JV. 112
Maandag 21 September 1925.
1120 Jaargang.
33 FEUILLETON
„K"
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
fiOESC
Uitgave NtJaml. Vara. „Goesche GouranU*
en Kleeuweii8 Ross' Drukkere- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENT1EN
van 15 regels -f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
FamiLeBericbten 110 regels 12.40.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
ZIJ, die zich met ingang van 1 October
1925, op ons blad wenschen te abonnee-
ren, ontvangen de tot dien datum ver
schijnende nummers KOSTELOOS.
BUITENLAND.
Het arbe'dersparadijs in Rusland.
Nu cI'C vakbeweging in Engeland en in
andere landen, niet het minst in ons land,
neiging hebben zich naar links te oriën-
teercn, is het goed eens melding te maken
van cenige belangwekkende publicaties van
het Internationaal Arbeidsbureau te Ge-
nève, welke wij aantroffen in de N.R.Crt.
Deze publicaties zijn gegrond op me-
dedeeimgen van oeconomische en vak-
bewegingsorganen in Sowjet Rusland en
er blijkt ten duidelijkste uit, dat het daar
voor de arbeiders lang geen paradijs is.
Integendeel!
Een van de stukken behandelt het vraag
stuk der werklooshe'd en daaruit blijkt
ai dadelijk, dat deze plaag, welke in
1922 in Sowjet-Rusland opdook, nog
steeds aan het toenemen is. Als oorzaak
wordt o.a. genoemd dat de genationali
seerde nijverheid op dit oogenblik niet
meer werk kan verschaffen "dan aan 60
pet. van het aantal' werklieden dat in 1914
bij de nijverheid werk had.
De toestand wordt verergerd door het
voorkomen onder de wcrkloozen van een
aantal' lieden, die van werkloosheid hun
beroep maken. „Zij hebben alle geschikt
heid of lust rfcot werken verloren en leven
uitsluitend van de vakvereenigingen". Het
aantal van deze professioneele werkloozen
is te St. Petersburg (50 pet.) en Moskou
gestadig gestegen. Toen uit Cherson hon
derd werk! eden gevraagd werden door tus-
schcnkomst van de Vereeniging van Me
taalbewerkers bleken slechts drie man be
reid om Moskou te verlaten.
Het gemiddelde van heit loon bedraagt
6575 pet. van dat van vóór den oorlog.
Invoering van stukwerk vermeerderde wel
de persoonlijke praestaties, maar had in
veie gevallen „geen udwcrkmg op hef
loon", aangezien het tarief voor stukwerk
in de fabrieken onder staatsbeheer
verlaagd werd.
Een andere publicatie, afkomstig van
Andrejef, voorzitter van de Vereeniging
van Spoorwegbeambten in Sowjet-Rus
land en secretaris van den Centralen Vak-
vereenigingsraad, werpt een interessant
licht op den aftrek, die op het loon der
werklieden wordt toegepast. Zij worden
door de beambten van hun vakvereenigin
gen (die in werkelijkheid slechts de uit
voerders van den wil van de politieke Sow-
jet-Ieiders blijken) gedwongen lid te zijn:
van het Verbond voor de Bevordering van
een Luchtvloot; van het Verbond voor de
ontwikkeling van de Chemische Oorlog
voering; van het Verbond voor (Je Inter
nationale Ondersteuning van Roode Par
tijen, allemaal Sowjet-insteilingen. Deze
„vrijwillige" contributies verslinden soms
10 tot 12 pet. van de loonen der arbeiders.
De fabrieksra den (waarvan het rapport
der Enge'lsche vakvereenigingsleidcrs met
zooveel instemming gewaagd heeft) wor
den in het rapport van den Centralen Vak-
vereenigingsraad „creaturen van de fa-
brieksleiding" genoemd. Het Zesde Vak-
vereenigingscongres van verleden jaar heeft
besloten, zulke „vrijwillige" bijdragen te
verbieden en de Centrale Raad eischt, dat
dit verbod nu van kracht zal worden.
In de periode van het onverwalerde com
munisme (1918 1921) was de geheele
nijverheid genationaliseerd en konden de
vakvereenigingen niets anders doen dan
de staatsreglementen helpen naleven, aan
gezien de staat werkgever was. Ofschoon
de „nieuwe economische poftiiiek", de Nep,
hierin verandering bracht, maakte zij geen
einde aan de afhankelijkheid van de vak-
vereenigings'leiders van den staat. Deze
leiders hebben alle aanraking met het
gros van de werklieden verloren en be
palen zich nu tot het uitvoeren van de
bevelen van communistische organisaties.
Op alle vergaderingen is in den laatstem
tijd beweerd, dat verduisteringen, malver
saties, onwettige voorschotten enz. „on
rustbarend veel voorkomen" bij de vakver
eenigingen, en de Centrale Raad beves
tigt dit.
Aldus ziet het er uit in het roode ar
beidersparadijs.
De knuppel in 't hoenderhok.
Over Mosoel zal de tegenwoordige zit-
tnig van den Volkenbondsraad geen be
slissing nemen. Eerst zal door het Inter
nationale Hof van Justitie uitgemaakt
moeten worden, of de Raad dienaangaande
bij algemeenc stemmen of bij meerderheid
van stemmen heeft te beslissen.
De zaak heeft echter een ernstige wen
ding aangenomen, daar Turkije bij voor
baat geweigerd heeft zich neer te leggen
bij een eventueele ongunstige uitspraak
door den Volkenbondsraad, waarop ook
Engeland zijn vroegere belofte ooi die
uitspraak te eerbiedigen heeft ingetrokken.
We zien dus hier het fraaie schouw
spel, dat twee leden van den Volkenbond
bij voorbaat weigeren een uitspraak van
den Volkenbondsraad te eerb'edigen.
Dit klinkt niet erg bemoedigend voor de
internationale toekomst-politiek.
De Raad van den Volkenbond heeft
aan Polen het recht toegekend, in een
deel van Damtzig zijn postdienst in te
richten.
De Volkenbondsvergadering.
Het Nederiandsche voorstel in zake de
ontwapeningscommissie is na een zeer ge
mengde ontvangst m de Volkenbondsver
gadering, met andere voorstellen verwezen
naar een sub-commissie, die een ontwerp
besluit zal opstellen.
Schipbreuk.
Het Japansche stoomschip Tomashima
Maru, met een bemanning van 34 man,
is bij de Pescadores gezonken. Zes zijn
er verdronken en de rest wordt vermist.
(ZOLEN en
.HAKKEN
omtrent
welker
duurzaam-
lieid zulke
fantastische verhalen de ronde doen.
Slechts zij, die ze dragen, weten, dat
daarin absoluut geen overdrijving schuilt,
maar dat hun levensduur en derhalve ook
de besparing, die ze veroorzaken, wer
kelijk opzienbarend zijn
door
MARY ROBERTS RINEHART.
Uit het Engelsch vertaald door
A. M. ROOSENSTEIN.
Neen, zij was met boos, zei ze. Het
had haar alleen nadenkend gemaakt. Toen
zij uit id e automobiel stapte, wenschte'
zij hem goedennacbt en tot ziens. EI ij
lachte slechts.
„Vertrouw je me niet?" zei hij, naar
haar overbuigende. Zij sloeg haar don
kere oogen op.
„Dat is het niet. Ik vertrouw mezelf
niet".
Na dat oogenblik kan niets hem we-
derhouden te komen en dat wist ze.
De man wil gevaar en spel; daarom
kiest hij de vrouw als het gevaarlijkste
speelgoed. Een beetje gevaar was er in
hun verhouding gekomen. Hun verhouding
was bizonder pikant geworden.
Hij reed den volgenden dag naar de
boerderij en vernam, dat juffrouw Har-
risson een lange wandeling was gaan doen
en niet gezegd had wanneer ze terug zou
komen. Dat beviel hem. Blijkbaar was ze
bang geworden. Iedere man denkt gaarne
dat hij een soort Don Juan is. Dr. Max
zette zijn das recht en liep in opgewekte
stemming in de richting, welke Carlotta
ingeslagen had. Zijn automobiel liet hij
bij de gewitte schutting staan.
Zij kende haar man natuurlijk. Hij trof
haar aan onder een boom, met gebogen
hoofd, bleek en met al de ken teekenen van
een zwaren geestelijken strijd. Zij stond
verward op toen ze zijn stap hoorde»
ging een paar stappen achteruit de han
den afwerend voor zich houdend.
„Hoe durf je", riep ze. „Hoe durf je
me te volgen? Ik moet een poos alleen
zijn. Ik heb tijd noodig om iets te over
denken."
Hij wist dat het tooneelspel was, doch
hij mocht het wel: en omdat hij m be
kwaamheid niet voor haar onder deed,
streek hij een lucifer tegen een boomstam
aan en stak een sigaret aan alvorens te
antwoorden.
„Daar was ik al bang voor", zei hij,
meespellende. „Je vat het veel te zwaar
op. Ik ben werkelijk geen sdburk Car
lotta."
Het was de eerste keer, dat hij haar
naam gebruikte.
„Ga zitten en laten we er eens over
praten".
Zij ging op veiliigen afstand zitten en
over de kleine ruimte, welke hen scheidde,
zag zij naar hem met de sombere oogen,
die haar groot bezit waren.
,,'t Is voor jou gemakkelijk genoeg om
kalm te zijn", zei ze, „omdat het voor
jou maar een spelletje is". Ik weet het en
ik heb het altijd geweten. Ik kan goed
luisteren en ben niet onaantrekkelijk.
Maar wat voor jou spel is, is dat nog
niet noodzakelijk voor mij. Ik ga hier
vandaan.
Voor het eerst geloofde hij, dat ze
PROVINCIE-NIEUWS.
in de richting Roosendaal post wordt ver
bonden en dat op een overgebrachte klacht
over de verzending van pakketten uit
Vlissingen naar Engeland Is gemeld, dat
die paketten voor douane-onderzoek eerst
naar Roosendaal moeten, maar dat ge
tracht zal worden hierin verandering te
brengen.
Ten slotte deelde de voorzitter nog
mede, dat dit jaar verkiezingen voor de
Kamer moeten plaats hebben en twee
maanden van te voren kennis daarvan
moet worden gegeven aan Burg. en Weth.
van Middelburg. Spr. stelt daarom voor
de candidaatsteiling le bepalen op Woens
dag 18 November. Aldus werd besloten.
I n
genomen s
t u k k t
Kamer van Koophandel voor de
Zeeuwsche Eilanden te Middelburg.
Vrijdagavond vergaderde de Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor de Zeeuw
sche Eilanden in het Stadhuis te Middel
burg, onder voorzitterschap van den heer
C. Boudewijnse, met wien 17 leden aan
wezig waren. Afwezig waren de Leeren
Kielstra, Klijberg, 'van Raalte en M.
Laernoes met kennisgeving en Bosman
zonder.
De heer van Raalte had geschreven
nog steeds weer bedlegerig te zijn en
sprak de voorzitter de beste wenschen
voor het herstel van den heer van Raalte
uit.
De heer M. Laernoes, die gedurende
geruimen tijd ongesteld is geweest, had
gemeld te hepen vanaf volgende week de
bureau-vergaderingen weer te kunnen bij
wonen. Onder instemming van de verga
dering sprak de voorzitter hierover zijn
blijdschap uit.
Na voorlezing der notulen van de vo
rige vergadering werd door den voor
zitter dank gebracht aan den secretaris
voor zijn uitvoerig verslag, waarbij de heer
Enzlin zich aansloot om tevens voor te
stellen deze notulen, waarin de uitvoerige
besprekingen met twee hoofdambtenaren
der P. T. T. voorkomen, te doen ver
menigvuldigen voor de leden. Dit laatste
werd toegezegd.
Bij de mededeelingen was er een dat het
bureau besloten heeft geen termen aan
wezig te vmden om de Kamer voor te
stellen geld voor de Olympiade toe te
kennen.
Verder dat naar aanleiding van een
schrijven van het bureau met ingang van
den zomerdienst ook met den laatsten trein
Onder de ingekomen stukken was een
adres van de Kamer van Koophandel te
Heerlen tegen de oprichting van mijn win
kels door de Staatsmijnen.
Het bureau had voorgesteld dit adres
voor kennisgeving aan te nemen.
Na eemge discussie wordt met 16 te
gen 1 stem, dae van den voorzitter, beslo
ten adhaesie aan het adres te betuigen.
Bij het toegezonden afschrift van een
beschikking van den kantonrechter te
Dordrecht, inzake inschrijving van een
landbouw vereeniging in liet handelsregis
ter, vraagt de heer Enzlin of de be
slissing toch geen aanleiding zal zijn om
Landbouwvereenigingen m te schrijven,
die z. i. alleen als tusscbenpersoon fun-
gceren en geen winst maken. De secre
taris zegt dat dit reeds geschiedt.
De voorzitter is ook van meening, dat
die vereenigimgen moeten worden inge
schreven. Meent zulk een vereeniging van
niet, dan moet zij een beslissing van den
kantonrechter le Middelburg uitlokken.
Het bureau had voorgesteld ook het
adres inzake de Handelsstatistiek van de
Kamer van Koophandel te Rotterdam
voor kennisgeving aan te nemen.
De heer Jeronimus zegt dat het stati-
stiekrecht 4 millioen opbrengt en als de
statistiek noodig is, dan moest men ook
zorgen dat zij goed is. Nu is het betalen
van hel recht voor veile zaken funest.
Srp. zou willen dat het bureau de zaken
nog eens onderzocht.
De voorzitter zegt dat het moeilijk zal
zijn Rotterdam in haar uitvoerig onder
zoek te volgen. Er wordt trouwens geen
adhaesie gevraagd en men kan volstaan
met Rotterdam dankbaar te zijn voor haar
arbeid.
De heer Jeronimus zou willen overwe
gen of verlaging van het statistiekrecht
niet gewen sekt is.
De voorzitter zegt, dat men dan een
commissie ad hoe zou kunnen benoemen.
Aan een adres van de Kamer te Nij
megen inzake het ontworpen Duitsch ta
rief voor invoerrechten- voor fruit er
groenten heeft het bureau reeds spoeds
halve adhaesie betuigd, maar intusschen
is het tarief reeds tot stand gekomen.
Aan het adres van den Bond van Be
drijfs-autohouders in Nederland, inzake
het niet afgeven van triptieken voor vracht
bet meende. Wel, het kind was bleek. Hij
wilde haar geen Heed doen. Als ze
schreide schreiende vrouwen konden
altijd met hem doen wat ze wilden.
„Je opleiding opgeven?"
„Wat kan ik anders doen? Zóó kun
nen we niet voortgaan Dr. Max." Toen
schreide zij werkelijke tranen; en hij
boog zich over haar en nam haar in zijn
armen.
„Doe dat niet", zei hij. „Toe, doe dat
niet. Ik krijg het gevoel van een schurk te
zijn als je dat doet en ik heb slechts een
klein beetje geluk genomen, dat is alles.
Ik zweer, dat het alles is.
Ze richtte haar hoofd van zijn schou
der op.
„Bedoel je, dat je met mij gelukkig
bent?"
„Heel, heel gelukkig", zei Dr. Max,
terwijl hij haar weer op de lappen kuste.
Het eemge element, dat Carlotta uit
haar berekening had weggelaten was zij
zelf. Zij had den man gekend en de si
tuatie op haar juiste waarde geschat.
Maar aan een invloedrijke factor had ze
niet gedacht de factor welke in elke
relatie tusschen een man en een vrouw
beslissende waarde heeft de vrouw.
In haar berekenende eerzucht was een
nieuw en gevaarlijk element gekomen. Zij,
die evenals K. in zijn kleine kamer in de
Straat, de liefde had ter zijde gezet,
ontdekte dat deze zich niet liet ter zijde
zetten. Tegen het einde van haar korte
vacantie was Carlotta Harrisson hevig
verliefd op den jongsten Wilson,
Zij gingen voort bijeen te komen, niet
zoo dikwijls als tevoren, doch eens per
auto s wordt besloten adhaesie te betuigen.
De overige ingekomen stukken werden
overeenkomstig de voorstellen van het
bureau voor kennisgeving aangenomen.
Kamer van Koophandel
te Londen.
Aangenomen werd het voorstel tot aan
sluiting als lid bij de Kamer le Londen
nadat aan den heer Jeronimus op diens
vraag gezegd was, dat de ingeschrevene:
bij het Handelsregister geen recht verkrij
gen door die aansluiting, maar dat via
het bui eau en bui tenland schc kamers reeds
meermalen inlichtingen voor ingeschreve
nen zijn ingewonnen.
Dhr. Jeronimus wenschte geacht te wor
den tegen het voorstel te hebben gestemd
Afschaffing P a s v i s a.
Aangenomen werd het voorstel om ad
haesie te betuigen aan de adressen van
de Kamers te Hengelo en te Heerlen,
inzake het afschaffen van de pasvisa
voor Duitschland.
Begrooting 1926.
Bij de behandeling van de begrooting
voor 1926, nam de heer Jeronimus het
woord en wilde zich op het standpunt
plaatsen dat de Kamers nuttig zijn voor
handel en nijverheid, doch nog zoo juist
op weg naar de vergadering, werd door
een ingeschrevene gevraagd wat hebben
wij toch eigenlijk aan die kamer. Mei
wijst er op dat sommige/kamers over veel
geld beschikken en dat fjjl tot verkwisting
'leidt, waarvan echter mer geen sprake
is. Er is m de Kamer reeds meer ge
sproken over de wenschelijkhcid dat do
jaarlijksche bijdragen verlaagd worden en
spr. komt dan ook tot het voorstel op
de begrooting een uitgaafpost uit te trek
ken, luidende: restitutie aan ingeschreve
nen in het Elandelsregister. Men moet dan
afwachten of de minister het goedkeurt.
Spr. ziet niet in waarom de bijdrage in
het geheele land hetzelfde moet zijn.
De heer Enzlin zegt dat men reeds
meermalen zonder succes op verlaging
heeft aangedrongen, hij wil nu een daad
verrichten, maar lezen, een eventueel re
stitutie enz.
De heer Oosterbaan meent dat de mi
nister geen bezwaar zal hebben tegen een
memoriepost en men een bedrag moet
noemen als men werkelijk een daad wil.
De heer Kllok vraagt wat beslist is op
het verzoek van de kamer om 20 pet.
verlaging der bijdragen.
De voorzitter zegt dat er nog geen
antwoord is, het is bij den minister nog
in onderzoek.
De heer Stofkoper zegt dat de kwestie
in de vereeniging van Kamers is besproken
maar zonder succes.
De heer Massec wil 20 pet. restitutie
vaststellen, dat is juist zoowat de f2000,
die nu uitgetrokken zijn als vermoedelijk
goed saldo.
De heer Jeronimus meent o.a. nog dat
men persoonlijk moet gaa|n naar den nieu
wen minister om de zaak te bepleiten.
week. De samenkomsten waren nu vol
gevaren en waar ze nu voor het meisje
in waarde verloren, trokken ze de man
des te sterker aan. De zaak was verkeerd
geloopen. Zij had lief, en hij niet. Het
was nu zijn spel en niet het hare.
Alle vrouwen zijn intuïtief en verlief
de vrouwen in gevaarlijke mate. Evengoed
als ze wist, dat zijn passie voor haar geen
liefde was, werd zij zich bewust, dat er
in zijn hart iets over Sidney Page ont
sproot, dat het ware meer nabijkwam.
Elet vermoeden werd zekerheid na een
gesprek, dat zij aan een souper in een
'landelijke herberg hadden op den dag na
Christine's trouwen.
„Hoe was de trouwpartij? Vervelend?'
vroeg ze.
„Roerend! Ik zie er altijd iets roerends
in, als een man zich voor zijn geheele
leven aan een vrouw verbindt. Het is
het is zoo roekeloos.
Haar oogen werden smaller. „Dat is
nu juist niet de Wet en de Profeten,
wel?"
Het is de waarheid. Stel je voor uit
de geheele wereld één vrouw te kiezen en
je geheele verdere leven met haar door te
brengen. Ofschoon
Zijn oogen zagen over Carlotta heen
in de verte.
„Sidney Page was een van de bruids
meisjes", zei hij toepasselijk. „Zij was
mooier dan de bruid.
„Mooi, maar dom" .zeide Carlotta. „Ik
houd van haar. Ik heb werkelijk getracht
baar iets te leeren, maar zie je
Zij haalde haar schouders op.
Dr. Max won in wijsheid. Indien er
een flikkering in zijn oogen was, verborg
hij ze wijselijk. Doch toen hij weer in de
automobiel was, legde hij zijn wang tegen
de hare.
„Jij kleine kat! Je bent jaloersch",
zei hij verheugd.
Doch, ofschoon hij glimlachte, lag Sid
ney s beeld hem zeer dicht bij 't hart
in die herfstdagen. En Carlotta wist het.
In het midden van November kwam
Sidney ilit den nachtdienst. De nachtdienst
was voor Carlotta een tijd van betrek
kelijke gemoedsrust geweest. Er waren
geen avonden, waarop Dr. Max Sidney
naar het hospitaal kon terugbrengen in
zijn automobiel.
Sidney s halve dagen thuis waren voor
Carlotta aanleiding tot hevige aanvallen
van jaloezie. Eenmaal, een maand na de
trouwpartij, kon zij zich niet meer be-
heerschen. Zij wendde hoofdpijn voor en
nam de tram tot nabij hel einde van de
Straat. Na de schemering liep zij lang
zaam de Straat af. Christine en Palmer
waren nog niet van de huwelijksreis terug.
De Novemberavond was niet koud en op
het balcon zaten Sidney en Dr. Max.
K. was er ook, doch hem zag ze niet.
Hij zat meer naar achter in de schaduw.
Hij sprak weinig en hield zijn kalme
oogen op Sidney s profiel gevestigd.
Een week later deed zij hetzelfde on
aangename uitstapje, doch met een an
deren uitslag. Sidney was niet te zien,
evenmin als Wilson. Doch Le Moyne
stond op de houten stoep van het kleine
huisje.
(Wordt vervolgd).
