Dinsdag 11 September 19^3.
Ill) jaargang
N°. 107.
BUITENLAND.
Binnenland,
lïOESCHE
Uitgave Naaml. Vennootschap Goescho Oonrant
ADVERTENT1M
van 5 regels f 1,20 e)l<e regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt weeoos
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,4-
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleenwens Boss" Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen
tot 12 nar vöormid.dsr
.it practische cosiuum met zijn handige zakken, is gemaakt van zware
woüen jersey cn omboord met leder. Het was eerst gemaakt in een
mooie, reebruine kleur en afgezet met bruin leder en Corrie nam het
bij haar uitzet, o Zij droeg het gedurende een schitterende maand in
Zwitserland, o En toen begon het haar natuurlijk te vervelen, maar zij was
ver van winkels verwijderd, waar men nieuwe kon koopen.
Zij loste het probleem op door het te twinken in een mooie,
warme, groene tint, welke haar kleur en frissche teint goed
deed uitkomen. Zij zag er uit als een boschnimf, die zich
voordeed als een volwassen mensch, zooals wij.
De Lever's Zsep Maatschappij
Vlaardingen
ABONNEMENT
Prijs per kwarts»], ill Goes f 2,
buiten Goes fQï,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
Zij, die zich met ingang van
1 OCTOBER 1923 op ons blad
abonneeren, ontvangen de tot
dien datum verschijnende
nummers gratis.
DE HISTORIE VAN DEN
OPTOCHT.
Naar aanleiding van den historischen
optocht, welke Vrijdag s.s, in Goes
wordt gehouden en welke zal voor- 1
stellen deniutocht van Prins WillemlII, i
den lateren stadhouder-koning, in Mid-
ütl;urg op 12 September 1668, hebben
we eens eenige historische bijzonder
heden nagezocht, opdat het publiek
eenig idee zal krijgen van den toestand
waarin ons land toentertijd verkeerde,
van het karakter van den Prins en van
de gevoelens die het Zeeuwsche volk
iu 1668 bezielden en waaraan zij toen
m Middelburg uiting gaven. Wij maak
ten hierbij gebruik van den bekenden
roman „Ik zal handhaven" van Mar-
jorie Bowen en van „De Prinsen van j
Oranje Nassau in Nederland" door P. j
Vergers.
Prins Willem was bij den intocht 18
jaar; hij was geboren na den dood van
zijn vader Willem II, wien de raads
pensionaris van Holland, Johan de Witt,
nooit zijn aanslag op de trotsche regen-
teustad Amsterdam had vergeven.
Johan de Witt was de machtigste
man van ons laid, dat toentertijd een
Republiek was. En een republiek waai-
uiede in Europa duchtig rekening werd
gehouden. Nadat de strijd tegen Spanje
tot een zegenrijk einde gebracht was,
wat ons land roem had doen oogsten,
hadden onze zeehelden in de Engelsche
oorlogen schitterende bewijzes gegeven i
ven moed en zeemanschap. Holland
stond vooraan in de rij der Europeesche i
staten.
Het eenige land, van welke zijde ge-
vaar dreigde was ï'rankrijk, doch dit
gevaar scheen bezworen door de Triple
Alliantie, in 1668 den 28 Januari ge
sloten door Engeland, Nederland en
Zweden tegen den roem- en oorlogs-
zucbtigeu zonnekoning Lodewijk XIV.
In 1668 was de Witt op het top
punt van zijn macht gekomen. De jonge
prins werd door hem opgevoed en door
hem op den achtergrond om niet
te zeggen gevangen gehouden.
Den 5den Augustus 1667 was het
Eeuwig Edict gesloten, waarbij het
stadhouderschap in Holland voor goed
werd afgeschaft en besloten werd dat
voortaan het stadhouderschap geschei
den zou zijn van het kapitein-gene-
raalschap derjUme (opperbeve. over het
leger.)
Aldus scheen aan den invloed der
Oranje's voor de toekomst voorgoed
een einde gemaakt. De weg tot de
macht was hun door de Witt zooveel
mogelijk afgesneden. Hierbij mag niet
vergeten worden dat de Witt steeds
meende te handelen in het belang der
Republiek.
Prins Willem toende zich uiterlijk
een volgzaam leerling van de Witt.
Hij wachtte kalm zijn dag af, ocder-
tusschen proiiteerend van Je lessen in
de staatsmanskunst, welke de raad-
pensionnaris hem gaf.
En die dag kwam.
4 Want diep in de halten vau velen
uit het volk vooral in Zeeland, dat
indertijd reeds get»acht had -tevergeefs
om invloed te krijgen op de op
voeding van den prins en geprotesteerd
had tegeo het Eeuwig Edict diep
in de harten van het volk leefde
Oranje en voor velen had die naam
een tooverachtigen klank. Had niet de
groote Zwijger ons volk voor altijd tot
dankbaarheid jegens Oranje verplicht 1
Op verschillende plaatsen van ons
land veroorzaakte de Oranje-partij
woelingen. Zoo in Middelburg, waar
Willem Tichelaer het volk aanvoerde.
Deze relletjes werden door de partij
de Witt onmeedoogenloos onderdrukt.
In Zeeland echter zat men niet stil.
De Oranje-partij - met van Zuyle-
stein aan het hoofd wenschte,
toen de prins den leeftijd van 18 jaar
had bereikt, hem te herstellen in de
waardigheid van Eerste Edele van
Zeeland en eischte dat de Prins zitting
zou nemen in dt Staten van dit ge
west.
Aan dezen aandrang gaf de Prins
gehoor. Onder het voorwendsel van
reigers te gaan jagen in Breda, ver
trok de prins met zijn gevolg en enkele
jeugdige edelen naar Zeeland, hield j
daar onder groote geestdrift den 12den
September zijn intocht en reed den
volgenden dag van de Abdij naar bet
Stadhuis, waar hij ia de Statenverga
dering verscheen en den vooizitterszetel
innam. Afgevaardigden van de zes
steden Middelburg, ZierikzeGoes,
Tholen, Vlissingen en Veere, waren
hierbij tegenwoordig.
Die intocht in Middelbhrg is dus
van buitengewone beteekenis. Hier komt
voor 't eerst het con Biet tusschen de
twee sterke karakters Willem III en
Johan de Witt aan de oppervlakte.
Voor 't eerst toont de tot nog toe
zoo vo gzame prins zijn staalharden
wil en aan dezen wil is stellig die
van onze Koningin verwant, zooals die
wilskracht blijkt uit bet door ons
overgenomen artikel van professor
Treub.
En ook Zeeland plaatst zich hier
als eerste openlijk tegenover den mach
tigen raadpensiounari».
Het was in alle opzichten een keer
punt, zoowel in het leven van de Witt
als in dat van den prins.
ToeD Zeeland was voorgegaan volg
den anderen en den 2den Juni 1670
nam de prins zitting in den Raad van
State.
We weten hoe in 1672, toen ons
land besprongen werd door Frankrijk,
Engeland, Munster en Keulen, toen de
regeering radeloos, het volk redeloos
was en het land reddeloos scheen, de
algemeene kreet„Oranje" werd aan-
geheven en hoe toen deze prins Willem
III ons land van een wissen ondergang
redde.
Hoe moeten wij ons nu den prins
voorstellen bij zijn intocht in Middel
burg
De achttienjarige was lang voor zijn
leeftijd, had een sierlijke, fijngevormde
gestalte en bezat een aristocratische
gratie. Zijn gelaat was smal en bleek,
de prins was ziekelijk, hoestte en gaf
soms bloed op. Hij had een groote,
gebogen neus, sprekende, groenachtig-
bruine, heldere oogen, overschaduwd
door donkere rossige wenkbrauwen en
een welgevormden mond. Zijn voorhoofd
was laag en wit en werd bedekt door
zware kastanje-bruine lokken.
Zijn afgezonderde opvoeding had hem
stil en gesloten gemaakt, toch was zijn
voorkomen indrukwekkend en vorstelijk.'
En hoe trotsch moet de prins zich
bij dezen intocht in z'n hart hebben
gevoeld, nu hij zich stelde tegenover
de Witt, in welk verzet de Prins en
de Zeeuwen elkaar vonden. Hoe moeten
zijn oogen geschitterd hebben bij de
blijde toejuichingen van de reusachtige
menigte. Zeker heeft hij zich gevoeld
gedragen door de liefde der Zeeuwen.
Want in Middelburg scheen geheel
Zeeland samengestroomd en ook de
Bevelanden waren talrijk vertegen
woordigd,
Majorie Bowen schrijft „De menigte
stroomde van alle zijden de stad binnen,
zoodat men bijna niet door de straten
heen kon komen ramen, daken, hoo
rnen zelfs en masten van schepen, alles
zag zwart van 't volk.»
De prins die ondanks z'n wan
kele gezondheid uitstekend paard reed
reed door de straten met den hoed in
de hand, groetende.naar links en rechts
alle meisjes droegenoranje-linten
en alle mannen trokken hun zwaarden.
De lezers van dit opstel zullen wel
bespeuren dit de optocht van a.s.
"Vrijdag zich uitstekend leent tot het
brengen van hulde-betuigingen aan bet
Oranje-huis.
Men zie in de hoofdfiguur van dezen
optocht niet de persoon, maar men
zie het symbool „Oranje".
En dan twijfelen wij er niet aan of
het gevoel van dankbaarheid en warme
aanhankelijkheid, dat in 1668 de Zeeu
wen bezielde, zal ook Vrijdag gloeien
in het bart der toeschouwers en zal
dan tot uiting komen in luide toejui
chingen, misschien wel iu stille ont
roering^
Hef Grieksch-lfallaansch
gebied.
Het Grieksch-Italiaansch geschil be
looft op bevredigende wjjze te zullen
worden opgelost.
De gezantenraad, die zich evenals
de Volkenbond, tech met de kwesiie
bezig hield, bijkt zich geheel geplaatst
te hebben op net standpunt van den
Bond en heeft een reeks voorwaarden
aan Griekenland gesteld, die een ver
zachting zijn der oorspronkelijke Itali-
aansche eischen. Italië beeft deze voor
waarden goedgekturd en Griekenland -
kan zonder gevaar voor 'e nationale eer
deze voorwaarden aannemen en zal dat
ongetwijfeld wel doen.
De oorspronkelijke eischen van Italië
waaraan Grieken'and niet wilde vol
doen, Tva'en het eerbetoon aa oe
Italiaanechc vlag do< r de Griekeclie
vloot en de deelneming aan bet onder
zoek naar de schuldigen door den Itaii-
aanschen militairen attaché te Athene.
Dit laatste was een blijk van wan
trouwen ten aanzien van de onpartijdig
heid van bet Grieksche onderzoek.
Beide eischen zijn met toestemming
van Italië milder geworden. Een inter
nationale commissie onder voorzitter
schap van een Japanners zal toezicht,
houden op het Grieksche onderzoek.
De eisclt betreffende het salnut aan
(1e Italiaansche vlag in de Piraeus door
de Grieksche vloot is verder getemperd
door de wijziging (lat een Franscli en
een Engelsch oorlogsschip in het kiel
zog van de Italianen zullen varen en
zoodoende het eerebetoon opgevat kan
worden als een saluut aan den be'.ee-
digenden gezantenraad, op wiens ge
zag de Albaneesche grens werd afge
bakend,
De overige eiscben zullen geen moei
lijkhedeu opleveren en komen gedeelte
lijk overeen met wat Griekenland zelf
aanbood, b.v. het stellen van een
bankgarantie, van 50 millioen lire
door Griekenland.
De gezantenraad neemt acte van
het feit dat de Italiaansche regeering
bevestigt dat de bezetting van Korfoe
en van de aangrenzende eilanden geen
ander doel heeft dan voldoening te
verkrijgen voor de eischen welke die
regeering gesteld heeft en van het feit
dat deze eischen gedekt worden door
de voorwaarden door den gezantenraad
geformuleerd. M. a. w. wanneer Grie
kenland de voorwaarden van den ge
zantenraad aanneemt, moet Italië oogen-
blikkelijk de bezette eilanden ontruimen.
Jammer dat er nu weer een donkere
wolk aan het zoo verhelderde uitspansel
opdoemt.
Volgens een bericht van het Giofnale
d'Italia hebben Grieken het Italiaan
sche consnlaatsgebonw te Patras in
brand gestoken. De Italiaansche
kolonie zou hiertegen opgekomen zijn
er er zouden slachtoffers gevallen zijn.
Wanneer dit bericht waar is, kan
dit natuurlijk weer tot nieuwe strubbe
lingen aanleiding geven.
De oogsf in Rusland
Eea bericht uit Riga meldt, dat de
oogst van dit jaar slechts ten deele
aan'de verwachtingen beantwoordt, die
de Russische regeeriug er van had ge
koesterd. In v-Fschillende streken beeft
het koren zeer veel van de sprinkhanen
en andere schadelijke insecten geleden.
Ook dezen winter zal de brooivoor-
ziening een der voornaamste kwesties
zijn, waarmee de Sowjei-regeering zich
zal hebben bezig te houden.
Faillissementen in Nederland.
Volgens mededeeling van het Han
delsinformatiebureau van Van der Graaf
6 Co.'b Bureaux voor den Handel zijn
over de afgeloopeu week, eindigende
7 Sept. in Nedsrland uitgesproken 58
faillissementen tegen 83 faillissementen
in dezelfde week van het votige jaar.
Van 1 Januari tot en met 7 Sept.
1928 3748 faillissementen tegenover
2016 over hetzelfde tijdperk van het
vorige jaar.
De ambtenaarssalarissen.
Naar de Tel. verneemt heeft de
centrale commissie voor georganiseerd
overleg in ambteuaarszakeu zich inet
10 tegen 2 stemmen verklaard tegen
schrapping van art. 40 van het
Bezoldigingsbesluit en met algemeene
stemmen tegen de inhouding van
periodieke verhoogingen.
In de centrale commissie hebben
zitting zes vertegenwoordigers van de
regeering en zes van de organisaties.
Vier regeeringsvertegenwoordigers ver
klaarden zich alzoo tegen schrappinfi
van art. 40.
