onder de voor den arbeid bestemde uren
bad liggen slapen. De ketelmaker nam
bier geen genoegen mee en dagvaardde
zijn werkgeefster voor den Kantonrechter.
De vindingrijke rechter besliste dat
,,waar de scheepswerf niet had gestelid
hoelang de ketelmaker tijdens zijn werk
tijd had geslapen, evenmin, dat zulks zich
meerdere malen zou hebben voorgedaan
of wel dat hij zou zijn gewaarschuwd zich
van dergelijke gedragingen te onthouden,
daens gedraging ook al zou deze be
wezen zijn niet tengevolge mocht heb
ben, dat van den werkgever redelijker
wijze niet kan gevergd worden de dienst
betrekking te laten voortduren".
Deze redeneering nu is wel het toppunt
Een arbeider dus, die onder zijn werk
tijd uit luiheid gaat slapen, mag niet op
staanden voet ontslagen worden.
De dienstbetrekking met haar rechten
en verplichtingen is van nu af aan dus
in een geheel ander licht geplaatst. Voor
taan zal een werkgever zijn werknemer
bij den aanvang der dienstbetrekking niet
alleen hebben in te lichten omtrent aard
en omvang van zijn werk neen! hij
zal den arbeider ook nader hebben in te
lichten omtrent diens bevoegdheid om een
enkele keer eens onder zijn werktijd te
slapen.
Wij stellen ons dit aldus voor, dat de
werkgever den arbeider er op opmerkzaam
maakt, dat het in het algemeen geen ge
woonte is, dat de werknemer onder het
werk slaapt, doch dat hem in ieder geval,
indien het eens mocht voorkomen, een
waarschuwing zal worden gegeven, zoo-
dat hij zich daaromtrent niet dadelijk on
gerust behoeft te maken.
Het is inderdaad te hopen, dat deze
spitsvondigheden een uinicum zullen blij
ven, want men kan hier met recht zeggen,
dat de ketelmaker „slapende rijk gewor
den is!"
STADS-NIEUWS.
Eerste steenlegging
Gasthuis.
Maandag 23 dezer had alhier een een
voudige plechtigheid plaats, welke van
groote beteekenis is voor Goes tiiet alleen,
maar voor geheel Noord- en Zuid-Beve-
'land.
Dien dag werd door den heer Joh. Pi
laar, als voorzitter van het Gasthuisbe-
stuur, omringd door de andere leden vain
dat bestuur mevrouw Van der Hoek, me
vrouw Hajenius, mevrouw Rothuizen, den
heer Labrijn en den heer Van der Wart,
en in tegenwoordigheid van den secretaris
penningmeester, den heer J. Korstanje Lz.
en de hoofden met het personeel van de
Gasthuis-afdeeling en de Zieken-afdee-
Sing, de eerste steen gelegd voor het nieu
we ziekenhuis aan den Oostwal.
Geheel in overeenstemming met de rus
tige wijze, waarop het bestuur van het
Gasthuis jaren gewerkt heeft aan da ver
wezenlijking van zijn doel om in Goes een
modern ziekenhuis te stichten, was de
plechtigheid der eerste steenlegging.
Hier geene redevoeringen, geen genoo-
digden, hier slechts de eenvoudige daad,
verricht door den voorzitter, omringd door
de dames en heeren, medeleden van het
bestuur, de trouwe medewerkers aan de
voorbereiding van het plan, dat de vervul
ling is van den wesnsch van zoovelen in
Noord- en Zuid-Beveland.
De eerste steen is nu gelegd en het
gebouw kan daarop opgetrokken worden
en wanneer dan na maanden arbeids het
werk voltooid zal zijn en daar aan den
Oostwal het gebouw verrezen is, dan zal
'het Gasthuisbestuur daar gesticht hebben
een inrichting, waar de lijdende mensch-
heid genezing zal zoeken en welke tot
zegen zal zijn van een groot deel onzer
provincie.
Toen de eigenlijke plechtigheid was af-
geioopen, keerde het gezelschap terug naar
de regentenkamer. Hier nam de vice-voor
zitter, de 'heer P. C. Labrijn, het woord
sdrak den voorzitter als volgt toe:
Mijnheer de voorzitter, dames en hee
ren, zoo juist komt u terug van de verrich
ting eener symbolische handeling, het
leggen van den eersten steen voor ons
nieuwe ziekenhuis, naar wij hopen, eene
schoone moderne inrichting van menschen-
liefde en hulpbetoon. Hiermede legde u
een zichtbaren band voor eeuwen (een on
zichtbare bestond reeds lange jaren) tus-
schen het Gasthuis en de familie Pilaar.
En nu hebben wij, uwe mederegenten ge
meend, deze plechtige handeling niet zoo
maar onopgemerkt, te mogen laten voorbij
gaan. Wij willén hier op deze historische
plaats nog eens even heel kort memoree-
ren, wdlke groote verplichtingen het Gast
huis en het aanstaande ziekenhuis voor
Zuid- en Noord-Beveland aan u en uwe
famollia heeft. Over den arbeid van wijlen
mijnheer uw vader kunnen wij uit den aard
der zaak niet oordeelen; maar over den
uwe des te beter! Wij allen hebben eenig
oordeel over den voorbeeldeloozen ijver en
de ongekende toewijding, waarmede u uw
taak als voorzitter waarneemt en wij be
wonderen die. Nog staat het gebouw niet
vóór ons en nog is het oogenblik niet aan
gebroken, u de hulde te brengen, welke u
zoo ten volle toekomt. Ik wil er alleen dit
van zeggen: uwe mederegenten hebben de
allerhoogste waardeering voor de wijze,
waarop u uwe omvangrijke taak opvat en
wij wenschen dit hier ten aanhoore van be
langstellenden uit te spreken. Ook aan me
vrouw uwe echtgenoo'.e moeten wij dank
brengen voor de ontelbare uren, welke zij
u afstond aan uw arbeid voor Gast- en
Ziekenhuis.
Ik laat het hierbij en meen niet meer in
uw geest te kunnen spreken dan met het
uiten van den wensch: moge het Goesche
ziekenhuis groeien en bloeien en een zegen
worden voor zijne omgeving en moge het u
en de uwen gegeven worden, hiervan tot in
lengte van jaren getuige te zijn. Ik heb ge
zegd.
Zichtbaar getroffen dankte de heer Pi
laar voor de hulde hem en zijn familie ge
bracht.
Hierna werden ververschingen aange
boden en bleven de aanwezigen nog eenige
oogenblik ken bijeen.
Vermelden we nog, dat aan mevrouw
Pilaar-Kakebeeke vóór het vertrek naar
de plaats der steenlegging bloemen waren
aangeboden.
PROVINCIE-NIEUWS.
Kapelle. Voor de vereeniging van oud
leerlingen van de Tuinbouwcursussen trad,
daartoe uitgenoodigd op, alhier d'hr. H.
Visser, oud-leeraar aan de R. L. W. S.
Schagen, met het onderwerp: Norge- Sal
ter. Na ingeleid door de voorz. der ver
eeniging dhr. W. Glas begon dhr. Visser
zijn gehoor te verplaatsen in het hooge
Noorden. Noorwegen met zijn majestieuze
bergen en reusachtige watervallen, om
aldus voortgaande Siti-l te staan bij de ge
weldige fabrieken, waar de Norge-salpe
ter wordt bereid te Rjukan en te No-
todden.
Met behulp van eJectriciteit verkregen
uit groote watervallen en met een totaal
vermogen van 360.000 Paardekrachten,
wordt daar de stikstof uit de lucht ge
bonden tot salpeterzuur, *t welk met kalk
steen verbonden kalksalpeter vormt.
Norge-salpeter aldus spr. is der
halve naar zijn samenstelling ruw kalk
salpeter.
Achtereenvolgens werden behandeld de
voordeelien van deze meststof die 13 pet.
stikstof in den vorm van salpeter bevat,
daardoor is zij al's alle andere salpeters
direct opneembaar en heeft vlugge wer
king. Norge-salpeter bevat behalve stik
stof nog 26 pet. kalk in direct oplosbaren
vorm en geeft door zijn gehalte aan kalk
een gunstigen invloed op de structuur van
klei en zavelgronden.
Het veroorzaakt nimmer verslibbing of
korst in g, zooals chili-salpeter dat dikwijls
doet. Daarom is Norge-salpeter de aan
gewezen meststof op deze gronden, vooral
de gewassen die een fijn verkruimeld zaa.-
bed eiisdhen ais: suiker- en voederbieten,
blauw maanzaad, vlas enz. Spr. geeft
den raad de brochure te raadplegen: „De
stikstof bemesting op klei en zavelgronden
die gratis verkrijgbaar is".
Norge-salpeter bevat ook geen giftige
stoffen als perchloraal, die men bij chili
wel aantreft, ook werkt Norge bij aanhou
dend droog weer, het is n.'l. hygrosco-
pisch (vochtaantrekkend).
Het kan in onderscheid met andere
stikstof-meststoffen zijn werking reeds be
ginnen. Om zijn hygro'scopiciieit heeft de
verzending plaats in vaten en in water
dichte nieuwe jutezakken, deze verpakking
is ook waarborg tegen vervaischingin
Noorwegen worden de vaten of zakken
gevuld en bevatten 100 K.G. netto ge
wicht, onderwicht komt nooit voor. Spr.
weerlegt op duidelijke wijze de tegen
spraak, gestaafd met practische voorbeel
den dat men Norge-salpeter niet kan
bewaren.
Ook kwam spr. op tegen het beweerde
door ondeskimdigen, belanghebbende te
genstanders en concurrenten als of men
groote kans liep op huidontsteking bij het
uitstrooien.
Spr. zegt: niemand late zich dan ook
meer beïnvloeden door praatjes, doch neme
zelf proef. I
In Denemarken met zijn hoogstaanden
landbouw wordt meer dan tweemaal zoo
veel Norge-salpeter als chili-salpeter ge
bruikt.
Norge-salpeter is per procent stikstof
evenveel waard als b.v. chili-salpeter en
heeft door zijn balkverbinding en verpak
king voordeden boven andere, laat zich
bewaren en 'levert geen bezwaar van uit
strooien. Spr. eindigt met den raad: koopt
niet uit sleur, maar na keuze, koopt geen
stikstofmeststoffen alvorens te hebben
overwogen of Norge-salpeter niet het meest
aangewezen is. Deze Lezing werd verdui
delijkt met lichtbeelden, de lantaarn werd
bediend door dhr. L. WiiHeboer. Dhr. v.
d. Plassche, Rijkstuinbouwconsuien twas
mede tegenwoordig. De Landbouw vereeni
ging en de Veilingsvereeeiging K. B. O.
mede uitgenoodigd waren maar matig ver
tegenwoordigd. Wel jammer, want de spr.
wist op uitnemende wijze zijn gehoor aan
zich te boeien.
Als notabelen voor de Ned. Herv.
Kerk alhier, werden herkozen de heeren:
M. Glas en Th. Baas, met resp. 62 en
61 stemmen. Opgekomen waren 76 stem
gerechtigde leden.
Alhier is een verpakkingscursus ge
opend met aanvankelijk 13 leerlingen. Het
doel is te leeren verpakken voor export
en handel en te sorteer en. Als onderwij
zer treedt op dhr. W. Glas alhier. Het
vei'lingsgebouw is vrijwillig hiertoe afge
staan.
's Gravenpolder. Vrijdagmorgen verga
derde de Raad dezer gemeente, waar alle
lieden aanwezig waren. De gemeemtebe-
grootiing werd in behandeling genomen. De
heer Joziasse wensch Ie hiero ver eenige
beschouwingen te geven. De voorz. ver
zoekt hem bij de begrootiing le blijven en
verleende hem daarna het woord. Dhr. Jo
ziasse zeide, dat de begrooting wel wat
laat is ingediend. Verder begon hij te zeg
gen, dat het D. Bestuur niet is samen
gesteld zooals uit de verkiezingen zou kun
nen worden afgeleid. Dhr. Joziasse zegt
dat deze gemeente pverwegend Protestant
is en dat het Rechtsche element is gene
geerd. Dhr. Vermue zeide, dat het oud
nieuws is en meende,dat dhr. Joziasse bij
zijn algemeene beschouwing moest blijven
bij de begrooting. Dhr. Joziasse vermeent
dat de Chr. His tori schen al heel erg
worden achtergezet. Hij betreurt het dat
deze geen afzonderlijke kiesvereeniging
hebben. Hij zou daar gaarne mee samen
werken. Dhr. Schouten zeide: Ja, zoolang
zij deden als gij wilt. Dhr. Joziasse sprak
verder over de geldleeningen en vroeg of
die niet konden worden omgezet tegen een
van lager rente. Hij wees op gebrek aan
bouwterrein en gaf wenken om bij gelegen
heid de hand te leggen op voor bouwter
rein geschikten grond. De Rijks Inkom
stenbelasting vond hij te sterk progressief.
Dhr. Schouten zegt: De personeeie belas
ting spreekt dhr. Joziasse niet over.
Dhr. Joziasse wenschte het onderzoek
naar de begrooting te doen door een com
missie, waarvoor de andere heeren niet
veel voelen. Dhr. Verhulst vindt het ook
beter, dat de begrooting post voor post in
den raad wordt besproken.
De begrooting 1926 werd daarna voor-
loopig vastgesteld in ontvangsten en uit
gaven op f 30.527,59V2 met een post van
onvoorziene uitgaven ad f713,98.
Voor openbaar vervolgonderwijs werd
een bedrag van f40,op de begrooting
gebracht. De pensioentoesliag van de Wed.
Kribbe werd verhoogd met f en
gebracht op f 100,
Dhr. Verhuist wil de welpu' aan het
IKerkedreefje dempen, welk voorstel werd
aangenomen. De begrooting van het Burg.
'Armbestuur werd aangehouden tol de vol
gende vergadering. Als lid van het Burg.
Armbestuur werd herkozen dhr. Johs. de
Koster met 4 stemmen tegen 1 op dhr.
A. Bakker en 2 blanco. De legger van
wegen en voetpa'en, werd oorloo ig ast-
gesteld, waarna de vergadering in besloten
zitting overging.
De inzameling voor het Hu deblijk
aan het Koninklijk echtpaar heef: opge
bracht f56,15. (Belangeloos).
Heinkenszand. Tot secretaris-ontvan
ger bij de Ned. Herv. Gemeente alhier is
met ingang van 1 Januari 1926 benoemd
in die plaats van den heer A. W. Wisse
den heer Luwema. Voor deze betrekking
hadden zich 3 sollicitanten aangemeld.
Nationaal Comité van Actie tot wijziging
van het verdrag met België.
Afdeeling Zeeland.
Donderdag werd te Goes eene verga
dering gehouden tot stichting van de af
deeling Zeeland, van het Nationaal Co
mité van Actie tot wijziging van het Ver-
Idrag met België, onder leiding van den
heer C. Boudewijnse, voorzitter der Ka
mer van Koophandel en Fabrieken te Mid
delburg, als voorzitter van het voorloo-
piig comité. Door hem werd eene korte
uiteenzetting gegeven van de verschillende
bezwaren die zoowel uit plaatselijk als
uit Nationaal oogpunt tegen het Verdrag
bestaan, welke bezwaren wij bij onze le
zers bekend mogen veronder sL Men
Vervolgens kwam in behandeling de in
de op 30 October 1.1. in de algemeene
vergadering te Utrecht gehouden vergade
ring vastgestelde beginselverklar.ng, welke
in de pers is gepubliceerd, waarmede alle
aanwezigen zich vereenigden.
De afdeeling Zeeland werd alsnu ge
constitueerd verklaard. Bij acclamatie
werd het voorloopig bestuur, beslaande uat
de heeren C. Boudewijnse, voorzitter; M.
J. Harte, secretaris der Kamer van Koop
handel en Fabrieken te Ter Neuzen, sec
retaris; Mr. J. H. M. Stieger te Goes,
J. J. Wallien te Breskens en H. C. Wes-
seling te Vlissingen, defenilief benoemd.
Voor dit oogenblik zijn nog tot het
Comité toegetreden de heeren D. J. Dees
te Ter Neuzen, J. H. Deibei te Middel
burg, Ph. van Dixhoorn te Axel, P. Eras
mus te Oostburg, Mr. A. J. F. Fokker
van Crayesteim van Rengerskerke te Zie-
fikzee, C. Hartog te Ierseke, J. Hui-
zinga te Ter Neuzen, C. de Jonge Czn.
te Ierseke, W. Kakebeeke te Goes, M.
Laernoes te Vlissingen, Mr. H. F. Lants-
heer te Middelburg, F. B. G. de Meijer
te Ter Neuzen, I. van Melle te Breskens,
P. A- Rammeloo te Philippine, D. Schee-
Ie Az. te Ter Neuzen, Mr. Jan Smit te
Vlissingen, A. C. van der Vliet te Zie-
rikzee en A. D. F. van der Wart te Goes.
\Zij die het nationaal doel dat dit
comité nastreeft willen steunen, kunnen
zich voor toetreding tot de afdeeling Zee
land bij bovengenoemde heeren aanmel
den. Teneinde het Nederlandsche volk
zoo volledig mogelijk op de hoogte te
steMen van den inhoud en de bezwaren
tegen het Verdrag zal eene brochure wor
den uitgegeven, terwijl ook vermoedelijk
nog in plaatsen waar dit gewenscht mocht
b'lijken door sprekers in openbare verga
deringen dit onderwerp zal' worden toe
gelicht.
KUNST EN WETENSCHAP.
De muiuiub tui.i, Am:,n.
De Engelsche bladen hebben een Reuter-
bericht uit Kairo, van Donderdag. DaariD
doen de doktoïen Derry en Saleh Hamdi
verslag van de ontwiudseling van Toet
ank Amen's mummie. Zij verklaren dat
de mummie vastgelijmd zal aan den bodem
van de gouden kist, door een opgediocgde,
pekachtige stof, die als plenging was ge
bruikt. Het masker dat tot aan het
ovengedee'te van de borst reikte zat ook
vast, zoowel aan de kist als aan de
mummie. De verwijdering vaü de mummie
uit de kist was dus onmogelijk.
Door een soort vanj verkolingsproces
waren de windsels vergaan, zoodat de
huid en het spierweefsel onmiddellijk
onder de huid uiterst uitgemergeld en
makkelijk breekbaar waren geworden.
Hierdoor waren bepaalde gewrichten bloot
gekomen waardoor het mogelijk was, dén
leeftijd van den Koüing met vrij groote
nauwkeurigheid te schatten op ongeveer
18 jaar. De Koning was blijkbaar tenger
'an bouw geweest. De veronderstelling
dat de beelden van den Koning en zijn
natootsingen, inderdaad portretten waren,
fond bevestiging in het gelaat dat thans
bloot ligt.
De voorwerpen, die op den doode zijn
aangetroffen, kunnen in drie klassen
worden verdeeld n.l. amuletachtige voor
werpen, koningsatfributen en persoonlijke
voorwerpenhet is thans ook mogelijk
geworden, de regalia te determineeren.
De fijne smaak, die spreekt uit den
juweliersarbeid, doet voor niets onder dat
ooit vroeger bekend was geworden.
De belangrijkste voorwerpen, die op het
lijk werden aangetroffen, zijn op hei
hoofd de koninklijke dixdeem met de ver
sierselen van den gier en de slaüg om
den hals amuletten en afbeeldingen van
goden, op de borst verscheiden borstp'aten,
waaronder 16 lagen van amuletten, waar
onder er zijn, die uit vele honderden af
zonderlijke deelen bestaan, die van inge
wikkeld, geïncrusteerd cloisonnéwerk -jjn
vervaardigd. Aan de armen zijn er elf
prachtige armbandeu. Naast de handen
agen dertien massieve vingerringen van
verschillend materiaal. Om het middel
zitten twee gordels, waaraan twee prach
tige dolken hEgen. Tusechen de oeenen
lag het voorschoot des Konings, vervaar
digd van ingelegd goudwerk. Aan de
voeten zaten de gouden begrafenissandalen,
terwijl iedere teen in een gouden teen
etui gestoken zat.
Tot dusver is geen spoor van eenig
handschrift gevonden. Het gouden masker,
dat hoofd en schouders bedekte, is een
voorbeeld van prachtige kunst.
GEMENGD NIEUWS.
Een ongewenschte gast.
Dezer dagen kwam in een hotel te
Harlingen een keurig gekleed heer, die
zeide voor zaken daar te moeten zijn en
daarom eenige dagen ia bet hotel te willen
'ogeereu. De man gaf op v. Houweningen
te h?eten en koopman te Haarlem tezijo.
4 ij liet zich goed bedienen en ging ge
regeld uit. Op den vierden dag kwam men
tot de ontdekking, dat die gast een ver
keerden naam bad opgegeven en in er
kelijkheid André Hendrik Wennike heette.
De politie werd er in gemoeid, en toen
bleek, dat de man een goede bekende der
justitie was en gesignaleerd stond in het
politieblad. Na verhoord te zijn werd hij
op transport naar Den Haag gesteld, waar
hij zich wegens verduistering zal hebben
te verantwoorden. (Tel.)
In een wortel gestikt.
Zaterdagmiddag liep bet 5-jarige zoon
tje van den spoor wachter M. te Eind
hoven op straat een wortel te eten. Een
bond schoot voorbij, Waardoor het kind
schrok, met het gevolg, dat het een sfcu/k
wortel in de luchtpijp kreeg. Aanvankelijk
had het jongetje er geen last van, maar
na enkele uren klaagde het over pijn in
de ingewanden. Het ventje werd naar het
ziekenhuis overgebracht. Operatief ingrij
pen mocht echter niet meer baten: het
kind is spoedig overleden.
Een vrouw verkocht.
Te Terborg heeft dezer dagen zekere
P. zijn 24-jarige vrouw voor f 40,over
gedaan aan den 76-jangen scharenslijper
B. te Gendringen. Er werd een soort
koopacte in duplo van opgemaakt. Na
vijf dagen keerde de vrouw echter bij P.
terug, waarop B. zijn gei cl terug verlangde.
De politie heeft de beiderzijds geteekende
koopacten in handen gekregen.
Kindje verbrand.
Toen mevrouw Van B„ wonende aan
het St. Josefsplein te Zwolle even een
boodschap deed, is haar kindje van 1 Vz
jaar in aanraking gekomen met de bran
dende kachel. Het kreeg ernstige brand
wonden en is in het Sofiaziekenhuis over
leden.
ALLERLEI.
Het uitllOudiugaYeriaogciï van wilde
dieren.
Hoewel in verschillende boeken veel
vermeld word over snelheid en uithoudings
vermogen van wilde dieren, zijn exacte
metingen in de natour over dit onderwerp
teldzaam. Een belangwekkend geval hier
van vermeldt Roy Chapman Andrews, de
leider van de derde Aziatische expeditie
van het eAmerican Museum of Natnia
History* te New-York.
In de Aziatische steppen leeft in kudden
de dschiggetai, een wilde ezel, die eenigs-
zins aan een paard doet denken. Andrews
bestudeerde de levenswijze vin deze dieren
in de Gobi W lestijn, waar zjj maanden
lang zonder water zijn en als voedsel
alleen kruiden hebben, die door zon en
wind uitgedroogd zjjn. Op een Julimorgen
doorkruiste Andrews in zijn expeditie.auto
de woestjjn en merkte toen een enkelen
dschiggetai op, die by het naderen van
de auto dadelijk in galop wegdraafde.
Tevergeefs trachtte het dier naar de
bergachtige gedeelten te ontsnappen. Ten
slotte reed de auto 10 M. achter 't dier
aan, en kon gednrende eenige minuten
dien afstand bewaren. De snelheidsmeter
wees toen rnim 65 K.M. per uur aan.
Eenigen tijd later nereikte de dschig
getai een terrein, dat met steegen bezaaid
was. Hierdoor moest de auto minder snel
gaan, doch kon het dier nog bijhouden.
Toen ontwikkelde de dschiggetai over een
afstand van 25 K.M. een snelheid van
50 K.M. per uur. Toen deed zich .ver
moeidheid gelden en daalde de snelheid
tot 35 K.M. per uur. Eindelijk gelukte
het het dier een oud lavaveld te bereiken,
waar het uitgeput van vermoeidheid
neerviel.
Andrews liet het dier drinken en uit
rusten. Toen het beest volkomen tot rast
gekomen was liep het in korten draf weg.
De bron der eeuwige jeugd.
De ontdekker van de bron der eeuwige
jeugd is, natuurlijk, een Amerikaan. Het
is dr. John Harvey Kellog, geneesheer-
directeur van een sanatorium to Battle
Greek. Hij vertoeft thans to Parijs en
heeft daar zijn geniale uitvinding uiteen
gezet aan een redacteur van de Parijsche
editie van de „Chicago Tribune".
Een metn&chenleven beweerde hij
kan best 2 eeuwen voortduren als men er
maar van is doordrongen, dat de mensch
behoort tot de hoogstaande diersoort.
Daarom moet hij leven, zooals de natuur
het hem heeft voorgeschreven. Een dier
eerste voorschriften is het vegetarisme.
Volgens dr. Kellogg waren Socrates, Sen®
ca, Plutarchus en Phythagoras allen vege
tariërs en wanneer het menschdom er maar
toe kon overgaan, om elk dierlijk voedsel
strikt uit te bannen, dan zou het mensche-
lijk geslacht, nu m verval, wel tot in het
oneindige kunnen leven. Slechts enkele
eenvoudige leefregels - maar dan streng
toegepast zouden daartoe voldoende
zijn. En om een denkbeeld van die leefre
gels te geven, noemde de geloerde Yankee
zijn eigen leefregel op: vegetarisme, be
weging in de open lueht en zonneschijn.
In geen 20 jaar, vertelde hij, heb ik ta
bak, sterken drank, thee, koffie, vlcesch of
peper gebruikt. Een tiende deel van het
vleesch. dat de mensch eet, verteert niet,
blijft in zijn lichaam en maakt hem oud.
Voor mijn ontbijt gebruik ik geregeld een
stuk brood, een 6-tal versche vijgen, 2 pe
ren en een handvol noten. Mijn middag
maal bestaat uit spinazie, voor de ijzerhou
dende bestanddee'en, aardappelen, omdat
zij alkalizouten bevatten, erwtensoep (zon
der kluif natuurlijk!), tomalen, brood en
een peer.
Zonlicht is een voorname factor in het
men.schenleven, waarop niet genoeg de
aandacht kan gevestigd worden. Niet al
leen moet het lichaam zooveel mogelijk
door de zon bestraald worden, maar men
moet ook zijn eten in de zon leggen. Zon
licht is voedsel op zichzelf.
In Amerika loopt dr. Kellogg altijd in
witte kleederen, teneinde het zonlicht des
te beter gelegenheid te geven om tot zijn
huid door te dringen. In Europa en hij
is hier nu al voor de zevende maal
doet hij het niet, omdat het hier te veel
opzien zou baren en hij vermijden wil dat
men hem voor een zonderling zal houden.
Als kind vertelde hij verder was
hij teringlijder en hij was nog geen 20
jaar toen hij ontdekte, dat zijn linkeroog
geheel was verdwenen. Toen hij zijn medi
sche studiën aan de Universiteit van Mi
chigan en in het BeUevue-hospitaal te
New-York had voltooid, begon hij een
bijzondere geneeswijze toe te passen op
zichzelf en nog 12 patiënten. Hoe het
met dat dozijn is afgeloopem, vertelde hij
niet, maar zelf is hij nu 71 jaar, wat nog
ver van de 200 is, maar de journalist ver
zekert dat hij er uitziet als een ldoeke
man, met een glimlachend gelaat, dus
wie weet, misschien haalt dr. Kellogg
de 200 wel en kan, wie zijn leefregel
volgt, er nog getuige van zijn.
De strijd tusschen auto en trein.
Een Amerikaansch blad wijdt een Be
schouwing van den strijd tusschen het
