerkers twist, die in een vechtpartij
ontaardde. Een der vechtersbazen beet zijn
tegenstander een flink stuk van den neus af.
lippen en hoe droevig zagen die voch
tige kinderoogen tot hem op. Hij stond
op en trad op haar toe. Zacht legde hij
zijn hand onder haar kin en hief haar
hoofd op.
„Mijne arme, kleine Rita?" zei hij en
voor 't eerst begreep hij, dat zijne schei
ding een diepe schaduw geworpen had
op den levensweg van zijn kind.
Zij greep zijne hand en kuste die.
Een vroolijke glans kwam in hare oogen.
„U houdt van me, paipa, is 't niet?"
„Ja, mijn arm kind."
Zij zuchtte diep.
„O, dat wist ik wel, hoewel iedereen
zei, dat het niet zoo was. Iemand op
de wereld moet toch van me houden.
Mijn stiefvader heeft zijne kinderen ook
zoo lief. Maar mij mocht hij niet lijden.
Ik was voor allen een vreemde. Ook
voor mama. Zij was heejpimiaal niet blij,
toen ik na grootmama's dood, bij haar
kwam. En toen ik haar naar u vroeg en
haar steeds smeekte mij wat van u te
vertellen, noemde zij mij een akelig kind
en zond mij naar mijn© kamer. O,
en ik wilde u zoo dolgraag weerzien.
Ik vroeg mama mij naar u toe te laten
gaan. Maar toen werd zij zoo boos,
zoo boos! En ik had maar één troost
en dat waren uwe woorden: Als je groot
bent, kleintje, dan kom je bij me. Daar
aan heb ik me altijd vastgeklampt, als
't me te moeilijk werd. En nu ben ik naar
u toe gereisd. Niet waar, papa, u houdt
van me?
(Wordt vervolgd).
