PU KOL
N°. 129.
Maandag 1 November 1926
115e Jaargang.
Kapitaalsvlucht.
5 FEUILLETON
Schrijnende Handen
na de Wasch
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooz. Vennootschap Goesche Conrant
COURANT
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Men kan zich levendig voorstellen, dat
allen, die genoodzaakt zijn in het land te
blijven, onaangenaam getroffen worden als
anderen zich door vertrek naar het buiten
land weten te onttrekken aan de drukkende
lasten, welke de overheid oplegt, en zoo
doende voor hen, die blijven, den last
verzwaren.
Inderdaad zou een vervolging door den
fiscus van hen, die het land verlaten om
de verplichting te ontgaan» overeenkomstig
vermogen en inkomsten hun aandeel bij te
dragen tot de buitengewone lasten, welke
moeten worden opgebracht om de schulden
te kwijten, in 1914-1919 gemaakt, op
zichzelf sympathiek zijn.
Intussohen wordit de zaak wel anders
wanneer de uitwij kenden niet uitsluitend
bewogen werden door de zorg, om zich te
onttrekken aan de verplichting om de
oorlogs- o f oris i suit gaven te helpen goed
maken immers in elk land1, waar zij zidh
kunnen vestigen» wacht hen een soortge
lijke last. De meesten verlaten dan ook
het land om dezelfde reden als velen de
gemeente hunner inwoning met een andere
verwisselen; afkeer van het ondoelmatig
beleid van de overheid, welke leeft boven
de kracht van de belastingbetalerson
macht om de drukkende lasten, welke
daardoor op de burgerij worden gelegd,
op te brengen.
Zoo kan dus het feat, dat vermogende
lieden, die volkomen bereid zijn ten volle
hun deel te betalen in alle lasten, ook
dien van zorg, binnen redelijke grenzen
voor den kleinen man die zulks behoeft,
opstandig worden tegen, onverstandige
overheidsmaatregelen» welke de spaarders
en bezitters uitkleeden, en hun mooie land
niet dan zeer ongaarne deswege ontvlie
den, een ernstige waarschuwing inhou
den. Hun afreizen, een klinkend protest
tegen de wijze van staathuishouding moet
tot nadenken en inkeer stemmen. En men
moge dan afleiding trachten te zoeken
door maatregelen te beramen om de uit-
wijkenden fiscaal na te zetten, deze zul
len weinig resultaat opleveren; Immers de
kapitaalvlucht neemt juist toe naargelang
men er meer hindernis aan in den weg legt,
gelijk de ervaring in Frankrijk en Duitsch
land heeft bewezen. De achterblijvenden
kunnen zichzelf dan alleen beschermen
tegen de vluchtelingen, als de overheid
het niet meer noodig maakt, zich aan zijn
hebzuchtigen greep te onttrekken!
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Duitschland en Frankrijk.
Na het onderhoud te Thoiry wilde
Duitschland op financieel gebied mobili-
seeren, n.l. mobilisatie van zijn spoor
wegobligaties in ruil voor snellere ont
ruiming van Rijnland en teruggave van het
Saar-gebied.
De spoor we gobligalies vormen een on
derdeel van het Dawes-plam. Door het
aankoopen van deze obligaties door Ame-
rikaansche bankiers, zou de herstelschuld
door
Hod wig OourthsMahler,
Guiiters gebruind gelaat werd rood van
opwinding. Van vreugde had hij kunnen
jubelen. Zijn stem trilde toen hij vroeg:
„Is 't werkelijk ernst? Ik ben er ontdaan
van, dit grootmoedig aanbod
„Och, lari, mijn jongen. Van groot
moedigheid is geen sprake, 't is louter
zeiüzucht. En voor de grap verzin ik
zoo iets niet, hoezeer ik anders tot grap
pen maken geneigd ben. Nu wil je
of niet?"
De jonge officier sprong op. Hij kreeg
't er warm van. Hij knoopte zijn uniform
kraag los. „Aan willen ontbreekt het niet,
oom Viktor. Als iets je op zoon manier
wordt aangeboden, dan moest je toch
een dwaas zijn om het niet met beide han
den aan te nemen. U vermoedt niet welk
een groot geluk u me daar biedt ik
och oom Viktor kon ik u maar
genoeg danken de woorden ontbreken
me, ik i
Baron Viktor sprong ook op en maakte
een comische beweging alsof hij vluchten
wilde. „Wees zoo goed en spaar me je
dankbaarheid. Je maakt me rood van
aan Frankrijk op zoo ruime schaal worden
uitbetaald, dat de mogelijkheid geopend
werd tot bespoediging van de ontruiming.
Dit plan, door Briand ein Stresemann te
Thoiry besproken, vond echter bij het
kabinet-Poimcaré niet de gehoopte goed
keuring, zoodat het mislukte. De rijksre
gering wil het plan echter „op de baan"
houden. Vandaar dat von Hösch, de Duit-
sche gezant te Parijs, erop uitgezonden
wordt de besprekifigen met Briand warm
te houden. Sedert Thoiry is er in Fransche
bladen op gehamerd, dat Duitschland nu
ook waarborgen heeft te geven, zijn Oos
telijke grens voor permanent te verklaren
evenals het zulks voor het Westen deed
bij het pact van Locarno.
De „Echo de Paris" wijst er op, dat
de besprekingen tusschen Briand en von
Hösch niet zonder beteekenis zijn,, aan
gezien Briand voor het eerst, sedert
Thoiry, gedwongen is zijn toenaderings-
poli'.iek nader te omschrijven. Het natio
nalistisch getinte blad juicht het toe, dat
Briand zijn „onverstandige" rede van 10
September heeft verloochend en betoogt
dan, dat „Duitschland waarborgen moet
aanbieden, welke in de plaats zullen ko
men van de veiligheid, welke Frankrijk
door de bezetting van het Rijnland heeft.
Logisch kan Frankrijk zijn soldaten eerst
dan terugtrekken, als Duitschland alle
bezorgdheid omtrent revanche - gedachten in
het Oosten heeft doen verdwijnen. Dit is
het beslissende punt in de politiek van
Thoiry. Met spanning wordt de verklaring
tegemoet gezien, welke Berlijn omtrent
dit punt en vooral ook omtrent zijn poli
tiek ten opzichte van Oostenrijk zal geven.
Frankrijk moet in dit opzicht des te zorg
vuldiger handelen, omdat in den Raad van
den Volkenbond nooit met algemeene stem
men het denkbeeld van een aansluiting
van Oostenrijk en Duitschland is be
streden, zoodat het noodig is op zijn hoede
te zijn» teneinde niet plotseling voor een
voldongen feit te worden gesteld."
In verband met de hernieuwde Parijsche
besprekingen, vermoedt^ de „Tag", dat
van Duitsche zijde nieuwe economische
concessies zijn aangeboden. In goed inge
lichte politieke kringen te Berlijn houdt
men, schrijft de „Köln. Ztg.", er aan
vast, dat de samensprekimg van Briand
met von Hösch binnen de perken van dje
onderhandelingen te Thoiry is gebleven
en dat van nieuwe concessies geen. sprake
is.
Minister Stresemann, die wegens ziekte
niet aan een bijeenkomst der Duitsche
volkspartij te Dresden, waar hij zou spre
ken» kon deelnemen, heeft in een schrijven
aan partij vrienden fce Dresden nog een en
ander over de politiek van Thoiry mede
gedeeld. Hij schrijft o.a., dat hij in den
laats,ten tijd leert, dat de politiek van
Thoiry volkomen schipbreuk heeft gele
den en dat alles» wat in het kleine Jura-
dorp tusschen Briand en hem is bespro
ken, in rook is vervlogen.
„Ikhfclb er na mijn terugkeer uit Genève
voor gewaarschuwd, zoo zegt Strese
mann, het verwezenlijken van veelomvat
tende plannen in een korten tijd te ver
wachten» en heb te Keulen deze waarschu
wing herhaald. Evenzoo waarschuw ik te
schaamte, want ik geef je mijn woord,
dat ik bij alles in de eerste plaats aan
mezelf heb gedacht en aan mijn gemak.
Ik heb dan eindelijk rust, behoef me niet
te bekommeren om een nieuwen admi
nistrateur en bovendien nog gewetensbe
zwaren te hebben, dat ik door mijn slecht
bestuur het mooi majoraat verwaarloos
en jou, ais mijn opvolger, daardoor scha
de berokken. Wij zijn 't dus eens, mijn
jongen, enkele bizonderheden bespreken
wij later kom morgen bij mij dimeeren.
En nu stuur ik je weg ik moet visites
maken". I
Met een warmen handdruk namen zij
afscheid.
Gunter Valberg verliet zijn oom in een
zeer vroolijke, opgewonden stemming en
zochtp zijn woning op.
Het edelmoedig aanbod veranderde met
één slag zijne omstandigheden, zij wer
den schitterend in vergelijking van de
vroegere en bovenal, zij stelden hem in
staat bij de ouders van zijne aangebedene
oim haar hand te gaan vragen.
Carry von Platen heette het jonge
meisje, dat hij innig en hartstochtelijk
lief had. Zij was de dochter «van een
kolonel, die zijn dochter geen huwelijks
gift kon meegeven.
Carry was heel mooi en werd zeer
bewonderd, maar er had zich nog geen
aannemelijke partij voorgedaan. Gunter
had onmiddellijk zijn hart aan haar ver
loren, toen hij haar voor 't eerst zag.
verzacht en geneest men spoedig met
Doos 30-60-90 ct.
gen het gepraat, dat nu, omdat zulke plan
nen niet in enkele dagen rijp worden, ze
als onuitvoerbaar voor te stellen. Deze
opvatting is in tegenspraak met alle ge
gevens, die ik zelf bezit'
Stresemann blijft aansporen tot volhou
den, met taaien, doelbewusten arbeid.
Door den verrekijker.
Naar verluidt, hebben de mijnwer
kersleiders in Engeland op dringend ver
zoek van den algemeenen raad er in toe
gestemd een tijdelijke hervatting van den
arbeid te overwegen» zoolang nog een per
manente nationale overeenkomst is ge
sloten. Een nieuwe conferentie van mijn-
wierkersgedelegeerden is rnoodig om dan
eenige voorloopige regeling of wijziging
in de politiek van het bestuur der mijn
werkerfederatie te ratificeeren.
De toestand is daardoor hoopvoller ge
worden.
In die overeenkomst tusschen Pruisen
en de Hohenzöllerns wordt bepaald, dat
Pruisen aan het vroegere koningshuis een
bedrag in contanten van 15 mallioen mark
zal betalen. De eerste termijn van 5 mü-
lioen mark zal heden aan den vertegenwoor
dager van de Hohenzollerns, den heer von
Berg, te Berlijn worden uitbetaald, de
tweede termijn van. 5 millioen mark zal
op 1 Februari en de derde even groote
termijn op 3 Mei 1927 worden uitbetaald.
De Spaansche Rockefeller, markies
Valdieciila heeft 100.000 peseta's ge
schonken voor het fonds tot aankoop van
een paleis voor ex-keizerin Zita van Oos
tenrijk, die sedert de omwenteling in Span
je woonde, als gast van de koninklijke fa
milie.
Het heeft enkele jaren geduurd alvorens
dit fonds volgestort was en niu het benoo-
digde bedrag bijeen is, zal spoedig tot aan
koop worden overgegaan.
Een kasteel te Lequritio, een dorp bij
Ei bao, zal daarvoor worden uitgekozen.
Prins Joachim Albrecht van Prui
sen heeft de uitnoodiging om in de Ver-
eenigde Staten een concert-tournee te ma
ken, aangenomen, evenwel met de nadruk
kelijke verklaring, dat hij hoopt door zijn
werk op dit gebied de goede betrekkingen
en de overeenstemming tusschen beide lan
den te bevorderen.
KAMER-OVERZICHT.
TWEEDE KAMER.
De Besprekingen over het Nederlandsch
Belgisch verdrag zijn Vrijdag ingeluid.
Er stonden totaal 13 sprekers ingeschre
ven, waarvan Vrijdag vier zich van hun
taak konden kwijten.
Bij deze vier sprekers, die tegen het
verdrag waren, passeerden de revue de
Maar hij had zich altijd zoo goed moge
lijk op een afstand gehouden, omdat hij
er niet aan denken kon haar te trouwen
en omdat hij te veel van haar hield, haar
voor eene onzekere toekomst te plaatsen.
Carry's oogen evenwel hadden hem
dikwijls genoeg te verstaan gegeven, dat
zij zijne liefde beantwoordde. Zij ontmoet
ten elkaar natuurlijk veel in gezelschap
pen. Zij hadden allerlei punten van aan
raking, en het toeval, wel een beetje
geholpen door Carry, leidde ook af en
toe wel tot een kort alleenzijn. Dan moest
Gunter ai zijn zeiflbeheersching te hulp
roepen om het mooie, blonde meisje niet
in zijn armen te nemen en haar rooden,
fijngevormden mond niet met kussen te
bedekken. Carry's schoonheid was betoo
verend.
Op een dag 't was in November
had het regiment in de bosschen rond
de stad, een jachtfeest georganiseerd. De
dames der officieren namen er ook aan
deel en natuurlijk, in de eerste plaats,
de dochter van den kolonel.
Carry was eene uitstekende amazone
en haar mooie gestalte kwam te paard
volmaakt tot haar recht. Gunter was ge
durende de jacht steeds aan haar zijde.
Plotseling deed het paard van Carry een
misstap en struikelde. Dadelijk sprong
Gunter uit het zadel en was maast haar.
Opgewonden door de jacht stroomde zijn
bloed vuriger dan ooit door zijn aderen
en liet zich niet meer bedwingen. Toen
hij Carry, uit het zadel lichtte zij was
Schelde-kweslie, het prijsgeven van onze
soevereiniteit, door belangrijke beslissin-
en over te laten aan een gemengde be
heerscommissie; door naar Belgische ha
vens opvarende schepen te onttrekken aan
de macht van onze politie en justitie; door
de beloodsing van de Wielingen de Wie
lingenkwestie is zelf gelaten zoo ze was
over te laten aan de Belgen. Verder de
verplichting om het vaarwater in de Schel
de fcen allen tijde in goeden staat te hou
den, hetgeen tengevolge van natuurlijke
oorzaken, op millioenen ons kan komen
te staan, ofschoon de baggerplicht beperkt
is geworden. Dan de belangen van de
Zeeuwsche waterschappen. Dit wat de
Schelde betreft. Gelijke aandacht werd
besteed aan de concessie, door minister
Van Karoebeek gedaan, om een kanaal,
van buitengewone breedte, te laten gra
ven van Antwerpen naar den Moerdijk,
het beruchte kanaal, dat België een afvoer
buis naar eigen haven moet bezorgen voor
het Rijngoederen-verkeer. Dan de belood
sing, ook al in 't voordeel van België ge
regeld. i Alles in 't nadeel van ons land
En wat staat er tegenover, vroegen de
sprekers. Slechts het voordeel van de ver
betering van 'het kanaal van Luik naar
Maastricht.
Dinsdag worden de -algemeene be
schouwingen voortgezet.
KOLONIËN.
Epm typhoon.
Een hevige wind, die op sommige plaat
sen het karakter van een typhoon had, teis
terde Vrijdag de omgeving van Djember.
De schade aan gebouwen van cultuur
maatschappijen bedraagt f70.000.
PROVINCIE-NIEUWS.
Vechtpartij op een Harwich-boot.
Een matroos, die Vrijdagnacht door
een revolverkogel op een der Harwich-
booten werd getroffen, is in het zieken
huis te Vlissingen overleden»
Gebleken is, dat er aan boord ruzie is
geweest, waarna een vechtpartij plaats
had, met het beleende gevolg.
De vermoedelijke dader is te Antwer
pen gearresteerd. Het lijk werd in beslag
genomen.
Een telegram aan de Tweede Kamer.
Vrijdag werd te Middelburg een zeer
druk bezochte vergadering gehouden, uit
gaande van de afd. Zeeland van het comi
té van actie tegen het Nedierlandsch-Bel-
gische verdrag, welks voorzitter, de heer
C. Boudewijnse, wees op het groote
Zeeuwsche belang, dat bij het verdrag is
betrokken.
Het woord werd gevoerd door ir. A. A.
Mussert, lui tenant-generaal b. d. H. L.
van Oordt, en prof. H. T. Colenbrander,
die achtereenvolgens de economische, de
militaire en de historisch-politjeke zijde
van het tractaat belichtten.
Na een slotwoord van den heer Umb-
grove werd staande het Wilhelmus en het
Zeeuwsche volkslied gezongen, waarna op
voorstel van den voorzitter werd besloten
het v'o'lgende telegram aan de Tweede Ka
mer te zenden:
„Zeeuwen in grooten getale te Middel
burg in vergadering bijeen, van oordeel,
dat h et thans aan uwe goedkeuring onder
worpen Ned. Belgisch verdrag niet is in
het landsbelang, noch in dat van Zeeland
in het bijzonder, beducht voor de gevolgen
van gedeeltelijk prijsgeven der Nederlands
sche souvereiniteit op de Westerscbeide,
verzoeken u het verdrag niet te aanvaar
den. Boudewijnse, voorzitter Zeeuwsch
Comité."
Nadat de heer Mussert nog aan de ver
gadering had gevraagd of het comité de
actie moest voortzetten en op den steun
der aanwezigen kon rekenen, waarop toe
stemmend werd geantwoord, werd de ver
gadering gesloten.
De oudste vrouw van Nederland.
Het is heden feest te Hengstdijk ter
eere van de oudste inwoonster dier ge
meente, tevens vain heel ons land, mej.
weduwe As solman-De Wit, die 1 Novem
ber 1822 geboren werd en dus heden 104
jaar wordt. De vrouw is voor dien leeftijd
zeer goed, verricht nog huishoudelijke
werkzaamheden en gaat geregeld ter kerk.
De P. Z. E. M.
n de vergadering van aandeelhouders der
N.V. /^Provinciale Zeeuwsche Electriciteits*
Maatschappij* te Middelburg, van 29
October jl. zijn benoemd tot leden van
den Raad van Advies, als bedoeld in
artikel 9 der Statuten, de heeren
Ir. B. H. L. de Bel te Sas van Gent,
A. H. F. Francken te St. Janssteen,
M. W. Koster te Axel, j. Truijman te
Bosclikapelle, V. Verschaffel te Sas van
Gent, B. I. Zonnevylle te Neuzen, M. AJ
Bleiker te Schoondijke, A. A. E. Hen-
drikse te IJzendijke, A. I. Leenhouts te
Retranchement, I. van Melle te Breskens,
I.. J. de Jager te Nieuwdorp, W. Kake-
beeke te Goes, Ir. J. van Poelgeest te
Goes, Jan Vogelaar te Krabbendijke,
Jac. Welleman té Krabbendijke, S. J. de
Regt te Wissekerke, I. P. van der Weele
te Colijnsplaat, W. Dronkers te Poort
vliet, Mr. A. van der Hoeven te Tholen,
W. M. Kloet te St. Maartensdijk, W. L.
Klompe te Tholen, A. Wisse te Anna
Jacobapolder, W. van Oeveren te Nieuwer-
kerk, Mr. A. J. F. Fokker te Zierikzee.
S. Hage te Bruinisse, J. C. van Lange-
raad te Dreisckor, A. C. de Oude te
Zierikzee, C, Boudewijnse te Middelburg,
L. Simonse Lz. te Biggekerke en E. C,
Wesseling te Vlissingen.
Heinkenszand. Tot bestuursleden van
die alhier opgerichte tooneelvereeniginig
„Vriendenkring" zijn gekozen de heeren
C. Klap, voorzitter, G. Nijsse Jz„ secre
taris en S. Dekker, penningmeester.
Ierseke. De raad vergaderde onder pre
sidium van voorzitter J. Sinke, voltallig.
De notulen der laatste vergadering werden
voorgelezen en goedgekeurd.
Goedkeuring van Ged. Staten is ge
kregen voor de laatste wijziging in de be-
begroolamg en voor de aankoop van grond
en huis op den Dam voor wegverbetering.
De firma Goedheer vraagt wegens gesta-
geheel ongedeerd sloeg zij de armen
tot steun om zijn hals. En toen was 't met
zijn zeifbeheersching gedaan. In haar
oogen las hij denzelfden gloed die hem
verteerde en plotseling brandden zijne
vurige lippen op de hare in een langen,
zaligen kus.
Na dit kort oogenblik van gelukzalig
heid deed Gunter zich de bitterste ver
wijten. Toen hij Carry weer in het zadel
had geholpen het paard was ook on
gedeerd en hij aan haar zijde in een
langzaam tempo verder reed, klaagde hij
zichzelf aan en zei Carry alles wat hij
voor haar voelde en ook' wat hem verhin
derde haar te vragen zijn vrouw te wor
den. Hij smeekte haar hem te vergeven,
dat hij zich dit geluksmoment gestolen had.
Carry luisterde met een droomerigen
glimlach naar hem, daarna keek zij hem
openhartig aan en zei: „Ik heb 't alles
geweten» Gunter. Ik heb je niets te ver
geven. Liefde Iaat zich niet door ver
standelijke redeneeringen oaiderdrukken.
Laat ons deze gelukkige oogenblik ken
niet verstoren door zelfverwijten. Wie
weet of ons ooit weer zoo'n oogenblik
geboden wordt."
Gunter trachtte nu de mogelijkheid tot
een verbintenis met de geliefde te vinden.
Hij zei haar, dat hij zijn oom, als hij
van de reis terug kwam, zou vragen hem
te helpen, zoodat hij zich met haar zou
kunnen vereenigen.
„Hij zal het doen, Carry, oom Vik
tor is grootmoedig. En al moeten wij
ons ook heel bescheiden inrichten als
wij elkaar maar mogen toebehooren. Wacht
nog dezen korten tijd, mijn lieveling".
Carry had hem glimlachend aangehoord.
Het kwam volstrekt niet met haar wen-
sohen overeen een huwelijk te sluiten,
dat dadelijk met zorgen en zuinig zijn zou
beginnen. Zij had de ellende van een hu
welijk zonder geld van hare ouders gezien.
Van haar jeugd af aan hadden haar
moeder, die gebukt ging onder de gelde
lijke zorgen, en haar verbitterde vader,
baar voorgehouden, dat slechts een rijke
partij haar uit allen nood verlossen kon.
En zij wilde een rijke partij doen» zij wilde
tot eiken prijs aan deze bekrompen levens
wijze ontkomen. Haar schoonheid moest
haar daarbij helpen.
Maar jaar na jaar verliep, zonder dat
de rijke minnaar kwam opdagen. Carry
was reeds twee-en-twinlig jaar. Eindelijk
kreeg zij dezen winter een kans. Baron
Franz Croner van Cronersheim, een rijk
grondbezitter, de buurman van het majo
raat Valberg, vertoornde zich in de gezel
schappen der residentie en verheelde het
niet, dat hij een vrouw zocht Carry be
viel hem heel goed, maar zij vond
hem weinig beminnelijk. Maar zijn rijk
dom lokte, haar moeder bezwoer haar
bij hoog en laag verstandig te zijn en
Carry zei zichzelf, dat hier eindelijk de
gelegenheid was om uit haar benepen, om
standigheden te komen.
(Wordt vervolgd)*
