DE WENTELTAAP
N\ 121.
Woensdag 15 October 1926
1158 Jaargang,
KWATTA5.^
JAVA REEPEN
DatsKWAïTA
ea FEUILLETON
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooz» Vennootschap Goesche Courant
COURANT
ta Kleeuwens ft Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
BUITENLAND.
OVERZICHT.
Storm.
De storm heeft zich niet beperkt tot
de natuur, hij is zelfs doorgedrongen iin
de zaal waar vergaderd werd' over het
compromis met de Hohenzollem.
In den Pruisischen Landdag is het er
weer frisch van langs gegaan. Toen de
democraat Fialk gistermorgen aan de
beurt was het woord te voeren kon hij
door het aanhoudend gejoel der commu
nisten slechts een paar woorden zeggen,
die alleen voor zijn partijgenooten die het
spreekgestoelte omringden, verstaanbaar
waren. Plotseling grijpt de communist
Keilerman een zware aktentasch en ke
gelt die te midden der afgevaardigden
van rechts. Van die zijde wordt geroe
pen: „er uit met dien vlegel", maar nt
begint de publieke tribune een woordje
mee te spreken. De bezoekers blijken
bijna allen communisten te zijn, die tot
hun partijgenooten in de zaal luide kreten
van aanmoediging blijven richten. Voor
zitter Bartels deelt daarop mee dat hij
de publieke tribune zal laten ontruimen
waarop de afgevaardigde Kellermann
(comm.) zich met geweld baan breekt
naar dien voorzitters stoelbij smijt een glas
water en een inktpot naar rechts en tracht
den voorzittershamer te bemachtigen. Den
inktpot vangt een zaaldienaar op, de ha
mer wordt hem weer ontrukt maar het
water treft doel.
Bartels schorst nu de zitting en deelt
mee dat hij de politie heeft laten roepen
om op verdere gebeurlijkheden voorbe
reid te zijn.
De communisten begeleiden de ont
ruiming der publieke tribune met het zin
gen der Internationale, de bezoekers die
zich van huin plaatsen laten sleepen ver
dwijnen met den kreet: leve de wereld
revolutie,,.
De zitting wordt voor een kwartier
geschorst; de meeste afgevaardigden blij
ven in de zaal en de communist Kasper
verschijnt eensklaps op den voorzitters-
stoel en begint met water te gooien. Hij
wordt door zaaldienaars naar beneden
gesleurd. De Uit het gebouw verwijderde
bezoekers der publieke tribune scholen
voor bet gebouw samen en braken de lie
derlij kste verwenschingen aan het adres
der HohemzoMems uit. Zij worden door
de poli lie verspreid.
Ook in ons land wordt wel eens ge
daagd over het gedaalde peil der volksi
afgevaardigden. Zelfs Lout je de Visser
is echter nog een tam heerschap verge
leken - bij zijn Duitsche geestverwanten,
Economische besprekingen.
Algemeen is sinds de toetreding van
Duitschland tot den Volkenbond de
politiek er een van toenadering tusschen
de volken. Ondanks de verschillende
incidenten is de toenadering tusschen
Frankrijk en Duitschland steeds hechter
geworden. En na Frankrijk komt Enge
land met zijn toenadering tot Duitsch
land.
Slechts één merk kan 't beste zyn
Naar hat Amcrikaansch van
MARY ROBERTS RINEHART.
)o(
De krantenjongen was den weg afge
hold en daar het langzamerhand etenstijd
werd, zette ik haastig het onderzoek voort.
Gelukkig was het dak plat, en kon ik
ieder plekje er van bereiken. Maar het
leverde niet veel op. Er was nergens
een luik of een raam, niets dan twee pij
pen van ongeveer vijf centimeter door
snee een meter van elkaar af en onge
veer 50 centimeter hoog, met een soort
kapje er op om den regen tegen te hou
den, maar waardoor wel lucht naar bin
nen kon komen. Ik nam een steentje van
het dak en liet het er invallen, terwijl
ik mijn oor tegein een der pijpen legde.
Ik - hoorde dat het ergens op viel met
een scherp metaalachtig geluid, maar ik
kon onmogelijk uitmaken hoe diep het
gevallen was.
Tenslotte gaf ik het op en liep den lad
der weer af, zonder door iemand gezien
te worden klom ik de balzaal weer in. Ik
ging dadelijk terug naar de kofferzolder
en zittend op een koffer, overdacht ik
het probleem zoo nauwkeurig mogelijk.
Als de pijpen op het dak ventilators wa
xen van de geheime kamer, en er was geen
Tusschen Duitschland en Engeland is
een economische band, die in den wereld
oorlog verbroken was. Langzamerhand
werd hij bij stukjes en beetjes weer her
steld, maar hij bleef toch nog altijd
akelig slap hangen. Maar nu is dan toch
een poging gedaan om hem wat sterker
aan te halen. Daartoe is de vorige week
een conferentie gehouden van Engelsche
en Duitsche industrieelen, ter bespreking
van de vele kwesties van internationale
samenwerking. Deze conferentie is er in
geslaagd een J^roote mate van overeen
stemming te bereiken. Het practische
resultaat is, dat er een gemengde com
missie is benoemd om de kwesties meer
in het bijzonder te onderzoeken en er
rapport over uit te brengen.
Maar zooals het gewoonlijk met com
missiewerk het geval is, zal ook hier nog
wel eenigen tijd mee heengaan, voordat
we de practische resultaten zien.
De juiste aai^l der besprekingen, die
tot nu toe gehouden zijn, is niet bekend
gemaakt, daar men in de zakenwereld
geen hoop wil koesteren, welke steeds
kans heeft, niet vervuld te worden. De
conferentie zelf kon trouwens ook geen
bepaalde stappen doen, daar de Engel
sche afgevaardigden geen machtiging
hadden in onderhandeling met de Duit-
schers te treden. Een groot aantal punten
zijn besproken, waarvan de uitslag eerst
later bekend zal worden gemaakt.
Het idee van de economische samen
werking, dat de grondgedachte is van
deze besprekingen, is een samengesteld
idee, dat, naast de samenwerking van
en geren zin, bestaat uit de regeling van
de productie, de prijzen en de voorwaar
den van den verkoop', waarmee de Euiro*
peesche douanetarieven in nauw verband
staan.
De besprekingen waren geheel vrij van
politieke kleur, terwijl het naet in de be
doeling ligt om een inleiding te vormen
voor de formatie van groote trusts.
In het (o>fficieele communiqué wordt
„De besprekingen werden in een atmos
feer van wederzijdsch vertrouwen en
goeden wil gehouden en het is de alge'
meene opinie van alle aanwezigen, dat
een werkelijke stap is gedaan naar een
betere internationale verstandhouding in
handel en industrie tusschen de Euro-
peesche naties".
Door den verrekijker.
Een onbekende Spanjaard, op
wien een revolver gevonden werd, is ge
arresteerd in de omgeving van Poincaré's
woning. Hij had getracht een onderhoud
te verkrijgen met den premier.
luik boven, moest de toegang te vinden
zijn in een der twee kamers waar 't ge
heime vertrek tusschen in lag.
De schoorsteenmantel liet mij geen rust.
Hij was van hout en met snijwerk ver
sierd, en hoe meer ik er naar keek, hoe
mèer ik er mij over verwonderde hoe
dwaas zulk een schoorsteenmantel in deze
kamer was. Er waren ingewikkelde krul
len en platte vakjes in uitgesneden en
tenslotte schoof ik, louter toeval, een van
die platte vakjes opzij. Het bewoog ge
makkelijk en er kwam een koperen knop
te voorschijn.
Het is niet noodig om hier uit te weiden
over de afwisselende hoop en wanhoop,
en angst voor wat ik er achter zou kun
nen vinden, waarmee ik de knop omdraaide
Het ding bewoog wel, maar er gebeurde
verder niets, en toen ontdekte ik wat er
aan die hand was. Ik duwde de knop hard
naar één kant en toen kwam de heele
schoorsteenmantel naar voren uit den
muur, en werd er een holle ruimte zicht
baar.
Ik haalde diep adem, deed de deur van
den kofferzolder naar -den gang dicht
gelukkig niet op slot en na den schoor
steenmantel nog verder miaar voren ge
trokken te hebben, ging ik de verborgen
kamer in. Ik zag nog net flauwtjes' een
kleine draagbare brandkast, een gewone
houten tafel en een stoel en toen viel
de schoorsteenmantel weer achter mij
dicht. Een oogenblik bleef ik heel stil
staan in het donker, zonder te beseffen
wat er gebeurd was. Toen keerde ik
Bij de gemeenteraadsverkiezingen
jië zijn de socialisten eenigszins
achteruit gegaan, vooral in de anders
overwegend socialistische provincie Hene
gouwen. Liberalen en katholieken heb
ben, dank zij vooral den steun der vrou
welijke kiezers, eenige zetels op de so
cialisten veroverd, terwijl de communis
ten er aan den anderen kant hun vroe
gere partijgenooten enkele afhandig heb
ben gemaakt.
KOLONIËN.
Door een auto gedoöd.
Te Tjibinoeng, nabij Buitenzorg; wer
den bij een botsing van twee auto's twee
op den weg spelende inlandsche kinderen
verpletterd.
Nadere bijzonderheden omtrent het on
geluk bij Tjibinoeng brachten aan het
licht dat de auto, die de kinderen aan
reed, uit wilde wijken voor een fietser
en daarbij in botsing kwam met een der
ach ter-spa tborden van een passeerende
auto, waardoor de chauffeur het stuur
kwijt raakte en de auto naar den kant van
den weg geslingerd werd. Daar reed zij
vijf kinderen a&n, waarvan er drie in het
hospitaal te Buitenzorg werden opgeno
men. Twee van deze drie kinderen zijn
inmiddels overleden. De beide anderen
werden ter verpleging in de C.B.Z. te
Batavia opgenomen. Ook van deze beiden
overleed er inmiddels één.
De inzittenden, een dame en een heer,
benevens de chauffeur, bleven ongedeerd.
RECHTSZAKEN.
Krankzinnigenwet.
Een zeer recent vonnis van de recht
bank te 's Gravenhage vestigt nog eens
weer de aandacht op de wettelijke rege
ling van de opsluiting van krankzinnigen.
Een verpleegde was uit een krankzinnigen
gesticht ontvlucht. Hij beweerde daar
ten onrechte te zijn opgesloten, doch be
greep dat dit zoo toch niet ging, en
wendde zich daarom met een request
tot de rechtbank, verzoekende dat zijn
ontslag uit het krankzinnigengesticht zou
worden bevolen of dat althans zou wor
den bepaald, dat hij daarheen niet moclht
worden teruggebracht.
De rechtbank besliste dat het gedaan
verzoek niet ontvankelijk is, omdat de
wet aan zulk een verpleegde zelve de
bevoegdheid daartoe niet toekent.
De juistheid van deze beslissing zal
wel niet worden aangevochten-, want de
wet noemt uitdrukkelijk de personen, die
een verzoek tot beëindiging van een ver
blijf in een krankzinnigengesticht kunnen
doen, en daarbij wordt de verpleegde zelf
niet genoemd. Een andere vraag is even
wel of zulk eene wettelijke regeling - niet
iets vreeselijks is. Het is zeker niet voor
het eerst, dat daarop wordt gewezen,
maar het genoemde vonnis toont het nog
eens weer opnieuw aan: Als iemand een
maal in een krankzinnigengesticht ge
plaatst is al is zijn vrijheidsberooving
mij om, en sloeg woedend met mijn vuisten
p de deur. Deze was weer in het slot
gevallen en in het donker voelde ik langs
de gladde houten oppervlakte, zonder een
spoor van een knop te vinden.
Ik was woedend op mijzelf, op den
schoorsteenmantel op alles. Ik was niet
bang dat ik stikken zou; voor die gedachte
bij mij opkwam had ik al gezien dat er
licht kwam door de twee ventilatiebuizen
in het dak. Die zorgden voor lucht, maar
voor niets anders. De kamer zelfs was nu
pikkedonker.
Ik ging op een stoel zitten en probeer
de te bedenken hoeveel dagen een mensch
zonder eten en drinken in leven kon blij
ven. Toen dat een beetje eentonig en
pijnlijk werd, stond ik op, en zooals dat
voor menschen, die in een onbekende
duistere gevangenis opgesloten zijn, be
taamt, begon ik langs de wanden te tas
ten. Het kamertje was maar heel klein.
Ik voelde niets dan ruwe planken, en
toen ik weer naar den stoel ging zoeken
liep ik' met mijn gezicht tegen iets aan,
dat met een knal op den grond viel. Toen
ik wat van den schrik bekomen was ont
dekte ik dat het een electrisch lampje
was geweest van een hanglicht; en als
dit mij niet per ongeluk overkomen was,
had ik dus den hongerdood kunnen ster
ven in een verlichte gevangenis.
Ik moet ingedut zijn. Flauw gevallen
ben ik niet, dat weet ik zeker. Ik was
volkomen rustig. Ik herinner me dat ik
er over dacht, wat ze met mijn bezittin
gen zouden doen, als ik niet ontdekt
ook nog zoo ongerechtvaardigd dan
ma!g hij niet eens zelf een beroep op
den rechter doen, hij moet trachten an
deren daarvoor in beweging te krijgen,
hetgeen vaak niet gemakkelijk is, en als
zij niet willen is hij volmaakt rechteloos.
SPORT.
Voetbal.
Voetbal een var iét é-n ummer,
In Amerika is men er in geslaagd van
voetbal een variété-nummer te maken!
Daarvoor heeft men de medewerking in
geroepen van de Oostenrijksche beroeps
voetballers, thans voor Amerikaansche
clubs spelende. Het debuut van voetbal
op de planken vond plaats in het Amphi
theater te Philadelphia, waarin 5000 toe
schouwers aanwezig waren. Begonnen
werd met een film van den wedstrijd
van de Brooklyn Wanderers tegen het
Praagsche Sparla, daarna kwam het num
mer der voetballers. We laten het pro
gramma van hun „werkzaamheden" hier
onder volgen.
1. Schönfeldt kopt alleen. 2. Drucker,
wipt den bal afwisselend met den voet en
met het scheenbeen op, zondier hem op
dien grond te laten komen. 3. Eisenhöffer
wipt den bal met scheenbeen op zonder
hem op den grond te laten komen. 4.
Neufeld houdt, op één voet staande, den
bal voortdurend in de lucht. 5. Konrad
stopt den bal op verschillende manieren.
6. Koppen tusschen Eisenhöffer en Kon
rad. 7. Schönfeldt en Drucker stoppen
op verschillende manieren den bal. 8.
De vijf spelers koppen achter elkaar
staande den bal geruimen tijd van den
eenen naar den anderen speler. 9. Kon
rad, Neufeldt en Eisenhöffer koppen met
z'n drieën. 10. Konrad in het midden
en de 4 andere spelers om hem heen op
gesteld, demonstreeren een oefening in
het koppen.
Met inbegrip van de film duurde het
geheele nummer 20 minuten. De spelers
hadden eenigen tijd van te voren op het
tooneel geoefend daar het electrisch licht
en de planken vloer nu" niet bepaald over
eenstemming met het voetbalveld gaven.
Het nummer viel zeer in den smaak van
het publiek, zoodat het voorloopig wel
voor het winterseizoen op het programma
zal blijven. Dit laatste tot groote voldoe
ning van de Oostenrijksche spelers, die
voor dit nummer uitstekend worden betaald.
BINNENLAND.
De storm.
Betreffende het vergaan van den log-
2r K. W. 152 vernemen wij nog het
In den nacht van Zaterdag op' Zondag
werden te HJmuiden in Noord-Westelijke
richting vuurpijlen gezien als teeken, dat
een schip in nood verkeerde, doch het
was door den orkaanachligen storm niet
mogelijk sleepbooten of reddingbooten te
doen uitvaren voor redding. Na eenige
werd. Ik wist zeker dat Liddy mijn paarse
japon zou willen hebben en/ paars staat
haar afschuwelijk. Een paar maal hoor
de ik muizen achter het beschot en ik
ging dus op de tafel zitten, met mijn
voeten op den stoel. Ik verbeeldde mij
dat ik hooren kon, dat het huis doorzocht
werd en op een oogenblik kwam er iemand
op den kofferzolder, ik kon duidelijk de
voetstappenh ooren.
„In den schoorsteen! In den schoor
steen!" riep ik zoo hard ik kon en het
resultaat was een gil van Liddy en
het toeslaan van de zolderdeur.
Toen voelde ik mij meer op mijn ge
mak, hoewel ik het erg warm begon te
krijgen. Ik twijfelde er niet aan of ze
zouden nu in de goede richting naar mij
zoeken, en na een poosje dutte ik in.
Hoe lang ik sliep weet ik niet.
Het zal wel een paar uur geduurd
hebben want ik had een vermoeienden
dag gehad en toen ik wakker werd was
ik stijf geworden door de ongewotoe hou
ding. Het eerste oogenblik kon ik mij
niet herinneren waar ik was en ik had
een vreeselijk zwaar gevoel in m n hoofd.
Langzamerhand drong alles weer tot mij
door, en ik merkte dat de lucht heel
slecht was, niettegenstaande de ventila
tiebuizen. Ik haalde hijgend adem enmajn
gezicht was klam en vochtig. Waarschijn-
lijk zat ik er al een heelen tijd en waren
die anderen bezig om het bosch te door
kruisen of in de beek te dreggen! Ik
Avist, dat ik over enkele uren bewuste
loos zou zijn, en als ik niet meer in staat
oogenblikken hield het afsteken van pij
len op, zoodat het schip op zichzelf ge
klaard moest hebben of wel verongelukt
moest zijn.
De Zondagmorgen bracht al eenige op
heldering in het geval. Een binnengeko
men stoomschip rapporteerde in den
nacht te voren een zeillogger in nood te
hebben zien verkeeren tusschen de brul
boei en de pieren, doch niet in de gelegen
heid geweest te zijn om hulp te bieden.
Op het bericht, dat het schip nog zou
ronddrijven op niet te verren' afstand van
hier, is de sleepboot Stentor van Burau
Wijsmuller uitgevaren, doch zij trof het
wrak op ongeveer 300 Meter van de bui
tengaats liggende brulboei met alleen de
toppen van de masten boven water. Het
was dus niet doenlijk om het schip op
sleeptouw te nemen teneinde het binnen
te brengen.
Aan het strand te Wijk aan Zee waren
inmiddels reeds eenige jonen, dat zijn
stokken met vlaggetjes, aangespoeld met
het merk K. W. 152. Het vermoeden, dat
deze logger een prooi der zee was gewor
den, werd al spoedig werkelijkheid door
het vinden van een lijk, hetwelk later
herkend werd als te zijn van den schip
per K. Plug.
De bemanning bestond uit dertien kop
pen. Omgekomen zijn: de schipper K.
Plug, de stuurman W. v. d. Plas en zijn
broer, de matrozen M. Ouerhand, A. v.
d. Oever, J. Blokker, K. v. d. Boon
en de helpers C. Plug, P. v. Rijn, A.
Sip,' A. v. d. Bent, J. v. Duivenbode en
L. Schaap. Twaalf hunner woonden te
Katwijk| één te Scheveningen.
De tweede verongelukte logger is de
Theodoor I, afkomstig uit Vlaardingen.
Zooals wij reeds meldden, heeft een
Duitsch stoomschip te North Shields aan
gebracht den kapitein van dezen logger.
Een jongen, die ook aan land werd
gebracht, is in het hospitaal overleden.
De naam van den schipper is Jacob van
den Toom.
Aan boord bevonden zich twaalf op
varenden. Behalve de schipper J. van der
Toom uit Scheringen, die gered is, zijn
de overige opvarenden: M. P. Pronk, 30
jaar, stuurman uit Scheveningen; ma
troos-kok A. Westerduin, 64 jaar uit
Scheveningen; matrozen C. Plugge, 54
jaar, J. Roos, 42 jaar, J. Hartevekf,
29 jaar en L. van Zaanen, 22 jaar, even
eens allen uit Scheveningen, F. van Dorp,
28 jaar, uit Vlaardingen, J. Keus (niet
Kous), 18 jaar uit Scheveningen, G.
van der Beek, 35 jaar uit Schiedam,
reepschieter G. Gullens, 16 jaar uit
Rotterdam en afhouder W. Engelbracht,
14 jaar, eveneens uit Rotterdam.
Een speciale correspondent van het
persbureau Vaz Dias heeft een interview
gehad met 2 van de 3 overlevenden van
den stoomlogger Copernicus Vlaardin
gen 46, die Zondagmorgen op de Noord
zee is vergaan, en met den redder dezer
overlevenden, schipper J. H. Harms van
de „Columbus" Vlaardingen 47. De 18-
jarige D. (de Waard verklaarde het vol
was om te roepen, zou mijn eenige kans
op redding verkeken zijn. Ik probeerde
de bewusteloosheid af te weren door
in de kamer op en neer te loopen, maar
ik had de kracht niet om het vol te hou
den en tensloitite ging ik weer op de ta
fel zitten, met mijn rug tegen de muur.
Het was stil in huis. Eens dacht ik,
dat ik voetstappen onder mij hoorde, waar
schijnlijk in mijn eigen kamer. Ik greep
den stoel beet en beukte er mee op den
vloer. Maar er gebeurde niets; ik kwam
tot het bittere besef, dat het 'lawaai, zoo
het al gehoord werd, gehouden zou wor
den voor het geklop waarvan we kort
geleden zoo geschrokken waren.
Het was onmogelijk om na te gaan hoe
laat het zou zijn. Ik probeerde vijf minu
ten af te meten door mijn pols te tellen
en twee-en-zeventig slagen per minuut te
rekenen. Maar het duurde eeuwen
tenslotte viel het mij moeilijk om te tel
len, mijn hoofd was zoo verward.
En toen hoorde ik beneden in het
huis lawaai. Er was een soort van tril
lend geluid, dat ik meer voelde dan
hoorde, zooiets als een motorbrandspuit
in de stad. Een oogenblik dacht ik dat
het huis in brand stond en mijn hart stond
haast stil van schrik; toen begreep ik
het. Het was het geronk van een auto,
en Halsey was teruggekomen. Dat gaf
mij weer hoop. Halsey en Gertrude zou
den misschien samen wel slagen in wat
Liddy en de drie detectives niet ge
lukt was.
- (Wordt vervolgd).
