N0. 118.
Zaterdag JL October 1921.
Ill0 Jaargang.
Bij dit nummer .behoort
een Bijvoegsel.
FEUILLETON
Als ik koning was!
Eene week van macht.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f2,
buiten Goes f2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOËSCHE
Uitgave Naaml. Venn. „Goesche Courant"
COURANT
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf*
ADVERTENTIEN.
van 15 regels f 1,20, elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f2,40.
Bewijsnummers 5 cent.
Advertemtiën worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag.
GRENZEN.
(Nadruk verboden.)
Wie als kind voor het eerst in de
vacaratie op reii9 gaat, verbaast zich, wan
neer de trein hem buiten de provincie
voert, er over, dat hij nergens de grens"
heeft gezien. Hij heeft zoo vaak de kaart
van Nederland moeten leeren en heeft die
zelf ook wel geteekend. En een van de
voornaamste dingen op die kaart was
„de grens".
Iedere provincie had zijn eigen kleur
of arceering en tusschen de provincies i
liepen de lijnen van kruisjes of kruisjes
met puntjes. Er was een volstrekt en on
overkomelijk verschil tusschen Woerden,
dat in Zuid-Holland en Harmeien dat in
Utrecht lag. Woerden en Harmelen had
den evenmin, iets met elkander te maken
als Gieten en Wildervank.
Het is voor ieder kind, dat voor het
eerst op reis gaat, een teleurstelling, te
ervaren, dat grenzen in de werkelijkheid
niet bestaan dan hoogstens in den vorm
van een bijna onzichtbaar paaltje ergens
aan den weg. En dat de menschen, hoo
rnen en boerderijen niet onmiddellijk van
aanzien veranderen, zoodra men de grens
overschreden heeft.
Ik herinner mij, hoe wij als kind in een
rijtuig over een brug reden, die over een
watertje lag, dat Drente en Groningen
scheidde. Toen mijn oom zei: „Nu zijfi
wij in Drente", klonk dit heel gewichtig
in mijn ooren, maar de weg en de wei en
de menschen en koeien bleken in Drente
hoegenaamd niets te verschillen van hun
soortgenooten, die wij aan de overzijde
van de brug in Groningen hadden gelaten.
Ook later als. volwassene reizend,
ervaart men al spoedig, dat grenzen
aiechts iets denkbeeldigs zijn. Wel maakt
de douane den overgang naar het buiten
land tot een min of meer indrukwekkende
plechtigheid en verleenen hare bemoeiin
gen een schijn van werkelijkheid aan wat
slechts in theorie bestaat. Maar wie te
voet van het eene land naar het andere
trekt en ais rustig opmerker kennis aan
knoopt met de bewoners, ontdekt telkens
weer, dat er een groot gebied aan weers
kanten van de grens bestaat, waar de ver
schillen in taal en uiterlijk, in zeden en
gewoonten geleidelijk van het ééne type
in het andere overloopen. Nergens kan
men een streep zetten om af te bakenen
waar bijv. Nederland eindigt en Duitsch
land begint.
Hetzelfde wat wij bij de aardrijkskunde
omtrent grenzen ervaren, leert ons de ge
schiedenis. Deze verdeelen de schoolboe
ken in „tijdvakken", maar ook deze gren
zen zijn slechts voor het gemak gesteld en
beantwoorden niet aan een levende werke
lijkheid. Evenmin als wij andere men
schen met een andere gesteldheid en een
ander lot zijn geworden, zoodra wij op
Oudejaarsavond met den laatsten klokslag
van twaalf het oude jaar voor het nieuwe
hebben verwisseld, zijn onze voorvaderen
anders geworden, toen de oude geschiede-
OF.
NAAR HET ENGELSCH
door
Justin Huntly Mc, Carthy.
René van Montigny, die het moede was
geworden Isabeau te plagen, ontdekte
plotseling de oude vrouw, die daar hulpe
loos en treurig om zich heen stoind te
zien. Eene boosaardige gedachte kwam bij
hem op. Hij stond op, ging met sierlijke
passen op haar toe en maakte eene diepe
tooneelbuiging voor haar.
„Beminnelijke prinses, wat is uw ver
langen?" vroeg hij met spottenden eer
bied. I
Verwonderd keerde de oude vrouw
hem haar rimpelig gelaat toe.
„Bevindt Francois Villon zich in dit
gezelschap, meneer?" mompelde zij.
Montigny maakte eene tweede buiging.
„Lieftallige dame", zeide hij met een
gemaakt glimlachje, „ik kus uwe schoone
hand en zal het onderzoeken".
Aap de tafel zijner metgezellen terug
gekeerd, bleven zijne oogen spottend op
de gebogen gedaante van Huguette rusten.
Nadat de dichter zijn verhaal geëindigd
nis plaats maakte voor de geschiedenis der
middeleeuwen en het tijdvak der middel
eeuwen voor den nieuwen tijd. Ook hier
een overgang, even geleidelijk als die tus
schen Groningen en Drente bij de brug,
waarover ons rijtuig reed.
Grenzen, wij zien het langzamerhand
in, hooren bij de school, niet bij het
leven. Onze leerstof is verdeeld in „vak
ken", en wanneer wij de hoogeschool be
reiken, heeten ze deftig „faculteiten". Men
studeert in de scheikunde of in de rechten,
in de wijsbegeerte of in de geneeskunst.
Maar de studie der rechten zou onvolledig
wezen, zoo er geen scheikunde bestond en
een geneeskundige, die een volstrekte leek
is op wijsgeerig gebied, verstaat zijn vak
slechts ten halve. Dat men dit van ouds
heeft begrepen, blijkt? reeds uit de bena
ming „universiteit", welke den nadruk
legt op het bij elkaar behooren van de ver
schillende wetenschappen, die zonder
eikaars wederzijdsc'he aanvulling tot één
geheel van kennis en inzicht onolledig
blijven. Ook de wetenschap is een heelal,
gelijk de aarde dit is en de tijd.
Het is het noodlot van de menschen, dat
zij de grenzen die kunstmatig en denk
beeldig getrokken zijn en slechts recht
van bestaan hebben, voorzoover zij gemak
of voorkeur dienen, als volstrekte werke
lijkheden beschouwen. Zeer zeker zijn er
verschillen en graden en schakeeringen op
alle gebied, maar nergens zijn deze zoo
ruw en zoo onsamenhangend, dat men ze
als door strepen gescheiden waarnemen
kan.
Er is verschil in opvoeding en ontwikke
ling, in maatschappelijke zeden en opvat
tingeno zeker! Maar wie op grond daar
van !}i0t menschdom wil afbakenen in
„standen" en „kasten" maakt zich bela
chelijk tegenover den rijkdom en de veel-
eenigheid van het menscheüjk geslacht.
En stellig heeft ieder volk zijn eigen ka
rakter, dat zich leent tot een nauwkeurige
kenschets. Maar het algemeen-mensche-
Jijke overheerscht toch zoozeer het natio
nale en plaatselijke, dat de tegenstellingen
daarbij vergeleken beuzelingen gelijken.
Grenzen, op godsdienstig gebied trekt
men ze ook vaak veel te scherp. Bij
het godsdienstonderwijs placht men vroe
ger een kaart te gebruiken, waarop het
gebied der Christelijke kerk groen en het
heldendom zwart was gekleurd. Het zal
menig Christen, die met „het heidendom"
kennis maakte, gegaan zijn zooals een
kind, dat voor het eerst de grenzen, zijner
provincie overschrijdt; hij zal niet
Nathan de Wijze zich hebben afgevraagd,
of heiden en Christen eer heiden en
Christen zijn dan mensch.
Zelfs de zedelijkheid heeft haar kaart,
waarop een dikke, stevige streep loopt
tusschen goeden en boozen. Doch ook wie
die kaart gebruikt, heeft te bedenken, dat
het een kaart is. De werkelijkheid is
anders; zij kent nóch de volstrekte goed
heid nóch de volstrekte boosheid; zij kent
slechts schakeeringen, die ongemerkt in
elkaar overgaan.
Wij zouden onze kaarten, met haar
grenzen en indeelingen, niet gaarne mis
sen, want zij zijn als hulpmiddelen voor
de school van ons leven noodzakelijk.
Maar onze schooluren zijn slechts voorbe-
had, was Huguette zeer slecht geluimd,
zoo slecht, dat hare makkers het geraden
achtten, haar aan zich zelve over te la
ten. Toen zij zag, dat men niet op haar
lette, haalde zij een spel kaarten te voor
schijn en begon zich de kaart te leggen,
maar met eene merkwaardige, boosaardi
ge volharding lag altijd de kaart des
doods het dichtst bij haar. Met oen gevoel
van wanhoop, dat hare lichtzinnige na
tuur anders vreemd was, verborg zij het
gezicht in de armen en snikte zacht. Doch
Montigny was niet de man, dien vrou
wentranen kunnen ontroeren. Achter haar
gebogen rug maakte hij spottende gebaren,
terwijl hij zijne vrienden vertrouwelijk toe
fluisterde: „Daar ginds bij de deur staat
eene wonderschoone dame, die dringend
verlangt onzen Francois te spreken".
Toen deze woorden Huguette's ooren
bereikten, vloog zij terstond op en was
geheel leven en beweging.
„Wat zeg je?" gilde zij woedend; en
toen zij eenige schreden van haar verwij
derd de gedaante etner vrouw ontdekte,
vloog zij haastig op de vreemde toe, ter
wijl hare vrienden., in afwachting van het
geen er zou gebeuren, eveneens opstonden.
„Wat hebt gij hier \e zoeken?"snauw
de zij de oude vrouw toe; doch toen deze
haar oud, verwelkt gezicht naar haar op
hief, vloog zij verschrikt terug.
De anderen vormden «en kring en be
gonnen een rondedans om'de oude vrouw.
Op dat oogenblik ging de kelderdeur
reiding voor den dag, en daarbuiten, in
onzen arbeid en onze vrijheid, waar wij
onze schoolsche kennis moeten leeren toe
passen maar tevens haar door wijdere
wijsheid moeten leeren aanvullen, komt
voor ons de tijd, dat wij, gelijk de dich
teres het uitdrukt, ons er toe kunnen ver
heffen, de klare broederlijkheid van het
ééne Leven te beseffen in alles en altijd.
BUITENLAND.
De conferentie te Genève.
Nadat aan de wenschen van Japan was
tegemoet gekomen en in de derde sub
commissie eenstemmigheid heerschte over
het vredesprotocol, is de behandeling
daarvan begonnen door de Volkenbonds
vergadering.
Daarbij is het woord gevoerd door
den Nederland'schen afgevaardigde jbr.
Loudon. Deze wees op den grooten voor
uitgang welke verkregen is, nu de drie
termen arbitrage, veiligheid, en ontwape
ning één zullen zijn.
De ontwapening, weikei tot dusver
dreigde een doode letter te blijven, zal
te verwezenlijken zijn met behoud van
slechts datgene, wat geëischt wordt voor
de uitvoering van sancties ingevolge van
gemeenschappelijke actie.
Spreker wees op den bereikten voor
uitgaing wat de bijzondere verdragen be
treft, welke voortaan ingeschreven en ge
publiceerd moeten worden en dus niet
meer geheim zullen zijn. Bovendien gel
den die' verdragen niet, voor een staat
welke door den Volkenbond als aanvaller
is aangewezen. In dat geval kan een der
onderteekenaars van een bijzonder ver
drag dus door zijn eigen bondgenooten
worden bestreden. Spr. zeide voorts dat
het ideaal nog niet is bereikt. Er zijn
nog vele moeilijkheden, waarvoor de men
schen niet blind moeten zijn.
Tenslotte verklaart spr. dat Nederland
zich met het} protocol kan vereenigen.
Briand (Frankrijk) zeide, uit naam van
zijn regeering, dat Frankrijk zich bij het
protocol aansluit en bereid is het te teeke
nen. Hij zeide, dat hij de grootste ont
roering in zijn politieke loopbaan onder
ging toen hij het woord nam in deze ver
gadering onder deze omstandigheden.
Lord Parmoor (Engeland) verklaarde
dat de Engelsche afvaardiging het pro
tocol op de dringendste wijze aan haar
regeering zal aanbevelen en haar zal ver
zoeken er zich volkomen bij aan te
sluiten.
De burgeroorlog in China.
De Daily News verneemt uit Sjanghai:
De troepen van Tisjekiang het „rebel
lenleger" dus bieden heldhaftigen te
genstand aan de onafgebroken aanvallen,
die de troepen van Kiangsoe over het ge-
heele front uitvoeren
De beslissende strijd om het bezit van
Sjanghai heeft thans reeds drie dagen ge
duurd en de verdedigers die verre in de
minderheid zijn, trekken zich langzaam
terug uit sommige sectoren, waarin zij
onder een afsluitingsvuur staan uit ka
nonnen en vliegtuigen.
Aan beide kanten bedragen de verlie-
open en Francois verscheen met eene
groote kruik wijn in de armen. Toen hij
den waard nog slapend vond, glimlachte
hij voldaan, sloot de kelderdeur voor
zichtig en zette zijn buit bij de bank in
het bereik van zijne hand. Het geweldige
leven trok zijne oplettendheid van zijn
gelukkigen rooftodht af, hij keek om zich
heen en zag, wat er gebeurde. Het vol
gende oogenblik vloog hij tusschen de
dansende bende en sloeg Jehan le Loup
met den zworen sleutelbos van den waard
tegen den grond. De kring stoof uiteen
en Villon riep hun na: „Naar den duivel
met u, gespuis! Dat is mijne moeder!"
Toen nam hij het sidderende oude vrouw
tje in zijne armen en bracht haar naar
den haard. Daarbij fluisterde hij haar in
het oor: „Wees niet bang, moedertje,
zij hebben het niet kwaad bedoeld!"
Verslagenheid en berouw lagen op de
gezichten der galgebrokken, toen zij zoo
van verre verlegen naar moeder en zoon
staarden. Guy Tabarie, die een heilzamen
afkeer had van alles, wat op ruzie ge
leek, sloop zacht de straat op om te zien,
of men zich niet ergens anders, in eene
minder stormachtige atmosfeer, aange
naam kon onderhouden.
Toen Robin Turgis uit zijn zwaren
slaap ontwaakte, tastte zijne hand dadelijk
instinctmatig naar zijn gordel en ontdekte,
dat zijn sleutelbos ontbrak.
„Mijne sleutels, mijne sleutels 1" jam
merde hij. „Waar zijn mijne sleutels?"
zen ongeveer 2000. Het bombardement
uit de lucht neemt toe; ook het schieten
uit afweergeschut.
De artillerie van Kiangsoe lost salvo
na salvo op 'het front van Wangfoe tot
Lioeho. Daarentegen sparen de troepen
van Tsjekiang. hun kruit en wachten on
verschillig op de bajonet-aanvallen.
Het hevigst zijn de nachtelijke gevech
ten waarbij de strijders af en toe hand
gemeen worden.
Het herstel van het verwoest
gebied in Frankrijk.
De Matin bevat een balans van de her
opbouw der verwoeste gebieden. Op een
schade van 82 milliard heeft Frankrijk
54 milliard uitgegeven voor herstel. Ver
der heeft Frankrijk bijna geheel de scha
de 'hersteld, die aan het openbare do
mein is toegebracht, te weten 20 milliard.
Op 22.900 vernielde fabrieken en werk
plaatsen zijn er 20.872 herbouwd. Op
200 mijnputten zijn er 145 weder in
exploitatie. 42.360 kilometer wegen zijn
hernieuwd en 4800 constructiewerken op
6215. De veestapel en het paardenaantal
zijn verdriedubbeld. Het aantal varkens
is van 3461 op 133.720 gekomen. Slechts
130.000 hectaren van de roode zone zijn
nog niet in exploitatie. 650.000 huizen
zijn weder opgebouwd) op de 742.000.
Twee en half millioen bewoners zijn in
hun woonplaatsen teruggekeerd.
Het Belgische tarief.
Met 1 Nov. zal in België een nieuw
invoertarief in werking treden.
De coëfficiënten zullen gewijzigd wor
den naarmate de waarde van de koopwa
ren stijgt of daalt, zoodat er een even
redigheid komt in de belasting.
Reedis heeft de Kamer de coëfficiënten
verhoogd, voor de katoen (draad) en voor
verschillende weefsels, waarvoor het co
efficient gebracht is op zes.
Ruvue.
Nabij Mainz heeft een botsing
plaats gehad tusschen den sneltrein Mainz-
Mamnheim en een boemeltrein. Er zijn
zes dooden, zes zwaar- en verschillende
lichtgewonden.
De Turksche regeering heeft een
graan-uitvoerverbod voor gehe'ei Turkije
uitgevaardigd.
Volgens inlichtingen van bevoegde
zijde, zal de graanoogst in Duitschland
dit jaar niet meer dan de helft van het
vorige jaar opbrengen.
In het kasteel van ex-keizer Karei
te Schoenbrunn nabij Weenen is inge
broken. Er wordt een waarde van 16
millioen kronen vermist.
SPORT.
Provinciale Schietwedstrijd van de
Vrijwillige Burgerwachten
in Zeeland op 20 en 27
September te Vlissingen.
De uitslag van dezen wedstrijd was,
wat betreft de korpswedstrijden als volgt
Scherp A. Eerste, Burgenvacht Ter-
neuzen 406 p. in 248 sec.; tweede, Krui-
ningen 405 p. in 246 sec.derde, Vrouwe-
polder 378 p. in 217 sec.
En toen jhij ze nu naast den nog altijd
bewusteloozen Jehan le Loup op den
grond zag liggen, vloog jhij er op toe en
bracht ze haastig weer in veiligheid.
Ondertuisschen was Jehan le Loup weer
tot bewustzijn teruggekeerd, en hij richtte
zich langzamerhand tot eene zittende hou
ding op. Woeste blikken wierp hij Vil
lon toe en zijn slechtbefaamde rechter
hand greep in stilte naar zijn dolk.
„Je hebt mij den schedel ingeslagen,
brulde hij en sprong, met het onbloole
wiapen in de rechterhand, vlug op zijn
tegenstander toe. Maar Villon was te
behendig om zich onvoorziens te laten
overvallen'. Wel had hij niet meer tijd
zjijn degen te trekken, maar in eene se
conde had hüj een brandend stuk hout uit
den haard getrokken en hield zich daar
mee Jehan le Loup van het lijf.
Nu echter greep Huguette den arm
met den dolk.
„Zij is zijne moeder!" zeide zij ver
drietig. „Jullie hebt allen moeders ge
had, geloof ik wel? Laat hem met rust!"
Onwillig stak Jehan le Loup zijn wa
pen weer in de scheede en liet zich door
Huguette weer naar de tafel trekken.
Villon legde het brandende stuk hout,
dat zijne vingers eenigszins had gezengd,
weer in het vuur en ging rustig naast zijne
moeder zitten. 1 1
„Hebben zij je verschrikt, moedertje?"
fluisterde hij. Maar zij hebben Bet niet
kwaad gemeend. Knapen ea meisjes»
Scherp B. Eerste, Vlissingen 405 p.
in 319 sec.; tweede, Zaamslag 384 p. in
286 sec.; derde, Ierseke 354 p. in 300
sec.; vierde, Kruiningen 334 p. in 270 sec.
Scherp C. Eerste Goes 348 p. in 290
sec. en tweede Wemeldinge 340 p. in 327,
2.
Marga A. Eerste, Nisse 441 p. in
234 sec. en tweede 's Heerenhoek 357
p. in 2381 sec.
Marga B. Eerste, Nisse 756 p. in
335 sec. en tweede 's Heerenhoek 428
p. in 319 sec.
Marga C. Eerste Nisse 418 p. in
380 sec.
Vliegend vendel: Eerste Kruiningen413
p. in 267 sec.
Tirailleur Marga: Eerste Nisse 9 pa
tronen in 9 sec. totaat 81 p.
Wedstrijd no. C. II (Kringen) Eerste
kring Axel 418 p. in 242 sec.; tweede
kring Zuid-Beveland 405 p. in 235 sec.
De hoogste korpsschutter was F. v.
d. Peijl te Hansweert namelijk 90 p. in
49 sec.
De wisselbeker werd gewonnen door
Temeuzen met 406 p. in 248 en half sec.
Op de vrije baan 100 M. was de uit
slag als volgt: 1. C. J. Bos, Nisse 60
p. (6 maal 29); 2. F. J. S. v. d. Peijl,
Hansweert 60 p. (4 maal 29)3. L. Meij-
aard, Kruiningen 59 p. (1 maal 29); 4.
L. Biesta, Vlissingen 59 p. (4 maal 28);
5. G. Duindam, Kruiningen 59 p. (3
maal 28); 6. Ph. Meijaard, Kruiningen
58 p. (2 maal 28); 7. J. J. P. de Raad.
Hansweert 57 p. (2 maai 28)8. P.
Klaas sen, Biggekerke 57 p. (28, 27, 27);
9. A. Raamsdonk, Vlissingen 57 p. (28,
26, 26).
Vrije baan 200 M. 1. F. J. S. v. d.
Peijl, Hansweert 56 p.; 2. G. Duindam,
Kruiningen 55 p. (3 maal 27); 3. L. Meij
aard, Kruiningen 55 p. (1 maal 27); 4.
C. J. Bos, Nisse 55 p. (1 maal 26); 5.
L. Dekker, Kloetinge 54 p.; 6. J. van
Goor, Temeuzen 53 p. (1 maal 26); 7.
L.Peeters, 's Heerenhoek 53 p. (1 maal
25); 8. de Jong, Temeuzen 53 p. (4 maal
24); 9. C. Vermeulen, Vrouwepolder 52
punten.
Vrije baan Marga: 1. Joh. Buteijn,
Ierseke 100 p. (2 maal 49); 2. M. van
Stee. Goes 100 p. (1 van 49); 3. C. >J.
Bos, Nisse 99 p. (3 maal 49); 4. P.
Kloosterman, Nisse 99. p. (1 van 49, 7,
van 48); 5. A. A. M. Goote, Vlissingen
99 p. (1 van 49, 6 maal 48); 6. J. Non-
nekes, Vlissingen 98 p. (3 maal 49); 7.
A. Jansen, Nisse 98 p. (1 maal 49); 8.
A. Raamsdonk, Vlissingen 98 p. (7 maal
48); 9. Jac. Slabbekoom, Nisse 98 p.
(1 maal 48).
Op de personeel© baan. werden o.a.
de volgende prijzen door Zuid-Beveland
behaaldi: 2. C. J. Bos, Nisse 43 p.;
5. F. v. d. Peijl, Hansweert 40 p.; 6.
P. Kloosterman, Nisse 40 p.; 8. J.Wirtz,
's Heerenhoek 38 p.; 12. M. Jansen,
Nisse 38 p.; 13. G. Duindam, Kruinin
gen 36 p.14. L. Dekker, Kloetinge
36 p.; 16. de Raad, Hansweert 36 p.;
19. G. Bos, Nisse 36 p.; 21. P. Won-
dergem, Kruiningen 36 p.; 26. S. Dek
ker, Kloetinge 35 p.; 28. A. M. Huijs-
sen, Wemeldinge 34 p. en 29. E. van
Doelen, 's Heerenhoek 34 p.
meisjes en knapen!"
Het oude moedertje sloeg hare armen
om Villon, waarbij hij een gezicht trok.
Hare liefdevolle aanraking was voor zijn
gebeukt lichaam even pijnlijk als eene
vijandige, maar hij deed geene poging,
zich uit hare omhelzing te bevrijden.
„Kom mee naar huis, Francois", zeide
zij. „Kom mea naar huis! Waar ben je
toch gedurende deze drie dagen geweest
Villon liefkoosde het oude vrouwtje
teeder, terwijl hiji antwoordde: „Druk
bezig, moedertje, staatsgeheimen! Dan
moet men doodstil zijn! Hoe heb je mij
hier weten uit te vinden,?"
„In de „Eenhoorn" heeft men mij ge
zegd", verklaarde de oude vrouw, „dat
ik je hier wel zou vinden".
Villon maakte eene verachtelijke be-
we<ging.
„O, de „Eenhoorn" as niet meer vol
gens niijn stand! Daar willen ze contante
betaling de koekoek moge ze halen.
Bovendien zijn wij hier dichter bij den
stadsmuur en kunnen de Bourgondiërs
beter hooren schieten, Dat is even ver-
frisschend als eene teug wijn".
Treurig schudde moeder Villon haar
grijs hoofd.
„Kom met mij mede," verzocht zij,
,je hebt wijn genoèg gehad".
Villon bestreed dat heftig.
(Wiosrdt vervolgd.)
