U behoort mijn Im i
N\ 126.
Maandag 25 October 1926
115® Jaargang.
MIJNHARDTS's
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOBSCHE 1 COURANT
Uitgave Naamloos# Vennootschap Goesche Courant Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
De Duitsche kwesties.
Duitschland, de neergeschoten adelaar,
de machtelooze. Zoo was bet na het
sluiten van het pact van Versailles.
Duitschland, de jonge oplevende, krach
tige staat, zoo wordt het nu. En in dat
jonge Duitschland houden verschillende
dingen de gemoederen warm. Eén hier
van is de mogelijkheid van een terugkeer
van Wilhelm II, die de linker partijen
nog steeds als een bedreiging aanvoelen.
Dit geval trekt eveneens de aandacht in
de diplomatieke kringen van het buiten
land. Zoo heeft de Duitsche ambassa
deur te Parijs, von Hoesch, in een on
derhoud met Berthelot verzekerd, dat de
Duitsche regeering den terugkeer van den
keizer naar Duitschland in ieder geval
zou weten te verhinderen. Een officieele
bevestiging van dit bericht is echter niet
gegeven. Wel staat vast, dat von
Hoesch geen opdracht had gekregen, deze
kwestie ter sprake te brengen.
Een andere kwestie, die de aandacht
trekt is de ontwapening vain Duitschland.
Zooals we reeds meldden, heeft de
gezantenraad te Parijs het besluit geno
men, dat de Duitsche ontwapening on
voldoende was gevorderd, om deze kwes
tie te kunnen overdragen aain de controle
van dien Volkenbond. Achteraf is echter
gebleken, dat dit bericht onjuist is, daar
deze zaak niet besproken is door de
gezanten. Wei werden verschillende pun
ten besproken, welke met de Duitsche
ontwapening in verband staan. Besloten
is, om de correspondentie hierover met
de Duitsche regeering voort te zetten.
Men overweegt, of niet een snelle over
eenstemming inzake deze -ontwapenings
kwestie kan bereikt worden door een
mondelinge uiteenzetting tusschen de lei-
dende militaire overheden der vroegere ge-
i alüeerden en bevoegde Duitsche overheden.
Volgens geruchten zou de gezanten
raad afgezien hebben van het zenden
eener nota naar Berlijn,
i Ie yerband met deze ontwapening
heeft de rijksminister van binnenlandsche
zaken Külz op een bijeenkomst van de
leiders der democratische partij te Ber
lijn gewaarschuwd tegen het soldaatje-
spelen door de „Wehrverbande", omdat
dit Duitschland op buitenlandsch-politiek
gebied juist thans groot jnadeel kan be
rokkenen.
Als teeken, dat men Duitschland toch
weer gaat meetellen, is wel de uitnoo-
diging die de Engelsche federatie van
industrieelen aan de rijksvereeniging van
Duitsche industrieelen tot het houden
van officieele besprekingen.
Dit alles te samen genomen blijkt, dat
de oude Duitsche stam naast vele dorre
takken, toch ook weer jonge krachtige
scheuten heeft, die zullen zorgen voor
het voortbestaan in de toekomst.
FKUIL.L-.ETON
door
Hedwlg CourthsMaA/er.
Hij nam daarop een teeder en hartelijk
afscheid van zijn toen zesjarig kind, schonk
haar van allerlei wat een kinderhart vreug
de bereidt en zei haar, toen zij hem innig
omhelsde:
„Als je groot bent, kleintje, dan kom
je je vader, die je innig liefheeft, op
zoeken. Tot weerziens tot dien tijd".
Enkele jaren later stierf ook zijn
schoonmoeder en zijn gewezen vrouw nam
het kind uit haar eerste huwelijk bij zich.
Hij zag of hoorde niets meer van zijn
dochtertje, dat nu een tehuis bij haar
stiefvader gevonden"" had. Hij was bijna
vergeten, dat hij ooit een kind gehad bad.
Maar als hij soms een lief, klein meisje
zag, dat zoo aardig ronddribbelde op
haar kleine beentjes en donkere krullen
en groote zwarte oogen had zooals zijn
kind, dan voelde hij toch een wonderlijk
week en warm gevoel in zich en* ver
beeldde hij zich het zachte kinder
lichaampje te voelen, dat zij zoo teeder
tegen hem aangevlijd had.
Maar zulk aandoeningen duurden nooit
lang bij hem. Toen hij in de residentie
teruggekeerd was, had hij een kleine,
bekoorlijke villa laten bouwen en die ais
leen ideaal jonggezeJlenhuis laten inrich
In het land van Kemal Pasja.
Hoe weinig benijdenswaardig op het
oogenbÜk de positie van den vreemdeling
in Turkije is, blijkt uit een brief van een
correspondent van het „Journal", die een
reis door het land van Kemal Pasja maakte.
De vneemdeing, schrijft deze journalist,
is bloot gesteld aan voortdurende verne
deringen, het reizen wordt zelfs een ge
woon toerist onmogelijk gemaakt. Bij ge
brek aan mili'aire overwinningen tracht
men thans politieke successen te behalen.
Het nationalisme wordt door sommige
officieuze bladen waanzinnig opgezweept.
Naar aanleiding van den herinnerings-
dag van den aftocht der geallieerde troe
pen, na de ondertee kening vain den vrede
van Lausanne, schreef een nationalistisch
orgaan: „Heden herdenken we den dag,
waarop onze dappere krijgers de barba
ren, het schuim van 72 naties overeen
komstig den wil van den Ghazi naar den
duivel joegen".
Omtrent de wijze, waarop de Ghazi,
da overwinnaar en reformator Kemal Pas
ja regeert, lezen we het volgende:
Hij vertoont zich niet, hij is de groote
onzichtbare. Men regeert in zijn naam,
vult zich in zijn naam de zakken, speelt
de tyran in zijin naam en tracht hem te
vermaken en te verstrooien. Nu en dan
vermant hij zich, maar al spoedig valt bij
weer in den ouden apathetischen toestand
terug. Angora is een stad van angst, van
wantrouwen van den een jegens den ander,
en in zulke angst aanvallen gebeurt het,
dat men een rman als Djavid Bey ophangt.
Djavid Bey was geheel onschuldig, bij
werd terechtgesteld, alleen omdat Kemal
bevreesd was voor de capaciteiten van
den vroegeren minister van financiën. Ter
wijl de veroordeelde vlak bij het buis
van den president opgeknoopt werd, vier
de Kemal luidruchtig feest. Het tegen
woordige regime in Turkije noemt de
journalist drukkender dan dat van een
der vroegere sultans. Hij meent dan ook
dat Moestafa Kemal's dagen geteld zijn,
want zegt hij: ,,Een regeering, die naar de
terreur grijpt, handhaaft zich niet lang.
Wie angst verbreidt, toont dat hij zelf
angst heeft".
Door den verrekijker.
Uit Londen wordt gemeld, dat de
besprekingen tusschen Francqui, den Bel
gischen minister van financiën, met de
Britsche en Amerikaansche bankiers ge
leid hebben tot het vaststellen der voor
waarden eener leening tot stabilisatie van
den Belgischen franc.
Volgens een bericht uit Wezzan, in
Marokko, is weer een wederopleving van
de onrust te bespeuren. Een gedeelte van
den stam der Beni Berthoeb, die zich
aan de Franschen heeft onderworpen,
weigert met de Spanjaarden in contact
te treden.
Venizelos, de bekende Grieksche
staatsman, heeft het voorstel der regee-
ten. Zijn financieele omstandigheden per
mitteerden hem elke luxe. Hij had van
zijne gestorven broeder een vermogen ge-
erf d, dat hem tot millionnair maakte.
Zijne moeder was eene gravin Oelderloh
geweest, die zijin vader als arm officier
getrouwd had. Zijn vader had niets beze
ten dan zijne beminnelijke en innemende
persoonlijkheid, een niet te grooten schul
denlast, zijne positie als officier en
een aanspraak op het majoraat Valberg,
dat aan een oom behoorde, een kinderloos
weduwnaar. Doch deze oom had zijn
neef overleefd en de vader van baron
Valberg was als majoor gestorven en was
tot het laatst toe afhankelijk geweest van
het fortuin zijner rijke vrouw.
Baron Viktor erfde daarna van zijne
moeder dit groote vermogen en kort na
zijne scheiding ook het majoraat Valberg,
dat in de nabijheid der residentie, op
twee uur sporens afstand lag. Hij ge
voelde het haast als een last majoraats
heer te zijn, want aan de rechten daarvan
waren ook veel plichten verbonden. En
plichten beteekenden voor den vrijheid-
lie venden man een dwang en hij haatte
allen dwang.
Gelukkig was hij tenminste niet de laat
ste -Valberg en behoefde hij niet voor een
erfgenaam te zorgen. Liever had hij af
stand gedaan van zijn rechten op het ma
joraat, dan nogmaals te trouwen. Een
weef van hem had een zoon nagelaten.
Deze, baron Günter Valberg, was een
onbemiddeld officier en woonde in de
zelfde residentie.
Baron Viktor beschouwde het als een
eerezaak dezen toekomstigen majoraats
Zenuw-Tabletten 75 ct
Laxeer-Tablelten 60 ct
Hoofdpijn-Tabletten 60 ct.
Bij Apoth, en Drogisten.
ring aanvaard om zich naar Londen te
begeven tot het heropenen dier onderhan
delingen inzake de regeling der Griek-
sche oorlogsschuld aan Engeland.
Vrijdagmorgen te 7.40 uur heeft te
Leninak3h (het voormalige Alexandropol)
en in de omgeving een hevige aardbeving
plaals gehad. Er zouden meer dan 3000
dooden zijn, terwijl 70 personen ernstig
en vele andere licht gewond werden-. Te
Leninakan is ongeveer de helft der huizen
e.a. gebouwen vernield, vele dorpen in
de buurt zijn verwoest. De telegrafische
verbinding tusschen Leninakan' en Erivan
is verbroken. -
De schokken werden ook te Batoem
gevoeld.
RECHTSZAKEN.
Rechtbank te Middelburg.
In de zitting van Vrijdag 22 October
werd de volgende zaak behandeld
Weggenomen.
A. A. v. D., 35 jaar, schippersknecht
te Rotterdam, gedetineerd, werd ten laste
gelegd dat hij in den nacht van 17 op
18 Juni 1926 te Schore heeft weggeno
men een rijwiel, toe behoor ende aan Cor
nells Boonman. Eisch 3 jaar. Mr. vain
der Beke Callenfels refereerde zich aan
het oordeel der Rechtbank.
KAMER-OVERZICHT.
TWEEDE KAMER.
Vrijdag heeft de Kamer de herziening
van de personeele belasting behandeld.
Tegen de verlaging der tarieven heeft
niemand bezwaar geopperd; het debat liep
uitsluitend over een amendement-Van
Aalten, dat den gemeenten de bevoegd
heid wilde geven, een eigen tarief voor
een plaatselijke personeele belasting vast
te stollen. Dit vrijzinnig-democratisch
amendement vond scherpe bestrijding van
de zijde van den heer J. ter Laan, die
vreesde dat van gemeentelijke vrijheid in
zake de personeele belasting de arbeiders
het slachtoffer zouden worden, terwijl de
minister het amendement onaannemelijk
verklaarde, volhoudend, dat de regeling van
het ontwerp goed was, dank zij de vrij
heid welke gemeenten krijgen om voor
taan hetzij een uniform aantal opcenten
te heffen, hetzij de progmesisie al dan niet
gewijzigd te handhaven. Intusschen bleven
de heeren van Gijn en de Wilde moeilijk
heden voor vele gemeenten vreezen, wes
halve op uitstel van behandeling werd aan
gedrongen, hetgeen te eer mogelijk was,
heer eene flinke toelage te geven, waar
voor deze hem zeer dankbaar was.
Een eigenaardige verhouding bestond
er tusschen baron Viktor en baron Gün
ter. Zij begrepen elkaar zeer goed. Of
schoon baron Günter pas dertig jaar oud
en volstrekt geen brave Hendrik was,
maar een flinke jongeman, was hij toch
de kalme en verstandige van de twee.
Hem ontbrak de goddelijke Lichtzinnigheid
van baron Viktor, die hem zoo betoove-
nend jong deed schijnen.
Baron Günter had al veel strijd ge
kend. Het leven had hem dikwijls
ruw aaangepakt. Hij stamde van een jon
geren takHfal'bergs, die nooit met aard-
sche goederen gezegend waren geweest.
Zijne oilers waren dood, vroegtijdig ge
storven door de vele zorgen des Levens.
Hijzelf had zich daardoor zijn vroolijken
levenslust niet laten ontnemen en hij had,
dank zij de edelmoedige ondersteuning
van baron Viktor, zich zeer gelukkig en
tevreden kunnen
als hij niet
het geluk of liever het ongeluk had
xad verliefd te worden op een jong
meisje zonder eenig fortuin, Deze liefde
werd wel beantwoord en dikwijls gaf
deze zekerheid hem gelukkige uren, maar
hij moest, zichzelf toch beltonnen, dat
het eene hopelooze zaak was. Op de
onzekere toekomst, eens majoraatsheer van
Valberg te worden, kon hij geen huwelijk
aangaan, want ten eerste was baron Vik
tor nog zeer jeugdig en flink en zou een
hoogen leeftijd kunnen bereiken en ten
tweede was het in 't geheel niet uitge
sloten, dat deze nog eens weer zou trou
wen en een erfgenaam zou kunnen krijgen.
nu deze verlaging, ingevolge het door den
min. aanvaarde amendement van de Comm.
van Rapporteuirs, eerst op 1 Januari 1928
in werking zal treden. Waarop de Minister
zich bereid verklaarde te overwegen, een
regeling,, welke aan de technische en prin-
cipieele bezwaren tegemoet komt, waar
bij tevens zal worden overwogen, of een
plaatselijke personeele belasting, dan wel
een geheel overdragen van de opbrengst
van de personeele belasting aan de ge
meenten, mogelijk zal zijn. Na deze toe
zegging trok de heer van Aalten. zijn
amendement in en ging de wetswijziging
er met nagenoeg algemeene stemmen door.
KUNST EN WETENSCHAP.
D£
influenza -bacterie.
Zoowel tijdens de epidemie van 1890
als die van 1918 hebben de bacteriologen
in de heele wereld gezocht naar het virus,
dat de ziekte veroorzaakt. Tal van bac
teriën in verschillende landen zijn bij in-
fluenzalijders gevonden, maar het bewijs
dat de gevonden bacterie werkelijk de
oorzaak was van de ziekte, kon eigenlijk
nooit worden geleverd. Meer en meer
kwam men tot het inzicht, dat al deze
bacteriën slechts complicaties van de in
fluenza veroorzaakten en dat het eigen
lijke virus nog moest gevonden worden.
Twee onderzoekers in Amerika, Oiitsky
en Gates, hebben beweerd, dat zij ge
lukkiger zijn geweest dan hun collega s
en dat zij een bacterie hebben geïsoleerd,
bacterium pneumosintes, die als de wer
kelijke oorzaak der influenza moest wor
den beschouwd. De bacterie groeide niet
op de gewone voedingsbodems en was zoo
klein, dat ze het feit, dat de influenza
b.v. in Japan kon worden overgebracht op
gezonde vrijwilligers door bacterievrij ge
filtreerd sputum. De influenza kan vol
gens deze onderzoekers op konijnen wor
den overgebracht door inspuiting v^n al
of niet gefiltreerd sputum in de luchtpijp
dezer dieren. De konijnen gaan dan niet
dood, maar ze hebben een dag lichte
temperatuursverhooging, de samenstelling
van hun bloed is wat veranderd en hun
longen vertoonen, als men de dieren eenige
dagen na de inspuiting doodmaakt, eigen
aardige veranderingen, die ook bij influ
enza van den mensch zijn waargenomen.
Olitsiky en Gates hebben deze bacterie ook
buiten het organisme op heel bijzondere
wijze kunnen kweeken en met culturen
dezelfde ziekte bij konijnen kunnen teweeg
brengen. Tevens konden zij aantoonen, dat
in het bloed van genezen influenzalijders
stoffen aanwezig zijn die op hun bacterie
inwerken. Deze zeer belangrijke onder
zoekingen, zijn nog maar heel weinig na
gedaan; thans wordt echter een studie
gepubliceerd van een anderen Amerikaan,
dr. Hilton W. Hall, die een typisch ge
val van influenza heeft onderzocht en
eigenlijk ongeveer alle vondsten van Oiits
ky en Gates heeft kunnen bevestigen. Ook
nu nog is men geenszins zeker, dat alle
influenza-gevallen door denzelfden bacil
Dps over 't geheel genomen was baron
Günter veel bezadigder en verstandiger
dan zijn eeuwig jonge en overmoedige
oom.
Als de beide mannen te zamen waren,
had het meer den schijn, alsof Günter de
oudere en de meer bezadigde was, die
een goed voorbeeld moest geven.
Dit vermaakte baron Viktor dikwijls
zeer, ofschoon hij Günter zeer genegen
was. Uit alles schiep hij zich vermaak
en vreugde. De onaangenaamheden des le
vens gingen aan hem voorbij en beroer
den hem niet.
Baron Viktor wilde heden allerlei be
zoeken afleggen, om zijn vrienden en be
kenden te doen weten, dat hij van zijn
reis was teruggekeerd. Doch eerst ver
wachtte hij baron Günter Valberg, dien
hij had verzocht bij hem te komen om
hem het eerst te begroeten.
Hij had zich zooeven uit zijn elegante
kleedkamer naar een der kleine smaak
volle salons begeven, waarvan de inrich
ting bewees, dat baron Viktor niet alleen
een rijk, maar ook een kunstzinnig man
van goeden smaak was.
Hij wierp zich in een fauteuil en wilde
juist naar een boek, het nieuwste werk
van een der beste schrijvers, grijpen om
zich den tijd te korten, toen baron Gün
ter aangediend werd.
Baron Viktor had een uitgelezen schaar
van bedienden, die zijne minste handbe
weging begrepen en elk zijnier bevelen
op 't nauwkeurigst uitvoerden. Zijn ka-
merdienaaar en zijn kok waren beroemd,
elke bediende van voorbeeldel-ooze toe
wijding en met juist zooveel verstand
worden veroorzaakt, maar de papieren van
den bacil van Oiitsky en Gates zijn nu
toch wel belangrijk gestegen. Voor een
welberekende beveiliging tegen de ziekte
door een vaccin van den bacil is nu meer
te zeggen dan vroeger.
BOEKEN EN
TIJDSCHRIFTEN.
„Ons Zeeland".
(Uitgave G. W. den Boer, Middelburg).
In het jongste nummer schrijft de chro-
niceur vari de Bevelanden over het goed
koops vee en het dure vleesch en over
den invloed van de radio op het platte
land; in „De kalender der Noordgroep"
lezen we over het vereenigingsleven te Zie-
rikzee; de schrijver van „De week in
Zeeuwsch Vlaanderen" wijdt zijn aan
dacht o.a. aan de verkeersrinspectie en
aan de werkverruiming. De geestige Wil
lem Tell II, treft het drama van Kat-
tendijke. De fotopagina is ditmaal ge
wijd aan een film, die in Zeeland opgeno
men werd. Voorts bevat het nummer nog
tal van interessante bijdragen.
SPORT.
Voetbal.
Gisteren hadden de volgende wedstrij
den plaats met uitslagen als volgt:
Zuidelijke 2e klasse N.V.B.
VlissingenL.O.N.G.A. 41.
ZeelandiaD.O.S.K.O. 04.
AllianceBreda 41.
V. S. C.Middelburg 51.
Zuidelijke 3e klasse N.V.B.
GoesZeelandia II 50.
Middelburg -IITerneuzen 30.
S.I.N.O.T.O.—Walcheren 2-0.
SCHOOL EN KERK.
Zoo zijn onze manieren!
In een onzer vorige nummers namen we
een ingezonden schrijven over uit de „N.
R. Crt.", betreffende het „schaken" van
een leerling der openbare lagere school
door een r.k. onderwijzer.
De „Msb." die de kwestie onderzocht
heeft, zegt dat het personeel der betrok
ken openbare lagere school een onjuiste
voorstelling van het geval gegeven heeft.
De r.k. onderwijzer zou met een en' ander
niets uitstaande hebben.
Het personeel der lagere school komt
thans in een tweede ingezonden schrijven
zijn eerste lezing bevestigen. Wij ontlee-
nen er het navolgende aan:
„De Maasbode heeft nota genomen
van onze beschuldiging en is op onder
zoek uitgetogen naarden dader
Bij de ouders van hete betrokken kind
een onderzoek in te stellen, zooals men
toch onpartijdigheidshalve had mogen ver
wachten, heeft het blad blijkbaar niet
noodig gevonden. Hoe dit te rijmen valt
bedeeld, als van een goed dienaar ver
wacht mag worden. Daarom was één
lichte beweging van de slanke aristocra
tische hand genoeg om zijn wil kenbaar
te maken.
Baron Günter werd binnengelaten.
Hij was een lange, slanke verschijning
en de schitterende uniform kleedde hem
uitstekend. Hij was iets grooter dan baron
Viktor en had ook breedere schouders,
terwijl zijn gebruind, flink soldatengezicht
krachtiger trekken had, dan dat van den
oudere baron.
Deze stond op. Met een stevigen hand
druk begroette de beide heeren elkaar.
„Als^ltijcL precies op tijd, mijn beste
Günter," zei baron Viktor glimlachend.
„Anders zou ik een slecht soldaat zijn,
oom Viktor. Bovendien kon ik ternauwer
nood den t ijd afwachten, dat ik u zou weer
zien. Ik ben blij, dat u zoo gezond en wel
van de reis zijt teruggekeerd."
„En zoo voort, en zoo voort," viel ba
ron Viktor dien jongen man in de rede met
een eenigszins spottende uitdrukking op
het gelaat. „Vermoei je maar niet, mijn
jongen. Ik kan werkelijk niet denken, dat
je je zoo verheugt over mijn sterke con
stitutie!"
Günter lachte geheel onbevangen. „Al
verzekerde ik u met zooveel eeden, dat dit
toch het geval is, dan zoudt u me toch niet
gelooven, dat ik blij ben, dat u weer terug
zijt. In uwe afwezigheid is dit lustoord
voor me gesloten en ik kan me niet in
syibaristisch welbehagen verheugen over
de prestaties van uw kok."
Baron Viktor lachte hartelijk.
(Wordt vervolgd).