VRUCHTEN WAFELS N\ 86. Dinsdag 22 Juli 1924 lil jaargang. BUITENLAND. 7 FEUILLETON Het slot Dynjeck Binnenland. Provincie-Nieuws. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-'] Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Naanil. Vennootschap Coesche Courant ADV ERTENT1ËN v«» 1 5 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers cent. en Kleenwens Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Advertentiën worden aangenomei tot 13 nar voormiddag. COURANT De Conferentie te Londen. Te Londen is men nog steeds aan het kibbelen over wat er zal moeten gebeuren, wanneer Duitschland in ge breke blijft te voldoen aan de voor waarden van het rapport-Dawes. Het schijnt nu wel vast te staan dat een dergelijk in gebreke blijven in de toekomst geconstateerd zal worden door de Commissie van Herstel, aangevuld door een Amerikaansche afgevaardigde. Is dit geconstateerd, dan zullen de ge allieerde regeeringen overleg plegen over de sancties, die zullen worden toe gepast en daarbij vooral in het ooghou- den de belangen der geldschieters, die Duitschland de 40 millioen p. st. moe ten verschaffen. In geval van sancties is de leening preferent ten aanzien van alle inkomsten van Duitschland die on der controle of bezit der geallieerden zouden komen. Voorts schijnt Engeland, dat onder de sancties geen nieuwe gebiedsbezet- tingen wilde toestaan bezweken te zijn voor den Franschen aandrang die dit wel wilden. Het hoeft geen betoog dat bezetting van Duitsch gebied niet past in het stelsel der commissie-Dawes, die als eerste voorwaarde voor de vervulling barer voorwaarden de economische een heid van Duitschland noemde. Ten slotte is al dit gepraat over wat in de toekomst gebeuren moet maar bijzaak. Hoofdzaak is, dat Frankrijk straks den Roer begint te ontruimen wanneer Duitschland een begin maakt met de uitvoering van het rapport- Da wes. Dat is de kwestie waar ten slotte alles om draait. En het is voor den Europeeschen toestand te hopen dat Frankrijk het tijdstip niet telkens zal trachten op te schuiven. Nederland fn den vreemde. De Bërlijnsche corr. van bet Vad. schrijft: Gisteren sloeg ik toevallig het jaar boekje op van de vereeniging Nederland en Oranje, de aanvoerende vereeniging in het complex van den Nederland- scheai Bond in Duitschland. De Ver eeniging heeft als Beschermvrouwe H. M. de Koningin, de eere-voorzitter is Baron W. A. F. Gevers, H. M.'s gezant te Berlijn. Zij heeft derhalve meer dan een gewone beteekenis voor de Nederlanders in Duitschland. Van het koeterwaalsch van dit jaarboekje zal ik een paar staaltjes geven: om den penningmeester niet tot zelfmoord te drijven uit gram over". - „Reeds zeven-enderfig jaar heerscht deze knagende ziekte aan de gezellig heid...." die de vroegere sec retaris in 1913 vol bitternis in het jaarboekje liet drukken en die ik geheel ILZE DOOR DORE TANNER. (Nadruk verboden.) Het was nauwelijks tien minuten loopen tot aan het dennenboschje en daarin rook het zoo fijn naar dennen naalden, en ik vond er zooveel aard beziën, dat ik steeds verder in het boschja doordrong en tenslotte lang uit in het mos ging liggen droomen. Toen ik op mijn horloge keek, be merkte ik dat ik nog een uur tijd had, alvorens we aan tafel gingen, en ik sprong daarom haastig overeind, om mij op weg naar huis te begeven. Ik meende beslist de goede richting door het boschje te hebben ingeslagen en ik was hevig verschrikt, toen ak ontdekte, dat ik op een heel andere plek weer op het open veld kwam, want nergens was het slot Dymeck te bespeuren. Zoo vlug als ik kon liep ik weer terug, vond ik de plaats terug, waar ik zoo rustig had gelegen en zocht nu in tegenover gestelde richting naar den uitgang van het dennenboschje, maar tot mijn groote schrik was ik weer verkeerd geloopen. Niet ver voor mij uit zag ik een bree- den, stoffigen straatweg en tamelijk vlak bij lag een hofstede met een rieten dak. Ik was doodmoe, warm en vree- selijk dorstig en aangezien ik nu toch in ieder geval te laat aan tafel zou ver- onderstreep...." om haar meer te baten dan tot nu toe uit de vereenigingskas toe te voeren" „Er hecrschte veel stemming", op de hem zoo eigen gewetensvolle wijze „Verantwoordingsvolle..." hoofdbestuurspersonaalunie..." stuurde het geld terug zon der eenige bemerking, zelfs zonder af trekking van porto...." Later ter rede gesteld, verklaarde zij (er is sprake van een gezin) dat het bedrag te weinig was geweest naar hun zin" onder de uitgaven is een post te vermelden..,." de bedragen zijn niet in bovenvermelde som te ver staan...." de gelden werden gebruikt tol allerlei ondersteuning...." Inderdaad meer Duitsch dan Neder- landsch. Revue. Een onderzeeër, tweemaal zoo groot als eenige duikboot vroeger voor dë marine der Ver. Staten gebouwd, is op de marinewerf te Portsmouth te water gelaten. Het is de grootste van een vloot van negen, die in staat zal zijn de slagvloot ter zee onder alle omstandigheden te vergezellen met iede re snelheid, waartoe de slagvloot in staat is. En dat in een tijd van alge- mcene ontwapening! Het Italiaansche gezantschap te Washington heeft het departement van buitenlandsche zaken verzocht om een verklaring van de „willekeurige arresta tie" van den kapitein en zeven officie van het Italiaansche s.s. Duilio op een beschuldiging van betrokken te zijn bij 't smokkelen van bedwelmende mid delen. De Amerikaansche consul te Teheran (Perzië) is vermoord. De Engelschen schrijven dezen moord toe aan een pers campagne der inlandsche bladen speciaal tegen- de Engelschen. Minister Colijn over generaal v Heutsz. In Eigen Haard schrijft ministerCo- lijn, die als officier onder van Heutsz gediend heeft, enkele herinneringen. De* eerste kennismaking van den toen- maligen jongen Luitenant met den reeds met roem omstraalden Luitenant-Kolo nel Van Heutsz was voor den eersten niet bemoedigend. In aanmerking ge bracht voor een betrekking, waarbij Van Heutsz een beslissend woord te spreken had, werd aanvankelijk een an der aangewezen, „IJi weet alleen van hem dat hij bidt", zoo luidde het oor deel, „maar niet dat hij ook vechten kan. En de laats ten heb ik noodig". Toen hij er echter op gewezen werd, dat de jonge officier reeds op Lombok zijn sporen verdiend had en toen ik schijnen en bovendien niet het flauwste vermoeden had, hoe ik den juisten weg terug zou kunnen vinden, besloot ik maar den korten afstand, die mij nog van de boerderij scheidde, af te leggen en om een slok water te vragen en om iemand te ontdekken, die mij weer op den goeden weg kon helpen. Toen ik de binnenplaats opliep, die er heel netjes en ordelijk uitzag, ont dekte ik een man, die voor een open staldeur stond en dien ik voor een knecht hield. Naarmate ik dichterbij kwam merkte ik echter, dat hij toch wel wat meer, misschien de eigenaar zelf moest zijn, voor een knecht zag hij er te goed gekleed en niet ruw ge noeg uit, hoewel hij een hooivork in do hand hield. Een echte reus met zulk blond haar, dat het heel sterk afstak tegen zijn bruingebrand gezicht, een verstandig, vriendelijk gezicht en helderwitte hemdsmouwen. Hij keek grenzenloós verbaasd, toen ik op hem toetrad en een soort buiging voor hem maakte. Ik zei: „zoudt u zoo vriende lijk willen zijn om mij een glas water te geven en mij dan den weg naar het slot Dymeck te wijzen. Ik ben hier vreemd en ben verdwaald". Hij zag mij verbaasd aan, was een oogenblik sprakeloos, werd toen plotse ling purperrood, maakte nog een bui ging en zeide: „Och juffrouw, komt u even binnen, mijn moeder is thuis, ik zal dadelijk voor een verfrissching zor gen en u dan op den goeden weg hei- Maar mag ik mij eerst even aan u voorstellen: Von Wackerath". Ik moet wel een heel verbluft ge zicht gezet hebben, want hij lachte en enkele dagen later onder het persoon lijk bevel van Van Heutsz aan een actie tegen den vijand deelnam, werd met gelijke duidelijkheid van hel ver anderd inzicht blijk gegeven. „Nu ik zie dat ge het werken met het bidden vereenigt lean ik u gebruiken Toen hij mij in 1900 aanzocht om, onder gelijktijdige bevordering bij keuze tol kapitein, als zijn adjudant op te treden, opperde ik daartegen aanvan kelijk bezwaren. Ik achtte mij om so ciale redenen voor dien post niet zeer geschikt. Dansen en kaarten deed ik niet en de generaal zocht op zijn toch ten wel eens verstrooiing in het kaart spel; terwijl, naar Indischen trant, bij partijen ten Gouvernementshuize vaak gedanst werd. Het antwoord kwam per keerende post en het was in den gewonen trant. „Niet ter zake dienend; het lag niet „in mijn voornemen U voor bevorde ring bij keuze voor te dragen wegens bedrevenheid in dans of kaartspel. WARMS DAGEN! DE LINDEBOOM (WED. B. VAN DOESBURG) IJSWAFELS^ 4 natuurl. vruch- tensmaken.) Zéér verfrisschend! MM MANDARINO -wafels (gevuld met de natuurlijke mandarijnvrucht, geen essence.) Bijzonder lekker als het heet ia. VOOR DE LUNCH een paar pakjes ESPERANTO- WAFELS (voedzaam, croquant, edel van smaak. Hyg. verpakt.) 3ËJ DE &ARSBEIEN smaakt verrukkelijk DE OR1GINEELE FROU-FROU (met den Lindeboom) gevuld met slagroom. Mocca-Vssc-Tsac, pikante koffiesmaak-wafel, juist geschikt voor 't warme seizoen. Tentoonstelling te Tilburg Minister jhr. mr. Ruys de Beeren- brouck heeft de internationale tentoon stelling voor handel en industrie te Tilburg geopend met een rede, waar aan wij het volgende ontleenen: De strijd des levens is geworden een van man tegen man. Simpel verweer is niet meer voldoende. Aanval, storm achtige aanval, is noodig om niet onder den voet te geraken. Onder deze om standigheden is het een daad van moed om, gelijk het comité zoo kernachtig zich uitdrukt, „de boodschap te bren gen voor de eigenlijke ontwaking van den sluimerenden ondernemingsgeest". En ook hier zal de fortuin de stout- moedigen helpen. Het aantal bedrijfs groepen, aanvankelijk zeventig, is zelfs gestegen tot honderdzeven. Niet minder dan driehonderd firma's zullen hier beproeven hare reputatie te vestigen of te handhaven. Een blik op de lijst toont een verscheidenheid veel groo- ter dan menigeen, die buiten het in- dustrieele leven staat, zou vermoeden dat bestond. Van alle zijden vloeiden de inschrijvingen naar onze industrie stad en ook het buitenland toont, dat het de beteekenis dezer tentoonstel ling weet te waardeeren. Uit niet min der dan vijf landen wordt van daad werkelijke internationale belangstelling getuigenis afgelegd. Onder dergelijke uitnemende voor teekenen begonnen, belooft deze ten toonstelling de energie en het doorzet tingsvermogen van de mannen, die zich aan de spits gesteld hebben, ruim schoots te beloonen. Geen grooter vol doening voor hen dan dat, zoo binnen als buiten onze grenzen de lof be zongen wordt van deze oude stad, die een zoo grootsche onderneming binnen hare muren zag verrijzen. Met de bede, dat God deze kloeke daad moge zegenen, verklaar ik de Internationale tentoonstelling voor han del en industrie 1924 geopend. fFh B* en doorzitten bij fietsen (zadelpijn) a m kunt gij gemakkelijk en ^dadelijk L M A M verhelpen met den alom geprezen loopen AKKERS KLOOSTERBALSEM. Faillissementen in Nederland Volgens mededeeling van het Han delsinformatiebureau van Van der Graaf Co.'s Bureaux voor den Handel zijn over de afgeloopen week, eindigende 18 Juli in Nederland uitgesproken 86 faillissementen tegen 109 faillissementen in dezelfde week van het vorige jaar. Van 1 Januari tot en met 18 Juli 1924- 2536 faillissementen tegenrver 2218 over hetzelfde tijdperk van het vorige jaar. Doordat eenzelfde advertentie 3 maal geplaatst 2 maal wordt berekend, is de prijs per regel slechts 16 cent. voegde er aan toe„U verwondert zich over den adellijken naam ja, on danks dat zijn wij echte boeren. Ik kon niets verder zeggen, want wij wa ren het huis binnengegaan en mijn inte ressante boer had voor mij de deur geopend, die toegang gaf tot een zeer eenvoudig vertrek nog eenvoudiger dan onze eetkamer. Er zat een vrouw bij het raam te naaien een dame kon ik haar niet noemen en keek mij zoo verwonderd aan, alsof ik een heele verschijning was. Zij had grijs, heel glad haar en erg vriendelijke, blauwe oogen, heelemaal zoo'n aardig gezicht, waar je dadelijk vertrouwen in kunt stellen. Dat viel mij des te meer op, omdat je op het slot Dymeck zulke gezichten niet ziet. „Moeder, de juffrouw is verdwaald, wilt u zoo goed zijn haar wat te drin ken te geven", zeide mijn boer. Zij stond haastig op: „Maar natuurlijk arm meisje, direct ben ik weer terug, ga ondertusschen maar op je gemak op die sofa in den hoek zitten. Je ziet er heelemaal uitgeput uit", en met die woorden ging zij de kamer uit en ik deed werkelijk, zooals zij gezegd had, want ik was doodmoe. „Ik zal ons kleine wagentje inspannen, het zou toch te ver voor u zijn en met paard en wa gen zijn we over tien minuten op den weg naar Dymeck". En daarmee ging ook zoon Wacke rath de kamer uit en hij zal buiten wel aan zijn moeder verteld hebben, waar ik vandaan kwam, want zij vroeg mij er met geen enkel woord meer naar, toen zij direct daarop met een blad, waarop een glas water en bessensap stond, het vertrek weer binnentrad. Maar ik vertelde haar toen maar uit niezelf van mij en van onze ouders en van jou. en zij luisterde zoo opmerk zaam en vriendelijk en vroeg zoo be langstellend naar mijn thuis, dat het mij warm om ihet hart werd en ik bijna vergat, dat tante Klarissa danig uit haar humeur zou zijn over mijn lange wegblijven. Over zichzelf sprak me vrouw von Wackerath heelemaal niet, stechts een keer zei ze: „Mijn man en mijn beide jongste zonen zijn op het land, deze, dien u pas hebt leeren ken nen, is Ekhard, de oudste". Die kwam juist binnen en meldde, dat bet rijtuig klaar stond. Hij had een lichte jas en dito vest aangetrokken en hij zag er nu een beetje meer als een heer uit maar van voornaamheid geen spoor. Ik nam afscheid van de vrouw des huizes en dankte haar hartelijk en zij streek mij liefdelijk en echt moederlijk over het haar, wat mij tamelijk goed beviel. Buiten stond een eenvoudig rij tuigje met een paard ervoor, klaar en tot mijn groote verbazing was er geen koetsier aanwezig, maar mijn boer sprong zelf op den bok en voort ging het. Het speet mij erg, dat ik mij op deze manier niet met hem kon onder houden, dat wil zeggen, hij had zich wel eens een keertje kunnen omdraaien, maar dat deed hij niet en ik had een prachtige gelegenheid om zijn b reeden rug te bewonderen. Hij bracht mij om het boschje heen tot aan het kleine weidepad, waarlangs ik was gekomen en dat binnen vijf minuten naar Dy meck leidt. „Hier is helaas geen rijweg merk- Wemeldinge.Het onbekende motor schip is gebleken de „Eerste Zorg", schipper Dobbelaar van Terneuzen en geladen met stijfsel te zijn, is nabij Gorishoek gestrand. De sleepboot „Scaldis" ter assistentie uitgevaren, be hoefde geen assistentie te verleenen, daar genoemde motorboot inmiddels was vlotgekomen en op eigen kracht het kanaal heeft kunnen bereiken. Het motorschip „Trio", schipper Geers is te Wemeldinge met verlies van roeiboot en verschillende scheeps materialen alhier binnengeloopen. Het zeilschip „Onderneming", schip- er Salomons, geladen met vlas van Zoutkamp en bestemd naar Axel heeft op het Engelsch vaarwater de last over boord gezeild en bovendien gingen alle luiken en kleeden verloren. Het sleepschip „Leopold", schipper Somer, geladen met kolen is door het stormweer overvallen en alhier met be langrijke waterschade door de sleep boot Terneuzen binnengebracht. Het visschersvaarluig „Philippine No. 6", is in aanvaring geweest met de sleepboot „Industrie". Eerstgenoemd schip bekwam aanzienlijke averij en moest tengevolge van die aanvaring op het droge worden gezet. Schore. Ingaande 1 Aug. a.s. be noemd tot sluisknecht te Hansweert A. v. Leeuwen, brugknecht aan de Schorebrug, en op gelijken datum tot brugwachter aan die brug, de heer F. Dronkers, sluisknecht te Hansweert. iLraübeuugke. Aan de K.H.B.8. te Bergen op Zoom werd o.a. van de 2e naar de 3e bevorderd L. van Doorn, alhier. Ovezaild. De raad vergaderde 18 dezer. Afwezig D. v. d. Dries. De gemeentebegrooting voor 1925 wordt deu raad aangeboden, welke in ontvangen uitgaaf bedroeg f25706,7 5 J. Op het verzoek van het gemeente bestuur van Driewegen inzake nieuwe regeling keurloon vleescbkeuringsdienst wordt besloten evenals het vorige jaar bij te dragen in het tekort, indien alle tot den kring Ovezand behoorende gemeenten hiertoe besluiten. Op verzoek tot opheffing vau het Blinde wegje in Hoilestelle zal gun stig worden geadviseerd mits de be langhebbende een behoorlijk voetpad overlaat, en den onderhoudsplicht op zich neemt. Aan de R.K. bewaarschool te 's Hee- renhoek wordt besloten over 1924 een toelage te verstrekken van f 20. Op de voordracht voor zetters wor den geplaatst 1. J. Kijk. 2. C. Ver- meule, 3. F. de Jonge en 4. P. J. v. Slikke. te hij op. „Maar u bent nu tocli ook gauw thuis". Ook hem dankte ik na tuurlijk zeer en reikte hem mijn hand en toen viel het mij op, dat hij reus achtig groote, bruine harde handen had, net als iemand die veel handenarbeid verricht. Hij sprong toen weer op het rijtuigje en hij was in een oogenblik uit het gezicht verdwenen; ik ging met tamelijk bedrukt gemoed in de richting vbn het slot. In de hall kwam Koenraad mij al angstig tegemoetloopen„Mevrouw de gravin zit al te wachten". Met een kloppend hart trad ik de eetzaal bin nen, waar tante Klarissa reeds aan het hoofd van de tafel troonde. Ik zeide haastig, nog voor zij zelf het woord kon nemen: „Neem mij niet kwalijk, beste tante, dat ik u heb laten wachten, ik was verdwaald in het bosch; mijnheer von Wackerath heeft mij thuis gebracht, hijPlotseling bleven de woorden mij in de keel ste ken, want tante Klarissa had zich half van haar stoel opgericht, de sidde rende handen op het blad van de ta fel steunend en haar gezicht was bijna zoo wit als het tafellaken„Wie heeft je naar huis gebracht wie schreeuwde zij woedend uit. „Mijn heer von Wackerath", zei ik bevend. „Jij jij was op Olmenhof?" „Hoe het landgoed heet, kan ik niet zeggen, ik was toch verdwaald", antwoordde ik en ik voelde, dat de tranen mij langs de wangen liepen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1924 | | pagina 1