DE WENTELTRAP
N°. 119.
Vrijdag 8 October 1928
115e Jaargang.
Bij dit nummer be
hoort een bijvoegsel
Zachte Heelmeesters
=J
SAMOS PRIMA
f 1,10
«0 FEUILLETON
r n Huisapotheek'
voor 60 centen
De] fijne pijptabak is
DouweEqberkj
li'dartve
Sedert 1753 l^e
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooz. Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kteeuwens Ross Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
Onder het schier ieders aandacht trek
kende vraagstuk van maatschappelijk her
stel wordt in den regel verstaan het samen
stel van voortbrenging s- ent verdeelri
problemen, dat na den oorlog ons ter op
lossing is voorgezet. Maatschappelijk her
stel is economisch herstel. Zoo denken
velen. En tot op zekere hoogte, te
recht. De strijd om het bestaan is geen
kibbelpartijije, dat er in het leven nu een
maal bijkomt, maar is levensstrijd. Alles
zins begrijpelijk is het derhalve, dat zoo
veel aandacht en zooveel krachtsinspan
ing saamgetrokken wonden, op het her-
teil van orde en regel in de voortbrenging
en verdeeüng van bestaansmiddelen. Mc-n
zij evenwel voorzichtig en bedenke bij
tijds, dat die samentrekking van aandacht
en krachtsinspanning de bestaansmiddelen
j*-treft ,in hunne hoeveelheidsverhoudin-
gen.
Aan waardeeiring, n.l. redelijke waar
deering, van die middelen wordt tijdens
den arbeid van economisch herstel niet
gedacht. De alles beheerschende vraag
hoe wordt hetgeen aan goederen
diensten begeerd wordt in de vereischte
hoeveelheden voortgebracht en hoe worden
ieders- begeerten zooveel mogelijk be
vredigd? Maar, zoo vragen wij, is hier
mede nu het vraagstuk van maatschappe
lijk herstel in geheel zijn omvang gesteld
bevestigend zal het antwoord luiden van
en, die van oordeel zijn, dat het econo
misch leven en meer in het bijzonder de
goederenvoortbrenging en -verdeeling, be
slissend is voor het karakter van gansch
het maatschappelijk leven. (Zooals men
weet is dat de opvatting der Marxisten).
Ontkennend daarentegen, zullen antwoor
den allen, die in den begeerenden mensch.
den, heerscher en in den voortbrenger den
bereid willi gen aanbieder van goederen en
diensten zien. En deze lieden zullen dan
ook wel beseffen, dat de arbeid van maat
schappelijk herstel gericht moet zijn, niet
alleen op de voortbrenging, maar ook
en zeker niet in mindere mate op hem,
voor wien voortgebracht wordt.
Hoeveel breeder, maar ookhoeveel
moeilijker op te lossen wordt thans het
vraagstuk, dat, zooals wij aan het begin
van dit opstel schreven, schier ieders aan-
dracht trekt. Breeder wordt het, omdat
in luxe rietverpakking
Fa. J. A. L. G WITTE
Wijnhandel, Goes.
Nair h.t Amerikaansch van
MARY ROBERTS RINEHART.
)o(
Ik reed van het station naar het zie
kenhuis en werd in de kamer gelaten
waar juffrouw Watson lag. Ze was heel
zwak en ze deed alleen maar haar oogen
'open en keek mij aan toe® ik ging zitten.
Ik had diep berouw.
Wij waren zoo vervuld geweest van
andere dingen, dat ik dit arme schepsel
aan haar lot had overgelaten zonder ook
maar ooit bericht te sturen.
De verpleegster gaf haar een drankje
in en na een poosje was ze in staat om
te spreken. Maar haar verhaal was zoo
onsamenhangend en verward, dat ik het
maar met mijn eigen woorden zal over
tellen. Een uur nadat ik het zieken
huis was binnengegaan had ik een droe
vige geschiedenis gehoord, en een vrouw
zien wegzakken in de bewusteloosheid,
die een voorbode is van den naderenden
dood.
In het kort vertelde de huishoudster
it;
Ze was bijna veertig jaar oud en was
de pleegmoeder geweest van een groot
gezin. Een voor een waren zij gestorven
en begraven naast hun ouders in een klein
stadje in het westen. Er was nog maar
één zuster over, de jongste Lucy. De
nu alle levensverschijnselen er onder val
len, moeilijker, omdat die heerscher, die
mensch met al zijn begeerten, zoo moeilijk
aan te vatten is. En wie zal dit doen?
Wie beschikt er over zooveel macht, dat
de zich van zijn heerschappij bewust zijnde
mensch tot onderwerping gedwongen
wordt?
Wie op deze vraag een enkel afdoend
antwoord zoekt, zal zich teleurgesteld
zien. Vele wegen zijn er, die naar Rome
leiden! Noemen wij er een, die Maas
nog weinig bewandeld wordt.
Wie de verslagen van rechtzittingen der
laatste jaren met eenige aandacht ge
volgd lheeft, zal met ons opgemerkt heb
ben, dat de verdediger, meer dan wij het
vroeger gewend waren, een beschrijving
geeft van het milieu, waarin de beklaagd»
geleefd heeft. De bedoeling is uiteraard
den rechter te bewegen de „omstandig
heden" als reden van verzachting te doen
gelden. Niet zelden ook kunnen wij le
zen, dat de beklaagde gaarne ean goed
mensclh had willen blijven, maarde
omstandigheden dwongen hem tot het ple
gen van de misdaad. Voorop gesteld zij,
dat ook wij voorstanders zijn van de mo
derne theorieën omtrent de strafrechts
pleging, dat wij er ons over verheugen,
dat de misdadiger niet meer is een „ób
ject", waarop het strafrecht wordt „toe
gepast". Toegegeven ook, dat er in onze
strafrechtspieging nog heel wat te ver
beteren i s. Dit alles kan ons evenwel
niet verzwakken in de overtuiging, dat
sociale plicht van den rechter moet zijn
en blijven: gestrenge rechtvaardigheid.
Dezer dagen lazen wij in het verslag
van een rechtzaak, waarin een recidivist
beschuldigd wordt van inbraak en poging
tot doodslag, dat de verdediger clementie
voor den misdadiger pleitte. „De beklaag
de wilde een beter mensch worden, maar
werd te veel herinnerd aan zijn z.g. hel
dendaden", n.l. door verkeerde vrienden.
Een Fransch psycholoog heeft als ka
raktertrek van het tijdperk, waarin wij
leven, genoemd de wanordelijke moraal.
Nietzsche heeft jaren geleden reeds onze
beschavingsperiode geteekend met het
woord „nihilist". En is het ook niet zoo,
dat behalve de ontwrichting van het eco
nomische leven de moreele onevenwich
tigheid de bronnen zijn, waaruit nagenoeg
alle sociale ellende van het oogenblik
voortvloeit
Herstel van het goederenverkeer. Her
stel van maatschappelijke zedelijkheid.
Niet op een van beide moet ons willen
gericht zijn, maar op beide. En wie zal
ontkennen, dat op het gebied van de
laatschappeiijke moraliteit een grootsche
taak is weggelegd voor den rechter?
O. Zeker, het recht blijve onaangetast.
Geen subjectieve waardeering van de
misdaad door den rechter. Niets van dat
Maar zoo de misdaad vaststaat,
de dader in handen van den rechter, zij
de straf zoodanig gesteld, dat zij beant
woordt aan haar doel: verbetering van
den misdadiger, verbetering ook van de
maatschappelijke zedelijkheid.
oudere zuster had haar verzorgd en ver
troeteld. Toen Anne twee en dertig Was»,
en Lucy negentien, was er een jong-
mensch in het stadje verschenen.
Hij was op reis naar het oosten, na
dat hij den zomer had doorgebracht op
een beroemde „ranch" in Wyoming
een van die oorden waar rijke menschen
hun ondegelijke zoons heen sturen, om
eens een tijd lang een gezond leven te lei
den in de open lucht. De zusters wisten
van dit alles natuurlijk niets af en het
jongmensch viel zeer bij haar in den
smaak. En 't eind van het liedje was dat,
zeven jaar geleden, Lucy Hawell ge
trouwd was met een jomgmensch, wiens
naam heette te zijn: Aubrey Wallace.
Anne Haswel, was met een timmer
man getrouwd geweest, en was weduwe.
Drie maanden lang ging alles goed. Aubry
nam zijn jonge vrouw mee naar Chicago,
waar ze in een hotel woonden. Misschien
stond haar eenvoud, die hem juist zoo
had aangetrokken op het platteland, hem
hier in de stad tegen. Hij was zelf ge
durende die drie maanden allesbehalve
een model-echtgenoot geweest, en toen hij
verdween was Anne bijna dankbaar. Met
de jonge vrouw was het echter anders.
Ze kwijnde weg en stierf bij de geboorte
van haar zoontje. Anne nam het kind tot
zich en noemde hem Lucien.
Anne had zelf geen kinderen en had
al haar ongebruikte moederliefde aan Lu-
cien gegeven. Een ding stond echter bij
haar vast: Aubrey Wallace moest de op
voeding van zijn eigen zoon betalen. Het
hoorde bij haar liefde voor het kind, dat
zo ook eerzuchtig voor hem was; hij
goed voor brand-, snij- en stootwonden,
verouderde wonden, zonnebrand, aam
beien, spierpijnen, spit, rheumatische
pijnen,wintervoeten, springende handen
en nog veel meer, koopt ge met een
pot Akker's Kloosterbalsem, de snel
werkende merkwaardige veelzijdige zalf.
éen
Sentimentaliteit heersche niet in
tijdperk, waarin de maatschappij voor
alles behoefte heeft aan karakters,
eerlijkheid en aan zedelijkheid.
MEDISCHE RUBRIEK.
Hersenschudding.
Het groote aantal ongevallen op en aan
den weg, een aantal, dat zich dagelijki
uitbreidt, en waarhij zich een betrekkelijk
groot percentage schedelbeschadigingen
vindt, geeft Vox Medicotruim aanleiding,
mede op grond van eigen ervaring, ern
stig te waarschuwen tegen de alom ver
keerde hulp, die aan de menschen met
hersenschudding resp. schedelbreuken ver
leend wordt.
Bij die hersenschuddingen waar dus een
groot aantal bloedinkjes in de hersenen
zijn opgetreden, als oorzaak van de be
wusteloosheid, is rust, absolute rust, li
chamelijk en geestelijk de hoofdzaak. Door
rust komen meestal de bloeduitstortin
gen tot staan, het uitgetreden bloed wordt
na eenigen tijd weer opgenomen en het
bewustzijn lieert geleidelijk terug, zij het
dan ook, dat soms alle voorvallen, vlak
voor en na het ongeval, door den getrof
fene vergeten zijn.
Koude natte compressen, eventueel
ijs, kunnen hier, naast de rust, dienstig
zijn.
Wanneer men dit alles voor oogen
houdt, -is de oude opvatting, dat men zoo
iemand wakker moet trachten te houden
door beweging, onzin. Dat lukt toch niet
en verergert het grondlij den. Dat ook
kunstmatige ademhaling hier door haas
tige-leeken soms toegepast, levensgeyaar-
lijk is door vermeerdering der bloedingen,
behoeft geen nader betoog. Het moest
eigenlijk wettelijk verboden worden voor
de zoogenaamde eerste hulp, om bij een
hersenschudding de kunstmatige ademha
ling te gaan toepassen.
Zoo kregen wij eenige jaren geleden
telefonisch bericht, dat op een naastbij
gelegen gehucht een bejaarde schilder van
een dak was afgevallen, hij was thans
met een brancard onderweg naar liet zie
kenhuis. Het spreekt vanzelf, dat tijdens
dezen één uur langen wandeltocht in de
brancard van een in leven blijven geen
sprake meer was.
Voor eenige jaren op een Zondagmid
dag pl.m. 2 uur werd onze hulp ingeroe
pen voor een monteur-motorrijder uit Am
sterdam, die tosschen Hoevelaken enNij-
kerk bewusteloos aan den weg lag. Zijn
moest het zoo goed mogelijk hebben. En
ze reisden dus naar het Oosten. Hier en
daar bleef ze een poosje, verdiende den
kost met naaien en hield den jongen bij
zich. Ten slotte kwam ze echter tot de
conclusie dat huishoudelijk werk het eeni
ge was, dat ze goed kende en ze bracht
dien jongen onder in- een soort tehuis,
toen ze een betrekking kon krijgen als
huishoudster bij de familie Armstrong.
Daar ontdekte ze Lucien's vader maar
ditmaal onder zijn waren naam. Het was
Arnold Armstrong.
Ik maakte uit haar verhaal op, dat
Anne hem toentertijd niet bepaald vijandig
was. Ze vertelde hem van den
jongen en dreigde hem, dat ze alles open
baar zou maken, als hij niet voor het kind
zorgde. Een poosje deed hij dit ook. Toen
besefte hij dat Lucien voor deze vrouw
onmisbaar was. Hij kwam er achter waar
het kind zich bevond en dreigde hem daar
te zullen weghalen. Anne was radeloos.
Toen werden de rollen omge-
Eerst had Arnold geld gegeven voor
Lucien's opvoeding, maar nu perste hij
Anne Watson geld af tot ze niets meer
had. Hoe dieper Arnold' zonk, hoe meer
haj begon te eischen. Toen het tusschen
hem en zijn familie tot een breuk kwam,
werd het nog erger. Anne nam het kind
uit het tehuis weg en verborg hem bij een
boerenfamilie in de buurt van Casanova.
Het waren Duitscliers en hij noemde de
vrouw „Grossmutter". Het was een aar
dige jongen geworden, en het eenige, dat
Anne had op de wereld.
De Armstrongs gingen naar Californië
Links: Dempr-ey, de verslagen wereld-kampioen boksen. Rechts: Tunney, de
nieuwe wereldkampioen. Midden: Tex Rickard, de bekende promotor van den
wedstrijd. Hoeveel millioen guldens deze drie heeren tezamen met clezéh wedstrijd
verdiend hebben, is niet precies te zeggen. Winnaar, of verslagene, bokser
of promotor, alle drie hebben zij zwaar geld verdiend met dezen wedstrijd.
pet was afgewaaid cn deze willende grij
pen, was hij tegen een boom gereden,
met als gevolg: herschenschudding. Hij
werd aan den kant van den weg gelegd,
met koude compressen op zijn hoofd.
Toen wij tot 'pl.m. 5 uur gewacht had
den, begon hij weer bij te komen, en te
meer, omdat het begon te regenen, werd
hij per ziekenauto naar Amersfoort ver
voerd. Wij gingen zelf in de auto mede.
Na een kwart uur voorzichtig rijden, be
gon hij weer te braken. De auto werd
weer stil gezet, waarop> de patiënt zich
weer langzaam herstelde. Dit heeft zich
nog tweemaal herhaald, zoodat wij eerst
om half zeven het 5 K.M. lange traject
hadden afgelegd.
De getroffens kwam derhalve levend
over, maar het was een zeer langzaam
geval, inzake wat het vervoer beteekent
voor iemand met hersenschudding.
Waar wij uitdrukkelijk tegen moeten
waarschuwen, is het vervoer zoowel per
raderbrancard (rammelend doodsbed) als
per ziekenauto.
Immers het wordt meer,en meer tijd,
dat door de constructeurs van zieken
auto's gebroken wordt met het systeem
van installaties van het rustbed op steun
stangen. Elke schok plant zioh voort op
den patiënt na het mistbed. Een ieder, die
wel eens in een ziekenauto gezeten heeft,
zal dit beamen. Het systeem, om een
vrachtwagenchassis te gebruiken, waarop
een ziekenwagencarosserie gebouwd wordt
is door de stevige, maar hier nadeelige
veeren, geheel af te keuren.
Ons inziens wordt het meer dan tijd,
dat de hulpbehoevenden, die daar aan on
ze Hollandsche, schandalig slechte wegen
neergesmakt worden met een hersenschud
ding of schedelbreuk, onverschillig wat
die oorzaak of de schuld van hun val zij,
beschermd worden tegen de aanslagen, op
hun in gevaar zijnd leven gepleegd door
ondeskundige hulp, met den aankleve
daarvan, het doodend vervoer.
Ook bij bedrijfsongevallen, waar meest
al de gelegenheid tot rustig neerleggen
(werkplaats-directiekeet, enz.) veel gun
stiger is dan aan den weg, is het van
en Arnold's achtervolging begon opnieuw.
Hij was woedend omdat het kind verdwe
nen was, en ze was bainig voor hem. Ze
durfde tniet in het groote huls te blijven
en nam haar intrek in de portierswoning.
Maar toen ik Zonnehoek huurde dacht
ze, dat hij haar wel niet met rust zou
laten. Ze had zich aangeboden als huis
houdster en ik had haar aangenomen.
Dat was op een Zaterdag. Dienzelf
den avond kwam Louise plotseling. Tho
mas stuurdie om juffrouw Watson en ging
toen Arnold Armstrong halen op de club.
Anne hield wel van Louise, die haar aan
Lucy herinnerde. Ze wist niet wat er
aan de hand was, maar Louise was vree-
selijk opgewonden geweest. Juffrouw Wat
son probeerde zich te verbergen voor
Arnold, maar hij was zeer onaangenaam
geweest. Ongeveer om half drie verliet
hij de portierswoning en ging naar huis;
hij werd binnengelaten door de oostelijke
deur en kwam er weer heel gauw uit. Er
was acts gebeurd, dat wist ze niet, maar
even later waren meneer Innes en nog een
andere meneer in de auto wegge
reden.
Thomas en zij hadden hun best ge
daan om Louise te kakneeren en even voor
drieën ging juffrouw Watson naar het
huis terug. Thomas bezat een sleutel van
die oostelijke deur, dien hij haar gege
ven had.
Halverwege het grasveld kwam ze Ar
nold tegen, die om de een of andere re
den het huis in wilde. Hij had een goLf-
stok in zijn hand, die hij ergens gevonden
had, en toen ze weigerde om hem binnen
te laten had hij er haar mee geslagen.
groot belang aan te dringen- op de juiste,
deskundige hulpverleening.
SPORT.
Voetbal.
Zuidelijke 2e klasse N.V.B.
Het programma voor a.s. Zondag voor
de Zuidelijke 2e klasse A luidt:
Dongen—- Vli s sin gen.
AllianceMiddelburg.
BredaD.O.S.K.O.
V. S. C.Roosendaal.
Zuidelijke 3e klasse N.V.B.
Het programma voor a.s. Zondag voor
de Zuidelijke derde klasse A luidt:
GoesWalcheren.
Middelburg II—Zierikzee.
Vlissingen IITerneuzen.
ECHTE FRIESGHE
HEERENBAAI
Haar hand was Lelijk gewond en de
bloedvergiftiging die er bij gekomen was,
veroorzaakte nu haar dood.
Razend van woede en angst was ze
weggehold en in huis gekomen, terwijl
Gertrude en Jack Bailey aan de voor
deur stonden te praten. Eigenlijk zonder
goed te weten wat ze deed rende ze naar
boven. De deur van Gertrude's kamer
stond open en Halsey's revolver lag daar
op het bed. Zij had het ding gegrepen en,
was een paar treden van de wenteltrap
afgeloopen. Ze kon hooren dat Arnold
probeerde om de deur open te maken.
Stilletjes liep ze naar beneden en maakte
d© deur open: hij Wam onmiddellijk bin
nen en zij liep weer een paar treden naar
boven. Het was pikdonker, maar ze kon
zijn overhemd zien. Van de vierde tree af
schoot ze op hem. Toen hij viel, gaf er
iemand in de biljartkamer een schreeuw
en liep weg. Toen er alarm gemaakt werd
had ze geen tijd gehad om naar boven te
gaan; ze verstopte zich in den weste
lijken vleugel tot iedereen beneden was.
Toen sloop ze naar boven, gooide de re
volver uit een raam en kwam net op
tijd beneden om de menschen van de
Greenwood-club binnen te laten.
Misschien vermoedde Thomas wel wat
er gebeurd was, maar hij had nooit iets
gezegd. Toen de hand, die Arnold Arm
strong had gewond, erger werd gaf ze
het adres van Lucien aan den ouden man,
en bijna honderd dollars. Dat geld moest
dienen om Lucien's kostgeld te betalen
in Richfield, tot zij weer beter was.
I
(Wordt vervolgd).