PUROL er opBij Brand- en Snijwonden. N°. 24. Woensdag 24 Februari 1926 113® Jaargang. FEUILLETON DE VROUW ZONDEK HART ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOBSCHE Uitgave Naamlaoze Vennootschap Goesche Courant COURANT en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f2,40. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. BUITENLAND. Polen en de Volkenbondsraad. De „Petit Parisien" verneemt uit Ro me, dat Mussolini aan den Poolschen vertegenwoordiger te Rome, formeele toe zegging gedaan heeft van den steun van Italië voor het verkrijgen van een vasten zetel in den Volkenbondsraad. De „Evening Standard" meldt, dat hel Britsche kabinet thans besloten heeft den eisch van Polen voor een permanenten zetel in den Raad van den Volkenbond niet te steunen. Het blad voegt hieraan toe, idat dit besluit niets verandert aan het feit, dat Chamberlain aan Briand beloofd heeft Polen's eisch in het Britsche ka binet te steunen en dit ook heeft ge daan, wat in vele kringen in Engeland groote verontwaardiging heeft gewekt, wel ke de conservatieve Lagerhuisleden ver ontrust. Het feit, dat het Engelsche kabinet zoo lang met het nemen van dit besluit heeft gewacht, levert een gevaar op voor het verdrag van Locarno en zelfs voor den Volkenbond, zegt het blad verder. Evenals Zweden bij machte is het verke nen van een permanenten zetel aan Polen te verhinderen, kunnen Spanje en Polen dit tijdelijk ten aanzien van Duitschland doen, om te verkrijgen dat hun eischen worden ingewilligd, vooral omdat hun eischen door een groote mogendheid wor den gesteund. Inmiddels steunt de Fran- ftche gezant te Warschau openlijk de demonstraties voor den Poolschen eisch. Dertien doodvonnissen. Naar „De Crt." uit Moskou meldt is in een groot spionnageproces te Leningrad vonnis geveld. Van de beklaagden wer den dertien beklaagden ter dood veroor deeld en vier tot 10 jaar gevangenisstraf met verbeurdverklaring van de helft van hun vermogen. Voorts werden drie tot 8 jaar, zeven tot 5 jaar, 1 tot 4 jaar, vier beklaagden tot 3 jaar, vijf tot 2 jaar en drie tot 1 jaar veroordeeld. Voor waardelijk veroordeeld werden twee be klaagden tot resp. 1 en 3 jaar, een tot 6 maanden, twee tot 3 maanden en 100 roe bel boete. Eén der beklaagden werd wij gesproken. In totaal werden dus 13 dood vonnissen en 133 jaar vrijheidsstraffen uitgesproken. i De verdedigers der ter dood veroor deelden hebbeaj gratie aangewaagd bij de Centrale Executieve en verzocht de exe cutie uit te stellen. In juridische kringen as men over de talrijke doodvonnissen verbaasd, daar de doodstraf bij de spionnagewet van Octo ber in principe is afgeschaft en in overeen- stem/ming met de vredeswetgeving vrijheids straffen tot ten hoogste 3 jaar kunnen worden opgelegd, met uitzondering voor tot het leger behoorende personen en in gevallen, waarin zeer ernstig nadeel voor den staat kan zijn voortgesproten. Dit laatste is evenwel ter behandeling van het proces niet gebleken. Engeland spreekt met Amerika. Een openbare draadlooze telephoon- dienst tusschen Engeland en Amerika na dert geleidelijk zijn verwezenlijking, al blijft er nog veel te doen over. De vol tooiing van het groote draadlooze station Oorspronkelijke Hollandsclie detective roman door R. J. BRANDENBURG. Op een morgen, wij waren een paar dagen op „Den en Beuk", vonden Ar thur ein ik, toen wij de tuinkamer ingin gen wij komen altijd samen beneden tante reeds achter het theeblad zit ten; haar bezige vingers haakten aan een fijn wit doekje. Tante zit nooit stil; ik moest er maar eens een voorbeeld aan nemen; ik luier echter nog graag, al ben ik getrouwd; maar ik zal mijn leven beteren. „Wat is het hier gezellig", zei ik, tante een ochteindkus gevend. Arthur gaf tante een stevige hand en informeerde naar haar nachtrust. „O, ik slaap buiten altijd uitste ltend", antwoordde zij, ijverig voortwer kend. „Wil jullie vast een kopje thee vooruit?" Wij sloegen dit aanbod niet af. Het was gewoonte op „Den en Beuk", dat niet met de maaltijden werd begonnen alvorens de gastheer aanwezig was, en te Rugby heeft de gelegenheid geschapen voor proeven in dein vorm van gesprekken tusschen personeel van het station te Rug by en dat van het station te New-York. Het resultaat is zeer bevredigend ge weest. Bijna zestien uur lang, 1.1. Zondag heeft men gesprekken gaande gehouden. De proeven begonnen te 4 uur v.m. en eindigden te half acht n.m. Gedurende die uren waren de omstandigheden en de toe stand van den ether zeer gunstig voor draadloos spreken. Er waren geen atmos ferische stoornissen of geluiden en het geluid in beide richtingen kwam duidelijk aan terwijl de stemmen der sprekers ge makkelijk konden worden herkend. De gesprekken uit New-York werden in Engeland ontvangen te Swindon, in Wilts hire, en vandaar langs ondergrondsche lijnen doorgezonden naar Rugby, via Lom den. De gesprekken voor New-York wer den hier rechtstreeks uitgesproken in de microphoon te Rugby. Het hoofdbestuur der Engelsche pos terijen heeft medegedeeld, dat de proef ondervindelijke resultaten veelbelovend zijn maar dat het nog lang zal duren voor dat een radio-telephonische dienst op commercieelen voet kan worden ingesteld. Talrijke technische moeilijkheden zullen nog moeten worden overwonnen. De boschbranden in Australië. Berichten, uit Wagga Wagga (Victoria) te Sydney ontvangen', behelzen dat nu nog vijf groote boschbranden woeden over een front van 160 K.M. Zij bedreigen een groote uitgestrektheid van een berg streek met veel kostbaar hout, schapen en hoornvee. De Belgische rivieren. Uit België wordt daling van het peil der rivieren gemeld. De studenten te Keulen. De studenten te Keulen hebben Za terdag en Zondag feest gevierd over de ontruiming van de stad hunner alma ma ter. Voor het feest waren de rijksministers Stresemann en Marx, de Pruisische mi nister van onderwijs Becker en de recto ren van de andere universiteitssteden in het Rijnland overgekomen.Stresemann heeft aan het „Kommers" ©en rede gehouden waarin hij de hoop uitsprak, dat de geest van Locarno het zinnebeeld zal zijn van de toekomstige Europeesche politiek en dat als uitvloeisel daarvan het geheek Rijnland binnen afzienbaren tijd zal wor den ontruimd. Dr. Adenauer, de burgemeester van Keulen, sloot zich bij die woorden aan. BINNENLAND. Voor de slachtoffers. De verschillende bedragen geschonken ter gelegenheid van het Kon. Zilveren Huwelijksfeest, hebben de Koningin en de Prins, overeenkomstig de bedoeling der schenkers, overgemaakt aan het Al gemeen Watersnoodfonds te Amsterdam. Aan het bestuur van den Koninklijken Nationalen Bond voor Reddingwezen en Eerste Hulp bij Ongelukken „Het Oranje Kruis" heeft het Smeroefomds te Batavia deze verscheen altijd stip op geregelde tijden; de anderen zorgden er dan ook voor vóór dit uur present te zijn. Maar een kopje thee vooraf, dat mocht wel. „En, gaan jullie vanmorgen weer wan delen?" vroeg tante na een poosje. „Wij wilden vandaag eens bij huis blijven, wij zijn zoo heerlijk lui, en dan gaan wij wat lezen en wat met u bab belen", zeide ik. Den vorigen dag hadden wij met oom een wandeling gemaakt door de uitge strekte bosschen van de bezitting; wij hadden koffie gedronken in de bosch- wachterswoning, midden in het boscb, en 's avonds na de thee hadden wij ook nog getennist, waarbij ook de luitenant en de advocaat van de partij waren geweest. Ik voelde me een beetje moe en zooals een braaf echtgenoot betaamd, had Ar thur gaarne toegestemd mij gezelschap te houden. De deur ging open en een bediende bracht de post. Tante sorteerde haar, leg de een heel stapeltje brieven en couranten naast ooms bord en een briefje op de plaats van Charles en een op die van mr. Van den Drent. Achtereenvolgens kwamen de gasten binnen en namen hun plaats in. Toen mr. Van den Drent het voor hem be- een derde gift van f 60.000,doen toe komen ten behoeve van de slachtoffers van de watersnoodramp. Uitvoer van tuinbouw producten. De totale waarde der in 1925 uitge voerde versche vruchten heeft bedragen f 13.310.000 en die der versche groenten f52.357.000. De waarde der in Juni, Juli en Augustus uitgevoerde vroege aard appelen bedroeg f9.265.000. Wanneer we hier nog bijvoegen de exportwaarde der ingemaakte groenten en vruchten, dan krijgen we voor 1925 een bedrag van f84.141.000 tegen f72.474.000 in 1924. Spoorwegpersoneel. Dinsdag is de eerste conferentie ge houden tusschen de directie der Neder landsche Spoorwegen en den Personeel- ra ad. Uitvoerige besprekingen werden ge voerd over de herclassificatie van een aantal standplaatsen. De directie ver klaarde evenals vroeger, bij gebrek aan voldoende gegevens, de rijksregeling zoo maar niet zonder meer te willen invoeren. Zij was evenwel, ook in verband met een door den minister van waterstaat geuiten wensch, bereid 'de geheele standplaats- indeeling aan een onderzoek te onderwer pen door een commissie bestaande uit door de directie en door den Personeel- raad aan te wijzen leden. Inzake de positieregeling der bureau bedienden, schrijvers en bureelambtena ren, waaromtrent tusschen de leden van den Personeelraad overeenstemming was verkregen, verzocht de directie toezen ding van de schriftelijke voorstellen. D© toestand bij het postbestuur. Een negental hoofd-inspecteurs van P. en T. hebben in een adres aan de Tweede Kamer der Staten Generaal de wenschelijkheid uitgesproken dat een commissie wordt benoemd tot onderzoek van het huidige conflict tusschen den Minister van Waterstaat en den Direc teur-Generaal, alsmede naar de reeds ge- ruimen tijd bestaande misstanden, die dergelijke verwikkelingen mogelijk maken. Het verdrag met België. Het Nationaal Comité van actie tot wijziging van het Verdrag met België schrijft „De voorstanders van het voorgestelde tractaat met België verdedigen de groote offers, die hierbij door Nederland ge bracht zouden worden, daarm:de, dat Ne derland zich hierdoor dé vriendschap van België zou verzekeren. In ons land, waar de gedachte der internationale solidari teit zoo sterke sympathieën heeft, zouden velen geneigd zijn, op dezen grond con cessies aan België te doen, zij het ook zich afvragende, waarom ter bereiking van deze vriendschappelijke verhouding, die evenzeer in 't belang van België als van Nederland as, eenzijdig uitsluitend door Nederland de offers moeten worden gebracht. Noodzakelijk echter zou het zijn, wil de het doel dezer voorstanders van het tractaat bereikt kunnen worden, dat in België ook inderdaad het begrip bestond, stemde briefje open maakte, zag ik, dat hij nog bleeker werd dan gewoonlijk; hij was op het punt het epistel door te geven aan baron Lucius, maar scheen zich te bedenken en stak het bij zich. Hij was nog zenuwachtiger dan anders en gaf enkele malen op een tot hem ge richte vraag een antwoord, dat totaal naar niets leek. Ik zag, dat Arthur deze vreemde hou ding ook opviel, en dat hij, zonder dat het opviel, een enkelen keer den jeugdigen advocaat scherp observeerde. Wanneer Arthur dat doet, glinsteren zijn oogeo en zijn kin drukt hij tegen zijn boord, zoodat zij vierkant en massief op zijn borst schijnt te rusten; z'n mond knijpt hij samen en zijn geheele gelaat ver toont een bijzonder energieke uitdrukking. Daar kwam oom de kamer binnen en wenschte ons allen een goeden morgen. Het ontbijt kenmerkte zich overigens door niets bijzonders en de gesprekken' wa ren ongedwongen en gewoon. Na het ontbijt zagen wij, dat mr. Van den Drent oom aanklampte en beiden verlieten de huiskamer. Even later, wij stonden juist op het punt naar huis te gaan, kwam een be diende Arthur en mij vragen erven boven te komen. dat door het tractaat door Nederland offers in het belang van België worden gebracht. Dit nu is geenszins het geval. Telkens komt in de Belgische pers tol uiting, dat men, hetgeen Nederland zou toestaan, geenszins beschouwt als vriend schapsgeschenken, maar dat men integen deel de door Nederland te brengen offers beschouwt als minder dan Belgisch recht. Zoo schreef dezer dagen het in België veel gelezen dagblad „La Nation Beige" in een hoofdartikel met den blijkbaar ironisch bedoelden titel: „Nos bons amis les Hollandais", waarin op uiterst on vriendelijke wijze over het Nederlandsche volk wordt gesproken, aangaande het voor gestelde tractaat, „dat daarvan is aan getoond, dat de nadeelen ervan geenszins aan Nederlandschen kant zijn, wel inte gendeel", en dat, „'ndien het Holland sclie volk en het Hollamdsche Parlement, in geheime overeenstemming met de Hol landsche Regeering, ontwerpster van het tractaat, weigeren het te ratificeeren, dit te erger zal zijn voor hen (Nederland) en niet voor ons (België). Het is duidelijk, dat bij een dergelijke opvatting in de Belgische publieke opinie, het doel van de Nederlandsche voorstan ders van het tractaat door de door ons te brengen offers geenszins zal worden be reikt en dat, indien het tractaat in zijn huidigen vorm geratificeerd werd, Ne derland daarvan de groote nadeelen zou te dragen krijgen, terwijl bovendien een onbevredigde Belgische publieke opinie zich nog door ons tekort gedaan zou ach ten en ons met andere dan vriendschap pelijke gevoelens zou gadeslaan, hetgeen in Nederland een dubbele teleurstelling tengevolge zou hebben. Het is derhalve geboden, teneinde een werkelijke goede en duurzame verstand houding niet het naburige België te be reiken, dat men de verhouding tot België baseert op grondslagen, die niet reëele Nederlandsche belangen prijs geven voor zeer speculatieve, uit een onjuist inzicht in de Belgische opvatting van het trac taat voortspruitende, verwachtingen". UIT DE PERS. Het soc. dem. voorstel tot Kamerontbinding. „Het Volk" schrijft naar aanleiding van verschillende persbeschouwingen: „De Nieuwe Rotiendamsche Courant" stelt de vraag „of mr. Limburg, vóór hij zijn pogingen voortzet, nu niet eerst de beslissing op het soeiaal-demokratisch voorstel zal willen afwachten". Het blad schijnt niet in te zien, dat het voorstel onzer Kametrfraktie de be doeling heeft, het volk over een mogelij ken terugkeer van den heer Colijn te la ten oordeelen. De „N. Rott. Crt." schijnt te meenen, dat wij behoefte hebben om den heer Limburg zijn werk onmogelijk te maken. Indien bij onze partij die behoefte be stond, zouden wij daarvan reeds eerder hebben doen blijken. De heer Limburg is met zijn pogingen, om een extra-parle mentair kabinet te vormen, reeds op 22 Januari begonnen. Wij hebben hem rustig zijn gang laten gaan, bereid om af te Wij volgden den man; de jongelui, die rondom tante stomden, keken ons ver baasd aan. „Wij gaan een plan voor morgen ma ken I" riep Arthur tante in het voorbij gaan toe. Wij gingen de trap op en de lakei liet ons in de bibliotheek, waarvan de vier wanden werden ingenomen door hooge boekenkasten, achter de glazen deuren waarvan wij de bandjes netjes gerijd za gen staan. Mr. van den Drent lag doodsbleek in een leeren clubfauteuiloom liep met groote stappen, de handen in de zakken en met zijn sleutels rammelend, de ka mer op en neer. Op tafel lag 'n vier kant stuk papier. Toen oom ons zag, staakte hij zijn wandeling en zeide tot Arthur, terwijl hij mij met zijn hand naar een stoel wuifde: „Ik heb jullie verzocht hier te komen, omdat ik weet, dat Arthur en jij ook, Aim, je zoo bijzonder interesseert voor geheimzinnige zaken, en «Arthur's scherpzinnigheid al zoo' menigmaal, ook in den oorlog, naar ik vernomen heb, 'de meest verwarde vraagstukken heeft op- Arthur boog, alsof hij een beroeps detective was, wat gelukkig niet het ge- wachten wat de resultaten van zijn werk zullen zijn, en voornemens om ten aanzien daarvan, naar bevind van zaken, onze houding te bepalen. Maar de bemoeiingen van den heer Limburg schijnen haar einde te naderen. De kabinetsformateur zelf heeft laten aan kondigen, dat „over enkele dagen" de uitkomst bekend zal zijn. Allerlei geruch ten hebben het vermoeden gewekt, dat die uitkomst negatief zal zijn. En dan zal er, volgens veler meening, niets anders meer te verwachten ziijn dan de terugkeer van den heer Colijn! Het voorstel der sociaal-demokr aischo fraktie bedoelt te doen uitkomen dat er dan nog een andere weg open staat: een betere! „Het Vaderland" meent nu, dat „de S.D.A.P. toch zieker met haar voorstel had moeten wachten tot men wist of Limburg al of niet zou slagen". Maar als nu eens de tijding van Lim- burg's mislukking op demzelfden dag ge volgd werd door het bericht, dat het ka- binet-Colijn weer ingehuurd was Dan zou de S.D.A.P. door haar wachten, de gelegenheid hebben laten voorbijgaan om te bevorderen, dat in plaats van tot het herstel het reaktonalre ministerie tot een beroep op de kiezers zou worden overgegaan. „Het Vaderland" vreest, dat „uit het soeiaal-demokratisch voorstel zou kunnen voortkomen, dat juist op het oogenblik, dat Limburg gereed was met zijn mini sterie de Kamer'binnen te treden, die Ka mer door ontbinding ophield te bestaan Die vrees is toch belachelijk. Als de heer Limburg nog kans van slagen heefi, mag men toch aannemen, dat dat welsla gen vóór 2 Maart een feit zal zijn. Aan neming van het voorstel onzer fraktie, gesteld eens dat het gehandhaafd bleef, zou dan ten eenenmale uitgesloten zijn. De „Vrijzinnig Democraat" besluit een uitvoerig artikel naar aanleiding van he' voorstel der s.-d. Tweede Kamerfractie tot Kamerontbinding aldus Kamerontbinding om een oplossing van de thans heerschende crisis te bewerk steiligen zou een wanhoopsdaad zijn. Zij is alleen denkbaar, wanneer een regeering teneinde raad, en geen enkele uitkomst meer ziende, een noodsprong doet, meer in de fatalistische hoop dat er op deze wijze nog iets van terecht lean komen dan omdat zij dit werkelijk verwacht. Een wanhoopsdaad, zooals het onlangs opge treden kabinet Luther er een op het oog had, toen het zidh aan den Rijksdag pre senteerde met het ontbindingsbesluit in den zak, voornemens dit te gebruiken, in dien de Kamer het zijn motie van ver trouwen onthield. Niemand geloofde ech ter, dat ware het hiertoe gekomen, de ontbinding ook inderdaad resultaat zou hebben opgeleverd. Aan zoon wanhoopsdaad zijn wij in Nederland nog niet toe. Het is niet aan te nemen, dat de sociaal-democratische fractie dit niet zou inzien. Haar voorstel zal dan ook wel meer bedoeld zijn, als een gebaar om de opgewonden broederen in de partij wat rustiger te maken dan als een ernstige poging tot oplossing van de crisis. De fractie zal daarbij wel reke ning houden met de waarschijnlijkheid dat de meerderheid der Kamer wel zoo wijs zal zijn het te verwerpen. val is. Ik zou zeker 's nachts geen oog dicht doen, als hij officieel als speurder bij de misdadigers bekend stond. „Hier heb je het raadsel!" zei oom en overhandigde Arthur het stukje pa pier dat op de tafel lag. Het was een klein vierkant stukje ge woon wit papier ongelinieerd. Opstaande en over Arthur's schouder heenkijkend, zag ik, dat er met zwart potlood, in druk letters, heel flauw, op was geschreven: „Wacht u voor Vrijdag e.v. Deze woor den waren onderteekend met 'n grijn zend doodshoofd, eveneens heel flauw geschetst. Arthur draaide het papier om en om, bekeek het van alle kanten en legde 'hel weer neer, zeggende: „Geen bijzondere kenteekeoen". En zich tot het slacht offer wendende, dat zich met een zijden zakdoekje koelte zat toe te waaien, zei hij: „Dat briefje heeft u zeker vanmor gen ontvangen; ik bemerkte, dat de post u een onaangenaam bericht had gebracht". Ik moest even glimlachen om de kiesche wijze, waarop Arthur zich uitdrukte. Mr. Van den Drent knikte zwijgend. „Heeft u ook nog de enveloppe?" „Ja, maar waarweet ik niet hakkelde het kleine mannetje geheel overstuur. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1926 | | pagina 1