de Wenteltrap N\ 108. ZIJ GRATIS. Kinderen Maandag 15 September 1926 115° Jaargang. ABONNEEREN 49 FEUILLETON Als Uw PUROLS ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2,—. Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naamlooz. Vennootschap Goesche Courant COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. die zich mot ingang van heden, voor min stens 3 maanden op de Goesdhe Courant ontvangen de nummers tot 1 October a.s. BUITENLAND- OVERZICHT. Duitsdhland in den volkenbond. Een groote menigte verdrong zich Vrij dagmorgen voor het reforma tie-gebouw te Genève, ter bijwoning van de volken- bondsvergadering, waarin de Duitsche de legatie voor het eerst zitting nam. De zaal van het volkenbondsgebouw was over vol, onder de toeschouwers waren veel elegant gekLeede dames. Het plechtige zitting-nemen der Duitsche delegatie, wel ke op uitnoodigimg van den voorzitter Nintsflitsj, haar zetels op de eerste rij innam, werd ook gefilmd. Toen de 3 ge delegeerden Stresemann, vom Schubert en Gauss, de zaal binnentraden, klonk een luid applaus. Uit de redevoering van Stresemann is het volgende gedeelte het belangrijkste. Stresemann verklaarde, dat de Duit sche regeering, namens heet overgroote deel van het volk, bereid is met volle toewijding aan de taak van dien Volken bond mede te werken. De volledige ontwapening van Duitsch- land is door het verdrag van Versailles als begin van een algemeene ontwapening bepaald. Moge het gelukken dè algemeene ontwapening door practischen arbeid na derbij te komen. Duitschland wenscht met alle volken, die in den Bond en in den Raad zijn vertegenwoordigd op dien grondslag van wederzijdsch vertrouwen samen te werken. Duitschland is besloten zich in zijn po litiek op de basis van de verheven idea len van vrijheid en gelijkiberechtigheid te plaatsen. Moge de arbeid van den volkenbond op den grondslag van vrijheid, vrede en eenheid tot stand komen, dan zullen wij het door allen gestelde doel naderbij komen. Daaraan met vreugde mee te werken is de vaste wil van Duitschland. Nadat de rede van Stresemann in het Fransch en Engelsch was vertaald, be steeg Briand de tribune. De verzoenende redevoering van Strese mann heeft in de Fransche bladen een gunstigen indruk gemaakt. Zij zijn van oordeel, dat de dag van Vrijdag een der belangrijkste en der meest historische da gen in den tijd van na den oorlog is ge weest. Ook bladen van rechts erkennen, dat de redevoering van Stresemann bui tengewoon correct en vol tact is geweest. Intusschen zijn de bladen, van rechts toch niet voldaan, en wijzen er op, dat het prestige van Frankrijk Vrijdag te Genève een ernstigen knak heeft gekregen. Iedere concessie zal er toe bijdragen, dat Naar het Amerikaansch van MARY ROBERTS RÏNEHART. )o( Zoover ik weet niet tenzij neen ijk kan niemand bedenken." „,Had hij gewoonlijk veel geld bij zich?" „Neen", niet meer dan noodig was." Toen stond Jamieson op en begon, in de kamer heen en weer te loopen, wat voor hem iets heel ongewoons was. „Dan zullen we er op indirecte wijze achter moeten komen. De kans, dat bij gevlucht is kunnen we uitschakelen. Mis schien is hij gewond, maar we hebben er geen spoor van gevonden. Het ziet er meer naar uit of hij ontvoerd is. Die dokter Walker hebt u er eenijg idee van, waarom meneer Imnes daar gister avond heengegaan zou zijn „Ik begrijp het niet; zei Gertrude pein zend. „Ik geloof, dat hij dokter Wal ker heelemaal niet kende en onder deze omstandigheden zal Halsey toch wel niets voor een kennismaking gevoeld hebben". Jamieson spitste de ooren en bij stuk Duitschland hoogere eischen stelt. In Duitschland gaan in alle kringen stemmen op, die de ontruiming van het Rijnland eischen en het schijnt in Bri and's bedoeling te liggen wanneer men zijn rede te Genève letterlijk wil opvat ten om bestaande hinderpalen" tus- schen Frankrijk en Duitschland uit den weg te ruimen. Een daarvan is natuurlijk de aanwezigheid van de vreemde troepen in het Rijnland. Opmerkelijk is, dat een gerucht gaat over oneenigheid tusschen Poincaré en Briand, welk gerucht welis waar wordt tegengesproken, maar dat geenszins ongegrond" kan beschouwd worden, daar juist ten aanzien van het „vuistpand" Poincaré allesbehalve lege moetkomend zal zijn. Intusschen, de Fransche Imkerbladen hopen er 't beslte van en zijn van mee- ning, dat te Genève voor het eerst de „ware verzoening" tusschen Duitschland en Frankrijk aan de wereld is getoond. Hoewel zinspelend op de nog be staande moeilijkheden, vergenoegen de „Quotidien", ,,Ere Nouvelle" e.a. linker bladen er zich mee in vage, algemeene termen te spreken van het „handhaven van den wereldvrede" en van een „belang rijke stap voor den algemeenen vrede in Europa". Frankrijk en Duitschland hebben elkaar Vrijdag over de graven der gevallenen heen de hand gereikt, terwijl de wonden van dien wereldoorlog nog slechts nauwelijks zijn geheeld. De vol kenbond kan thans handelen, aangezien hij de definitieve samenwerking ^tusschen Duits(cbland en Frankrijk tot grondslag heeft enz. 4 -De „Matin" bekijkt de practische ge volgen van Duitschland's intocht in den kring der VolkenbonderS' en wijst erop, dat Duitschland thans spoedig met zijn eischen tot algemeene ontwapening, ont ruiming van het bezette gebied, teruggave van het koloniale gebied en herziening van de Oostelijke grenzen voor den dag zal komen. Het onderscheid tusschen Stresemann en zijn politieke tegenstan ders bestaat daarin, zegt het blad, dat Stresemann te Genève met bewonderens waardig talent de eischen van Duitsch land tot een voorwerp van onderhandelin gen maakt, ten einde zooveel mogelijk concessies van de andere partijen te ver krijgen. De Fransche regeering moet er op gewapend zijn om deze politiek van Duitschland het hoofd te bieden. In Amerika en Rusland, welke beide buiten den volkenbond staan, oordeelt men verschillend over Duitschland's toe treden. In dollar-iand bracht het een ze ker gevoel van verlichting teweeg. De Yankees zijn van oordeel, dat nu Duitschland in staat is zijn pogingen om een herziening van het verdrag van Ver sailles te bewerken, zelf in den volken bond te bepleiten, de bemiddeling der regeering van Amerika in de besprekingen tusschen Duitschland en de geallieerden overbodig is geworden. Sommige bladen zien thans in den volkenbond een voorloo- per van de „Vereenigde Staten van Eu ropa". Bekend is, dat de sovjets met ieede oogen Duitschland's toetreding zagen. De „Iswestia" hoopt, dat zulks geen afbreuk zal doen aan het nakomen van je9 en beetjes hoorde hij ons uit over Halsey's liefdesgeschiedenis en het feit dat Louise met dokter Walker zou trouwen. Jammeson luisterde vol belangstelling „De zaak wordt steeds ingewikkelder", zei) hij peinzend. „De vrouw, die be weert dat ze de moeder van Lucien Wal lace is, is niet terug gekomen. Uw neef is spoorloos verdwenen. Er wordt öen georganiseerde poging gedaan om dit huis binnen te komen die gelukt is ook getuige hetgeen de keukenmeid gisteren is overkomen. En dan heb ik nog een naieuwtje'Hij vermeed zorgvuldig om Gertrude aan te kijken. „Meneer John Bailey is niet op zijn kamers in de stad en ik weet niet waar hij is. Het is eein( raadselachtige boel. En niets houdt met elkaar verband, tenzij tenzij meneer Bailey en uw neef weer sament Weer moest ik me over Gertrude ver bazen. „Die zijn niet bij elkaar", zei ze driftig. „Ik ik weet waar meineer Bailey is en mijn broer is niet bij hem". De detective keerde zich om en keek haar strak aan. „Juffrouw Gertrude", zei hij, „als juf frouw Louise en u mij maar allies wil den vertellen wat u weet en vermoedt over deze zaak zou ik een heeleboel meer kunnen bereiken. Ik geloof dat ik dan uw broer zou kunnen vinden, en ook nog andere dingen zou kunnen doen". zich bezeerd hebben gebruik dan dadelijk de verplichtingen, welke Duitsch land tegenover sovjet-Rusland op zich heeft genomen en dat de betrekkingen tusschen Duitschland en sovjet-Rusland daarvan geen nadeel ondervinden. Aanslag op Mussolini. Tben Zaterdagochtend, even na tienen, de auto van Mussolini uit de Villa Tor- lonia te Rome kwam en over het Porta Pia-plein reed om zich naar het Chiga- paleis te begeven, wierp een jonge man, Ermele Giovannini geheeten en steenhou wer van beroep, een bom naar da auto. De bom trof het zijraampje, viel vervol gens op den grond en ontplofte, terwijl de auto zijn weg vervolgde. De scherven, welke door de zeer krachtige ontplof fing werden veroorzaakt, verwondden vier voorbijgangers licht. Zij werden naar het hospitaal gebracht. 'Giovannini, die in 1908 in Casanuovo di Carfagnana is geboren, werd onmid dellijk door de agenten der escorteenen- de auto in hechtenis genomen. Hij ver klaarde 's ochtends door de bergen uit het buitenland te zijn aangekomen en geen paspoort te bezitten. Mussolini, die volkomen ongedeerd is, hervatte onverwijld zijn gewone be zigheden in het Chlgi-paleis. Spanje treedt uit. De Spaansche consul te Genève is op het secretariaat van den volkenbond versche nen ter overhandiging van een van zijn re geering ontvangen nota, waarbij Spanje zijn lidmaatschap van den volkenbond' opzegt. In het formeel bericht deelt Span je mede dat het zich in overeenstemming met het Pact na afloop van een termijn van twee jaar, te rekenen van het tijdstip van ontvangst van. de nota door den secre taris-generaal, uit den volkenbond zal te rugtrekken. Volgens bepaalde inlichtin gen geeft Spanje in hoffelijke termen te verstaan, dat het verschil in be handeling van Duitschland en Spanje zijn besluit om uit den volkenbond te treden motiveerde. Door den verrokijker. De werkloosheid in" Duitschland neemt opvallend af. Op 15 Augustus wa ren nog 1.286.000 mannen ea 317.000 vrouwen volledig werkloos. Op 1 Sep tember waren deze getallen respectieve lijk 1.246.000 en 303.000. Over de ge- heele maand Augustus ging het aantal werkloozen in het Rijk,met 103.000 per sonen achteruit, dat is met 6.3 tegen 5 pet. in Juli. Het percentage geldt ook voor de stad Berlijn. Te Hannover in een typhus-epi demie uitgebroken. Zaterdagmiddag 12 uur waren er reeds 270 patiënten, voor Maar Gertrude sloeg haar oogen niet meer neer. „Ik weet niets dat u zou kunnen hel pen om Halsey te vinden", zei ze kop pig. „Ik begrijp evenmin hoe en waarom hij verdwenen is, als u en ik kan alleen dit zeggen: Ik vertrouw dokter Walker niet. Ik geloof dat hij Halsey haatte en dat hij hem uit den weg zou ruimen, als hij er kans toezag". „Misschien heeft u gelijk. Zooiets had ik ook al gedacht. Maar dokter Walker is gisteravond geroepen bij een ernstigen patiënt in Summitville, en daar is hij nog. Burns heeft hem nagegaan. Wij hebben voorzichtig geïnformeerd bij de Green wood-club en in het dorp. Niets hebben wij te weten kunnen komen. Vlak bij den spoorweg, waar we de auto gevonden hebben, staat 'n klein huisje. Daar woont een oude vrouw met een dochter, die erg mank is. Ze zeggen dat ze duidelijk het geluid van de botsing gehoord hebben en dat ze in hun tuin z'ijh gaan kijken. Ze zagen de lichten van de auto en ze dach ten dat er iemand gewond was. Het was heel donker maar ze zagen twee menschen staan. De vrouwen waren nieuwsgierig en liepen langs een omweg naar de plek van de botsing toe. Toen ze daar kwamen stond de auto er nog. Het koplicht was stuk en de kap ingedrukt, maar er was geen mensch te zien." i De detective verdween onmiddellijk en het meerendeel mannen, in de ziekenhui zen opgenomen. Men veronderstelt, dat ten minste evenveel personen in particu liere woningen worden verpleegd. De stad Berlijn moet reeds verplaatsbare ba rakken naar Hannover zenden. Men zal waarschijnlijk ook artsen en pleegzusters van elders, noodig hebben. Men verwacht, dat het gemeentebestuur de burgerij zal verzoeken zich vrijwillig tegen typhus te laten inenten. De meeste ziektegevallen nemen een ernstig verloop. Vier patiën ten zijn thans gestorven. Berichten uit Hiroshima melden, dat een zware wolkbreuk gisternacht To kio en omgeving getroffen heeft. Het schijnt, dat ca. 20.000 huizen onder wa ter staan en 100 ingestort zijn. Er zijn 30 dooden, 30 gewonden en 30 vermis ten. De voornaamste spoorweglijn, die Kobe met Shimonosekie verbindt, is ver broken. Er hebben tal van aardverschui vingen plaats gehad en huizen zijn mee gesleurd. De stad kan beschreven worden als een „zee van kolkende modder". KOLONIËN. Een aanslag in Solo. Een persoon, die uit een auto stapte, loste op den Landraadvoorzitter mr. W. Andrée Wiltens, in de voorgalerij van diens woning twee revolverschoten. Mr. Andréé Wiltens werd licht gewond. De aanrander keerde naar zijn auto terug en vluchtte. De chauffeur is aangehouden. Wederom aardschokken. Vrijdagmiddag werden hevige aard schokken gevoeld in Midden- en Oost- Java. Toen aardschokken te Djokjakarta ge voeld werden, ontvluchtten de bewoners hun huizen, waarvan er vele gescheurd zijn, o.a. de apotheek van de firma Rath- kamp en de sociëteit. 1 UIT DE PERS. Over voorlichting en voorlich ters. Er is op het oogenblik een jeugd-dele- gatie van Hollaodsche arbeiders op weg naar Rusland om daar de maatschappe lijke toestanden te bestudeeren, schrijft de „Arnh. Crt.". Eens hoorden we een redenaar met grij ze haren zeggen, dat onze maatschappij zoo'n ingewikkeld mechanisme is, dat er zoovele krachten op in werken, zoovele belangen in woelen, gisten, botsen, dat men 30 jaren lang acht uren per dag moet studeeren om er eenigszins met kennis van zaken over te kunnen oordeelen. Deze opgeschoten „voorlichters" van achttien, negentien jaar, deze jongens met niet meer schoolsche kennis dan de la gere school kan geven, aangevuld met een ratjetoe van communistische levens wijsheid, zijn in staat ook zonder die 30 jaren voorstudie een maatschappij te be- oordeelen en nog wel een maatschappij als de Russische! Het is zoo hyper dwaas, dat men dit heeie reisje schou derophalend zou kunnen negeereer in dien er niet weer eens uit bleek met wei voor Gertrude en mij bleef er niets anders over dan af te wachten. Om een uur waren we nog niets verder en ik werd wanhopig Tenslotte ging ik naar boven, want ik kon het niet langer uithouden om tegen Ger trude's bedroefde gezichtje aan te kijken. Liddy was in mijn kleedkamer; haar oogen zagen verdacht rood en ze was bezig om de rechtermouw in het linkerarmsgat van een nieuwe blouwe voor mij te zetten. Ik was te veel in de war om er aanmerkin gen op te maken. „Wat voor naam heeft die nieuwe keu kenmeid opgegeven?" vroeg ze. Bliss, Mattie Bliss", antwoordde ik. „Bliss. M. B. Nu, dat staat niet op haar koffer. Daar staat N. F. C. op' Ik verdiepte me niet verder in de nieu we keukenmeid en haar voorletters. Ik zette mijn hoed op en liet een Victoria voor komen. Als ik eenmaal tot iets beslo ten ben, kom ik er niet gemakkelijk vaini terug. Warner ging mee als koetsier; hij vond het blijkbaar beneden z n waardig heid en bestuurde het koetspaard' alsof het een auto was, met zijn linkervoet zoe kend naar een rem en tevergeefs naar een hoorn grijpend als er een hond over den weg liep. Warner had iets op z n hart en toen we eenmaal op den grooten weg waren, kwam hij er mee voor den weg. „Juffrouw Innes", zei hij. „Ik heb gisteren een stuk van een gesprek gehoord, achterbaksche. slinksche streken het communisme de geesten van onrijpe jonge menschen tracht te benevelen. Deze groe- jongens zullen straks Rusland zien, d. w. z. het Rusland, dat de meest geraf fineerde communistische politici der we reld hun willen laten ziien. Men zal hun werkplaatsen laten zien, model-inrichtingen met model-werktijden, maar men zal hun geen cijfers geven omtrent de geweldige werkeloosheid in het Russische Rijk en de daaruit voortvloeiende armoede. Men zal hun prachtige kindertehuizen toonen, doch zwijgen over de duizenden verwaar loosde kinderen, die rondzwerven 'door de steden ten prooi aan misdaad en on tucht. Men zal hen in gevangenissen bren gen, waai' de humaniteit ten troon zit, doch omtrent het bloedhonden-werk der Tsje- ka zal men hun met geen woord spreken. Men zal deze groene jongens rondlei den, of liever bij den neus leiden, des noods ze blootstellen aan verleiding en als opgeblazen kikkers uit een boerensloot zullen zij na hun terugkeer in het vader land hun Russische wijsheid rondkwaken. Ware het nu, dat alleen het Russische communisme voor deze gevaarlijke dwaas heid verantwoordelijk was, dan zouden we er desnoods nog om kunnen lachen en in 't heele geval niets zien dan een snoepreisje van een zevental jeugdige Hol landers, die wel eens op een andermans kosten wat van de wereld willen zien. Maar de zaak staat anders. Er is gevormd een comité tot uitzending van een jeugd- delegatie naar Sovjet-Rusland en dit communistisch comité heeft schijnverkie zingen uitgeschreven onder het personeel van verschillende werkplaatsen. Hoe het daarbij toeging, vertelt een der „kiezers" in „Het Volk" met betrekking tot de verkiezing van den voorzitter der jeugd- delegatie A. Speelman. Dinsdag om half twee was op de bin nenplaats der diamantslijperij Boas te Am sterdam 'n aantal diamantbewerkers ver zameld, waaronder ook jeugdigen. De communist Is. van Loen, diamantbewer ker op de fabriek, voerde het woord, en vertelde, dat het hem gelukt was een zevende delegatielid mee te laten gaan en dat hij daarvoor aanbeval A. Speel man, „onverdacht" S. D. A. P.er. Hij deelde verder mee, dat de delegatie Woensdag' 25 Aug., 's avonds 8.44 zou vertrekken, dos den volgenden avond, en vroeg of onder de aanwezige jongeren nog kandidaten waren. Dat onder deze omstandigheden nie mand zin had in het tochtje, is te be grijpen. In 31 uur zich uit te rusten voor een 6-weeiksche tocht naar Rusland, te zorgen voor passen enz., is totaal on mogelijk. Dus werd Speelman „geko zen", die toevallig al eenige weken te voren voor een pas naar Duitschlanldl gezorgd had. Uit dezen heelen opzet blijkt wat trouwens wel te verwachten was dat de heele reis een van te voren in elkaar gezette vertooning is. Toch zal het zaak zijn, nu de heer en aldus beginnen met hun zoet gefluit de jeugd in hun netten te verstrikken, de oogen goed open te houden. Het communisme is nu eenmaal een gevaar en het zou struisvogelpolitiek zijn dat te ontkennen^ dat ik niet begreep. Het ging mij ook eigen lijk niets aan, maar het lijkt me nu toch beter, dat ik het u vertel. Gistermiddag toen juffrouw Gertrude en u uit waren, had ik de auto weer zoo'n beetje in orde gemaakt na den brand, en ik ging naar de bibliotheek om mdheer Innes te vragen, of hij er eens naar wilde komen kijken. „Juffrouw Liddy zei dat hij in de huiska mer zat en terwijl ik halverwege de bibli otheek liep, hoorde ik hem met iemand praten. Hij scheen heen en weer te loo pen en ik verzeker u, dat hij razend was." „Wat zei hij?" „Het eerst wat ik hoorde was neem me niet kwalijk juffrouw Innes, maar hij zei het: „Die vervl. schurk',' zei hij. Toen zei er iemand anders wat een vrouw. Ze zei: „Ik heb ze nog gewaarschuwd* maar ze dachten dat ik bang zou zijn." „Een vrouwEn ben je niet gaan kijken wie het was?" „Ik ben geen spion, juffrouw Innes", zei Warner vol waardigheid. Ze zei: „Ik begreep dadelijk al dat er iets niet in den haak was. Een man, die den eenen dag springlevend is, gaat den volgenden dag niet dood zonder dat ea* een reden voor isl" Ik dacht dat ze het over Tho mas had". „En j© weet niet wie het was!" riep ik uit. „Warner, je hadt daar den sleu tel van het heele geheim voor 't grijpen!" (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1926 | | pagina 1