U behoort mijn hart
N°. 158.
Maandag 22 November 1926.
115s Jaargang.
T egenwooröigheiö
van geest.
FEUILLETON
ABONNEMENT rI
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOËSW
Uitgave Naamlooz. Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleenwens K Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Er wordt wel eens gezegd, dat tegen
woordigheid van geest sommigen aange
boren is, doch daartegenover staat toch
ook, dat men deze eigenschap, die zeker
niemand ooit zal ontsieren, kan beoefe
nen en daardoor tot meerdere ontwikke
ling brengen, daar, evenals bij de beoefe
ning van elke deugd, hij of zij het meest
uitblinkt, naar mate men er naar streeft
ze bij elke voorkomende gelegenheid in
toepassing te brengen.
Het .zijn niet de mooie theorieën en
schoonklinkende leuzen, die den mensch
maken tot wat hij is, maar het zijn zijn
daden als uitvloeisels van goede en edele
gedachten. Iemand, die bij de wisselin
gen van het lot en leven', bij plotselinge
storingen in den gewonen dagelij kschen
gang van zaken, zijn tegenwoordigheid
van, geest kan behouden, en desgewenscht
plqts kan ingrijpen, vaak ten voordeele,
ten nutte of ten genoegen, van een ver
bijsterde, radeloos rondtastende omgeving,
die niet weet wat te doen, zal altijd
van nature aangewezen blijven om de lei
ding in handen te nemen. Gelijk ook de
geboren bedrijfsleider altijd onmisbaar zal
blijven om een onderneming tot bloei te
brengen tot zegen van degenen, die er
hum dagelijksch brood in verdienen en
wiens deskundig inzicht nimmer zal kun
men worden vervangen door de verschil
lende denkbeelden van de gezamenlijke
werkers in het bedrijf, tot uiting gebracht
in eenigerlei vorm van medezeggenschap.
Wat eischt „tegenwoordigheid van
geest?" Ze verlangt allereerst zelf beheer-
sching en zelfbedwang, kracht tot han
delen in oogenbiikken van angst, schrik
of opwinding. Snel in overzien, zeker in
handelen, handig in helpen. Ziedaar de
tegenwoordigheid van geest; ze vraagt
slechts: „Op welke wijze kan men hier
of ginds helpen?"
Men moet beseffen, dat met gejammer
en geweeklaag zoo bitter weinig wordt
uitgericht in de wereld. Daarom geen.
nutteloos tranen-vergieten, geen zuchten
en klagen, maar krachtig helpen in zor
gelijke omstandigheden, niet met ruwe
hand, maar zoo zacht en zoo vriendelijk,
zooais slechts vrouwen en vooral moe
ders vermogen. Een kloeke goedhartige
vrouw sprak eens bij een gelegenheid,
waarbij ze geen oogenblik haar tegenwoor
digheid van geest verloor, vol medege
voel: „Weenen kan ik altijd, maar hel
pen niet altijd en hulp is liet voor
naamste".
Daarom trekken ons zoozeer aan die
moedige fiere geesten, wier handelingen
in gevaarlijke oogenbiikken beslist, die
niet schrikken, doch veeleer zich geweid
aan doen, om tot het einde toe hun zware
taak te kunnen volbrengen, zonder een
traan of een zucht. Dezulken zijn in de
fabriek, zoowel als op het kantoor, in
de werkplaats evenzeer als in den hui-
selijkem kring, op het groote oorlogster
14
door
Hodwlg CourthsMahlor
2
Zij voelde, dat zij hem geheel verlo
ren had. Nu moest zij het met zichzelf
uitvechten, dat zij zich den weg tot ge
luk had versperd. Zij kende Gunter te
goed om niet te weten, dat hij haar
nu niet meer tot vrouw begeerde, zelfs
al zou zij met von Croner breken. En
toch brandde vuriger dan ooit in haar het
verlangen naar zijn liefde naar zijn
kussen, die haar trots alle verstandelijke
overwegingen, zoo zalig hadden gemaakt.
En de eenige troost in al haar ellende
was, dat Gunter ook in de toekomst in
hare nabijheid zou leven. Dat zou haar
heer lot aan von Croners zijde dragelijk
maken. En zij zou alles in het werk stel
len om weer in hem op te wekken, wat
nu in toom en boosheid verstikt was.
Hij had haar toch lief gahad innig
en vurig had hij haar bemind. Zulk een
liefde stierf niet plotseling, dat voelde
zij aan zichzelf. Als hij haar dan nu
niet meer tot vrouw begeerde, zijn lief
de wilde en moest zij tot eiken prijs terug
winnen.
Voorloopig was de rijkdom van von
Croner ondanks zijn onsympathieke per
soonlijkheid, toch te aanlokkelijk, dan dat
gij daarvan afstand had kunnen doen.
rein zoowel als in de enge ziekenkamer,
in het paleis zoowel als in de nederig
ste hut op hun plaats.
Te zee en te land, overal is de tegen
woordigheid van geest van onschatbaar
groot belang. Daarom hunnen wij nimmer
te vroeg met de beoefening dezer deugd
beginnen. Zeide niet reeds onze dichter,
Dr. E. Laurillard, dat eeen herinnering
uit de jeugd, niet zelden een drang is
tot deugd!
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Duitschland en België.
De kwestie van de onderhandelingen
van België en Duitschland over de terug
gave van Eupen en Malmédy aan het
laatste land, is in een nieuw licht ge
steld door het verschijnen van de ge
schriften, redevoeringen en aanteekenin-
gen van wijlen rijkspresident Ebert.
In dit boekwerk lezen we o.m. de vol-
passage
Op 2 December 1924, dus vier maan
den voor zijn dood, had Ebert een \>n-
deirhoud met Schacht, den president van
de rijksbank. Nadat de algemeene eco
nomische en fieancieele toestand was be
sproken', vertelde Schacht den rijkspre
sident, dat Francqui hem onlangs uit
eigen beweging had medegedeeld, dat
Eupen en Malmédy „als een kanker
vraten aan het herstel van de goede be
trekkingen tusschen België en Duitsch
land". Het verkrijgen van deze gewes
ten beteekende voor België geen winst
en Francqui vroeg, of er geen regeling
zou kunnen worden getroffen om dit ge
bied aan Duitschland terug te geven.
Toen Schacht vroeg, hoe Francqui zich
een dergelijke regeling voorstelde, meen
de deze, dat eerst de Belgische en Duit-
sche belanghebbenden bij de productie
van staal, ijzer en kolen het eens dien
den te worden. Indien er een dergelijk
accoord tot stand kwam, zou de terug
gave van Eupen en Malmédy daar best
mee kunnen worden verbonden. Schacht
verzekerde den rjjkspresident, dat nie
mand anders iets van dit gesprek af
wist. Hij wilde echter Louis Hagen, die
sinds geruimen tijd voorstander van de
Europeesche staaitrust was, op onopval
lende wijze trachten te bewegen, eerst
toenadering .tot België te zoeken.
Aldus zou men eerder iets kunnen be
reiken, dan indien men onmiddellijk reeds
tegenover Frankrijk, Engeland en België
zou komen te staan. Op een vraag van
Ebert, of men door een overeenkomst
van de industrieelen in Duitschland en
België Eupen en Malmédy terug zou kun
nen krijgen, antwoordde Schacht beves
tigend. Deze stelde nog de vraag, of hij
reeds thans de kwestie aan het oordeel
van de regeering zou onderwerpen. Ebert
meende echter, dat men daarmee tot na
de verkiezingen moest wachten. Men kon
dan Marx op de hoogbe stellen en deze
't Was moeilijk' genoeg geweest hem te
veroveren. En rijk te zijn was toch heer
lijk. Alles was te dragen, als men rijk
was. En met koel overleg overwoog zij
alle kansen, die het leven op Cronersheim
bcgeerenswaardig deden lijken. Dat Gun
ter daarbij een rol moest spelen, stond
bij haar vast.
Met een roerend, smeekend lachje
strekte zij haar hand naar hem uit. „Laat
ons vrienden blijven, baron Vaiberg -
en goede buren in de toekomst".
Hare fonkelende oogen lieten hem
eenigszins raden, wat zij dacht. Hij
raakte slechts even hare vingertoppen en
liet haar hand dadelijk weer los.
„Zooals u wenscht, freule von Platen".
Hare oogen keken stralend en lokkend
in de zijne.
„Hoe gelukkig maakt het me, dat ik
ui zoo in de buurt van Cronersheim weet",
zei zij met ingehouden, stem.
Hij boog zeer vormelijk en deed een
stap achteruit. Carry's moeder kwam de
leege zaal binnen en aan den ingang daar
van zag Gunter achter de kolonelsvrouw
even het gelaat van zijn oom opdoemen,
die hem zeer bezorgd aankeek.
Na nog eenige beleefde woorden met
moeder en dochter gewisseld te hebben,
begaf Gunter zich naar de groote zaal.
Carry's moeder zag haar dochter, toen
zij met haar alleen was, onrustig aan.
Ik smeek je Carry, wees toch voor
zichtig; von Croner zoekt je overal. Je
mag je niet zoo met Luitenant Vaiberg
afzonderen", zei zij angstig.
Carry keek haar aan met een vagen
blik.
zou de zaak zeker discreet behandelen,
Schacht verklaarde zich hiermede ac
coord.
Opmerkelijk hierbij is, dat de Belgi
sche minister van buitenlandsche zaken,
Vandervelde, 29 October 1926 In een con
ferentie met journalisten verklaarde, dat
België nimmer met Duitschland heeft on
derhand?ld over de teruggave van Eupen
en Malmédy. Vandiervelde legde deze ver
klaring af, zooals men zich zal herinneren,
in verband met die behandeling van het Ne-
derlandsch-Bel^sch verdrag in de Tweede
Kamer. Over dit dementi van Vander
velde is toen een langdurige polemiek ge
voerd, waarin men getracht heeft de be
wering van Vandervelde te weerleggen,
Met het verschijnen van dit werk van
Ebert, mist de verklaring van Vanderveldê
dus verder allen grond.
De staking in Engeland.
De conferentie van mijnwerkers-gede
legeerden stelde adviezen op als richtsnoer
voor de districten bij het onderhandelen
over districtsregelingen. Deze adviezen be
helzen dat de netto-opbrengst der mijnen
zal worden verdeeld naar een verhouding
van 87 pet. Voor de loonen en 13 pet. voor
de winsten, dat alle overeenkomsten met
één maand van beide zijden zullen kunnen
worden opgezegd, en dat de districten po
gingen zullen doen om te verkrijgen dat
alle arbeiders en jongens, die in 1921 aan
het werk waren, weer te werk zullen wor
den gesteld. Er wordt niets gestipuleerd
betreffende de werkuren; de districten
worden klaarblijkelijk vrijgelaten om dis
trictsovereenkomsten af te sluiten, waarin
een langere werkdag voorkomt.
De beteekenis van de resolutie der mijn
werkers-gedelegeerden is, dat de mijnwer
kersstaking nu definitief is afgeloopen,
hoewel het nog eenigen tijd zal duren, al
vorens het werk algemeen wordt hervat.
Door den verrekijker.
De Paus heeft een encycliek ge
richt tot de bisschoppen van de geheele
wereld om hen te bedanken voor de ge
beden, die reeds een grootschen uitslag
hebben opgeleverd, n.l. de bewonderens
waardige standvastigheid van de vervolg
den in Mexico. De encycliek geeft een
overzicht over de voornaamste buitenspo
righeden, in Mexico begaan, em spreekt
daarna de hoop uit, dat de vervolgers
zullen begrijpen, hoeveel hun vaderland
verschuldigd is aan de Katholieke kerk
en den katholieken godsdienst.
Naar uit Lissabon gemeld wordt,
hebben daar bloedige botsingen plaats ge
had. Een door Communisten gevormd
„Rood Legioen" trok plunderend en roo-
vemd door de straten. Het kwam tot bot
singen met de politie, waardoor het hoofd
van de politie te Lissabon zwaar ge
wond werd. De Portugeesche minister
van onderwijs is afgetreden.
Generaal Soen Tsjoean Fang, de
gouverneur van Sjanghai, is in het ge
„U moet niet meer luitenant Vaiberg
zeggen, mama, maar baron Vaiberg van
Vaiberg. Zijn oom geeft hem het majo
raat over. Daarom heeft hij zijn ontslag
gevraagd. U ziet, nu is Gunter Vaiberg
ook een goede partij", zei zij met klank-
looze stem.
De oude dame verbleekte. „Hemel,
kind als we dat geweten hadden. Nu spijt
het je zeker, dat je Croner je woord
hebt gegeven", vroeg zij angstig en be
zorgd.
Carry keek in het vroeg verwelkte en
bezorgde gezicht van haar moeder. Zij
wierp het hoofd in den nek.
„Stil maar, mama. 't Moest niet zoo
fcijn. Weest u tmaar niet bezorgd. Ik maak
mijn eigen leven wel. Voor sentimentaliteit
ben ik niet aangelegd. Dat is een luxe,
die alleen rijke menschen zich veroor
loven kunnen. En men kan nooit weten,
hoe het met dat majoraat gaan zal. Cro
nersheim is zekerder. Kijk niet zoo be
drukt, mama, dat past niet voor de moe
der van een gelukkige verloofde".
Zij lachte gedwongen en bracht hare
moeder naar de groote zaal terug.
„Och, Carry, ik ben zoo blij, dat je
verstandig bent", antwoordde de oude
dame, die al het geluk der wereld sa
menvatte in rijkdom, dien zij steeds had
moeten ontberen.
Bij de deur der groote zaal kwam
baron von Croner hen tegemoet. Zijn
eenigszins gedrongen gestalte kwam in
een rok niet erg voordeeiig uit. Het
roode gelaat, dat den genotsmensch ver
ried, zag er verstoord uit.
,Waar zat je toch, Carry? Ik zoek
heim uit Nanking te Tientsin aangeko
men, waar hij een conferentie had met
Tsjang Tso Lin en Tsjang Tsoeng Tsi-
amg. Naderhand werd gemeld, dat een
overeenkomst tot stand kwam om een
troep Mandsjoerijsche en Sjantoengsche
strijdkrachten naar het Zuiden te zenden.
Verwacht wordt dat de gebeurtenissen
in verband hiermede zich snel zullen af
wikkelen.
Sinds 1830 is het in Duitschland
in November niet zoo warm geweest als
de laatste dagen. De gemiddelde tem
peratuur was 12.3 graden, terwijl in dit
seizoen een temperatuur van 5.6 graden
normaal is. Zaterdag steeg de thermome
ter zelfs tot 15.9 graden. In Scandinavië
vriest het intusschen 15 graden.
KOLONIËN.
De communistische
onlusten.
De regeering bereidt de verbanning voor
van alle leiders van de communisten naar
Nieuw Guinea. Met de leiders van West-
Java zal begonnen worden, eenige lei
ders zullen daar eerst op vraagpunten
worden gehoord.
De Haagsdie Courant heeft een onder
houd gehad met mr. D. Fock, den oud
gouverneur-generaal van Ned.-Indië.
In het gesprek met mr. Fock over
West-Bantam zeide deze, dot het hem
zeer verwonderde, dat de gebeurtenissen
zich zoo verrassend snel hebben voorge
daan. Aan den anderen kamt moet men
aan enkele berichten niet te groote betee
kenis hechten. Het feit, dat een commu
nistische bende het telefoonkantoor te
Batavia bezette, ziet er zeer alarmeeremd
uit, maar als men bedenkt, dat 30, 40
man, 's nachts het kantoor aanvielen,
waar misschien 3, 4 iniandsdhe telefonis
ten zaten, dan is dat heelemaal niet zoo'n
wereldschokkende gebeurtenis. Dat in
Bantam, waar de bevolking meer Mo
hammedaans voelt dan ergens anders op
Java, de communisten zich aanvankelijk
met succes weren konden, verbaasde
mr. Fock. De communistische propagan
da wordt vooral vanuit China gevoed.
De smokkelhandel in wapens is heel
moeilijk geheel tegen te gaan, het in-
iandsche personeel der booten brengt ook
wel eens wapens aan wal hoe waakzaam
het bestuur en de scheepvaartdirecties,
die haar volle medewerking tegen dezen
smokkelhandel verleenen, ook zijn.
Voor mij staat vast, vervolgde de
heer Fock', dat, zoo wij in staat waren
de communistische invloeden in Indië
buiten de deur te houden, de bevolking
rustig en tevreden leven zou. De wel
vaart neemt overal toe en waar dat
noqdig is, besteedt de regeering mil-
lioenen aan werken, die de welvaart ver-
hoogen kunnen. Van een minder gun-
'stigen economischer toestand in West-
Bantam is ook geen sprake. De bevol
king doet niet mee aan dit oommunis-
al een eeuwigheid naar je", riep hij haar
ongeduldig tegemoet.
Carry zag hem koel en verbaasd aan
en stond in haar slanke gestalte voor
hem. De ongeduldige toon van haar ver
loofde beviel haar in 't geheel niet. Zij
was niet van plan, dit onopgemerkt te
laten passeeren. Zij dacht er niet over
zich ooit te buigen onder het juk van
een tirannieken echtgenoot.
„Beste Franz, die eeuwigheid kan hoog
stens een kwartier geweest zijn. Ik was
even alleen gaan zitten, omdat ik hoofd
pijn heb. Vind je misschien, dat ik je
altijd verlof daarvoor moet vragen?" vroeg
zij met koelen spot.
Hij boog onwillekeurig het hoofd en
nam vleiend hare hand.
„Nu, nu Carry, niet dadelijk boos zijn,
als je ongeduldige verloofde naar je ver
langt", zei hij half sussend, half verwij
tend.
Zich dwingend tot een glimlach keek
zij in zijne verliefde oogen. „Tetrwille
van je verlangen moet ik je wel den
toon vergeven, waarop je me zooeven
toesprak, Franz. Maar ik wil dien niet
meer van je hooren
Zij legde haar hand op zijn arm.^
„Hoort u, lieve schoonmama, daar krijg
ik het eerste standje van mijn mooi meis
je", zei hij lachend tot de kolonelsvrouw,
die Carry angstig aankeek. Maar daar
Croner lachte, verdween haar angst en
lachte zij ook.
„Ja, beste Franz, Carry is slechts met
liefde te leiden. Met goedheid kan men
alles van haar gedaan krijgen, maar als
men haar ruw aanpakt, wordt zij koppig.
tisch gewroet. Dat is mij herhaaldelijk
gebleken, bij de spoorwegstaking, bij de
jongste stakingen in Soerabaja hield de
bevolking zich afzijdig. Zij voelt niets
voor het communisme ^ofschoon natuur
lijk enkele groepen zich wel eens een
oogenblik door de vele schoone voorspie
gelingen van de wijs laten brengen. De
inheemsche bevolkingsgroepen maken den
moeilijken groeitijd der bewustwording
door. Hebt u kinderen? Nu, dan weet
u hoe moeilijk het is, maar ook hoe drin
gend noodzakelijk op dien leeftijd de lei
ding te houden en te doen beseffen, dat
alles voor hun bestwil is
RECHTSZAKEN.
Rechtbank te Middelburg.
In de zitting van 19 November werden
de volgende zaken behandeld:
De ondankbare gast.
R. M„ 32 jaar, zonder beroep te Ant
werpen, gedetineerd, werd ten laste ge
legd, dat hij op 28, 29 en 30 Augustus
j.l. te Hoofdplaat de hotelhouders A.
C. Maas, Th. Wieleman en V. Maas,
heeft bewogen onder het opdisschen van
een samenweefsel van leugens, hem ge
durende eenige dagen huisvesting en voe
ding te verstrekken en daarna zonder be
taling is vertrokken, waarbij hij nog een
schroevendraaier heeft medegenomen.
Eisch 1 jaar gevangenisstraf met aftrek
van* het voorarrest.
Verduistering.
F. S., 34 jaar, boekhouder te Mid
delburg, thans aldaar gedetineerd, werd
beklaagd dat hij als boekhouder van de
fa. Denevers, op verschillende tijdstippen
in 1926 eenige afrekeningen van post-
kwitanties heeft weggenomen, daarop val-
schelijk den naam van de fa. als last-
geefster en zijn eigen naam als gemach
tigd tot het ontvangen der bedragen op
het postkantoor te Middelburg, de vol
gende sommen heeft ontvangen en voor
zichzelf behouden Maart 1926 f369,67,
20 Febr. 1926 f341,70, 2 Febr. 1926
f 147,12, 1 Mei 1926 f212,95, 22 Juni
1926 f275,90, 29 Mei 1926 f408,40,
26 Juni 1926 f 321,671/2.
Eisch 1 jaar gevangenisstraf met af
trek van het voorarrest.
Verduistering door een
ontvanger.
Het gerechtshof te Leeuwarden heeft
voortgezet de behandeling van de zaak'
tegen den oud-ontvanger van Franeker,
die door de rechtbank te Leeuwarden
werd veroordeeld tot een jaar gevange
nisstraf wegens voortgezette verduistering
tot eèn bedrag van f38.341.
De advocaat-generaal vorderde na een
requisitoir, dat drie uur duurde, ver
nietiging van het vonnis en veroordeeling
tot een jaar gevangenisstraf wegens voort
gezette verduistering en het voortgezet
valschelijk opmaken van registers.
Hij drukte Carry's arm teeder zich'
aan.
„Was ik werkelijk ruw, lieveling?'
De kolonels vrouw verdween geheel ge
rustgesteld en Carry glimlachte vergevend*
„Je zult 't wel nooit meer zijn, beste
Franz". I
„Als je zoo lief tegen me bent, schat,
kan je me om je vingertjes winden",
fluisetrde hij teeder, en zijn heete adem
beroerde haar. Zij rilde alsof een ijs
koude stroom langs haar ging.
Croner wierp trotsch het hoofd in den
nek. Hij was toch een gelukkige kerel.
De mooiste meisjes hadden om hem ge
vochten en de allermooiste had hij zich
tot verloofde gekozen, niettegenstaande de
rakker verduiveld trotsch was geweest
en hem geen stap tegemoet gekomen was.
't Werd tijd voor hem de echtelijke ha
ven binnen te loopen. Na een stormachtige
jeugd verlangde men immers naar rust
en gezelligheid. Cronersheim had een erf
genaam noodig en hijzelf een vrouw, die
hem het leven veraangenamen moest. Car
ry zou met bevalligheid de honneur van
zijn huis waarnemen en zijn geld tot zijn
recht laten komen. Wanneer zij hem
slechts eerst zou toebehooren. Hij kon
dien tijd nauwelijks afwachten. Zij was
zoo verduiveld zuinig met haar liefkoo-
zingen. Nu ja, dat waren meisjesgrillen,
preutschheid. Dat vuurde hem nog meer
aan. En zoo wilde hij 't juist hebben.
Een mooie en trotsche vrouw wilde hij
hebben, die voor iedereen koud en on
genaakbaar was, alleen niet voor haar
eigen man. Na de bruiloft zou zij wel
ontdooien. (Wordt vervolgd).