Hartenvrouw, 183. Zaterdag 10 November 1923. liO jaargang. Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel, IJDELHEID, FEUILLETON. BUITENLAND. Binnenland. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOME Uitgave Naaml. Vennootschap Goesche Courant ADVERT ENT1ËN van 6 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 6 cent. en Kleenwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 12 nor voormiddag. GOURAAI NADRUK VERBODEN. Erasmus noemt in zijn Lof der Zot heid de ijdelheid een der drijfveeren, die de mensch moeilijk kan missen. Uit ijdelheid begint menig onzer 'n onderneming, die de gemeenschap ten goede komt. Zij u beweegreden moge niet zuiver wezen, de gevolgen van zijn daad zijn voor allen profijtelijk. Wat zou er van de maatschappij terecht komen, zoo men de ijdelheid plotseling haar macht ontnam Het is er hetzelfde mee als met het winstbejag. Ieder keurt het af, en toch komen er groote belangen door tot stand. Niet ieder is tot die zedelijke hoogte geklommen, waarop men den arbeid om zichzelfs wille waardeert. Het gaat om het broodje en als de ravei voor het broodje zouden zorgeD, zou de arbeidslust zijn verdwenen. Maar is dit wel zoo Zou het wer kelijk waar wezen, dat in een gemeen schap waarin arbeid voor levenson- drrhond overbodig ware geworden, allle menschen als dikke vette renteniers in hnn armstoel zouden blijven zitten f Ik geloof, dat verreweg de meesten onzer Luilekkerland een vervelend oord zouden vinden, zoo ze er niet mochten werken. Wie nog over een gezond lichaam en een gezonden geest be schikt, kan den arbeid niet missen. Hij werkt uit lust tot werkenhij wil zijn spieren en zijn hersens voelen hij heeft behoefte aan de eeuwige wisselwerking tusechen inspanning en ontspanning, tuscheu arbeid en rust. Toch zou ook dit werktuigelijk ar beiden hem geen bevrediging schen ken. Het gevoel van lichamelijk wel behagen, dat de arbeid verschaft, is voor den geest onvoldoende. Niemand aerkt voor zichzelf; ieder weischt te werken voor anderen. Hij wil zijn arbeid erkend zien hij wenscht de aandacht te trekken het is hem om dank en bewondering te doen. Vroeger sprak men van eerebaantjes en al hoort men het woord weinig meer bezigen, toch zijn er nog veel onbetaalde betrekkingen, die men waar- ueernt om de eer. Zou het zijn louter u t naastenliefde of uit toewijding aan ideëele belangen, dat men een voor- ziitirechap of secretariaat waarneemt? Dat men zich inspant voor zijn club op het spopveld; dat men op propa ganda gaat voor zijn partijdat men in kerk of staat zich afslooft met rede voeringen of met het opstellen van ge schriften Het is dikwijls de ijdelheid, die als d ijfveer achter een werkzaam leven staat. Op één gebied openbaart zij zich wel bijzonder duidelijk. De kunstenaar kan in armoede levenhij kan zich ontberingen getroosten, maar tegen miskenning kan hij niet op. Het zijn slechts de heel grooten; de begenadigde zielen zijn hel, die doorwerken 30 door HELLMUTH MIELKE. Uit het Duitsch vertaald. (Nadruk verboden.) Alsen begreep bet gewicht van dezen briefroof, want zoo beschouwde hij de handelwijze van den detective, maar dit middel om bun doel te bereiken kwam hem toch wat al te bedenkelijk voor. „En wat wilt u nu met dezen brief beginnen vroeg bij, toen zij buiten stonden. „Wel, hem open maken en lezen, dat spreekt vanzelf.* „Maar als die heele geschiedenis nu onschuldig is; Pichet zal geweldig opspelen, zoodra hij hoort van het onderscheppen van zijn brief," Erémoire trok zijn schouders op, Die heer naast hem kwam hem al heel naïef voor. „Als de zaak geheel en al onschuldig is dan krijgt mevrouw Richod morgen echtend haar brief. Jules zelf zal hem dan wegbrengen. Ik zal hem eenvoudig met een onverstoorbaar hart, wanneer het publiek hen achteloos voorbijgaat wanneer de kritiek hen smaalt. Maar de meesten laten zich ontmoedigen, zoodra men hun ijdelheid krenkt. Bewondering is de zweep voor den voetballer en den tooneelspeler, voor den redenaar en voor den schrijver. Bijval is de prikkel, die tot het uiter ste aanzet, als alle andere prikkels falen. Als de ijdelheid wordt gestreeld ver waarloost men zijn belangen, zijn ge zondheid, zij u zelfrespect. Wie iemands ijdelheid streelt, breDgt hem in een roes, maakt hem drouken, doet hem zichzelf vergeten. Het is begrijpelijk, dat slimme klan ten gaarne misbruik maken van de ijdelheid hunner evenmenscheu. Men ziet in dit beroep op een algemeene eigenschap geen kwaad. Waarom voor een goed doel een rijkaard geen geld uit den zak geklopt door hem een eere-voorzitterschap aan te bieden Waarom een invloedrijk persoon niet eens extra geprezen om een wit voetje bij hem te krijgen Hoe ij deler hij is, te minder merkt hij den opztt, want ijdele menschen zijn domme menschen. Een waarlijk verstandig mensch weet wat zijn persoonlijkheid waard is en laat zich door vleierij niet bedriegen. Maar de waarlijk verstandigen zijn stempelt onze eigenschappen tot deugd en ondeugd Wanneer 't meisje voor den spiegel een krulletje recht trekt, moeten wij maar denken, hoe de roos, die zichzelve tooit, meteen de gaarde siert. En als een ijverig man niet onge voelig voor een prijsje blijkt, herinneren wy ons, hoe wij een mooie rede of een goed stuk werk zouden hebben gemist, zoo zijü ijdelheid hem niet bad aan gespoord. De ijdelheid is in haar onschuldigste gedaante het zonnetje, dat de bloemen zich op haar schoonst doet ontplooien. En in haar schuldigen vorm Och, misschien is zij de mest, zonder welke het gewas ook al niet wil gedijen. De toestand in Duifschland. De Duitsche Rijksweertroepen, die door minister Gessier naar de Beiersche grens zijn gestuurd, om een eventueelen opmarsen der Beiersche reactionuairen naar Berlijn te verhinderen, zjjn instede van hun krachten te spareu voor de jacht op het monarchistische wild, maar vast begonnen met in Thiiringeu ie gaan jagen op bet (communistische »ilde^z»yn. De regeeiiug in^Berljju ziet dit vermoedelijk niet met leede Inmiddels neemt de nood in Duitsch- land steeds grooler afmetingen aan, waarvui de dagelijksche levensmiddelen- relletjes en pluuderingen getuigenis afleggen. De laatste dagen is Berlijn aau de beurt geweest, de plundering»- actie was daar voornamelijk tegen de joodsche zaken gericht. De politie stond aanvankelijk machteloos. Later heeft ze een driehonderd arrestaties verricht. De regeering heeft nu aangekondigd dat zij, wanneer de plunderingen aan houden, krachtdadiger maatregelen zal nemen. De Ver. Staten en de vergoedingen. Naar van gezaghebbende zijde wordt gemeld, is de Amerikaansche regeering niet in staat er achter te komen, wat precies de bedoeling van Poincaté met zijn voorslel om de strekking van het onderzoek te beperken tot „de huidige" capaciteit van Duifschland om ver goedingen te betalen Dientengevolge heeft Jusseraud een telegram gestuurd naar Parijs om opheldering, en er wordt met ongeduld gewacht op het antwoord. De Amerikaansche regeering zou vol komen bereid zijn om (het door Frank- rijkggevrenschtejjverbod van elk ouder- zrek door de ^deskundigen uaar de 60 onder ons uitzondering. De dwazen vormen voorloopig de meerderheid. En moet men den dwazen hun dwaasheid kwalijk nemen Misschien doet men beter, met hun dwaasheid productief Ie makeD, zoo deze toch ongeneeslijk is. Natuurlijk is de edelsie drijfveer in 't leven de liefde, die niet zichzelf zoekt, maar die zich richt op het ideëele, bovenpersoonlijke belang. En de laag ste drijfveer is de vuige, ordinaire eigenbaat. Maar tnsschen deze beide uitersten in, staat een gansche reeks van beweegredenen, waaronder de ijdelheid terstond in het oog valt. Zij openbaart zich in verschillende scha keeringen van den schuldigen en bt- lachelijken tot den onschadelijken en innemenden vorm. Een klein tikje hebben wij er alle maal van te pakken. En wat zou dit ook? Eerst de onevenredige verhouding oogen aan, ondanks haar proclamatie dat zij sterk genoeg is om alle reac- tionnaire aanvallen af (e slaan. Immers Stresemann zelf is reeds van leer ge trokken tegen het roode Saksen. De socialisten echter zullen zich meer en meer afvragen of de rijksweer wel het meeat geëigende wapen is om de repu bliek te beschermen en of straks niet de rijksweer gemeene zaak zal maken met de mannen van Ehrhardt. Reeds hebben de socialistische en democratische partijen een oproep aan de burgerij gericht, om, wanneer het noodig mocht blijken, desnoods met de wapenen in de vuist de republiek te verdedigen. Het gevaar voor een burgeroorlog is dus verre van denkbeeldig en in deze hangt alles af van de houding van Beieren. zeggen, dat ik geen tijd heb. Pichet echter zal niets te weten komen. En wat het openmaken van den brief betreft kijk, dat doet men zoo." Hij ging in de schaduw staau van een huisportiekje en Alsen zag tot zijn niet geringe verbazing, hoe Fiémoire den gegomden rand van de envelop met zijn lippen in aanraking bracht. Hij scheen daar veel oefening in te hebbenal heel gauw was de rand losgeweekt, de detective opende het couvert, zonder dat de minste be schadiging viel te bespeuren, op kunstige wijze. „Ziezoo nu zullen we toch eens zien, wat mijnheer Pichet voor teeders aan mevrouw Richod schrijft." Hij ging met de te voorschijn ge komen kaart wat meer naar het licht, las haar vluchtig door, draaide haar nog eens om en gaf de kaart toen aan Alsen. i/Pas opIk kom, vanmiddag tusschen 3 en 4 uur met een Duit- schen spionp.« Dat waren de woorden, waarmee Pichet gemeend had, zijn en Alsens ljezoek toch nog van te voren ter ken nis van mevrouw Richod te moeten brengen* „Dat is sterk riep Alsen uit, door de uitdrukking „spion" getroffen, ter wijl hij de kaart aan Frémoire teruggaf, die haar weer iu de enveloppe deed en deze handig dichtmaakte. „Hm, het is een groudstelling van alle detectives, dat de sluwste spits boeven de grootste domheden begaan," antwoordde hij op Alsens uitroep. „Wilt u den brief behouden?" „Dat zullen we morgen wel zien," luidde het ontwijkende antwoord, waar op de detective Alsen verzocht hem thans ie willen verontschuldigen. Hij zou den volgenden morgen om 8 uur Alsen al weer komen ophalen voor het voorgenomen bezoek. „En als nu Pichet vanavond Jules ergens aantreft vroeg Alsen nog bij het afscheid. „De bengel zal zijn oogen wel flink open houden. Hij heeft alle reden, om zijn meester voorloopig niet onder de oogen te komen." Id gedachten verzonken keerde Alsen naar zijn hotel terug. De verdenking tegen Pichet en mevrouw RJchod had do'or die bewuste kaart stellig heel wat grootere afmetingen aangenomen. Tus schen die beiden bestond de een of andere verstandhouding, waarvan zij de ontdekking vreesden. Was het wer kelijk een misdaad Precies om 8 uur verscheen Frémoire den volgenden morgen om Alsen af te wettigheid der Roer-bezetting te eer biedigen maar de Amerikaansche regeering kan niet inzien hoe de des kundigen de bezetting van het Boer. gebied onbesproken kunnen laten, willen zij komen met een plan dat uitvoer baar zal blijken. De separatisten. De Rijnlaudsche separatistische troe pen zijn onder aanvoering van Dorten de Palts binnengerukt, waar zij steun ontvingen van de plaatselijke separa tisten. Zij hebben de autonomie van de Palts uitgeroepen binnen het kader van de Rijulandsche republiek. Heine, de voorzitter van den plattelanders- bond rn de Palts e» Hessen, is benoemd tot commissaris van de Rijnlaudsche republiek in de Palts. Uit het bezette gebied. Tot dusver hebben 32000 Duitsche poorweglieden zich bij het Fransch-f halen. De detective droeg als Zondags gewaad een zwarte jas met lange pan den en zag er daarin zoo mogelijk nog kleinsteedscher uit dan door de week. Zij reden met de tram naar de voor stad St. Josse-ten-Noode in het Zuid Oosten van Brussel. Het was een ta melijk eind, en toen zij uit de tram stap'en, moesten zij nog een aardij eindje loopen, zooals Frémoire ver klaarde. De detective was dezen morgen al bijzonder zwijgzaam of hij was niet goed uitgeslapen, of hij dacht ernstig over iets na. Voor Alsen was hetgeheele doel van dit bezoek niet recht duidelijk. Wat zou die arme zieke klerk Bas hun nu toch wel voor belangrijks kunnen mee deel en Maar hij was langzamerhand zoo'n vertrouwen gaan stellen in de kundigheden van Frémoire, dat hij diens bedoelingen absoluut niet wilde dwars- boomen, vooral ook omdat bij ze niet nauwkeurig kende. Onderweg zei Ere moiré, alsof hij de verwondering van zijn metgezel had geraden „Ik had ook wel alleen kunnen gaan. Maar voor mijn plan zijn twee personen noodig. Eén die zich met den zieke en de vrouw, die hem verpleegt, bezig houdt. Deze rol, mijnheer, verzoek ik Belgisch spoorwegbeheer aangemeld. Vertegenwoordigers van de bonden van mijnpersoneel hebben de aandacht der Fransche controle-co ra missie gevestigd op de werkloosheid die de mijnwerkers tot wanhoop- dreigt te drijven. 117 mijnen staan stil, in 97 werkt slechts een klein deel van het persom el en slechts 18 zijn in vol bedrijf. De controle-commissie heeft echter het verzoek om vertegenwoordigers van "het personeel te laten deelnemen aan haar onderhandelingen met de mijn- directies afgewezen. Weinig snimo. Op een vergadering van het Mos- kousche gouvernementeels comité der communistische partij legde Boecharin nadruk op het feit, dat bij de jongste verkiezingen voor de plaatselijke sow- jets slechts een z* er gering percentage communis;en gekozen is In het gouvernement Moskou be staan de sowjets thans voor slechts 5 procent uit communisten. wEo dit ge schiedt in den jare 192.3, na 6 jaren proletarische revolutie 1" zoo zeide Boecharin. „Wanneer dir. zoo voort- it, zuil* n in 1924 ook dc districts- en gouvemementuele uitvoerende coini lé's zeker uit niet meer dan 5 prucent communisten bestaan*. Hij spoo-de aan tot de meest actieve propaganda. Ook daar concurrentie De concurrentie tusschen de parti culiere spoorwegen en de motorbussen trekt tegenwoordig in Zwedou zeer de aandacht. De minister voor hei ver keerswezen heeft hierover een verklaring afgelegd. Volgens hem is ciez - con currentie goed voor de passagiers en waarschijnlijk op deu langen duur ook voor de twee concurreerende partijen. De minister is echter van meeuing, dat vóór vergunning voor nieuwe autobus- lijnen wordt verleend, moet worden onderzocht of deze in een noodzake lijke behoefte voorzien--?;; of de wegen waarlangs ze moeten rijden vc' i'oe.vié verhard en geschikt zijn Financieels verhouding tusschen rijk en provincie. In de zomervergadering van 1922 van de Provinciale Staten van Zeeland is een voorstel van den heer Van Niftrik aangenomen om er bij de Ko ningin op aan te dringen, de financieele verhouding tnsschen rijk en provincie te herzien en aan de rijksregiering te verzoeken, een egalisatie-systeem te ontwerpen in dezen zin, dat do kosten van den technischen dienst op alle provincies in gelijke mate drukken. Ged. Staten hebben in dien geest eei uitvoerig adres tol de Kroon ge richt en thans leggen zij aan de Prov. Staten het antwoord over. Hierin wijst de minister v. binu. zaken er op, dat zoodanig systeem zou leiden tot verzwakking van het verband tusBchen het lichaam, hetwelk over de gelden beschikt, en de contri- buabe'en, die de gelden moeten op- u op u te willen nemen." „Ik En wat wilt u dan doen vroeg Alsen ten zeerste verrast. „Ik zou u verder willen verzoeken, om u om mij in het minst niet te bekom meren, vooral niet door vragen aan mij te stellen, waardoor de opmerkzaamheid van n zou worden afgeleid „Dus per slot van rekening wilt n het huis eens grondig onderzoeken, niet waar De detective antwoordde hierop niet. Zij hadden een straat bereikt met hooge, sombere huizenvoor een daarvan bleef Frémoire staan. „Hier woont de bewuste klerk Bas op de 4de verdieping van het achterhuis." Een portier was hier niet, zij liepen het voorhuis door en over de binnen plaats en strompelden de smalle trapjes ii het achterhuis op. Van tijd tot tijd ging er een deur open en een werkman in zijn hemdsmouwen staarde hen aan, toen Frémoire hem vroeg, waar de klerk Bas woonde. Uit een vertrek klonk kindergeschreeuw en de schelle klank van een vrouwenstem. Eindelijk waren ze boven. Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1923 | | pagina 1