Prins Petkoff's
Huwelijk
iV. 82
Zaterdag i4 Juli
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
Komt het ons toe?
FEUILLETON.
BUITENLAND.
A. i. P s IJSPUDDING
Landbouw, Veeteelten
Visscherij.
110 jaargang
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nuioxnera 5 ceni.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
OESCHE
Uitgave Naaml. Vennootschap Goesohe Courset
ADVERTENT1ËN
van 15 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,4-0
Bewijsnummers 5 cent.
cn Kloeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertenliën worden aangenomen
tot 12 nur voormiddag.
Deze vraag zal, zij het misschien
slechts voor een oogenblik, het genot
bederven van de gelukkigen, die na
een tijd van arbeid en spanning thans
de vacantie ingaan. Is het een bewijs
van overgevoeligheid, deze vraag ie
stellen Ik geloof, dat er maar weinigen
aan ontkomen, en deze weinigen als
de normalen te beschouwen, lijkt mij
onjuist.
Wie het oogenblik doorleeft, waarop
de uitslag van een examen bekend
wordt gemaakt, zal altijd weer de
wrangheid treffen van de tegenstelling
tusschen de blijdschap van de geslaag
den en het verdriet van hen, die niet
zijn geslaagd.
Het geluk, zegt, men, is wreed en
de jeugd is naar oen Fransch spreek
woord zonder meedoogen, maar toch,
wanneer ha lange spanning de school
deuren zich openen en met een strak
gezicht de concierge de namen afroept
van een paar slachtoffers, wier vonnis
is geteekeud voordat hun fortuinlijker
makkers aan de beurt komeu dan
betrekken een oogenblik ook de ge
zichten van deze laatsten, ofschoon zij
nu zeker weten, dat voor hen alle
gevaar is geweken,
Eén oogenblik, straks zal de
roes van hun eigen welslagen de her
innering aan de arme kameraden weg
vagen, maar dit ééne oogenblik is
dan tcch het bewijs geweest van mee
leven en meelijden.
De blijdschap van de examenfuif zou
onvermengd eerst zijn, als er geen
slachtoffers te betreuren vielen. Maar
bij welke overwinning vallen geen
slachtoffers te betreuren Gelijk het
licht tot keerzijde de duisternis heeft,
liet ft de overwinning tot keerzijde de
nederlaag. Geen triomftocht, of de
gedachte aan de trouwe kameraden,
wier lijken ginds in de loopgraven
1 ggen, trekt als een wolk voorbij de
s n van de vreugde.
Komt het ons toe als wij tot de
gelukkigen behooren Wat is onze
vet dienste boven onze vernederde
makkers Blind toeval schonk cns de
kans, die hun is ontgaan. Het leven
is hard, niet voor hen alleen. Want
ais hardheid gevoelen wij ook de nood
zakelijkheid, waaiin het ons steJf, hen
te vergeten, terwille van onze vreugde.
Zouden wij ooit vreugde kunnen
smaken, als teergevoeligheid ons ver
plichtte te denken aan hen, die in 't
duister zitten Welke minnaar, welk
meisje bereikt den bergtop van de
liefde, zonder dat daar beneden de
afgewezene staat, voor wien het uur
van de bruiloft daarboven het oogen
blik is van de diepste smart Zijn het
zelfzuchtigen, zij, wier groot geluk hen
verhindert gehoor te schenkeu aan de
zuchten der neerslachtige schim, die
66
DOOR
EFFIE ADELAIDE ROWLANDS.
Geautoriseerde vertaling.
Prins Petkoff las en herlas de
woorden, die in het contract stonden,
dat hij in zijn hand hield. Toen zeide
hij glimlachend tot den heer Christie
„Niemand als wij, ik bedoel alleen
de moeder van mijn vrouw en ik,
wiste», dat dit schijnhuwelijk heeft
plaats gehad. Het is gelukkig, dat de
getuigen niets vreemds in de naam-
teekening van mijn vrouw hebben
gezienmaar mijn vrienden waren
allen Russen en zoo is het hun zeker
ontgaan. U zal die kleinigheid zeker
gemakkelijk even herstellen.''
„Of het zoo heel gemakkelijk zal
gaan, weet ik niet, antwoordde de jonge
advocaat. „Er kunnen z;ch nog moei
lijkheden voordoen, want er zijn altijd
allerlei zaken, die men in sent moet
nemen bij een huwelijk van twee ver
schillende nationaliteiten. Uw ambassade
moet er natuurlijk ook in gekend
worden."
De prins dacht even na en zeide
door de bruiloftszaal waart
Eeo oogenblik van deernis, meer is
van hen niet te vergen. Eén oogen
blik. Wanneer een krijgsman met
militaire esr is begraven en de laatste
saluutschoten hebben te zijner eere
geknald, dan keert de troep onder een
vroolijken marseh we;r het leven
tegemoet. De koning is dood, leve de
koning
Er zullen er, als wij straks verpoo-
zeu op de het of aan 't strand, arme
tobbers aan 't werk zijn en hun moei
lijke arbeid zal ons geweten prikkelen.
Komt het ous toe, uit te rusten, een
week slechts, als er zijn, wien geen
dag respijt is gegund f Komt het ons
toe, pret te maken, zij het van onze
zuur bespaarde reispenning, zoolang er
zijn, die nooit aan sparen toekomen f
Wie let op den zwoegenden kellner,
op het zweet eade paard, op de stokers
in het hol van het schip, zal een
oogenblik zijn vacantie-genot voelen
wijken. Mag hij zich vermeien ten
hunnen koste Er is bezwaar gemaakt
tegen het regeerings jubileum, omdat
aau de overzij van de grens een volk
in verbittering en ellende vergaat.
Komt het ons toe Wie begint, deze
vraag te stellen, zal eindigen met
nooit meer te genieten vau een wan
deling in den zonneschijn, want er
ligt altijd wel een zieke achter donkere
gordijnen. Het leven is hard, ook in
zoover het het medelijden in den weg
staat.
Het leven is zon en koude, licht en
duisternis, vreugde en rampspoed. Elk
krijgt zijn beurt en wij kunnen, hoe
graag wij willen, elkanders aandeel
niet overnemen. Het eenige wat wij
kunnen, is ons eigen aandeel naar den
eisch te aanvaarden. Levenskunst is
verdriet en smart waardig te dragen,
maar levenskunst is ook kunnen ge
nieten, wanneer het leven ons genot in
den schoot werpt.
Het genot waardig dragen het is
geen zelfzuchtige leus, maar eisch ook
van naastenliefde. Want wien gerieven
wij met ons somber gezicht om de
menscheu die niet genieten f De minder
gelukkigen zullen door ons offer niet
gelukkiger worden. En door op tijd
onze ziel haar rechtmatige vreugde te
gunnen, verschaffen wij haar de kracht
om straks weer den strijd te hervatten
in dienst der gemeenschap.
ENGELAND-FRANKRIJK-
DUITSCHLAHD.
Met spanning wordt de verklaring
van Baldwin in net Engelsche parle
ment over de kwestie der schadever
goeding tegemoet gezien.
Ten opzichte van den inhoud worden
tal van voorspellingen gemaakt, die
met de werkelijkheid wel tamelijk over
een zullen komen.
Engeland wil met medewerking van
Duitschland en andere landen een
toen //lk geloof, dat het beter is, dat
ik zelf de zaak maar even in orde
maak/'
De heer Christie was een zeer
schrandere jonge man en hij begreep
onmiddellijk, wat de bedoeling van
deze woorden wasdat namelijk tot
eiken prijs het feit van dit vroeger
huwelijk verbloemd moest worden.
Niets had de welwilleide vriendelijk
heid van prins Petkoff tegen den jongen
advocaat kunnen overtreffen. Hij drong
er op aan, dat deze mee naar 't salon
zou gaan om een kop thee te drinken,
z/lk maak er mezelf een verwijt van,"
zeide hij, toen de heer Christie opstond
om weg te gaan, //dat ik door mijn
vergeetachtigheid u deze reis heb laten
maken.*
Hij ging zelf mee naar de hall en
■bleef 'aan de deur staan totdat de ad
vocaat in de auto had plaats genomen.
Margaret zat in het vuur te staren,
toen hij bij haar terugkwam. Zij keek
op, en zoodra zij de uitdrukking op
zijn gezicht zag en zijn geheele houdiDg,
toen hij op haar toetrad, rees zij ver
schrikt overeind en bleef ze staan met
haar saamgeklemde handen tegen haar
hart gedrukt. Een seconde keek Petkoff
haar in de oogen toen lachte hij en
die lach deed haar nog meer ontstellen.
nZoo je bent dus net als alle
anderen,* zeide hij. „Je bent een leu
genaarster net als je moeder Een
intrigante
onderzoek instellen naar de Duitsche
betaalkracht. Daarna zal Duitschland
medegedeeld worden in hoever het
jongsle aanbod behoorlijk is en in
hoeverre hei, wijziging behoeft. Op deze
wijze wil Enge'and zich van de mede
werking van Duitschland zelve ver
zekeren, welke natuurlijk onmisbaar
is en het zal er zorg voor dragen dat
de duimschroeven niet al te hard worden
aangedraaid.
Gemeld wordt dat „<le deur zal
worden opengelaten voor volledige
samen wei king tusschen Engeland en
Frankr^k terwijl ernstig wordt gehoopt,
dat de Fransche regeer* g zich bij de
Britsche politiek zal kunnen aansluiten.
De Britsche regeering overweegt geen
actie, zoo drastisch, dat zij een breuk
in de entente ten gevolge zal hebben.*
Flier door blijft bemiddeling van Italië
of België mogelijk, wanneer het tusschen
Frankrijk en België al te zeer mocht
spannen.
De Manchesier Guardian betoogt dat
Er geland, daar het, niets uitstaande
heeft met het Roergebied, geen voor
waarden kan stellen voor de staking
van het lijdèlijk verzet.
Voorwaarden stellen misschien niet.
Maar invloed uitoefenen zeer zeker wel.
De Evening Standard meldt dat Lord
Curzou er in zijn gesprek met den
Duitschen gezant Stahmer nadruk op
heeft gelegd dat het voor Duitschland
volstrekt noodig is, zich te matigen.
De Britsche opvatting, die hij tegelijk
mededeelde, is dat wandaden en sabo
tage in het Roergebied voorgoed ge
wraakt moesten worden. De Britsche
regeeriög meet ook niet onwillig zijn,
om al haren invloed te oefenen ten
einde de Duitsche regeeriog te bewegeD,
hare verordeningen betreffende het lijde
lijk verzet iu te trekken.
De Franschen, die aanvankelijk vnnr
en vlam gespuwd hadden naar aan
leiding van de //verklaring* de
Temps verweet Eageland o.a. dat het
zijn oorlogsbondgeno-<»K n gebruikt heeft
om zijn grooten Duitschen tegenstander
ter zee te kraken, overal te laat is
gekomen waar het gold kleinere bond
genooten in den oorlog te redden, eu
nu het overwonnen Duitschland steunen
wil, om Frankrijk ten gronde, fe richten
beginnen thans in te binden.
Uit Parijs wordt kalm gemeld dat
Baldwins verklaring zal behandelen
primo de bijeenroeping van een inter
nationale commissie ter berekening van
de Duitsche draagkracht, secundo de
staking van het verzet aan de Roer,
tertio de waarborging van Frankrijk's
veiligheid, quarto de samenroeping van
een internationale conferentie van de
voornaamste Westelijke landen met
Duitschland met het oog op de ver
goeding en de veiligheid.
Frankrijk gaat met het etrste denk
beeld niet accoord omdat dan de com
missie van herstel terzijde zou worden
geschoven. Dit is niet juist want aan
deze commissie kan door bovengenoemde
internationale commissie advies worden
uitgebracht.
De angst snoerde Margaret een oogen
blik de keel toe maar terstond daarop
kwam haar moed weer terug.
//Hoe durf je zoo tegen me te spre
ken. Ik ben geen leugenaarster, geen
inlriganteIk weet niet, wat je zoo
doet spreken, maar ik verbied je me
te beleedigen.*
//Jij verbiedt me,* smaalde Petkoff,
jijdie je uitgeeft voor een jong meisje,
en die de vrouw bent geweest van een
anderen man Ik dacht zoo hoog over
je Margaret. Ik stelde je boven alle
andere vrouwen, omdat je niet knielde
voor mijn geld en mijn titel. Ik vond
je beter, nobeler dan iemand ter we
reld en daarom maakte ik je tot mijn
vrouw. Mijn God,* vervolgde hij en
zijn slem klonk heesch, „dacht je, dat
je mijn vrouw zou zijn geworden, als
ik geweten had, dat je een anderen man
had toebehoord?
Zij keek hem aan met oogen groot
van verbazing en ontsteltenis. Hij
vouwde de akte open en hield haar
die voor.
„Je hebt me voor den gek gehouden,
Je hebt me belachelijk gemaakt. Ik ben
sterk genoeg dit voor de wereld te
verbergen, maar voor iedereen kan ik
het toch niet verborgen honden. Je
hebt me naar beneden gehaald. Jij, die
mij, naar ik dacht, tot je eigen hoogte
op zou kunnen heffen, Ik zeg je, je
hebt me naar beneden gehaald," en
er was werkelijk een uitdrukking van
In zske het tweede punt schijnt
Parijs een eenigszins tegemoetkomende
houding aan te nemen, terwijl de laatste
punten vaag genoemd worden.
Zoo uiterlijk beschouwd is dus de
stemming tusschru beide lauden niet
al te onviietidelijk. Dat tan echter nog
omslaan.
Ben Til lef t, dn voorz. der Engclsche
transportarbeiders, heeft er in een rede
op gewezen, dat men in Baldwin een
sterken man had, doch tenzij hij door
de arbeiuers gesteund wordt, zal hij door
de diplomatie meegesleurd w. rden m
een oorlog, die erger zal zijn dan de
vorige. Wij staan aan den rand van
een oorlog.
Nu, zoo vreeselijk ernstig hoeft men
de zaken nu niet in eens in te zien.
Maar de bewapeningswedloop die tus
schen heide landen is aangevangen,
bevalt ons ook niets.
Be Times geelt ten program om
de moeilijkheden tusschéh Frankrijk
en Duitschland tp te lossen Het
eerste punt is op deu zelfden dag dat
de Duitsche regeering het lijdelijk ver
zet. aflist, 'aat Frankrijk alle poli
tieke gevangenen lo», sn-at den gede
porteerden terugkeer toe. Lat de spoor
wegen vrij en maakt de bezetting
onziohiuaar
Da ar Poincsré hierin v,orloopig nog
wel niet zal komen, zullen we de andere
punten onzen lezers maar sparen.
Men ziet echter wel dat iedereen zich
met de oplossing van het vraagstuk
houdt.
De boófwerkerssfaking in
Engeland geëindigd.
Het stakingscomité vau de Lon-
densche bootwerkers heeft de staking
afgelast.
Uit het besefte gebied.
Het Duitsche Wolffoureau verneemt
van welingelichte zijde, dat er thans
in het nieuwe bezeite gebied 80 000
Franschen en 7000 Belgen liggen in
het oude bezette gebied 97.000 Fran-
schen en 17.000 Belgen. Voorts zijn
10.000 Fransche en 1000 Belgische
spoorwegmannen naar het Roergebied
gezonden. De terreur van de bezet
tingstroepen heeft tot 1 Juli 92 lieden
het leven gekost, 75.714 lieden zijn dit
eerste halfjaar uit hun woning ver
dreven en daarvan zijn er 71.14.5 uit
gezet. De meeste slachtoffers zijn amb
tenaren of bedienden, die onder het
rijksministerie van verkeerswezen thuis
behooren (9000 gezinshoofden), voorts
1800 gezinshoofden vallende onder
financiën en 7200 vallende onder het
Pruisische bestuur. In het Pruisische
deel van het bezette gebied zijn 169
scholen met 1537 klassen in beslag
genomen. Er zijn 9 doodvonnissen uit
gesproken, waarvan 1 reeds is vol
trokken. Van 11 Januari tot 30 Juni
hebben de Franschen en Belgen uit het
bezette gebied 478.700 ton steenkool
en 515.200 ton cokes weggehaald,
d.w.z. nauwelijks het dubbele van wat
de de diepste vernedering in zijn stem.
Margaret ging een paar stappen
achteruit, vóór zij sprak. Toen vroeg
ze met gebroken stem, bjjna onhoor
baar
„Wist je niet waarom ik je be-
loofd had te zullen trouwen? Wist je
niet, dat mijn hart gebroken was
Dat alles, dal goed en lief en mooi is
in 't leven, van me weg was genomen,
toen Rupert stierf? Als je dit niet wist,
dan heb je 't recht me te Doemen:
zooals je me noemde. Da» is je
't grootste onrecht aangedaan."
„En als me onrecht aangedaan is,"
zeide Petkoff, „dan zal ik me weten
te wreken."
Hij vouwde de akte langzaam en
zorgpuldig op en stak ze in zijn borst
zak.
„Zoo straks," vervolgde bij, „zeide
je, dat je me een bekentenis te doen
Bad. Nu begiijp ik alles. Je wilde
voorwenden, dat je je verbeeldde, dat
ik alles wist, wat me nu geopenbaard
is. Ik heb hier dit op te zeggen ik
geloof je niet t Je moeder heeft me
bedrogen, je moeder heeft gelogen tegen
tegen me. En jij bent de dochter van
je moeder 1"
„Mijn moeder heeft heel, heel ver
keerd gedaan," zeide Margaret, en de
tranen kwamen haar in de oogen
„maar ik ben niet alleen héér dochter.
Ik ben het kind van John Torrington,
een man op wiens eer niet de kleinste
Dnit8ehland de eerste 10 dagen van
Januari nog vrijwillig heeft geleverd.
Wanneer zai Amerika helpen?
Niet voor de Enropeesche landen
huu budget Verlagen, huu drukpersen
niet meer gebruiken voor het drukken
van bankpapier en de met goud be
hangen admiraals en generaals en de
diplomaten zich met een meer beschei
den plaats tevreden stellen.
NIEUW! NIEUW!
met heerlijke gelei
Een sieraad der Tafel
De werkgelegenheid in de beetwortel-
suiker fabricage.
Uit een vergelijkend overzicht van
de werkgelegenheid in de beetwortel-
suikerfabrieken in de jaren 1916—
19221923, hetwelk het Centraal
Bureau voor de statistiek in de 6do
aflevering van haar Maandschrift pu
bliceert, blijkt, dat in resp. 28, 23,
20, 20, 21, 21 en 18 van de 28, 25,
21, 21, .21, 22 en 22 fabrieken een
oampague geweest is, en dat het totaal
aantal man-dagen (hieronder te ver
staan de arbeid van 1 arbeider op 1
dag) van de losse arbeiders beliep
resp. 758,124, 616,096, 665,497,
684,377, 1,269,256, 1,550,065 en
922,470. In het laatste jaar, ten
opzichte waarvan o.a. valt te wijzen
op een sterke inkrimping van den
bietenaanplaut, was de werkgelegenheid
dus belaagrijk minder dan de beide
voorafgaande jaren. Vergeleken bij
het bijzonder gunstige voorlaatste jaar
(1921'22) was de daling van het
aantal mandagen rniin 40 pet.
Gemiddeld per onderneming was
de duur der campagne slechts 64 dagen
tegen 95 in het vorige jaar. Van de
4 fabrieken, die ditmaal geen campagne
maakten, legden twee zich toe op de
raffinage van ingeslagen, bijna uitslui
tend buitenlandsche, ruwe suiker.
Voorts bevat bovenbedoeld overzicht
o.a. eeu opgave van de in totaal aan
de losse arbeiders uitgekeerde ioon-
bedragen, welke in de 7 achtereen
volgende jaren beliepen in duizend
tallen guldens resp. 2057, 1620, 2099,
3013, 6568, 7721 en 4144.
Men schrijft uit Westelijk Noord-
Brabant
Heette het eerst dat er dit jaar van
den geheele» suikerbieteDoogst niets
terecht zou komen, en waren er daar
om reeds landbouwers, die hun bieten-
land omgeploegd en een ander gewas
gezaaid hadden, thans met het warme,
zonnige weer van de laatste week is
er plotseling een keer ten gOcde ge
komen, zoodat, naar veler gevoelen,
smet kleeft. Als je me niet gelooven
wilt, zal ik dat moeten duldeD, maar
ik wil dat je weet, en ik spreek de
waarheid, dat ik, voor ik luisterde naar
het voorstel, dat ons gebracht heeft in
de verhouding, waarin we nu tot elkaar
staan, bedongen heb als mijn recht en
het jouwe, je de medeJeeling te laten
doen, dat ik in 't geheim met Rupert
Kentley getrouwd was, deu dag, waarop
hij Engeland verlaten heeft."
Petkoff haalde diep adem.
„lk zal je de voldoening niet geven
je te zeggen of ik je geloof of niet,
maar ik verlang nu alles te hooren,
wat je me te zeggen had."
„Mijn bekenteais zal je misschien
alleen amuseeren,» zeide Margaret met
een bitteren glimlach. "Daar ik ver
onderstelde dat je alles wist omtrent
Rupert en waarom ik ertoe gebraclt
tg te doen, alsof ik hem zoo gauw
was vergeten, wilde ik je zeggen, hoe
veel het me gekost heeft deze laatste
weken door te maken, hoe bedroefd
mpjn ziel is en hoe ongeschikt ik ben
om de plaats ia te nemen, die je ma
gegeven hebt. Een andere bekentenis
had ik niet te doen. Ik dacht alleen
maar, dat je misschien goed voor me
zou zijn en me tijd zou geven. Er
is zoo veel, dat ik te vergeten heb,
zooveel, dat ik te berinneren heb
Daarom had ik je willen vragen, me
tijd te gevea."
Wordt vervolgd.)
