Abdijsiroop N#. 115. Zaterdag 27 September 1924 111 jaargang IJw verkoudheid Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. FEUILLETON Als ik koning was! Eene week van macht. ABONNEMENT Pry. per kwirti.l, ia Goe« I 2, buiten Goea I, Afzonderlijke nummers 5 cent. Verach|jntMaandag- Woensdag en Vrijdagavond. GOME Citgi.v* NmuuI. Venuootsckap Ooesche Courant ADVERTENT1ËN vaa 10 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweern*» 1 berekend. Familieberichten 110 regels f 2,4# Bewijsnummers cent. en Kleenwens A Boas' Drnkkers- en Uitgeversbedrijf Advertentiën worden aangenomen tot 13 nnr voormiddag. COURANT ZIJ, die zich met ingang van 1 OCTOBER 1924 op ons blad abon- neeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers GRATIS. VERKEERSMISDADEN. Kort geleden heeft het Franscbe Kamerlid Chastenet aan den minister van binnenlandsche zaken een brief ge schreven, waarin hij de aandacht ves tigt op het steeds toenemend aantal ongelukken, door auto's en motorfietsen veroorzaakt. „Volgens een onderzoek, door mij ingesteld", aldus heet het in dezen brief „zijn deze ongelukken meer in het bij zonder te wijten aan de onervarenheid van sommige bestuurders en aan de woeste snelheid van sommige anderen. Ik weet wel, dat heel gelukk'g, deze categorie van bestuurders maar eer. uit zondering is, maar toch niettemin een betreurenswaardige uitzondering. Ik ken dorpen, waar de bewoners zich met een gespan niet dan noodgedwon gen op den weg wagen. Wat de lfnde- ren betreft is hun op den weg z.,n voor de ouders een stellige reden van ongerustheid. Zoo dreigt de weg niet langer bruikbaar meer te worden voor den voetganger, den landbouwer met een gespan en zelfs niet meer voor den ernstigen automobilist. Het is er, wel te verstaan, niet om te doen om, hoe weinig ook,' de automobilisten te plagen, die dien naam waardig zijn, noch om op eenigerlei wijze het toe risme te verlammen, doch alleen om den weg niet in beslag te laten nemen door ongeschoolden of gekkejn". Aldus het Fransche Kamerlid, dat met zijn beroep op de iregeering de er kentelijkheid heeft verdiend van dui zenden en tienduizenden ook buiten zijn land. Het wordt hoog tijd, dat tegen het internationale gevaar van ver- keersmisdaden een beweging ontstaat, even algemeen, even krachtig en even hardnekkig als de bewegingen tegen an dere verschijnselen, die het leven der menschheid op gewelddadige wijze be dreigen. Oorlog, tuberculose, drank zucht, geslachtsziekten hebben door hun ontstellend aantal slachtoffers be strijding op groote schaal noodig ge maakt, maar de verkeersmisdaden gaan deze pestilentiën in beteekenis evena ren. Slechts de stuwkracht van het volksbewustzijn zal in staat wezen.de overheid te dwingen tot maatregelen, in overeenkomst met de algemeenheid en de verderfelijkheid van de kwaal. En misschien zal Chastenet als pionier van een nieuwe, internationale bewe ging den stoot geven tot navolging ook in andere landen. Allereerst zal noodzakelijk zijn, dat in de openbare meening het besef ont waakt, dat verkeersongevallen misdaden OF. NAAR HET ENGELSCH door Justin Hunlly Mc. Carthy. „Ik zou mij gaarne bij het verzoen der dame, aansluitenzeide hij, „in dien de aanwezigheid van een vreem deling u geen dwang oplegt Met een spotachtigen lach draaide Villon zich naar hem om. „God behoede u, neen", luidde zijn antwoord. „Wat achterhoudendheid is. ben ik reeds lang vergeten en ik spreek met ieder ronduit over mijn leegen bui del, mijn leegen buik en mijn leeg hart. Verzamelt u om mij heen, gij gespuis, en luistert naar het merkwaardige avon tuur van Francois Villon, den dichter en geleerde van-Parijs!" Vroolijke toejuichingen beloonden deze toespraak. Jehan le Loup rolde een ledig vat naderbij, dat in den een of anderen hoek stond, zette heti op, en wenkte Villon, daarop plaats te ne men. Vlug zette de dichter zich met gekruiste beenen op den geimprovi- eeerden troon neder; zijn langen degen hield hij met beide handen tusschen de knieën vast. Allen drongen zich om hgM been, Huguette zette zich op een zijn. Wie uit onkunde of uit roekeloos heid een ons huldig slachtoffer doodt of virm'nkt, is een moordenaar. Men verMoeme dei aard van het misdrijf niet met ver; achtende technische ter men. O.ider de rubrieken eener heden- daagsche cour int is er geen die zoo verbitteren kan als de rubriek recht zaken. Zij siiijnt het doorloopend be wijs, dat het hoogste recht het hoog ste onrecht kan zijn. Het meten met twee maten lijkt de grondslag van de gere. htelijko praktijk. iV'.en behoeft zich slechts te bepalen tot de gevallen v.in dood of letsel door hui l. Een wi selwachter, die een boom niet op tij l neerlaat; een fabri kant die ien maihine onvoldoende be veiligt; een soldaat die met vuurwape nen speelt; een kaaiwerker, die zich drift vergeet; een apotheker, die zich bij liet klaar naken van een recept ver ;ist - - zij alle. i ontvangen een zware straf voor hun onoplettendheid. Zoo is het ook met baldadigheid. Ik her inner mij een schoolkameraad van mijn doi p, die in brooddronkenheid een hooi- bei g in brand 'had gestoken en met een jaar gevangenisstraf zijn studenticosi- teii moest boeten. Ik herinner mij op standelingen, die steenen door een ruit hadden geworpen; lotelingen, die een vo irbijganger hadden gemolesteerd; smokkelaars, die zich aan een com- mi s hadden vergrepen Zijn hun vergrijoen zwaarder dan diï van den onkundigen of roekeloo- z:n bestuarder, die kinderen en ouden van dagen vermorzelit onder zijn rad? F.n toch, let op do straf, die op ver keersmisdaden staat! Hoe ontziet men deze categorie, bij de anderen verge leken. Zou de geringe straf, te licht om ook maar eenigszins preventief te werken, haar verklaring vinden in de algemeenheid van liet misdrijf? Maar juist hiero.n diende zij ernsti ger tc zij Een ep:demisch kwaad be strijdt nien met drastische middelen. Uit sociaal oogpunt is een zeldzaam geval van vc rzet t ogen de openbare macht minder gevaarlijk dan het mas saal over'.redei van de regelen voor hot verkeer. De verkters nisdaad heeft inmiddels naast een sociale ook een zedelijke be teekenis. Wal haar zoo afschuwelijk maakt, is de geringschatting voor het menschenleven. Wie zelfs uit den mond van overigens hoogstaande sportmannen de termen hoort, wuar'n zij van over rijdingen sprekea, bedioeft zich. Het is of uw kind, lezer, of' uw moeder, die gij als als slachtoffer van hun te snelle vaart op het kerkhof hebt ge bracht, niet meer don eei slak of een spin is, die gij onder uw voeten ver treedt. Zeer zeker is hot la|v n niet het allerhoogste goed. Fa* zij gevallen, waarin de enkeling het m >et offeren voor de gemeenschap, voor één van de idealen der mensch'i. dit voetenbankje aan zijne voeten, Jehan- neton strekte zich op don gr md uit en keek naar hem op en de o /erigen zochten een plaatsje zoo go cd en kwaad, als het ging. Lodewijk maakte van de gelegenheid gebruik om Tristan stil toe te fluisteren, dat hij dien knaap onderhoudend vond, waarop Tristan antwoordde, dat hij hem voor een ver velenden aap hield. Lodewijk wilde verder hierop ingaan, toen V' Ion op zijn wijnvat de beloofde ve: telling begon Voor een philosoof zou in de aan schouwing van den hayeloozen ,door eene bende nog lager staande schelmen om ringden vagebond, wie.is mager lichaam beefde, wiens scherp gelaat trilde van innerlijke ontroering, op wiens lippen hoon en in wienoogen harteleed lag, iets tragisch hebben gelegen voor den spotzieken koning was deze aanblik niets ander1; dan eene bijzondere soort vermakelijkheid. „Gij moet dus weten, dat ik; voor drie dagen volgens mijne gewoonte in de goot lag en naar den hemel omhoog- staarde tot mijne ontspanning ik spreek namelijk in gelijkenissen enalle- goriën, hetgeen eene geliefkoosde eigen aardigheid van schoolmeesters is. Toen ik daar zoo lag zag ik tusschen mij en den hemel het gelaat eener dame, het liefelijkste gelaat, dat ik ook heb ge zien". i „Zij ging naar de kerk en keek in mijne richting, toen zij voorbijging, en ofschoon zij niet op mij lette, even min als op het plaveisel, waarop ik sluit niet in, dat ik het kostbaar be staan van mij en de mijnen moet prijs geven, omdat een brani-achtig hooge- re burgerscholier het in zijn hoofd heeft gezet met sneltreinsvaart door mijn straat te rijden! „Ik heb mijn kind niet gebaard voor den oorlog!", zongen destijds de Ame- rikaansche moeders. „Ik heb mijn kind niet gebaard als speelgoed voor den chauffeur", kunnen onze moeders zin gen. Wanneer zij het luide genoeg en gemeenschappelijk genoeg zingen, zal Chastenet steun krijgen en spoedig zal het gedaan zijn met de onbeperkte macht van de „ongeschoolden en gek ken", die den openbaien weg voor zich in beslag nemen. Tegen den oorlog! Tegen de tuberculose! Tegen het drankmisbruik! Goed; maar wanneer hiernevens niet een internationale be strijding van de verkeersinisdaad komt,is het met de menschheid toch evengoed Wie neemt ten onzent het initiatief? BUITENLAND. DE VERPLICHTINGEN DER VOLKENBONDS-STATEN. In de vergadering der derde com missie van den Volkenbond te Genève heeft onze afgevaardigde Jhr. Loudon eenige nadere inlichtingen gevraagd over de verplichtingen der staten ten aan zien van een staat welke tot aanvaller verklaard is. Men voelt terstond het groote be lang der kleinere, neutrale staten ten opzichte dezer kwestie. Zal een neu trale staat cleel moeten nemen aan de economische en militaire actie, die de Volkenbond tegenover zulk een aan vallende staat onderneemt? Jhr. Loudon verklaarde liet desbe- betreffende artikel van het protocol (art. 12) aldus op te vatten dat lede ren staat de vrijheid wordt gelaten, zelf de maite der door hem te verlee- nen medewerking aan de gemeenschap pelijke sancties te beoordeelen en dat een sitaat in het bijzonder dus vrij is, zelf te beslissen, of hij aan militaire sancties kan. mededoen, doch dat iede re staat verplicht is, onmiddellijk' de economische en financieele sancties in toepassing te brengen tegen den staat, die krachtens een beslissing vam den Volkenbondsraad tot aanvaller is ver klaard. Benesj, de vader van het protocol heeft geantwoord, dat het protocoL de staten verplacht, zoo eenigszins mogelijk ook militairen bijstand aan den aange vallen staat te verleenen, doch dat iede re staat zelf vrij blijft te beslissen, of hij die verplichting wil nakomen. De verplichting tot medewerking aan mili taire sancties is dus een verbintenis zon der dwang tot nakoming. De Franschman De Jou venei heeft hierop betoogd dat staten die zeifont- wapenen willen, door het protocol zich niet daarvan behoeven te laten weer ing, toch heb i'k haar gezien, voor eeuwig gezien. Wij minnezangers bab belen zooveel over de liefde, maar in werkelijkheid weten wij zoo goed als niets van haar, en wanneer zij ons dan overvalt, brengt zij ons in verwarring. Zoo is het met mij ook) gegaan wat denkt gij, dat ik gedaan heb?" Villon keerde zijne toehoorders zijn levendig, opgewekt gezicht toe, en zijn spotachtige mond logenstrafte zijne droevige oogen. „Een beker geledigd om haar te ver geten", dacht Montigny. „De zakken der vrouw geledigd!' veronderstelde Casin Cholet. Met een verachtelijk gebaar wees Francois deze veronderstelling af. „Neen, neen", grinnikte hij. „Ik ben haar in de kerk nagegaan!" Stomme verbazing der toehoorders slechts Colin van Cayeux had te genwoordigheid van geest genoeg, om zijne verwondering lucht tc geven in een langgerekt gefluit. Lodewijk be kruiste zich herhaaldelijk onder zijne jas. i 1 Guy Tabarie wierp een veelbetee- kenenden blik op de vreemdelingen, Villon lachte hem uit wegens zijn angst „Onzin!" riep haj, boog eenigszins voorover en sloeg Lodewijk schertsend met zijn degen op den rug. „Deze wakkere kerel hier heefteen goed gezicht en begrijpt mij. Of niet oud konijn?" Lodewijk kromp ineen en grijnsde vervolgens vergenoegd, toen hij zag, houden. i De Engelsohman Henderson, daar entegen, verdedigde krachtig den plicht van alle staten om ook zoo mogelijk met militaire machtsmiddelen den aan valler te bestrijden. Eenstemmigheid blijkt er over deze kwestie dus nog niet te bestaan. De staking op Covent Garden geëindigd. De staking der groentesjouwers van Covent Garden is thans over, na bij na 6 weken te hebben geduurd. Nadat vele stakers het werk hadden hervat, 'heeft het bestuur van den transport- arbeidersbond een verklaring gepubli ceerd, waarin wordt gezegd, dat de bond aan de staking geen verdere uit breiding wenscht te geven ed dus alle leden aanraadt, het werk te hervatten. worden. De electriciteitsvoorziening en het telefoonverkeer staan stil. Volgens berichten uit Angora zijn tengevolge van de aardbeving, in Klein-Azië 10.000 menschen dakloos. De regeering heeft besloten een bedrag van 350,000 Turksche ponden vooreer ste hulp voor de noodlijdenden ley be schikking te stellen. verergert met het uur en kan ontaarden inborstaandoening Wacht dus niet neem dadelijk Revue. Dat de Duitsche regeering waar borgen heeft gevraagd aan de tien in den Raad van den Volkenbond verte genwoordigde mogendheden, waarvan zij haar verzoek om toetreding van den Volkenbond afhankelijk stelt, heeft te Parijs een slechten indruk gemaakt. De politie te Warschau (Polen) is een groote organisatie tot het onge schikt voor den dienst maken van mili ciens op het spoor gekomen, aan het hoofd waarvan de 70-jarige multi-mili- onair Fuchs stond. Er zijn 70 personen gearresteerd. In het geheel zouden er ongeveer 400 personen van den mili tairen dienst zijn vrijgesteld. In deze zaak zijn hooggeplaatste officieren be trokken. De uitslag der verkiezingen voor het Deensche Landsting is, dat de soci aal-democraten en radicalen 33 zetels bezetten, de oppositie-partijen 43. Volgens berichten uit Konstan tinopel is over geheel Bulgarije de staat van beleg afgekondigd. De Volkenbond heeft een leenmg van 10 millioen p. st. ter beschikking gesteld van de Grieksche regeering voor de uit Turkije gevluchte Christenen. Het Engelsche vakvereenigings- oongres heeft een delegatie benoemd, die naar Rusland zal gaan om den toe stand te bestudeeren. In St. Petersburg hebben groote overstroomingen gewoed. Het tramver- verkeer is stopgezet en het verkeer te voet op vele plaatsen onmogelijk ge dat Tristan woedend was. Villon zette zijn verhaal voort. „Nu dan, ik knielde daar in het donker op de koude steenen, en al dien tijd klonk de zang harer schoon heid zoet in mijne ooren, en de smaak harer schoonheid was zout op mijne lippen, en de pijn harer schoonheid knaagde aan mijn hart, en ik bad, dat het mij vergund mocht zijn haar weer te zien." Huguette greep naar een tinnen kan, om die den dichter naar het hoofd te werpen, maar zij werd door Guy Ta barie nog bijtijds ontwapend. Knor rig zonk zij terug op haar voeten bankje, en zonder eenig vermoeden van het gelukkig afgewende gevaar vertelde Francois droomerig verder. „Toen zweefde zij weer naar buiten en ik stapte achter haar aan. Zij nam het wijwater uit mijne hand aan". „Buiten op de stoep van het gods huis stond een geelharige, roodwan gige fat, die haar begroette en toen met haar verder ging. Ik steeds achter hen aan. Eindelijk kwamen zij aan eene poort, waar zij binnentrad. Toen zij zich omkeerde om afscheid te ne men van haar begeleider, zag ik haar gelaat nog eenmaal, maar slechts een oogenblik, want de tranen in mijn oog omfloersten het beeld". Met een die pen zucht wendde hij zich tot Lodewijk „Vermoedelijk zijt gij verbaasd, mij zoo te hooren spreken, maar wanneer mij het hart op de tong komt, moet ik het uitspuwen, anders verstikt het RECHTSZAKEN. Kantongerei fd Goes. Door den Kantonrechter te Goes zijn veroordeeld wegens Zonder vergunning Joopen over een anders grondP. d. J. te Sinoutskerke, C. H., W. R., C. B. allen tc Ove- zande, ieder f3 b. of 3 d. h., M. C. D. te Wemeldiimge, J. M. te Wol- faartsdijk, ieder f5 b. of 5 d. h. Zonder vergunning paard laten loo pen op een anders weiland: L. S. te Ovezande f 10 b. of 10 d. h. Straatschenderij: M. K., J. J. N., terug aan ouders, C. M. W. f5 b. of 1 w. t.sch., allen wonende te Kam perland, J. I. d. K. te Wis sen kerke, terug aan ouders. Strooperij: T. d. B. te Goes, f0,50 of 1 d. h., P. S., C. S., te Goes f2 b. of 1 w. t.sch. Trekdier onbeheerd laten staan: J. v. H. te Waarde f31 b. of 3 d. h. Overtreding woningwet: J. H. J. te Goes f 1 b. of 1 d. h. Waren ten verkoop voorhanden heb ben die in ondeugdelijken toestand ver- keeren: G. v. d. L. te Viissingen f10 b. of 10 d. h. Arbeid doen verrichten door een kind beneden 14 jaren: A. D. te Kloe- tinge f3 b. of 3 d. h. Weg berijden met twee aaneen ge koppelde wagens: J. W. te Driewe gen f3 b. of 3, d. h. Op rijwiel rijden en zich vasthou den aan een in beweging zijnd voertuig D. C. v. d. S. te Rilland f3 b. of 3 d. h. Spitten in een dijk ini Zeeland: J. Z. d. H. te 's Heerenihoek f5 b. of 5 d. h. i i Zonder vergunning fietsen over spoorweg: J. v. L. te Kapelle f5 b. of 5 d. h. f Fietsen over openbaren weg zon der een hand aan stuurstang: F. v. O. te Biezelinge £3 b. of* 3 d. h. Afleveren van waren die ondeugde lijk van samenstelling zijn: J. V. te 's Heer Hendrikskinderen f 250 b. of 60 d. h., P. M. D. te Ellewoutsdijk f200 b. of 60 d. h. t 's Avonds voorwerp op openbard weg plaatsen en niet verlichten: J. v, B., zonder bekende woonplaats f3 b. of 3 d. h. f Schelde bevisschen zonder consent: F. v. d. H. te Nieuw Namen f3 b. of 3 d. h. Visschen zonder akte en vergunning en met verboden vjschituig: A. J. V. te Goes 3 m. f2 b. of 3 m(. 2d. h. mij „Ik heb reeds lang geleerd, mij over niets te verwonderen", antwoord de Lodewijk wijs. Villon nam nu den afgebroken draad van zijn verhaal weer op. i,i „Ik groette den heer en verzocht hem, mij den naam der dame, te noe men. Hij hield mij wel voor krankzin nig, maar zeide hem mij toch". Op hetzelfde oogenblik was Hu guette opgesprongen, en fluisterde vlei end: „En hoe heette die dame dan, lieve Francois?" 'j Met een spottend glimlachje zag Francois haar in de oogen. „Bewaar het geheim, liefste", fluisterde hij; „het was hare majesteit, de koningin". Een stormachtig gelach van zijne vrienden beloonde Villon s grap en ver meerderde de woede van Huguette. In koninklijken toorn wilde Lodewijk op springen, maar Tristans hand drukte zwaar op zijn schouder en hield hem op zijne plaats. Villon, die zijn wrevel merkte, wenkte hem geruststellend toe. „Neen, neen, mijn voortreffelijke hertog 1" riep hij; „uwe loyaliteit be hoeft geen vuur te vatten. Het was de koningin wel niet, maar haar naam wil ik voor mij behouden, ofschoon hij in breede blauwe en zwarte strie men op mijn rug staat geschreven". Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1924 | | pagina 1