iV. 18.
Zaterdag 9 Februari 1924.
lil jaargaog
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
DE MAATSTAF
FEUILLETON.
De
Ondergang
Bokruiters.
der
Kwellende pijnen in kiezen,
BUITENLAND.
Binnenland.
ABONNEMENT
Pry8 per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag- Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Naauil. Vennootschap Goesehe Courant
ADVERTENT1ËN
van 1 5 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemial plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
Kleenwens Boss' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag.
COURANT
NADRUK VERBODEN.
Kortgeleden las ik het volgend ver
haal. Een bejaarde predikant had maar
één levensdoel; zijn mooie oude kerk
te restaureeren. Toen hij 72 jaar was,
kreeg hij onverwachts een aanzienlijk
legaat ie zijner beschikking. Met meer
lit-fde dan kennis ging hij zijn droom
beeld verwezenlijken, met behulp van
den architect en den metselaar van
het dorp. De kerk werd, zooals ze
meenden, dat ze er in 1460 had uit
gezien.
Toen alles klaar was, zond hij een
dankgebed op.
Maar den volgenden morgen stond
in de krant een beschouwing van een
deskund g en kunstzinnig beoordeelaar,
die zijn ergernis uitsprak over het
werk van deze menscheD, die van oude
architectuur niet bet minste verstand
hadden. Vooral de predikant moest
het ontgelden de man in de krant
noemde hem een vandaal, omdat hij de
oude kerk zoo verknoeid had, dat zij
als bouwwerk en gedenkieeken alle
waarde had verloTeu.
De predikant trok zich dit openbaar
verwijt zoo aan, dat hij zelfmoord
pleegde.
Wie over dit verhaal nadenkt, zal
het niet uitsluitend deerniswekkend
vinden. Want hij beseft, hier te staan
voor één van die ingewikkelde moeilijk
heden, die het leven soms bijna on
dragelijk maken Dat is het geval bij
alle gebeurtenissen, waarbij men niet
van schuld kan spreken. En zulke ge
beurtenissen zijn er zooveel.
Betreft het een eenvoudige misdaad,
maar welke misdaad is tenslotte
eenvoudig! dan grijpt deze wel aaD,
maar zij drukt niet terneer. Men kan
zijn hart lucht geven door het slacht-
off r te beklagen en den dader te
vervloeken.
Maar wie is hier het slachtoffer en
wie de dader? Is het de krantensch rij
vet? Hij deed slechts zijn plichthij
witd van de d/ijfveeren van den dominee
niet af en had zijn oordeel uit te
spreken over de restauratie. Het ver
knoeien van een geschiedkundig ge-
denkteeken is vandalisme en het zijn
geen verzachtende omstandigheden, dat
men geen verstand heeft van kunst.
Dan moet men er niet mee beginnen.
Is de dominee de schuldige Voor
zeker heeft hij te goeder trouw gehan
deld zijn levenslange toewijding! zijn
dagelijksch offer hadden beter dan een
veroordeeling verdiend. Hij was een
eenvoudig dorpsman hij beschotiwde
den timmerman van zijn woonplaats
als voldoende deskundig waarschijnlijk
heeft hij oude historische boeken en
plaatwerken geraadpleegd en de innig
heid van zijn liefde voor de oude kerk
maakte hem schuchter en hield hem
13
EEN ZONDERLINGE HISTORIE
DOOR
A. MÜTZELBURG.
Nadruk verboden.
Hoewel hij tamelijk zachtjes sprak,
opende Festenrath toch bij de eerste
woorden de oogen en richtte zijn blik
onvervaard op den spreker, die tusschen
hem en het licht in stond. Toen echter
de chirurg zich naar hem toekeerde,
sloot hij de oogen weer.
„Ik zal u alles precies vertellen,
beste mijnheer Kirchhoff," zei Bokel-
mann. .Onderzoekt u thans in de aller
eerste plaats, wat mijn vriend is over
komen en of er gevaar bij de wond is."
„Wilt u de kaars voor me vast
bonden vroeg Kirchhoff.
Bokelmann nam de kaars aan, doch
gaf haar toen over aan zijn schild
knaap". De chirurg onderzocht de wond,
Festenrath sloeg daarbij de oogen weer
op en steunde pijnlijk. Zoodra hij de
oogen weer sloot, beschouwde ook
Kirchhoff zijn gelaat met groote op-
er van terug, vreemdelingen in te
wijden in zijn vertrouwelijk plan. Be
scheiden van aard, achtte hij zijn
levensdoel niet belangrijk genoeg, om
er de aandacht van beroemde kunste
naars voor te vragen.
Dit alles had de* krsntenschrijver
moeten bedenken, aleer hij zijn oordeel
openbaarde. H(j had niet behoeven te
verbloemen, dat de predikant zich te
goeder trouw had vergist, doch er
bestaan eerbiedwaardige vergissingen eu
die veroordeelt men niet met scherpte.
Het was zijn bitterheid, die den
predikant in den dood dreef. Schoot
de predikant te kort, doordat hij onvol
doende studie had gemaakt vati de
bouwkunde, de kranteuschrijver schoot
te kort, doordat hij onvoldoende studie
had gemaakt van de menschelijke ziel.
Het blijft een moeilijke vraag, of wij
in alle gevallen, waarin wij ons oordeel
moeten geven, wel kunnen oorJeclen
naar een zuiveren maatstaf. Inzonder
heid op hel gebied van de kunst is dit
niet steeds mogelijk. Soms 'runnen wij
't niet over ons hart krijgen, uitsluitend
ons kunstgevoel te laten spreken of aan
onzen smaak of ons inzicht het laatste
woord te geven. Het beroep van ons
hart op de liefde en toewijding, die
uit het te beoordeelen voortbrengsel
spreken, verleidt ons tot een nood
leugen.
Wanneer eeu zelfingenomen „artiest»
met veel bluf ons wijst op zijo weer-
galooze schepping, valt het ons ge
makkelijk, het wapen van spot of
ironie ter hand te nemen en onbarm
hartig maken wij den man af. Doch als
een eenvoudig oud mannetje, dat uit
liefhebberij de teekenstift hanteert,
ons het portret van zijn kleinzoontje
laat zien, dat door hem juist is volein
digd, gelukt het ons niet zijn verge
noegden blik te verduisteren door de
opmerking, dat de teekening naar niets
lijkt,
Hoe moeilijk valt het ons, wanneer
wij van een dierbaar familielid of een
getrouwen vereerder, wiens kunstzin
niet evenredig is aan zijn genegenheid,
een geschenk ontvangen, het smake»
looze voorwerp een plaats te ontzeg
gen in ons met zorg gerangschikt in
terieur, waartegen het vloekt. Relieken
nit het ouderhuis; familiestukken, tro
feeën uit onze jongelingsjaren, over
blijfselen alle uit eeu lang overleefde
.mode", het is met het beschamend
gevoel van ontrouw iu 't hart, dat we
ze bijzetten op een afgeschoten deel
van den rommelzolder, dat tot museum
dient.
Eeu goede, trouwe ziel zit in tranen
over „och zoo'n mooi boek» en vraagt
verrukt, hoe wij het vinden. Wie is
harteloos genoeg, om haar te ontnuch
teren met de verklaring, dat haar lieve
lingsboek in onze oogen een afschuwe
lijk prul is P
Het moeilijkst hebbea in dezen zij
het, die tot opvoeders en voorlichters
zijn aangewezen. Voortdurend komen
zij te staan tegenover mensehen, die
instellingen, leerstukken, inzichten,
kunstvoorbrengselen als heilig ver-
merkzaamheid.
„Het instrument, waarmee de wond
is toegebracht, is eeu beitel, een steek
beitel of iets van dien aard geweest,"
zeide hij. Het sleutelbeen is geraakt,
het beenvlies beschadigd, vandaar de
pijn. Overigens is de wond niet ge
vaarlijk, door de schok zal de linker
arm een lijd lang stijf blijven eenige
dagen dan is alles voorbij. Er be
hoeft niets anders gedaan te worden,
dan de wond zuiver te houden. Ik zal
daarvoor wel een recept voorschrijven."
„Goddank riep Bokelmann ver
licht uit. „U neemt me een pak van
het hart. Ontvang mijn oprechten dank
voor uw snelle behandeling I Morgen
zal ik u alles wel vertellen."
„Nu opeens zoo haastig P" vroeg
Kirchhoff. „Ik heb op 't oogenblik tijd
genoeg. Ik was toevallig nog op, dus
had ik nog het voordeel ook, dat ik
niet uit mijn bed werd gehaald.»
„U bent altijd even vriendelijk en
voorkomend,» riep de rechter, hem
hartelijk de hand schuddend. „Maar
de verdere geschiedenis zal ik u pas
morgen vertellen. Ik denk dal wij onze
goede gastvrouw onnoodige onrust ver
oorzaken. Kan onze patiënt naar zijn
woning vervoerd worden
„Dat hangt er geheel en al vanaf,
hoe hjj zich voelt," antwoordde de
chirurg. „Waar woont onze patiënt?
eeren, -welke voor hen de dwaasheid en
de afschuwelijkheid zelf zijn. Mogen zij
uit goedigheid deze meuechen in hun
waan laten P Zullen dezen hun niet
erkentelijk zijn, zoo de verder gevor
derden hun de oogen openen, hen
leeren vergelijken, keuren en onder
scheiden Al gaat dit dan voor het
oogenblik ten koste -van lief levens-
bezit, nieuwe rijkdommen zullen dit
ruimschoots vergoeden.
Hier wijst het hart in ieder afzon
derlijk geval den weg. Eén ding is
buiten kijf, voor alls gevallen dat het
met liefde geschapene en met liefde
gekoesterde een liefderijk oordeel toe
komt. Moet dit oordeel een veroordee-
litig zijn, dan stelle de weimeeneude
vorm schadeloos voor den bitteren in-
houd.
tanden en aangezicht verdrijft men
door Sanapirin-Tabletlen (Mijnhardt).
Koker rhct. Bij apoth. eu drogisten.
Zal de wereld dan steeds
bedrogen worden?
Tijdens den oorlog waren er menschen,
die van meening waren dat door de
geallieerden gestreden werd om een of
ander verheven ideaal. Sinds den vrede
van Versailles is hnn aantal echter
aanmerkelijk geslonken.
Ook over oud-president Wilson, die
dezer dagen overleden is, heeft de
publieke opinie zich wel eeuigszins
gewijzigd. De ex-premier van Engelaod,
Lloyd George, komt nu met een mede-
deeling, welke als het bericht althans
juist is Wilson geheel van zijn ver
heven yoetstuk stoot en hem op één
lijn stelt met Clemenceau, den tijger.
„In een gesprek met een vertegen
woordiger van de New Yorksche World
verdedigt Lloyd George zich tegen aan
vallen in verband met de bepalingen
van het vredesverdrag nopens militaire
bezetting van de Rijngrens door de
geallieerden. Hij verklaart dat, toen hij,
tijdens de vredesonderhandelingen^ van
een dringend bezoek aan Londen te
Parijs terugkeerde, hij merkte, dat
Wilson gedurende zijn afwezigheid aan
de Franschen op dat punt had toege
geven. Hij heeft pas onlangs ontdekt,
dat Clemencean en Wilson een ge
heim verdrag daarover hebben ge
sloten tijdens zijn afwezigheid. De
Fransche regeering heeft nu -zijn toe
stemming verzocht om dit document te
publiceeren, dat hij zoo pas heeft ont
vangen en nooit eerder heeft gezien.»
De Fransche regeering ontkeat na
tuurlijk ten sterkste dat een geheim
verdrag is gesloten. We zullen moeten
afwachten wat Lloyd George hierop
antwoorden zal.
De Hongaarsche kinderen
Tusschen Oostenrijk en Hongarije
was een kwestie gerezen over het ver
roer van nit Hongarije afkomstige
Ik vraag dat maar, omdat ik hem dezer
dagen toch nog wel eens een visite zal
moeten brengen.»
„Bij de weduwe Mertens,» hernam
de rechter. „Hij is een fabrikant uit
het Zuiden, uit de buurt van Dortmund
en is mij warm aanbevolen. Hij wil
hier eenige weken doorbrengen, om
relaties aan te kuoopeu een groote
linnenweverij Ik denk nog een half
uurtje bij hem te blijven.»
„Nu, dan zal ik maar afscheid netnenl"
zei Kirchhoff, terwijl hij een beleefde
buiging voor mevrouw Riedenburg
maakte en den rechter de^hand reikte.
„Wij zien elkander das morgen wel
een oogenblikje P"
Hij wierp nog eens een snellen blik
op den gewonde, die zijn oogen open
en op hem gericht had, ze toen echter
dadelijk langzaam dicht deed, zonder
dat. een enkele trek op zijn gelaat een
spoor van ontroering had vertoond.
Toen verwijderde hij zich, eenigszins
aarzelend, naar het scheen. Vermoedelijk
was hij nieuwsgierig geweest, iets naders
over den samenhang van deze nach
telijke gebeurtenissen te weten te komen,
en ging klaarblijkelijk met tegenzin en
■onbevredigd weg.
„Waarde mevrouw Riedenburg, ik
heb u iets mede te deelen," zeide de
rechter, toeu Kirchhoff vertrokken was,
„Wilt u enkele minuten met mjj in
kindertreinen naar het buitenland
door Oostenrijk.
Naar de Pester Lloyd schrijft, heeft
de zaak een gunstige wending genomen,
dank zij de tusschenkomst van dr.
Meszaros,den aartsbisschoppelijken vica
ris. Deze heeft onderhandelingen gevoerd
met de Oostenrijksche bondsregeering
en de Oostenrijksche spoorwegen ten
einde verlaging van de spoorwegtarieven
vt or het vervoer van Hongaarsche kin
deren door Oostenrijk te verkrijgen.
Oorspronkelijk zouden deze kosten op
meer dan 100 millioen Oostenrijksche
kronen neergekomen zijn. De vicaris
heeft zich ervan overtuigd, dat de
Oostenrijksche regeering het werk van
de kinderbescherming welgezind is
volgens de wet mag de staat van de
spoorwegen echter geen tegemoetkomin
gen verlangen. Dr. Meszaros heeft zich
in velband hiermee rechtstreeks' tot de
spoorwegen gewend en heeft bij deze
een zeer tegemoetkomende houding ge
vonden. Er is een overeenkomst ge
sloten volgens welke leege retourtreinen
tegen den kostenden prijs vervoerd
zullen worden voor de volle treinen
wordt eeD verlaagd tarief per persoon
toegestaan. Niettemin .zullen de kosten
van het vervoer door Oostenrijk nog
zoo hoog loopen, dat de liga voor
kinderbescherming, die zich met tie
uitzending van de Hongaarsche kin
deren bezighoudt, genoodzaakt zal zijn
subsidie van de regeering te vragen en
ook naar andere middelen tot dekking
van de nieuwe kosten om te zien.
De begrafenis van Wilson.
Wilson is Woensdag zonder ceremo
nieel, doch met de hoogste eerbewijzen
in de kathedraal St. Peter en St. Paul
begraven. President Coolidge, de leden
van het kabinet en het corps diploma
tique woonden den dienst bij. De
regeeringsdepartementen en alle handel
ea nijverheid in het heele land staakten
een oogenblik het werk ter herdenking
van den doode.
Het Dnitsche gezantschap te Was
hington had zich aanvankelijk ont
houden van elk rouwbetoon naar aan
leiding van Wilson's dood. De Ameri
kaansche bladen beschouwden dit als
een onvriendelijkheid aan het adres der
Ver. Staten. De regeering te Berlijn
heeft daarop onmiddellijk gelast dat de
vlag halfstok zou worden geheschen.
Duifschland's herstel
In Januari bedroegen de uitgaven
van den Duitschen staat slechts 1,9
millioen goudmark meer dan de in
komsten.
(lif hef bezeffe gebied.
Alle metaalfabrieken in het district
Dusseldorp zullen, voorzoover dit n-'et
reeds geschied is. Vrijdag .het werk
hervatten.
Uif de fransche Kamer.
De Fransche Kamer heeft met alge-
meene (52L) stemmen de eerste para
graaf van art. 1 van de belastingont-
werpen aangenomen, welke paragraaf
de voorkamer gaan Hier zonden we
den pat-ent misschien kunnen storen."
„Een enkel woordje, mijnheer Bokel
mann klonk het zwakjes uit Festen-
rath's mond.
„Ah, hij is bij bewu9tzijo, nu, dat
kou niet beterriep de rechter,
dadelijk naar hem toesnellend.
„Ik verzojk u dringend, spreekt u
met niemand ovpr mij," fluisterde
Festenrath, toen Bckelmann zijn hoofd
naar hem toeboog. „Ook niet met
mijnheer Kirchhoff. Niemand behoeft
de waarheid te weten."
„Wat bedoelt u eigenlijk vroeg
de rechter. „Uw incognito bewaar ik
immers vanzelfsprekend.»
„Verzwjjgt u alstublieft ook de reden,
waarom ik gewond ben,» fluisterde
Festenrath. „Zegt u maar, dat wij dien
man toevallig uit dit huis zagen komen,
hoort u mij goed, toevallig
„Nu, dat zouden we anders aan
Kirchhoö gerust overeenkomstig de
waarheid kunnen meedeelen,» zeide de
rechter.
„Doet u het liever niet, opdat er
niet over gesproken wordt, ik verzoek
het u nogmaals dringend,» fluisterde
de kapitein.
„Goed, goed, ik zal zeggen, dat wij
hier toevallig voorbij kwamen», ant
woordde Bokelmann. „Kirchhoff zou
er weliswaar niet verder over spreken.
een minimum van I milliard aan
bezuinigingen op de begrootiog van
1924 voorstelt. Verschillende commu
nistische amendementen werden met
groote meerderheid verworpen.
Rumoer.
Dinsdag was het in de Fransche
Kamer zeer rumoerig. Een van deze
woelige tooneelen speelde zich af toen
Poincaré sprak over het opstellen van
een rapport in de avonduren. Ernest
Lafont, de communist, had toen c.e
onkteschheid uit te roepen „Wat doet
de heer Maginot (de minister van oorlog)
's avonds Minister Maginot sprong
op, wit van woede en eischle eeu uit
leg. Men begroette üem met het geroep
van „Maxim'shet bekende Parijsche
restaurant, waarvan Magioot een ge
regelde klant heet. Maginot schreeuwde
uil alle macht„Het is een schan
daal 1» en de kreten Maxim's en eea
schandaal klonken tegen elkaar op.
Ten slotte hield het geroep op, uit
eerbied voor Poincaré, die nog steeds
aaa het woord was en met een ernstige
heeschheid te kampen had.
Sovjet-Rusland en de
Volkenbond.
De sovjet-Russische regeering zal
deelnemen aan de voorbereidende Vol-
kenbonds-conferentie voor uitbreiding
der beginselen van de conventie van
Washington in zake de vlootbeperking
tot de staten, die de Washingtonsche
conventie niet heboen onderteekend.
De burgeroorlog in Mexico.
President Obregon meldt, dat de
regeeriugstroepen Cordoba hebben ver
overd. Tevens bevestigde hij, dat de
rebellen Vera Cruz hebben ontruimd en
dat de leider van den opstand, Huerta,
is gevlucht.
Hiermede acht men de kracht van
den opstand gebroken.
Mijnramp in de V. Sf
Te Crosby, (Minnesota, V. St.) zijn
42 mijnwerkers verdronken bij een over
strooming iu een mijn van inangaan-
erts.
Sneeuwstorm in de V. Sf.
Volgens berichten uit New-York
heeft een sneeuwstorm gewoed in het
Middel-Westen der Ver. Staten, ten
gevolge waarvan vele steden van de
gemeenschap met de buitenwereld af
gesloten zijn. De schade, aan de telefoon-
en telegraafleidingen en andere ver
keersmiddelen toegebracht, loopt in de
millioenen dollars. Te Chicago staat
het tramverkeer geheel stil.
De begrooting van onderwijs.
Verschenen is de Mem. van Antw.
inzake de begrooting van O., K. en W.
De Minister herhaalt de reeds uit
het antwoord op de algemeeue begroo-
tiugsbe8chouwingeu bekende algemeene
Maar tenslotte is het toeh beter zoo,
wij moeten het geheim zorgvuldig be
waren.»
„Ik dank u zeer ik hecht daar
aan heel veel waa-de I zeide Festenrath.
„Hebt u den dief niet herkend P"
„Neen, hij droeg een baard, onge
twijfeld een valsche,» antwoordde de
rechter. „Maar na moet u niet meer
praten, het zou u misschien kwaad
kunnen doen."
„Maar wat de vergoeding van het
gestolen geld betreft, kunt n de familie
Riedenburg gerust verzekeren, dat ik
daar borg voor sta,» fluisterde de
kapitein.
„Ja, ja, dat komt wel in orde,»
hernam Bokelmann. „Daar moet ik
voor zorgen
Toen verzocht hij de vrouw des
huizes hem naar de voorkamer te
volgen, waarop bsiden het vertrek
verlieten.
Festenrath scheen wat onrustig te
zijn. Of zijn wond hem pijn veroor
zaakte, dan wel of iets anders zijn
gemoed verontrustte, hoe het ook zij,
hij haalde onregelmatig adem en maakte
enkele bewegingen, die hem des ie
meer pijn verooizaakten. Daar hoorde
hij stemmen aan de deur,
{Wwdi vervolgd.)
