Grinnik-Pilletjes
Voor de Jeugd.
Iemand, die niet veel haar op zijn hoofd
had, bespotte een anderen kaalhoofdige,
omdat deze een pruik droeg.
„Zie eens, hoe ikaal ik ben!" sprak hij;
„maar 't komt niet bij me op, om een!
pruik te dragen".
„Dat wil ik graag gelooven", zei de
ander; „een leege schuur heeft geen dak
noodig!"
President: „Staat gij in eenige familie
betrekking tot den beschuldigde?'
Getuige: „Dat weet ik niet,
r!"
President: „Wat! Weet je dat niet?"
Getuige: „Neen; ik ben een vondeling
moet u weten'
„Ik rook niet meer. Ik heb gehoord,
dat tabak iemands geheugen totaal
ruïneert".
„Is dat waar?"
„Ik heb het gelezen".
„Kun je mij vijf-en-twintig gulden lee-
nen
Een boerenknecht zei, dat hij soms vijf-
en-twintig uur op een dag werkte.
Toen men hem aan het verstand tracht
te te brengen dat dit niet kon, omdat dag
en nacht maar vier-en-twintig uren heb
ben, antwoordde hij
„Nou ja, maar ik sta ook een uur
vóór zonsopgang op".
In de Kalverstraat te Amsterdam stond
een heer te kijken naar de uitstalling van
een vischkooper.
Zijn hond knoopte kennis aan met een
paar enorme levende kreeften, die in een
korf lagen, met het gevolg dat een dier
kreeften zich aan zijn staart vastklemde
De hond zet het op een loopen, zonder
zich van zijn teederen last te kunnen
ontslaan
De koopman snelt de deur uit
„M'neer!" roept hij; „m'neer je hond
fluit je hond!"
„Dank je", zegt de heer, „fluit jij
je kreeft!"
„Och", zegt m'neer, „wilt u even mijn
paard vasthouden?"
„M'neer! Ik ben lid van den ge
meenteraad."
„Geen bezwaar. U ziet er eerlijk uit.
Daar waag ik het op."
Dame: De man, dien ik zal hu
wen, behoeft niet gefortuneerd te zijn.
Heer: Deze eigenschap, mejuf
frouw, bezit ik, zonder mij te vleien,
in rijke mate.
Oude dame: Je moogt niet met
vuil naar de menschen gooien,versta je!
Jongen: Moet ik dan wachten, tot
ik een auto heb?
aanvankelijk niet konden worden voorzien,
maar die voor den waterontvangenden
polder deze uitoefening dermate bezwarend
maken, dat onveranderde handhaving der
regeling onbillijkheid zou veroorzaken.
Ged. Staten hjijven het daarom noodig
achten, dat ook van de besturen van
waterontvangende, voorgelegen polders het
initiatief tot eene nieuwe regeling inzake
den doortocht van polderwater kan uit
gaan. Bovendien berust bij geschillen
daaromtrent de beslissing bij Ged. Staten.
GEMENGD NIEUWS.
Dranksmokkelarij.
Na een jacht in volle zee tot op 225
K.M. uit den Amerikaanschen vasten wal
hebben Amerikaansche torpedo-jagers van
de kustwacht een Duitsch schip aangehou
den, en met een sterke wacht aan boord
naar New-York gebracht.
Nader wordt bekend ge-maakt, dat het
aangehouden schip 100.000 kisten Schot-
sche whiskey aan boord bad, tot een
gezamenlijke waarde van 1.000.000.
De Amerikaansche autoriteiten bewaren
het stilzwijgen over de redenen, die haar
ertoe hebben gebracht, zoo ver van de
Amerikaansche kust over te gaan tot de
aanhouding van het schip in kwestie. Er
bestaat geen enkel verdrag tus schen de
Vereenig de Stoten en Duitschland dat de
aanhouding van een Duitsch schip buiten
de driemijlszone zou kunnen wettigen.
Een groote diamant.
De „Daily Mail" zegt dat de Golden
Dawn (Gulden Dageraad), een van de
kostbaarste diamanten die ooit gedolven
zijn, op 1 December bij Christy te Lon
den geveild zal worden. De man die
hem in 1913 dicht bij de bekende mijnen
van Kimberley had gevonden, heeft hem
totdusver niet op de markt gebracht.
Minnesmart.
Een jeugdig vrouwelijk advocaat heeft
Zaterdag in een van de gangen van het
paleis van justitie te Parijs groote op
schudding verwekt door een revolver te
voorschijn te halen, op haar hart te zetten
en af te drukken. Een van de mannelijke
omstanders ving het meisje in zijn armen
op en de geneesheer van het hof was da
delijk bij de hand om haar bij te staan.
Het schijnt, dat de advocate verliefd was
geworden op een mannelijke collega, die
haar liefde niet beantwoordde. Men heeft
hoop haar in het leven te houden.
Droog Amerika.
Groote verrassing is gewekt door de
mededeeling, dat het Amerikaan che de
partement van financiën aan het Congres
zal voorstellen onder de auspiciën der
regeering, een maatschappij op te richten,
voor den aankoop van alle alcoholvoor-
raden in particulier bezit en voor de ver
vaardiging van alcohol, benoodigd voor
geneeskundige doeleinden. De directie de
zer maatschappij zou door de regeering
benoemd moeten worden, die tevens toe
zicht er op zou houden, dat de, winsten
der maatschappij zoodanig blijven, dat
liet publiek verzekerd kan zijn van rede
lijke prijzen.
Minister Mellon, die eenigen tijd gele
den nog sterk geltan t was .tegen eiken
aankoop van particuliere alcoholvoorra-
den door de regeering, steunt, volgens de
„Times", het huidige plan. Hoewel er
nog geen bijzonderheden bekend zijn, is
het duidelijk, dat er voor dit plan gewel
dige financieele middelen vereischt wor
den. Alleen de aankoop der particuliere
voorraden, die ongeveer 15.000.000 gallen
beloopen, zou bij de huidige prijzen niet
minder dan 150.000.000 dollar vereischen.
Ten gunste van het plan wordt aange
voerd, dat een gecentraliseerde regee-
ringscontrole voorkomen zal, dat genees
kundige alcohol als genotmiddel wordt
verkocht, wat nog al eens geschiedt. Van
de zijdé der fanatieke „drogen" moet
heftige oppositie tegen het plan van de
schatkist worden verwacht. Aan den an
deren kant zal eveneens verzet bestaan,
daar men in dit plan een begin ziet van
de fabricage en den verkoop van alcohol
door de negeer ing.
Een geheimzinnig drama.
Noisy-Rudignon, een lief dorpje in het
Fransch departement Seine-et-Marne, werd
in opschudding gebracht door een ophef
makende en tevens geheimzinnige moord
zaak. De alom geachte landbouwer Eugè-
rne Perthuison, 45 jaar oud, werd Donder
dagavond in zijn bed vermoord gevon
den. Perthuison en zijn 31-jarige vrouw
Lucile waren om 6 uur 's namiddags
in de dorpsherberg aangeloopen. Rond
8 uur keerden ze huiswaarts. Hun wo
ning ligt heelemaal benoorden bet dorp
je. Ze is, evenals de tuin, die het om
ringt, omsloten met een haag van struiken
en boompjes. Terwijl haar man zich te
bed legde, beredderde mevr. Perthuison
nog een en andere huishoudelijke aan
gelegenheid.
'Het was 8 uur 25 toen ze even in den
tuin ging. Geen tien minuten later keerde
ze naar binnen Jerug en vond haar man
levenloos uitgestrekt op den buik, het ge
zicht in het hoofdkussen gedrukt, badend
in een plas bloed.
De ongelukkige \yas van achteren neer
slagen met een moordtuig, dat heel de
basis van den schedel had gespleten, te
vens een diepe wonde veroorzakend van
30 c.M. lengte tot in het midden van het
onderkaaksbeen.
Toen ik terug in huis kwam*, heb ifeï
een schaduw zien heenvlieden, langs de
voordeur. Dat is al wat ik gezien héb.
Dadelijk ben ik naar de buren geloopen,
daarna naar de cinema, waar mijn schoon
zuster was". Zoo verklaarde de vrouw.
Deze verklaring hield ze trouwens
staande tegenover de gendarmen en ma
gistraten. Ondertusschen staat het al vast,
dat er geen diefstal mee gemoeid was. Er
was trouwens al zeer weinig te stelen bij
het als arm bekend staand gezin, en er
wordt dan ook geen cent vermist.
Wraakneming? Ook dat is weinig
waarschijnlijk, want men kende van het
slachtoffer geen vijanden.
Bij de eerste opsporingen werd in een
put in den tuin, een zware hamer met
eshoekigen kop en houten steel gevon
den. In een stalletje staat 'n schrijnwer
kersbank, waarop een spanijzer lag, met
bloed bevlekt. Ook bloedvlekken op een
klein houten hamertje, niet ver vandaan.
Mevr. Perthuison nu verklaart den dag
tevoren konijnen in het stalletje te heb
ben gedood. Daarbij zóu ze zich echter
niet van de daar gevonden, bebloede voor
werpen hebben bediend, wel van een
hamer, die in de keuken werd gevonden,
en die enkel een bloedspoor droeg.
De echtelingen Perthuison hadden een
zeer kwaadaardigen, trouw wakenden
hond. Het staat vast, dat die hond Don
derdagavond, op het oogenblik van den
moord, met haar is naar buitengegaan en
dat hij niet heeft geblaft.
'Drie maanden geleden herbergde het
gezin, enkele dagen lang, werklieden, die
.tijdelijk in de buurt werkzaam waren.
Onder hen bevond zich een vreemdeling,
een Pool, die een maand geleden ver
trok, en, tengevolge van een verkeers
ongeval in het gasthuis te Montereau moest
worden opgenomen. De Pool werd onder-
gd, maar tot nog toe werd zijn alibi
juist bevonden. x h
Een duur k o n ij n.
De rechtbank te Bourg heefo drie auto
handelaars uit Lyon, die 's nachts „ge
jaagd* hadden met behulp van de lichten
van hun auto goelijk .^troopers wel met
£en //lichtbak' werken veroordeeld tot
15 dagen gevangenisstraf ieder, echter met
opschorting van de uitvoering van het
vonnis, herder hebben de heeren elk dui
zend gulden boete gekregen en gedurende
vijf jaar zal het hun verboden zijo een
jacht ac e te bezitteu. Ze moeten geza
menlijk duizend frank betale i aan een
groote vereeniging van jagers, die zich
civiele partij had gesteld. 1 e auto en het
geweer, waarmee de strooperij is gepleegd
zijn inbeslag genomen, de auto kan tegen
storting van tienduizend frank, het ge
weer tegen storting van zeshonderd frank
worden vrijgemaakt. Op het oogenblik
dat deze wildgerechte jagersmannen bij
hun nachtelijk bedrijf werden betrapt,
waren zij in het bezit van één konijntje,
dat hun strooperij hun had opgebracht.
Overhaaste eerbewijzen.
Men is m Sowjet Rusland zeer haastig
met het eeren van levende of overleden
volksleiders, door hun namen te geven
aan openbare instellingen van verschil-
leuden aard. Blijkbaar echter is men al
even haastig met hetterugnemen van
burgerlijke eerbewijzen getuige het feit,
dat men dezer dagen de Zinowjef univer
siteit te St. Petersburg heeft herdoopt
in „communistische universiteit van.St
Petersburg'. Dit besluit is, volgens de
Krasnaja Gazeta genomen na een stem
ming onder de studenten, waarbij de
overgroote unerderheid voor de boven
vermelde naamsverandering was.
De ontvluchte apeu.
Bimbo, een van de nog op vrij //han
den" losloopende apeu, is W oensdag»
ochtend te Rugby een afstand van
125 K.M. van l onden - gepakt, toen
hij keurig netjes uit een eerste klasse
coupé van den eersten trein uit Londen
stapte Waarschijnlijk is dit de aap die
zich op den trein naar Paddington had
laten vallen Sandy en Franco zijn nu
nog in vrijheid, aar men is hen waar
schijnlijk op het spoor, aangezien de
eigenaar van een porseleinwinkel in Lon
den is komen aangeven, dat zijn heele
magazijn overhoop was gehaald zonder
dat iets gestolen was De dieren hebben
waarschijnlijk in dat magazijn naar voedsel
gezocht.
Ongeluk met een zweef
poor
„.Vrijdagavond gebeurde er in de buurt
vau Marechioro (Italië) een ernstig onge
luk. Op een eilandje voor de uiterste punt
van kaap Posilippo staat e n villa, die
door dr Grumbach e» barones Parisch wordt
bewoond. De rots, waarop de villa staat
wordt door een tijdens den oorlog ge
bouwd zweefspoor, met het vasteland ver
bonden Vrijdag reden barones Parisch en
dr. Grumbach in een wagen van de zweef
sjoor naar de ro's Midden boven de zee
sprong de barones uit den wagen en ver
dronk. Haar lijk werd Zaterdag door vis
schers gevonden. Waarschijnlijk is dr.
rumbach de barones nagesprongen om
haar te redden, want van hem heeft men
niets meer gezien. (Volgens een bericht
van de //Corriere delle Sera' hoorde een
zeeman, die ooggetuige van 't ongeluk
was, dr. Grumbach om hulp roepen, ver
loor hem echter door dfe duisternis uit 't
oog.) Dr. Grumbach, die 40 jaar oud is
is te Bazel geboren (volgens de Corriere
della Sera was hij Duitscber) Hij was
arts en speci list voor longziekten Een
jaar geleden leerde hij de barones, die
uit een oude Du tsclre familie storat,
kennen Zij was de nicht van den vroe
ger n Duitschen rijkskanselier en vroe
geren Duitschen gezant te Rome prins
Biillow, getrouwd met den musicus Cher-
bulier en moeder van twee kinderen Dr.
Grumbach had haar naar Napels bege
leid om de aan tuberculose lijdende jonge
vrouw te behandelen
Een nader bericht uit Napels in het
Zwitsersche blad van 23 November luidt
frBij het onderzoek der politie inzake
de tragedie van de Gainolo-rots in de
buurt van Marechioro is gebleken, dat
dr. Grumbach niet omgekomen is bij de
poging barones Parisch te redde-, doch
dat hij zich door een revolverschot van
het leven beroofd heeft nadat hij het
droevige einde van zijn vriendin had
bijgewoond. Het lijk van dr Grumbach
werd door zijn neef dr. Koskowitz in zijn
villa gevonden'
INGEZONDEN STUKKEN.
(Buiten verantwoordelijkheid der Red.)
Gedenkteeken voor Juliana
van Stolberg.
Bij gelegenheid van den a.s. 18en jaar
dag van onze Prinses Juliana, zal de
eerste steen gelegd worden voor het in
Den Haag op het Louise de Colignyplein
op te richten monument voor de groote
Stammoeder van het huis van Oranje
Nassau, Juliana van Stolberg.
Ons Nederlanidsche volk heeft nu de
gelegenheid opnieuw bewijzen te geven
vain zijn nationaliteitsgevoel en zijn groote
liefde voor ons Vorstenhuis.
Immers een Nationaal Comité, verscnei-
dene Provinciale Coraité's en tal van plaat
selijke comité's, over stad en land ver
spreid, hebben op zich genomen, gelden
in te zamelen voor de uitvoering van bo
venbedoeld gedenkteeken, opdat heel ons
Nederlandsche volk daaraan kan mede
werken en door grootere of kleinere bij
dragen deze zaak kan steunen.
Het Oranje-Comité alhier, heeft gaar
ne zijn schouders gezet onder dit werk en
roept thans heel de burgerij van Goes tot
medewerking op.
Iedere gift groot en k'lein is wel
kom.
Jongedames zullen volgende week lijs
ten aanbieden en we .vertrouwen opnieuw,
dat de Goesche, Oranjelievende burgerij,
gaarne zal me fewer ken, om de tot stand-
koming van een waardig monument voor
de stammoeder van ons geliefd vorsten
huis te verzekeren.
Wij weten, dat nimmer een vergeefsch
beroep voor een of ander doel, ons Oran
jehuis betreffende, op de burgerij van
Goes is gedaan.
Stel ons ook thans niet teleur, doch
helpt van harte deze mooie nationale ge
dachte verwezenlijken.
Het Oranje-Comité te Goes,
P. C. LABRIJN, Voorzitter.
F. G. C. ROTHUIZEN, Secr.
Drentsche Veenkinderen.
Door den heer Plantsoen te Doetin-
chem werd met toestemming van B.' en
W. een buscollecte voor het Drentsche
Veenkind gehouden, die f245,17 opbracht.
Z. D. H. de bisschop van Haarlem
deed als bewijs van instemming een gift
toekomen aan don penningmeester Mr.
A. J. M. Leesberg te Alkmaar.
Door bemiddeling van den Commissaris
der Koningin in Drenthe werd voor de
2de maal f2000, - ontvangen.
Het bestuur van het Herstellingsoord
van het Noord-Hollan kche Witte Kruis,
Fleideheuvel, heeft zich bereid verklaard
3 kinderen gedurende 6 a 8 weken kos
teloos te verplegen. Wanneer blijkt, dat
die termijn voldoende is, kunnen na af
loop nogmaals 3 kinderen kosteloos wor
den opgenomen.
Op 'het oogenblik worden verpleegd
74 kinderen in het Noorderhuis van het
Centraal Genootschap voor Kinderher-
stellings- en Vacantiekolonies te Ruinen,
59 kinderen in het koloniehuis van de R.
Kath. Vereeniging voor Kindervacantie-
kolonies en Herstellingsoorden te Egmond
aan Zee en 28 kinderen in de koloniehui
zen te Nunspeet en Hellendoorn van de
Vereeniging voor Christelijke Gezond
heids- en Vacantiekoloniën in Nederland.
Reeds tal van kinderen zijn flink op
geknapt teruggegaan en de plaatsen in
genomen d oor andere zwakke en onder
voede stumpers.
De resultaten der verpleging zijn op
vallend goed.
De bedoeling is tot eind April door
te gaan met de verpleging en deze zoo
mogelijk, uit te breiden en na den zomer,
ongeveer October, weer te beginnen, in
dien althans de actie voor 't veenkind
voldoende geld oplevert.
Voorloopig is nog voor een paar we
ken geld in kas.
Het comité hoopt echter op voldoende
steun om zoolang de economische op
bouw van Drenthe duurt, ook de kinder
bevolking op peil be kunnen houden.
De giften worden alle verantwoord in
het maandblad van het Centraal Genoot
schap „Het Hoefijzer".
De Secretaris der
Propaganda-Commissie,
A. C. BOS.
WATERGETIJEN VOOR
WEMELDINGE.
(Die voor Ierseke vallen ongeveer 5
minuten later en voor Hansweert ruim
een half uur vroeger).
Amsterdamsche tijd.
2. Welke pitten vindt je nooit in een
vrucht
3. Welke kaas wordt niet uit melk
bereid
4. Mijn geheel bestaat uit 7 letters
en noemt een man, die naar verre lan
den trekt, dikwijls geheel te voet.
Op den eersten regel
X staat een medeklinker, op
X den tweeden een hoofd-
X dëksel, óp den derden, den
X naam van een kussen,
X waarop we rusten als we
X slapen, op den vierden de
X namen van de kleurige lap
pen, die we zien bij fees
telijke gelegenheden, verjaardagen van het
Koninklijk huis, en zoo voort. Op den
vijfden regel staat een ander woord voor
wereld, op den zesden het tegenoverge
stelde van mager en op den zevenden
een medeklinker.
OOM KAREL.
Dagen
H oogwater
Laagwater
Vrm
Nam
Vrm.
Num.
27 Nov.
8 13
8.46
1.26
1.59
28
9 12
9.54
2.28
3 05
29
10.21
11 03
3.42
4.14
30
11.30
4.53
5 23
1 Dec.
0 09
0 31
5.58
6 24
2
1.03
1 19
6.50
7.11
3
1.45
2 00
7.33
7.50
Beste jongens en meisjes,
Als jelui goed je best hebt gedaan,
dan heb je uit do raadsels van verleden
week ook de volgende oplossingen ge
kregen
1. Hooivork.
2. Gaskroon of electriscbe kroon.
3. Vleermuis.
4. Venster. (Eva, bes, Ant, pst, sta,
pen, arm).
De nieuwe raadsels luiden:
1. Met welke munt kun je den win
kelier niet betalen?
DE AVONTUREN VAN
HEINTJE KOOL.
(Vervolg).
Heintje begreep dadelijk dat hier iets
gebeurde, dat niet goed was. Maar de
man bad juist zijn zak dichtgeknoopt en
sloop de kamer uit, naar de voordeur.
Wat moest Heintje doen? Wanneer hij
vader of moeder ging roepen, zou het
veel te lang duren. Dan zou intusschen
de man al lang verdwenen zijn. Nee,
hij moest met den man meegaan, om
te zien, waar hij naar toe ging. Maar
hoe? Kijk, daar zette de man den zak
even neer, om de deur open te maken-.
Vlug als de wind wipte Heintje in den
zak, vlak bij de zilveren vorken en lepels.
De man pakte den zak op, zwaaide hem
op zijn rug en liep hard weg. Door een
heel klein gaatje in den zak, keek Heintje
naar buiten. Het was erg donker. Maar
de lantaarns brandden, zoodat hij nog
juist kon zien, dat ze een nauw straatje
inliepen, dat niet ver van het huis van
Hansje en Ansje gelegen was. De man
liep nog een paar straten door. Toen
duwde hij de deur van een heel oud
huisje open en stommelde een smalle trap
op. Even later ging hij een klein kamertje
binnen, waarin alleen een klein olie
lampje brandde, naast een bed. De man
zette den zak op tafel neer. Vlug wipte
Heintje er weer uit en verschool zich
achter den melkkan die op tafel stond.
Zoo stil als een muisje zat hij daar en
zette ooren en oogen goed open. In het
bed Lag een vrouw, die heel bleek zag.
En hij hoorde, dat de vrouw met zwakke
stem zei: Ben je daar Barend? Ben je
nu toch wefer uit stelen geweest? En ik
had je nog zoo gevraagd, het .vooral niet
te doen?
De man bromde terug: Ik wist geen
raad. We hebben geen halve cent meer.
En jij moet toch een lekker bordje pap
eten?
De rest kon Heintje niet verstaan.
De man kleedde zich uit en ging ook
slapen. Toen Heintje hoorde, dat de man
rustig sliep, liet hij zich heel zachtjes
weer langs den tafelpoot naar beneden
glijden. Toen klom hij de lange trap af
en liep de straat uit. Naar huis toe!
Hans was dien morgen het eerst wak
ker. Het was al licht in het slaapkamer
tje en het eerste waar hij naar keek,
was naar Heintje, in zijn bedje, dat op
het nachttafeltje stond. Hans wreef zijn
oogen eens goed uit. Wat was dat nu?
Zag hij dat goed Het bedje van Heintje
was leeg! Heintje was weg! Misschien
was hij alleen opgestaan en was hij heel
parmantig-van het tafeltje afgeklommen?
Hans riepHeintje, Heintje, waar zit
je? Geen antwoord. Door het geroep
werd Ansje ook wakker. Om beurten
riepen ze om' Heintje: maar er kwam
geen antwoord» Als een haas sprong Hans
uit zijn bed, waschte zich en kleedde
zich alleen aan. En toen op een draf
naar vader en moeder. Vader, moeder!,
riep Hans, Heintje is weg, hij is ner
gens te vinden en zijn bedje is leeg!
Daar schrokken vader en moeder ooit
wel een beetje van. Ze gingen dadelijk
zoeken het heele huis door. Toen ze in
de huiskamer zochten, riep moeder op
eens uit: O, kijk eens! Er is ingebro
ken! Alle zilveren vorken en lepels zijn
weg! O, o, wie heeft dat 'gedaan? Zou
Heintje? Vader keek heel bedenkelijk.
Al zijn mooie dure zilveren lepels weg* En
Heintje ook weg. Het was wel heel
vreemd. Misschien was Heintje Kool wel
het kindje van een inbreker, en had hij
zich in de kool verstopt om 's nachts
de deur open te maken voor den inbre
ker. Wie weet? En ze waren nog wel
zoo lief voor hem geweest. Moeder had
een heerlijk bedje voor hem gemaakt en
mooie kleertjes. Moeder kreeg er tranen
van in haar oogen. Huil niet moeder,
zei Hans op eens, ik geloof niet dat
Heintje dat gedaan heeft. U zal zien,
hij komt terug.
Ik 'hoop het, zei moeder en zuchtte
diep.
(Wordt vervolgd). t
