N°. 129.
Donderdag 50 October 1924.
ill6 Jaargang.
FEUILLETON
Als ik koning was!
Eene week van macht.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naaml. Venn. „Goesche Courant"
ClEIV^
COURANT
ca Kleeuweus Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf
ADVERTENTIEN.
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f2,40.
Bewijsnummers 5 cent.
Advertentiën worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag.
DE WONDERLIJKE KUNST
VAN „LEZEN".
De Jarngc winteravonden gaan weer aan
breken en daarmee de 'tijd, dat menigeen
's. pvonds een bock ter hand neemt,
de tijd dat voor de feuillctori-rubriek der
bladen meer dan gewone belangstelling
bestaat.
In verband daarmede doen wij eens een
greep uit tic voortreffelijke brochure.
„Over de wonderlijke kunst van „lezen",
welke onze bekende 'schrijfster Annie
Salomons samenstelde cn welke werd uit
gegeven door de Wereldbibliotheek, Am
sterdam.
Wij lezen daarin:
Lezen is voor velen van ons een her
leven van verloren illusies. Want als we
nog 'heel jong zijn, hebben we, diep in
onze ziel, de overtuiging, dat ons leven
iets bijzonders gaat worden. We weten
meestal niet precies in welke richting,
maar we voelen iets in ons, een vertrou
wen, een overmoed, die ons doen geloo
ven, dat onze dagen toch niet zoo kleur
loos voorbijgaan zullen, als we dat zien
van de bestaantjes om ons heen; dat wij
in uitersten van geluk cn verdriet, maar in
elk geval laaiend van emotie over de we
reld zullen gaan
En dan komt de werkelijkheid, cn zet
ons, als we van school zijn gekomen, op
een klein, vast-omlijnd plaatsje, en wijst
ons een daaglijkschcn, geregeld-terugkee
renden plicht. Gelukkig wie dan sterk ge
noeg is, om in dat werk-zelf de vervul
ling van zijn hoogc verwachtingen te vin
den, en het te adelen door zijn ernstigen
levenswil.
De boekenwereld is voor velen van ons
een soort ideale wereld, waar de dingen
nog gebeuren, zooals we dat in ons ge
wone leven hadden gehoopt; want de men
schen in de boeken zijn meestal degenen,
die zich niet hebben laten knauwen door
de allcdaagschc dingen; die hun idealisme
zuiver hebben gehouden, en als stralende
helden vootr den een of anderen onbe-
reikbarcn droom ten onder gaan; cn
daarom trekken wij oinze arme verslagen
heid, onze schipperende alledaagsheid op
aan hun onbcvlokten offermoed. Zij zijn
„het andere", dat wij hebben prijsge
geven voor een dragelijk, rustig bestaan;
daarom kunnen we niet genoeg van hen
lezen.
Laatst viel me dat nog op, toen ik
aan een station mijn handen stond te was-
schen. Dc juffrouw, die daar de wacht
hield, zat gespannen te lezen, en toen
ik haar vroeg, hoe het boek heette, ant
woordde ze met gloeiende oogen: „Het
dobbelspel van liefde cn leven". En ik
zag op het titelblad de traditioneele
„beeldschoone" jonge dame, met een
„mantel van goudbtonde lokken", die
flauw viel in dc armen van een meneer,
terwijl een ander „als heer gekleed per
soon" met verwrongen trekken hen met
een revolver bedreigde.
U voelt dc bittere tegenstellingzoo'n
juffrouw, die van den ochtend tot den
avond bij een zielig kunstlichtje zit de
wacht te houden; die het gedonder van
de treinen maar heel uit de verte hoort
doorklinken ijfchp geen zon ziet; geen wind,
geen buileiftbht kent; die dag aan dag
19
OF.
NAAR HET ENGELSCH-
door
Justin Huntly Mc. Carthy.
Snel verdween hij in den ouden toren,
terwijl de stoet de trap naar den rozen
tuin afging. In de deur van den ouden
toren, bevond zich een klein venstertje
van een verstelbaar luik voorzien, en daar
achter woonde dc koning de door hem
bedachte comcdiic bij. Olivier had gelijk
gehadVillon was geheel veranderd.
Door Olivicrs kunst was zijn gezicht
zoo veranderd en de haren zoo gekapt,
dat het op het oude gezicht van de vagebond
geleek als de maan op de lantaarn. Daar
bij was hij gekleed als een prins van den
bloede. Olivier boog zich diep voor dc
in goudbrocaat gehulde gedaante.
„Behaagt het uwe excellentie misschien,
in dit rozenpricel een weinig te rusten?"
vroeg hij.
De zoo prachtig gcklcede man zag hem
verwonderd aan. Hij bevond zich inder
daad in een zonderlingen gemoedstoestand.
Zooeven had hij in den spiegel een zin
delijk, gladgeschoren gezicht gezien, met
geen grooter emotie beleeft, dan dc
spanning, of er een dubbeltje of een stui
vertje in haar bakje zal regenen, of een
mevrouw, die haar mof laat hangen; en
dan te lezen van „het dobbelspel van
liefde en leven"....
Maar het is immers juist, wat ze in
haar eigen bestaan heeft ontbeerd, dat zc
door dien boeienden roman hoopt bin
nen te halen; het is immers juist om met
haar gedachten vrij te komen uit die licht-
looze kooi, waar haar leven zonder kans
op verandering vergaatdaarom wil
ze lezen van dobbelen en van romantische
liefde.
Zoolang we lezen, vereenzelvigen wij
ons met den held van het verhaal; we
staan aan zijn zijde; we vechten zijn
stryd, en de gewone mcnsch met zijn ge
wone, zuinige voorzichtigheid staat verre
beneden ons.
Helaas moeten we haer echter den na
druk leggen op het „zoolang we lezen".
Want veel menschen leven ademloos mee
met de geschiedenis van het jonge meisje,
dat den schijn tegen zich had; dat van
alle kanten belasterd werd, en dat daar
door gebroken wérd en ten onderging;
en ze schreien onder het lezen, en vinden
het gemeen en maken zich boos op hun
nijdige en bekrompen medemenschenmaar
als dan vlak cr na in het werkelijke leven
een kwaadspreek campagne aan den gang
is tegen een van hun vriendinnen, dan her
kennen ze niet, dat dit nu een, analoog
geval is, als in dien roman; ze voelen niet,
dat ze zich ook nu aan den kant van de
verdrukte onschuld moeten stellen; (en
zelfs van de verdrukte schuld, als ieder
een er toch al overheen valt;) neen, het
is, alsof ze ineens alles, wat de schrijver
hen onder het lezen deed begrijpen, weer
glad vergeten hebben; alsof ze nooit een
gulleren maatstaf hadden gekend, dan dien
van hun eigen benepen hart; en de jonge
vrouw gaat even goed ten onder als het
veelbeschreide meisje in den roman, ten
val gebracht door dezelfde menschen, die
toen onder het lezen van dezelfde om
standigheden die heete tranen vergoten.
Men denkt er niet aan de wereld van
zijn boeken, en wat men daar begrijpt en
bewondert, over te brengen in het werke
lijke leven van alle dag; men vergeet als
het ware een kraantje open te zetten,
waardoor dat betere begrip en die groo-
tere liefde ook in onzen omgang met onze
gewone medemenschen zou kunnen over-
stroomen.
BUITENLAND.
Echt of niet echt?
Is het beruchte schrijven van den Rus-
sischen communist Zinowjeff, den leider
der Russische buitenlandschc politiek,
waarbij hij de Engelsche broeders opwekt
om in Engeland den boel onderste boven
te gooien echt, ja of neen. Om deze vraag
concentreert zich de EngeLschc verkie-
zingsdrukte.
Met de bekende handigheid van de zwak
kere partij heeft de gedelegeerde der Sov-
jet-regeering de besehuldiging omgekeerd
en verlangt „verontschuldigingen" van
Engeland voor de openbaarmaking vaneen
valsoh stuk als een officieel document.
sierlijk gefriseerd haar, en nu beproefde
hij dit gezicht in verband te brengen met
de hem tot nu toe bekende ongewasschen,
ongeschoren en ongekamde gezichten. Hij
keek naar de schitterende kleeren, die
hem omhulden, en zijne gedachten zwier
ven terug naar eene garderobe van vuile
lompen. Om hem héén stonden deftige pa
ges met gouden bekers en kannen in de
hand, en hij martelde zijne hersenen om te
begrijpen, hoe hij van Robin Turgis, van
den „Dennenappel" in deze schitterende
omgeving kon zijn gekomen. Zijn hoofd
deed pijn van die vergeefsche inspanning,
en hij gaf ze op. Olivier herhaalde zijne
uitnoodiging, en eindelijk vond Villon woor
den, maar zijne stem klonk hem vreemd
en hol en was voor' zijne ooren hard als
een bevel.
„Het zal mijne hoogheid behagen, alles
te doen, wat gij zult voorslaan, mijn goede
heer", antwoordde hij, denkende, dat het
maar het beste zou zijn, zich naar die
vreemde trawanten te voegen, die hij met
dat, wat hij van het werkelijke leven ken
de, maar volstrekt niet in verband wist
te brengen. De barbier boog diep.
„Ik zal u weldra met eenige kleinel
staatszaken moeten lastig vallen", merk
te hij daarbij op.
Villon glimlachte hem genadig toe, ter
wijl hij zich in stilte afvroeg, wat de
ander eigenlijk bedoelde; maar hij voel
de, dat het een wijs man paste, geeno
verwondering te toonen. De omstanclighe-
Nu wil het er bij ons niet in dat Mac
Donald vlak voor de verkiezingen, die
heden (Woensdag) plaats vinden, een do
cument zou publioeeren, dat zijn politiek
zulk een geduchten knauw zou geven,
als hij zelf niet ten volle overtuigd was
van de echtheid van het stuk.
Dit is dan ook het geval. In een rede
heeft de premier verklaard dat het Brit-
sche departement van buitenlandsche za
ken het stuk echt achtte.
En het departement zelve verklaarde
Zaterdag in antwoord op de communis
tische en andere logenstraffingen van de
authenciteit„Het departement van bui
tenlandsche zaken en Mac Donald per
soonlijk hadden er zich volkomen van
vergewist dat de brief betreffende het
roode oompiot uit Moskou aan de Brit-
sche communisten een echt stuk en geen
vervalschimg was, voor het besluit werd
genomen tot den drastischen maatregel
van een openbaarmaking voor de geheele
wereld".
Beide verklaringen kloppen dus en men
mag veilig aannemen dat de geheime in
lichtingendienst van het Engeische depar
tement van buitenlandsohe zaken, die zoo
goed werkt dat zulke stukken haar door
contra-spionnage of hoe dan ook in han
den komen, niet zoo ondeugdelijk inge
richt is, dat hij na een paar weken onder
zoek niet zou kunnen beoordeelen, of hij
met een „grove vervalscking" te doen
had.
Mac Donald heeft op de bovenge
noemde vergadering nog het volgende ge
zegd: Als de brief vervalscht is, bewijst
dit tegen welk een stroom van sohoftig-
heid wij hebben op te roeien, doch als
de brief echt is kan de natie zeker zijn,
dat de arbeidersregeering met beslistheid
zal optreden ter onderdrukking van elke
poging van buitenaf om zich in binnen-
ïand'Sche aangelegenheden te mengen. Ter
verdediging van het laat tijdstip waarop
hij deze zaak ter sprake brengt, zeide
de premier nog geenerlei voor publicatie
geschikte mededeeling te bezitten.
De zaak wordt tot het uiterste onder
zocht.
Wat het Russische verdrag betreft, zei-
de Mac Donald„Wij zullen Rusland een
eerlijke kans geven. Wat er ook gebeuren
moge, Rusland blijft bestaan en het is
van het grootste belang van Rusland een
land te maken, dat met de andere landen
samenwerkt.
„Maar niet ten koste van onze porte-
monnaie", zullen ongetwijfeld vele kiezers
hieraan toevoegen.
Revue.
Het Agramsche blad „Morgen" ver
zekert, dat bij den aanleg van den spoor
weg tusschen Ogoelin en Knin alles in
volkomen orde is geschied; de stations
zijn gereed, de tunnels en bruggen zijn
voltooid, wachthuisjes en alle verdere on-
derdeolcn zijn klaar, alleen heeft men
vergeten de rails te leggen. Zoodat van
een in exploitatie brengen voorloopig niets
kan komen.
De Raad van den Volkenbond is
Maandag te Brussel bijeengekomen. De
agenda vermeldde: de afbakening van de
grenzen van Irak en het vraagstuk van de
Grieken te Konstantinopel. Paul Hymans
was voorzitter.
KEELPIJN
CARUSOL, 30 cent per doosje.
DE TOOVERPAST1LLE.
Bij Uw drogist.
BINNENLAND.
den waren wel zeer vreemd, maar geens
zins onaangenaam, en dan was het in elk
geval het verstandigst, ze van de vroo-
Idjke zijde op te nemen.
„Dat is geen last, voortreffelijke
dwerg", antwoordde hij. „Dergelijke plich
ten zijn even zoo vele genoegens vooreen
waar man
Weer boog Olivier.
„Het zal zijne majesteit waarschijnlijk
later behagen, u met hare hooge tegen
woordigheid te vereeren
Opnieuw blonk Villon's gelaat min
zaam en weer vond hij, naar hij meende,
woorden, welke pasten bij den staat der
dingen. Misschien was hij in dit wonder
bare droomland dienaar en vriend des
konings. Het kon tenminste niet schaden,
zulke gevoelens aan den dag te leggen,
wanneer zijn plechtige metgezel ze als
natuurlijk scheen té beschouwen.
„Altijd zeer verheugd, den besten Lo-
dewijk te zien. Wij zijn goéde vrienden,
hij en ik. De menschen zeggen leelijke
dingen van hem, maar zij kennen hem niet,
dat moogt gij van mij gelooven!"
Hij deed zijn best, de b»okstukken zij
ner herinnering samen te voegen, om te
ontdekken, van waar zijne vriendschap
met den koning eigenlijk stamde, maar
zijn hoofd was zwaar en duizelig, en
het was hem te moede als een mensch, die
in eene donkere kamer tevergeefs de klink
der deur zoekt. De stem van den barbier
maakte een einde aan zijn innerlijken strijd.
Autobussen
De Nederlandsche Bond van autobus
dienst-ondernemers heeft Vrijdag te Rot
terdam zijn algemeene vergadering gehou
den, waarin uitvoerige algemeene beschou
wingen over de keuring van autobussen
zijn gevoerd. Daarbij zijn de volgende con
clusies vastgesteld:
le. een regeling van het autobus ver
keer, met daaraan verbonden keuring van
het materiaal, moet er zijn;
2e. de eischen moeten voor het ge
heele rijk uniform zijn en moeten opge
steld worden door deskundigen in over
leg met vertegenwoordigers van het auto-
buis bedrijf
3e. de keuring van autobussen moet
zich beperken tot een beoordeeling van
het al of niet voldoen aan do gestelde
eischenzij mag niet tevens een gratis
advies worden, waardoor slechts het
voortbestaan van ongewenschte beunha
zerij wordt bevorderd;
4e. bestudeering van de mogelijkheid,
tot verbetering van materiaal- en construc
tiefouten te komen., behoort niet tot d
werkzaamheden van een keuringsdienst als
zoodanig
5e. leidende personen en personeel van
keuringsdiensten mogen noch r echt-
streeks, noch zijdelings belang hebben bij
of in relatie staan tot de levering van
ocnig object van keuring;
6e. de kosten van de keuring beboe
ren te worden gevonden op overeenkomsti
ge wijze als geschiedt voor de controle
op andere openbare vervoermiddelen
7e. zoolang, met terzijde stelling van
6e, de kosten van keuring ten laste van
auto busdienst-ondernemers worden ge
bracht, dient voor het geheele rijk het
zelfde, naar billijkheid berekende, tarief
ibe gelden, bij de vaststelling waarvan auto
bus-ondernemers evenveel recht hebben,
gehoord te worden, als andere rechtstreeks
belanghebbenden
8e. er dienen maatregelen te worden
getroffen, dat zoowel ten aanzien van
keuringseisehen, als van keuringstarieven
zoolang geen uniforme rijksregeling be
staat beroep voor belanghebbenden mo
gelijk worde.
Verder werd aan den minister van wa
terstaat het volgende telegram gezonden
De algemeene vergadering van den
Bond van autobusdienst-ondernemers, voor
opstellende, dat vaststelling van zekere
eischen waaraan autobussen moeten vol
doen om als openbare vervoermiddelen te
kunnen worden toegelaten, noodzakelijk
iis in het belang van een veilig verkeer,
is van oordeel: dat de te stellen eische»
voor het geheele land dezelfde behooren
tc zijndat de vaststelling van deze eischen
behoort té geschieden door een daartoe
bevoegd lichaam en wiet door een enkel
„Staat gij ons toe, heen te gaan, edele
heer?"
Villon's gezicht verhelderde; hij dacht
dat het heel aangenaam zou wezen, alleen
te zijn met zijn wanhopig worstelen naar
waarheid, en dit des te meer, omdat de
pages, zooals Francois wel bemerkt had,
de gouden kannen en bekers op de mar
meren tafel hadden neergezet. Zijn instinct
zeide hem, dat zulke kostelijke vaten ook
een kostelijk nat moesten bevatten.
„Zeker, zeker", zeide hij, maar toen
de barbier wilde heengaan, hield hij hem
bij de mouw terug en trok hem vertrou
welijk naderbij.
„Wacht nog een oogenblik", fluisterde
Villon hem toe. „Mijn ellendig geheugen
gij weet immers, dat het mij dikwijls
in den steek laat, hoe vergeetachtig ik
ben. Wilt gij niet zoo goed zijn, mij nog
eens te zeggen, wie ik eigenlijk toevallig
ben?"
Het gelaat van den barbier verried niet
het minste spoor van verrassing bij deze
toch wel wat ongewone vraag.
„Edele heer, gij zijt de
Montcorbier", antwoordde hij ernstig.
„Gij zijt gisteren nacht uit Provence hier
aangekomen, aanbevolen door den beheer-
soher van Provence, bij wien gij in hoog
aanzien staat. Maar nog grooter is, ge
loof ik, de gunst, die de koning van
Frankrijk u bewijst, want het heeft hem
behaagd, u tot groot-connétable van Frank
rijk te benoemen. Het is de uitdrukkelijke
persoon; dat in zoodanig bevoegd lichaam
ook de autobusdienst-ondernemers ver
tegenwoordigd behooren te zijn, c. q.
dat althans ook de meening van laatst
genoemden vóór de vaststelling van bin
dende eischen dient te worden gehoord.
De Tariefwet
Voor de afdeeling Rotterdam van den
Vrijheidsbond, heeft de heer S. van den
Bergh Jr., lid van de Eerste Kamer, ge
sproken over de tariefwet.
Spr. voorziet voor ons land groote
moeilijkheden uit dat tarief en nog groo-
tcre moeilijkheden uit de combinatie: ver
hoogd tarief en invoerverboden. Neemt
b.v. Duitschland represaillemaatregelen,
dan worden gestraft de exportbedrijven.
De moeilijke tijden zullen er niet alleen
voor onze industrie komen, maar vooral
ook voor onzen landbouw. De staat heeft
zich met reusachtig succes tot voorlichting
bepaald en de landbouw is tot grooten
bloei gekomen., vooral ook omdat hij uit
voert, meer dan 40 pet. van onzen gehee-
len uitvoer. De toenemende uitvoer van
onzen landbouw beeft in de eerste zes
maanden van dit jaar naar Duitschland
alleen 60 millioen bedragen, zes maal zoo
veel als verleden jaar. Voor dit jaar kan
dit bedrag 140 millioen worden. En nu dat
zoo gaat, zou de regeering de grenzen
gaan sluiten?! Zou men b.v. door repre
saillemaatregelen van Duitschland tien
duizenden landbouwers willen treffen, om
eenige honderden in de schoenenindustrie
aan werk te helpen'? Dat is zelfmoord-
politiek.
Het groote ongeluk is, dat men ons
land door al deze maatregelen kunstma
tig afsluit van de wereldmarkt, hetgeen tot
verslapping en versuffing leidt. Hier kan
spr. getuigen van een ervaring van 45
jaar, en zijn ondervinding is, dat er maar
één stelsel is voor het belang der bevol
king in al haar lagen, dat is het stelsel
van den vrijhandel, hetweLk ook de oor
zaak is geweest van den grooten voor
spoed van Rotterd'ani en van ons land
in de jaren vóór den oorlog. Naast het
gevaar van inslapen ligt in protectie bo
vendien dat van corruptie, vooral in een
land met algemeen kiesrecht.
Herhalingsoefeningen 1925.
In 1925 worden bij de infanterie van
de Ilde en IVde divisie de dienstplich
tigen der lichtingen 1919, 1920, 1921
en 1922 voor herhalingsoefeningen onder
de wapenen geroepen.
Herziening bmrwaax.de persbelasting
Naar men aan de N. R. Crt. meldt,
zijn de inspecteurs der directe belastin
gen aangeschreven, voor 1925 den grond
slag Huurwaarde van de personecle be
lasting aan een nauwgezette herziening
te onderwerpen.
RECHTSZAKEN.
Arrondtóseinents-EeckLbvnk
tt Middetbui g
Door P. A. d. W., 35 jaar, koopman
te Goes, is booger beroep aangeteokend
tegen het vonnis der Rechtbank t» Mid
delburg van 17 October j.l., waarbij hij
ter zake van belastingwet-overtreding is
veroordeeld tot f 100 boete of 5 dagen
hechtenis.
wensoh des konings, dat gij daaraan steeds
gedachtig moogt zijn".
Villon lachte, maar ondanks al zijne
spanning klonk dit lachen niet geheel van
harte en niet geheel natuurlijk.
„Dat spreekt van zelf! Hoe dom van
mij, dat te vergeten! Zeg nu eens, goede
heer langvoet, zou men niet gelooven, dat
een man in zulk eene voorname betrek
king ook over heel wat macht, invloed,
autoriteit en zoo iets heeft te beschikken
„Door de genade van zijne majesteit
zijt gij de eerste man in het rijk."
Villon haalde verlicht adem. Dc droom
begon louter glans te worden.
„Juist zoo, juist zoo! Maar heeft mijne
verheven poisitie ook met betrekking tot
zakgeld aangename gevolgen?"
„Indien gij slechts in uw zak wilt tas
ten", stelde Olivier voor, naar Villon's
met juweclen versierden gordel wijzend.
Francois greep in de aan den gordel han
gende tasch en haalde eene handvol spik
splinternieuwe goudstukken te voorschijn,
die vroolijk in de zon fonkelden. Met een
uitroep van vreugde liet hij de muntstuk
ken als een goudstroom van de eene hand
in de andere glijden en keek naar het
schitteren en glinsteren met het genot
van eeci nieuwen Midas. Maar de eerste
gedachte, die bij den aanblik van dezen
verrassenden rijkdom in zijn hart opkwam,
was geheel onzelfzuchtig.
1 (Wordt vervolgd.)
