«^<a5^«j^<as=5><a#e><as©<as!e><ass5><ajfl6><fe'5>«5^>«5=ö><5><»<a#ï><&r6><a#E><a^=Ê><a?c><as::e><a#;5><a^ö><as%'4is:5><ar::s><aJ:5>
tina en diamant, terwijl ook steenkool in den archipel
vrij veel voorkomt.
Ziet eens onderstaande cijfers betreffende de in-
en uitvoer van ons Indië:
Jaar.
Invoer.
Uitvoer.
Millioenen guldens.
1913
465
678
1914
426
679
1915
390
770
1916
421
868
1917
495
793
1918
555
676
1919
740
2147
Cijfers als van
laatstgenoemd jaar mag men
wei niet als maatstaf nemen, omdat ze uit de hoog
conjunctuur dateeren, maar met dat al toonen zij wel
aan wat dit eilandenrijk dat nog maar in de prille
jeugd van zijne ontwikkeling is in economisch op
zicht zal gaan beteekenen.
Van den uitvoer van 1919 kwam voor rekening
van suiker 755 millioen, petroleum enz. 344 millioen,
rubber 213, copra en klapperolie 198 millioen, tabak
121 millioen, koffie 120 millioen, tin 68 millioen en
thee 44 millioen.
Dat 80 van de 184 suikerfabrieken in Neder-
landsch bezit zijn, terwijl ook de meeste andere on
dernemingen Nederlandsch eigendom zijn bevestigt
slechts de waarde van Indië voor Nederland.
Minder rooskleurig is de loop der Indische staats
financiën. Waren de Indische uitgaven in de eerste ja
ren van de 20e eeuw f 130 tot f 150 mill, en de tekorten
nihil of gering, wij zagen ze reeds voor den oorlog
stijgen tot 270 millioen, na den oorlog kregen wij ont
zaglijke cijfers met geweldige tekorten, zoo over 1921
een tekort van 130 millioen, zoodat Indië nu reeds
een schuld heeft die ver het milliard overtreft.
Dat hierin verandering moet komen is duidelijk.
Onder gouverneur-generaal Fock wordt dan ook ern-
tig naar bezuiniging gestreefd. Het ingetreden her
stel der prijzen van de Indische producten zal zijn
politiek ongetwijfeld ten goede komen. Heeft de cri
sis dan ook ons Indië beïnvloed, een land zoo rijk
door de natuur gezegend als dit zal ongetwijfeld be
ter dan welk ander ook, de gevolgen daarvan, die
lenslotte alleen financieel zijn, te boven komen.
Het zoude weinig strooken met de in Indië be
staande toestanden, wanneer wij aan het einde van
dit artikel er geen melding van maakten dat de af-
geloopen 25 jaar ook hebben gezien het ontwaken
van zekere politieke verlangens bij de lnlandsche be
DE SMEROE (Java)
(Foto welwillend afgestaan door „Holland and her
Colonies". New-York)
volking. Verlangens die door de Nederlanders al zeer
verschillend worden beoordeeld, 'n Zeer moeilijk pro
bleem heeft zich hiermede aangediend.
Vergeten wij toch niet dat de vijftig millioen zie
len welke ons Indië telt in verschillende rassen uit
eenvallen, dat bovendien van dit groote getal inwo
ners nog geen 200.000 Europeanen zijn en een mil
lioen vreemde Oosterlingen. Wel moeilijk is het om
het bij zulke verhoudingen iedere groep naar den zin
te maken.
De opening van den Volksraad in Mei 1918 is onge
twijfeld een eerste stap in de richting om aan ge
rechtvaardigde verlangens der Indische bevolking
tegemoet te komen, de laatste grondwetsherzieningen
hebben het mogelijk gemaakt in die richting verdere
stappen ie doen. Bezadigdheid, maar ook een erken
nen van de rechten der Indische bevolking dienen de
richtsnoeren te zijn welke onze regeering in dezen
dienen te leiden; worden deze gevolgd dan zal de
band Nederland--Indië, dus ook OranjeNeder
landIndië steeds hechter worden.
<»5=®<a5Sè><&^<a2®'<&i:5><az:e><a;55>«s!S><a£:B><a5:&<a^s>'arT><a^ëxa;:®'<a^ë><a«5s><a#6><ai:c><a*e><2s=s><a£!e><a^e><a£5><a®E> 15