N\ 95.
112* «Jaargang.
„K"
Woensdag 12 Augustus 1925.
FEUILLETON
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESC
ORgare töisml. Veniv.
Coxaant'*
en Klceuwens Ross' Drukkers-gen Uitgeversbedrtyl
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden,
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
THUISKOMEN.
Ongetwijfeld is reizen een genot. Het
be teekent een onderbreking van de alle-
daa.gsche sleur, liet is als een roode roos
op bot grijs gewaad van ons leven.
Iemand stapt in den trein, die hem zal
voeren naar een onbekende stad, naar
een nieuwe streek, naar nieuwe menschen.
En zoodra hij in z'n coupé-hoekje zit
en langs het station van z'n woonplaats
glijdt, voelt hij zich een heel ander mcnsch. I
Jonger, Wijder, ondernemender. I
Het hoedje, dat natuurlijk zooals het
bij een deftig inwoner van een deftig stadje
belaajnt, in horizontalen stand op den
schedel is geplaatst, krijgt een tik tegen
den rand en steigert.
En merkwaardig, de das is kleuriger
dan gewoonlijk en ook de sokken zijn
modieuser.
Wanneer men op reis gaat voelt men
zich toch altijd zoo n tikje avonturier. Het
bloed onzer zeevaarders?
En in gedachten beleeft men, zoo knus
jes in z'n hoekje gedoken van allerlei.
Wat kan ons niet alles te wachten staan!
We hebben het gevoel van een kind op
den vooravond van St. Nicolaas. Het kind
weet wel dat het iets zal krijgen en het
heefteen lijstje van verlangens opgesteld,
dus weet het ook wel zoo ongeveer wat
het zal zijn. Zoo weet de reiziger ook
wel waarheen hij gaat en wat iiem zoo
ongeveer te wachten staat.
Maar het zit hem juist in het zoo onge
veer, dat laat de noodige ruimte aan de
fantasie.
Het is zelfs niet ondenkbaar, dat den
reiziger inplaats van de koek, de gard
wacht, dat het hotel tegenvalt en
dat het moment, waarop hij m den trein
stapte, het aangenaamste van de geheele
reis zal blijken.
Reizen is een genot.
Maar nog grooter genot is het thuis
komen.
Door te reizen leert men het tehuis
waardecren.
Dit klinkt paradoxaal.
Doch hoe vaak verwijlen op reis uw
gedachten niet thuis?
Aan de hotelta,fel ziet ge plotseling een
hoekje van uw kamer. Daar staat de di
van, daar de piano, ge ziet een schilde
rijtje tegen den wand.
En het is vreemd, maar een intens ver
langen komt in u op om eventjes weer in
uw kamer tc zitten.
Op een afstand zien we de dingen
mooier dan dichtbij.
En daarom is het goed de alledaagsche
dingen ook eens te bezien van veraf.
We bespeuren dan dat ook het oude,
gewone, ons weet te lokken. Evengoed ais
het vreemde, het verre.
Steeds verlangen we juist naar datgene,
wat we momenteel niet bezitten.
In den roman Mamalive van den En,-
gelschen schrijver G. K. Chesterton, ver
laat de hoofdpersoon zijn huis met het
doel het te gaan zoeken. Hij maakt een
reis rond de wereld, steeds vragend naar
z'n huis.
Op z'n uitgangspunt teruggekeerd vindt
hij het dan weer cn is zielsgelukkig: hij
heeft er aldoor zoo naar verlangd.
Maar ook is er verwonderingis dit
alles van hem? Hij wist eigenlijk niet dat
hij zoo rijk was. En aan hiet dienstmeisje
vraagt hij: woon ik hier?
Een dergelijke blijde verwondering komt
over ons, wanneer wc na de reis onze
voordeur ontsluiten.
BUITENLAND.
21
De toestand ih Marokko.
De Fransche bladen bevatten de con
clusies van het rapport, dat maarschalk
Pétain over den toestand in Marokko heeft
uitgebracht. Pétain zot uiteen hoe de Fran
seben (bij het begin van den opstand in
het Rif) een moeilijke en ondankbare taak
hadden doordat zij het hoofd moesten bie
den aan de aanvallen van een zeer mach
tigen vijand. Deze bestond uit afvallige
Rif fijnen en een reserve van dertig- tot
veertigduizend krachtige strijders uit de
borgen, die het terrein kennen en over
kanonnen en machinegeweren in overvloed
beschikken. De vooruitgeschoven bewa
kingsposten aan dc Werga hebben de
eerste aanvallen afgeslagen. De veldtroe-
pen moesten voor alles de posten te hulp
komen en hen van levensmiddelen voorzien
en dc afvallige stammen in bodwang hou
den, die den weg naar Fdz en den weg
naar Algerije bedreigden. De komst van
versterkingen maakt het mogelijk de een
heden, die sedert drie maanden strijd voe
ren, af te lossen, de toebereidselen te
voltooien teneinde den vijand binnenkort
terug te werpen, overal het Fransche gezag
te herstellen en een stevige organisatie tot
stand te brengen, waarbij nieuwe invallen
uitgesloten zijn. In het rapport wordt ten
slotte hulde gebracht aan Lyautey en erop
gewezen, dat de vijand geen enkel van
zijn politieke oogmerken heeft bereikt.
Fez en Taza zijn beschermd tegen elke
poging van den vijand en het inwendige
van Marokko blijft trouw aan Frankrijk.
Een hoogleeraar vermoord.
Professor Rosen, hoogleeraar aan de
universiteit van Breslau, broeder van den
gewezen minister, dr. Rosen, is Zondag
in zijn villa vermoord. Een schoenmaker
die in hetzelfde huis woonde, is eveneens
dood in zijn woning gevonden. Uit het
onderzoek bleek terstond dat diefstal in
geen geval de reden van deze dubbele mis
daad kon zijn geweest. De huishoudster
van den professor beweerde dat een paar
mannen de woning waren binnengedrongen
onder voorwendsel dat zij agenten van
politie waren en den professor moesten
spreken daar hij zijn belasting niet had
betaald. De huishoudster vluchtte, nadat
de mannen waren binnengekomen naar een
kleinen stal en werd daar door de politie
gevonden. De politie meende intusschen
goede reden te hebben tot de arrestatie der
54-jarige huishoudster over te gaan. Prof.
Rosen, die ongeveer 60 jaar oud en leider
van het botanische instituut te Breslau
was, had dc dochter van zijn huishoud
ster geadopteerd. Het jonge meisje was
korten tijd geleden gehuwd. Men vermoedt
nu dat de huishoudster den moord heeft
gepleegd, ten einde haar dochter in het
bezit van dc erfenis te stellen.
Het nieuwe Duitsche tarief.
De Duitsche Rijksdag heeft de nieuwe
Duitsche tariefwet in tweede lezing aange
nomen. Op voorstel der meerderheids
partijen werden de discussies cr over
gesloten. Deze waren van zeer rumoerigen
aard. Stippen wij echter eerst uit een
kalm gedeelte even de m cning aan van dein
democraat Meyer die betoogde dat de
tariefnovelle het tot stand komen van de
handelsverdragen eer zal belemmeren dan
bevorderen. Dc kans is groot, dat Duitseh-
land een economischen oorlog tegen de
geheele wereld zal gaan voeren. Voorts
werd betoogd dat de nieuwe tarieven (de
graanrechten!) zeer nadeclig voor het le
vensonderhoud der bevolking zullen zijn.
Thans een brokje rumoerige discussie. De
sociaal-democraat Schmidt, aldus de N
R. Crt., bestrijdt de graanrechten. De
volksvertegenwoordiging hoort kalm toe.
Als Schmidt het spreekgestoelte verlaat
zegt de vice-president Graef, dat de uit
gesloten afgevaardigde Schuetz thans in
de zaal is. Hij verzoekt hem heen te gaan
ais Schuetz zitten blijft wordt hij
eerst voor acht en daarna voor twintig
vergaderingen uitgesloten. Schuetz gaat
nog niet heen en nu geeft de vice-presi
dent het bevel dezen afgevaardigde met
geweld uit de zaal te verwijderen. Dc pu
blieke tribunes worden ontruimd. Op ver
zoek van den president verlaten ook de
afgevaardigden met uitzondering van de
communisten de zaal. Daarop verschijnen
acht geuniformde agenten. Dc communis
ten ontvangen hen met gejoel cn gefluit
en cischen dat zij zich legimiteeren. Als
Schuetz daarop nog niet wil gaan, pakken
de agenten hem vast en sleuren hem dc zaal
uit. De vice-president sluit daarop nog
den afgevaardigde Weber uit, omdat deze
hem had toegeroepen: „Schaamt ge u
niet?" Daar Weber niet vrijwillig heen
gaat worden do tribunes opnieuw ontruimd
en weer verlaten de afgevaardigden de
zaal. Intusschen blijkt dat niet Weber,
maar zijn partijgenoot Troglcr de inter
ruptie heeft geplaatst, waarop Trogier in
de plaats van Weber geschorst wordt.
Deze gaat evenmin heen en voor de derde
maal worden dc tribunes ontruimd. Als
Trogier de zaal uit is, heropent Graef
de zitting. Hij wordt door de communisten
voor leugenaar en Schicber uitgescholden.
Met gebalde vuisten omringen de commu
nisten de voorzitterszetel. Graef schreeuwt
zoo luid mogelijk en zet de handen aan
den mond om zich verstaanbaar te maken.
Hij" roept dat hij niet zal aarzelen de heele
communistische groep te schorsen. Hij
voegt de daad bij het woord en schorst
nog drie afgevaardigden. Weer komt de
politie de zaal binnen. De communisten
verdedigen zich en er wordt zelfs ge
vochten, maar ten slotte blijkt de politie
de sterkste. Als Graef de vergadering her
opent wordt hij door de uiterste linker
zijde uitgescholden en wijst men hem
erop, dat de publieke tribunes nog niet
heropend zijn. Nieuw tumult. Nieuwe pro
testen. Nieuwe uitsluitingen. Nieuw op
treden van de politie. Ditmaal treden 18
agenten ie actie. Zij weigeren zich te le
gimiteeren, waarop de communisten nog
roepen: „Spaar de tariefpolitiek van het
kabinet-Luther, wij wijken slechts voor
geweld". Vice-president Graef wordt voor
beul uitgescholden en ten slotte verlaten
de communisten weer de zaal.
Moderniseering van den landbouw.
De Roemeensche regeering heeft uit
voerige plannen uitgewerkt tot modenii-
seering van den landbouw. Vooreerst zal
een onderzoek moeten uitwijzen welke
graansoorten, in verband met de bodem
gesteldheid, met heft meeste voordeel kun
nen worden verbouwd. Voor dit onderzoek
denkt men drie jaar noodig te hebben.
Vijf jaar zullen besteed worden om de
beste werkwijze te vinden in die gebieden,
welke van droogte hebben te lijden. Gelei
delijk wil men op d:e wijze het slechte
zaadgoed doen verdwijnen, dat de laatste
jaren op de hoedanigheid van den oogst
een sterken invloed heeft gehad. De noo
dige crcdieten voor de uitvoering van dit
plan zijn reeds beschikbaar gesteld.
Briand te Londen.
Briand, de Fransche minister van bui-
tenlandsche zaken is te Londen aangeko
men teneinde de Duitsche nota over het
voorgestelde waarborgverdrag te bespre
ken niet zijn Britschen collega Chamber
lain. Naar aanleiding van dit bezoek ver
zekert Reuter dat er geen verschil van
meening tussehen Frankrijk en Engeland
bestaat en dat de besprekingen waarschijn
lijk binnen twee uur zullen zijn afgeloo-
pen. De twee staatslieden zullen de eind
redactie van de Fransche antwoord-nota
aan Duitscbland vaststellen, voordat Bri
and Donderdag naar Frankrijk terugkeert.
Klefnhans en Grewar namens de gasten
hadden, dank gezegd voor dc ontvangst,
werd het bedrijf bezichtigd. Hierna wer
den het gezelschap vervcrschingen aange
boden, waarbij over en weer hartelijke
woorden werden gesproken.
door
MARY ROBERTS RINEHART.
Uit het Engelsch vertaald door
A. M. ROOSENSTEIN.
„Je wcnsch is mij een wet vanavond,
zei hij zacht.
Toch was de avond hem een teleur
stelling. Het ongedwongene was weg. Het
meisje dat gemoedsbeweging getoond had
bij zijn blik de laatste twee dagen, wier
donkere oogen vuur geschoten hadden als
hij haar aanzag in de spreekkamer, was
nu koud en apatisch. Zij zat achterover
in haar stoel, at weinig en schrok bij el-
ken stap. Haar oogen, welke de zijne
bijna niet hadden moeten verlaten, wa
ren gevestigd op de portiek buiten de
deur.
„Ik geloof, dat je toch bevreesd bent!'
„Vreeselijk".
„Een beetje gevaar verhoogt het ge
not. Je weet wat Nietzsche daarvan
zegt."
„Ik houd niet van Nietzsche". Met ge
dwongen belangstelling vroeg zij:
„Wat zegt hij?"
„Dc echte man wenscht twee dingen
gevaar en spel. Daarom zoekt hij de
vrouw als het gevaarlijkste speelgoed".
„Vrouwen zijn alle gevaarlijk als men
zc als speelgoed beschouwt. Wanneer een
man ontdekt, dat een vrouw logisch kan
denken doch niet voelt, beschouwt hij
haar als oen bedreiging. Doch de den
kende vrouw, is in werkelijkheid minder
gevaarlijk dan de andere soort."
Dit was een beter onderwerp. Abstracte
onderwerpen zoo te bespreken, dat elk
gezegde ook als iets persoonlijks kon wor
den opgevat, over vrouwen te spreken en
haar in de oogen te zien, discussies te
houden over nieuwe levensopvattingen met
hun vrijheden, oude gebruiken en zeden
af te schaffen daar hield hij van.
Wilson, werd tevreden en was weer vol
belangstelling. Het meisje was vlug van
begrip. Zij viel zijn opvattingen aan en
stelde hem in staat ze te verdedigen. De
overtuiging, dat Le Moyne met zijn ge
zellin nu wel weg moesten zijn, gaf haar
rust.
Slechts door zijn automobiel in wilde
vaart te laten loopen, kwam zij nog voor
tienen in het hospitaal aan.
Wilson verliet haar op den hoek, zeer
tevreden over zichzelf. Hij had de rust
genoten, die hij noodig had, in sympathiek
gezelschap. Het meisje maakte zijn be
langstelling gaande. Zij had intellect en
toch niet te veel. En zijn eigen houding
was correct geweest, zelfs als ze ging
praten, was er weinig te vertellen. Doch
hij was er gerust op, dat zij zou zwijgen.
Toen hij de Straat inreed keek hij naar
den overkant, naar het huis van de Pages.
Sidney stond er op de stoep te praten
met een grooten man, die iets lager stond
en naar haar opkeek. In de duisternis
LANDBOUW VEETEELT
EN VISSCHERIJ.
Het bezoek van Zuid-Afrikaansche
landbouwers.
Het Zuid-Afrikaansche gezelschap.dat
een rondreis door ons land maakt, heeft
Maandagochtend de Coöperatieve Kunst-
mestfabriek te Vlaardingen bezocht. Het
gezelschap werd in het kantoorlokaal wel
kom gehceten door den heer C. Linden-
bergh, voorzitter van het bestuur. Eenige
inlichtingen werden verstrekt door den
heer W. C. Postma; deze vertelde o.m.
dat vier jaar geleden ons land twee kunst-
me stfahricken telde, die in 1921 worden
vereenigd tot één groot bedrijf (fabrie
ken met terreinen beslaan pl.m. 10 H.A.)
te Vlaardingen; dat omgezet werden in
het eerste volle bedrijfsjaar 90.000 ton
superfosfaat, in het tweede, derde en
vierde jaar resp. 120.000 ton, 130.000
ton en 150.000. ton, en dat ook naar Zuid-
Afrika wordt geleverd. Nadat de heeren
RECHTSZAKEN.
Kantongerecht te Goes.
Door P. M., 36 jaar, landbouwer te
Nisse, is hooger beroep aangeteekend te
gen een vonnis van den Kantonrechter*
te Goes van 3 Augustus j.ï„ waarbij hij
ter zake van overtreding van de Motor
en Rijwiel wel is veroordeeld tot f 15 b.
of 15 dagen hechtenis. Ook de ambtenaar
van het O, M. heeft geappelleerd.
Door den Kantonrechter te Goes zijn
veroordeeld wegens
Straatschenderij: M. C. J. v. cl. B.
te Kloetinge berisping, C. G. te Oudeiande
voorwaardelijk 3 mud. tuchtschool. G. P.
aldaar een maand voorwaardelijk tucht
school, J. A. H. te Hans weert twee innd.
voorwaardelijk tuchtschool. K. K. te Hans
weert, P. J. d. H. te Kruiningen f6 b.
of 1 week tuchtschool.
Strooperij: F. d. B. te Hans weert, J.
H. F. te Kruiningen, P. C. D. te Kloe
tinge f5 b. of 1 week tuchtschool.
Zonder vergunning loopen over eens an
ders grond: J. P. A. te I Ioedekenskerke
f 10 b. of 10 d. h., C. S. tc Driewegen
f6 b. of 6 d. h., C. S. te Goes f3 b.
of 1 weck tuchtschool, M, K. te Goes
f3 b. of 1 week tuchtschool, M. V. te
Waarde terug aan ouders, A. K. aldaar
f3 b. of 1 week tuchtschool.
Opgeven valsche naam: C. S. Ie Goes
f 15 b. of 1 mmd. tuchtschool.
Op openbaren weg trekdier onbeheerd!
laten staan: G. S. te Goes f5 b. of 5d.h.
Te Ovczande met auto te snel rijden:
C. J. d. J. te Driewegen f 15 b. of
15 d. h.
Te Kloetinge met motor te.*snel rijden:
C. M. te Kruiningen f 1 b. of 1 d. h.
Schelde bevisschen zonder consent cn
vergunning: A. v. S. te Ierseke f3 b.
of 2 weken tuchtschool.
Fietsen over spoorlijn: F. A. F. zon
der bekende woonplaats f5 b. of 5 d. h.
Woonwagen bewonen zonder dal daarin,
is opgehangen een vergunning om die to
be wonent: J. R. te Roosendaal f 10 b.
of 10 d. h.
Met rijwiel niet voldoende uitwijken:
L. S. te Oudeiande berisping.
Met rijwiel linkerzijde van den weg
houden zonder noodzaak: A. C. v. L. te
Kloetinge f5 b. of 5 d. h.
Met auto rijden zonder nummer en rij
bewijs: J. M. te Oudeiande 2 maal 15
jb. of 2 maal 5 d. h.
Met auto over plein Groote Markt rij
den: J. J. v. H. te Goes f5 b. of 5 d. h.
Met auto 's avonds rijden zonder ach
terlicht en voorlichten: W. A. te Bor
gen op Zoom 2 maa§ f5 b. of 2 maal
5 d. h.
i Avonds fietsen zonder licht: G. v.
O. te Driewegen, D. d. J. aldaar terug
zette Wilson zijn das recht. Sidney was
een machtig mooi meisje. Dc Juni-avond
zat hem m "t bloed, 't Speet hem, dat
hij Carlotta niet goedenmadht gekust had.
Achteraf gezien, geloofde hij, dat ze dat
verwacht had.
Toen hij uit zijn automobiel op het
trottoir stapte, liep een jonge man, die
in de schaduw van een boom had gestaan,
vlug weg.
Wilson glimlachte terwijl hij hem na
keek in de duisternis.
„Ben jij dat Joe?' riep hij.
Doch de jongen ging door.
HOOFDSTUK VIII.
Op een baicon.
Sidney kwam begin Augustus als leer
ling in het hospitaal. Christine zou in
September met Palmer Howe trouwen en,
nu Harriet en K. in het huis waren, ge
voelde ze, dat ze haar moeder gerust
kon verlaten.
Het baicon bij het salonnetje was reeds
in aanbouw. Den avond voor ze wegging
zette Sidney er stoelen cn zat zij er met
haar moeder totdat de dauw haar moeder
naar de naaikamer dreef, waar ze haar
„Dagelijksche Overpeinzingen bij de
lamp las.
Sidney zat nu alleen en bekeek haar
wereld van uit dit aangenaam hoekje. Zij
kon den tuin zien met zijn gewitte schut
tingen en de klimplanten en terzelfder
tijd, door haar hoofd om te draaien, het
huis van de Wilsons aan den overkant.
Het meest zag zij naar het huis van de
Wilsons.
K. Le Moyne was boven in zijn kamer.
Zij kon hem op en neer hooren loopen
en nu en dan rook zij de bitter-zoeta
geur van zijn tabakspijp.
Zij had nu al haar zaken geregeld
behalve Joe. Gaarne had zij ook dit af
gedaan. Zij wilde hem te kennen geven
hoe zij er over dacht. Dat zij hem even
gaarne mocht al's vroeger, dat ze hem
geen leed wilde doen. Doch zij wilde hem
ook doen begrijpen, dat zij nu besloten
was hem nooit tc trouwen. Zij had geen
plan ooit te trouwen; maar als ze het
deed, dan moest het een man zijn, die iets
betcekende in de wereld. Haar blik wend
de zich verlangend naar hot huis aan den
overkant.
K.'s lamp brandde nog boven, doch
zijn rusteloos geloop was opgehouden.
Hij was nu zeker aan het lezen hij las
veel. Zij moest nu werkelijk naar bed gaan.
Een kat uit de buurt stak peinzend de straat
over en staarde na air het baicon met groene
gloeilampjes.
„Kom Bill Taft," zei ze, .Reginald is
weg, dus bemje welkom. Kom maar.
Joe Drummond, die haar 'huis dien
avond voor 'dc vierde keer voorbij liep,
hoorde haar'stem en aarzelde.
„Ben jij dat Sid," riep hij zacht.
„Joe! Kom binnen."
„Het is laat. Ik moet eigenlijk naar
huis." De droefheid in zijn stem deed
haar leed.
„Ik zal je niet lang ophouden. Ik moet
je even spreken.'
Langzaam kwam hij bij haar.
„Wel?" zei hij heesch.
„Je bent niet erg vriendelijk tegen me,
Joe!"
„Mijn God," zeide Joe. „Vriendelijk
tegen je? Kan ik je grooter vriendelijk
heid bewijzen dan door je uit den weg te
gaan
„Niet als je mij daarbij haat."
„Ik haat je niet."
„Waarom heb je mij dan niet opge
zocht? Als ik iets gedaan heb. Haar
stem was vol deugd cn beleedigde vriend
schap.
„Je hebt niets anders gedaan dan
me toonen, dat mij missen kunt."
Hij ging op den rand van het baicon
zitten en staarde in liet ledige.
„Als je er zoo over denkt."
,,'t Is jou schuld niet. Ik was een dwaas
toen ik dacht, dat je ooit iets om me gege
ven had-. Niet dat de heele zaak me veel
kan schelen. Ik heb enkele andere meisjes
opgezocht cn die waren blij dal ik kwam
cn behandelden mij zooals 't behoort.'*
Er was een jongensachtige bluf in zijn
stem. „Maar het walgt me iedereen te hoo
ren zeggen, dat je met mij gekoketteerd en
me nu den bons gegeven hebt."
„Goede Hemel l Maar ik heb je toch
nooit iets beloofd?"
„Dat vatten wij verschillend op, dat is
alles. Ik beschouwde het als een belofte.
Toen verliet hem plotseling zij" zo'r&~
vuldig voorbereide onverschilligheid. Hij
boog snel voorover, greep haar hand en
drukte die aan zijn lippen.
(Woedt vervolgd)»
