DE WENTELTRAP N°. 119. Vrijdag 8 October 1928 115e Jaargang. Bij dit nummer be hoort een bijvoegsel Zachte Heelmeesters =J SAMOS PRIMA f 1,10 «0 FEUILLETON r n Huisapotheek' voor 60 centen De] fijne pijptabak is DouweEqberkj li'dartve Sedert 1753 l^e ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2,—. Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naamlooz. Vennootschap Goesche Courant COURANT en Kteeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. Onder het schier ieders aandacht trek kende vraagstuk van maatschappelijk her stel wordt in den regel verstaan het samen stel van voortbrenging s- ent verdeelri problemen, dat na den oorlog ons ter op lossing is voorgezet. Maatschappelijk her stel is economisch herstel. Zoo denken velen. En tot op zekere hoogte, te recht. De strijd om het bestaan is geen kibbelpartijije, dat er in het leven nu een maal bijkomt, maar is levensstrijd. Alles zins begrijpelijk is het derhalve, dat zoo veel aandacht en zooveel krachtsinspan ing saamgetrokken wonden, op het her- teil van orde en regel in de voortbrenging en verdeeüng van bestaansmiddelen. Mc-n zij evenwel voorzichtig en bedenke bij tijds, dat die samentrekking van aandacht en krachtsinspanning de bestaansmiddelen j*-treft ,in hunne hoeveelheidsverhoudin- gen. Aan waardeeiring, n.l. redelijke waar deering, van die middelen wordt tijdens den arbeid van economisch herstel niet gedacht. De alles beheerschende vraag hoe wordt hetgeen aan goederen diensten begeerd wordt in de vereischte hoeveelheden voortgebracht en hoe worden ieders- begeerten zooveel mogelijk be vredigd? Maar, zoo vragen wij, is hier mede nu het vraagstuk van maatschappe lijk herstel in geheel zijn omvang gesteld bevestigend zal het antwoord luiden van en, die van oordeel zijn, dat het econo misch leven en meer in het bijzonder de goederenvoortbrenging en -verdeeling, be slissend is voor het karakter van gansch het maatschappelijk leven. (Zooals men weet is dat de opvatting der Marxisten). Ontkennend daarentegen, zullen antwoor den allen, die in den begeerenden mensch. den, heerscher en in den voortbrenger den bereid willi gen aanbieder van goederen en diensten zien. En deze lieden zullen dan ook wel beseffen, dat de arbeid van maat schappelijk herstel gericht moet zijn, niet alleen op de voortbrenging, maar ook en zeker niet in mindere mate op hem, voor wien voortgebracht wordt. Hoeveel breeder, maar ookhoeveel moeilijker op te lossen wordt thans het vraagstuk, dat, zooals wij aan het begin van dit opstel schreven, schier ieders aan- dracht trekt. Breeder wordt het, omdat in luxe rietverpakking Fa. J. A. L. G WITTE Wijnhandel, Goes. Nair h.t Amerikaansch van MARY ROBERTS RINEHART. )o( Ik reed van het station naar het zie kenhuis en werd in de kamer gelaten waar juffrouw Watson lag. Ze was heel zwak en ze deed alleen maar haar oogen 'open en keek mij aan toe® ik ging zitten. Ik had diep berouw. Wij waren zoo vervuld geweest van andere dingen, dat ik dit arme schepsel aan haar lot had overgelaten zonder ook maar ooit bericht te sturen. De verpleegster gaf haar een drankje in en na een poosje was ze in staat om te spreken. Maar haar verhaal was zoo onsamenhangend en verward, dat ik het maar met mijn eigen woorden zal over tellen. Een uur nadat ik het zieken huis was binnengegaan had ik een droe vige geschiedenis gehoord, en een vrouw zien wegzakken in de bewusteloosheid, die een voorbode is van den naderenden dood. In het kort vertelde de huishoudster it; Ze was bijna veertig jaar oud en was de pleegmoeder geweest van een groot gezin. Een voor een waren zij gestorven en begraven naast hun ouders in een klein stadje in het westen. Er was nog maar één zuster over, de jongste Lucy. De nu alle levensverschijnselen er onder val len, moeilijker, omdat die heerscher, die mensch met al zijn begeerten, zoo moeilijk aan te vatten is. En wie zal dit doen? Wie beschikt er over zooveel macht, dat de zich van zijn heerschappij bewust zijnde mensch tot onderwerping gedwongen wordt? Wie op deze vraag een enkel afdoend antwoord zoekt, zal zich teleurgesteld zien. Vele wegen zijn er, die naar Rome leiden! Noemen wij er een, die Maas nog weinig bewandeld wordt. Wie de verslagen van rechtzittingen der laatste jaren met eenige aandacht ge volgd lheeft, zal met ons opgemerkt heb ben, dat de verdediger, meer dan wij het vroeger gewend waren, een beschrijving geeft van het milieu, waarin de beklaagd» geleefd heeft. De bedoeling is uiteraard den rechter te bewegen de „omstandig heden" als reden van verzachting te doen gelden. Niet zelden ook kunnen wij le zen, dat de beklaagde gaarne ean goed mensclh had willen blijven, maarde omstandigheden dwongen hem tot het ple gen van de misdaad. Voorop gesteld zij, dat ook wij voorstanders zijn van de mo derne theorieën omtrent de strafrechts pleging, dat wij er ons over verheugen, dat de misdadiger niet meer is een „ób ject", waarop het strafrecht wordt „toe gepast". Toegegeven ook, dat er in onze strafrechtspieging nog heel wat te ver beteren i s. Dit alles kan ons evenwel niet verzwakken in de overtuiging, dat sociale plicht van den rechter moet zijn en blijven: gestrenge rechtvaardigheid. Dezer dagen lazen wij in het verslag van een rechtzaak, waarin een recidivist beschuldigd wordt van inbraak en poging tot doodslag, dat de verdediger clementie voor den misdadiger pleitte. „De beklaag de wilde een beter mensch worden, maar werd te veel herinnerd aan zijn z.g. hel dendaden", n.l. door verkeerde vrienden. Een Fransch psycholoog heeft als ka raktertrek van het tijdperk, waarin wij leven, genoemd de wanordelijke moraal. Nietzsche heeft jaren geleden reeds onze beschavingsperiode geteekend met het woord „nihilist". En is het ook niet zoo, dat behalve de ontwrichting van het eco nomische leven de moreele onevenwich tigheid de bronnen zijn, waaruit nagenoeg alle sociale ellende van het oogenblik voortvloeit Herstel van het goederenverkeer. Her stel van maatschappelijke zedelijkheid. Niet op een van beide moet ons willen gericht zijn, maar op beide. En wie zal ontkennen, dat op het gebied van de laatschappeiijke moraliteit een grootsche taak is weggelegd voor den rechter? O. Zeker, het recht blijve onaangetast. Geen subjectieve waardeering van de misdaad door den rechter. Niets van dat Maar zoo de misdaad vaststaat, de dader in handen van den rechter, zij de straf zoodanig gesteld, dat zij beant woordt aan haar doel: verbetering van den misdadiger, verbetering ook van de maatschappelijke zedelijkheid. oudere zuster had haar verzorgd en ver troeteld. Toen Anne twee en dertig Was», en Lucy negentien, was er een jong- mensch in het stadje verschenen. Hij was op reis naar het oosten, na dat hij den zomer had doorgebracht op een beroemde „ranch" in Wyoming een van die oorden waar rijke menschen hun ondegelijke zoons heen sturen, om eens een tijd lang een gezond leven te lei den in de open lucht. De zusters wisten van dit alles natuurlijk niets af en het jongmensch viel zeer bij haar in den smaak. En 't eind van het liedje was dat, zeven jaar geleden, Lucy Hawell ge trouwd was met een jomgmensch, wiens naam heette te zijn: Aubrey Wallace. Anne Haswel, was met een timmer man getrouwd geweest, en was weduwe. Drie maanden lang ging alles goed. Aubry nam zijn jonge vrouw mee naar Chicago, waar ze in een hotel woonden. Misschien stond haar eenvoud, die hem juist zoo had aangetrokken op het platteland, hem hier in de stad tegen. Hij was zelf ge durende die drie maanden allesbehalve een model-echtgenoot geweest, en toen hij verdween was Anne bijna dankbaar. Met de jonge vrouw was het echter anders. Ze kwijnde weg en stierf bij de geboorte van haar zoontje. Anne nam het kind tot zich en noemde hem Lucien. Anne had zelf geen kinderen en had al haar ongebruikte moederliefde aan Lu- cien gegeven. Een ding stond echter bij haar vast: Aubrey Wallace moest de op voeding van zijn eigen zoon betalen. Het hoorde bij haar liefde voor het kind, dat zo ook eerzuchtig voor hem was; hij goed voor brand-, snij- en stootwonden, verouderde wonden, zonnebrand, aam beien, spierpijnen, spit, rheumatische pijnen,wintervoeten, springende handen en nog veel meer, koopt ge met een pot Akker's Kloosterbalsem, de snel werkende merkwaardige veelzijdige zalf. éen Sentimentaliteit heersche niet in tijdperk, waarin de maatschappij voor alles behoefte heeft aan karakters, eerlijkheid en aan zedelijkheid. MEDISCHE RUBRIEK. Hersenschudding. Het groote aantal ongevallen op en aan den weg, een aantal, dat zich dagelijki uitbreidt, en waarhij zich een betrekkelijk groot percentage schedelbeschadigingen vindt, geeft Vox Medicotruim aanleiding, mede op grond van eigen ervaring, ern stig te waarschuwen tegen de alom ver keerde hulp, die aan de menschen met hersenschudding resp. schedelbreuken ver leend wordt. Bij die hersenschuddingen waar dus een groot aantal bloedinkjes in de hersenen zijn opgetreden, als oorzaak van de be wusteloosheid, is rust, absolute rust, li chamelijk en geestelijk de hoofdzaak. Door rust komen meestal de bloeduitstortin gen tot staan, het uitgetreden bloed wordt na eenigen tijd weer opgenomen en het bewustzijn lieert geleidelijk terug, zij het dan ook, dat soms alle voorvallen, vlak voor en na het ongeval, door den getrof fene vergeten zijn. Koude natte compressen, eventueel ijs, kunnen hier, naast de rust, dienstig zijn. Wanneer men dit alles voor oogen houdt, -is de oude opvatting, dat men zoo iemand wakker moet trachten te houden door beweging, onzin. Dat lukt toch niet en verergert het grondlij den. Dat ook kunstmatige ademhaling hier door haas tige-leeken soms toegepast, levensgeyaar- lijk is door vermeerdering der bloedingen, behoeft geen nader betoog. Het moest eigenlijk wettelijk verboden worden voor de zoogenaamde eerste hulp, om bij een hersenschudding de kunstmatige ademha ling te gaan toepassen. Zoo kregen wij eenige jaren geleden telefonisch bericht, dat op een naastbij gelegen gehucht een bejaarde schilder van een dak was afgevallen, hij was thans met een brancard onderweg naar liet zie kenhuis. Het spreekt vanzelf, dat tijdens dezen één uur langen wandeltocht in de brancard van een in leven blijven geen sprake meer was. Voor eenige jaren op een Zondagmid dag pl.m. 2 uur werd onze hulp ingeroe pen voor een monteur-motorrijder uit Am sterdam, die tosschen Hoevelaken enNij- kerk bewusteloos aan den weg lag. Zijn moest het zoo goed mogelijk hebben. En ze reisden dus naar het Oosten. Hier en daar bleef ze een poosje, verdiende den kost met naaien en hield den jongen bij zich. Ten slotte kwam ze echter tot de conclusie dat huishoudelijk werk het eeni ge was, dat ze goed kende en ze bracht dien jongen onder in- een soort tehuis, toen ze een betrekking kon krijgen als huishoudster bij de familie Armstrong. Daar ontdekte ze Lucien's vader maar ditmaal onder zijn waren naam. Het was Arnold Armstrong. Ik maakte uit haar verhaal op, dat Anne hem toentertijd niet bepaald vijandig was. Ze vertelde hem van den jongen en dreigde hem, dat ze alles open baar zou maken, als hij niet voor het kind zorgde. Een poosje deed hij dit ook. Toen besefte hij dat Lucien voor deze vrouw onmisbaar was. Hij kwam er achter waar het kind zich bevond en dreigde hem daar te zullen weghalen. Anne was radeloos. Toen werden de rollen omge- Eerst had Arnold geld gegeven voor Lucien's opvoeding, maar nu perste hij Anne Watson geld af tot ze niets meer had. Hoe dieper Arnold' zonk, hoe meer haj begon te eischen. Toen het tusschen hem en zijn familie tot een breuk kwam, werd het nog erger. Anne nam het kind uit het tehuis weg en verborg hem bij een boerenfamilie in de buurt van Casanova. Het waren Duitscliers en hij noemde de vrouw „Grossmutter". Het was een aar dige jongen geworden, en het eenige, dat Anne had op de wereld. De Armstrongs gingen naar Californië Links: Dempr-ey, de verslagen wereld-kampioen boksen. Rechts: Tunney, de nieuwe wereldkampioen. Midden: Tex Rickard, de bekende promotor van den wedstrijd. Hoeveel millioen guldens deze drie heeren tezamen met clezéh wedstrijd verdiend hebben, is niet precies te zeggen. Winnaar, of verslagene, bokser of promotor, alle drie hebben zij zwaar geld verdiend met dezen wedstrijd. pet was afgewaaid cn deze willende grij pen, was hij tegen een boom gereden, met als gevolg: herschenschudding. Hij werd aan den kant van den weg gelegd, met koude compressen op zijn hoofd. Toen wij tot 'pl.m. 5 uur gewacht had den, begon hij weer bij te komen, en te meer, omdat het begon te regenen, werd hij per ziekenauto naar Amersfoort ver voerd. Wij gingen zelf in de auto mede. Na een kwart uur voorzichtig rijden, be gon hij weer te braken. De auto werd weer stil gezet, waarop> de patiënt zich weer langzaam herstelde. Dit heeft zich nog tweemaal herhaald, zoodat wij eerst om half zeven het 5 K.M. lange traject hadden afgelegd. De getroffens kwam derhalve levend over, maar het was een zeer langzaam geval, inzake wat het vervoer beteekent voor iemand met hersenschudding. Waar wij uitdrukkelijk tegen moeten waarschuwen, is het vervoer zoowel per raderbrancard (rammelend doodsbed) als per ziekenauto. Immers het wordt meer,en meer tijd, dat door de constructeurs van zieken auto's gebroken wordt met het systeem van installaties van het rustbed op steun stangen. Elke schok plant zioh voort op den patiënt na het mistbed. Een ieder, die wel eens in een ziekenauto gezeten heeft, zal dit beamen. Het systeem, om een vrachtwagenchassis te gebruiken, waarop een ziekenwagencarosserie gebouwd wordt is door de stevige, maar hier nadeelige veeren, geheel af te keuren. Ons inziens wordt het meer dan tijd, dat de hulpbehoevenden, die daar aan on ze Hollandsche, schandalig slechte wegen neergesmakt worden met een hersenschud ding of schedelbreuk, onverschillig wat die oorzaak of de schuld van hun val zij, beschermd worden tegen de aanslagen, op hun in gevaar zijnd leven gepleegd door ondeskundige hulp, met den aankleve daarvan, het doodend vervoer. Ook bij bedrijfsongevallen, waar meest al de gelegenheid tot rustig neerleggen (werkplaats-directiekeet, enz.) veel gun stiger is dan aan den weg, is het van en Arnold's achtervolging begon opnieuw. Hij was woedend omdat het kind verdwe nen was, en ze was bainig voor hem. Ze durfde tniet in het groote huls te blijven en nam haar intrek in de portierswoning. Maar toen ik Zonnehoek huurde dacht ze, dat hij haar wel niet met rust zou laten. Ze had zich aangeboden als huis houdster en ik had haar aangenomen. Dat was op een Zaterdag. Dienzelf den avond kwam Louise plotseling. Tho mas stuurdie om juffrouw Watson en ging toen Arnold Armstrong halen op de club. Anne hield wel van Louise, die haar aan Lucy herinnerde. Ze wist niet wat er aan de hand was, maar Louise was vree- selijk opgewonden geweest. Juffrouw Wat son probeerde zich te verbergen voor Arnold, maar hij was zeer onaangenaam geweest. Ongeveer om half drie verliet hij de portierswoning en ging naar huis; hij werd binnengelaten door de oostelijke deur en kwam er weer heel gauw uit. Er was acts gebeurd, dat wist ze niet, maar even later waren meneer Innes en nog een andere meneer in de auto wegge reden. Thomas en zij hadden hun best ge daan om Louise te kakneeren en even voor drieën ging juffrouw Watson naar het huis terug. Thomas bezat een sleutel van die oostelijke deur, dien hij haar gege ven had. Halverwege het grasveld kwam ze Ar nold tegen, die om de een of andere re den het huis in wilde. Hij had een goLf- stok in zijn hand, die hij ergens gevonden had, en toen ze weigerde om hem binnen te laten had hij er haar mee geslagen. groot belang aan te dringen- op de juiste, deskundige hulpverleening. SPORT. Voetbal. Zuidelijke 2e klasse N.V.B. Het programma voor a.s. Zondag voor de Zuidelijke 2e klasse A luidt: Dongen—- Vli s sin gen. AllianceMiddelburg. BredaD.O.S.K.O. V. S. C.Roosendaal. Zuidelijke 3e klasse N.V.B. Het programma voor a.s. Zondag voor de Zuidelijke derde klasse A luidt: GoesWalcheren. Middelburg II—Zierikzee. Vlissingen IITerneuzen. ECHTE FRIESGHE HEERENBAAI Haar hand was Lelijk gewond en de bloedvergiftiging die er bij gekomen was, veroorzaakte nu haar dood. Razend van woede en angst was ze weggehold en in huis gekomen, terwijl Gertrude en Jack Bailey aan de voor deur stonden te praten. Eigenlijk zonder goed te weten wat ze deed rende ze naar boven. De deur van Gertrude's kamer stond open en Halsey's revolver lag daar op het bed. Zij had het ding gegrepen en, was een paar treden van de wenteltrap afgeloopen. Ze kon hooren dat Arnold probeerde om de deur open te maken. Stilletjes liep ze naar beneden en maakte d© deur open: hij Wam onmiddellijk bin nen en zij liep weer een paar treden naar boven. Het was pikdonker, maar ze kon zijn overhemd zien. Van de vierde tree af schoot ze op hem. Toen hij viel, gaf er iemand in de biljartkamer een schreeuw en liep weg. Toen er alarm gemaakt werd had ze geen tijd gehad om naar boven te gaan; ze verstopte zich in den weste lijken vleugel tot iedereen beneden was. Toen sloop ze naar boven, gooide de re volver uit een raam en kwam net op tijd beneden om de menschen van de Greenwood-club binnen te laten. Misschien vermoedde Thomas wel wat er gebeurd was, maar hij had nooit iets gezegd. Toen de hand, die Arnold Arm strong had gewond, erger werd gaf ze het adres van Lucien aan den ouden man, en bijna honderd dollars. Dat geld moest dienen om Lucien's kostgeld te betalen in Richfield, tot zij weer beter was. I (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1926 | | pagina 1