Vrijdag 8 Mei 1925.
1I28 Jaargang.
WAT HEB IK JE GEDAAN
N°. 55
Bgg^l c
Bij
dit nummer behoort
Bijvoegsel.
een
Fa. J A. L.G. Witte,
FEUILLETON
tStaal-Tabletten .90*
Maag-Tabletten;75<*
Zenuw-Tabletten ..75*
Laxeer-Tabletten .,.60*
Hoofdpijn-T abletten 60
Een pot
Kloosterbalsem
in huis is een
groot gemak
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE i CNItW
Cïffavc Najunl. Venn. „Goesche Cburaot" ea Kleeuwens Ross' Drukk.ru- en Ulteeversbedrtlf
ea Kleeuwens Ross' Drukkers- en Ultgeversbedrfjf
ADVERJENTIEN.
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f2,40.
Bewijsnummers 5 cent.
Advertentiën worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag.
GEMASKERD BAL.
(Nadruk verboden.)
Wat kan het toch zijn, dat aan de ge
maskerde bals, waarop men in de Vasten
tijd zoo verzot is, die eigenaardige beko
ring geeft? Ten onrechte meent men, dat
het de uitgelatenheid is van dit plezier.
Plet is iets anders, en dit iets komt tege
moet aan een zoo ernstige behoefte van de
menschelijke ziel, dat wij eigenlijk alle
maal een gemaskerd bal noodig hebben.
Er ligt voor mij in het gemaskerd bal
iets meer dan aantrekkelijks. Het gemas
kerd bal is voor mij de rechtvaardi
ging van de menschelijke natuur. En
nu bedoel ik niet de natuur, zooals men
dat noemt, in lageren zin, maar wel dege
lijk de natuur in hoogeren zin. Ik durf
de volle verantwoording dragen, wanneer
ik zeg, dat aan het gemaskerd bal een ge
zond zedelijk beginsel ten grondslag ligt
en dat wij het gemaskerd bal noodig
hebben, zoolang ons maatschappelijk leven
dit gezond zedelijk beginsel verwaarloost.
Ik houd nu eenmaal van het algemeen
menschelijke en universeele. Zeker, namen
en groepen en beroepen zijn noodig, maar
het zijn bijkomstigheden, hulpmiddelen
gelijk de etiquetten op de fleschjes in de
apotheek. Er is meer overeenkomst en
meer verwantschap tusschen de menschen
dan onze veelvuldige indeeling zou doen
vermoeden. In ons hart zijn wij allen
mensch, maar wij durven dit onderling niet
bekennen. Wij doen jegens elkaar, of wij
louter vertegenwoordigers zijn van ver
schillende families, standen en beroepen,
die niet het minste met elkander te ma
ken hebben en even weinig zich leenen tot
onderlinge vermenging als water en olie.
Wij ontmoeten elkaar op straat, op
een partijtje, of ja zelfs in de kerk.
En we monsteren elkaar en weten ter
stond, of we elkaar mogen groeten, met
elkaar mogen praten, tot elkaar in nauwe
betrekking mogen treden. Grondt zich
dit oordeel op onze wederzijdsche hoe
danigheden? Kennen wij elkaar naar
elkanders verstand, geestigheid of ka
rakter? Neen, maar ik heet zus en hij
heet zoo; ik ben familie van deze
en hij van gene; ik oefen dit beroep uit
en hij dat. En daarom zijn wij op elkaar
aangewezen of voor elkaar vreemd. Och
arme, hoe dwaas en benepen is onze keuze!
Is het geen noodwendigheid geweest,
dat men althans in onze maatschappij één
gelegenheid heeft geschapen, waarbij men
zonder aanzien van naam, stand of beroep
elkander als mensch kan ontmoeten? Het
Besteedt steeds Uw gt
Juiste manier.
op de
Onze Portwijnen zjn bijzonder fijn
van aaiaak en zeer concurreerend
van prijs.
Waarom heeft li ze nog niet geproefd
gemaskerd bal is de tijdelijke gemeen
schap van de naamloozen, de stamloozen
en de beroepsloozenhet is de tijdelijke
gemeenschap van menschen als zoodanig.
Welk een verademing is er in het incog
nito gelegenMen behoeft nog geen prins
van den bloede te zijn, om gedrukt te gaan
onder de conventioneel© verplichtingen, die
een bepaalde omgeving aan een bepaald
individu stelt. Men zoekt dikwijls onop
rechtheid achter de snoepreisjes van een
dorpsnotaris en neemt het een dominee kwa
lijk, zoo men hem te Amsterdam in den
schouwburg betrapt, dien hij fbuis ten
overstaan van zijn gemeente loochenen
moet. Maar een dorpsnotaris en-een domi
nee zijn behalve dorpsnotaris en dominee
ook mensch en hunke en naar een gelegen
heid waar zij, zij het slechts zeer kortston
dig, van hun conventioneel etiquet zijn ver
lost. Waarlijk, men behoeft bij een buiten-
landsche reis niet terstond aan onoorbare
vermaken te denken; de aantrekkelijk
heid ervan bestaat louter in het genot, zich
eens natuurlijk en ongedwongen als mensch
onder menschen te kunnen bewegen.
Een gemeenschap van naamloozen,
standloozen, beroeploozen. Hier zou Faust
de ontboezeming herhalen, die hij slaakte
op zijn befaamde wandeling buiten de
poort, waar de Paaschgangers langs de
wegen krioelden. Ook op het gemaskerd
bal zou hij, de universeele, uitroepen:
„Hier ben ik mensch, hier mag ik 't zijn!"
Wat wel het allermerkwaardigst is van
een gemaskerd bal, is dat men achter
zijn masker en in zijn vermomming
zijn eigen natuurlijk wezen, zichzelf
ontmaskert. Men is wie men is en
wordt hiernaar beoordeeld. Ongedwongen
en onbeschroomd onthult men zijn
bizonderre hoedanighedenonbevangen
en zonder terughouding zoekt men zijn
omgang met wie men toevallig ontmoet.
Met het démasqué gaan de maskers
weer voor. Want, terwijl men het zwarte
kapje omhoogschuift, vliedt de mensch
terug achter het conventioneel© mom
men herkent weer elkander als naam,
stand en beroep. Men schaamt zich, zoo
men zich met den mensch, met wien men
zich zoo geestig en zoo trouwhartig heeft
onderhouden, blijkt te hebben geëncanail-
leerd, nu men ontdekt, dat hij ondanks
zijn prettige eigenschappen een minder
netten naam draagt of een minder net
beroep uitoefent dan men had vermoed.
Of men verstart onmiddellijk zijn gelaat
tot een koele vijandelijkheid, nu blijkt,
dat de gemoedelijke vriend, met wien
men meende te doen te hebben, een te
genstander is in zaken of in de politiek.
Achter het masker zijn veeten en te
genstellingen vergeten. Het masker is
de algemeene vergeving, de algemee-
ne kwijtschelding, de algemeene ver
broedering. Ware de heele wereld
een gemaskerd bal, het zou pais en vree
zijn alom. Want de meeste onaangenaam
heden doen wij elkaar niet aan op
grond van ons mensch-zijn, maar slechts
in verband met ons etiquet, relatie,
negotie, gezindte of landaard betreffend.
In de maatschappij zijn wij partij of
kerk, familie of natie, handelshuis of
doctrine. Daar zijn wij een marionet, een be
lichaming, esn plakbrief je. Eerst als wij on-
49
L. VUl
H. CourthsMahler
met autorisatie vertaald door
Mevr. J. P. Wesselinkvan Rossum.
In den loop van den avond werd zij
verscheiden keeren van Gerald geschei
den; maar als, door een magneet aange
trokken. kwam hij steeds weer naar haar
toe. In beider harten ontwaakte daardoor
een heerlijk zalig gevoel van thuis zijn,
het besef van besliste saamhoorigheid.
Zij hadden er geen vermoeden van hoe
zij door mevrouw Bylla en Beatrix wer
den bespied. Met leedvermaak bemerkten
de beide dames, dat Romana zich meer
en meer door Gerald liet innemen.
„Hoe goed Romana ook kan rekenen
hier verrekent zij zich toch grondig
en als zij mij niet zoo had geërgerd met
haar schraapzucht, dan zou ik medelijden
met haar hebben", zei mevrouw Bylla.
Zij verbaasde er zich over, dat haar
zoo koele stiefdochter zoo heftig vuur
vatte. Haast nog vreemder vond zij het,
dat Gerald von Rhoden zulk een gevaar
lijke Don Juan was geworden.
„Dat had ik nooit van hem gedacht",
peinsde zij.
De avond verliep volgens het gewone
zc maatschappelijke verhouding maskee-
ren, ontmaskeren wij ons als mensch. Hoe
paradoxaal het klinkt, wij loopen slechts
zonder masker op een gemaskerd bal.
MIJNHARDT's
Bij Apoth. ..en; Drogisten.
BUITENLAND.
Hoe het komt dat de Bulgaarsche
boeren samengingen met de
communisten.
Een correspondent der „Frankfurter
Ztg." heeft een correspondent naar Bul
garije gezonden om de toestand aldaar te
besludeeren en te onderzoeken hoe het
verbond boeren-communisten tot stand is
gekomen. Gewoonlijk toch staan beide par
tijen als water en vuur tegenover elkaar.
Het blijkt dat de tegenstelling stad-plat-
teland ook hier een rol heeft gespeeld.
Van de Bulgaarsche bevolking zijn 80
procent boeren. Stamboelinski, de dorps
onderwijzer, het hoofd der boeren en la
ter de man der Entente, heeft jaren lang
een felle haatcampagne tegen de stad
en de intellectueelen gevoerd. Zijn poli
tiek van geweld heeft echter bij de overi
gens zoo kalme boeren, die hem volgden,
ook de machtsbegeerte wakker geroepen
en het gewelds-instinct geprikkeld. Na
den moord op hun leider, zag de meer
derheid nog slechts redding in een verbond
met de communisten. De gematigdelei
ders werden uit de partij gestooten en
het agrarisch-communistische eenheids
front kwam tot stand. Thans schijnen zeer
velen toch echter teruggebracht te zijn
vam de gevolgen dier politiek. De dooden
uit de kathedraal zullen wellicht nog bun
land gered hebben voor ergar katastrophen.
Communistisch is de Bulgaarsche boer
nooit geweest. De grond van dit land is
trouwens onder zeer talrijke kleine bezit
ters verdeeld. Groot landbezit vindt men
er niet. Het landbezit is er al sinds langen
tijd precies zoo verdeeld als dit sinds een
paar jaren in Rusland het geval is. Alleen
uit haat tegen de burgerij van Sofia had
men zich met de sovjetmannen verbonden
en nu dit tot een zoo bloedige gebeurtenis
heeft geleid, komen vele boeren tot de
conclusie: „dat hadden wij toch niet be
doeld!" De gematigde boerenleiders hopen
dan ook dat zeer spoedig weer de meer
derheid bereid zal zijn hen te volgen.
Zelfs het officieele bestuur der partij
heeft reeds op een volkomen ondubbelzin
nige manier te verstaan gegeven, dat het
de actie der vluchtelingen in Belgrado of
in Praag meestal oude vrienden van
Stamboelinski volkomen afkeurt. Het
communisme heeft, voornamelijk aanhan
gers de boeren waren slechts verbon
denen gevonden in de kringen der
Macedoniërs en der lagere ambtenaren
die zeer slecht betaald worden.
De nieuwe Duitsche
Rijkspresident.
De Beiersche koningspartij heeft aan
von Hindenburg een telegram van geluk-
wensch gezonden. Ook ex-kroonprins Rup
precht, prins Leopold en talrijke leden
van den Beierschen adel hebben von Hin
denburg gefeliciteerd. Hindenburg zal,
begin volgende week te Berlijn geïnstal
leerd worden en zijn intrek nemen in het
presidentspaleis in de Wilhelmstras se.
Acht kamers worden voor hem in gereed
heid gebracht. In de studeerkamer zal de
oude eiken schrijftafel en de versleten
leeren stoelen worden geplaatst, die de
maarschalk uit Flannover zal laten ver
voeren, benevens een groot schilderij van
Wilhelm II, voorzien van de handteeke-
ning van den ex-keizer. Andere oorlogs
souvenirs, zooals uniformen en portret
ten van Duitsche prinsen en veel versier
selen van de oude monarchie afkomstig,
mengesteld uit de afgevaardigden Spahn
(centrum), Dittmann (sociaal-democraat),
dr. Kahl (Duitsche volkspartij) en de bei
de referendarissen bij het rijksgerechtshof.
Hongersnood in China.
In de provincie Kweitsjou heerscht
groote hongersnood. De bewoners eten
bladeren en verkoopen hun kinderen voor
rijst. De katholieke priesters melden ge
vallen. van kannibalisme.
programma. Er werd muziek gemaakt,
gedanst, geflirt en gebabbeld. Het nieuwe
verloofde paar vormde natuurlijk het mid
delpunt van aller belangstelling. Het werd
aan alle kanten gelukgewenscht en ge
plaagd. Velen beweerden al lang gemerkt
te hebben, dat er iets hangende was tus
schen Herder en Beatrix. Dan drukte
Beatrix den arm van haar gelukkigen en
lichtelijk aangeschoten verloofde en keek
hem schalks aan. „Is het niet, Kurti, wij
wisten reeds lang, dat wij elkaar liefhad
den", zei zij dan na zulk een opmerking
en zoo luid, dat Gerald het wel moest
hooren.
Hans had het niet over zich kunnen
krijgen, zijn zuster geluk te wenschen met
haar verloving. Het leek hem alles een
grap en buitendien was Herder hem zeer
onsympathiek.
Hij zocht Gerald en Romana op, om
hen goeden nacht te zeggen, zij stonden
in een vensternis.
„Ga je al naar bed, Hans?" vroeg
Gerald.
„Ja, oom Gerald. U weet dat ik Za
terdagavond mijn eind-examen wil doen en
dan moet ik een helder hoofd hebben".
Romana vatte zijn hand en keek hem
met haar lieve, moederlijke oogen aan.
„Je hebt gelijk, Hans. Het verheugt mij,
dat je zoo ernstig aan het werk gaat, goe
den nacht, mijn beste jongen."
Goeden nacht, Romana. Ik wensch je
nog heel veel genoegen. Hei doet mij
zoo'n genoegen, dat je vandaag zoo opge
wekt uit je oogen ziet."
Zij gaven elkaar een krachtigen, har-
telijken handdruk.
Daarna nam Hans van Gerald afscheid
En voordat hij ging, zeide hij nog
eens: „Goeden nacht, Romana."
Daarna verwijderde hij zich zonder dat
iemand het merkte.
„Goeden nacht, Romana," herhaalde
Gerald, toen hij weer alleen met Romana
was.
Zij keek hem met haar donkere oogen
aan.
Hij glimlachte. „Vergeef mij, dat ik
deze woorden herhaal. Weet u wel, dat
uw naam voor mij een wondervollen klank
heeft. Romana is een buitengewoon mooie
naam".
Hij legde een zeer innigen nadruk op
den naam.
Zij waagde het niet hem aan te zien,
maar zij voelde, dat zijn oogen op haar
gelaat waren gericht.
„Mijn moeder was een wat romantisch
en dichterlijk aangelegde vrouw. Zij koos
dezen naam voor mij. Ik vond hem voor
mij weinig passend, en wat aanmatigend
en zwierig voor zoon eenvoudig men-
schenkind als ik ben. Namen geven voor
mij het lot weer. Bij den naam Romana
stel ik mij een trotsche, koninklijke vrouw
voor."
Een lachje gleed weer langs zijn mond.
Zij stonden geruimen tijd, alles om
Het is zoo prettig goed te
kunnen helpen als iemand
Xich verwondt. Akker's
Kloosterbalsem zal de pijn
«tillen en U snel genezen.
Akker's Klooster
balsem is door zijn
bijzondere eigen
schappen onover
troffen bij ontvel
lingen, schrammen
brandblaren, puis
ten, wonden, zwe
ren, insectenbeten,
wintervoeten. Ook
bij spierverrekkin-
gen, spit, spier
pijnen, rhenmatiek
Groot* pot van 20 gram 50 cent. Alom verkrijgbaar.
Potten vi 50 gr. f 1.—100 gr. 1.75. nog voordeellger.
zullen een plaatsje krijgen in de nieuwe
presidentswoning. De openbare apparte
menten met inbegrip van groote ontvang
zalen en andere officieele werkkamers,
zullen geen verandering ondergaan. In de
Duitsche bladen zijn de aanvallen op Von
Hindenburg gestaakt, behalve in de „Rote
Fahne", het communistenblad. Voor hen
die von Hindenburg vereerden in de don
kerste uren van den oorlog, staat het vast,
dat hij trouw zal blijven aan de republiek.
De Duitsche sociaal-democratische partij
heeft officieel geprotesteerd tegen de gel
digheid van de verkiezing van den rijks
president, omdat er bij de verkiezingen
tal van onregelmatigheden zouden zijn ge
pleegd, waardoor het mogelijk is, de door
Hindenburg behaalde meerderheid van
904.151 stemmen te betwisten. Daarom
stelt de partij voor, de verkiezing van
Hindenburg ongeldig te verklaren. Het
verkiezingsgerechtshof W ahlprüfungsge-
richt) vergaderde Vrijdagochtend ter be
spreking van dit protest. Dit hof is sa
PROVINCIE-NIEUWS.
lerseke. Met ingang van 1 Aug. a.s.
(indien mogelijk eerder) is benoemd tot
onderwijzer aan een der Christ. Scholen
te Vlaardingen (hoofd dhr. Jaeger) dhr.
C. Dronkers, onderwijzer aan de Her
vormde School alhier.
Wemeldinge. Het sleepschip „Flugo
Stfnnes I" geladen met kolen, komende
uit Duitschland, en bestemd naar België
is Woensdagavond, nadat het schip 111 de
Vleije omhoog had gezeten, met zware
lekkage binnengekomen. Door de schip
per worden maatregelen getroffen om
zinken te voorkomen.
In de op Dinsdag j.l. alhier ge
houden raadsvergadering, waren alle le
den tegenwoordig. Voor kennisgeving wor
den aangenomen de ingekomen stukken,
o.a. goedgekeurde raadsbesluiten; mede-
deeling van gedane kasopnemingendank
betuiging van het Burg. Armbestuur voor
het gebruik van de raadzaal, in verband
met de ingebruikneming van het verpleeg
huis; verslag waterleiding; idem derLand-
arbeidersvereemiging „Eigen Erf"; een
schrijven van de Kamer van Koophandel
en Fabrieken, betreffende den verkoop
van buitenlandsch vleesch. De rekening
en verantwoording van het Gasbedrijf over
het jaar 1924 wordt gesteld in handen
der Commi-ssie voor het nazien der Ge
meenterekening over dat jaar. Op een be
zwaarschrift van A. D. Tilroe tegen den
aanslag in de hondenbelasting, dienst 1924,
wordt besloten dezen aanslag te handha
ven. Aangeboden worden het verslag van
den toestand der gemeente en het verslag
betreffende de volkshuisvesting, dienst
1924. Aan het Bestuur der Bijzondere
school wordt overeenkomstig de daartoe
ingediende aanvraag een voorschot op de
gemeentelijke vergoeding 1925 verleend
van f1132, -. De gemeentebegrooting.
dienst 1924 wordt gewijzigd. Een voor
stel van B. en W. tot het aangaan eener
verhoogde geldleening ad f7500,voor
uitbreiding der gasfabriek komt in behan
deling. Dhr. P. Lindenbergh Azn. geeft
de noodige toelichting op dit voorstel. Dhr
Karelse acht het wenschelijk de aflossing
dezer leening in groote bedragen te doen
plaats hebben. Dhr. P. Lindenbergh Azn.
zegt, dat het in de bedoeling ligt deze
aflossing met die der vorige leening (ad
f3300,ongéveer te regelen naar de
tegenwoordige aflossing eener leening van
f7000,die in 1927 zal zijn afgelost.
Met algemeene stemmen wordt hierop over
eenkomstig het voorstel van B. en W.
Besloten. In verband hiermede worden
de begrootingen van het Gasbedrijf en
de gemeente gewijzigd. B. en W. stellen
zich heen vergetend, zich slechts bewust
van eikaars bijzijn. Zij merkten niet, dat
Beatrix naderde en hen met fonkelende
oogen aankeek.
„Weet je niet waar Hans is geble
ven?" vroeg zij.
De twee geheel vervuld van hun eigen
gedachten, richtten zich plotseling op, als
of zij uit een droom ontwaakten.
„Hans is naar bed gegaan, bij heeft ons
zoo juist goeden nacht gezegd", ant
woordde Gerald, die zich het eerst her
stelde.
„Stel je voor, hij heeft mij niet eens
gelukgewenscht met mijn verloving", ver
volgde Beatrix, terwijl zij de twee onbe
scheiden aankeek.
„Dat heb ik ook niet gedaan, Beatrix.
Je waart steeds omgeven door velen, die
je geluk wilden wenschen, als ik het
wilde doen. Laat ik het dus nu doen.
Moge je in deze verbintenis het geluk
vinden, dat je zoekt", zei Gerald beleefd,
maar zonder warmte.
„Ik dank u, oom Gerald zei Beatrix
wat neerbuigend. Nu gebruikte zij opeens
weer het woord oom.
„Ook ik wensch je geluk, Beatrix, ik
deed het tot nog toe nog niet, omdat ik
je niet wilde storen. Je verloving heeft
mij zeer verrast", zei Romana, die zich
intusschen hersteld had.
Beatrix keek haar uit de hoogte aan.
„Ja, ik houd van zulke verrassingen. Dat
is prettig. Niet waar, oom Gerald, u
houdt ook van zulke verrassingen?" vroeg
zij stekelig.
„Ik? Wat bedoel je?" vroeg hij ver
baasd.
Zij lachte. „Och, zoo maar. Soms is
men verloofd, ja zelfs getrouwd, en nie
mand weet er iets van. De hoofdzaak
is, dat men het zelf weet."
Gerald had niet het flauwste vermoe
den waarop zij doelde. „Dat is stellig de
hoofdzaak. Ik kan mij niet goed een per
soon voorstellen, die verloofd of ge
trouwd is zonder het zelf te weten."
Zij keek hem strak aan.
„Heel stellig niet. Maar ik kan mij
heel goed iemand voorstellen, die ge
trouwd is zonder dat iemand het weet."
Gerald wist niet goed waar zij heen-
wilde. Dat zij met haar woorden iets be
doelde, dat voelde hij. Maar hij was niet
in de stemming, zich langer met haar be
zig te houden. Hij boog dus zwijgend.
„Dat is raak geweest", dacht Bea
trix zeer tevreden. Zij wendde zich om en
zei beteekenisvol
„Ik wil niet verder storen dus on
derhoudt u aangenaam. Je schijnt je de
zen avond uitstekend te amuseeren, Ro
mana, oom Gerald is zijn gezelschap ook
zeer waard".
(Wordt vervolgd)-
