N°. 7 Vrijdag fö Januari 3.9116 tl 5* Jaargang, Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. FEUILLETON „K" ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f2, buiten Goes f2, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verschijnt: Maandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOME R «MVT Uitgave Naamfooze Vennootschap Goesche Courant Ai; j en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf ADVERTENTIEN van 15 regels f 1,20, elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f2,40. Dienstaanbiedingen en aanvragen 15 cent per regel. Advertentiën worden aangenomen tot 12 uur voormiddag. ALZIJDIGE OMGANG. (Nadruk verboden). Welk een verandering het gemeenschaps leven sinds de laatste halve eeuw heeft on dergaan, openbaart zich nergens duidelij ker dan in den omgang van onze kinderen. Het heeft nauwelijks zin van een vader land, een woonplaats, een school te spre ken, want de burgers van hetzelfde vader land, de inwoners van dezelfde gemeente de schoolkinderen van denzelfden leeftijd kennen elkaar niet langer. De gemeenschap van vroeger is uiteengevallen in groepen, die slechts in federatief verband met ei kaar staan, als ze in de volksvertegenwoor diging de opbrengst van 's lands inkom sten pondspondsgewijze verdeelen ofooö- -peratief optreden, als ze van hetzelfde postkantoor hun briefkaarten betrekken. De eenzijdigheid van de groepsgewijze opvoeding wreekt zich in een ontstellende onkunde, gepaard met een vijandige ach terdocht jegens de andere partij. Het khd leert de wereld kennen als de werk- en verblijfplaats van de stand-, geloofs- en partijgenooten zijner ouders. Buiten deze bekende wereld om bemerkt hij de aan wezigheid op aarde van andere schepse len, die hem op straat tegenkomen of naast wie hij in de trein plaats 'neemt; wezens van een ander geloof en een an dere orde, wezens ook met een andere bestemming dan hij. Voor de arbeiders zijn het de rijkelui; voor de gegoeden is het het volk. De Protestant noemt hen Roomsehen; de Roomsche duidt ze als Protestanten aan. De liberaal spreekt van rooien, de socialist van de bourgeoisie. Het klinkt ongeveer zooals bij een vorig geslacht de naam Hottentot of Chinees klonk voor den Europeaan. Wat weten ze van elkaar meer dan dat ze de anderen, de vreemdelingen ein bij wooers zijn? Er mogen misschien zeer* ingrijpende redenen geweest zijn om ze op te heffen, ik betreur toch om 'naar opvoedkundige strekking het verdwijnen van de alge meen© volksschool, zooals vader Comenies die heeft ontworpen. Hoe erkentelijk blijf ik het lot, dat mij in mijtn jeugd nog met kameraadjes van allerlei huize op dezelfde schoolbanken gezet heelt. Hierdoor is het mij, ondanks alle, vaak op zeer goede gronden berustende verdeeldheid der maat schappij, mogelijk gebleven, de gemeen schap. als een geheel te bezien. Als leerling van een dorpsschool uit den tijd, toen het b-zonder onderwijs nog niet overal was doorgedrongen, hadden wij ge legenheid, op natuurlijke wijze kennis te maken met het huiselijk milieu van al onze Besteedt steeds Uw geld op de juiste manier Ouze Portwijnen z\jn bijzonder fijn van sjasak en zeer concurreerend van prijs. Waarom heeft U ze nog niet geproefd Fa. i. A. L. 6. Witte, Goes. door MARY ROBERTS RINEHART. Uit het Engclsch vertaald door A. M. ROOSENSTEIN. „Weet U alles over Max Wilson en mij?" „Ik weet alles". „Gelooft U dan niet, dat U eenig gevaar loopt?" „Iedereen begaat nu en dan een fout en liefhebbende vrouwen hebben fouten begaan, zoolang als de wereld bestaat. De meeste menschen wonen in glazen hui zen, juffrouw Harrisson. En twijfel nooit hieraan: men kan altijd terug. Geen kloof is te breed. Het eenige, dat men noodig heeft is wilskracht." Hij glimlachte tegen haar. Zij was ge komen om een bekentenis te doen. Doch zijn aanbieding was te verleidelijk. Ze beteekende eerherstel en een nieuwe kans, terwijl zij gedacht had, dat alles voorbij was. Waarom'zou zij zichzelf ongelukkig maken? Ze zou terugkeeren. Ze zou haar vingers voor hem kapot werken. Ze zou goed maken, op de een of andere ma- kameraadjes. Wij groeiden op met den boer en den arbeider, den ambachtsman en het armhuis. Wij behoefden niet van een wandplaat de schoenmakers werktuigen te leeren, want we kwamen om pik met het schoenmakerszoontje mee in de werkplaats van zijn vader. Met den bakker kneedden we koekjes, bij den smid trokken wij den blaasbalg en des Zondags na kerktijd ston den we tusschen de kringetjesspugers op de brug. Wij leerden als vanzelfsprekende ervaring, dat socialistische, Roomsche, „fijne" en „grove" kinderen uit hetzelfde vleesch en bloed zijn geschapen en dezelf de spelletjes het prettigst vinden. Treffen we ze thans, volwassen gewor den, als andersdenkenden in 't geloof of als politieke tegenstanders aan, dan is er in onze verhouding toch steeds iets van bekende welgezindheid; welke dien ij ve raars ontbreekt, die van kindsbeen af in hun eigen omsloten kring opgevoed zijn. Helaas, welk een kru.snet van Chineesche muren houdt ons goede vaderland in vak jes verdeeld. Onze jeugd, op de standen- of seete- school groot gebracht en door vader en moeder vermaand, toch vooral niet met straatkinderen om ie gaan, kent slechts één enkel vak van deze in haar bonte ver scheidenheid zoo rijke en harmonische wereld. Zoo kon het gebeuren, dat een mijner meest gewaardeerde vriendinnen me vroeg, wat voor soort menschen het tal rijkst zijn, de „beschaafden" of „het volk". En toen ik haar antwoordde, dat dit toch geen vraag was, omdat immers „het volk' verr.5 overheers ebt, vroeg ze: „Maar waar wonen dan toch al die men schen, je ziet ze nooit!" Deze jongedame, steeds zorgvuldig om heind gebleven binnen het rayon van het „beschaafde" Museum-kwartier, had van het bestaan van de Amsterdamsche volks buurten in haar onmiddellijke nabijheid even weinig notie als van de wdde volks stammen op de eilanden in de Stille Zuid zee. Even ontsteld slaat omgekeerd een Amsterdamsch „boefje" te kijken, als men hem plotseling neerzet in het salon van een patriciër uit het Museum-kwartier. Nu spreekt het vanzelf, dat" alzijdige omgang tusschen de jeugd op een kleun dorp gemakkelijker is te bereiken dan in een groots stad. Maar legt mem zich niet te spoedig bij de moeilijkheden neer? Beseft men wel voldoende de noodlottige strekking van deze wederzijdsche onkunde Voor jongelieden, die zich voor maat schappelijke» arbeid willen bekwamen, zet ten de leiders excursies op touw naar fa- brieks wij leen, armenbuurten en buitenbe- dr ij ven. Maar, al mogen de bezoekers van het andere volksdeel zich nog zoo ver trouwd maken niet alles wat het oog aan schouwt, in den geest en de sfeer dringen zij nooit zoo door als een kind, dat met zijn schoolkameraadje naar huis gaat. Al tracht men de denkwijze van andersden kenden in het geloof of van tegenstanders in de politiek door bergen lectuur en reeksen vergaderingen te doorgronden, het blijft van buiten aangebrachte wijs heid bij hetgeen het kind onbewust leert verstaan in het gezin van zijn schoolmakker. De in zijn jeugd geleden schade haait de volwassene nimmer in en in het be lang van onze gemeenschappelijke sa- nier, wat zij misdreven had. Doch ze kon het hem niet zeggen en alles verliezen. „Kom", zei hij. „Zullen we terugkee ren en opnieuw beginnen?" Hij stak zijn hand uit. HOOFDSTUK XXX. Thu's is de zeeman, thuis van de zee. Het einde van September was gekomen en de Straat had, na de traagheid van dien zomer, den arbeid hervat. Om acht uur dertig en om een uur riep de schoolbel de kinderen te zamen. Kleine meisjes met staartvlecktjes, met pas geslepen grif fels in de hand, gingen keurig loopend naar school, gevolgd door hun onwillige broertjes als een komeet door haar staart. Nu en dan schoot er een voetbal door de lucht. Le Moyne had de balspelclub een stel voetballen beloofd, zei men, doch hij zou ze dit jaar niet africhten. Een gerucht deed de roede, dat meneer Le Moyne voornemens was weg te gaan. 't Was een maand lang ontzettend druk in de Straat geweest. De keisteenen waren verdwenen en van trottoir tot trottoir strekte zich de effene blanke macadam u.t. De kinderen konden de verzoeking om er met krijt op te schrijven, nog niet weer staan. Overal hadden ze figuren getee- kend. Over het algemeen had de Straat menleving ware het derhalve te wenschen, dat de ouders hun kroost opzettelijk en stelselmatig gingen gewennen aan alge meen© mens chcnkennisvrucht van alzij- digen omgang. BUITENLAND. Nog slechts theoretische beperking? „De Temps" heeft, gegeven de neigin gen, die van verschillende zijden duide lijker worden, niet veel illusies over de resultaten, die er verkregen zullen wor den door de commissie van voorbereid ing van de ontwapeningsconferentie, welke commissie, den 15den Fel "uari haar werk zaamheden zal beginnen. Volgens berich ten uit Washington meent men in Ame- rikaansche kringen, dat de ontwapenings conferentie niet voor het volgend jaar kan worden bijeengeroepen. „De Temps" erkent de juistheid van die opvatting om dat overeengekomen is, dat de confe rentie eerst bijeengeroepen zal worden wanneer de Raad van den Volkenbond meent, dat de veiligheid van alle naties genoegzaam verzekerd is om zich aan zullk een proef te kunnen wagen. Dit is ongetwijfeld nog niet het geval en er zou den groote veranderingen, die men onmo gelijk voorzien kan, in den internationalen toestand moeten intreden, wil de veilig heid van de wereld het volgend jaar af doende gewaarborgd zijn. Men is pas bezig de allereerste schreden in die r.ch- ti'ng te zetten en wanneer men ziet in welken geest sommige regeeringen het in ternationale debat denken te beginnen, dan geeft men zich rekenschap ervan, dat de grootste voorzichtigheid geboden is ten opzichte van het aangaan van verplichtingen Niets slechts zouden de Vereenigde Staten de bewapening ter zee van die te land willen losmaken, men weet ook niet in welke mate de sowjet-unie zich iw.s- schien zal aansluiten bij een vermindering in de bewapening, terwijl iedereen be grijpt, dat er groot gebaar zou steken in het verzwakken van de verdedigings middelen van Europa wanneer het revo- lutionnair Rusland tot aan de tanden ge wapend zou blijven. Tenslotte maakt Duitschland zich gereed te Genève te betoogen, dat de geallieerde mogendhe den in de zelfde mate moeten ontwapenen als Duitschland zelf door het verdrag van Versailles as ontwapend. De bijeenkomst van de voorbereiden de commissie zal, volgens „De Temps althans duidelijk de verschillende stand* punten kunnen aanwijzen en de voorwaar den doen kennen, waarin het vraagstuk uit theoretisch oogpunt op nuttige wijze kan worden onderzocht. De crisis in de Engelsche steenkolen-nijverheid. Evan Williams, de voorzitter van het verbond van mijn-eigenaars, heeft bij de stcenkolencommissiie de voorstellen inge diend, waarvan de eigenaars een verbete ring van den toestand verwachten. De eigenaars beschouwen o.a. een terugkeer tot den ach tuur s - werkdag als noodzakelijk. Sir Herbert Samuel, de voorzitter van de commissie, vroeg aan WilLams, of een aanneming van het voorstel om van den zevenuurs- tot den achtuurs-werkdag ook nieuwe gordijnen opgehangen en hier en daar had men zelfs een huis nieuw geschilderd. Tot deze algemeene opwinding had het vreemde geval van den heer Le Moyne het zijne bijgedragen. Den eenen dag wat hij in het kantoor van de gasfabriek be zig met het opstellen van rekeningen, die eenvoudig belachelijk waren. Men had de geheele maand 'niet gebakken, was eiken Zondag naar buiten geweest; niemand kon zooveel gas verbruikt hebben. Ze moes ten den ouden meter maar eens wegha len. Den anderen dag kwam het bericht, dat de heer Le Moyne slechts zijn va- cantie op de gasfabriek had doorgebracht om oude rekeningen te vereffenen waagde de bariton bij juffrouw Mc Kee het te beweren en dat hij een groot chirurg was en Dr. Wilson het leven had gered. De Straat, die zich om dien tijd onledig hield met de vraag of de oude trottoirs moesten blijven of door cement vervan gen moesten worden, had er een avond groote opwinding over niet over de trottoirs, doch over K. en accepteer de toen den nieuwen toestand. Doch men treurde over het bericht van K/s naderend vertrek. Wat scheelde den menschen toch? Daar had je Christine's huwelijk, dat zich zoo goed had laten aanzien met die luifel en de palmen; het pakte geheel verkeerd uit. Wel gedroeg MIJNHARDT's StaaS-Tableiien .90* Maag-Tablettan .75* Zermw-Tabiotton 75<* LaxQor-TabiGtien .60* Hoofdpijn-Tabletten 60 Bij Apoth. en Drogisten. terug te keeren, niet zou beteekenen, dat 100.000 man dadelijk ontslag zouden krij gen. Williams antwoordde: Met den zeven uurs werkdag is het volstrekt hopeloos, de industrie aan den gang te houden, ten zij op zeer beperkte schaal. Dan komen er nog meer werkloozen. Wij beschouwen een terugkeer tot den achtuurswerkdag als een van de beste geneesmiddelen. In de memorie der eigenaars zijn de voornaamste punten: De prijzen van de steenkolen moeten voortaan niet meer dan 20 pot. boven het peil van 1913 bedra gen. Indien de spoorwegbeambten naar verhouding dezelfde loonen krijgen boven het peil van 1913 als de mijnwerkers, zulLen de spoorwegvrachten met 25 pet. verlaagd kunnen worden. Bij de mijnen wordt stelselmatig onrust verwekt door een propaganda die tot leus heeft: de mijnen voor de mijnwerkers. De klachten over slecht beheer zijn niet gestaafd. De achtuurswerkdag zou de prijzen verlagen met 1 sji. tot 3 sh. per ton en de loonen zouden stijgen. Ofschoon in 1923 101.978 meer mijnwerkers aan de productie deel nemen dan in 1913, is deze productie verminderd met 11.5 millioen ton. De arbeiders zien in deze voorstel len een onverholen oorlogsverklaring. De bultenlandsche politiek van Sovjet-Rusland. In een te St. Petersburg openbaar ge maakt rapport verklaart Rakowski, dat die houding van de Sovjet-regeering on veranderd blijft, ofschoon de verdragen van Locarno tegen de Sovjet-Unie ge richt zijn. Over de betrekkingen met Engeland zegt Rakowski, dat de Sovjet-Unie een ontzaglijk groote staat is met zijn eigen belangen en wanneer deze in zekere ge val Ln tegenover de Britsche belangen staan, dan is er de diplomatieke weg om ze in overeenstemming te brengen. Hij voegt er aan toe, dat de Sovjet-Unie niet kan toestemmen in een beperking van zijn onafhankelijkheid noch in verdragen, die door Engeland gesloten zijn ten koste van de volken in het Oosten. Omtrent de betrekkingen tusschenFrank rijk en de Sovjet-Unie verklaart hij, dat deze er gunstig voorstaan, want de belan gen der beide landen zijn over de ge heele wereld nergens met elkaar in strijd. Rakowski kondigt verder aan, dat er waarschijnlijk spoedig normale betrekkin gen aangeknoopt zullen worden met Tsje- chosilowakije, Zuid-Slavië en België en verklaart, dat het jaar 1926 voor de Sovjet-Unie in gunstiger internationale omstandigheden begint. De „particuliere kapitalisten". Zij betalen 148 millioen roebel belasting. Volgens de „Ekon. Sjisnj" zijn op het oogenblik inde sovjet-unie 1.062.730 per- Palmer Howe zich nu beter, doch hij zou wei weer uit den band springen. En Johnny Rosenfeld was dood, zoodat zijn moeder, als ze op waschdag kwam, niet vroolijk meer babbelde, doch zwijgend en met droge oogen over de tobbe ge bogen stond zelfs de naderende verhuizing naar een grooter huis vroolijkte haar niet op. En dan Tiilie. Niemand sprak over haar. Ze was nu natuurlijk getrouwd, doch de Straat hechtte nooit haar goedkeuring aan de omkeering van de gebruikelijke volgorde in zulke zaken. Zwaar was haar oordeel over juffrouw Mc Kee, die na de misdaad er als het ware nog medeplichtig aan geworden was. De Straat besloot K. zoo mogelijk te behouden. Indien hij eenige hoogheid of grootheid zoo noemden zij het had getoond na - de verandering in zijn posi tie, zouden ze hem zonder protest hebben laten gaan. Doch als een man werkelijk iets beteekent zoodat de kranten er een kolom aan geven om te zeggen, dat hij bijna twee jaar in de stad is geweest en hij loopt dan nog in dezelfde ver sleten kleeren en groet iedereen nog op dezelfde vriendelijke panier, dan bewijst dat duidelijk, dat zooals de bariton zegt, „zijn kop nog goed op zijn romp staat". Iedereen kon, aan de wijze, waarop hij die automobiel van Wilson laat loepen, zien, dat hij gewoon is met automobielen waarschijnlijk buitejilandsche op» sonen in de inkomstenbelasting aangesla gen in bun kwaliteit vanparticu lier kapitalist". Zij vormen 51.2 pet. van het totaal aantal aangeslagenen in deze belasting; hun groep is samengesteld uit: handelaars en industrieelen 89.4 pet., eige naars en pachters van groote bedrijven 5.4 pet., „financiers" 0.3 pet.; overige categorieën 4.2 pet. Gemiddeld betaalt de z.g. „bourgeoisie" in de sowjet-unie 148.000.000 roebel belasting per maand! Meer dan 100 mijnwerkers bedolven. Reuter seint uit Wilburton (Oklahoma) dat er 102 mijnwerkers tengevolge van een mijngasontploffing in een schacht van de onderneming Mc. Connell opgesloten zijn. De ontploffing was zoo hevig, dat zij van den bodem der schacht naar bo ven werden geworpen. De eerste pogingen tot redding hebben tengevolge van de sterke gasontwikke- ling geen resultaat gehad, maar ongeveer 10 uur na het ongeval is het aan één reddingscolonne gelukt, door een lucht koker de eerste verbinding met de mannen tot stand te brengen. De meeste mannen leefden toen nog, maar velen waren al reeds bewusteloos, zooals de woordvoer ders nog konden melden. Alle reddings brigades zijn nu naar het gevonden ver bindingspunt gedirigeerd. De kabinets-crisis in Duitschland. Luther heeft de kabinetsformatie op zich genomen en verwacht wordt de spoe dige totstandkoming van een kabinet uit de middenpartijen. De socialistische groep in den Dultschen Rijksdag heeft in een communiqué te kennen gegeven waarom zij niet kan meewerken aan het herstel der groote coalitie. De voornaamste reden is dat zij een vruchtbare samenwerking met de volkspartij onmogelijk acht. Hevige koude. In heel Duitschland is het sinds Dins dag nog aanmerkelijk kouder geworden. Te Berlijn daalde de thermometer tot 12 graden onder nul, maar steeg 's middags weer tot 9 graden onder nul. In Oost en West-Pruisen heerscht er 15 a 18 gra den koude. Ook in Rusland schijnt het bar koud te zijn. Zoo heerschte er Dinsdag Oos telijk van St. Petersburg een koude van 35 graden en Woensdag 25 a 30 graden. Te Moskou werd Dinsdag 20 en Woens dag 25 graden vorst geregistreerd. In Scandinavië is het weer daarentegen vrij zacht gebleven. Daar stond de thermome ter 1 a 2 graden boven nul. SPORT. Voetbal. Zuidelijke 3e klasse N.V.B. Zondag a.s. zal bij gunstig weer al hier aan den Polderschen weg een wed strijd plaats hebben voor de Zuidelijke derde klasse A N.V.B. en wel tus schen Goes 1 en Zeelanclia I (Middel burg). Doordat eenzelfde advertentie 3 maal geplaatst 2 maal wordt berekend, is de prijs per regel slechts 16 cent. te gaan. Al die groote heeren hebben buitenlandsche. „En nog iets", zei de bariton, „heb je gezien hoe hij Dr. Ed rondrijdt? Die heeft hem bij elk con sult. De oude jongen is er erg verheer lijkt door". Eenigen tijd later kwam K. de Straat in en hoorde hij, evenals op den eer sten dag, den bariton zingen: „Thuis is de zeeman, thuis van de zee En de jager is thuis van de bergen". Thuis! Wel, dit was thuis. De Straat scheen haar armen naar hem uit te strek ken. De ailanthus-boom wuifde in het zonlicht voor het kleine huis. De boom en het huis waren oud; in hun leeftijd was het ook September. Christine zat op het balcon te naaien. Een jongen schreef iets met krijt op het cement onder den boom. Toen hij ldaar was, deed hij een stap achteruit en inspecteerde hij zijn werk met het hoofd op zij. K. pakte hem van achteren beet en draaide ^hem om. „Hei daarl" zei hij streng. „Heb je niets anders te doen dan de straat te be schrijven? Wat zal ik met je doen? Je aan een agent overgeven?" „Aau, laat me los, meneer KJ." „Je moet de jongens vertellen, dat de pic-nic overgaat, als ik weer schrift op deze straat zie." „Aau, meneer KJ" .(Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1926 | | pagina 1