„K"
J\°. 78.
Vrijdag 5 Juli'^928.
112° Jaargang.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
FEUILLETON
ABONNEMENT,
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCUË a COURANT
^0 BHi
v CRifave Rttëml. \fenil. «Goesche Gnsaaf* -i-*1—en Iileenwens Ross' Drnkhers- en Uitgeversbedrijf
en Kleenwens Ross' Drnkkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent. Driemaal plaatsing
wordt tweemaal berekend.
Familieberichten 110 regels 12,40.
Dienstaanbiedingen eit aanvragen 15
cent per regel. Advertentiën worden
aangenomen tot 12 uur voormiddag.
WEGBEREIDERS.
(Nadruk verboden.)
Kor! geleden zag ik een film, die me
ontroerde. Hel was niet een van die sen-
sationeele rolprenten, waarop zich hevige
drama's afspelen, mei zelfverloochende
moeders, ontmaskerde schurken of nobele
minnaars. Het was niets anders dan de
natuurgetrouwe weergave van een too-
neeltje, zooals er duizenden eiken dag
onder ons onmiddellijk bereik zijn te aan
schouwen. Maar wij moeten er op leeren
letten, om er de grootschhcid van te be
seffen. De film diende om het publiek
een indruk te geven omtrent den arbeid
van het spoorwegpersoneel. We zagen
locomotieven in de werkplaats uit elkaar
nemen, en weer in elkaar zetten, opdat
ze betrouwbaar zouden zijn voor de nieu
we reis; we zagen dwarsliggers vervaar
digen en rijtuigen, bruggen en seinpalen,
we werden gevoerd binnen de kantoren,
waar ambtenaren bezig waren, het spoor
wegplan te ontwerpen, Kortom, wij kre
gen een kijkje in de voorbereiding van het
geen wij gewoonlijk slechts kennen, wanneer
het kant en klaar te onzer beschikking staat.
Ten slotte vertoonde de rolprent ons het
herstellen van een spoorbaan bij nacht.
Een leger werklieden was in de weer, om,
tusschen het vertrek van den laatsten trein
en de aankomst van den eersten, de oude
spoorstaven los te schroeven, de dwars
liggers uit te graven en te vervangen door
nieuwe, gave rails op de plaats van de
versletene aan te brengen en de aarden baan
weer dicht te werpen met schoppen zand,
Wat een bedrijvigheid, wat een gesjouw
en gezwoeg! Zou wel een van de reizi
gers, die den volgenden ochtend, behaag
lijk gedoken in 't hoekje van zijn coupé,
aan deze nijvere nachtwerkers gedacht
hebben, die zweetend en zwoegend voor
hem den weg bereidden, waarover zijn
sneltrein zoo glad en geleidelijk voort-
schoot? Zou wol één hunner een oogen-
blik van erkentelijkheid hebben gewijd
aan deze kudde ongenoemden, die op de
wereld komen en van de wereld verdwij
nen, na hun harden plicht werktuig
lijk en zonder ophef te hebben vervuld?
De machinist van den trein, de conduc
teur, de stationschef, het zijn de zicht
bare wezens, die wij kennen en voor wie
wij een woord van waardeering over heb-
Besteedt
steeds Uw geld op de
juiste manier.
Onze Portwijnen zjjn bijzonder fijn
van smaak en zeer concurreerend
van prijs.
Waarom heeft U ze nog niet geproefd
Fa. i, A. L. G. Witte, Goes.
ben. Maar wat zouden zij vermogen zon
der dat leger onzichtbare werkers,
dat ginds in de duistere smidsen de ge
weldige locomotieven in elkaar klinkt,
dat dwarsliggers schaaft en kerft en op
stapels zeult en graaft in de aarden baan?
Gaat het zoo niet in alle bedrijven? Wij
bemerken alleen de weinigen, die het pro
duct als uitkomst van veelvuldige bewer
king ten slotte in gebruik brengen, maar
hen, die den weg bereid hebben, bemer
ken wij niet. Ik moest denken aan het
graf van den onbekenden soldaat en zag in
zijn vereering plotseling een treffend sym
bool ook van den soldaat van den ar
beid. Wij kennen zijn naam niet, zijn dui
zend voudigen naam, maar zijn massaal
zwoegen en slaven is even onmisbaar voor
de overwinning en derhalve even gedenk
waardig en bewonderenswaardig als dat van
de generaals en maarschalken van den
arbeid. Wat zouden de generaals en maar
schalken van het optrekkend arbeidsleger
vermogen, zoo niet de duizendvoudige on
bekende soldaat den weg zorgvuldig had
voorbereid? Zorgvuldigheid, slipte plichts
betrachting is bij zijn bescheiden taak van
even groote waarde, als bij de roemrij
ken, die straits den door hem toebereiden
weg zullen betreden. Eén fout in de lig
ging der spoorstaven, één slordig aange
draaid schroefje, één verwaarloosde barst
in het staal der machine is voldoende om
een spoorwegongeluk te veroorzaken. De
beste machinist faalt, zoo zijn machine niet
goed is. De beste werker ziet zijn arbeid
mislukkend zoo zijn werktuig gebreken ver
toont. Wat is er verdrietiger dan te moe
ten tobben met een ontoereikend werk
tuig! Een smid met een lossen hamer,
een schilder met kledderige verf, een
kleermaker met een stompe schaar, wat
kunnen zij uitrichtenEn het zijn de half
wassen, de jongmaatjes, de opperlieden,
de helpers en bbloopers, op wie de taak
rust, de werktuigen in orde te houden,
waarmee dc meester moet werken. Welk
een ver schil, zoo zij hun plicht met zorg
vuldigheid waarnemen, dan wel het zoo
nauw niet nemen met hun bescheiden taak.
Wanneer gij soms een goede gedachte
mocht halen uit een mijner bespiegelingen,
hebt ge dit mede te danken aan een een
voudig boekhandelaarsbediende, wiens
naam ik niet ken, maar dien ik levens
lang dankbaar blijf. Jaren aaneen had ik
moeten peuteren met een vulpen, die
lekte, die kraste, die verstopt zat, kortom
die alles deed, wat een vulpen aan ver
driet kan berokkenen. Al mijn aandacht
moest ik op het werktuig richten, in plaats
van op het werk. Het gaf niet, dat ik
een nieuwe pen kocht en deze tweede
voor een derde verwisselde, dat ik van
den één naar den ander liep en klaagde
bij de leveranciers. Totdat ik, een half
jaar geleden, op een doorreis toevallig
mijn nood klaagde in een boekwinkeltje,
ergens in een stad, en daar voor het eerst
iemand vond, die zijn bescheiden taak als
bediende ernstig en zorgvuldig en me1 de
noodige kennis behartigde. Sindsdien vlie
gen mijn gedachten over t papier, alsof
ik in plaats van een behoorlijke vulpen,
een nieuw stel hersens m dat winkeltje
had gekocht. Gezegend de gewotenstrou-
we wegbereiders, die zich hun verant
woordelijkheid bewust zijn, wanneer ze
een staaf aan den dwarsligger schroeven,
een fiets schoonmaken, een, vulpen ver
knopen of een werktuig levere i, dat ver
driet of vreugde kan veroorzaken, naar
mate de onbekende soldaat als een held
op zijn post staat of niet.
door
MARY ROBERTS RINEHART.
Uit het Engelsch vertaald door
A. M. ROOSENSTEIN.
Le Moyne glimlachte in de schaduw.
„Ik begin te gelooven dat het U al
spijt."
Zij was zeer verlangend hem gerust
te stellen.
„Hij ligt onder mijn onder uw
schrijftafel. Hij is werkelijk niet lastig;
maar hij bouwt een nest onder de schrijf
tafel en als men niets van hem af weet,
lijkt het heel vreemd een papieren patroon
uit de naaikamer of een stuk linnen over
den vloer te zien bewegen".
Le Moyne vond dat het zeer belang
wekkend zo\i kunnen zijn.
„Maar, als er een nestje gebouwd wordt,
is het dan niet mogelijk dal Reginald
een wijfje is?"
Sidney was tamelijk verlegen en toen
hij dit zag haastte hij zich er bij te voe
gen, dat voor zoover hij wist, alle eek
hoorns nesten bouwden, onverschillig van
welk geslacht zij waren. Het luchtte Sid
ney op te ontdekken, dat hij in het ge
heel geen verstand van eekhoorns had.
Zij babbelde vroolijk over het teere schep
seltje, hoe zij hem bevrijd had uit een
menigte kleine jongens in het bosch, van
haar pogingen om hem gezond te maken
en van haar voornemen om hem, als hij
BUITENLAND.
Het Engelsche mijnbedrijf,
In Engeland dreigt een conflict in het
mijnbedrijf te ontstaan, wegens verschil
van meening over arbeidsduur. Het Vad.
schrijft naar aanleiding hiervan: De ko
len het zwarte goud zijn jarenlang
de grondslag van Engeland's rijkdom ge
weest. Thans schijnt juist het kolenmijn-
bedrijf het ergste te lijden onder de ge
volgen van den nieuwen toestand. De
waarde van den kolenuitvoer in de twaalf
maanden eindigende op 31 Maart van dit
jaar is 31 millioen ponden sterling kleiner
geweest dan die van de daaraan vooraf
gaande twaalf maanden. Sinds Januari
1924 zijn cr reeds 400 mijnen gesloten;
de meeste zullen wel niet meer geopend
worden. De oorzaken der crisis zijn ve
lerlei: Duitschland, Frankrijk en België,
de voornaamste concurrenten, zijn in staat
goedkoopcr te produceeren. Rusland voor
ziet niet alleen in zijn eigen behoefte aan
kolen, maar heeft reeds drie schepen met
kolen uit de Zwarte Zee-havens naar Italië
kunnen zenden, naar dat Italië, waar vroe
ger bijna uitsluitend Engelsche kolen kwa
men. Ook Zuid-Slavië zendt kolen naar
Triest. De valutakwestie speelt natuurlijk
ook een groote rol. De invoering van den
gouden standaard heeft den prijs der En
gelsche kolen in het buitenland, naar Na
tion uitrekent, met ongeveer 10 pet. doen
toenemen. Een andere reden is het ge
brek aan een rationeel gebruik der kolen.
De waarde der mindere qualiteit kolen
zou belangrijk verhoogd kunnen worden
door de uitvoering van de bestaande plan
nen, betreffende de voorziening van elec-
trische kracht. Frankrijk en Italië heb
ben beiden sinds den oorlog belangrijke
eloctrische centralen ingericht, waarbijzij
de in hun land aanwezige waterkracht ge
bruiken. Duitschland heeft behalve de wa
terkracht in Zuid-Beieren vooral gebruik
gemaakt van zijn bruinkolen. De waarde
van deze kolen wordt zeer vermeerderd
door het feit, dat men ze voor de pro
ductie van electrische kracht kan gebrui
ken. Het zoeken naar practische middelen
weer goed sterk was, weer naar het
bosch terug te brengen en hem daar de
vrijheid te hergeven.
Le Moyne luisterde aandachtig en be
gon belangstelling -ie gevoelen. Hij had
reeds begrepen, dat het de kamer van het
meisje was, die hij gehuurd had. Andere
dingen h ad hij kunnen opmaken dien mid
dag uit het snorren van een naaimachine,
uit de zaakkundige manier waarop Sid
ney de kleine kamer verhuurde, uit de
vluchtige waarneming van een over haar
naaiwerk gebogen vrouw voor een zonnig
raam. Dit alles beteekende nette armoede
en meer voortdurende zware eischen
gesteld aan de jeugd en den moed van
het meisje naast hem door ontmoedigde,
ouder wordende vrouwen.
Le Moyne, die zelf een tragedie door
maakte in die dagen, een gevolg van ar
moede en andere zaken, zat op de stoep
terwijl Sidney babbelde en zwoer een
stillen eed, dat hij het gewicht op den
veerkrachtigen geest van het meisje niet
zou verzwaren. En daar met het besluit
tot het beoefenen van een deugd, deze
reeds half gewonnen is, verloor zijn stem
haar lusteloozen toon. Hij was niet van
plan zich door dc Straat te laten be
ïnvloeden. Hij had een muur opgebouwd
tusschen zich en de rest van dc wereld
en dien wilde hij niet over klimmen. Doch
hij gevoelde geen wrok tegen anderen;
zij mochten, wat hem betrof, uit het le
ven halen wat ze konden.
Sidney, die plotseling practisch werd,
onderbrak zijn gedachtengang.
„Waar is U van plan te gaan eten?"
„Daar heb ik nog niet aan gedacht.
Ik kan hier of daar onderweg, als ik
naar de stad ga, wel iets eten. Ik werk
om olie uit kolen te trekken, lieeft hetzelf
de doel. In het rapport der Engelsche
kolencommissie van 1919 wordt al erkend,
dat de kolen ten slotte wel niet met succes
zullen kunnen concurreeren tegen de olie
en de electrische kracht, tenzij men de in
de steenkool opgesloten krachten zelf doel
matiger leert te gebruiken. Er is sinds het
verschijnen van dit rapport in Engeland her
haaldelijk sprake geweest van het bouwen
van groote electrische centralen, maar
tot nog toe zijn die plannen niet uitgevoerd.
De vlootbasis te Singapore.
In het Hoogcrhuis is de kwestie van
den vlootbasis te Singapore weer eens ter
sprake gekomen. Lord Thomson, die mi
nister van luchtvaart is geweest in de
vorige labour-regeering, vroeg of men van
plan was een nieuw vast en een nieuw
drijvend dok te bouwen. Heeft de re
geering de mogelijkheid overwogen van
het vergrooten van een of meer van de
bestaande koopvaardijdokken, zoodat deze
schepen van de grootste soort zouden kun
nen opnemen. Hij weidde uit over de
groote bezorgdheid, die in Japan is ge
wekt door het hervatten van dit plan
voor een vlootbasis te Singapore. Hij
meende, dat wij een begin maakten met
een programma, dat zeer kostbaar zou
zijn en in zekere mate nutteloos en dat,
hoewel niet bewust prevoceerend in elk
geval verontrustend was. Graaf Stanhope,
de burgerlijke lord van de admiraliteit,
antwoordde, dat de mate van de uitbrei
ding van de basis nog steeds in beraad
was, en dat er nog geen beslissing was ge
nomen omtrent het vaste dok. De admi
raliteit was van meening. dat het goed-
kooper zou zijn, een nieuw dok te bouwen,
dan het bes-taande koopvaardijdok te ver
grooten. Er is geen sprake van Singa
pore te maken tot een groote basis zooals
Portsmouth en Devonport. Het plan is
zeer bescheiden en niet noodzakelijk kost
baar. De regeering overweegt het heele
plan nog eens na te zien, hoe het mogelijk
kan zijn, het oorspronkelijke plan te be
snoeien en het meer in overeenstemming
te brengen met wat het land kan opbrengen.
De graaf van Balfour, de Engelsche on
derteekenaar van de overeenkomst van
Washington, trachtte de vrees van lord
Thomson weg te nemen. Hij zei, dat de
kijk van de arbeiderspartij op de zaken
in het Verre Oosten gegrond scheen op
een zuiver denkbeeldige schets van een
uitgebreid stelsel tot uitbreiding van de
maritieme bemoeiing en de daaraan ver
bonden kosten. Dit is gegrond op een
groot misverstand. Het heele doel van het
verdrag van Washington, voorzoover het
betrekking heeft op den Grooten Oceaan,
is het voorkomen van eenige verdere uit
breiding van bewapening of van een wed
strijd in bewapening tusschen de daar
reeds gevestigde mogendheden.
Bolsjewistische zeden.
Een bijzondere correspondent van de
„Tel." in Moskou schrijft over het sy-
baritische leven van sommige sovjetlei
ders. „Zoo heeft Zinovjef zijn machts
positie in Leningrad gebruikt om zich
met een menigte vrouwtjes te omringen,
en zijn orgieën zijn een onderwerp van
gesprek voor heel Leningrad geworden.
Niet anders handelt de leider van het
Russische Ondcrwijswezcn te Moskou,
de vader van Rusland's nieuwe moraal,
de opvoeder der jonge generatic, Loenats-
jarski. Bezoekt men een theater te Mos
kou, dan ziet men telkens weer andere
actrices enz., die dan juist bij hem in de
gunst zijn, want hij heeft ook 'l beheer
over de schouwburgen. En als derde Don
Juan onder de grootheden van het Krcn
lin wordt altijd de heer Stjeklof-Nacbanv
kes genoemd. Men sprak over Rndek's
voorliefde voor mooie secrcitaresjesjnaar
hij heeft er prijs op gesteld, dat de bui-
tenlandsche correspondenten getuigden van
zijn puriteinschen levenswandel, terwijl de
faam zich wat de anderen betreft den
mond niet snoeren liet. Zij maakten het
zoo bont, dat het zelfs het Politieke Bu
reau, dat anders van zijn getrouwen zoo
veel door de vingers ziet, te erg werd.
Zinowjef kreeg een berisping, en toen
Trotski naar Moskou terugkeerde, ver
luidde zelfs, dat Zinowjef in verband
met zijn levenswandel uitgeslootcn zou
worden. En thans nog staat hij niet vast
op zijn beenen.
PROVINCIE-NIEUWS.
Provinciale Staten van
Zeeland.
De volgende stukken zijn nog inge
komen voor de a.s. Zomerzitting
Afschaffing tollen.
Een voorstel van de leden, de heeren
Ph. J. van Dixlhoorn en M. W. Koster,
om alle thans nog loopendc concessies
heffing van tolgeld, verleend aan gemeen
ten, polders, waterschappen, comité's en
dergelijke lichamen, op wegen bij die
lichamen in onderhoud, in te trekken of
althans bij beëindiging van den gestchkn
termijn niet meer opnieuw te verleencn.
Ged. Staten wijzen er op dat de conces
sies tot heffing van tolgelden worden ver
leend door de Koningin en dat van intrek
king der bestaande concessies door de
Staten dus geen sprake zal kunnen zijn.
Indien afschaffing der bestaande lollen
mocht worden bedoeld door de voorstel
lers, dan wordt opgemerkt, dat zulk cenc
beëindiging der bestaande concessies, zon
der medewerking door dc betrokken be
langhebbenden, een vrij aanzienlijke uil-
gave uit de Prov. kas zou beteekenen,
die reeds daarom ongemotiveerd zou zijn
wijl bij vroegere afschaffingen steeds door
belanghebbenden financieel is medege
werkt; tegenover hen zou dc afkoop door
de Provincie alléén een groote onbillijk
heid beduiden. Ged. Staten hebben meer
malen pogingen aangewend, om tol af
schaffing van tollen, dan hier dan daar,
te geraken, soms met succes en steeds
op het bureau van de gasfabriek, 'k Ge
loof dat ik U dat nog niet verteld heb.
Het is zeer onzeker, niet het bureau, maar
het eten. Maar, het is gemakkelijk."
„Het is slecht voor U" zei Sidney
met beslistheid. „Het leidt tot slordige
gewoonten: als U haast heb eet U na
tuurlijk niet. U moet iemand hebben die
U op bepaalde tijden verwacht."
„Dat klinkt naar een huwelijk". Hij
lachte lusteloos.
„Dat klinkt naar het restaurant van
Juffrouw Mc. Kee op den hoek. Voor
vijf dollar hebt U een-en-twintig maal
tijden en een kaart om te laten knippen.
Tiiiie, het meisje dat in de eetkamer
bedient, knipt voor ieder maal dat U
krijgt. Al neemt U niet deel aan de maal
tijden, uw kaart blijft goed totdat ze ge
heel geknipt is. Maar Juffrouw Mc. Kee
heeft niet gaarne dat U nu en dan weg
blijft."
„Dan ga ik naar Juffrouw Mc. Kee"
zei Le Moyne. Ik geloof, dat ik tamelijk
regelmatig zal komen als ik weet, dat
die Tillie op me wacht met haar knipper".
Het werd later. De Straat, die de
nachtlucht wantrouwde, zelfs op een hec-
ten zomeravond, sloot de ramen. Reginald
had genoeg gegeten en zich neergevleid
in een warm kuiltje in Sidney's schoot.
Door anders te gaan zitten zag de man
het gezicht van het meisje. Hij vond het
zeer lief. Zeer zuiver, bijna stralend
en jong. Vergeleken bij den middelbaren
leeftijd, dien hij met zijn bijna dertig ja
ren meende bereikt te hebben, geleek zij
een kind. Er had een jongen in de scha
duw gestaan toen hij de straat inkwam.
Natuurlijk was er een jongen een
knappe jongen met heldere oogen.
Sidney keek naar de maan. Met haar
neiging tot droomen, welke zij van haar
reeds overleden vader geërfd had, zat
zij stil de nacht te bewonderen. Doch
haar hersens waren ook aan het werk,
de practische hersens die ze met haar
moeder gemeen had.
„Hoe staat het met uw wasch", vroeg
ze onverwacht.
K. le Moyne die een muur gebouwd
had tusschen zich en de wereld, had haar
in gedachten reeds laten trouwen met den
jongen in de schaduw en had een zonder
ling gevoel van iets verloren te hebben.
„De wasch?"
„U verwacht toch een en ander van de
wasscherij terug? En hoe doet u met uw
kousen
„Ik koop goedkoope en gooi ze weg
als ze versleten zijn."
„En knoopen?"
„'k Gebruik veiligheid spelden. Als ze
gesloten zijn kan men ze gebruiken
knoopen."
„Ik geloof" zei Sidney, „dat het hoog
tijd is, dat iemand een beetje op u gaat
passen. Als u Katie, ons dienstmeisje,
zestig cents per week geeft, zal ze uw
wasch doen en het goed niet aan flarden
scheuren. En ik zal alles herstellen.
K. le Moyne was stom van verbazing.
Eenige oogenblikken later zeide hij:
„Ik ben werkelijk verbaasd over U,
juffrouw Page. Zoo wordt ik dus gehuis
vest, gevoed, gewasschen, gestreken en
versteld voor zeven dollars en zooveel
per week."
„Ik hoop", zei Sidney, ,dat u alles
wat u overhoudt op de spaarbank zal zet
ten".^
.Hij was nog eenig&zins verbluft toen
hij de nauwe trap naar zijn kamer be
klom. Nooit in zijn leven, dat tot kort
geleden een werkzaam 'leven was geweest,
waarin hij veel met mensehen omging,
was hij zich zoo bewust geworden van
vriendelijkheid en goedhartige belangstel
ling. Het deed hem goed. Zijn gezicht
verloor enkele van zijn lijnen van ver
moeidheid. Bij de gaskroon rekte hij zich
behagelijk uit. Toen stak hij de hand in
zijn jaszak en haalde de geheel ontwaakte,
achterdochtig glurende Reginald ie voor
schijn.
„Goeden nacht Reggie!" zei hij. „Goe
den nacht oude jongen". Hij herkende
zijn eigen stem haast niet meer. Zijn
stem was opgewekt, ofschoon de kleine
kamer heet was en hij, als hij stond, het
onaangename gevoel had. dat zijn hoofd
bijna het plafond raakte. Hij zette Regi
nald voorzichtig op den grond voor de
schrijftafel en de eekhoorn ging naar
zijn nest.
Het was laat toen K. Je Moyne naar
bed ging. Een hoeveelheid ondergoed, ha
veloos en zonder knoopen. had hij stevig
tot een pakje vereenigd om het den vol
genden morgen mee te nemen. Voor niets
ter wereld zou hij willen hebben, dat Sid
ney ontdekte hoe het met zijn ondergoed
staid was.
„Je zult nieuw ondergoed moeten heb
ben K. le Moyne zei hij bij zich zedf,
terwijl hij zijn das afdeed. „Nieuw onder-
goed, en ook zal je de letter K lot een
naam moeten uitbreiden".
(Wordt vervolgd).
