de Wenteltrap
N\ 108.
ZIJ
GRATIS.
Kinderen
Maandag 15 September 1926
115° Jaargang.
ABONNEEREN
49 FEUILLETON
Als Uw
PUROLS
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naamlooz. Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
die zich mot ingang van heden, voor min
stens 3 maanden op de Goesdhe Courant
ontvangen de nummers tot 1 October a.s.
BUITENLAND-
OVERZICHT.
Duitsdhland in den volkenbond.
Een groote menigte verdrong zich Vrij
dagmorgen voor het reforma tie-gebouw
te Genève, ter bijwoning van de volken-
bondsvergadering, waarin de Duitsche de
legatie voor het eerst zitting nam. De
zaal van het volkenbondsgebouw was over
vol, onder de toeschouwers waren veel
elegant gekLeede dames. Het plechtige
zitting-nemen der Duitsche delegatie, wel
ke op uitnoodigimg van den voorzitter
Nintsflitsj, haar zetels op de eerste rij
innam, werd ook gefilmd. Toen de 3 ge
delegeerden Stresemann, vom Schubert en
Gauss, de zaal binnentraden, klonk een
luid applaus.
Uit de redevoering van Stresemann is
het volgende gedeelte het belangrijkste.
Stresemann verklaarde, dat de Duit
sche regeering, namens heet overgroote
deel van het volk, bereid is met volle
toewijding aan de taak van dien Volken
bond mede te werken.
De volledige ontwapening van Duitsch-
land is door het verdrag van Versailles
als begin van een algemeene ontwapening
bepaald. Moge het gelukken dè algemeene
ontwapening door practischen arbeid na
derbij te komen.
Duitschland wenscht met alle volken,
die in den Bond en in den Raad zijn
vertegenwoordigd op dien grondslag van
wederzijdsch vertrouwen samen te werken.
Duitschland is besloten zich in zijn po
litiek op de basis van de verheven idea
len van vrijheid en gelijkiberechtigheid
te plaatsen. Moge de arbeid van den
volkenbond op den grondslag van vrijheid,
vrede en eenheid tot stand komen, dan
zullen wij het door allen gestelde doel
naderbij komen. Daaraan met vreugde
mee te werken is de vaste wil van
Duitschland.
Nadat de rede van Stresemann in het
Fransch en Engelsch was vertaald, be
steeg Briand de tribune.
De verzoenende redevoering van Strese
mann heeft in de Fransche bladen een
gunstigen indruk gemaakt. Zij zijn van
oordeel, dat de dag van Vrijdag een der
belangrijkste en der meest historische da
gen in den tijd van na den oorlog is ge
weest. Ook bladen van rechts erkennen,
dat de redevoering van Stresemann bui
tengewoon correct en vol tact is geweest.
Intusschen zijn de bladen, van rechts toch
niet voldaan, en wijzen er op, dat het
prestige van Frankrijk Vrijdag te Genève
een ernstigen knak heeft gekregen. Iedere
concessie zal er toe bijdragen, dat
Naar het Amerikaansch van
MARY ROBERTS RÏNEHART.
)o(
Zoover ik weet niet tenzij neen
ijk kan niemand bedenken."
„,Had hij gewoonlijk veel geld bij
zich?"
„Neen", niet meer dan noodig was."
Toen stond Jamieson op en begon, in
de kamer heen en weer te loopen, wat
voor hem iets heel ongewoons was.
„Dan zullen we er op indirecte wijze
achter moeten komen. De kans, dat bij
gevlucht is kunnen we uitschakelen. Mis
schien is hij gewond, maar we hebben
er geen spoor van gevonden. Het ziet er
meer naar uit of hij ontvoerd is. Die
dokter Walker hebt u er eenijg idee
van, waarom meneer Imnes daar gister
avond heengegaan zou zijn
„Ik begrijp het niet; zei Gertrude pein
zend. „Ik geloof, dat hij dokter Wal
ker heelemaal niet kende en onder
deze omstandigheden zal Halsey toch
wel niets voor een kennismaking gevoeld
hebben".
Jamieson spitste de ooren en bij stuk
Duitschland hoogere eischen stelt.
In Duitschland gaan in alle kringen
stemmen op, die de ontruiming van het
Rijnland eischen en het schijnt in Bri
and's bedoeling te liggen wanneer men
zijn rede te Genève letterlijk wil opvat
ten om bestaande hinderpalen" tus-
schen Frankrijk en Duitschland uit den
weg te ruimen. Een daarvan is natuurlijk
de aanwezigheid van de vreemde troepen
in het Rijnland. Opmerkelijk is, dat een
gerucht gaat over oneenigheid tusschen
Poincaré en Briand, welk gerucht welis
waar wordt tegengesproken, maar dat
geenszins ongegrond" kan beschouwd
worden, daar juist ten aanzien van het
„vuistpand" Poincaré allesbehalve lege
moetkomend zal zijn.
Intusschen, de Fransche Imkerbladen
hopen er 't beslte van en zijn van mee-
ning, dat te Genève voor het eerst de
„ware verzoening" tusschen Duitschland
en Frankrijk aan de wereld is getoond.
Hoewel zinspelend op de nog be
staande moeilijkheden, vergenoegen de
„Quotidien", ,,Ere Nouvelle" e.a. linker
bladen er zich mee in vage, algemeene
termen te spreken van het „handhaven
van den wereldvrede" en van een „belang
rijke stap voor den algemeenen vrede
in Europa". Frankrijk en Duitschland
hebben elkaar Vrijdag over de graven der
gevallenen heen de hand gereikt, terwijl
de wonden van dien wereldoorlog nog
slechts nauwelijks zijn geheeld. De vol
kenbond kan thans handelen, aangezien
hij de definitieve samenwerking ^tusschen
Duits(cbland en Frankrijk tot grondslag
heeft enz. 4
-De „Matin" bekijkt de practische ge
volgen van Duitschland's intocht in den
kring der VolkenbonderS' en wijst erop,
dat Duitschland thans spoedig met zijn
eischen tot algemeene ontwapening, ont
ruiming van het bezette gebied, teruggave
van het koloniale gebied en herziening
van de Oostelijke grenzen voor den dag
zal komen. Het onderscheid tusschen
Stresemann en zijn politieke tegenstan
ders bestaat daarin, zegt het blad, dat
Stresemann te Genève met bewonderens
waardig talent de eischen van Duitsch
land tot een voorwerp van onderhandelin
gen maakt, ten einde zooveel mogelijk
concessies van de andere partijen te ver
krijgen. De Fransche regeering moet er
op gewapend zijn om deze politiek van
Duitschland het hoofd te bieden.
In Amerika en Rusland, welke beide
buiten den volkenbond staan, oordeelt
men verschillend over Duitschland's toe
treden. In dollar-iand bracht het een ze
ker gevoel van verlichting teweeg. De
Yankees zijn van oordeel, dat nu
Duitschland in staat is zijn pogingen om
een herziening van het verdrag van Ver
sailles te bewerken, zelf in den volken
bond te bepleiten, de bemiddeling der
regeering van Amerika in de besprekingen
tusschen Duitschland en de geallieerden
overbodig is geworden. Sommige bladen
zien thans in den volkenbond een voorloo-
per van de „Vereenigde Staten van Eu
ropa".
Bekend is, dat de sovjets met ieede
oogen Duitschland's toetreding zagen.
De „Iswestia" hoopt, dat zulks geen
afbreuk zal doen aan het nakomen van
je9 en beetjes hoorde hij ons uit over
Halsey's liefdesgeschiedenis en het feit
dat Louise met dokter Walker zou
trouwen.
Jammeson luisterde vol belangstelling
„De zaak wordt steeds ingewikkelder",
zei) hij peinzend. „De vrouw, die be
weert dat ze de moeder van Lucien Wal
lace is, is niet terug gekomen. Uw neef
is spoorloos verdwenen. Er wordt öen
georganiseerde poging gedaan om dit huis
binnen te komen die gelukt is ook
getuige hetgeen de keukenmeid gisteren
is overkomen. En dan heb ik nog een
naieuwtje'Hij vermeed zorgvuldig om
Gertrude aan te kijken. „Meneer John
Bailey is niet op zijn kamers in de stad
en ik weet niet waar hij is. Het is eein(
raadselachtige boel. En niets houdt met
elkaar verband, tenzij tenzij meneer
Bailey en uw neef weer sament
Weer moest ik me over Gertrude ver
bazen. „Die zijn niet bij elkaar", zei ze
driftig. „Ik ik weet waar meineer
Bailey is en mijn broer is niet bij hem".
De detective keerde zich om en keek
haar strak aan.
„Juffrouw Gertrude", zei hij, „als juf
frouw Louise en u mij maar allies wil
den vertellen wat u weet en vermoedt
over deze zaak zou ik een heeleboel meer
kunnen bereiken. Ik geloof dat ik dan uw
broer zou kunnen vinden, en ook
nog andere dingen zou kunnen doen".
zich bezeerd hebben
gebruik dan dadelijk
de verplichtingen, welke Duitsch
land tegenover sovjet-Rusland op zich
heeft genomen en dat de betrekkingen
tusschen Duitschland en sovjet-Rusland
daarvan geen nadeel ondervinden.
Aanslag op Mussolini.
Tben Zaterdagochtend, even na tienen,
de auto van Mussolini uit de Villa Tor-
lonia te Rome kwam en over het Porta
Pia-plein reed om zich naar het Chiga-
paleis te begeven, wierp een jonge man,
Ermele Giovannini geheeten en steenhou
wer van beroep, een bom naar da auto.
De bom trof het zijraampje, viel vervol
gens op den grond en ontplofte, terwijl de
auto zijn weg vervolgde. De scherven,
welke door de zeer krachtige ontplof
fing werden veroorzaakt, verwondden vier
voorbijgangers licht. Zij werden naar het
hospitaal gebracht.
'Giovannini, die in 1908 in Casanuovo
di Carfagnana is geboren, werd onmid
dellijk door de agenten der escorteenen-
de auto in hechtenis genomen. Hij ver
klaarde 's ochtends door de bergen uit
het buitenland te zijn aangekomen en geen
paspoort te bezitten.
Mussolini, die volkomen ongedeerd
is, hervatte onverwijld zijn gewone be
zigheden in het Chlgi-paleis.
Spanje treedt uit.
De Spaansche consul te Genève is op het
secretariaat van den volkenbond versche
nen ter overhandiging van een van zijn re
geering ontvangen nota, waarbij Spanje
zijn lidmaatschap van den volkenbond'
opzegt. In het formeel bericht deelt Span
je mede dat het zich in overeenstemming
met het Pact na afloop van een termijn
van twee jaar, te rekenen van het tijdstip
van ontvangst van. de nota door den secre
taris-generaal, uit den volkenbond zal te
rugtrekken. Volgens bepaalde inlichtin
gen geeft Spanje in hoffelijke termen
te verstaan, dat het verschil in be
handeling van Duitschland en Spanje
zijn besluit om uit den volkenbond
te treden motiveerde.
Door den verrokijker.
De werkloosheid in" Duitschland
neemt opvallend af. Op 15 Augustus wa
ren nog 1.286.000 mannen ea 317.000
vrouwen volledig werkloos. Op 1 Sep
tember waren deze getallen respectieve
lijk 1.246.000 en 303.000. Over de ge-
heele maand Augustus ging het aantal
werkloozen in het Rijk,met 103.000 per
sonen achteruit, dat is met 6.3 tegen
5 pet. in Juli. Het percentage geldt ook
voor de stad Berlijn.
Te Hannover in een typhus-epi
demie uitgebroken. Zaterdagmiddag 12
uur waren er reeds 270 patiënten, voor
Maar Gertrude sloeg haar oogen niet
meer neer.
„Ik weet niets dat u zou kunnen hel
pen om Halsey te vinden", zei ze kop
pig. „Ik begrijp evenmin hoe en waarom
hij verdwenen is, als u en ik kan alleen
dit zeggen: Ik vertrouw dokter Walker
niet. Ik geloof dat hij Halsey haatte
en dat hij hem uit den weg zou ruimen,
als hij er kans toezag".
„Misschien heeft u gelijk. Zooiets had
ik ook al gedacht. Maar dokter Walker
is gisteravond geroepen bij een ernstigen
patiënt in Summitville, en daar is hij nog.
Burns heeft hem nagegaan. Wij hebben
voorzichtig geïnformeerd bij de Green
wood-club en in het dorp. Niets hebben
wij te weten kunnen komen. Vlak bij den
spoorweg, waar we de auto gevonden
hebben, staat 'n klein huisje. Daar woont
een oude vrouw met een dochter, die erg
mank is. Ze zeggen dat ze duidelijk het
geluid van de botsing gehoord hebben en
dat ze in hun tuin z'ijh gaan kijken. Ze
zagen de lichten van de auto en ze dach
ten dat er iemand gewond was. Het was
heel donker maar ze zagen twee menschen
staan. De vrouwen waren nieuwsgierig
en liepen langs een omweg naar de plek
van de botsing toe. Toen ze daar kwamen
stond de auto er nog. Het koplicht was
stuk en de kap ingedrukt, maar er was
geen mensch te zien." i
De detective verdween onmiddellijk en
het meerendeel mannen, in de ziekenhui
zen opgenomen. Men veronderstelt, dat
ten minste evenveel personen in particu
liere woningen worden verpleegd. De
stad Berlijn moet reeds verplaatsbare ba
rakken naar Hannover zenden. Men zal
waarschijnlijk ook artsen en pleegzusters
van elders, noodig hebben. Men verwacht,
dat het gemeentebestuur de burgerij zal
verzoeken zich vrijwillig tegen typhus te
laten inenten. De meeste ziektegevallen
nemen een ernstig verloop. Vier patiën
ten zijn thans gestorven.
Berichten uit Hiroshima melden,
dat een zware wolkbreuk gisternacht To
kio en omgeving getroffen heeft. Het
schijnt, dat ca. 20.000 huizen onder wa
ter staan en 100 ingestort zijn. Er zijn
30 dooden, 30 gewonden en 30 vermis
ten. De voornaamste spoorweglijn, die
Kobe met Shimonosekie verbindt, is ver
broken. Er hebben tal van aardverschui
vingen plaats gehad en huizen zijn mee
gesleurd. De stad kan beschreven worden
als een „zee van kolkende modder".
KOLONIËN.
Een aanslag in Solo.
Een persoon, die uit een auto stapte,
loste op den Landraadvoorzitter mr. W.
Andrée Wiltens, in de voorgalerij van
diens woning twee revolverschoten. Mr.
Andréé Wiltens werd licht gewond. De
aanrander keerde naar zijn auto terug en
vluchtte. De chauffeur is aangehouden.
Wederom aardschokken.
Vrijdagmiddag werden hevige aard
schokken gevoeld in Midden- en Oost-
Java.
Toen aardschokken te Djokjakarta ge
voeld werden, ontvluchtten de bewoners
hun huizen, waarvan er vele gescheurd
zijn, o.a. de apotheek van de firma Rath-
kamp en de sociëteit. 1
UIT DE PERS.
Over voorlichting en
voorlich ters.
Er is op het oogenblik een jeugd-dele-
gatie van Hollaodsche arbeiders op weg
naar Rusland om daar de maatschappe
lijke toestanden te bestudeeren, schrijft
de „Arnh. Crt.".
Eens hoorden we een redenaar met grij
ze haren zeggen, dat onze maatschappij
zoo'n ingewikkeld mechanisme is, dat er
zoovele krachten op in werken, zoovele
belangen in woelen, gisten, botsen, dat men
30 jaren lang acht uren per dag moet
studeeren om er eenigszins met kennis van
zaken over te kunnen oordeelen.
Deze opgeschoten „voorlichters" van
achttien, negentien jaar, deze jongens met
niet meer schoolsche kennis dan de la
gere school kan geven, aangevuld met
een ratjetoe van communistische levens
wijsheid, zijn in staat ook zonder die 30
jaren voorstudie een maatschappij te be-
oordeelen en nog wel een maatschappij
als de Russische! Het is zoo hyper
dwaas, dat men dit heeie reisje schou
derophalend zou kunnen negeereer in
dien er niet weer eens uit bleek met wei
voor Gertrude en mij bleef er niets anders
over dan af te wachten. Om een uur waren
we nog niets verder en ik werd wanhopig
Tenslotte ging ik naar boven, want ik kon
het niet langer uithouden om tegen Ger
trude's bedroefde gezichtje aan te kijken.
Liddy was in mijn kleedkamer; haar
oogen zagen verdacht rood en ze was bezig
om de rechtermouw in het linkerarmsgat
van een nieuwe blouwe voor mij te zetten.
Ik was te veel in de war om er aanmerkin
gen op te maken.
„Wat voor naam heeft die nieuwe keu
kenmeid opgegeven?" vroeg ze.
Bliss, Mattie Bliss", antwoordde ik.
„Bliss. M. B. Nu, dat staat niet op
haar koffer. Daar staat N. F. C. op'
Ik verdiepte me niet verder in de nieu
we keukenmeid en haar voorletters. Ik
zette mijn hoed op en liet een Victoria
voor komen. Als ik eenmaal tot iets beslo
ten ben, kom ik er niet gemakkelijk vaini
terug. Warner ging mee als koetsier; hij
vond het blijkbaar beneden z n waardig
heid en bestuurde het koetspaard' alsof
het een auto was, met zijn linkervoet zoe
kend naar een rem en tevergeefs naar een
hoorn grijpend als er een hond over den
weg liep.
Warner had iets op z n hart en toen we
eenmaal op den grooten weg waren, kwam
hij er mee voor den weg.
„Juffrouw Innes", zei hij. „Ik heb
gisteren een stuk van een gesprek gehoord,
achterbaksche. slinksche streken het
communisme de geesten van onrijpe jonge
menschen tracht te benevelen. Deze groe-
jongens zullen straks Rusland zien,
d. w. z. het Rusland, dat de meest geraf
fineerde communistische politici der we
reld hun willen laten ziien. Men zal hun
werkplaatsen laten zien, model-inrichtingen
met model-werktijden, maar men zal hun
geen cijfers geven omtrent de geweldige
werkeloosheid in het Russische Rijk en
de daaruit voortvloeiende armoede. Men
zal hun prachtige kindertehuizen toonen,
doch zwijgen over de duizenden verwaar
loosde kinderen, die rondzwerven 'door
de steden ten prooi aan misdaad en on
tucht. Men zal hen in gevangenissen bren
gen, waai' de humaniteit ten troon zit, doch
omtrent het bloedhonden-werk der Tsje-
ka zal men hun met geen woord spreken.
Men zal deze groene jongens rondlei
den, of liever bij den neus leiden, des
noods ze blootstellen aan verleiding en
als opgeblazen kikkers uit een boerensloot
zullen zij na hun terugkeer in het vader
land hun Russische wijsheid rondkwaken.
Ware het nu, dat alleen het Russische
communisme voor deze gevaarlijke dwaas
heid verantwoordelijk was, dan zouden
we er desnoods nog om kunnen lachen
en in 't heele geval niets zien dan een
snoepreisje van een zevental jeugdige Hol
landers, die wel eens op een andermans
kosten wat van de wereld willen zien.
Maar de zaak staat anders. Er is gevormd
een comité tot uitzending van een jeugd-
delegatie naar Sovjet-Rusland en dit
communistisch comité heeft schijnverkie
zingen uitgeschreven onder het personeel
van verschillende werkplaatsen. Hoe het
daarbij toeging, vertelt een der „kiezers"
in „Het Volk" met betrekking tot de
verkiezing van den voorzitter der jeugd-
delegatie A. Speelman.
Dinsdag om half twee was op de bin
nenplaats der diamantslijperij Boas te Am
sterdam 'n aantal diamantbewerkers ver
zameld, waaronder ook jeugdigen. De
communist Is. van Loen, diamantbewer
ker op de fabriek, voerde het woord, en
vertelde, dat het hem gelukt was een
zevende delegatielid mee te laten gaan
en dat hij daarvoor aanbeval A. Speel
man, „onverdacht" S. D. A. P.er. Hij
deelde verder mee, dat de delegatie
Woensdag' 25 Aug., 's avonds 8.44 zou
vertrekken, dos den volgenden avond, en
vroeg of onder de aanwezige jongeren
nog kandidaten waren.
Dat onder deze omstandigheden nie
mand zin had in het tochtje, is te be
grijpen. In 31 uur zich uit te rusten voor
een 6-weeiksche tocht naar Rusland, te
zorgen voor passen enz., is totaal on
mogelijk. Dus werd Speelman „geko
zen", die toevallig al eenige weken te
voren voor een pas naar Duitschlanldl
gezorgd had.
Uit dezen heelen opzet blijkt wat
trouwens wel te verwachten was dat
de heele reis een van te voren in elkaar
gezette vertooning is. Toch zal het zaak
zijn, nu de heer en aldus beginnen met
hun zoet gefluit de jeugd in hun netten
te verstrikken, de oogen goed open te
houden. Het communisme is nu eenmaal
een gevaar en het zou struisvogelpolitiek
zijn dat te ontkennen^
dat ik niet begreep. Het ging mij ook eigen
lijk niets aan, maar het lijkt me nu toch
beter, dat ik het u vertel. Gistermiddag
toen juffrouw Gertrude en u uit waren,
had ik de auto weer zoo'n beetje in orde
gemaakt na den brand, en ik ging naar de
bibliotheek om mdheer Innes te vragen,
of hij er eens naar wilde komen kijken.
„Juffrouw Liddy zei dat hij in de huiska
mer zat en terwijl ik halverwege de bibli
otheek liep, hoorde ik hem met iemand
praten. Hij scheen heen en weer te loo
pen en ik verzeker u, dat hij razend was."
„Wat zei hij?"
„Het eerst wat ik hoorde was neem
me niet kwalijk juffrouw Innes, maar hij
zei het: „Die vervl. schurk',' zei hij. Toen
zei er iemand anders wat een vrouw.
Ze zei: „Ik heb ze nog gewaarschuwd*
maar ze dachten dat ik bang zou zijn."
„Een vrouwEn ben je niet gaan kijken
wie het was?"
„Ik ben geen spion, juffrouw Innes",
zei Warner vol waardigheid. Ze zei: „Ik
begreep dadelijk al dat er iets niet in den
haak was. Een man, die den eenen dag
springlevend is, gaat den volgenden dag
niet dood zonder dat ea* een reden voor
isl" Ik dacht dat ze het over Tho
mas had".
„En j© weet niet wie het was!" riep
ik uit. „Warner, je hadt daar den sleu
tel van het heele geheim voor 't grijpen!"
(Wordt vervolgd).