WSm g- r
IV. 91.
Maandag 5 Augustus !925,
li!!8 Jaargang,
x BïlfSVfc ^felHb WSoesche GnxSSBff* ea Kiem wens Rass7 Drnkkers-fon UI te-evers lifldr til
17 FEUILLETON
Huidjeuk
PUROL.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes 12,
buiten Goes f2,—.
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE1 COURANT
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Familieberichten 110 regels 12,40.
Dienstaanbiedingen en aanvragen 15
eu Klceuwcng Rass7 Drukkers-Jen Uitgeversbedrijf cent P®* reg^* Adverfentiën worden
aangenomen tot 1L uur voormiddag.
HET NIEUWE KABINET.
De heer Colijn, de formateur van het
nieuwe ministerie, is er vlug in geslaagd
de posten bezet te krijgen door mannen
waarvan dc namen ons iets zeggen.
De moeilijke post van Financiën heeft
dc heer Co'ijn voor zichzelf gehouden en
wij mogen, te oordeelcn naar zijne ver
klaringen vóór dc verkiezingen gegeven,
wel verwachten, dat een diepe recon
structie van het staatsbestel en wegsnij
ding van alia overtolligheden door hem
zullen worden ter hand genomen.
Hadden wij dc verzekering, dat d e
eigenlijke bezuiniging nog pas moet begin
nen, niet uit zijn eigen mond gehoord
op de weide van Kléin-Frankrijk, dan
zouden we vreezen, dat hij als minister
van financiën dezelfde weifelende taktiek
zou blijven volgen, die we tot nu toe heb
ben gezien. Laten we hopen, dat het
behoud van het ministerie van onderwijs
zijn laatste zwakheid is geweest tegenover
protesten en politieke overwegingen.
Den heer Van Kar nebeek kennen we als
den vertegenwoordiger tegenover het bui
tenland op wien we ons veilig konden ver
laten cn waarop we vaak niet weinig
trotsch waren, wegens de onderscheidingen
die hem te beurt vielen.
Moge hij ons behouden uit de impasse
doen raken, waarin het Belgisch-Neder
land sch traclaat ons volgens veler oordeel
dreigt te bremgen. Waar ook van Belgi
sche zijde een zeer bezadigde opvatting
over sommige punten is vernomen, zal de
minister van buitenlandsche zaken, al
heeft hij den steun van rechts klaarblijke
lijk op zijn tractaat verkregen, voor ver
standige opmerkingen zeker niet ontoegan
kelijk blijken.
Inden heer de Geer heeft het kabinet
een man van bekende bekwaamheid in zich
opgenomen, hoewel dan voornamelijk in
zijn kwaliteit van financiën. Dat hij ook
van landbouwzaken op de hoogte was,
hebben we nimmer vernomen, en is deze
af dealing, die nog wel op een eigen mini
sterie had gehoopt, niet bizonder vertegen
woordigd.
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen
in handen van den heer Rutgers gelegd,
zal menig openbaar onderwijsman een lich
te rilling geven, als voorbode van de
kou, waarin zij zullen komen te staan en
hoe het met dc Kunst zal gaan onder be
scherming van dezen calvinist, kan ieder
zich wel indenken.
Van den heer Schokking ais minister
van Justitie kunnen we alleen hopen, dat
hij op dit terrein zijn sporen zal ver
dienen.
Oorlog zal dc heer Lambooy onder zijn
hoede nemen, een lang niet gemakkelijke
taak, waarop men in voorloopige comb -
natie-met Marine ligt kan stranden.
Dc heer Bongacrts, hier ook bekend,
krijgt Waterstaat voor zijn rekening. Flij
heeft zich tot nu toe meer speciaal ge
ïnteresseerd voor Maaskanalisatie en het
Zuidelijk deel van ons land. Zijn blik zal
nu geheel Nederland moeten omvatten,
Met de vele Belgische plannen op dit ter
rein is voor een kundig Water staatsman
wel een taak weggelegd.
Kf*
door
MARY ROBERTS RINEHART.
Uit het Engelsch vertaald door
A. M. ROOSENSTEIN.
Tenslotte krijgen we den heer Kooien
als minister van Arbeid, Handel en Nij
verheid. Opvolger te zijn van den heer
Aalberse is geen gemakkelijke taak. Ar
beid is zijn troetelkind geweest, en een
verwend kind begint gauw te schreeuwen.
Zal de 'heer Kooien zich als oen minder
partijdig vader van deze drieling doen
kennen
Het zijn alle nog maar verwachtingen,
gebaseerd op dc persoonlijkheden. De wer
kelijke richting zal ons pas in September
worden geopenbaard uit het program, dat
dan wordt gepubliceerd en dat, 'nopen we,
niet aan duidelijkheid te wenschcn over
zal laten.
BUITENLAND.
verdwijnt spoedig door inwrijving met
30-60-90 ct.
Oplossing van de crisis
in Engeland.
De Engelsche regeering is er ten slotte
toe overgegaan een voorstel te doen tot
subsidieering van de mijnen tot het einde
van dit jaar, waardoor het dreigend con
flict, dat zich tot andere industrieën zou
hebben uitgebreid, is bezworen.
De ernst van den toestand en de mo
gelijke ontreddering, die te voorzien was
hebben de regeering tot een dergelijk
voorstel gebracht, dat op zichzelf evenmin
zonder gevaar is en in elk geval de lasten
legt op de schouders der belastingbetalers
die er geen schuld aan hebben. Het is te
hopen, dat de andere industrieën, die het
ook niet voor den wind gaat, hieruit niet
het recht zullen putten om eveneens hun
ne tekorten op den broeden rug der belas
tingbetalers af te wentelen. Waar zij in
dit geval echter ook in hun eigen belang
deze oplossing zullen prijzen, zal dat
misschien nog wel losloopen. Intusschen
zal de nu verkregen tijd van rust worden
besteed aan een uitgebreid onderzoeknaar
de fouten, de van de outillage van do
industrie, haar organisatie en de distribu
tie der steenkolen ontbreekt en hoopt men
daardoor bij het einde des jaars cle toestand
geschikt te kunnen maken voor verbetering.
Waarschijnlijk zal er Donderdag een
debat in het Lagerhuis over de oplossing
van de mijncrisis' plaats hebben. Vele le
den zijn van meening, dat de plannen van
de regeering den belastingbetalers schat
ten zullen kosten. De verliezen in het
bedrijf bedroegen in de maand Juli onge
veer anderhalf millioen pond sterling en
men verwacht, dat de regeering totaal
ongeveer 20 millioen p. st. aan subsidie
zal moeten betalen. Men weet nog niet,
of de staat het geheels verlies van de mij
nen, die er slecht voorstaan, zal hebben
te betalen, of dat de winsten, die in de
andere mijnen worden gemaakt, in minde
ring zullen worden gebracht. De moeilijk
heid is, dat er geen rechtsgronden bestaan
om de mijnen, die winst maken, te dwin
gen, deze winst af te staan ten bate van de
andere, die met verlies werken. Er zijn
thans vijf districten, waar verliezen wor
den geleden, terwijl de zes grootste dis
tricten hun kosten dekken of winst maken.
De herrie in den Rijksdag.
Over het kabaal in den Rijksdag, waar
omtrent in het Vrijdagnummer al iets heeft
gestaan, lezen wc nog:
Tot 9 uur was de behandeling van de
belastingwetten vrij rustig voortgezet. Op
dat oogenblik herinnerde de socialist dr.
Hirsch eraan dat volgens besluit van het
seniorenconvent de zittingen slechts lot
9 uur 's avonds zouden duren. De com
munist Hocllein verlangde toen onmiddel
lijke verdaging. Hij maakte van de gele
genheid gebruik om de bc astingontwer-
pen als rooverswerk te bestempelen en lok
te aldus de eerste luidruchtige protesten uit.
Plotseling richt zich een communist tot den
afgevaardigde Leicht van de Beiersche
volkspartij die geestelijke is en roept:
dat hebben wij weer eens aan de papen
te danken. Nu volgt een onbeschrijfelijk
tumult. Leicht is zeer nerveus van zijn
plaats opgesprongen om te protesteeren.
Zijn partijgenoot Bayersdoerffer slaat ze
nuwachtig met de vuist op de stenografen
tafel. Een paar communisten willen hem
te lijf gaan. Verschillende afgevaardigden
komen tusschen beiden. Men hoort hoe
een communist tot de rechterzijde roept:
Varkens, drinkt toch niet zooveel wijn,
zuipt bier 1
De president schorst de zitting ten
einde het seniorenconvent in staat te stel
len te vergaderen.
Om half elf wordt dc zitting heropend.
Twee communisten die door hun inter
rupties de incidenten hebben uitgelokt wor
den tot de orde geroepen. Loebe zegt dat
het seniorenconvent de beraadslagingen
over dc belasting op bet bezit ten einde
wil brengen daar het Huis voor derge
lijke scenes niet mag capilulceren. Nieuwe
protesten aan de linkerzijde. De commu
nist Florin roept: Dc kerels zijn bezo
pen! Hij wordt tot de orde geroepen.
Ten slotte sluit Loebe de zitting maar
na te hebben voorgesteld vandaag reeds
om 10 uur te beginnen, een voorstel dat
aangenomen wordt.
De debatten in den rijksdag zijn zoo
inspannend dat dagelijks gemiddeld 8 a
9 afgevaardigden flauw vallen. Zij wor
den dan in een bijzonder vertrek van het
Huis door den sociaal-democratischen af
gevaardigde dr. Moses behandeld.
De Rote Fahne van vanochtend ver
zekert dat de communistische interrup
ties aan het adres der rechterzijde van
den rijksdag in het geheel niet zoo mis
plaatst waren.
De afgevaardigden van rechts zijn den
gehcelen dag niet in de zaal te vinden.
Zelfs als vertegenwoordigers der regee
ring aan het woord komen, zijn de ban
ken der rechterzijde leeg. Deze afgevaar
digden zitten dan in het restaurant en drin
ken wijn en champagne.
Woensdag werd in het restauratie-
zaaltje waar de agrariërs en dc industriee-
len gewoonlijk zitten, een bowl voor 40
personen besteld en nadien werd nog
champagne gedronken.
Ook speelden de heeren kaart. Eén
afgevaardigde fnoest door zijn collega's
Hij keek ze na, ging na hoeveel spon
sen geprepareerd, gebruikt en ingeleverd
waren. Doch hij mist geen enkele bewe
ging van het meisje, dat naast zuster Grcgg
stond.
„In orde Hij gaf de lijst terug. „Dat
was een bizonder mooie leerlinge, die
ik u gisteren bracht."
Twee kleine rimpels verschenen er tus
schen de zwarte wenkbrauwen van zuster
Harrisson. Hij merkte ze op, zag ook
haar sombere oogen en vond er genoegen
in en een aansporing om voort te gaan.
„Zij is zeer jong."
„Ik heb ze liefst jong", zei Dr. Max.
Dan zijn ze gewillig en bereid om te lee-
ren. U zult echter op haar moeten passen
alle dokters zullen om haar heen zwermen
en hun bezigheden in den steek laten."
Zuster Gregg was ecnigszins geagi
teerd. Zij was verdeeld tusschen haar af
keer voor hospitaaldokters en van jonge
leerlingen cn haar gehoorzaamheid aan
den schitterenden chirurg, wiens woord
snel wet begon te worden in het hospitaal.
Toen een plotseling binnengebracht ziek
tegeval haar wegriep, was Wilson alleen
met zuster Harrisson.
/Vermoeid Hij legde dien zachten
bijna tecderen toon in zijn stem, welke do
meeste vrouwen tot zijn slavinnen maakte.
„Een beetje. Het is warm".
„Wat gaat u vanavond doen? Is er
lezing?"
„Dezen zomer zijn er geen lezingen
meer. Ik zal deelnemen aan het avond
gebed en dan ga ik op het dak om een
luchtje te scheppen.
Er lag iets bitters in haar stem. Onder
de oogen van de andere zusters beheersch-
te zij zich zorgvuldig. Doch die konden
denken, dat zij het werk van den volgen
den dag in de spreekkamer bespraken.
„De oplossing voor mijn handen, als
't u belieft."
Zij bracht ze onmiddellijk en goot iets
in zijn hol opgehouden handen. De vloei
stoffen van de operatiekamer bedierven
de huid; de chirurgen cn vooral Wilson,
wreven hun handen rijkelijk met deze hee-
lende oplossing in.
Over de flesch ontmoetten hun oogen
elkaar wederom en ditmaal glimlachte zij
flauwtjes.
„Kunt U van avond niet ccn ritje doetn
om wat af te koelen?
Ik zal de automobiel laten komen waar U
wilt. Een ritje en een souper - wat zegt
U daarvan? Om zeven uur zou U weg
kunnen gaan
worden ondersteund daar hij niet meer
alleen kon loopen.
Zaterdag is opnieuw de herrie losge
broken in den Rijksdag.
Dc voorzitter Graef moest overgaan
tot uitzetting van dc communisten Jaddasch
cn Flöllein. Dat ging echter maar niet zoo.
Het duurt geruimen tijd vóór dat twee
agenten in de zaal verschijnen. Zij be
grijpen, dat zij niets zullen kunnen uit
voeren, daar Jaddasch door zijn partij
genooten wordt omringd en zij gaan ver
sterking halen. Als deze aangekomen is,
heropent Graef de vergadering. Een laat
ste maal verzoekt hij Jaddasch en Flöllein
heen te gaan. Deze laatste wordt ook voor
20 vergaderingen uitgesloten, daar hij aan
de uitnoodiging geen gevolg geeft.
Nu noodigt Graef alle afgevaardigden
uit de zaal ta verlaten, maar de rechter
zijde protesteert. Hebben de journalisten
dan meer rechten dan wij, roept men.
Graef antwoordt, dat de journalisten wel
op hun plaats moeten blijven, daar er an
ders weer onjuiste berichten in de bladen
zouden komen.
De agenten krijgen nu opdracht Jad
dasch en Höllein uit de zaal te verwijde
ren. Een oude inspecteur gevolgd door
vijf piepjonge agenten in civiel stappen op
Jaddasch toe tot groote verontwaardiging
van een sociaal-democraat, die luid uit
roept: „Maar dat zijn geen agenten, dat
kinderen, wat hebben kinderen hier in de
zaal te maken?"
Jaddasch wordt door zijn partijgenooten
omringd en deze nemen een zeer dreigende
houding tegen dc agenten aan. Vuisten
worden gebald en Jaddasch zelf moet
zijn vrienden tol bedaren brengen. Hij
volgt ten slotte de agenten.
Höllein geeft liet niet zoo gemakkelijk
op. Nadat eerst vijf agenten in civiel heb
ben gepoogd tot bij hem door te dringen,
'billen er vier schupo's bij te pas. Höllein
verlangt, dat ze zich zullen legilimeeren.
Aan zijn verlangen wordt voldaan. Dan
vraagt hij of zij de opdracht hebben ge
kregen hem met geweld uit de zaal te ver
wijderen en als zij bevestigend antwoor
den, roept Höllein nog: „Ik wijk voor het
geweld en ik constateer, dat de belasting
wetten er met de hulp van de politie door
moeten komen". Daarop verlaat hij de
zaal. Zijn partijgenooten roepen: „Leve
Höllein" en zingen de Internationale.
De marine-begrooting
in Engeland.
Bij dc behandeling daarvan in het La
gerhuis vroeg Ramsay Macdonald, de
leider der arbeiderspartij, welke leiddraad
dc regeering had gekozen bij het ontwer
pen van dit program, dat hij te uitgebreid
achtte omdat er geen gevaren in 't zicht
waren. Hij stelde daarom een vermindering
van deze begrooting voor.
Lloyd George, de leider der liberalen,
vroeg tegen welk gevaar de regeering voor
zorgen wenschte te nemen. Hij verklaarde
zich overtuigd dat er geen gevaren ter zee
in Europa dreigden. Als er gevaar is, is
het in de lucht.
Het eenige gevaar dat ter zee zou kun
nen ontstaan, zou tegen de Britsche han
delswegen in de Stille Zuidzee gericht
moeten zijn. Is een dergelijk gevaar denk
„Daar komt zuster Gregg aan!"
Met een uitdrukkingloos gezicht nam
het meisje de flesch weg. Werkmenschen
kwamen de operatiekamcr binnen. Een
hospitaaldokter bood een bestelboek aan
menschen met dweilen wachtten om den
vloer op te nemen. Wilson scheen geen kans
te hebben zuster Harrison nogmaals tc
spreken.
Doch hij miste niet de 'listigheid, welke
het vervolgende mannelijke dier kenmerkt.
Terwijl iedereen naar hem zag, draaide hij
zich om bij de deur van de kleedkamer,
waar hij zijn witte kleeren zou uittrekken
en sprak tegen haar over de hoofden van
eenige zusters heen.
„Dat adres van den patient, dat ik ver
geten had, zuster Harrison, is Ellington
Avenue en Park."
„Dank U."
Zij speelde haar rol goed en was geheel
kalm. Hij bewonderde haar koelbloedig
heid. Zij was beslist mooi en ongetwijfeld
stelde zij belang in hem. De beleediging
van een paar dagen tevoren was verge
ten. Terwijl hij zich omkeerde, zag hij
een hospitaaldokter. Zij wisselden een blik
van verstandhouding.
De kamer was niet ledig. Zijn broer
was daar, luisterende naar de verhalen
van O'Hara, zijn vriendschappelijken me
dedinger.
„Goed werk, mijn jongen!" zeide
O Flara ,het laatste geval was een won
der. Ik ben trotsch op je en je broer is er
bepaald verwaand van. Het was de me-
baar in de eerste tien jaar? vroeg spr.
Hij betreurde dat deze nieuwe last op de
schouders van het volk zou worden gelegd
in een tijd dat het de reusachtige be
staande lasten al niet kan dragen. Fel kri
tiseerde hij de „dictatuur van de admi
raliteit".
Churchill, de kanselier van de schat
kist, antwoordde namens dc regeering:
Lloyd George heeft gevraagd tegen
welke gevaren wij bouwen. Welnu d:t
gevaar is dat de vloot slijt, en dit is
het eenige gevaar dat dreigt. Spr. is een
sterk voorstander van de cen-mogcndheid-
standaard.
Niemand heeft ooit in twijfel getrok
ken dat de Britsche vloot, op elk oogen
blik van zijn bestaan, een zeker aantal
schepen moet hebben van gelijke hoedanig
heid als eenige andere vloot in welk dee!
van de wereld ook.
Spr. verklaarde zich vast overtuigd dat
het vlootprogram der regeering een soliede,
doch sobere handhaving is van het behoud
der vlootsterkte en niet meer.
De motie-Ramsay Macdonald t.ot ver
mindering van de marine-begrooting is ver
worpen met 267 tegen 140 stemmen. Brid-
geman bleef bij het standpunt, dal een
behoorlijke marmc-polihek er een is van
verzekering en niet een, die de kans op
dit of dat oogenblik beschouwt. De re
geering is volkomen bereid, voorstellen
tot ontwapening met andere groote zeeva
rende volken te bespreken cin wil dat mor
gen aan den dag doen, mits dc veiligheid
van het rijk daarbij .niet wordt benadeeld.
Communistische zending
naar China.
Reuter meldt uit Fïongkong, dat Don
derdag een Russisch s.s., de Simferopol,
voorbij den vuurtoren van Waglan was
gevaren. Het personeel van den vuur
toren had seinen gegeven, doch die wa
ren van het schip niet beantwoord; het
was direct doorgevaren naar Kanton.
Van den vuurtoren had men op het
schip voorraden zandzakken en pelroleum-
blikken gezien, alsmede een aantal Rus
sische mannen en vrouwen.
De Simferopol is in deze twee weken
al het tweede s.s. dat in Kanton aan
komt uit Wladiwostok. Flcl aantal Rus
sen in Kanton neemt toe.
De uitgezette Dultschers*
De uit Polen gezette Duitschers zul
len te Schneidemiihl blijven, tot men werk
voor hen heeft gevonden. Zij worden al
daar gehuisvest en gevoed en krijgen bo
vendien een ondersteuning, die 50 mark
voor dc jonggezellen en 200 a 400 mark
voor de gezinnen bedraagt. Voor 4000
uitgezetten heeft men reeds werk gevon
den. Er zullen echter nog 5000 te Schnei-
demöhl moeten wachten tot zij aan de
beurt komen.
Het kamp wordt bestuurd door een ko
lonel, die door 22 medewerkers wordt
bijgestaan. Deze hebben een bovonmen-
schelijke taak te vervullen tusschen de dui
zenden, die over geen stoel of bed beschik
ken en zelfs niet eens plaats hebben om
hun maaltijden tc gebruiken. Talrijke vlucli
telingen zijn reeds ziek geworden. Kinde
ren hebben mazelen gekregen en een paar
thodc van Edwardes, niet waar? Ik heb
het zien doen in zijn kliniek te New-
York".
,,'k Ben blij dat het je beviel. Ja, Ed
wardes was een dikke vriend van mij te
Berlijn. Een groot chirurg, de arme ke
rel!"
Er zijn geen drie mannen in het land
van wie de hand vast genoeg is en die
moed genoeg hebben om het te doen".
O'Hara ging weg, opgewonden door
zijn eigen edelmoedigheid. Diep in zijn
hart knaagde de nijd niet om hem zelf,
doch om zijn werk. Deze jonge lieden
zonder familierelatiën gingen naar Europa
en brachten de nieuwigheden mee terug,
welke het aanleeren waard waren en had
den dus veel op de oudere collega's voor.
Niet dat hij had willen ruilen, volstrekt
niet!
Dr. Ed stond te wachten tot zijn broer
zich verkleed had. Hij was eenigszins stil.
Meermalen wenschte hij, dat zijn moeder
nog leefde om te zien hoe hij zijn belofte
om „een man van Max te maken had
vervuld. Ook thans wenschte hij dat. Niet
dat hij zich de schitterende loopbaan van
Max als een eer aanrekende doch
gaarne had hij gewild, dat zij had kunnen
zien hoe goed alles ging. Een portret van
haar hing boven dc schrijftafel in zijn
spreekkamer. Soms vroeg hiij zich af wat
zij wel zou denken van zijn eigen slordige
werkwijze, vergeleken bij de bijna over
dreven orde van Max van de tascli
bij voorbeeld, met de haLbarfd en andere
dingen er in. Bij zulke gelegenheden be
sloot hij altijd de taseh eens een beurt te
geven.
„Ik denk er over om weg te gaan
zeide hij. „Kom je thuis eten?"
„Ik denk van niet. Ik ga de stad ui$
en zal eten waar het koel is." Dc Straat
was berucht om dc hitte in den zomer.
Toen Dr. Max pas uit Europa terug was
en Dr. Ed een paar moeilijk verkregen
effecten verkocht had om zijn kamers in
de stad te meubileeren, waren de twee
broers nu cn dan met de tram naar het
White Sptrfings Hotel gegaan om te sou-
peerèn. Voor den oudste waren dit altijd
gala-diners geweest. De namen, die hij
altijd met ontzag gelezen bad en die hij
in den regel verkeerd had uitgesproken,
uit Max' mond te hooron rollen „de
oude Steinmetz" en „die ezel van een
Heydenreich"; de medische en chirurgi
sche onderwerpen van gesprek van Euro
pa te hooren bespreken nieuwe genees
middelen, nieuwe methodes, de kleine on
derlinge vijandigheden in de klinieken, stu-
den tenschandalon dit alles had kleur
gebracht in zijn kleurlooze dagen. Doch
dat was nu voorbij. Max had nieuwe vrien
den en nieuwe maatschappelijke verplich
tingen. Zijn tijld werd geheel in beslag ge
nomen. En zijn trots verhinderde hein om
te toonen, hoe zeer hij de eerste dagen
miste.
(Wordt vervolgd).
