GOESCHE COURANT
BIJVOEGSEL
VAN DE
VAN VRIJDAG 29 JAN. 1926
BINNENLAND.
Inwisseling van zilverbons
van f 2,50 en f 1,
Bij Kon. Besluit is bepaald dat tot
en me.t 31 December 1926 ten kantore
van het agentschap van het Ministerie
van Financiën te Amsterdam tegen wet
tig betaalmiddel zullen kunnen worden
ingewisseld
a. de 15 Februari 1919 ingetrokken
zilverbons van f 2,50 van 1915;
b. de bij Kon. Besluiit van 28 Ja
nuari 1921 ingetrokken zilverbons van
f 1,van 1916.
SCHOOL EN KERK.
Het geval Geelkerken.
De Gen. Synode der Geref. Kerken
te Assen heeft aangenomen de conclusie
van de commissie van prae-ad\ iseurs over
de vraag of er genoegzame reden was
voor het uitschrijven van de buitenge
wone Synode en of de Synode op de zaak-
dr. Geelkerken in haar geheel kan ingaan.
De conclusie luidde dat voor een spoe
dige behandeling op een buitengewone Sy
node voldoende motieven bestaan.
Prof. dr. H. H. Kuyper zeide o.m.
dat achter deze zaak een probleem zit.
Welk probleem? Heeft de kerk recht,
onderzoek te doen, of Genesis 2 en 3 his
torie is of niet? Die zaak kan de classis
naet oplossen, want de confessie is niet
bezit van de classis, maar van de heele
kerk.
Die vraag is aan de orde geweest bij
ds. Netelenbos. Toen is besloten, de be
lijdenis aan te vullen. Nu staan wij voor
dezelfde moeilijkheid. Spr. hoopt, dat deze
Synode den middelen en wegen voor uit
bouw der belijdenis zal aanwijzen. De
Calvinisten in andere landen zien daar
ook naar uit.
De voorz. merkte op, dat thans de vol
gende vragen moeten worden beantwoord;
1. Of de kerkrechtelijke zijde van de
procedure die aan de orde is geheel en al
naar den eisch der kerkorde verliep.
2. of dr. Geelkerken al of niet geacht
moet worden af te wijken van de belijde
nis. t
3. of de exegese van Gfeln. 2 en 3 al of
niet geacht moet worden de belijdenis te
raken.
In de commissie voor punt I de kerk
rechtelijke zijde der zaak, worden be
noemd de predikanten W. Bronger
(Bentheim), W. H. Gispen (Schevenin-
gen), D. P. Koopmans (Smeek), W. L.
Nulo (Almelo), Ti. Petersen (Wolvega),
J. H. Telkamp (Middelburg), J. van Lum
mei (Zuidland), W. Verhoef (Zeist), en
de ouderlingen P. K. Dam (Heerenveen),
P. Koster ValthermondA. D. van der
Schaaf (Beetgum), J. J. Beukenkamp
(Den Ham) en D. Mulder (Zierikzee).
Aan deze commissie zijn toegevoegd de
hoogleeraren in het kerkrecht dr. Kuy
per en dr. Bouwman, benevens de hoog
leeraar dr. Hoekstra.
In de commissie voor punt II en III de
predikanten J. H. Dommer (Breda), dr.
K. Dijk (Den Haag), dr. W. A. van Es
(Leeuwarden), H. J. Heida (Vlaardin-
gen), E. J. Kolthoff (Veldhausen), K.
:W. Laman (Assen), M. Meyering (Delf
zijl), dr. J. Thijs (Meppel), R. J. van der
Veen (Goes), en de ouderlingen ds. L.
Bouma (Hyum), W. van der Brink (Voor
burg), L. Hekman (Schoonebeek), S.
Vellenga (Zwartebroek), en D. de Bruyn
(Hazerswoude)benevens de hoogleeraren
in de exegese dr. C. G. Aalders, dr. C.
van Gelderen, dr. F. W. Grosheide, dr.
S. Greydanus, dr. J. Ridderbos, als ook
HAAR TERUGKEER.
Naar een Engelsch gegeven, door Sirolf.
1 v (Nadruk verboden).
Twintig jaren lang al bad die grond
hem gevoed. Twintig jaren lang woonde
hij op dien grond, eerst als zorgeloos
spelend arbeiderskind, later als knecht
op de groote boerderij, waar ook zijn va
der en moeder gewerkt hadden en waar
hij geboren was. Hij verdiende net genoeg,
om zijn sterke lichaam te Ideeden en hij
at van de \Tuehten van den grond, waar
op hij werkte en leefde. Zijn slaapplaats
was in een warm hoekje, ergens boven den
koestal. Pier heette hij.
Zij melkte dia koeien op de groote boer
derij en kneedde de boter en maakte de
goudgele kaas. Zij verdiende net genoeg,
om zich te kleeden en ook zij at, met
baar oude moeder van de vruchten van
den grond waarop zij^ leefden en zwoeg
den. In een klein huisje, achter op het
ruime erf woonde zij. Zij heette Marianne.
Toen Marianne vele jaren geleden, voor
de eerste maal zich over het erf spoedde
paar het land, waar een lange rij zwart
bonten ongeduldig wachtte om gemolken
te worden, was zij nog bijna een kind
de hoogleeraren in de dogmatiek, dr. V.
Hepp, dr. A. G. Honig en dr. W. Gee-
sink.
Donderdagochtend is naar de „N. R.
Crt. meldt, de Synode in comité-gene
raal bijeengekomen. De vraag is bespro
ken, hoe men dr. Geelkerken zal uitnoo-
digen. Ook is in gevoelvolle bewoor
dingen bet overlijden van dr. De Moor
van Utrecht herdacht. Ten tee ken van
rouw is de Synode verdaagd tot Dins
dag. Dan zullen voor het eerst weer de
commissies bijeenkomen en in zekeren zin
wordt dat een synodale vergadering, daar
alle synodeleden verzocht is, bij die com
missievergaderingen tegenwoordig te zijn,
opdat allen zooveel mogelijk op de hoogte
zijn van den stand van zaken. Het kan
2 a 4 dagen duren, voordal deze com
missies met hun arbeid gereed zijn.
„Het Handelsblad" schrijft nog:
Het is tot heden een vergaderen van
commissies en nog eens •vergaderen
van commissies. Deze bijeenkomsten
zijn natuurlijk geheim. Toch lekt daar
van wel een en ander uit. Men ziet de
zaak voor dr. Geeltkerken tamelijk don
ker in. Voor onderscheidene afgevaar
digden (vooral die van het platteland)
staat het zóó, dat zij met een geves
tigde meening ter Synode zijn gekomen.
Is, zegt men dan, dr. Geelkerken wel
gereformeerd, als hij het ooit is ge-
geweest? De wonderlijkste verhalen, zoo
wel over zijn persoon als over zijn amb
telijk werk doen hier de ronde.
Een telegram aan het Handelsblad.
Aan het Handelsblad is door de Sy
node het volgende telegram verzonden:
De generale synode van de Geref.
Kerken, bedroefd en verontwaardigd over
het bericht in het Handelsblad (ochtend
blad van Donderdag 28 Jan.) onder het
opschrift: „Een heftig tooneel", dat ver
band legt tusschen heftige tooneelen, die
zich op de commissie-vergadering, welke
door wijlen dr. de Moor werd gepresi
deerd, zouden hebben afgespeeld en het
onheil, dat dr. de Moor daarna over
kwam, droeg op aandrang van al de leden
van genoemde commissie, haar modera-
men op de daarin gegeven voorstelling
als absoluut leugenachtig publiek tegen
te spreken en te verklaren, dat in be
doelde commissievergadering geen oogen-
blik de broederlijke stemming werd ver
stoord, veel minder scherp dispuut ont
stond; dat dr. de Moor over het gansche
verloop der discussies onmiddellijk na
de vergadering zijn groote voldoening uit
sprak; dat hij in opgewekte stemming het
kerkgebouw verliet en dat dus elke ge
dachte van eenig verhand tusschen den
geest op genoemde vergadering en de on
gesteldheid welke dr. de Moor in zijn lo
gies overviel, volstrekt uitgesloten is.
Dr. J. C. de Moor J*
Over het overlijden van dr. de Moor
schrijft het „Vaderland":
Van de commissievergadering der Sy
node komend, werd dr. J. C. de Moor
ten huize van zijn gastheer in de gang
onwel, zoodat prof. dr. H. H. Kuyper
en ds. H. J. Heida van Vlaairdingen, die
hem vergezelden hem te bed brachten.
De ontboden geneesheer kon er niet veel
van zeggen, te meer daar de patiënt na
eenigen tijd rustig sliep.
Mevr. de Moor werd naar Assen ont
boden, waar zij te 10.15 uur arriveerde.
Zij heeft helaas met haair echtgenoot
niet meer kunnen spreken.
Bewusteloos is de patiënt Woensdag
avond omstreeks 12 uur ingeslapen, juist
terwijl de president de late avondzitting
der Synode met gebed sloot, waarin hij
Dr. de Moor op teere wijze herdacht en
bad om zijn herstel.
Juist nadat de hamer was gevallen,
kwam het bericht ter vergadering, dat
Dr. de Moor overleden was.
Het werkte verbijsterend. De leden
der Synode waren totaal verslagen.
en heur haar viel in een bruine vlecht op
haar rug. En toen Pier haar voor de
eerste keer zoo door de zon beschenen
velden zag loopen, was hij een onbehol
pen, schuwe knaap, die ternauwernood
een blik durfde slaan op dat ranke kind.
Dat was jaren geleden. En nu waren- ze
al meerdere jaren verloofd, hun schuw
heid en verlegenheid waren verdwenen en
ze waren nu beide krachtige flinke jonge
menschen. Met als eemigste zorg, de ar
moede buiten de deur te houden. In den
winter, wanneer een enkele lantaarn een
geheimzinnig licht over de glanzende vel
len der koeien wierp, wanneer Marianne
in rusteloos beweeg, de blanke melk
schuimend in de wachtende emmers deed
spuiten, stond Pier meestal in de nabij
heid en keek toe, hoe zij het donkerblonde
hoofd tegen een zij van een zwartbont
liet rusben. Dan keek hij naar haar nij
vere vingers en was gelukkig. En 's avonds
zat hij bij haar, in het warme keukentje,
waar de oude moeder in een hoekje naast
de pruttelende koffiepot troonde. Als zij
dan naar zijn stoeren kop en zware vuis
ten keek, voelde ze zich veilig en geluk
kig. Nooit hadden ze gekibbeld, al d:e
jaren. Totdat de oude boer stierf en er
een nieuwe meester op. het prf kwam,, die
RECHTSZAKEN.
Arrondissements-Reclitbank
te Middelburg.
Zitting van 29 Januari 1926
De volgende vonnissen werden uitge
sproken
Oplichting: F. W. K., 38 jaar, koop
man te Goes, vrijspraak.
Overtreding Motor en Rijwielwet: G.
H., 32 jaar, rijwielhandelaar te Bieze-
linge, bevestiging van hel vonnis van den
Kantonrechter te Middelburg, f 50 boete
of 1 maand hechtenis.
SPORT.
Voetbal.
Zuidelijke 3e klasse N.V.B.
Zondag a.s. trekt Goes I naar Zie
rikzee om tegen Zierikzee I een wedstrijd
te spelen voor de Zuidelijke 3e klasse A.
De eerste kar!
We lezen in „De Olympiade":
Het Handelsblad schrijft: „Over en
kele weken zal van gemeentewege worden
begonnen aan hel ophoogen der terreinen,
voor de in 1928 te houden Olympische
Spelen. Er zal 'met kracht aangepakt en
n£cht en dag worden doorgewerkt, wijl
anders de gronden niet op tijd gereed kun
nen zijn. Het voornemen bestaat om het
storten van de eerste kar met eenige
officieelc plechtigheid te doen gepaard
gaan. De president van het N. O. C. zal
worden uitgenoodigd eenige toepasselijke
woorden te spreken, van de zijde van het
college van B. en W. zal men zich even
min onbetuigd laten cn daarna
sand dariibcr,over de terreinen,
wèl te verstaan!"
Bravo
De Eerste Kar: dat wordt een vehikel
van waarde. In het algemeen hebben in
het leven „eerste" dingen een ietwat plech
tige beteekenis. De eerste tand. De eer
ste liefde. De eerste reis. Och! we
denken er allemaal met weemoed aan te
rug. En nu komt daar met betrekking tot
de Olympische Spelen van 1928: de Eer
ste Kar.
Een zege-kar zal het worden. Een tee-
ken, dat we voorloopig de overwinning
hebben behaald: dat de Olympische Spe
len in Nederland komen, dat de duiten
er (grootendeels) zijn, dat de voorstellen
zijn aangenomen, en dat nu een begin
wordt gemaakt met den bouw van het
Stadion.
De vlag op die Eerste Kar! Bloemen
aan de wielen! Een koetsier met een
hoogen hoed op den bok!
Neen!
Dat zou te mooi worden. Maar laat
ons die Eerste Kar met vreugde begroe
ten. Holland's zege-kar!
STADS-NIEUWS.
„Kunstvrienden".
De netto-opbrengst van de Zondag j.l.
gehouden opvoering van „Neef Adriaan"
bedraagt f 34,10. Dit bedrag zal aan
het Nationaal Hoofdcomité worden over
gemaakt.
Bioscoop Schuttershof.
Deze week gaat in de Bioscoop Schut
tershof als hoofdnummer „Het reddende
Licht", spel van de zee in 8 acten.
Voor verdere bijzonderheden raadplege
men de annonce in dit nummer.
Het teeken des Kruises.
Voor een goed gevulde zaal gaf Don
derdagavond de N.V. „Groot Tooneel",
in de Prins van Oranje een opvoering van
„Het teeken des Kruises
Dit stuk geeft een beeld van de vervol
ging der Christenen te Rome ten tijde van
Keizer Nero.
Over het algemeen werd uitstekend
spel te zien gegeven.
Pier afsnauwde en Marianne opvallend
vriendelijk behandelde. Toen kwam de
eerste twist.
Weer was het winter. De lantaarn ver
spreidde een schemerig licht door de don
kere stal. Marianne steunde liet hoofd
tegen de zijde van een onrustige koe, ter
wijl zij de melk omlaag deed spuiten. Pier
stond erbij en trachtte een kus te druk
ken op haar donkerblonde haar, terwijl hij
vroeg: Waar ben je gisteravond geweest,
Marianne?
Dat weet je toch wel, is het niet? ant
woordde zij onwillig. Ja, dat is zoo, her
haalde hij toonloos, ik had het kunnen
weten, maar ik wilde het niet gelooven.
Hij houdt van me, zeide zij, terwijl ze
het hoofd dieper boog. Dan, sneller spre
kend, de woorden uitstootend, zeide zij:
Ik beb genoeg van die armoe, ik wil kin
deren, ik wil geld; om mijn kinderen goed
te kleeden en te voeden, ik wü, ik wil rijk
zijn
Maar Marianne, waarom trouw je niet
met mij? Ik ben niet rijk, goed, maar er
zijn er wel, die met minder begonnen,
dan wij
Zeker, en dan kinderen hebben, die er
gehavend en vuil bijloopen, arme arbei-
derskinderen^ die later op hun beurt weer
Joh. Langenaken was zeer goed als
de prefect Marcus Superbus,o welke zijn
hart verliest aan het Christenmeisje Mer-
cia, en wiens trotsche ziel tenslotte buigt
voor het Christendom. Hij was waardig,
martiaal en gaf mooi den innerlijken
strijd weer tusschen goed en kwaad, waar
door hij wordt verscheurd.
Corry Roozendaal gaf als de jonge
Christin Mercia lief en tceder spel te
aanschouwen en legde in haar stem gloed
en overtuiging.
Dit laatste deed ook Julius Brongers
als Flavius, den voorganger der Chris
tenen. Konden we als zoodanig zijn zeg
gingskracht bewonderen, als Keizer Nero
(doublure) liet hij hij ons genieten van
zijn sterk spel.
Hij gaf een gave uitbeeldig van den
wreedon, ijdelen, krankzinnigen Keizer.
Noemen we ook Joh. Lemaire die in
de verradersrol van een Romeinsch edel
man een kolfje naar zijn hand vond.
Voorts Willem Kremer, die een leuke
typeering gaf van Glabrae, die teveel aan
Bachus offert.
Tenslotte de dames Lena Kemper en
Truus Keiler als Romeinsche edelwou-
wen en Mej. Jetty Kremer als het Chris
tenjongetje Stephanus. Ook de overige
rollen waren voldoende bezet.
Er was een pianist, die zorgde voor
de muzikale illustratie en in eenige wal
sen blijk gaf van te waatrdeeren vinger-
vaardigheid.
Het publiek heeft met groote aan
dacht het stuk gevolgd en gaf meermalen
door warm applaus van zijn tevre
denheid blijk.
PROVINCIE-NIEUWS.
Ambachtsschool Goes.
Wij verwijzen naar de annonce in dit
nummer waaruit blijkt dat aan bovenge
noemde school de gelegenheid tot aangifte
van. leerlingen voor verschillende vakken
wederom is opengesteld.
Op de waarde van een goede vakop
leiding is in een artikeltje in ons vorig
nummer nog gewezen.
Weer een ongeluk te Tholen.
Donderdagmorgen 12 uur bevonden
zich naar de „Z" meldt, de autobus
Bergen op ZoomStavenisse, onderne
mer Mallekoote en een vrachtauto, ge
laden met hout van de firma v. Aarden
te Zevenbergen, op de pont over de
Eendracht. De chauffeur van de autobus
welke gelukkig door de inzittenden was
verlaten, zette zijn auto aan, doch deze
reed achteruit en kwam tegen de vracht
auto aan, van welke de remmen ook niet
voldoende werkten. De beide wagens kwa
men daardoor in de rivier terecht. De
chauffeur van de vrachtauto, de 35-jarige
P. Zegers, uit Zevenbergen, geraakte tus
schen de beide auto's gekneld en be
kwam zeer ernstige inwendige kneuzingen.
De „N. R. Crt." meldt:
De keuringsdienst van auto's in Zee
land heeft procesverbaal opgemaakt tegen
den chauffeur van een autobus, waarvan
de remmen niet in orde waren. Het was
den chauffeur, die ook de bus bestuur
de, welke een paar weken geleden in de
Eendracht reed, bij welk ongeluk ver
schillende passagiers het leven verloren.
„Zang Veredelt".
Naar de „Z. Nwsb." uit goede bron
verneemt, is in een dezer dagen te Goes
gehouden vergadering van den Zeeuwschen
Zangersbond „Zang Veredelt", besloten,
om ter gelegenheid van het 30-jarig be
staan van den boind, dezen zomer te Burgh
(Schouwen) een zangconcours te houden.
Een abattoir op Walcheren.
Het combineeren van de eiscben van
de drie partijen, de gemeenten Middelburg
en Vlissingen en de Stoomvaart Mij. „Zee
land", voor den bouw van een gemeen
schappelijk abattoir eischt veel geduld;
een ontwerp met rejn tabiliteitsberekening i s
hier op dit zelfde erf zullen zwoegen en
ploeteren, bah
Je bent bard, Marianne.
Ik spreek de waarheid, Pier.
Dien dag trok Pier zijn beste kleeren
aan en ging naar den jongen meester, om
opslag te vragen. Er werd niet veel ge
sproken. En toen Pier heenging, had bij
zijn ontslag. Er werd dien avond in het
kleine huisje ook niet veel gesproken.
Wat ga je nu doen? vroeg Marianne.
Pirobeeren, of ik ergens anders werk
kan krijgen, antwoordde Pier.
Den volgenden dag trok Pier er op
uit, om werk te zoeken. Maar het was
winter en er was eerder volk te veel.
Waar hij kwam, kreeg hij koffie, zoo
veel hij wilde, maar werkneen, dat
was er niet. Tegen donker kwam hij thuis,
moe, hongerig. Hij dacht aan den jongen
boer, die hem alles ontinomien had, zijn
werk, Marianne, zijn toekomst en hij balde
zijn vuisten. Als hij hem nu tegenkwam,
dan zou ie, zou ieWacht, hij zou kij
ken, of hij hem niet ergens tegenkwam,
op het erf, of in den stal.
Er kwam eten vrouw naar buiten, en
Pier sprong op zij, in een heg, om nieti
gezien te worden. Maar toen Marianne
langs zijn schuilplaats kwam! zachtjes
echter thans dezer dagen gereed gekomen
en zal door de drie lichamen binnen af
ziembaren tijd kunnen worden onder de
oogen gezien.
Rijwielpaden op Walcheren.
Nu voor den aanleg van een rijwielpad
van Vlissingen naar Zoulelaniclc reeds
meer dan 50 pet. aan subsidie verleend
is, zal binnenkort eane vereeniging „Rij
wielpad Walcheren worden opgericht,
en zal de gemeente Vlissingen een deel
van het pad in werkverschaffing kunnen
aanleggen, als de betrokken autoriteiten
hun medewerking tot het aanleggen van
het pad zullen willen verlleenen.
De Kon. Mij. „De Schelde"
te Vlissingen.
De Kon. Mij. „De Schelde" te Vlis
singen had op 31 December j.l. 1790
werklieden en 250 ambtenaren aan het
werk, aan wie uitbetaald werd in 1925
ruim 3 millioen gulden 'aan loon. Afge
leverd werden de kruiser Java, het mo
torschip Indrapoera, een ketel-installatie
voor de N.V. Prov. N.-Brabantsche Elec-
tricïteitsmaatschappij en een machine- en
ketel-installatie voor het gemeente-elect ri-
citeitsbedrijf te Rotterdam, bovendien
eenig raparatiewerk. Door eenige stag
natie in den geleidelijken gang der werk
zaamheden werkten sedert hel einde van
het afgeloopen jaar een 200-tal werklie
den om de andere week.
De Stoomvaartmaatschappij Zeeland.
Bij de Stoomvaartmaatschappij Zee
land bleef in 1925 het totale passagiers
vervoer ongeveer gelijk aan dat in 1924,
tegen een kleine afname van het tramsit-
verkeer stond een gelijke toename van
het excursieverkeer van Engeland naar
Vlissingen, dat zich op bevredigende wij
ze blijft ontwikkelen. Het stukgoederen -
vervoer vertoont eenigem vooruitgang in
1925, terwijl het vleeschvervoer bijzon
der gunstig was.
Vliegdienst Vlissingen-Rotterdam?
De K.L.M. overweegt het plan om
gedurende de zomermaanden een vlieg
dienst VlissingenRotterdam in te stel
len, nu op het vliegveld Vlissingen een
hangar zal worden gebouwd. Noodig zal
echter zijn, dat het Walcherscb Propa
ganda Comité voor de Luchtvaart eerst
tracht een garantiefonds bijeen te brengen.
Waarde. Woensdagavond hield dc
Varkenshond „Nieuwe Hulp", alhier, zijn
jaarlijksche vergadering onder voorzitter
schap van dhr. Jan Bom. De vergade
ring werd bijgewoond door 33 van de 45
leden. Uit de rekening van den penning
meester dhr. Cor. Kopmels, bleek, dal
was ontvangen het goed slot van het vo
rig boekjaar f796,74 en uitgegeven
f 350,68, alzoo een goed slot van f 446,06.
Voor 6 afgemaakte varkens werd terug
betaald f 93,70. Daarna kwam aan de
orde de verkiezing van drie bestuursle
den n.l. van de heeren O. Schier, C.
Dane en M. Weststrate. Deze werden
met groote meerderheid herkozen. Er had
een kleine reglementswijziging plaats. Be
sloten werd de hokken der varkens eens
te controleeren door het bestuur, om te
zien of ze aan de gestelde eiscben vol
doen. Daarna sluiting.
Rilland-Bath. Woensdagavond onge
veer 11 uur, ontdekte de landbouwer W.
F. v. G., dat op zijn hofstede een onbe
kend persoon rondliep. Hij waarschuwde
zijn zoon, die den onbekende, welke voor
gaf tot de Rijkspolitie te behooren, staan
de hield. Na eenige worsteling wist hij
echter op zijn rijwiel te ontsnappen. Door
het kordate optreden van de zoons van
J. v. G. die inmiddels waren gewaar
schuwd, werd hij echter op den hoofdweg
door dezen gegrepen en aan den Ge
meenteveldwachter overgeleverd. De per
soon bleek te zijn zekere A. C. M.,
vroeger wonende te Woensdrecht, een
zeer goede bekende der politie. Hij werd
voorloopig opgeborgen en nader in ver
hoor genomen.
snikkend, trad hij1 opeens naar voren en
nam haar in zijn armen. En het schemer
de r-ood voor zijn oogen, toen hij vroeg:
Wat is het Marianne, heeft die kerel je
wat gezegd, of
Het meisje kuste Pier, door haar tra
nen heen. 't Is uit, Pier, heelemaal uit. Ik
zal daar nooit meer in den stal de zwart
bonten melken. Dat heb ik hem-net ver
teld. Den heelen dag Pier, mijn jongen,
heb ik naar je gezocht, was ik onrustig;
steeds gingen mijn gedachten terug naar
die jaren, dat jij daar in ide keuken bij
moeder zat, of dat je ifti den stal naar mij
keek, of dat je op het land je pel naar mij
zwaaide. Ik kon niet gelooven, dat dal
alles nu voorbij zou zijn. Hoor, Pier, wc
zullen zoodra je werk hebt gevonden,
trouwen en dan zullen we hard samen
werken en bij moeder komen inwonen.
En we zullen een varken houden en dan
later, als erkinderen zijn, zullen
we nog eens zoo hard werken en
Pier drukte zacht het meisje aan zijn
borst. Aan den hemel flonkerde een ster,
o, zoo helder.
EINDE.
ië.A -
i ~Lj& i v—- i~i
