N°. 114.
Donderdag 25 September 1924
111 jaargang
5 FEUILLETON
Als ik koning was!
Eene week van macht.
BUITENLAND.
Binnenland.
ABONNEMENT
Pry» per kw*rt»»l, in Goes f 2,
boiteD Goes f 2,
Afzonderlijke numuiers 5 cent.
VerschijntMaandag- Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naanil. Vennootschap doesche Courant
ADVEBTENT1ËN
van i regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Eleenwens A Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Advertentiën worden aangenomen
tot 13 nnr voormiddag.
COURANT
ZIJ, die zich met ingang van 1
OCTOBER 1924 op ons blad abon-
neeren, ontvangen de tot dien datum
verschijnende nummers GRATIS.
DE GROOTE FOUT.
Deze week hebben in Oo-stelijk-Bra
bant groote manoeuvres plaats. Daar
voor zijn verschillende oudere lichtin
gen opgeroepen. Zoo kwamen de vo
rige week in Breda een 4000 man voor
herhalingsoefeningen onder de wapenen,
wat zooals bekend aanleiding
heeft gegeven tot relletjes.
Er zijn bladen die dit geval hebben
opgeblazen en al spoedig uit dit bij
zondere verschijnsel de algemeene con
clusie trokken dat er geen tucht in het
Nederlandsche leger zat. Er werd door
de manschappen gekankerd enz. enz.
Ja, kankeren, dat zal de Holland-
sche soldaat wel altijd. Het werd zelfs
gedaan tijdens de mobilisatie, toen het
vaderland in gevaar was. Zou het dan
niet geschieden wanneer men slechts
voor herhalingsoefeningen behoeft op
te komen, wanneer het geen ernst is?
Er werd gespeurd naar de oorzaken
van het verval van ons leger en de
zondebok werd spoedig gevonden. D»e
wasoch het spreekt eigenlijk van
zelf: het reserve-kader.
Reserve- en militie-kader hadden
geen gezag en blonken uit door verre
gaande onwetendheid.
Wat nu dat gezag uitoefenen betreft,
niiets is moeilijker dan zijn overwicht
te doen gelden op oudere, lichtingen,
die voor herhalingsoefeningen op moe
ten komen.
De menschen worden voor eenige
weken uit hun werk en uit hun gezin
gerukt voor oefeningen, waarvan ze
veelal het nut niet inzien, of die ze
vervelend vinden. Eten en ligging zijn
in den regel niet zooals thuis. Het is
dus niet te verwonderen dat de stem
ming hoogst onpleizierig is. Daar komt
nog bij dat bij een opkomst van zoo ve
len alles niet volmaakt in orde» kan
zijn, zoodat het aan gegronde klachten
ook niet ontbreekt.
Het spreekt wel vanzelf dat men de
allermoeilijkste taak, die menschen on-
onder militaire discipline te brengen
niet had mogen leggen op de schou
ders van het reserve-kader. Hier was
nu eens een werk het beroepskader
ten volle waardig. Misschien zou het
zelfs op enkele punten ook hebben ge
faald.
Nu zal men van militaire zijde ter
stond tegenwerpen: er is niet vol
doende beroepskader.
Best. Dan/ li.ad men geen oefenin
gen moeten houden in groot verband
En niet duizenden menschen moeten op
roepen.
Wat nu het gebrek aan kennis van
bet reserve- en militie-kader aangaat,
deze klacht is juist.
De voorschriften en regiementen zijn
zoo ingrijpend veranderd, dat, om zoo
OF
NAAR HET ENGELSCH
door
Justin Huntly Mc. Carthy.
Het volgende oogenblik greep de
bruine, vuile hand des dichters naar den
dolik, en het klonk als heit brommen/van
een wolf, toen tój dreigde: „Soms als
bloed!"
Maar de waard bleef standvastig
en zeide onbevreesd: „Niet pochen,
heer Frangois! In Frankrijk is er zoo
iets als een koning, en zijne beeltenis
is op elk muntstuk te zien. Toon mlij
een Lode wijk XI en ik laat u mijn Beau-
ner zien". Een toornige blos verscheen
op Villon's gelaat, en weer greep zijne
hand opgewonden naar den dolk. Het
scheen-, alsof h'ij niet wist, of hij lachen
of weenen moest over het dilemma,
waarvoor h5j stond. Huguette en Mon-
tigny grepen reeds gelijktijdig in hunne
zakken, om de vertering des dichters
te betalen, toen tot Tristans ontsteltenis
de koning hen voorkwam. Levendig
sprong Lodewijk op, trad op Frangois
toe en begroette hem met een bevallig
handgebaar, terwijl hij beleefd zeide
„Wilt gij mij de eer bewijzen, den
g^auner wijn, waarvan de waard hier
te zeggen geen mensch meer op de
hoogte is. Het kader komt enkele da
gen eerder onder de wapenen, maar
noch dit, noch de wintercursussen
waaraan bovendien slechts enkelen ge
legenheid hebben deel te nemen 1
zijn voldoende om het gebrek te ver- J
helpen.
Het reserve-kader is zich hiervan
volkomen bewust en ook het departe- j
ment van oorlog weet er alles van. j
Het reserve-kader wenscht niets lie
ver dan een behoorlijke voortgezette
opleiding, teneinde beslagen op het mi
litaire ijs te komen.
Maar Oorlog geeft aan dien wensch
geen gehoor.
Integendeel, Oorlog zet het reserve
kader, waarvan het weet, dat het niet
op de hoogte is, tegenover den troep.
Laat dus het kader een figuur slaan
tegenover de manschappen.
Begrijpt men in Den Haag dan niet
dat men juist hierdoor het gezag van
het reserve-kader ondermijnt?
De klacht is geslaakt: had men aan
Oorlog het reserve-kader een hak wil
len, zetten, dan had men niet anders
te werk moeten gaan.
Wij willen natuurlijk gaarne aanne--
men dat deze bedoeling bij Oorlog
geenszins heeft voorgezeten.
Men heeft aan Oorlog eerns een flinke
oefening willen houden met de nieuwe
lichte brigade en tevens enkelen hoofd
officieren weer eens een behoorlijk aan
tal manschappen onder commando wil
len geven. Vandaar deze oefeningen in
groot verband.
De lichte brigade bestaat uit twee
regimenten cavalerie, het regiment wiel
rijders, het corps rijdende artillerie,
een vliegtuig-afdeeling en eenige spe
ciale af deelingen als radio-sectie, tele
foon-sectie en sein-sectie.
De vraag dringt zich evenwel aan
ons op of voor de oefening dier lichte
brigade deze oefeningen in groot ver
band. athans deze levée en masse van
verlofgangers wel noodzakelijk was. En
of men de tegenpartij der lichte bri
gade niet had kunnen markeeren met
vlaggen enz.
Dat is voor de bevelvoerende offi
cieren niet zoo aardig, maar heb kan
tenslotte ook en het Lijkt ons beter
dan dat de tegenpartij bestaat uit een
troep, ongedisciplineerd, die onvol
doende moet worden aangevoerd.
In alle gevalle was het veel goed-
kooper geweest. Want nu zijn tonnen
goudis eenvoudig weggesmeten, onge
rekend nog de economische schade door
het uit hun werk halen van meer dan
4000 menschen. En dat althans voor
deze menschen zonder eenige vrucht.
Men moet beginnen met het oefenen
van 'het reserve- en militie-kader in
de compagnie.
Eerst daarna kan men denken over
oefeningen in groot verband.
Dat men dit aan Oorlog niet heeft
ingezien, dat is voor ons de groote fout,
die bij deze manoeuvres is gemaakt.
zooveel ophef maakt, op mijne kosten
te drinken 'Zijne verbazing verhinderde
Villon niet, de gunstige gelegenheid aan
te grijpen; hij beantwoordde den groet
met nederbuigende beleefdheid, terwijl
zijn gezelschap verbluft den burgerman
aanstaarde, die zich op die wijze aan
hen opdrong, en Tristan de vermetel
heid des konings blij zich zelf verwen-
schend', naar zijn verborgen dolk tastte.
Villon's beschermend gebaar was
prachtig van onbeschaamdheid., ênzüjne
woorden kwamen daarmede overeen.
„Gij zijt beleefd, vreemdeling, en
daarom zal ik u die eer bewfjzen." Lo
dewlijk boog, en Villon vervolgde: „Ik
heb helaas van morgen vroeg mijne
beurs onder m(ijn hoofdkussen verge
ten", een schaterend gelach verge
zelde die Oude grap, „en deze onbe
schaamde kerel weigert mlij orediet.
Zonder een spier te vertrekken hoor
de Lodewlijk deze woorden aan.
Toen wendde hij zich tot Robin Tur-
gis, die met open mond naar dit ge
sprek luisterde, en beval hem eene kan
van zfijn besten wijn te brengen. Daar
bij reikte hij hem een geldstuk toe,
waarnaar Robin de hand uitstak, maar
helaas niet vlug genoeg.
Blij het zien van het zilver hadden
Villon's oogen geschitterd; snel en
handig was ztijne magere, bruine hand
tuisschen den koning en den waard ge
gleden, en nu zwaaide Hij het geldstuk
mot goe'd gespeelde geestdrift in de
lucht.
„Dit is dus de beeltenis van den lto-
HET PROTOCOL
INZAKE ARBITRAGE.
In de 3c commissie van den Volken
bond is thans bet protocol i.z. do
arbitrage, veiligheid en beperking van
bewapening in behandeling gekomen.
Het heeft op de Nederlandsche dele
gatie een gunstigen indruk gemaakt.
Echter zijn belangrijke wijzigingen niet
uitgesloten. Men weet dat het protocol
verplichte arbitrage voorschrijft en
voorts dat scheidsrechterlijke beslissin
gen van den Volkenbondsraad met ge
wone meerderheid van stemmen (en
niet met tweederde) genomen zullen
worden.
Nu bericht de Information dat Enge
land en Italië bezwaar hebben tegen
verplichte arbitrage in juridische ge
schillen, en dat dit mee zou brengen
dat niet zou worden aanvaard het ne
men van beslissingen bij gewone meer
derheid. Hierdoor zou een en ander
weer op losse schroeven komen te staan.
De staking te Covent Garden.
Meer dam de helft der 3800 groen-
tensjouwers ven Covent Garden hebben
Maandag op de oude voorwaarden het
werk hervat. Bevin, de leider van de
staking, had een 'formeel aanbod gedaan
dat het werk zóu worden hervati op
voorwaarde dat de onderhandelingen
zouden worden voortgezet. De oom
missie van de werkgevers had hierop
geantwoord met te wijzen op het feit,
dat de arbeiders vrijwillig terugkeeren
en naar behoefte weer worden aange
nomen. De commissie zegt verder dat
de stand van zaken op de markt zoo is
gewijzigd, dat het onmogelijk is alle
mannen opnieuw aanstonds weder aan
te nemen, en aangezien het drukke sei
zoen voorbij is moet het weder aanne
men der anderen natuurlijk 'gaandeweg
Roode critiek op Mac Donald.
Mac Donald heeft zich het onge
noegen van de Britsche arbeiders op
den hals gehaald. Hij heeft n.l. een
herdruk van een door hem geschreven
brochure: „Het socialisme: critischen
opbouwend" in het licht gegeven. In
het voorwoord schrijft hij, dat do ar
beiders in hun strijd om betere ar
beidsvoorwaarden maar al te gemakke
lijk over het hoofd zien, dat zij behoo-
ren tot een maatschappelijke eenheid en
dat zij door andere leden dier maat
schappij te benadeelen, zoowel de maat
schappij als zichzelf nadeel berokke
nen. Zij kunnen, schrijft Mac Donald
verder, hun belangen niet ten koste van
andere leden der maatschappij ver
overen.
Gulden woorden! Ook voor de Ne
derlandsche S. D. A. P.
Duitschland en de
Volkenbond.
Wij hebben in ons vorig nr. onder
ning?" vroeg hiij, nam daarbij zijn kaal
hoofddeksel af en maakte voor het om-
hooggeheven muntstuk eene diepe bui
ging. „God zegene zijne majesteit, zeg
ik, want aan den 'koning heb ik miijne
oogen bli.kkel.ijke vrijheid te da nken.
Toen hij naar Parijs kwam, kondigde
hïj eene amnestie af, en daar ik mij
juiist in de gevangenis bevond na
tuurlijk tengevolge eener rechterlijke
dwaling veelbeteekenend wenkte
blij zijne hem toejuichende kameraden
toe „werd ook ik in vdijheid gesteld.
Wilt güj uwe goedheid de kroon opzet
ten, oude heer, sta mlij dan toe, ter her
innering aan dat gedenkwaardige feit
dit muntstuk te behouden en in eere te
houden."
In weerwil van zlijne groote zelfbe
heer sching trok Lode wijk toch een een-
igszins scheef gezicht, toen hij haastig
antwoordde: „Natuurlijk! Dat spreekt
van zelf!" Nu wenkte hij Robin toe,
die een boog om Francois beschrij
vend, naast den koning ging staan, om
een ander geldstuk in ontvangst te ne
men. Toen snelde hij weg om den be
taalden drank te halen.
Met innig leedvermaalt zag Tristan
van uit ziijn hoek dit voorval aart
Villon, heer Villon," bromde Wij in zijn
baard, „dat zal u berouwen, zeer, zeer
berouwen!" En in den geest zag hij do
phantastische gedaante, de hier voor
Lodewijk poehte en zich voornaam
voor deed, hangen aan 't eind van een
langen strop van hennep, die van eene
hooje galg hing. Zonder eenig vermoe
de laatste berichten nog gemeld dat
Prof. Nansen naar Duitschland ge
gaan was om het als 't ware uit te
noodigen om een verzoek in te dienen
om tot den Volkenbond te worden toe
gelaten. In Berlijn liep het gerucht dat
de regeering terstond een dergelijk ver
zoek zou indienen, teneinde nog voor
het einde der huidige vergadering in
den Bond te worden opgenomen. Thans
wordt evenwel gemeld dat algemeen
wordt verwacht dat Duitschland met
het indienen van een verzoelczal wach
ten tot na de vergadering .te Genève.
Revue.
Italië wil een internationale eco
nomische conferentie bijeenroepen ten
einde alle beletselen voor in- en uitvoer
uit den weg te ruimen en de productie
te regelen. En dat terwijl Nederland
plan heeft het tarief te verhoogen!!!
Naar verluidt, heeft de Sowjet-
regeering in het Westen van Canada
1000 boerenpaarden en 100.000 stuks
vee gekocht. Er zijn reeds 2200 dieren
naar Rusland verscheept.
In den staat Minnesota (Ver.St.)
zijn bij een wervelstorm 22 personen
omgekomen, nabij het dorp Tharp.
Bij een brand in een bioscoop te
Smyrna zijn 20 personen omgekomen
en 20 anderen gewond. Bovendien wor
den er 25 menschen vermist.
Verlaging van Fransche
invoertechten
De Nederlandsche Landbouwconsu-
lent te Parijs meldt, dat de Fransche
regeering de invoerrechten voor eenige
levensmiddelen heeft verlaagd, zooals
hieronder is aangegeven.
Buiten werking zijn gesteld het co
efficient 2 en een half voor boter en
gecondenseerde melk met suiker en
geconserveerde groenten; het coëffi
ciënt 2 voor bewerkte vleeschwaren,
gerst en gerstemeel en het coëfficiënt
3 voor rijst en rijstmeel. Voorts is het
coëfficiënt voor harde, z.g. Holland-
sche gruyèrekaas verlaagd van 3 en
een half tot 1.7; dat voor zachte en
andere kaas van 3 tot anderhalf.
Bovenstaande wijzigingen zijn on
middellijk in werking getreden.
Debat tusscken prof. Van Embden en
generaal Snijder.
Voor den debat-avond op 30 dezer
tussohen prof. dar. D. van Embden en
generaal Snijders bestaat enorme be
langstelling. Thans zijn reeds alle 2500
kaarten verkocht. De belangstellenden
komen uit verschillende deelen des
landis. Zelfs uit het buitenland kwamen
aanvragen tot bijwoning van de verga
dering in. Ten behoeve van den genera-
len staf werden 65 kaarten gekocht.
Het debat wordt door den Hilver-
sumschen draadloozen omroep aange
sloten.
den van de ironie van het lot, wierp
Frangois intusschen zijn gebieder een
handkus toe en zeide goedkeurend„Giij
adij-t een heel beleefde oude heer."
Lodewlijk wierp hem een onvriende-
lijken blik toe en zeide: „Gij| maakt
toespelingen op mijn ouderdom, maar
gij zijt zelf toch ook geen kuiken meer
Deze zachte terechtwijzing scheen
Villon's vrienden meer te ergeren dan
hem zelf. De mannen, toonden de dui
delijke bedoeling, den nieuwsgierigen
burgerman aan te vallen, en de vrou
wen wierpen hem booze blikken toe.
Casin Cholet sloeg ronduit voor, hem
de heupbeenderen te breken, en Hu
guette snauwde hem toe met de grootst
mogelijke onbeleefdheid: „Wat gaat u
zlijn ouderdom aan, gij indringer?
Maar Villon bracht de verontwaar
digde bende tot bedaren.
„Geduld, meisjes", zeide huj goedig
en vriendelijk, „geduld, gij lieve Mos
selbroeders. Als onze vriend wil vra
gen, dan heeft hij tenminste daarvoor
betaald". Nu verdween zijn gezicht
een oogenblik achter den grooten belter
Beauner, dien Turgis hem juist over
handigde; werkelijk verfrischt door
eene krachtige teug, ging Hij toen leven
dig voort: „Drie en dertig jaar lang
heb ik het leven m/ijn tol betaald met
het resultaat, dat gij voor u ziet. Eene
lichte beurs is eene plaag, maar een
licht hart vergoedt weer veel." Daar
bij sloeg hij op zijn zaktoen klopte hij
op zlijne borst en boog galant voor de
bewonderende dames.
Prof. Van Embden zal een aantal
stellingen verdedigen, welke reeds aan
generaal Snijders zijn ter hand gesteld.
De werkloosheid in Nederland,
Mr. R. A. Fockema schrijft in de
N. R. Crt.Ik lees dat de heer Sten-
huis in de Eerste Kamer heeft be
toogd, dat een wettelijke werkloozen-
verzekering moet worden ingevoerd,
waarbij aan de werkloozen 70 a 80
pot. zal worden verzekerd en dat de
minister van arbeid hem heeft geant
woord, dat zijn betoog over deze zaak
in ernstige overweging zal worden ge-
men.
Geen der collega's van den heer
Stenhuis schijnt een woord over dit
fraaie plan gezegd te hebben en toch
moet ieder verstandig man inzien hoe
verwoestend zulk een wet moet wer
ken. Was het niet wenschelijk, het pu
bliek daarop te wijzen?
De door den heer Stenhuis bepleite
regeling is op dit oogenblik een stok-
ardje van het Intern. Arbeidsbureau
te Genève, een internationale socialis
tische propaganda-instelling.
Voor Nederland werd het van die zijde
smakelijk gemaakt, door te zeggen, dat
de invoering van de verplichte verze
kering in den toestand hier te lande
weinig zoude veranderen, omdat toch
reeds de groote meerderheid der ar
beiders door middel van de vakver-
eenigingen verzekerd was, een mede-
deeling van Nederlandsche zijde ver
strekt in flagranten strijd met de waar
heid. Niet de groote meerderheid, maar
40 pet. (of waarschijnlijk een veel
kleiner percentage) is tegen, werkloos
heid verzekerd.
In Zwitserland vond het Int. A. b.
op dit gebied geen gehoor. De wette
lijke regeling ten aanzien van de werk
loosheid sverzekering betreft daar de
vrijwillige verzekering en met beslist
heid is gewaakt tegen uitkeerongen als
door den heer Stenhuis beoogd.
In de Neue Züricher Zeitung kon
men lezen, dat elk debat over de ver
plichte verzekering in Zwitserland ver
leden winter ais nuttelooze tijdverspil
ling werd beschouwd. Het gold thans
toch een abnormale werkloosheid, waar
tegen geen verplichte verzekering mo
gelijk was. Men maakte het duidelijk
door de vraag te stellen„Wie kan een
brandend schip verzekeren?"
Onze vereenigingen, die zich. met
werkloosheid bezig houden, staan ech
ter onder invloed van Genève en be
steden nutteloos den tijd met debatten
op dit gebied, terwijl aan alles, wat
actueel belang heeft, met stilzwijgen
wórdt voorbij gegaan.
On twerp melkbesluit
Van het ontwerp-melkbesluit, dat de
minister van arbeid, nijverheid en han
del aan de besturen der landbouw- en
zuivelorganisaties heeft toegezonden,
met het verzoek hierover zoo mogelijk
binnen twee maanden haar oordeel te
mogen vernemen, volgen hier de voor-
„Güj zijt een philosoof," merkte de'
koning op. i
„Qij ziet in mij, geliefde vrienden",
ging Villon zuchtend voort, „een of
fer der liefde". Diaarhij nam zijn ge
laat zulk eene sombere, hartstochte
lijke uitdrukking aan, dat Lodewijk
met moeite zich kon weerhouden te
lachen. t
Huguette daarentegen eischte eene
verklaring zijner woorden., maar Villon
beteugelde haar ongeduld.
„Kalmpjes aan, meisje. Ik ben
niets meer of minder dan een
spitsboef en landlooper, „maar ik ben
ook, de hemel vergeve mij, een rijme
laar, wien de sterren als kaarsen en de
rozen als speelgoed dienen".
Villon's kin was diep op zijne borst
gezonken, de haneveer nikte droevig;
de mond des zangers scheen geheel in
gevallen. Huguette wendde hare op
lettendheid vol verachting naar Villon
toe. I
„Huilebalk!" hoonde zlij en wees
met den vinger op Francois, in wiens
oogen werkelijk tranen stonden. Ge
dreven door nieuwsgierigheid sloop
Jehanneton naar Villon toe en ver
zocht hem zijn liefdesgeschiedenis te
vertellen. Haar verzoek vond levendig
weerklank h'ij Lodewijk, want hij was
geheel onder den indruk van zijn „Arar
bisdhi" avontuur en had buitendien eene
kinderlijke voorliefde voor 't vertellen
van geschiedenissen.
Wordt vervolgd.