Winterhanden
NS iM.
Kn
Woensdag December ifMBft
lil0 Jaargang.
72 FEUILLETON
PUR0L
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, .Woensdag
en Vrijdagavond.
GOM
Uitgave Naamlooze Vennootschap Goesche Courant
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Familieberichten 110 regels f2,40.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
DESERTEURS.
In de Nederlandsche Pers is de laatste
weken ijverig gezocht naar de partij, bij
welke de schuld ligt aan de jongste ka
binetscrisis.
De een zoekt de schuldigen hier, de
ander daar.
Het wil ons voorkomen dat deze niet
zoo moeilijk zijn te vinden.
Naar onze meening ligt de schuld
enkel en alleen bij de katholieke Staats
partij.
Door het uittreden der vier katholieke
ministers uit de regeering, hebben de ka
tholieken getoond het landsbelang achter
te stellen bij het katholiek belang.
Immers om der wille van het gezant
schap bij den Paus werd de coalitie ver
broken.
En volgens de verklaring der r.-k. Ka
merfractie zelve, is een kabinet, steu
nende op de drie rechtsche partijen het
meest in 's Lands belang.
Toen bij vroegere stemmingen aangaan
de het gezantschap bij den Paus, de uit
slag andersom was, hebben toen de
Christelijk Historischeo, ofschoon prin-
cipieele tegenstanders van het gezantschap
er het regeeringsbijltje bij neergelegd?
Immers neen.
De katholieken echter, zijn, toen de
stemming in hun nadeel uitviel, met een
rood hoofd weggeloopen.
Hoewel destijds bij de formatie van
het kabinet door de Christelijk Histori
schen op geen enkele wijze de verwachting
is gewekt, dat zij hun aloude standpunt
i. z. het gezantschap bij den Paus zouden
wijzigen, koos toch het schip van, staat
het ruime sop onder een coalitie-bemanning
Een gevaarlijk werk, want de parle
mentaire zee stond hol.
En thans deserteert een deel der be
manning.
En laat het schip ten prooi aan het
grillig spel der politieke golven.
Desertie in voile zee.
Het klinkt inderdaad weinig fraai!
NA MARCHANT DE VISSER.
H. M. de Koningin heeft thans na mr.
Marchant, de opdracht tot vorming van
een parlementair kabinet opgedragen aan
dr. de Visser.
Wanneer aan dezen was opgedragen
de formatie van een zaken-kabinet of
van een minderheid sregeering, zouden wij
het welslagen geenszins onmogelijk heb
ben geacht.
Vatten wij echter de woorden parle
mentair kabinet op in den zin, waarin zij
wel zullen zijn bedoeld n.l. een meerder-
heidsregeering, dan verwachten wij dat
dr. De Visser in de vorming daarvan niet
zal slagen.
Een der groepen waarop hij zou moe
ten steunen, zou dan toch moeten zijn do
R.K. Staatspartij en na het votum van
11 November i.z. het gezantschap bij den
Paus, gelooven wij niet dat de katholieken
deel zullen willen uitmaken van een regee
ring onder christ. hist, 'leiding.
Wij verwachten dat dr. De Visser zijn
opdracht zal moeten neerleggen. Wie is
dan aan bod?
Het Volk schreef dezer dagen:
„Veeleer achten wij het mogelijk, dat
door
MARY ROBERTS RINEHART.
Uit het Engelsch vertaald door
A. M. ROOSENSTEIN.
Plotseling ging de deur open en kwam
het geheele medische personeel binnen.
Doch waar ze zich tevoren langzaam en
in gedruktde stemming hadden bewogen,
liepen ze nu vlug, als mannen, die wisten
wat ze te doen hadden. Er was een
groote man in een witte jas bij hen. Hij
gaf hen bevelen alsof ze kinderen waren
en zij haastten zich hem te gehoorzamen.
Sidney wist alleen, dat ze nu eindelijk
iets zouden doen; de lange man zou iets
doen. Hij stond met zijn rug naar Sidney
gekeerd en gaf bevelen.
De gedrukte stemming, welke een ge
volg van werkeloosheid is, verdween. Een
gegons van stemmen vulde de kamer. De
verpleegsters stonden te kijken; de dok
ters deden haar werk. De eerste genees
heer, die trachtte te assisteeren, werd op
zij geschoven door den eersten assistent
van Wilson, en was beleedigd.
3e aanwijzing van de christelijk-histori-
schen als krisis-oplossers na de vrijzinnig-
demokraten alleen ten doel heeft, om ook
dezen door mislukking uit te schakelen
als groep waaruit de kabinetsformateur en
minister-president kan voortkomen.
Men moet vooral niet vergeten: dezen
zomer hebben de katholieken den lieer Co-
lijn, op diens aanspraak als kabinetsfor
mateur in plaats van een katholiek laten
voorgaan, toen zij alle reden hadden om
aan te nemen, dat hij wel» heel gauw nadat
het schip onder zijn kommamdo zee geko
zen had, op een klip zou loopen.
Hetgeen dan ook prompt uitgekomen is,
niet zonder ijverig toedoen van de katho
lieken.
Dus: Colijn af.
Marchant af.
De Visser of Snoeck Henkemans wel
dra af.
Dresselhuijs niet meer en Albarda voor-
ioopig nog niet in aanmerking.
Rest slechts weer een katholiek als
kabinetsformateur.
Of het dezen dan eventueel zoo ge
makkelijk gelukken zal, na al wat er nu
gebeurd is, moet afgewacht worden."
Met dat „Dresselhuijs niet meer" zijn
wij het natuurlijk niet eens.
Een nationaal kabinet onder leiding van
den heer Dresselhuijs moge voor het Volk
onaannemelijk zijn, voor ons is het dat bij
lange na niet.
BUITENLAND-
Volkenbondsraad.
Te Genève is Maandag de zitting van
dien Volkenbondsraad geopend, waarvan
men, in verband met de belangrijke agenda
verwacht, dat zij tien dagen zal duren.
Maandag hebben de vertegenwoordigers
van Bulgarije hun instemming betuigd met
de aanbevelingen in het rapport der oom
missie van onderzoek naar het Grieksch-
Bulgaarsche geschil.
De Grieksche vertegenwoordiger ver
klaarde met de aanbevelingen van de oom
missie in te stemmen, doch de Grieken
land opgelegde schadeloosstelling aan Bul
garije van de hand te wijzen. Griekenland
beveelt een beboeting van Bulgarije aan
eti behoudt zich voor in hooger beroep te
gaan bij het Internationale Gerechtshof
in Den Haag.
Een tweede belangrijk punt op de agen
da is het geschil over Mosoel, waarbij pe-
troleumbelangen betrokken zijn, wat met
het oog op een brandje steeds gevaarlijk
is. Echter mag men verwachten, dat En
geland eeningszins zal tegemoet komen
aan de Turk sche verlangens.
Tenslotte staat op 'de agenda ook de
voorbereiding van de internationale ont
wapeningsconferentie, een onderwerp dat
de algemeene belangstelling heeft.
Lord Ceci l zal te Genève het Engel -
sche standpunt verdedigen.
Zoo als bekend zijn i. z. de ontwapening
de meeningen verdeeld.
Het Fran sche blad de „Temps" schrijft
in een hoofdartikel: „Men krijgt soms den
indruk, dat voor zekere buitenlandsche
kringen het heele probleem samengevat
kan worden in de vraag, hoe men de mi
litaire macht van Frankrijk op dè meest
rigoureuze manier kan beperken".
Het Lam bracht ten slotte het nieuws
aan Sidney over. De bedrijvigheid had
Dr. Ed aangetrokken en ze was nu al
leen, haar gezicht tegen den rug van een
stoel gedrukt.
„Er zal nu iets gedaan worden, zuster
Page", begon hij.
„Wat gaan ze doen?"
„Naar den kogel zoeken. Weet U
wie het zal, doen?"
In zijn stem klonk de onderdrukte op
winding van de kamer opwinding en
hernieuwde hoop.
„Hebt U ooit van Edwardes, den chi
rurg gehoord? Van de Edwardes-opera-
tie? Nu, hij is hier. Het lijkt wel een
mirakel, ze vonden hem beneden in de
gang op een bank".
Sidney hief haar hoofd op, doch ze
kon den op wonderbaarlijke wijze terug
gevonden Edwardes niet zien. Zij zag de
bekende gezichten van de dokters en dat
andere gezicht op het kussen en deed een
uitroep van smart.
Daar was K. ,t Was net ievs voor
hem om daar te zijn, om overal te zijn
waar iemand in moeilijkheden verkeerde.
Tranen schoten haar in de oogen de
eerste tranen.
Alsof haar oogen hem. hadden geroe
pen, zag hij op en zag hij haar. Hij ging
dadelijk naar haar toe. De dokters gin
gen op zij om hem door te laten en zagen
gesprongen
handen
Doos 30-60*90ct
Tube 80ct.
Bij Apoth E Drogisten
Dat slaat, aldus het „Vad.", op de
bekende Engelsch-Amerikaansche pressie
op Frankrijk. Zooals is gebleken, streeft
Engeland naar een zoo spoedig mogelijke
beperking der militaire tmacht te land,
Voor dat doel wil het de volkenbondscon
ferentie gebruiken, die op de laatste al
gemeene vergadering in Genève in het
vooruitzicht is gesteld.
Daartegen heeft Frankrijk zijn af weer-
organisatie reeds gereed. De tactiek, die
Paul Boncour daarbij in de vergadering te
Genève zal' toepassen, kan saamgevat wor
den in het nieuw-ingevoerde begrip: „po-
tentieeïe weermacht".
Wat is potentieels weermacht in Fran-
schen zin? Dat het voor het bepalen van
de weermacht van een volk niet alleen aan
komt op de grootte van het iteger, maar
ook op de grootte der bevolking, op de
economische en industrieels kracht, o p de
mogelijkheid om snel te mobiliseeren en
nog talrijke andere factoren. Wil men ont
wapenen, (aldus de Fransche stelling)
dan moet men niet alleen letten op de
militaire weermacht, maar op de totale
potentieels weermacht van elk land afzon
derlijk, om vervolgens tusschen deze po-
tentieele machtsverhoudingen een compro
mis tot stand te brengen.
Men begrijpt waar dat op den duur op
uit zou loopen. Men zou tenslotte de in
ventaris hebben opgemaakt en dan deze
inventaris als uitgangspunt nemen voor
algemeene beperking van bewapening.
Frankrijk zou dan zijn leger wat kunnen
verminderen, maar van Engeland, dat geen
leger heeft, zou men machtsvermindering
van andere soort kunnen eischen en aan
Duitschland, dat nu meeKt een voorschot
te hebben gegeven op de algemeene ont
wapening, zou men voor het opmaken van
den inventaris nieuwe eischen kunnen stel
len op economisch gebied.
In elk geval zou Frankrijk van deze
ontwapeningsstudie vooreerst niets te vree
zen hebben voor zijn militaire weermacht,
want de voorbereiding zou, gegeven het
omvangrijke materiaal ter bewerking, vele
jaren vorderen.
Nader wordt uit Genève gemeld: Paul
Boncour en lord Cecil hebben aan journa
listen meegedeeld, dat Frankrijk en En
geland het in de voornaamste vraagstuk
ken (,der ontwapening vrijwel eens zijn
geworden. Boncour verklaarde, dat de
beperking der bewapening behalve de
eigenlijke bewapening ook het industrieele
productievermogen in het oog moest hou
den. De voorbereidingscommissie zal zich
echter niet bezig houden met de industri
eele toestanden in bepaalde landen, doch
verschillende elementen van militaire voor
bereiding in het algemeen aangeven.
De burger-oorlog in China.
In China is het nog altijd een warboel
hem na. Zij verwonderden zich steeds
meer over het wonderbaarlijke van het ge
beurde.
K. stond naast Sidney en zag op haar
neer. Eerst scheen het alsof hij geen
woorden vond haar iets te zeggen. Toen
zei hij
„Er is een klein kansje, beste Sidney.
Reken er niet te veel op."
„Ik moet er wel op rekenen. Als ik dat
niet doe, sterf ik".
Indien er een schaduw over zijn gezicht
trok, zag niemand het.
„Ik zal je niet vragen terug te gaan
naar je kamer. Als je ergens in de nabij
heid wilt wachten, zal ik zorgen, dat je
onmiddellijk bericht krijgt".
„Ik ga naar de operatiekamer".
„Niet naar de operatiekamer. Ergens
in de nabijheid".
Zijn besliste stem beheer schte haar ze
nuwachtigheid. Doch ze nam er geen ge
noegen mee. Tengevolge van inspanning en
vermoeidheid was zij zichzelf niet.
„Ik zal Dr. Edwardes vragen."
Een oogenblik was hij verbijsterd. Toen
begreep hij het. Eigenlijk was het zoo
even goed. Of ze hem kemde alls Le Moy-
ne of als Edwardes kwam er weinig op
aan. iWÜaar het well op aan kwam, was,
dat hij moest trachten Wilson voor haar
te redden. Als het hem mislukte zou
ze hem haar geheele verdere leven kun
en voortdurend komen er tegenstrijdige be
richten over den burger-oorlog.
Zeker is het thans, dat op een 100 mijl
van Moekden een slag heeft plaat? ge
had, waarbij de zoon van Tsjang is ver
slagen. Zijn troepen, waaronder muiterij
is uitgebroken, trekken terug.
Het Japansche departement van bui-
tenilandsche zaken heeft berichten ontvan
gen uit Moekden behelzende, dat de Ja
panners, die wonen in de Japansche spoor-
wegstrook in Mantsjoerije, zeer bevreesd
zijn voor ernstige ongeregeldheden. Naar
het heet zijn velen hunner reeds gevlucht
in de richting van Korea.
De minister van buitenlandsche za
ken is echter optimistisch ge
stemd. Hij gelooft dat uit den huidigen
toestand in China wellicht een nieuwe tijd
zal geboren worden. Waarschijnlijk zullen
binnenkort Japansche troepen worden ge
zonden om de garnizoenen in Mantsjoerije
te versterken. De Japansche generale staf
verwacht echter niet, dat er zwaar gevoch
ten zal worden of dat er serieus gevaar be
staat voor het leven van Japanners. Dien
tengevolge zal de militaire actie waar
schijnlijk beperkt blijven tot het brengen
van de Japansche garnizoenen in Mants
joerije op normale sterkte.
België en Rusland.
„Le Peuple" bevat een uitvoerig ver
slag van een onderhoud met den minister
van buitenlandsche zaken over de kwestie
van de hervatting van de handelsbetrekkin
gen tusschen België en Rusland, welk
vraagstuk, naar minister Vandervelde zei-
de, dat de regeering aan den handel, die
er thans tusschen beide landen wordt ge
dreven geen enkele belemmering in den
weg legt. De minister is van meening, dat
men vóór de hervatting der handelsbetrek
kingen van Rusland een billijke overeen
komst moet verkrijgen ten opzichte van
de Belgische belangen in Rusland.
Sprekende over de mogelijkheid van
een verdrag met Rusland, zeide Vander
velde, dat sommige regeeringen in Oost-
Europa zich bezig houden met de kansen
op verwezenlijking van een verdrag, dat,
voor zoover de veiligheid betreft, den geest
van Locarno zou ademen.
„Le Peuple" voegt hieraan toe te ver
nemen, dat de verwezenlijking van de her
vatting van de handelsbetrekkingen met
Rusland niet a priori onmogelijk is.
Wat de belangen betreft van sommige
Belgische industrieelen in Rusland, er
kennen de meeste hunner, dat men het vol
strekte eigendomsrecht door een of an
deren vorm van concessie op langen ter
mijn of door gemengde ondernemingen
zou kunnen vervangen. „Le Peuple" meent
te weten, dat het mogelijk zal zijn bin
nenkort met de sowjets de besprekingen
te hervatten.
Daarom niet.
Dezer dagen werd in de „Frankf. Zei-
tung" in verband met de talentvolle wijze,
waarop Engeland de politieke propaganda
had weten te dienen bij de ensceneering
van het verdrag van Locarno, de vraag
opgeworpen, waarom niet ook in Duitsch
land die gebeurtenis op waardige wijze
was gevierd.
Naar aanleiding van die vraag schrijft
thans een bewoner van het Saargebied
den volgenden opmerkelijken brief aan het
blad
Het moge een Duitscher uit het Saar-
bied, die geen blinden haat voelt voor
den vroegeren tegenstander, vergund zijn
in woorden uit te drukken hetgeen wij allen
hier en ook aan den Rijn denken. Wij, die
zeven jaar 'lang rechteloos overgeleverd
zijn geweest aan de willekeur van onze
vijanden, hebben geen aanleiding, den dag
stelijk te vieren, waarop onze vroegere
tegenstanders een document ondertecke-
nen, waarbij zij zich plechtig stellen op den
bodem van het recht en afzien van daden
van geweld, welke zij jaren lang onder den
dekmantel van het recht hebben bedreven.
Maar nog minder hebben wij aanleiding
dien dag te vieren, daar niet liefde en ver
zoeningsgezindheid onze tegenpartij daar
toe gebracht heeft al wordt niet be
streden, dat de een of andere vroegere
vijand deze gevoelens bezit maar de
harde werkelijkheid, welke hen met ijze
ren consequenties heeft aangetoond, dat
Duitschland's ondergang die van hun
eigen volken beteekent. Hetgeen wij Duit-
schers op dit oogenblik kunnen doen is
waakzaam er op toe zien, dat de woor
den, welke onze vroegere vijanden in Lo
carno hebben gesproken, geen woorden
blijven, maar daden ten gevolge hebben,
die ons wellicht later kunnen doen zeg
gen: Zij hebben woord gehouden.
nen haten, niet om hem zelf, maar om de
mislukking; hoe het ook afliep, hij moest
altijd verliezen.
„Dr. Edwardes zegt, dat je niet bij de
operatie mag, maar dat je in de nabijheid
moet blijven. Hij belooft je te roepen, als
het verkeerd gaat."
Daar moest ze mee tevreden zijn.
Dien nacht scheen voor Sidney alles
onwerkelijk te zijn. Zij zat in de anaeslhe-
tiseerkamer en toen ze er eemlgen tijd ge
zeten had, wist ze, dat ze niet alleen was
Er was nog iemand. Ze merkte op, dat
Carlotta er was en de kleine kamer op
en neer liep. Het scheen haar toe, doch
zekerheid had ze niet, dat Carlotta nu en
dan voor haar bleef staan en haar met
gloeiende oogen opnam.
„Dus je dacht, dat hij je zou trouwen?
zei Carlotta als ze het tenminste niet
droomde. „Je ziet, dat het niet gebeurt."
Sidney trachtte te antwoorden, maar
kon niet of ze droomde het,.
„Als je karakter genoeg had, zou ik
denken dat jij het gedaan hadt. Hoe weet
ik, dat je ons niet volgde en op hem schoot
toen hij de -kamer uit kwam?"
Dus was het toch werkelijkheid; Sid
ney's verdoofde geest begreep de hoofd
zaak en hield die vast. Hij was met Car
lotta uitgeweest. Hij had beloofd ge
zworen, dat dit niet zou gebeuren en nu
was het gebeurd. Het verwonderde haar.
UIT DE PERS.
MarchantColijn.
iMr. H. P. Marchant verwerpt in „De
Vrijzinnig-Democraat" nog eens met zoo
veel woorden de mogelijkheid van de vor
ming van een Centrum van vrijzinnig-de
mocraten, roomsch-katholieken en anti-re
volutionairen dat het Centrum (R.K.) een
oogenblik voor oogen schijnt te hebben ge
staan:
Zou de heer Aalberse van onzen strijd
tegen het beleid-Colijn niets hebben be
grepen? \Ziet hij, de hooggeleerde socio
loog, de tegenstelling der geestesstroomin-
gen van onze dagen niet, waarvan de strijd
tegen het beleid-Colijn een verschijnsel
is? Het is haast niet aannemelijk.
Maar indien hij dit alles wèl ziet, krijgt
zijn denkbeeld een beteekenis, die voor
ons vrijzinnig-democraten niet anders dan
beleedigend is te noemen. En dat wordt
uitgebroed door menschen, die, gebruik
makende van valsche voorstellingen, ons
verwijten dat wij tegelijk vóór en tegen
het gezantschap zijn!
(Dhr. Marchant heeft meermalen ver
klaard niet tegen het gezantschap te zijn,
doch alleen te hebben tegengestemd om
de coalitie ten val te brengen. Red.)
Wat zouden zij zeggen, indien men,
zonder valsche voorstellingen, ons zou ko
men verwijten, dat wij onzen verwoeden
strijd tegen het beleid-Colijn hadden be
ëindigd door naast hem plaats te nemen
op het gestoelte der eere!
De heeren van de katholieke fractie
zijn wel héél erg van streek geraakt.
De kabinetscrisis.
„De Nederlander" (c.-h.) schrijft over
de oplossing:
Het waren drie groepen, die ter rech
terzijde Samenwerkten; en al worden
Het scheen alsof er niets mieer was, dat
haar pijn kon doen.
De deur van de operatiekamer ging een
oogenblik open. Een hooge gestalte 1net
K. richtte zich op en toonde iets in zijn
hand.
„De kogel!" fluisterde Carlotta.
Toen wachtten ze weer. Er was minder
beweging achter de gesloten deur. Carlotta
stond voor de deur, de handen voor haar
gezicht. Sidney had plotseling met haar
te doen. Ze moest hem wel hartstochtelijk
liefhebben om zoo onder den indruk te
zijn. 't Was een treurig gezicht. Zij zelf
gaf er niet veel om; ze was half verdoofd.
Aan den anderen kant van de binnen
plaats was de stal. Vóór de komst van de
motor- en ambulancewagens hadden de
paarden daar staan wachten, hun vurige
koppen opgeheven als de gong aankondig
de dat him diensten noodig waren. Toen
Sidney de omtrekken van de stal zag,
wist ze dat de dag in aantocht was. De
stad sliep nog, doch de nacht van marte
lingen was voorbij. En in het grijze mor
genlicht kwamen de dokters, die er zelf
grijs, oud en vermoeid uit zagen, de ope
ratiekamer uit en gingen zij naar 1
Zacht spraken ze met elkaar. n nc>
spande haar ooren men hoorde dat ze
een wonder gezien hadden en nog onder
den invtoed verkeerden.
(Wordt vervolgd.).
