Prins Petkoff's
Huwelijk
abonnement
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
advertentfèn
FEUILLETON.
BUITENLAND.
N°. 48.
Dinsdag 2i April 1928
110 jaargang.!
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOËSCHE
Uitgave Naaml. Vennoot «Bap Goesche Courant
van 15 regels f 1,20 elke regei
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 1 10 regel? f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en ïüeeuwens Ross' Drukkers- en Uitgeversbedrijf. Advertentie» worden aangenomen
tot 12 uur voormiddag.
mm
Een kameleontisch lichaam.
De Hooge Raad van Arbeid heeft
zich uitgesproken over het voorontwerp
„Landarbeiderswet", nadat door den
H- R eerst is onderzocht of er iu ons
Ij nd ook misstanden bestaan Ie» op
zichte van deu arbeidsduur op het
platte land.
Reeds dit. onderzoek zal dn: minis
ter getoond hebben dat de H. R.
niet zoo maar a tort et a travers,
gelijk de minister doet, wil gaan rege
len en bepalen in het bedrijf van den
landbouw, die natuurlijk zich vrij moet
kunnen bewegen en een groote soepel
heid van noode heeft, zooals trouwens
elk bedrijf.
Het resultaat van het onderzoek van
den H. R. was, dat de toestand alles
zins bevredigend kan worden genoemd.
En volkomen consequent adviseert de
H. R, van Arbeid dan ook den wet
gever niet in te grijpen, doch patroons
en arbeiders in de gelegenheid te stel
len, in die streken, waar misstanden
nog voorkomen, die te doen verdwijnen.
Mocht zulks na een bepaalden termijn
nog niet zijn geschied, dan zou een
wettelijke regeling alleen voor die
streken kunnen worden uitgevaardigd.
De H. R. stelt zich dus op het
gezonde door ons ook meermalen
verdedigde standpunt dat de over
heid alleen ingrijpt teneinde misstanden
tegen te gaan.
En hiermede heeft de H. R ver-
L oordeetd het systeem der arbeidswet
1919 voor fabrieken en werkplaatsen.
Dit is een buitengewoon belangrijk
feit, dit veto over de sociale politiek
van den minister van arbeid. Het is
het teeken dat den H. R. eindelijk de
oogen open gaan.
Wij wilden juist naar aanleiding van
dit heugelijk nieuws in een juichkreet
uitbarsten, toen we de uitspraak lazen
van den H. R. i.z. publiekrechtelijke
bedrijfsorganisatie. En naar aanleiding
van die uitspraak schreven we hierboven:
een kameleontisch lichaam.
De H. R. is in meerderheid niet
voor een wettelijke regeling der publiek
rechtelijke bedrijfsorganisatie in baar
vollen omgang, maar
Een groote meerderheid in den Raad
(207) spreekt als baar meening uit,
dat de overheid thans geroepeD is tot
het nemen van een aantal maatregelen,
die bevorderlijk kunnen zijn voor den
vrede in het bedrijfsleven en kunnen
dienen om de zoo gewenschte decen
tralisatie bij ophouw en uitvoering der
sociale wetgeving te verkrijgen. Deze
meerderheid |meent, dat de volgende
maatregelen thans bij de wet zouden
kunnen worden voorbereid
lo. Een aantal ondernemingen, be-
boorende tot die takken van handel,
nijverheid, transport, landbouw, waar
reeds geruimen tijd sprake is van
regelmatig overleg tusschen de organi
saties van werkgevers en werknemers,
kunnen in publiekrechtelijke lichamen,
zoogenaamde bedrijven, worden georga
niseerd.
2o. In elk dezer bedrijven komt tot
stand een bedrijfsraad, samengesteld uit
38
<r
DOOR
ËFFIE ADELAIDE ROWLANDS.
Geautoriseerde vertaling.
Het kostte Rachel Ducheron heel
wat, om rustig te praten, terwijl zij
feitelijk trilde van pijnlijke opgewon
denheid. De scheiding van Leah kostte
haar meer dan zij gedacht had, hoe
dikwijls zij er zich ook al een voor
stelling van had gemaakt, en een dul-
delooze smart overviel haar, toen zij
bij dit bezoek besefte, dat zij mei
eigen hand voor goed den band had
doorgesneden, die dit mooie jonge schep
seltje aan haar leven verbond.
Leah haalde even haar schouders op,
alsof zij die vraag overbodig vond.
O, zij was heel vriendelijk. Het is
we? eigenaardig, dat zij graag alles
schijnt te doen, wat de prins verlangt."
Je zult in je verdere leven wel
bemerken, lieve kind," zeide madame
Ducheron kalm, „dat maar heel weinig
menseheu iets doen, zonder er iets voor
een even groot getal werkgevers- en
werknemersafgevaardigden, gekozen op
den grondslag van evenredig kiesrecht
door de vakvereenigingen, voor zoover
die werkgevers en werknemers van het
bedrijf omvatten, en verder uit door
dril minister van arbeid, hand-1 en
nijverheid te benoemen personen als
vertegenwoordigers van bet algemeen
belang, onder wie de voorzitter van
den bedrijfsraad.
3o. De, bedrijfsraad krijgt tot taak
a. de vakvereenigingen in het bedrijf
te adviseeren over te sluiten collectieve
arbeidsovereenkomsten
b. mee te werken aan de uitvoering
van de sociale wetgeving, in zoover de
verschillende sociale wetten die mede
werking vaststellen
c. deu minister van arbeid, handel
en nijverheid en de vakvereenigingen j
van het bedrijf te adviseeren over i
sociale en economische toestanden van
het bedrijf en in aansluiting hiermee
het in overweging geven van maat
regelen, hetzij door den weigever, hetzij
door de regeering, hetzij door den
bedrijfsraad te nemen.
4e. Komt een wettelijke regeling
omtrent het stellen van algemeen
bindende regels voor werkgevers en
arbeiders ten aanzien van de arbeids
voorwaarden in een bepaald bedrijf tot
stand, dan zal de bedrijfsraad
a. den minister hebben te adviseeren
omtrent het stellen van zoodanige
algemeen bindende regels ten aanzien
van dat bedrijf
b. met rechtspraak moeten worden
belast omtrent de uitvoering van zoo
danige algemeen bindende regelen.
Ziet, dit is toch wat „nders dan
de overheid grijpt alleen in teneinde
misstanden tegen te gaan.
De bedrijfsraad krijgt een medezeg
genschap over vitale maatregelen ten
aanzien van een bepaalde groep van
bedrijven.
In dezen bedrijfsraad hebben de
werkgevers de minderheid en practisch
onbevoegden de meerderheid. Het wordt
dus een soort kleine H. R. van arbeid.
En evenals in dezen H. R. zullen in de
bedrijfsradeu de door den minister te
benoemen leden gaan staan aan den kant
der arbeiders, tegenover de werkgevers
die dus niets te vertellen hebben en
alleen goed genoeg zijn om de maat
regelen, die van hoogerhand worden
geordonneerd, in hun eigen bedrijf in
te voeren, ook al gaat het bedrijf daar
door te gronde.
Daarop komt het feitelijk neer. De
bedrijfsraad mag den minister maat
regelen adviseeren die minister
Aalberse zich wel haasten zal te treffen
en dan heeft niet alleen wetgever
en regeering maar ook de bedrijfsraad
een uitvoerende macht (zie 8 c.) De
bedrijfsraad zal dus maatregelen kunnen
uitvoeren en de werkgevers zullen daar
aan zoo goed als niets kunnen doen.
Hoe weinig ver zijn wij hier nog van
socialisatie, waar toch een ieder, zelfs
de socialisten want de arbeiders zijn
er nog niet rijp voor tegen is, af
Naast de werkgevers, de mannen van
de jarenlange praktijk, die het dragen
terug te vragen."
Weer haalde haar dochter haar
schouders op.
„Dat weet ik nu al," zeide zij, en
terwijl ze sprak betrok plotseling haar
gezichtje, want opeens had ze aan
Marcus Vinsen gedacht en het onaan
gename denkbeeld drong zich aan haar
op, dat er wel eens een dag kon komen,
waarop Marcus de waarheid van haar
moeders woorden zou bewijzen. Maar
ze zette dat denkbeeld van zich af. Er
zou in haar leven geen plaats meer
zijn voor iemand als Marcus. Hij be
hoorde tot het verleden, dat saaie,
doodsche verleden, dat zij zoo gauw
mogelijk voor altijd wilde vergeten.
„U zal die oude totebel daar nu
toch wel haar congé geven", zeide
Leah, terwijl zij met baar hoofd knikte
in de richting van de suitedeur. „Ik
heb haar nu gelukkig niet langer
noodig. Het heet natuurlijk wel, dat
ik alleen maar bij Lady Torrington
blijf logeeren tot het eind van de
Setson, maar uit 't geen Prins Petkoff
tegen me zeide, maak ik op, dat dat
logeeren onbepaald verlengd kan worden.
O ja, dat heb ik u nog niet verteld,
gisteren heeft de prins me een bijzon
der mooi cadeau gestuurd".
Zij ging naar een kast en nam er
een parasol uit met een knop van
wascht fijne dekens en spreien
zonder eeniQe beschad^in£^»1|
ZEEP MATT^VLASJS
"Fabrikanten van Sunlight en Vim
der verantwoordelijkheid gewend zijn,
zullen de bedrijfsraden aan het roer
staan. En men weet hetTwee kapi
teins op één schip dat gaat niet.
Daardoor raakt het schip uit den juiste»
koers.
Wat de industrieel leiders moei
zaam hebben opgebouwd, daarmee zullen
zij anderen onhandig want niet
deskundig zien omspringen.
Men voelt dat dit weer wordt een
schuiven naar den afgrond. Het bestu
ren van groote ondernemingen is niet
ieders werk. Het is wel het moeilijkste,
inspannendste werk dat er bestaat. En
één voordeeitje biedt misschien het
plan van den H. R. v. A. n.l. dat de
arbeiderB, door beter inzicht, meer
eerbied zullen krijgen voor het werk
van den werkgever. Maar het middel
is alweer veel erger dan de kwaal.
Want het zal leiden tot een debiele
in de productie en tot een kwijnen
van zaken.
Zegt het den H. R. dan niets het
werk van geslachten van zakenmenschenf
De arbeid is iets heiligs en wanneer
men arbeid vernielt, maakt men zich
schuldig aan heiligschennis. De H. R.
had ook dit moeten bedenken.
En vóór alles zal de H. R. toch
eens moeten uitmaken of hij zich nu
stelt op het standpunt vanalleen
overheidsingrijpen tegen misstanden,
ja dan neen.
Een politiek vanzoo de wind
Rnssi8ch email, ingelegd met paarlen
en diamanten.
Madame Ducheron fronste haar wenk
brauwen.
„Ik kan je alles geven, wat je noodig
hebt, Leah", zeide zij. „Neem van geen
enkelen man oadeaux aan".
«Ik heb hem gezegd, dat ik zoo'u
cadeau niet aan wilde nemen, maar hij
zeide, dat het een souvenir was aan
mijn eerste bezoek aan Londen. U moet
me toch eens vertelleu moeder, hoe u
het gedaan heeft gekregen den prins
te laten doen, wat hij doet".
„Dat vertel ik je misschien later wel
eens", zeide madame Ducheron, en
meteen stond ze op om heen te gaan.
„Nu lieveling, zullen we voor een
poosje afscheid moeten nemen. Als je
me noodig hebt, weet je, waar je me
vinden kunt. Ik geloof, dat ik alles
goed heb geregeld. Je kunt 't geld,
dat je noodig hebt, van de bank halen.
Er is meer dan genoeg voor je*. Toen
nam zij Leah in haar armen en drukte
haar aan haar hart. „Wees gelukkig,
lieveling", zeide zij, „wees gelukkig,
dat is 't eenige dat ik van je vraag".
En toen keerde zij zich haastig om,
want ze wilde niet, dat Leah de tranen
zag, die ze niet kon bedwingen, verliet
de kamer en sloot de deur.
Toen zij weg was, liet Leah zioh ïpet
waait, waait mijn ja'je, komt voor een
edelachtbaar lichaam als den Hoogen
Raad van Arbeid tiet te pas.
DE TOESTAND IN
DUITSCHLAND.
Na Poiacaré en dr. Rosenberg heeft
thans ook de Engelsehe staatsman Lord
Curzon een duit in het Roer-zakje
gedaan.
Veel nieuws heeft hij daarbij niet
verteld. Hij heeft herhaald dat Enge
land van het begin af de praciische
wijsheid van den bezettingsmaatregel
betwijfeld heeft en daarom er niet aan
wilde meedoen.
Het voornaamste was de aandraDg
op üuitschland om toch met een
aanbod betreffende de schadever
goeding te komen.
Wat betreft Duitschland kon hij
(Curzon) niet nalaten, te meenen, dat
als dit een aanbod wilde doen omtrent
zijn bereidwilligheid en voornemen, om
te betalen, en om de betaling te laten
vaststellen door autoriteiten, die behoor
lijk met die taak belast zijn, en als
het bepaalde waarborgen zou geven
voor de voortduring van die betaling,
er een stap voorwaarts zou zijn gedaan,"
Curzon betoogde dat men hiertoe
zoo spoedig mogelijk moest komen en
dat Frankrijk met dezen uitweg accoord
gaat.
een zucht van verlichting in een arm
stoel vallen. Zij had feitelijk gedacht,
dat zij moeite zou hebben gehad, haar
moeder tot het nieuwe plan over te
halen. Natuurlijk wist ze, dat het plan
van het bedrog zooal niet door haar
moeder zelf gemaakt, dan toch volkomen
door haar goedgekeurd was, maar zij
wist ook, dat haar moeders liefde voor
haar zoo diep was, dat ze had gevreesd
voor de mogelijkheid van een aarzeling,
nu het ertoe zou komen, dat ze geheel
haar eigen weg ging, alsof zjj in
werkelijkheid de rijke wees was, waar
voor zij zich uitgaf.
Maar uit dit onderhoud begreep zij,
dat haar moeder haar ongestoord haar
rol zou laten spelen en zich ver van
haar zou houden, en dat de weg naar
een schitterende toekomst nu voor haar
open lag.
Zij had toilet gemaakt en zat gereed
in het salon, toen prins Petkoff werd
aangediend. Het zal wel niet gezegd
behoeven te worden, dat Leah er niet
aan dacht haar moeders raad te volgen.
Zij had reeds begrepen, dat Petkoff's
belangstelling in haar meer dan een
gewone, oppervlakkige wasook had
zij al beseft, dat zij een belangrijke
persoonlijkheid in zijn leven zou kun
nen worden, en daarom was het noodig,
dat ze een zekere mate van jntimiteit
Wat zal de Duitsebe regeering nu
doen Zal zij, ondanks het feit dat, de
Franschen nog aan den Roer staan,
toch met een voorstel komen en zich
daardoor de verstandigste toonen
De toestand in Duitschland is aller
minst rooskleurig, wat ook blijkt uit
de woorden door v. Riesser, beluorende
tot de nationale lib. volkspartij, iu deu
Rijksdag gesproken
„Slechts weinigen hebben er een
juist begrip vin welk een zwaren tijd
de Duitsche industrie en groothandel
hebben door te maken. Wij staan
thans weder voor een crisis, en w(j
staan voor een crisiszoo erg, als
tijdens heel den oorlog nog nfet ls
voorgekomen. Het heeft geen doel
den dollarkoers op peil te willen hand
haven als meo dat op den duur niet
volhouden kan. De goudreserve zou
moeten worden aangesproken."
Inderdaad is de vorige week de
mark halsoverkop naar beneden ge
duikeld.
Het Duitsche betaalmiddel, dat twee
maanden lang op een koers van on
geveer 12 ct. voor 1000 M. kon ge
handhaafd blijven blijven, heeft da .rbij
niet minder dan 1/a der effectieve
waarde verloren, om zich tenslotte tot
10 ct. te herstellen.
Kon de rijksbank de mark niet meer
steunen Raakten haar krachten een
oogenblik uitgeput? De fin. correspon
dent der N. R. Ct. meent dit te moe
ten betwijfelen.
§§De geforceerde stabilisatie van de
mark heeft, zooals door de Dnitsche
industrieelen voorzien en gevreesd werl,
tot verontrustende verwikkelingen ge
leid, welke misschien in nog sterkere
mate dan de voortschrijdende daling
van vroeger op een ernstige verstoting
van de oeconomische orde dreigt nit
te loopen. Het algemeene prijspeil
heeft, zooals te verwachten was, hoe
wel iets dalende, geen gelijken tred
kunnen houden met het stijgen van
de mark, en de afzetmogelijkheid
naar het buitenland, waarop het be
drijfsleven zich zoo gunstig ontwik
kelde, krimpt zienderoogen in. De
binnenlandsche ijzerprijzen, om een
voorbeeld te nemeu nit een der be
langrijkste bedrijfstakken, bewegen zich
ten deele reeds boven het peil der
wereldmarkt, en de uitvoer van uit
deze grondstoffen vervaardigde artikelen
moet derhalve met verlies gepaard
gaan, voor zoover er althans nog iu
verband met de bezetting van het
Roergebied, waar nauweljjks goederen
worden vrijgelaten, nog van eenigen
uitvoer sprake kan zijn. Een ernstige
malaise staat, naar te verwachten is,
voor de deur. Met tal van andere
artikelen is het al niet beter gesteld.
Anderzijds dreigt de lichte daling die
voor sommige grondstoffen en produc
ten is ingetreden, al evenzeer tot
moeilijkheden te zullen leiden.
De corr. acht het niet onmogelijk
dat het bestuur der rijksbank, door
een tijdelijk stopzetten van de steun-
actio, inderdaad aan het in 't nauw
rakende bedrijfsleven, een weinig
lucht heeft willen geven.
tusschen hen beiden aanmoedigde.
Zij zag er allerliefst uit toen de
prins de kamer binnentrad en haar
parasol lag op de tafel.
„Ik zal u zelf naar Lady Alicia
brengen, mijn lieve pupil," zeide hij,
toen zij elkaar de hand gaven. „Je
kamenier kan volgen met je bagage.
Heb je je moeder gesproken
„Ja," zeide Leah. „Zij kwam van
morgen, maar dit is haar laatste be
zoek geweest. Ze begrijpt, dat ze niet
bij me kan komen, zoolaDg ik bij Lady
Alicia logeer.
„Neen, dat is niet mogelijk,"
Leah lachte, nam de parasol op en
hield hem die voor. „Moeder vindt dat
heelemaal niet goed. Zij zegt, dat ik
geen cadeaux van u mag aannemen."
„Je moeder zal nog een klein beetje
ouderwetsch zijn in haar begrippen.
Maar in elk geval mag eea voogd toch
wel een souvenir geven aan zijn pupil."
Het amuseerde hem, die vaderlijke
rol te spelen, en Leah zelf was hem
ook een bron van amusement. Hij be
wonderde haar; maar de manier, waarop
zij zich gedroeg in haar nieuwe om
standigheden en het airtje va" r" 'l
liteit, dat zij al bad, toonde hem
duidelijk, wat haar aard was.
Wordt vervolgd.)
