*V. 70. Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel* FEUILLETON. Prins Petkoff's Huwelijk A, J, P'8 RGMA-PUDDING smaakt als room. BUITENLAND. Uit de Pers. Zaterdag 16 Juin 1023. 110 jMrgttng ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2,—, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOM Uitgave Nast»!. Vennootschap Geescbe Conrnf t Zij, die zich met ingang van 1 JULI 1923 op ons blad abon- neeren, ontvangen de tot dien datum verschijnende num mers gratis. KENNIS EN MISDAAD. ADVERTENT1ËN van 15 regels f 1,20 elke regei meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemasl berekend. Familieberichten 1—10 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 een*. en Kleeawens Ross' Drnfekers- en Uifgeveiiberiryf. Adverteutiën worden aangenomen tot 12 ner vom middag. Er is een lijd geweest, waarin men kennis als het geneesmiddel tegen alle kwalen beschouwdfp. Wanneer eerst maar alle menschen behoorlijk onderwijs ge noten, zou het kwaad uit de wereld verdwijnen. Ook de misdaad, vrucht der onwetendheid, zou tot het verleden behooren. Dezen waan heeft de ervaring der laatste jaren wreedaardig verstoord. De tijd, waarin slechts de ontwikkelden lezen en schrijven konden, is voorbij en de bevoegdheid, om mtde deel te nemen aan den gang van zaken in kerk en staat, acht men niet langer het voorrecht van een kleine groep notabelen. Het kiesrecht en de be schaving zijn algemeen gewordende wetenschap heeft zich door leerplicht en volksuniversiteit, door krant en leeszaal, door cuisus en vergadering onder alle lagen der samenleving ver breid. Nu de kennis dus allemans goed is geworden, moest, zoo de profeten der verlichting destjjds gelijk hebben gehad, thans de misdaad de wereld uit zijn. Maar is inderdaad de rubriek rechtszaken ingekrt mpeu sinds het analphabetisme verdween Staan de gevangenissen leeg en is de politie overbodig geworden Merkwaardig is, dat, juist nu het tijdperk der algemccne volksrerlichling is aangebroken, men is gsan spreken van „zedenverwildering". Nooit heeft menschenhand zooveel bloed vergo ten als in dezen tijd van ontwikke ling der kennis. De wereldoorlog heeft afdoende bewezen, hoe kennis en mis daad niet alleen kunnen samengaan, maar hoe zelfs de eerste de laatste bevorderen kan. Kennis is een gevaarlijk middel in dienst van het kwaad. Maar dit neemt niet weg, dat eveneens kennis een weldadig bezit is, zoo men ze aan- w ndi, in dienst van het goede. Al is kennis geen waarborg voor goedheid en geluk, toch mag men haar niet onderschatten. Want maar al te veel kwaad bedrijft men nog louter uit onwetendheid en te lang is de lijst van ouheileu, te goeder trouw, doch uit onkunde aangericht. Een eenvoudig voorbeeld doet zien, hoe men uit onweteudheid zondigen kan. Een dierenvriend wordt getroffen door de lieftalligheid van een nest jonge beestjes. Hoe aardig zon hij het vinden, deze. kuikentjes of katjes bij zich in huis te hebben De eigenaar verlrouwt ze hem toe eD, glunderend van geluk, gaat de dierenvriend met zijn schat gaar huis. Iloe slooft hij zich uit, om op zijn 55 DOOR fiEFIE ADELAIDE ROWLANDS. Geautoriseerde vertaling. Tegen den morgen sluimerde Rachel üucheron na eenige onrustige uren zacht es kalm in om niet meer te ont waken en in datzelfde uur kwam Leah terug van een bal en beknorde zij baat kamenier omdat deze in haar slaperig heid niet handig genoeg haar baltoilet losmaakte. Toen zij alleen was, herinnerde zij zich, dat zij den brief, dien zij 's mid dags bij de terugkomst van de irfatch gevonden had, in haar schrijfbureau had gelegd. Zij had natuurlijk Viusen's hand herkend, en zijn volhouden had haar woede opgewekt. Zij dacht er niet aan te lezen, wat hij schreef, en dus stak zij de kaars aan, die op het bu reautje stond, nam den brief tusschen een schaar en hield hem in de vlam. Zij zag hem met intense voldoening tot asch verbranden. „Als hij lastig wordt," zeide zij bij zichzelf, „zal ik Pelkoff nieuwe huisgenootjes te passen. Het is zulk teer goedjeze vereischen veel zorg. Hun kleine kopjes kijken zoo hulpeloos op naar den beschermer, waarop zij zijn aangewezen. En juist om deze afhankelijkheid houdt deze nog meer van het kleine goed. Helaas, nog maar kort zijn de dier tjes ouder zijn hoede, of er ligt er een dood. En spoedig sterft nummer twee. Al zijn zorg houdt niet tegen, dat zijn pleegkinderljes gaan kwijnen ea de één na den ander hem ontvalt. Deze rampzalige afloop voelt de die renvriend als zelfverwijt. Hij was ver antwoordelijk voor dit teedere goedje, dat hij pijn en lijden besparen wou dat hij wou vertroetelen en opkweeken. En juist op hém valt de schijn, alsof hij eeu grootmoordenaar is, een diereu- kweller en -beul. Plotseling begrijpt hij hjj is mis dadig geweest uit onkunde hij mocht de zorg voor jonge katjes of kuikentjes niet op zich hebben genomen, omdat hij geen verstand van jonge katjes en kuikentjes had. Zijn goede bart was niet voldoende; slechts een goede do«is kennis van het dierenleven had zijn misdard kunnen voorkomen. Nu zijn katjes maar katjes en kui kens slechts kuikens. Doch aan hoeveel lijden van menschenkinderen staan wij niet schuldig uit onkunde Is het, als men er goed over denkt, eigenlijk geen schrikbarend verschijnsel, dat de kinder sterfte vermindert door een cursus in het verplegen van zuigelingen En wanifber wij ervaren, hoe sommige ouders omgaan met de ziel van hun kroost, huiveren wij voor de schade, aan het karakter van kinderen aangericht louter door onverstand van de ouders. Met een hart vol goedheid maar met een afschuwelijk tekort aan inzicht ver moorden zij het beste wat leeft in hun kroost. Zij weten niet beter, maar hebben zij als ouders niet den plicht beter te weten Keunis kanfniet altijd misdaad verhoedeD, maar gebrek aan kennis kan iemand tot misdadiger maken tegen wil en dank. Daarom is het aanbrengen van ken nis een zegen. Als de menschen over 't algemeen kundiger voorbereid waren voor de veelzijdige taak, die 't leven hun stelt, zouden zij minder schuld op hun geweten laden jegens de slacht offers hunner onkunde. Want uit onkunde is het vaak, dat wij onze zieken het lijden verzwaren, wanneer wij meenen het te verzachten dat wij onze tobbers verdrietiger stem men, juist als wij trachten hen op te beurendat wij de bedoelingen van welmeenende menschen miskennen door hun streven te bespotten of hun ge drag te veroordeelen. Uit onkunde ma ken wij ons schuldig aan laster en onrechtvaardigheid uit onkunde hel pen wij de maatschappij achteruit als wij wanen haar te verbeteren. Niet alle misdaad, maar veel misdaad kan door kennis worden voorkomen. op hem afsturen. Dan zal mijnbeer Marcus me wei niet langer hinderen." Met die gedachte blies zij de kaars uit, ging naar hei en was een paar minuten later ingeslapen. XIX. Lady Alicia beet zich op haar lippen van ergernis, toen zij hoorde,, dat haar man naar The Cloisteis was gegaan. Maar bij eenig nadenken verdween haar ergernis. Zij zag in, dat zijn afwezig heid een voordeel voor haar was, want hoewel hij haar beloofd had niet met Margaret over Rupert te spreken, was zij er toeh niet zeker van, dat Mar garet's geestkracht zoo sterk zou zijn, dat zij zich tot het einde toe staande hield, en als dit niet het geval was en zij zich tot haar vader wendde met de bede haar te helpeD, dan zou de waarheid aan den dag komen. Margaret zou hooren, door welk een laag bedrog zij ertoe gebracht was, Petkoff's aan zoek aan te nemen, en het huwelijk zou afspringen. En Lady Alicia was meer dan ooit besloten, dat haar doch ter den Rus zou trouwen. Hoewel zij een hekel aan hem had en daarenboven bang voor hem was, stond het bij haar vast, dat, wat het ook kostte, het plan moest worden doorgezet. Het brengen van Leah in haar hnis had haar op •sn groot gevaar gewezen. Zij had ter In afwachting In den fijnen bundel „Ouvert la nuit", zegt de schrijver ergens, dat de borst der Franschen zoozeer met deco raties is versierd, (lat men hun liaU niet meer ziet. Het is te hopen dat bij de beantwoording van de laatste Duitsche nota de Franschen hun hart zullen toonen niet alleen, maar ook zullen laten spreken. Tot op heden zwijgen alle geallieer den in zeven talen, de een wacht op .len ander of liever gezegdPoincaré wacht op Engeland. Deze houding van den Franschen premier verdient eenige waardeering, daar hij immers de vorige Duitsche nota feitelijk reeds ve; worpen had voordat ze goed en wel was aan geboden. En de Times geeft hem dan ook het volgende complimentje Er schynt by Poincaré geen nei ging moor to bestaan zich t3 over haast ;n, maar veeleer de wil om geduldig de definitieve Britsehc be slissing af te wachten. Op de Britsche beslissing komt het dus aan, maar de Engelsche regeering laat voorloopig ook geen woord hooren en niet vóór de volgende week kan een verklaring van het kabinet worden verwacht. Officieel noch officieus weet men dus wat over het lot van het laatste Duitsche aanbod, hoewel vry algemeen de opvatting wordt vernomen dat over het voorstel te praten is. Ook de Britsche regeering bevindt zich in een moeilijk parket en het is alleszins begrijpelijk dat zij haar ant woord wikt en weegt. De Daily Express formeert zeer nuch ter het dilemma waarvoor het kabinet zich ziet geplaatstde keus tusschen herstel van de Middelenropeescho markt voor Britsche producten en de Franscbe vriendschap. Men zou ook kunnen zeggen de keus tusschen al of niet vernietiging van Europa. Want wanneer Frankrijk zijn zin krijgt zal Duitschland worden doodgedrukt en geheel Europa zal door die lijkenlucht .worden verstikt. De Engelsche bladen geven aan de regeering overvloed van adviezen wij laten hier enkele der voornaamste volgen „De Daily Chronicle betoogt dat de Roer-actie een schending van het ver drag van Versailles was en dat Enge land van die meening niet kan afwijken, om Fraukrijk een schijn van succes te geven. De Daily Herald zegt, dat de regee- riDg haar standpuntop inform eele wijze heeft medegedeeld aan de bondgenooten en wel, dat de kwestie van de schade loosstelling alleen oplosbaar zal blijken, als men haar gemeenschappelijk ter hand neemt. Voorts dat een vertoog van stond den aanmatigenden eerzucht door zien van dat onbekende, wildvreemde meisje, dat Petkoff om de een of andere reden, die hij geheim hield, aan haar had opgedrongen, en dat Leah over haar zou tr'omfeeren, zou ze niet kun nen verdragen. Daarenboven be3chonwde zij Margaret's geheime huwelijk met Kentley als een soort schande voor haar kind, en ais Margaret prinses Petkoff was, zou haar geheim veilig zijn, en zou geen sterveling over haar kunnen en durven praten. Zij was nu besloten haar man op het buitengoed te laten tot den trouw dag, en Sir John werkte dit plan on willens in de hand. Want toen hij een paar dagen weg was, kwam er bericht, dat hij ongesteld was geworden. Margaret ontwaakte, toen zü dat hoorde, uit haar apathie en vroeg haar moeder dringend haar naar haar vader te laten gaan. Maar daar wilde Lady Alicia natuurlijk niet van hooren. „Ik ga zelf," zeide zij en ze beval terstono de auto te laten komen. Ze gaf bij haar terugkomst een zeer optimistisch verslag van haar bevindin gen, maar in werkelijkheid was zij wel wat ongerust, want de toestand van Sir John was haar niet meegevallen. Lady Alicia had dadelijk den dokter laten komen, en had hem gevraagd haar dagelijks bericht over haar echt» Engeland aan Duitschland in verband met het lijdelijk verzet ongewenscht zou ziju, omdat daardoor de politiek van on ijfiigheid, dooi Engeland aan genomen aangaande het Fransche op treden aan de Roer, in het gedrang zou komen. De Daily Telegraph verneemt uit New-York, dat daar een toenemende neiging valt te const&teeren om de Vereenigde Staten weder opnieuw een rol te laten Bpelen in de Europeesche politiek. Dit. geschiedt, omdat men meer en meer tot. de overtuiging komt, dat anders herstel der welvaart uitge sloten is. De diplomatieke medewerker van de Westminster Gazette is van oordeel, dat Frankrijk op dit oogeublik zijn eisch, dat Duitschland moet capitu- leeren, niet kan opgeven, maar als men te Parijs inziet, dat Baldwin voorne mens is de politiek voort te zetten, die hij voor juist houdt, zelfs al zou hij zoodoende een meeoingsversohil met Frankrijk riskeeren, acht hij het zeer goed mogelijk, dat. Poincaré bereid zcl worden gevonden zijn houding van thans te herzien. De Daily News voorziet de moge- lijkheid, dat Duitschland zelf het initia tief zal nemen om een einde te maken aan het lijdelijk verzet, maar dit zal natuurlijk niet geschieden zonder dat voorwaarden gesteld worden. „Een der gelijke sta]> zou den toestand veel een voudiger] makeD, maar als Frankrijk niet bereid is een vijfde deel af te leggen op den weg naar een overeenkomst en regeling, heeft het voor de auderen geen doel tegemoetkomend te zijn over viervijfden van den weg." Engeland en Sovfjef-Rusland. De Britsche regeering stelt in ant woord op de jongste Russische nota met voldoening vast dat de Sowjet- regeeting zich in de toekomst van vijandige propaganda zal onthouden, waar Engeland zich verbindt geen steun te geven aan plannen tegen de Sowjet- regeeriDg welke door Russische onder danen buiten Rusland mochten worden gesmeed. De nota stelt vast, dat de Sow- jet-regeering aan de voornaamste eischen heeft voldaan, zoodat de notawisseling aR geëindigd kan worden beschouwd. Uit hef bezeffe gebied. Te Dortmund hebben de Franschen nog twee Duitschers doodgeschoten, t.w. den gewezen wachtmeester Boldaan en dr. Gulke. Boldaan werd gedood toen hij voor een Fransche patroelje vluchtte. De staat van beleg is nu ook afge kondigd voor de voorstad Huckardt. Uit het rijksbankfiliaal hebben de Franschen ongeveer een milliard weg genomen. De twee directeuren en de kassier werden in hechtenis genomen. De directeur Jung wordt nog vastge houden, de twee andere heeren zijn later weer vrijgelaten. In het district Essen zijn weder tal van spoorweglieden uitgezet. Te Catern- berg zijn 68 spoorweglieden uit hun genoot te zenden. Terwijl zij terug reed naar de stad en na al de zware plichten, die haar daar wachtten, kreeg zij, ondanks haar trots en haar geestkracht, plotseling het gevoel, dat zij alles moede was. En als zij er niet van overtuigd was geweest, dat Petkoff haar niet zou sparen, dat- hij de waarheid overal bekend zou maken, en haar diep zou vernederen door haar naam en karakter door het slijk te sleuren, dan zou zij op dit oogenblik gaarne al haar plannen hebben laten varen en Margaret haar vrijheid weer hebben gegeven. Maar het geld 1 Hoe zou zij ooit de som bij elkaar kunnen krijgen, om Petkoff' terug te betalen, wat zij van hem had aange nomen. Herhaaldelijk kwam de vraag bij haar op, waarom die man zulk een hoogen prijs betaalde voor Margaret. Zij wist, dat hij bekend stond als" iemand met een enorm fortuin, wat trouwens zijn levenswijze wel bewees maar hoe kon Margaret hem zoo be- tooverd hebben, dat hij er naar hun kerde haar tot zijn vrouw te maken Er waren verscheidene jonge meisjes en vrouwen, die mooier waren en indrukwekkender, schitterender als ver- schijning dan Margaret. Wat was het, dat haar die macht gaf over zijn hart woning gehaald en onder stroomenden regen op vrachtauto's weggevoerd. Ais reden wordt opgegeven, dat in de buurt van het station een hom gevonden is. De spoorweglieden verzochten de bom te zien. Dit werd geweigerd. Naar de Koelnische Zeitong uit Dortmund verneemt, wordt het steeds duidelijker, dat de twee Fransche onderofficieren niet door Duitschers en ook niet door hun eigen soldaten zijn doodgeschoten, maar dat de Franschen elkaar hebben gedood. (Zooals men weet is tengevolge hiervan door de Fran schen een bloedbad aangericht tenge volge waarvan zeven personen zijn gedood.) Er is vastgesteld, dat zij onder weg ruzie hebben gekregen over een bekend meisje, roode Erna bijgeoasmd, ea daarbij op elkaar hebben geschoten. De roode Erna en iwee andere personen worden nog door de Franschen gevangen gehouden. De werkloosheid in Engeland. Op 4 Juni waren in Engeland 1,187,000 werkloozen ingeschreven (34,340 minder dan de vorige week en 298,870 minder dan op 1 Januari.) Bulgarije De staatsgreep in Bulgarije dreigt op dtn Balkan verwikkelingen te schep pen. De nieuwe regeering onder leiding van Sankof, steunt op het leger. Dit nu mag, volgens het traetaat van Ver sailles, niet sterker dan 20,000 man zijn. Het schijnt dat hierop inbreuk wordt gemaakt. Vandaar de ongerust heid in Servië, tengevolge waarvan koning Alexander, die in Roemenië op bezoek was, in allerijl naar zijn land Se Mr. A. Spanjer schrijft in Sociale Voorzorg over de werking van de lond- arbeiderswet o.m. „In het algemeen besteden de land arbeiders aan hun plaatsjes veel moeite. In het najaar pleegt b.v. te Groningen de eerste vrucht (veelal aardappelen, gele peen en voederbieten) reeds bijna geheel te zijn geoogst; de tweede vrucht (boerekool) staat dan al te velde. In Drente; waar van het winnen van een tweede vrucht geen sprake kan zijn, vormen aardappelen en rogge de voornaamste producten. Op de zand. streken wordt meestal meer aan veeteelt gedaan dan op de kleistrekeu. Bij uit zondering heeft een landarneider zijn plaatsje geheel voor de groenteteelt bestemd. De op de plaatsjes nieuw gebouwde woningen zijn heter dan de vroegere woningen der landarbeiders en vallen algemeen in den smaak. Ze komen echter niet overeen met het gebruikelijk type van woningwet woningen. Zoo zijn in bijna alle woningen, inplaats van slaapkamers, bedsteden ingebouwd. Bezwaren daar tegen hebben niet de bewoners, maar de woninginspecteurs. Ten onrechte, daar zulks op het platteland, althans Eerst was Lady Alicia bang geweest, dat Margaret's onverschilligheid hom af zou stooten, maar hoe koel zij ook was, hoe ver haar gedachten ook vau het heden af bleken te zijn, Petkoff's hartstocht verminderde niet. Het was een mysterie, dat Lady Alicia niet vermocht op te lossen. Een ding alleen stond vastPetkoff wilde betaald worden voor de hulp, die hij haar verleend had en Margaret was de prijs, dien bij eischte. Hoewel Sir John weg was, kon Margaret zich toch niet volkomen ver laten voelen. Bijna eiken dag kwam er eenig bericht voor haar van haar zuster of haar zwager, en in al die brieven herhaalde Lord Bletchley, dat Margaret hem moest laten roepen, zoodra zij hem noodig mocht hebben dan zou hij tot haar komen, al was het ook van 't andere eind van de wereld. Het was een troost voor Alargaret -te weten, dat de jonggetrouwden zelfs in hun groot geluk met zulk een hartelijke liefde dagelijks aan haar dachtenmaar hun hulp zou zij niet inroepen. „Wat zouden ze kunnen doen vroeg zij zichzelf wel eens af. „Niemand kan me helpen." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1923 | | pagina 1