2litnoodiging
F. 0. E. DES HDLUDDEB.
N° 109
Maandag|ll September 1925.
FEUILLETON
„K"
GoesSeptember 1925.
tot bezoek aan onze expositie van 1519 Septemberter gelegen
heid van de heropening onzer Mode-Magazijnen van DAMES-
en HEERENKLEEDING
CENTRAAL KLEEDING MAGAZIJN
112° Jaargang.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOËSC
Ongave ItaoaL Vbtm* jGmesAe Graraof
en Kleeuwens Ross' Drnklters- en Uitgeversbedryf
ADVERTENTIEN
van 15 regels fl,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Familieberichten 110 regels f2,40.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
ZIJ, die zich met ingang van 1 October
1925, op ons blad wenschen te abonnee-
ren, ontvangen de tot dien datum ver
schijnende nummers KOSTELOOS.
BUITENLAND.
De Volkenbonds-vergadering.
Op de Volkenbonds-vergadering te Ge
neve heeft jhr. Loudon, Nederland, een
schitterende rede gehouden.
Ten aanzien van het vredesprotocol
herinnerde jhr. Loudon aan zijn waar
schuwing van verleden jaar, dat teleur
stellingen wellicht niet zouden uitblijven.
De heer Loudon had toen daaraan toege
voegd, dat men zich door teleurstellingen
niet moest laten ontmoedigen. En inder
daad, er is geen reden tot ontmoediging.
Het protocol is niet dood, het slaapt. Het
werk van verleden jaar is niet vergeefsch
geweest. Zooals Painlevé verklaarde, heeft
hot zijn nut gedaan bij de besprekingen
over het veiligheidsverdrag. Het heeft ook
bijgedragen tot de moreele ontwapening.
Jhr. Loudon uitte zijn instemming met het
voorstel van Zweden inzake de verplichte
arbitrage en met de aankondiging, van
Loucheur, dat Frankrijk zal voorstellen
de groote oe:onomische vraagstukken gron
dig in behandeling te nemen.
In een welsprekend slotwoord getuigde
jhr. Loudon van zijn groeiend vertrou
wen in den Volkenbond. Of de sceptici
liet willen erkennen of niet, de Volken
bond i;s iederen dag levender en zijn in
vloed groeit met iederen stap.
Tenslotte stelde jhr. Loudon namens
de Ned. delegatie de volgende motie voor:
De zesde Volkenbonds-vergadering, over
wegende dat het van groote beteekeniis
iis, zonder verwijl de voorbereiding ter
hand te nemen van een algemeen program
ma voor de beperking dar bewapeningen
in al haar omvang, met het oog op de
bijeenroepiing, op het geschikte tijdstip,
van een algemeene internationale confe
rentie, verzoekt den Volkenbondsraad dit
vraagstuk in studie te nemen, voorname
lijk met het doel, tot de schepping van
een speciaal orgaan te komen, dat be
last zal worden met de uitwerking van
het bovenvermelde ontwerp-programma.
Een belangrijke rede hield ook Paul
Boncour, Frankrijk, ter verdediging van
het vredes-protocol van verleden jaar en
zijn uiteenzetting i.z. het verband tusschen
de thans te wachten regionale veiligheids-
verdragen en den Volkenbond.
Vermelden we nog een rede van Hy-
mans (België), die zeide, dat, moge het
protocol niet dadelijk toepasselijk geacht
zijn, zijn beginselen van blijvenden aard
zijn en thans nog een aanzienlijken invloed
uitoefenen. Met name het denkbeeld van
arbitrage heeft vorderingen gemaakt, doch
de arbitrage dient geschoord te worden
door positieve sancties. Bij een beschou
wing wan de gewestelijke verdragen, welke
thans in voorbereiding zijn. stelde Hy-
mans vast, dat zij binnen het algemeene
kader van het protocol vallen, waarvan
35
door
MARY ROBERTS RINEHART.
Uil het Engelsch vertaald door
A. M. ROOSENSTE1N.
Hoogachtend
Zij kende haar beter dan de andere
zusters. Allerlei onvoorziene gevallende-
den zich voor, welke ze niet wist te be
handelen. Ten minste eenmaal per nacht
hoorde zuster Harrisson, aan de trap die
de twee verdiepingen verbond, een zacht
gesis, en als ze er naar toeging zag ze
Sidney's opgewonden gezicht met de muts
scheef op over de trapleuning.
,,'t Spijt me erg je lastig te moeten
vallen zei ze dan, „maar er wil iemand
zijn koortsbad niet hebben of ,,ik heb
hier een vrouw, die haar medicijnen niet
wil innemen, Dan volgden snel eenige
vragen en antwoorden op elkaar. Hoe zeer
Carlotta het meisje boven ook haatte en
vreesde, het kwam nooit bij haar op om
ze haar hulp te weigeren. Misschien zul
len de engelen, die de Groote Afrekening
bijhouden, dit op haar credit boeken.
Sidney zag het eerste sterfgeval kort
na het begin van haar nachtdienst. Het
was de vreeselijkste ondervinding van haar
geheele leven, en toch was het een tame
lijk kalm sterfgeval. Zoo geleidelijk ge
beurde het, dat Sidney, met K.'s klein
horloge in haar hand, niet precies kon
zij den geest bah ouden hebben.
Het door Zweden gedane voorstel tot
het bevorderen van de totstandkoming van
een algemeen arbitrageverdrag, in den zin
van de arbitrage-bepalingen van het vre
desprotocol, is helaas, blijkens uitlatingen
van Chamberlain en de Fransche dele
gatie, in deze kringen vrij koeltjes ontvan
gen. Vele delegaties van kleinere staten
hebben 'echter hun warme instemming er
mede betuigd.
Een dwaze toestand.
Tot welk een dwazen toestand het so
cialistisch regiem leidt leert ons het con
flict van de armvoogden in Westham
(Londen) met het ministerie van volks
gezondheid. De armvoogden daar keeren
59 sh. per week uit aan armlastige gezin
nen, het ministerie wil hen niet meer aan
geld helpen, als zij de bedeeling niet tot
55 sh. verminderen, nog altijd een flink
bedrag voor wekelijkschen onderstand.
Westham was in April door een bank
aan 300.000 p. st. geholpen tegen de be
lofte, dat deze som terugbetaald zou wor
den uit de belastingen die tegen 30 Sep
tember geïnd zouden zijn. De bank wil
nu niet verder helpen, omdat de terugbeta
ling te wenschen laat. Voorts is West
ham 1.540.000 p. st. aan het ministerie
schuldig. Het wenscht nu een .nieuwe som
van 350.000 p. st. van dat ministerie te
leenen en daarvoor stelt de regeering thans
de voorwaarde dat de royale bedeeling
verminderd moeten worden met 4 sh. De
socialisten zijn in den armenraad van
Westham in de meerderheid.
Hillips, de voorzitter van de finan
cieel© commissie, zeide bij de beraad
slaging over de moeilijkheden dat het
hem geen zier kon schelen, of men hem
in de gevangenis zou zetten. De armvoog
den waren vastbesloten, voor het begin
sel te vechten dat de gemeentelijke belas
zeggen, wanneer het plaats greep. Het
licht achter het scherm was zwak. Het
eene oogenblik trilde het laken nauwelijks
merkbaar to nder de worsteling om adem
het volgende was alles stil. Dat was alles.
Doch voor het meisje was het een cata
strophe. Dat het machtige, wonderbaar
lijke leven op zoo n verachtelijke wijze
kon eindigen, dat de lange strijd altijd
moest eindigen met deze capitulatie
het scheen haar, dat zij het niet zou kunnen
verdragen. Bij al haar nieuwe problemen
van het leven kwam ook nog dit van den
dood.
Zij maakte natuurlijk fouten, doch de
goedhartige zusters vergaten ze te rappor
teeren waschkommen die ze liet staan
en onjuistheden in haar zieken ver slagen.
Op een avond spoelde zij haar thermome
ter af in heet water en veroorzaakte zij
den dokter een hevigen schrik door hem
bericht te zenden, dat de temperatuur van
Mc. Guire tot twee en veertig graden was
gestegen. Een anderen avond bet zij een
ijlenden patiënt langs een brandladder uit
de zaal ontsnappen. Toen zij 't geval ont
dekte onderscheidde zij zich door de be
hendigheid, waarmede zij den vluchteling
langs denzelfden weg achterna zette en
zonder hulp teruggebracht.
Voor Christine's trouwpartij ontdeed
de Straat zich van haar eentonig aanzien
en toonde zij zich in bruiloftsdos. In het
begin was men ongeloovig ten aanzien van
j de bizonderheden.
„Een luifel van het huis tot den trot
toirband en een politieagent!" rapporteer-
1 de juffrouw Rosenfelid, die thans geregeld
bij de Lorenzen werkte. „En ook een lui
tingbetalers den last van de ondersteuning
zouden blijven dragen.
De meerderheid wilde van geen voor
waarden voor de leening weten.
Ward, een armvoogd van de minder
heid, merkte op dat er genoeg werklieden
in Westham zijn die niet eens 55 sh. p. week
(f1716 in het jaar!) voor hun gezin ver
dienen, een som die de regeering aan de
bedeelden wil toegekend zien. Naar de
opvatting van de roode armvoogden, moe
ten werklieden die minder dan 59 sh. ver
dienen, zich om ondersteuning aanmel
den, om hun weekloon tot dat bedrag aan
te vullen.
Juffrouw Murray merkte op dat 59 sh.
alleen betaald werd als maximum voor
gezinnen met vijf of meer kinderen.
De Frafnschen in Marokko.
Het zal wel geen verwondering baren,
dat de Fransc'hen, na hun grootscheep-
sche oorlogstoebereidselen, thans in hun
strijd tegen de Rifbewoners zegevierend
voortschrijden. Tal van stammen hebben
om vergiffenis gevraagd en belangrijke
groepen hebben zich aangemeld om zich
te onderwerpen. De tanks hebben een
„schitterende rol" gespeeld bij den aanval
op Astar, waaraan zij ondanks de moei
lijkheden van het terrein hebben deelge
nomen. Aldus meldt het Fransche Havas-
bureau. Uit het onderhoud van den mede
werker der „Matm" met den secretaris
van Abd el Krim, dat wij de vorige week
plaatsten, krijgt men wel den indruk, dat
deze oorlog door Frankrijk gemakkelijk
ware te voorkomen geweest. Te meer waar
de Fransche minister van justitie, hierover
ondervraagd, niet veel meer wist te ant
woorden dan: „Wat komt het er op aan.
We hebben nu geen tijd om te praten".
En terzelfder tijd houdt dan de Fran
sche premier Painlevé te Genève een
schitterende vredes-speech. Hot is hier
alweer: let op mijn woorden, maar niet
op mijn daden!
Het Engelsche
V akvereenigingscongres.
Het Engelsche Vakvereenigingscongres
heeft met groote meerderheid de volgende
motie aangenomen: „In de overtuiging,
dat de overheersching van niet-Britsohe
nationaliteiten door de Engelsche regee
ring een vorm van kapitalistische exploi
tatie beteeken t, welke ten doel beeft goed-
koope grondstoffen te verkrijgen, waar
door de levensstandaard der arbeiders in
Groot-Britannië wordt verlaagd, spreekt
het congres zich uit tegen elk imperialisme
en komt het op voor het zelfbeschikkings
recht voor alle volken van het Britsche
rijk, met inbegrip van het recht pjm
zich van het rijk af te scheiden".
Een vloedgolf.
De kust van Pembrokeshire in Wales
is Zaterdag geteisterd door een water
hoos die zeven minuten aanhield en op
enkele lager gelegen deelen der kust tot
800 meter diep in het binnenland door
drong. De schade is aanzienlijk.
Het waarborg-tractaat.
De uitnoodiging aan Duitschland tot
deelneming aan de conferentie der minis
ters over het waarborg-tractaat zal in
het begin van deze week verzonden worden.
BINNENLAND.
fel bij de kerk, met een rood carpet!"
Rosenfeld was thuis gekomen en haalde
in wat hij aan rust en ontspanning te kort
gekomen was.
„Zoo!" zei hij. „En als 't nu niet
regent? Wat dan?" zijn joodsche vader
sprak in hem.
„En bij de kerk ook een politieagent!"
zei juffrouw Rosenfeld met triomf in
riaar stem.
„Waarom vragen ze de lui als ze hen
niet vertrouwen?" Het spreken over po
litieagenten was geen gelukkige zet ge
weest. Het herinnerde hem aan vele din
gen, welke hij beter deed te vergeten. Hij
stond op en zag zijn vrouw boos aan.
„Jij moet Johnny eens iets voor mij
vertellen", snauwde hij. „Jij moet hem
eens voor mij zeggen, dat, als hij zijn va
der op (straat ziet loopen en hij alleen
in die automobiel zit, ik wil hebben, dat
hij mij oppikt als ik hem roep. Ik loopen
en mijn zoon den grooten meneer uithan
gen in een automobiel! En nog wat". Bij
de deur draaide hij zich woest om. „Jij
vertelt me als hij weer in een herberg komt,
dan zal ik hem de beenen breken".
Om vijf uur zouden ze trouwen. Dit
alles spotte reeds met alle tradities van
de straat, waar men of vroeg trouw
de in de Katholieke kerk of 's avonds
om acht uur in de Presbyteria an sche. Er
zat durf in dat trouwen om vijf uur, dat
voelde de Straat. Men had het vreemde ge
voel dat zoon huwelijk misschien niet ge
heel wettig'was.
Voor de heeren wend het een ernstige
vraag wat ze zouden dragen. Dr. Ed
liet een oude gckleede jas met vest op
Faillissementen in
Nederland.
Volgens mededeeling van het Handels
informatiebureau van Van der Graaf en
Co's Bureaux voor den Handel zijn over
de afgeloopen week, eindigende 10 Sept.
in Nederland uitgesproken 111 faillisse
menten tegen 121 faillissementen in de
zelfde week van het vorige jaar.
Van 1 Januari tot en mei 10 Sept.
1925 2944 faillissementen tegenover 3117
over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar.
De sluiting van de zitting der
State n-G eneraal.
Zaterdagmiddag om 3 uur heeft de
minister van binnenland sche zaken en land
bouw het afgeloopen zittingjaar van de
Staten-Generaal in naam der Koningin
gesloten.
Het N ederland sch-Belgi s ch
verdrag.
Het Utrecbtsche comité van actie tot
wijziging van het voorgestelde Neder-
landsch-Belgisch tractaat heeft Donderdag
j.l. een vergadering gewijd aan een uit
voerige bespreking van hetvoorgesteld
tractaat. De vergadering was eenstemmig
in haar bereidheid om aan Belgische ver
langens naar regelingen, die economische
moeilijkheden, voortvloeiende uit de geo
grafische ligging van Nederland en België,
weg zullen nemen, in ruime mate tegemoet
te komen. In het bijzonder stond men zeer
welwillend tegenover regelingen, die de
bezorgdheid van Antwerpen om zijn po
sitie als wereldhaven te handhaven, zou
den kunnfen wegnemen hoezeer ook deze
bezorgdheid, zooais Antwerpen's groote
bloei getuigt, in Nederland's houding geen
grond vindt. De vergadering was echter
van oordeel dat in het voorgestelde trac
taat eenerzijds elke redelijke wederkee-
righeid ontbreekt, en dat anderzijds het
tractaat voor Nederland brengt verminde
ring van souvereiniteitsrechten, niet bin
nen redelijke grenzen gelimiteerde las
ten, en vage dubbelzinnige bepalingen,
die ten nadeele van Nederland geïnterpre
teerd zouden kunnen worden. Aldus levert
het tractaat voor Nederland ernstige po
litieke, economische en firtancieele geva
ren op, welke geenszins noodzakelijk aan
de aan België te verleenen economische
faciliteiten verbonden behoeven te worden.
De vergadering heeft derhalve als haar
wensch uitgesproken, dat het daarheen
moge worden geleid, dat, met behoud
van de tegemoetkoming aan redelijke Bel
gische verlangens, bovengenoemde bezwa
ren uit het tractaat zullen worden weg
genomen. Het comité zal nader overwe
gen, op welke wijze, in samenwerking met
zusteroomité's in andere deelen des lands,
een actie tot het bereiken der gestelde
desiderata zal worden gevoerd.
De Soc.-democraten en
de opening der Staten.
Men weet, dat de sociaal-democrati
sche Kamerleden de gewoonte volgen,
om afwezig te blijven bij de plechtige
opening der Staten-Generaal door de Ko
ningin. Naar de „Tel." verneemt, heeft
de quaestie van het al of niet tegenwoor
dig zijn bij de opening van het parle
ment, reeds meermalen dus niet alleen
thans ten aanzien van de plechtigheid op
a.s. Dinsdag een onderwerp van be
spreking in de S. D. A. P.-fractie uitge-
knappen. Jenkens, de kruidenier, huurde
een jas met ronde panden en kocht er
een nieuwe Panama bij. De doofstomme
boek ver kooper, die wegens zijn gebrek
niet was aangetast door de opwinding van
zijn omgeving, droeg een geleenden rok
en beschouwde zichzelf tot het einde van
zijn dagen als de eenige behoorlijk gc
kleede man.
De jongste Wilson zou een van de
ceremoniemeesters zijn. Toen de kran
ten de lijst der deelnemers aan de trouw
partij publiceerden en dit ontdekt werd
en dat Sidney eerste bruidsmeisje was,
liep er een trilling door den opleidings
cursus van het hospitaal. Het was toen
de trouwdag en Sidney, die in het ge
heel niet naar bed géweest was, zat in
een kamer naast de zustersafdeeling in een
zonnig raam en liet haar haar drogen. Een
leerling, die uitgezonden was om bizonder
heden uit te visschen, vond haar daar.
De leerling was klaarblijkelijk niet op
haar gemak.
„Ik zou gaarne weten", zei ze „of
eenige meisjes je mogen zien als je ge
kleed bent."
„Zeker wel."
„Het is vreeselijk interessant niet
waar?" En is Dr. Wilson niet ceremonie
meester?
Sidney bloosde. „Ik geloof van wel.']
„Moet je naast hem loopen in de kerk?"
„Dat weet ik niet. Gisteravond hebben
ze repetitie gehouden, maar ik was er
niet bij natuurlijk. Ik de ik dat ik alleen
zal loopen.
De leerlingverpleegster had opdracht
ook nog andere dingen u t te nsgchen;
daarom begon ze Sidney's haar te dro
gen met een waaier.
„Je kent Dr. Wilson al lang, niet
waar?"
„Een eeuwigheid."
„Hij is een erg knappe man, vindt je
niet?"
Sidney dacht na. Zij was niet onbekend
met; |dmanieren van den cursus. Als het
meisje haar wilde uithooren
„Daarover zal ik eens moeten denken",
zei ze met een flikkering ie haar oogee.
„Als je iemand bizonder goed kent, weet
je bijna niet of hij knap of leelijk is."
„Ik denk", zei de leerling, terwijl zij
Sidney's lang haar door haar vingers liet
glijden, „dat je hem vaak ziet als je
thuis bent."
Sidney kwam van de vensterbank af;
zij pakte de leerling lachend bij de schou
ders en duwde haar naar de deur.
„Ga naar de dames terug", zei ze,
„en zeg hun, dat ze me moeten komen
zien als ik gekleed ben. En zeg ze ook
dit: Ik weet niet of ik in de kerk naast
Dr. Wilson zal loopen, maar ik hoop
het. Ik zie hem vaak. Ik mag hem graag
en ik hoop dat hij net zoo over mij denkt.
En ik vind hem knap."
Zij duwde de leerling de gang in en
sloot de deur achter haar.
De geheele boodschap bereikte Car-
lotta Harrisson. Haar smeulende oogen
schoten vlammen. Ze schrok van zoo
veel durf. Sidney moest wel heel zeker
van zichzelf zijn.
(Wordt vervolgd).
