VRUCHTEN
WAFELS
N\ 86.
Dinsdag 22 Juli 1924
lil jaargang.
BUITENLAND.
7 FEUILLETON
Het slot Dynjeck
Binnenland.
Provincie-Nieuws.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-'] Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naanil. Vennootschap Coesche Courant
ADV ERTENT1ËN
v«» 1 5 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers cent.
en Kleenwens Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf Advertentiën worden aangenomei
tot 13 nar voormiddag.
COURANT
De Conferentie te Londen.
Te Londen is men nog steeds aan
het kibbelen over wat er zal moeten
gebeuren, wanneer Duitschland in ge
breke blijft te voldoen aan de voor
waarden van het rapport-Dawes.
Het schijnt nu wel vast te staan dat
een dergelijk in gebreke blijven in de
toekomst geconstateerd zal worden door
de Commissie van Herstel, aangevuld
door een Amerikaansche afgevaardigde.
Is dit geconstateerd, dan zullen de ge
allieerde regeeringen overleg plegen
over de sancties, die zullen worden toe
gepast en daarbij vooral in het ooghou-
den de belangen der geldschieters, die
Duitschland de 40 millioen p. st. moe
ten verschaffen. In geval van sancties
is de leening preferent ten aanzien van
alle inkomsten van Duitschland die on
der controle of bezit der geallieerden
zouden komen.
Voorts schijnt Engeland, dat onder
de sancties geen nieuwe gebiedsbezet-
tingen wilde toestaan bezweken te zijn
voor den Franschen aandrang die dit
wel wilden.
Het hoeft geen betoog dat bezetting
van Duitsch gebied niet past in het
stelsel der commissie-Dawes, die als
eerste voorwaarde voor de vervulling
barer voorwaarden de economische een
heid van Duitschland noemde.
Ten slotte is al dit gepraat over wat
in de toekomst gebeuren moet maar
bijzaak. Hoofdzaak is, dat Frankrijk
straks den Roer begint te ontruimen
wanneer Duitschland een begin maakt
met de uitvoering van het rapport-
Da wes.
Dat is de kwestie waar ten slotte
alles om draait. En het is voor den
Europeeschen toestand te hopen dat
Frankrijk het tijdstip niet telkens zal
trachten op te schuiven.
Nederland fn den vreemde.
De Bërlijnsche corr. van bet Vad.
schrijft:
Gisteren sloeg ik toevallig het jaar
boekje op van de vereeniging Nederland
en Oranje, de aanvoerende vereeniging
in het complex van den Nederland-
scheai Bond in Duitschland. De Ver
eeniging heeft als Beschermvrouwe H.
M. de Koningin, de eere-voorzitter is
Baron W. A. F. Gevers, H. M.'s
gezant te Berlijn. Zij heeft derhalve
meer dan een gewone beteekenis voor
de Nederlanders in Duitschland. Van
het koeterwaalsch van dit jaarboekje
zal ik een paar staaltjes geven:
om den penningmeester niet tot
zelfmoord te drijven uit gram over".
- „Reeds zeven-enderfig jaar heerscht
deze knagende ziekte aan de gezellig
heid...." die de vroegere sec
retaris in 1913 vol bitternis in het
jaarboekje liet drukken en die ik geheel
ILZE
DOOR
DORE TANNER.
(Nadruk verboden.)
Het was nauwelijks tien minuten
loopen tot aan het dennenboschje en
daarin rook het zoo fijn naar dennen
naalden, en ik vond er zooveel aard
beziën, dat ik steeds verder in het
boschja doordrong en tenslotte lang
uit in het mos ging liggen droomen.
Toen ik op mijn horloge keek, be
merkte ik dat ik nog een uur tijd had,
alvorens we aan tafel gingen, en ik
sprong daarom haastig overeind, om
mij op weg naar huis te begeven. Ik
meende beslist de goede richting door
het boschje te hebben ingeslagen en ik
was hevig verschrikt, toen ak ontdekte,
dat ik op een heel andere plek weer op
het open veld kwam, want nergens was
het slot Dymeck te bespeuren. Zoo
vlug als ik kon liep ik weer terug, vond
ik de plaats terug, waar ik zoo rustig
had gelegen en zocht nu in tegenover
gestelde richting naar den uitgang van
het dennenboschje, maar tot mijn groote
schrik was ik weer verkeerd geloopen.
Niet ver voor mij uit zag ik een bree-
den, stoffigen straatweg en tamelijk
vlak bij lag een hofstede met een rieten
dak. Ik was doodmoe, warm en vree-
selijk dorstig en aangezien ik nu toch
in ieder geval te laat aan tafel zou ver-
onderstreep...." om haar meer
te baten dan tot nu toe uit de
vereenigingskas toe te voeren" „Er
hecrschte veel stemming", op
de hem zoo eigen gewetensvolle
wijze „Verantwoordingsvolle..."
hoofdbestuurspersonaalunie..."
stuurde het geld terug zon
der eenige bemerking, zelfs zonder af
trekking van porto...." Later
ter rede gesteld, verklaarde zij (er is
sprake van een gezin) dat het bedrag
te weinig was geweest naar hun zin"
onder de uitgaven is een post
te vermelden..,." de bedragen
zijn niet in bovenvermelde som te ver
staan...." de gelden werden
gebruikt tol allerlei ondersteuning...."
Inderdaad meer Duitsch dan Neder-
landsch.
Revue.
Een onderzeeër, tweemaal zoo
groot als eenige duikboot vroeger voor
dë marine der Ver. Staten gebouwd,
is op de marinewerf te Portsmouth te
water gelaten. Het is de grootste van
een vloot van negen, die in staat zal
zijn de slagvloot ter zee onder alle
omstandigheden te vergezellen met iede
re snelheid, waartoe de slagvloot in
staat is. En dat in een tijd van alge-
mcene ontwapening!
Het Italiaansche gezantschap te
Washington heeft het departement van
buitenlandsche zaken verzocht om een
verklaring van de „willekeurige arresta
tie" van den kapitein en zeven officie
van het Italiaansche s.s. Duilio op een
beschuldiging van betrokken te zijn bij
't smokkelen van bedwelmende mid
delen.
De Amerikaansche consul te Teheran
(Perzië) is vermoord. De Engelschen
schrijven dezen moord toe aan een pers
campagne der inlandsche bladen speciaal
tegen- de Engelschen.
Minister Colijn over generaal
v Heutsz.
In Eigen Haard schrijft ministerCo-
lijn, die als officier onder van Heutsz
gediend heeft, enkele herinneringen.
De* eerste kennismaking van den toen-
maligen jongen Luitenant met den reeds
met roem omstraalden Luitenant-Kolo
nel Van Heutsz was voor den eersten
niet bemoedigend. In aanmerking ge
bracht voor een betrekking, waarbij
Van Heutsz een beslissend woord te
spreken had, werd aanvankelijk een an
der aangewezen, „IJi weet alleen van
hem dat hij bidt", zoo luidde het oor
deel, „maar niet dat hij ook vechten
kan. En de laats ten heb ik noodig".
Toen hij er echter op gewezen werd,
dat de jonge officier reeds op Lombok
zijn sporen verdiend had en toen ik
schijnen en bovendien niet het flauwste
vermoeden had, hoe ik den juisten weg
terug zou kunnen vinden, besloot ik
maar den korten afstand, die mij nog
van de boerderij scheidde, af te leggen
en om een slok water te vragen en om
iemand te ontdekken, die mij weer op
den goeden weg kon helpen.
Toen ik de binnenplaats opliep, die
er heel netjes en ordelijk uitzag, ont
dekte ik een man, die voor een open
staldeur stond en dien ik voor een
knecht hield. Naarmate ik dichterbij
kwam merkte ik echter, dat hij toch
wel wat meer, misschien de eigenaar
zelf moest zijn, voor een knecht zag
hij er te goed gekleed en niet ruw ge
noeg uit, hoewel hij een hooivork in
do hand hield. Een echte reus met
zulk blond haar, dat het heel sterk
afstak tegen zijn bruingebrand gezicht,
een verstandig, vriendelijk gezicht en
helderwitte hemdsmouwen. Hij keek
grenzenloós verbaasd, toen ik op hem
toetrad en een soort buiging voor hem
maakte. Ik zei: „zoudt u zoo vriende
lijk willen zijn om mij een glas water
te geven en mij dan den weg naar het
slot Dymeck te wijzen. Ik ben hier
vreemd en ben verdwaald".
Hij zag mij verbaasd aan, was een
oogenblik sprakeloos, werd toen plotse
ling purperrood, maakte nog een bui
ging en zeide: „Och juffrouw, komt u
even binnen, mijn moeder is thuis, ik
zal dadelijk voor een verfrissching zor
gen en u dan op den goeden weg hei-
Maar mag ik mij eerst even aan u
voorstellen: Von Wackerath".
Ik moet wel een heel verbluft ge
zicht gezet hebben, want hij lachte en
enkele dagen later onder het persoon
lijk bevel van Van Heutsz aan een
actie tegen den vijand deelnam, werd
met gelijke duidelijkheid van hel ver
anderd inzicht blijk gegeven. „Nu ik
zie dat ge het werken met het bidden
vereenigt lean ik u gebruiken
Toen hij mij in 1900 aanzocht om,
onder gelijktijdige bevordering bij keuze
tol kapitein, als zijn adjudant op te
treden, opperde ik daartegen aanvan
kelijk bezwaren. Ik achtte mij om so
ciale redenen voor dien post niet zeer
geschikt. Dansen en kaarten deed ik
niet en de generaal zocht op zijn toch
ten wel eens verstrooiing in het kaart
spel; terwijl, naar Indischen trant, bij
partijen ten Gouvernementshuize vaak
gedanst werd.
Het antwoord kwam per keerende
post en het was in den gewonen trant.
„Niet ter zake dienend; het lag niet
„in mijn voornemen U voor bevorde
ring bij keuze voor te dragen wegens
bedrevenheid in dans of kaartspel.
WARMS DAGEN!
DE LINDEBOOM
(WED. B. VAN DOESBURG)
IJSWAFELS^ 4 natuurl. vruch-
tensmaken.) Zéér verfrisschend!
MM MANDARINO
-wafels (gevuld met de natuurlijke
mandarijnvrucht, geen essence.)
Bijzonder lekker als het heet ia.
VOOR DE LUNCH
een paar pakjes ESPERANTO-
WAFELS (voedzaam, croquant,
edel van smaak. Hyg. verpakt.)
3ËJ DE &ARSBEIEN
smaakt verrukkelijk
DE OR1GINEELE FROU-FROU
(met den Lindeboom)
gevuld met slagroom.
Mocca-Vssc-Tsac,
pikante koffiesmaak-wafel, juist
geschikt voor 't warme seizoen.
Tentoonstelling te Tilburg
Minister jhr. mr. Ruys de Beeren-
brouck heeft de internationale tentoon
stelling voor handel en industrie te
Tilburg geopend met een rede, waar
aan wij het volgende ontleenen:
De strijd des levens is geworden een
van man tegen man. Simpel verweer
is niet meer voldoende. Aanval, storm
achtige aanval, is noodig om niet onder
den voet te geraken. Onder deze om
standigheden is het een daad van moed
om, gelijk het comité zoo kernachtig
zich uitdrukt, „de boodschap te bren
gen voor de eigenlijke ontwaking van
den sluimerenden ondernemingsgeest".
En ook hier zal de fortuin de stout-
moedigen helpen. Het aantal bedrijfs
groepen, aanvankelijk zeventig, is zelfs
gestegen tot honderdzeven. Niet minder
dan driehonderd firma's zullen hier
beproeven hare reputatie te vestigen of
te handhaven. Een blik op de lijst
toont een verscheidenheid veel groo-
ter dan menigeen, die buiten het in-
dustrieele leven staat, zou vermoeden
dat bestond. Van alle zijden vloeiden
de inschrijvingen naar onze industrie
stad en ook het buitenland toont, dat
het de beteekenis dezer tentoonstel
ling weet te waardeeren. Uit niet min
der dan vijf landen wordt van daad
werkelijke internationale belangstelling
getuigenis afgelegd.
Onder dergelijke uitnemende voor
teekenen begonnen, belooft deze ten
toonstelling de energie en het doorzet
tingsvermogen van de mannen, die zich
aan de spits gesteld hebben, ruim
schoots te beloonen. Geen grooter vol
doening voor hen dan dat, zoo binnen
als buiten onze grenzen de lof be
zongen wordt van deze oude stad, die
een zoo grootsche onderneming binnen
hare muren zag verrijzen.
Met de bede, dat God deze kloeke
daad moge zegenen, verklaar ik de
Internationale tentoonstelling voor han
del en industrie 1924 geopend.
fFh B* en doorzitten bij fietsen (zadelpijn)
a m kunt gij gemakkelijk en ^dadelijk
L M A M verhelpen met den alom geprezen
loopen AKKERS KLOOSTERBALSEM.
Faillissementen in Nederland
Volgens mededeeling van het Han
delsinformatiebureau van Van der Graaf
Co.'s Bureaux voor den Handel zijn
over de afgeloopen week, eindigende
18 Juli in Nederland uitgesproken 86
faillissementen tegen 109 faillissementen
in dezelfde week van het vorige jaar.
Van 1 Januari tot en met 18 Juli
1924- 2536 faillissementen tegenrver
2218 over hetzelfde tijdperk van het
vorige jaar.
Doordat eenzelfde advertentie
3 maal geplaatst 2 maal
wordt berekend, is de prijs
per regel slechts 16 cent.
voegde er aan toe„U verwondert zich
over den adellijken naam ja, on
danks dat zijn wij echte boeren. Ik
kon niets verder zeggen, want wij wa
ren het huis binnengegaan en mijn inte
ressante boer had voor mij de deur
geopend, die toegang gaf tot een zeer
eenvoudig vertrek nog eenvoudiger
dan onze eetkamer. Er zat een vrouw
bij het raam te naaien een dame kon
ik haar niet noemen en keek mij zoo
verwonderd aan, alsof ik een heele
verschijning was. Zij had grijs, heel
glad haar en erg vriendelijke, blauwe
oogen, heelemaal zoo'n aardig gezicht,
waar je dadelijk vertrouwen in kunt
stellen. Dat viel mij des te meer op,
omdat je op het slot Dymeck zulke
gezichten niet ziet.
„Moeder, de juffrouw is verdwaald,
wilt u zoo goed zijn haar wat te drin
ken te geven", zeide mijn boer. Zij
stond haastig op: „Maar natuurlijk arm
meisje, direct ben ik weer terug, ga
ondertusschen maar op je gemak op
die sofa in den hoek zitten. Je ziet
er heelemaal uitgeput uit", en met die
woorden ging zij de kamer uit en ik
deed werkelijk, zooals zij gezegd had,
want ik was doodmoe. „Ik zal ons
kleine wagentje inspannen, het zou toch
te ver voor u zijn en met paard en wa
gen zijn we over tien minuten op den
weg naar Dymeck".
En daarmee ging ook zoon Wacke
rath de kamer uit en hij zal buiten
wel aan zijn moeder verteld hebben,
waar ik vandaan kwam, want zij vroeg
mij er met geen enkel woord meer naar,
toen zij direct daarop met een blad,
waarop een glas water en bessensap
stond, het vertrek weer binnentrad.
Maar ik vertelde haar toen maar uit
niezelf van mij en van onze ouders en
van jou. en zij luisterde zoo opmerk
zaam en vriendelijk en vroeg zoo be
langstellend naar mijn thuis, dat het mij
warm om ihet hart werd en ik bijna
vergat, dat tante Klarissa danig uit
haar humeur zou zijn over mijn lange
wegblijven. Over zichzelf sprak me
vrouw von Wackerath heelemaal niet,
stechts een keer zei ze: „Mijn man
en mijn beide jongste zonen zijn op het
land, deze, dien u pas hebt leeren ken
nen, is Ekhard, de oudste". Die kwam
juist binnen en meldde, dat bet rijtuig
klaar stond. Hij had een lichte jas en
dito vest aangetrokken en hij zag er
nu een beetje meer als een heer uit
maar van voornaamheid geen spoor. Ik
nam afscheid van de vrouw des huizes
en dankte haar hartelijk en zij streek
mij liefdelijk en echt moederlijk over
het haar, wat mij tamelijk goed beviel.
Buiten stond een eenvoudig rij
tuigje met een paard ervoor, klaar en
tot mijn groote verbazing was er geen
koetsier aanwezig, maar mijn boer
sprong zelf op den bok en voort ging
het. Het speet mij erg, dat ik mij op
deze manier niet met hem kon onder
houden, dat wil zeggen, hij had zich
wel eens een keertje kunnen omdraaien,
maar dat deed hij niet en ik had een
prachtige gelegenheid om zijn b reeden
rug te bewonderen. Hij bracht mij om
het boschje heen tot aan het kleine
weidepad, waarlangs ik was gekomen
en dat binnen vijf minuten naar Dy
meck leidt.
„Hier is helaas geen rijweg merk-
Wemeldinge.Het onbekende motor
schip is gebleken de „Eerste Zorg",
schipper Dobbelaar van Terneuzen en
geladen met stijfsel te zijn, is nabij
Gorishoek gestrand. De sleepboot
„Scaldis" ter assistentie uitgevaren, be
hoefde geen assistentie te verleenen,
daar genoemde motorboot inmiddels
was vlotgekomen en op eigen kracht
het kanaal heeft kunnen bereiken.
Het motorschip „Trio", schipper
Geers is te Wemeldinge met verlies
van roeiboot en verschillende scheeps
materialen alhier binnengeloopen.
Het zeilschip „Onderneming", schip-
er Salomons, geladen met vlas van
Zoutkamp en bestemd naar Axel heeft
op het Engelsch vaarwater de last over
boord gezeild en bovendien gingen alle
luiken en kleeden verloren.
Het sleepschip „Leopold", schipper
Somer, geladen met kolen is door het
stormweer overvallen en alhier met be
langrijke waterschade door de sleep
boot Terneuzen binnengebracht.
Het visschersvaarluig „Philippine
No. 6", is in aanvaring geweest met de
sleepboot „Industrie". Eerstgenoemd
schip bekwam aanzienlijke averij en
moest tengevolge van die aanvaring op
het droge worden gezet.
Schore. Ingaande 1 Aug. a.s. be
noemd tot sluisknecht te Hansweert
A. v. Leeuwen, brugknecht aan de
Schorebrug, en op gelijken datum tot
brugwachter aan die brug, de heer F.
Dronkers, sluisknecht te Hansweert.
iLraübeuugke. Aan de K.H.B.8.
te Bergen op Zoom werd o.a. van de
2e naar de 3e bevorderd L. van Doorn,
alhier.
Ovezaild. De raad vergaderde 18
dezer. Afwezig D. v. d. Dries.
De gemeentebegrooting voor 1925
wordt deu raad aangeboden, welke in
ontvangen uitgaaf bedroeg f25706,7 5 J.
Op het verzoek van het gemeente
bestuur van Driewegen inzake nieuwe
regeling keurloon vleescbkeuringsdienst
wordt besloten evenals het vorige jaar
bij te dragen in het tekort, indien alle
tot den kring Ovezand behoorende
gemeenten hiertoe besluiten.
Op verzoek tot opheffing vau het
Blinde wegje in Hoilestelle zal gun
stig worden geadviseerd mits de be
langhebbende een behoorlijk voetpad
overlaat, en den onderhoudsplicht op
zich neemt.
Aan de R.K. bewaarschool te 's Hee-
renhoek wordt besloten over 1924 een
toelage te verstrekken van f 20.
Op de voordracht voor zetters wor
den geplaatst 1. J. Kijk. 2. C. Ver-
meule, 3. F. de Jonge en 4. P. J. v.
Slikke.
te hij op. „Maar u bent nu tocli ook
gauw thuis". Ook hem dankte ik na
tuurlijk zeer en reikte hem mijn hand
en toen viel het mij op, dat hij reus
achtig groote, bruine harde handen had,
net als iemand die veel handenarbeid
verricht. Hij sprong toen weer op het
rijtuigje en hij was in een oogenblik
uit het gezicht verdwenen; ik ging met
tamelijk bedrukt gemoed in de richting
vbn het slot.
In de hall kwam Koenraad mij al
angstig tegemoetloopen„Mevrouw de
gravin zit al te wachten". Met een
kloppend hart trad ik de eetzaal bin
nen, waar tante Klarissa reeds aan
het hoofd van de tafel troonde. Ik
zeide haastig, nog voor zij zelf het
woord kon nemen: „Neem mij niet
kwalijk, beste tante, dat ik u heb laten
wachten, ik was verdwaald in het
bosch; mijnheer von Wackerath heeft
mij thuis gebracht, hijPlotseling
bleven de woorden mij in de keel ste
ken, want tante Klarissa had zich half
van haar stoel opgericht, de sidde
rende handen op het blad van de ta
fel steunend en haar gezicht was bijna
zoo wit als het tafellaken„Wie heeft
je naar huis gebracht wie
schreeuwde zij woedend uit. „Mijn
heer von Wackerath", zei ik bevend.
„Jij jij was op Olmenhof?"
„Hoe het landgoed heet, kan ik
niet zeggen, ik was toch verdwaald",
antwoordde ik en ik voelde, dat de
tranen mij langs de wangen liepen.
(Wordt vervolgd).