N°. 114. Donderdag 25 September 1924 111 jaargang 5 FEUILLETON Als ik koning was! Eene week van macht. BUITENLAND. Binnenland. ABONNEMENT Pry» per kw*rt»»l, in Goes f 2, boiteD Goes f 2, Afzonderlijke numuiers 5 cent. VerschijntMaandag- Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naanil. Vennootschap doesche Courant ADVEBTENT1ËN van i regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Eleenwens A Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Advertentiën worden aangenomen tot 13 nnr voormiddag. COURANT ZIJ, die zich met ingang van 1 OCTOBER 1924 op ons blad abon- neeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende nummers GRATIS. DE GROOTE FOUT. Deze week hebben in Oo-stelijk-Bra bant groote manoeuvres plaats. Daar voor zijn verschillende oudere lichtin gen opgeroepen. Zoo kwamen de vo rige week in Breda een 4000 man voor herhalingsoefeningen onder de wapenen, wat zooals bekend aanleiding heeft gegeven tot relletjes. Er zijn bladen die dit geval hebben opgeblazen en al spoedig uit dit bij zondere verschijnsel de algemeene con clusie trokken dat er geen tucht in het Nederlandsche leger zat. Er werd door de manschappen gekankerd enz. enz. Ja, kankeren, dat zal de Holland- sche soldaat wel altijd. Het werd zelfs gedaan tijdens de mobilisatie, toen het vaderland in gevaar was. Zou het dan niet geschieden wanneer men slechts voor herhalingsoefeningen behoeft op te komen, wanneer het geen ernst is? Er werd gespeurd naar de oorzaken van het verval van ons leger en de zondebok werd spoedig gevonden. D»e wasoch het spreekt eigenlijk van zelf: het reserve-kader. Reserve- en militie-kader hadden geen gezag en blonken uit door verre gaande onwetendheid. Wat nu dat gezag uitoefenen betreft, niiets is moeilijker dan zijn overwicht te doen gelden op oudere, lichtingen, die voor herhalingsoefeningen op moe ten komen. De menschen worden voor eenige weken uit hun werk en uit hun gezin gerukt voor oefeningen, waarvan ze veelal het nut niet inzien, of die ze vervelend vinden. Eten en ligging zijn in den regel niet zooals thuis. Het is dus niet te verwonderen dat de stem ming hoogst onpleizierig is. Daar komt nog bij dat bij een opkomst van zoo ve len alles niet volmaakt in orde» kan zijn, zoodat het aan gegronde klachten ook niet ontbreekt. Het spreekt wel vanzelf dat men de allermoeilijkste taak, die menschen on- onder militaire discipline te brengen niet had mogen leggen op de schou ders van het reserve-kader. Hier was nu eens een werk het beroepskader ten volle waardig. Misschien zou het zelfs op enkele punten ook hebben ge faald. Nu zal men van militaire zijde ter stond tegenwerpen: er is niet vol doende beroepskader. Best. Dan/ li.ad men geen oefenin gen moeten houden in groot verband En niet duizenden menschen moeten op roepen. Wat nu het gebrek aan kennis van bet reserve- en militie-kader aangaat, deze klacht is juist. De voorschriften en regiementen zijn zoo ingrijpend veranderd, dat, om zoo OF NAAR HET ENGELSCH door Justin Huntly Mc. Carthy. Het volgende oogenblik greep de bruine, vuile hand des dichters naar den dolik, en het klonk als heit brommen/van een wolf, toen tój dreigde: „Soms als bloed!" Maar de waard bleef standvastig en zeide onbevreesd: „Niet pochen, heer Frangois! In Frankrijk is er zoo iets als een koning, en zijne beeltenis is op elk muntstuk te zien. Toon mlij een Lode wijk XI en ik laat u mijn Beau- ner zien". Een toornige blos verscheen op Villon's gelaat, en weer greep zijne hand opgewonden naar den dolk. Het scheen-, alsof h'ij niet wist, of hij lachen of weenen moest over het dilemma, waarvoor h5j stond. Huguette en Mon- tigny grepen reeds gelijktijdig in hunne zakken, om de vertering des dichters te betalen, toen tot Tristans ontsteltenis de koning hen voorkwam. Levendig sprong Lodewijk op, trad op Frangois toe en begroette hem met een bevallig handgebaar, terwijl hij beleefd zeide „Wilt gij mij de eer bewijzen, den g^auner wijn, waarvan de waard hier te zeggen geen mensch meer op de hoogte is. Het kader komt enkele da gen eerder onder de wapenen, maar noch dit, noch de wintercursussen waaraan bovendien slechts enkelen ge legenheid hebben deel te nemen 1 zijn voldoende om het gebrek te ver- J helpen. Het reserve-kader is zich hiervan volkomen bewust en ook het departe- j ment van oorlog weet er alles van. j Het reserve-kader wenscht niets lie ver dan een behoorlijke voortgezette opleiding, teneinde beslagen op het mi litaire ijs te komen. Maar Oorlog geeft aan dien wensch geen gehoor. Integendeel, Oorlog zet het reserve kader, waarvan het weet, dat het niet op de hoogte is, tegenover den troep. Laat dus het kader een figuur slaan tegenover de manschappen. Begrijpt men in Den Haag dan niet dat men juist hierdoor het gezag van het reserve-kader ondermijnt? De klacht is geslaakt: had men aan Oorlog het reserve-kader een hak wil len, zetten, dan had men niet anders te werk moeten gaan. Wij willen natuurlijk gaarne aanne-- men dat deze bedoeling bij Oorlog geenszins heeft voorgezeten. Men heeft aan Oorlog eerns een flinke oefening willen houden met de nieuwe lichte brigade en tevens enkelen hoofd officieren weer eens een behoorlijk aan tal manschappen onder commando wil len geven. Vandaar deze oefeningen in groot verband. De lichte brigade bestaat uit twee regimenten cavalerie, het regiment wiel rijders, het corps rijdende artillerie, een vliegtuig-afdeeling en eenige spe ciale af deelingen als radio-sectie, tele foon-sectie en sein-sectie. De vraag dringt zich evenwel aan ons op of voor de oefening dier lichte brigade deze oefeningen in groot ver band. athans deze levée en masse van verlofgangers wel noodzakelijk was. En of men de tegenpartij der lichte bri gade niet had kunnen markeeren met vlaggen enz. Dat is voor de bevelvoerende offi cieren niet zoo aardig, maar heb kan tenslotte ook en het Lijkt ons beter dan dat de tegenpartij bestaat uit een troep, ongedisciplineerd, die onvol doende moet worden aangevoerd. In alle gevalle was het veel goed- kooper geweest. Want nu zijn tonnen goudis eenvoudig weggesmeten, onge rekend nog de economische schade door het uit hun werk halen van meer dan 4000 menschen. En dat althans voor deze menschen zonder eenige vrucht. Men moet beginnen met het oefenen van 'het reserve- en militie-kader in de compagnie. Eerst daarna kan men denken over oefeningen in groot verband. Dat men dit aan Oorlog niet heeft ingezien, dat is voor ons de groote fout, die bij deze manoeuvres is gemaakt. zooveel ophef maakt, op mijne kosten te drinken 'Zijne verbazing verhinderde Villon niet, de gunstige gelegenheid aan te grijpen; hij beantwoordde den groet met nederbuigende beleefdheid, terwijl zijn gezelschap verbluft den burgerman aanstaarde, die zich op die wijze aan hen opdrong, en Tristan de vermetel heid des konings blij zich zelf verwen- schend', naar zijn verborgen dolk tastte. Villon's beschermend gebaar was prachtig van onbeschaamdheid., ênzüjne woorden kwamen daarmede overeen. „Gij zijt beleefd, vreemdeling, en daarom zal ik u die eer bewfjzen." Lo dewlijk boog, en Villon vervolgde: „Ik heb helaas van morgen vroeg mijne beurs onder m(ijn hoofdkussen verge ten", een schaterend gelach verge zelde die Oude grap, „en deze onbe schaamde kerel weigert mlij orediet. Zonder een spier te vertrekken hoor de Lodewlijk deze woorden aan. Toen wendde hij zich tot Robin Tur- gis, die met open mond naar dit ge sprek luisterde, en beval hem eene kan van zfijn besten wijn te brengen. Daar bij reikte hij hem een geldstuk toe, waarnaar Robin de hand uitstak, maar helaas niet vlug genoeg. Blij het zien van het zilver hadden Villon's oogen geschitterd; snel en handig was ztijne magere, bruine hand tuisschen den koning en den waard ge gleden, en nu zwaaide Hij het geldstuk mot goe'd gespeelde geestdrift in de lucht. „Dit is dus de beeltenis van den lto- HET PROTOCOL INZAKE ARBITRAGE. In de 3c commissie van den Volken bond is thans bet protocol i.z. do arbitrage, veiligheid en beperking van bewapening in behandeling gekomen. Het heeft op de Nederlandsche dele gatie een gunstigen indruk gemaakt. Echter zijn belangrijke wijzigingen niet uitgesloten. Men weet dat het protocol verplichte arbitrage voorschrijft en voorts dat scheidsrechterlijke beslissin gen van den Volkenbondsraad met ge wone meerderheid van stemmen (en niet met tweederde) genomen zullen worden. Nu bericht de Information dat Enge land en Italië bezwaar hebben tegen verplichte arbitrage in juridische ge schillen, en dat dit mee zou brengen dat niet zou worden aanvaard het ne men van beslissingen bij gewone meer derheid. Hierdoor zou een en ander weer op losse schroeven komen te staan. De staking te Covent Garden. Meer dam de helft der 3800 groen- tensjouwers ven Covent Garden hebben Maandag op de oude voorwaarden het werk hervat. Bevin, de leider van de staking, had een 'formeel aanbod gedaan dat het werk zóu worden hervati op voorwaarde dat de onderhandelingen zouden worden voortgezet. De oom missie van de werkgevers had hierop geantwoord met te wijzen op het feit, dat de arbeiders vrijwillig terugkeeren en naar behoefte weer worden aange nomen. De commissie zegt verder dat de stand van zaken op de markt zoo is gewijzigd, dat het onmogelijk is alle mannen opnieuw aanstonds weder aan te nemen, en aangezien het drukke sei zoen voorbij is moet het weder aanne men der anderen natuurlijk 'gaandeweg Roode critiek op Mac Donald. Mac Donald heeft zich het onge noegen van de Britsche arbeiders op den hals gehaald. Hij heeft n.l. een herdruk van een door hem geschreven brochure: „Het socialisme: critischen opbouwend" in het licht gegeven. In het voorwoord schrijft hij, dat do ar beiders in hun strijd om betere ar beidsvoorwaarden maar al te gemakke lijk over het hoofd zien, dat zij behoo- ren tot een maatschappelijke eenheid en dat zij door andere leden dier maat schappij te benadeelen, zoowel de maat schappij als zichzelf nadeel berokke nen. Zij kunnen, schrijft Mac Donald verder, hun belangen niet ten koste van andere leden der maatschappij ver overen. Gulden woorden! Ook voor de Ne derlandsche S. D. A. P. Duitschland en de Volkenbond. Wij hebben in ons vorig nr. onder ning?" vroeg hiij, nam daarbij zijn kaal hoofddeksel af en maakte voor het om- hooggeheven muntstuk eene diepe bui ging. „God zegene zijne majesteit, zeg ik, want aan den 'koning heb ik miijne oogen bli.kkel.ijke vrijheid te da nken. Toen hij naar Parijs kwam, kondigde hïj eene amnestie af, en daar ik mij juiist in de gevangenis bevond na tuurlijk tengevolge eener rechterlijke dwaling veelbeteekenend wenkte blij zijne hem toejuichende kameraden toe „werd ook ik in vdijheid gesteld. Wilt güj uwe goedheid de kroon opzet ten, oude heer, sta mlij dan toe, ter her innering aan dat gedenkwaardige feit dit muntstuk te behouden en in eere te houden." In weerwil van zlijne groote zelfbe heer sching trok Lode wijk toch een een- igszins scheef gezicht, toen hij haastig antwoordde: „Natuurlijk! Dat spreekt van zelf!" Nu wenkte hij Robin toe, die een boog om Francois beschrij vend, naast den koning ging staan, om een ander geldstuk in ontvangst te ne men. Toen snelde hij weg om den be taalden drank te halen. Met innig leedvermaalt zag Tristan van uit ziijn hoek dit voorval aart Villon, heer Villon," bromde Wij in zijn baard, „dat zal u berouwen, zeer, zeer berouwen!" En in den geest zag hij do phantastische gedaante, de hier voor Lodewijk poehte en zich voornaam voor deed, hangen aan 't eind van een langen strop van hennep, die van eene hooje galg hing. Zonder eenig vermoe de laatste berichten nog gemeld dat Prof. Nansen naar Duitschland ge gaan was om het als 't ware uit te noodigen om een verzoek in te dienen om tot den Volkenbond te worden toe gelaten. In Berlijn liep het gerucht dat de regeering terstond een dergelijk ver zoek zou indienen, teneinde nog voor het einde der huidige vergadering in den Bond te worden opgenomen. Thans wordt evenwel gemeld dat algemeen wordt verwacht dat Duitschland met het indienen van een verzoelczal wach ten tot na de vergadering .te Genève. Revue. Italië wil een internationale eco nomische conferentie bijeenroepen ten einde alle beletselen voor in- en uitvoer uit den weg te ruimen en de productie te regelen. En dat terwijl Nederland plan heeft het tarief te verhoogen!!! Naar verluidt, heeft de Sowjet- regeering in het Westen van Canada 1000 boerenpaarden en 100.000 stuks vee gekocht. Er zijn reeds 2200 dieren naar Rusland verscheept. In den staat Minnesota (Ver.St.) zijn bij een wervelstorm 22 personen omgekomen, nabij het dorp Tharp. Bij een brand in een bioscoop te Smyrna zijn 20 personen omgekomen en 20 anderen gewond. Bovendien wor den er 25 menschen vermist. Verlaging van Fransche invoertechten De Nederlandsche Landbouwconsu- lent te Parijs meldt, dat de Fransche regeering de invoerrechten voor eenige levensmiddelen heeft verlaagd, zooals hieronder is aangegeven. Buiten werking zijn gesteld het co efficient 2 en een half voor boter en gecondenseerde melk met suiker en geconserveerde groenten; het coëffi ciënt 2 voor bewerkte vleeschwaren, gerst en gerstemeel en het coëfficiënt 3 voor rijst en rijstmeel. Voorts is het coëfficiënt voor harde, z.g. Holland- sche gruyèrekaas verlaagd van 3 en een half tot 1.7; dat voor zachte en andere kaas van 3 tot anderhalf. Bovenstaande wijzigingen zijn on middellijk in werking getreden. Debat tusscken prof. Van Embden en generaal Snijder. Voor den debat-avond op 30 dezer tussohen prof. dar. D. van Embden en generaal Snijders bestaat enorme be langstelling. Thans zijn reeds alle 2500 kaarten verkocht. De belangstellenden komen uit verschillende deelen des landis. Zelfs uit het buitenland kwamen aanvragen tot bijwoning van de verga dering in. Ten behoeve van den genera- len staf werden 65 kaarten gekocht. Het debat wordt door den Hilver- sumschen draadloozen omroep aange sloten. den van de ironie van het lot, wierp Frangois intusschen zijn gebieder een handkus toe en zeide goedkeurend„Giij adij-t een heel beleefde oude heer." Lodewlijk wierp hem een onvriende- lijken blik toe en zeide: „Gij| maakt toespelingen op mijn ouderdom, maar gij zijt zelf toch ook geen kuiken meer Deze zachte terechtwijzing scheen Villon's vrienden meer te ergeren dan hem zelf. De mannen, toonden de dui delijke bedoeling, den nieuwsgierigen burgerman aan te vallen, en de vrou wen wierpen hem booze blikken toe. Casin Cholet sloeg ronduit voor, hem de heupbeenderen te breken, en Hu guette snauwde hem toe met de grootst mogelijke onbeleefdheid: „Wat gaat u zlijn ouderdom aan, gij indringer? Maar Villon bracht de verontwaar digde bende tot bedaren. „Geduld, meisjes", zeide huj goedig en vriendelijk, „geduld, gij lieve Mos selbroeders. Als onze vriend wil vra gen, dan heeft hij tenminste daarvoor betaald". Nu verdween zijn gezicht een oogenblik achter den grooten belter Beauner, dien Turgis hem juist over handigde; werkelijk verfrischt door eene krachtige teug, ging Hij toen leven dig voort: „Drie en dertig jaar lang heb ik het leven m/ijn tol betaald met het resultaat, dat gij voor u ziet. Eene lichte beurs is eene plaag, maar een licht hart vergoedt weer veel." Daar bij sloeg hij op zijn zaktoen klopte hij op zlijne borst en boog galant voor de bewonderende dames. Prof. Van Embden zal een aantal stellingen verdedigen, welke reeds aan generaal Snijders zijn ter hand gesteld. De werkloosheid in Nederland, Mr. R. A. Fockema schrijft in de N. R. Crt.Ik lees dat de heer Sten- huis in de Eerste Kamer heeft be toogd, dat een wettelijke werkloozen- verzekering moet worden ingevoerd, waarbij aan de werkloozen 70 a 80 pot. zal worden verzekerd en dat de minister van arbeid hem heeft geant woord, dat zijn betoog over deze zaak in ernstige overweging zal worden ge- men. Geen der collega's van den heer Stenhuis schijnt een woord over dit fraaie plan gezegd te hebben en toch moet ieder verstandig man inzien hoe verwoestend zulk een wet moet wer ken. Was het niet wenschelijk, het pu bliek daarop te wijzen? De door den heer Stenhuis bepleite regeling is op dit oogenblik een stok- ardje van het Intern. Arbeidsbureau te Genève, een internationale socialis tische propaganda-instelling. Voor Nederland werd het van die zijde smakelijk gemaakt, door te zeggen, dat de invoering van de verplichte verze kering in den toestand hier te lande weinig zoude veranderen, omdat toch reeds de groote meerderheid der ar beiders door middel van de vakver- eenigingen verzekerd was, een mede- deeling van Nederlandsche zijde ver strekt in flagranten strijd met de waar heid. Niet de groote meerderheid, maar 40 pet. (of waarschijnlijk een veel kleiner percentage) is tegen, werkloos heid verzekerd. In Zwitserland vond het Int. A. b. op dit gebied geen gehoor. De wette lijke regeling ten aanzien van de werk loosheid sverzekering betreft daar de vrijwillige verzekering en met beslist heid is gewaakt tegen uitkeerongen als door den heer Stenhuis beoogd. In de Neue Züricher Zeitung kon men lezen, dat elk debat over de ver plichte verzekering in Zwitserland ver leden winter ais nuttelooze tijdverspil ling werd beschouwd. Het gold thans toch een abnormale werkloosheid, waar tegen geen verplichte verzekering mo gelijk was. Men maakte het duidelijk door de vraag te stellen„Wie kan een brandend schip verzekeren?" Onze vereenigingen, die zich. met werkloosheid bezig houden, staan ech ter onder invloed van Genève en be steden nutteloos den tijd met debatten op dit gebied, terwijl aan alles, wat actueel belang heeft, met stilzwijgen wórdt voorbij gegaan. On twerp melkbesluit Van het ontwerp-melkbesluit, dat de minister van arbeid, nijverheid en han del aan de besturen der landbouw- en zuivelorganisaties heeft toegezonden, met het verzoek hierover zoo mogelijk binnen twee maanden haar oordeel te mogen vernemen, volgen hier de voor- „Güj zijt een philosoof," merkte de' koning op. i „Qij ziet in mij, geliefde vrienden", ging Villon zuchtend voort, „een of fer der liefde". Diaarhij nam zijn ge laat zulk eene sombere, hartstochte lijke uitdrukking aan, dat Lodewijk met moeite zich kon weerhouden te lachen. t Huguette daarentegen eischte eene verklaring zijner woorden., maar Villon beteugelde haar ongeduld. „Kalmpjes aan, meisje. Ik ben niets meer of minder dan een spitsboef en landlooper, „maar ik ben ook, de hemel vergeve mij, een rijme laar, wien de sterren als kaarsen en de rozen als speelgoed dienen". Villon's kin was diep op zijne borst gezonken, de haneveer nikte droevig; de mond des zangers scheen geheel in gevallen. Huguette wendde hare op lettendheid vol verachting naar Villon toe. I „Huilebalk!" hoonde zlij en wees met den vinger op Francois, in wiens oogen werkelijk tranen stonden. Ge dreven door nieuwsgierigheid sloop Jehanneton naar Villon toe en ver zocht hem zijn liefdesgeschiedenis te vertellen. Haar verzoek vond levendig weerklank h'ij Lodewijk, want hij was geheel onder den indruk van zijn „Arar bisdhi" avontuur en had buitendien eene kinderlijke voorliefde voor 't vertellen van geschiedenissen. Wordt vervolgd.

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1924 | | pagina 1