U behoort mijn hart N°. 158. Maandag 22 November 1926. 115s Jaargang. T egenwooröigheiö van geest. FEUILLETON ABONNEMENT rI Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOËSW Uitgave Naamlooz. Vennootschap Goesche Courant COURANT en Kleenwens K Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Er wordt wel eens gezegd, dat tegen woordigheid van geest sommigen aange boren is, doch daartegenover staat toch ook, dat men deze eigenschap, die zeker niemand ooit zal ontsieren, kan beoefe nen en daardoor tot meerdere ontwikke ling brengen, daar, evenals bij de beoefe ning van elke deugd, hij of zij het meest uitblinkt, naar mate men er naar streeft ze bij elke voorkomende gelegenheid in toepassing te brengen. Het .zijn niet de mooie theorieën en schoonklinkende leuzen, die den mensch maken tot wat hij is, maar het zijn zijn daden als uitvloeisels van goede en edele gedachten. Iemand, die bij de wisselin gen van het lot en leven', bij plotselinge storingen in den gewonen dagelij kschen gang van zaken, zijn tegenwoordigheid van, geest kan behouden, en desgewenscht plqts kan ingrijpen, vaak ten voordeele, ten nutte of ten genoegen, van een ver bijsterde, radeloos rondtastende omgeving, die niet weet wat te doen, zal altijd van nature aangewezen blijven om de lei ding in handen te nemen. Gelijk ook de geboren bedrijfsleider altijd onmisbaar zal blijven om een onderneming tot bloei te brengen tot zegen van degenen, die er hum dagelijksch brood in verdienen en wiens deskundig inzicht nimmer zal kun men worden vervangen door de verschil lende denkbeelden van de gezamenlijke werkers in het bedrijf, tot uiting gebracht in eenigerlei vorm van medezeggenschap. Wat eischt „tegenwoordigheid van geest?" Ze verlangt allereerst zelf beheer- sching en zelfbedwang, kracht tot han delen in oogenbiikken van angst, schrik of opwinding. Snel in overzien, zeker in handelen, handig in helpen. Ziedaar de tegenwoordigheid van geest; ze vraagt slechts: „Op welke wijze kan men hier of ginds helpen?" Men moet beseffen, dat met gejammer en geweeklaag zoo bitter weinig wordt uitgericht in de wereld. Daarom geen. nutteloos tranen-vergieten, geen zuchten en klagen, maar krachtig helpen in zor gelijke omstandigheden, niet met ruwe hand, maar zoo zacht en zoo vriendelijk, zooais slechts vrouwen en vooral moe ders vermogen. Een kloeke goedhartige vrouw sprak eens bij een gelegenheid, waarbij ze geen oogenblik haar tegenwoor digheid van geest verloor, vol medege voel: „Weenen kan ik altijd, maar hel pen niet altijd en hulp is liet voor naamste". Daarom trekken ons zoozeer aan die moedige fiere geesten, wier handelingen in gevaarlijke oogenbiikken beslist, die niet schrikken, doch veeleer zich geweid aan doen, om tot het einde toe hun zware taak te kunnen volbrengen, zonder een traan of een zucht. Dezulken zijn in de fabriek, zoowel als op het kantoor, in de werkplaats evenzeer als in den hui- selijkem kring, op het groote oorlogster 14 door Hodwlg CourthsMahlor 2 Zij voelde, dat zij hem geheel verlo ren had. Nu moest zij het met zichzelf uitvechten, dat zij zich den weg tot ge luk had versperd. Zij kende Gunter te goed om niet te weten, dat hij haar nu niet meer tot vrouw begeerde, zelfs al zou zij met von Croner breken. En toch brandde vuriger dan ooit in haar het verlangen naar zijn liefde naar zijn kussen, die haar trots alle verstandelijke overwegingen, zoo zalig hadden gemaakt. En de eenige troost in al haar ellende was, dat Gunter ook in de toekomst in hare nabijheid zou leven. Dat zou haar heer lot aan von Croners zijde dragelijk maken. En zij zou alles in het werk stel len om weer in hem op te wekken, wat nu in toom en boosheid verstikt was. Hij had haar toch lief gahad innig en vurig had hij haar bemind. Zulk een liefde stierf niet plotseling, dat voelde zij aan zichzelf. Als hij haar dan nu niet meer tot vrouw begeerde, zijn lief de wilde en moest zij tot eiken prijs terug winnen. Voorloopig was de rijkdom van von Croner ondanks zijn onsympathieke per soonlijkheid, toch te aanlokkelijk, dan dat gij daarvan afstand had kunnen doen. rein zoowel als in de enge ziekenkamer, in het paleis zoowel als in de nederig ste hut op hun plaats. Te zee en te land, overal is de tegen woordigheid van geest van onschatbaar groot belang. Daarom hunnen wij nimmer te vroeg met de beoefening dezer deugd beginnen. Zeide niet reeds onze dichter, Dr. E. Laurillard, dat eeen herinnering uit de jeugd, niet zelden een drang is tot deugd! BUITENLAND. OVERZICHT. Duitschland en België. De kwestie van de onderhandelingen van België en Duitschland over de terug gave van Eupen en Malmédy aan het laatste land, is in een nieuw licht ge steld door het verschijnen van de ge schriften, redevoeringen en aanteekenin- gen van wijlen rijkspresident Ebert. In dit boekwerk lezen we o.m. de vol- passage Op 2 December 1924, dus vier maan den voor zijn dood, had Ebert een \>n- deirhoud met Schacht, den president van de rijksbank. Nadat de algemeene eco nomische en fieancieele toestand was be sproken', vertelde Schacht den rijkspre sident, dat Francqui hem onlangs uit eigen beweging had medegedeeld, dat Eupen en Malmédy „als een kanker vraten aan het herstel van de goede be trekkingen tusschen België en Duitsch land". Het verkrijgen van deze gewes ten beteekende voor België geen winst en Francqui vroeg, of er geen regeling zou kunnen worden getroffen om dit ge bied aan Duitschland terug te geven. Toen Schacht vroeg, hoe Francqui zich een dergelijke regeling voorstelde, meen de deze, dat eerst de Belgische en Duit- sche belanghebbenden bij de productie van staal, ijzer en kolen het eens dien den te worden. Indien er een dergelijk accoord tot stand kwam, zou de terug gave van Eupen en Malmédy daar best mee kunnen worden verbonden. Schacht verzekerde den rjjkspresident, dat nie mand anders iets van dit gesprek af wist. Hij wilde echter Louis Hagen, die sinds geruimen tijd voorstander van de Europeesche staaitrust was, op onopval lende wijze trachten te bewegen, eerst toenadering .tot België te zoeken. Aldus zou men eerder iets kunnen be reiken, dan indien men onmiddellijk reeds tegenover Frankrijk, Engeland en België zou komen te staan. Op een vraag van Ebert, of men door een overeenkomst van de industrieelen in Duitschland en België Eupen en Malmédy terug zou kun nen krijgen, antwoordde Schacht beves tigend. Deze stelde nog de vraag, of hij reeds thans de kwestie aan het oordeel van de regeering zou onderwerpen. Ebert meende echter, dat men daarmee tot na de verkiezingen moest wachten. Men kon dan Marx op de hoogbe stellen en deze 't Was moeilijk' genoeg geweest hem te veroveren. En rijk te zijn was toch heer lijk. Alles was te dragen, als men rijk was. En met koel overleg overwoog zij alle kansen, die het leven op Cronersheim bcgeerenswaardig deden lijken. Dat Gun ter daarbij een rol moest spelen, stond bij haar vast. Met een roerend, smeekend lachje strekte zij haar hand naar hem uit. „Laat ons vrienden blijven, baron Vaiberg - en goede buren in de toekomst". Hare fonkelende oogen lieten hem eenigszins raden, wat zij dacht. Hij raakte slechts even hare vingertoppen en liet haar hand dadelijk weer los. „Zooals u wenscht, freule von Platen". Hare oogen keken stralend en lokkend in de zijne. „Hoe gelukkig maakt het me, dat ik ui zoo in de buurt van Cronersheim weet", zei zij met ingehouden, stem. Hij boog zeer vormelijk en deed een stap achteruit. Carry's moeder kwam de leege zaal binnen en aan den ingang daar van zag Gunter achter de kolonelsvrouw even het gelaat van zijn oom opdoemen, die hem zeer bezorgd aankeek. Na nog eenige beleefde woorden met moeder en dochter gewisseld te hebben, begaf Gunter zich naar de groote zaal. Carry's moeder zag haar dochter, toen zij met haar alleen was, onrustig aan. Ik smeek je Carry, wees toch voor zichtig; von Croner zoekt je overal. Je mag je niet zoo met Luitenant Vaiberg afzonderen", zei zij angstig. Carry keek haar aan met een vagen blik. zou de zaak zeker discreet behandelen, Schacht verklaarde zich hiermede ac coord. Opmerkelijk hierbij is, dat de Belgi sche minister van buitenlandsche zaken, Vandervelde, 29 October 1926 In een con ferentie met journalisten verklaarde, dat België nimmer met Duitschland heeft on derhand?ld over de teruggave van Eupen en Malmédy. Vandiervelde legde deze ver klaring af, zooals men zich zal herinneren, in verband met die behandeling van het Ne- derlandsch-Bel^sch verdrag in de Tweede Kamer. Over dit dementi van Vander velde is toen een langdurige polemiek ge voerd, waarin men getracht heeft de be wering van Vandervelde te weerleggen, Met het verschijnen van dit werk van Ebert, mist de verklaring van Vanderveldê dus verder allen grond. De staking in Engeland. De conferentie van mijnwerkers-gede legeerden stelde adviezen op als richtsnoer voor de districten bij het onderhandelen over districtsregelingen. Deze adviezen be helzen dat de netto-opbrengst der mijnen zal worden verdeeld naar een verhouding van 87 pet. Voor de loonen en 13 pet. voor de winsten, dat alle overeenkomsten met één maand van beide zijden zullen kunnen worden opgezegd, en dat de districten po gingen zullen doen om te verkrijgen dat alle arbeiders en jongens, die in 1921 aan het werk waren, weer te werk zullen wor den gesteld. Er wordt niets gestipuleerd betreffende de werkuren; de districten worden klaarblijkelijk vrijgelaten om dis trictsovereenkomsten af te sluiten, waarin een langere werkdag voorkomt. De beteekenis van de resolutie der mijn werkers-gedelegeerden is, dat de mijnwer kersstaking nu definitief is afgeloopen, hoewel het nog eenigen tijd zal duren, al vorens het werk algemeen wordt hervat. Door den verrekijker. De Paus heeft een encycliek ge richt tot de bisschoppen van de geheele wereld om hen te bedanken voor de ge beden, die reeds een grootschen uitslag hebben opgeleverd, n.l. de bewonderens waardige standvastigheid van de vervolg den in Mexico. De encycliek geeft een overzicht over de voornaamste buitenspo righeden, in Mexico begaan, em spreekt daarna de hoop uit, dat de vervolgers zullen begrijpen, hoeveel hun vaderland verschuldigd is aan de Katholieke kerk en den katholieken godsdienst. Naar uit Lissabon gemeld wordt, hebben daar bloedige botsingen plaats ge had. Een door Communisten gevormd „Rood Legioen" trok plunderend en roo- vemd door de straten. Het kwam tot bot singen met de politie, waardoor het hoofd van de politie te Lissabon zwaar ge wond werd. De Portugeesche minister van onderwijs is afgetreden. Generaal Soen Tsjoean Fang, de gouverneur van Sjanghai, is in het ge „U moet niet meer luitenant Vaiberg zeggen, mama, maar baron Vaiberg van Vaiberg. Zijn oom geeft hem het majo raat over. Daarom heeft hij zijn ontslag gevraagd. U ziet, nu is Gunter Vaiberg ook een goede partij", zei zij met klank- looze stem. De oude dame verbleekte. „Hemel, kind als we dat geweten hadden. Nu spijt het je zeker, dat je Croner je woord hebt gegeven", vroeg zij angstig en be zorgd. Carry keek in het vroeg verwelkte en bezorgde gezicht van haar moeder. Zij wierp het hoofd in den nek. „Stil maar, mama. 't Moest niet zoo fcijn. Weest u tmaar niet bezorgd. Ik maak mijn eigen leven wel. Voor sentimentaliteit ben ik niet aangelegd. Dat is een luxe, die alleen rijke menschen zich veroor loven kunnen. En men kan nooit weten, hoe het met dat majoraat gaan zal. Cro nersheim is zekerder. Kijk niet zoo be drukt, mama, dat past niet voor de moe der van een gelukkige verloofde". Zij lachte gedwongen en bracht hare moeder naar de groote zaal terug. „Och, Carry, ik ben zoo blij, dat je verstandig bent", antwoordde de oude dame, die al het geluk der wereld sa menvatte in rijkdom, dien zij steeds had moeten ontberen. Bij de deur der groote zaal kwam baron von Croner hen tegemoet. Zijn eenigszins gedrongen gestalte kwam in een rok niet erg voordeeiig uit. Het roode gelaat, dat den genotsmensch ver ried, zag er verstoord uit. ,Waar zat je toch, Carry? Ik zoek heim uit Nanking te Tientsin aangeko men, waar hij een conferentie had met Tsjang Tso Lin en Tsjang Tsoeng Tsi- amg. Naderhand werd gemeld, dat een overeenkomst tot stand kwam om een troep Mandsjoerijsche en Sjantoengsche strijdkrachten naar het Zuiden te zenden. Verwacht wordt dat de gebeurtenissen in verband hiermede zich snel zullen af wikkelen. Sinds 1830 is het in Duitschland in November niet zoo warm geweest als de laatste dagen. De gemiddelde tem peratuur was 12.3 graden, terwijl in dit seizoen een temperatuur van 5.6 graden normaal is. Zaterdag steeg de thermome ter zelfs tot 15.9 graden. In Scandinavië vriest het intusschen 15 graden. KOLONIËN. De communistische onlusten. De regeering bereidt de verbanning voor van alle leiders van de communisten naar Nieuw Guinea. Met de leiders van West- Java zal begonnen worden, eenige lei ders zullen daar eerst op vraagpunten worden gehoord. De Haagsdie Courant heeft een onder houd gehad met mr. D. Fock, den oud gouverneur-generaal van Ned.-Indië. In het gesprek met mr. Fock over West-Bantam zeide deze, dot het hem zeer verwonderde, dat de gebeurtenissen zich zoo verrassend snel hebben voorge daan. Aan den anderen kamt moet men aan enkele berichten niet te groote betee kenis hechten. Het feit, dat een commu nistische bende het telefoonkantoor te Batavia bezette, ziet er zeer alarmeeremd uit, maar als men bedenkt, dat 30, 40 man, 's nachts het kantoor aanvielen, waar misschien 3, 4 iniandsdhe telefonis ten zaten, dan is dat heelemaal niet zoo'n wereldschokkende gebeurtenis. Dat in Bantam, waar de bevolking meer Mo hammedaans voelt dan ergens anders op Java, de communisten zich aanvankelijk met succes weren konden, verbaasde mr. Fock. De communistische propagan da wordt vooral vanuit China gevoed. De smokkelhandel in wapens is heel moeilijk geheel tegen te gaan, het in- iandsche personeel der booten brengt ook wel eens wapens aan wal hoe waakzaam het bestuur en de scheepvaartdirecties, die haar volle medewerking tegen dezen smokkelhandel verleenen, ook zijn. Voor mij staat vast, vervolgde de heer Fock', dat, zoo wij in staat waren de communistische invloeden in Indië buiten de deur te houden, de bevolking rustig en tevreden leven zou. De wel vaart neemt overal toe en waar dat noqdig is, besteedt de regeering mil- lioenen aan werken, die de welvaart ver- hoogen kunnen. Van een minder gun- 'stigen economischer toestand in West- Bantam is ook geen sprake. De bevol king doet niet mee aan dit oommunis- al een eeuwigheid naar je", riep hij haar ongeduldig tegemoet. Carry zag hem koel en verbaasd aan en stond in haar slanke gestalte voor hem. De ongeduldige toon van haar ver loofde beviel haar in 't geheel niet. Zij was niet van plan, dit onopgemerkt te laten passeeren. Zij dacht er niet over zich ooit te buigen onder het juk van een tirannieken echtgenoot. „Beste Franz, die eeuwigheid kan hoog stens een kwartier geweest zijn. Ik was even alleen gaan zitten, omdat ik hoofd pijn heb. Vind je misschien, dat ik je altijd verlof daarvoor moet vragen?" vroeg zij met koelen spot. Hij boog onwillekeurig het hoofd en nam vleiend hare hand. „Nu, nu Carry, niet dadelijk boos zijn, als je ongeduldige verloofde naar je ver langt", zei hij half sussend, half verwij tend. Zich dwingend tot een glimlach keek zij in zijne verliefde oogen. „Tetrwille van je verlangen moet ik je wel den toon vergeven, waarop je me zooeven toesprak, Franz. Maar ik wil dien niet meer van je hooren Zij legde haar hand op zijn arm.^ „Hoort u, lieve schoonmama, daar krijg ik het eerste standje van mijn mooi meis je", zei hij lachend tot de kolonelsvrouw, die Carry angstig aankeek. Maar daar Croner lachte, verdween haar angst en lachte zij ook. „Ja, beste Franz, Carry is slechts met liefde te leiden. Met goedheid kan men alles van haar gedaan krijgen, maar als men haar ruw aanpakt, wordt zij koppig. tisch gewroet. Dat is mij herhaaldelijk gebleken, bij de spoorwegstaking, bij de jongste stakingen in Soerabaja hield de bevolking zich afzijdig. Zij voelt niets voor het communisme ^ofschoon natuur lijk enkele groepen zich wel eens een oogenblik door de vele schoone voorspie gelingen van de wijs laten brengen. De inheemsche bevolkingsgroepen maken den moeilijken groeitijd der bewustwording door. Hebt u kinderen? Nu, dan weet u hoe moeilijk het is, maar ook hoe drin gend noodzakelijk op dien leeftijd de lei ding te houden en te doen beseffen, dat alles voor hun bestwil is RECHTSZAKEN. Rechtbank te Middelburg. In de zitting van 19 November werden de volgende zaken behandeld: De ondankbare gast. R. M„ 32 jaar, zonder beroep te Ant werpen, gedetineerd, werd ten laste ge legd, dat hij op 28, 29 en 30 Augustus j.l. te Hoofdplaat de hotelhouders A. C. Maas, Th. Wieleman en V. Maas, heeft bewogen onder het opdisschen van een samenweefsel van leugens, hem ge durende eenige dagen huisvesting en voe ding te verstrekken en daarna zonder be taling is vertrokken, waarbij hij nog een schroevendraaier heeft medegenomen. Eisch 1 jaar gevangenisstraf met aftrek van* het voorarrest. Verduistering. F. S., 34 jaar, boekhouder te Mid delburg, thans aldaar gedetineerd, werd beklaagd dat hij als boekhouder van de fa. Denevers, op verschillende tijdstippen in 1926 eenige afrekeningen van post- kwitanties heeft weggenomen, daarop val- schelijk den naam van de fa. als last- geefster en zijn eigen naam als gemach tigd tot het ontvangen der bedragen op het postkantoor te Middelburg, de vol gende sommen heeft ontvangen en voor zichzelf behouden Maart 1926 f369,67, 20 Febr. 1926 f341,70, 2 Febr. 1926 f 147,12, 1 Mei 1926 f212,95, 22 Juni 1926 f275,90, 29 Mei 1926 f408,40, 26 Juni 1926 f 321,671/2. Eisch 1 jaar gevangenisstraf met af trek van het voorarrest. Verduistering door een ontvanger. Het gerechtshof te Leeuwarden heeft voortgezet de behandeling van de zaak' tegen den oud-ontvanger van Franeker, die door de rechtbank te Leeuwarden werd veroordeeld tot een jaar gevange nisstraf wegens voortgezette verduistering tot eèn bedrag van f38.341. De advocaat-generaal vorderde na een requisitoir, dat drie uur duurde, ver nietiging van het vonnis en veroordeeling tot een jaar gevangenisstraf wegens voort gezette verduistering en het voortgezet valschelijk opmaken van registers. Hij drukte Carry's arm teeder zich' aan. „Was ik werkelijk ruw, lieveling?' De kolonels vrouw verdween geheel ge rustgesteld en Carry glimlachte vergevend* „Je zult 't wel nooit meer zijn, beste Franz". I „Als je zoo lief tegen me bent, schat, kan je me om je vingertjes winden", fluisetrde hij teeder, en zijn heete adem beroerde haar. Zij rilde alsof een ijs koude stroom langs haar ging. Croner wierp trotsch het hoofd in den nek. Hij was toch een gelukkige kerel. De mooiste meisjes hadden om hem ge vochten en de allermooiste had hij zich tot verloofde gekozen, niettegenstaande de rakker verduiveld trotsch was geweest en hem geen stap tegemoet gekomen was. 't Werd tijd voor hem de echtelijke ha ven binnen te loopen. Na een stormachtige jeugd verlangde men immers naar rust en gezelligheid. Cronersheim had een erf genaam noodig en hijzelf een vrouw, die hem het leven veraangenamen moest. Car ry zou met bevalligheid de honneur van zijn huis waarnemen en zijn geld tot zijn recht laten komen. Wanneer zij hem slechts eerst zou toebehooren. Hij kon dien tijd nauwelijks afwachten. Zij was zoo verduiveld zuinig met haar liefkoo- zingen. Nu ja, dat waren meisjesgrillen, preutschheid. Dat vuurde hem nog meer aan. En zoo wilde hij 't juist hebben. Een mooie en trotsche vrouw wilde hij hebben, die voor iedereen koud en on genaakbaar was, alleen niet voor haar eigen man. Na de bruiloft zou zij wel ontdooien. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1926 | | pagina 1