Prins Petkoff's Huwelijk 5°. 40, Donderdag 5 April 1923 llö jaargang FEUILLETON. Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. en toch lekker warm. Doet "wol niet krimpen! BUITENLAND. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Ulfvave Nrtni!. VcDnootseliap Gnssche Courant 26 DOOK EFFIE ADELAIDE ROWLANDS. Geautoriseerde vertaling. Nadat zij gesproken had over 't geen er in haar afwezigheid gedaan moest worden, belde zij Marcus Vinsen op, zeide hem, waarom zij hem op 't oogen- blik niet ontvangen kon, en sprak af, dat hij zich den eersten morgen na haar terugkeer aan de zaak zou ver voegen. Toen liet zij de auto voorko men en reed naar huis. Leah liep doelloos den tuin op en neerknorrig omdat ze Marcus' invi tatie niet had aangenomen. Zij was een en al verbazing, toen zij haar moeder op dat ongewone uur plotseling voor zich zag. Haar eerste gedachte was gelukkig dat ik thuis ben 1 En 't vol gend «ogenblik trilde zij van opge wondenheid, want haar moeder vertelde haar met haar gewone kalmte, dat zij haar koffer moest pakkeD, want dat ze dien avond samen Daar Parijs gingen. Leah klapte van blijdschap in haar handen, „O, moeder," zeide zij, „naar Parijs I Wat heb ik daar altjjd naar verlangd I WAAROM NIET ANDERS DAN VRIJZINNIG. In een vorig artikeltje schreven wij dat de vrijzinnigen niet slaan aan de zjjde van den dwang, aan de zijde der «verboden". De rechtsehe partijen zijn wat deze verboden betreft, specialiteiten, zij hebben er een heele boel en trachten ze, waar ze maar kunnen, in te voeren. We noemen de vloekverbodeu, de tap- vcrboden (geen vergunning in het Schuttershofhet wetje tot beperking van den invoer van schoenen (waardoer de prjjs van dit nuttig artikel weer aardig omhoog zal gaan) en de censuur op de bioscoop. (Slechts verworpen door toevallige omstandigheden). Wat het vloekverbod betreft, dit is reeds van ouden datum. Het Gerefor meerde landrecht van de Neder. Bel uwe vau 1680 stelt ten aanzien daarvsn het volgende vast: Wie God.Allemachtig, de heilige Dr jcëenheid of Gods sacramenten lasterde of bespotte, verbeurde de eerste reis 20 carolus gulden, de tweede reis het dnbbele en werd voor de derde reis aan den lijve gestraft, tot goedvinden van het Gericht. Met het vloekverbod gaan we dus weer eenige eeuwen terug. Misschien zitten we straks ook weer in de trek schuit Het tapverbod veroorzaakt prettige toestandeu als de menschen in Kapelle die kennen, waar op sommige dagen bij openbare feestjes de politie aan de deur staat. De gewapende macht moet toezien dat Nederland's vrije burgers de Kapel8che verordening niet overtre den, door een glaasje te drinken op een tijdstip en een plaats, door de over heid verboden. Neen, de vrijzinnigen zijn fel tegen een dergelijken dwang van boven en van buiten af. Nu moet men hieruit niet zooals door tegenstanders maar al te vaak gedaan wordt distilleeren dat de liberalen maar raak drinken en vloeken. Niets is minder waar. Natuurlijk zijn wij tegenstanders vau het bezigen van rnwe taal (en niet alleen in 't open baar) en van het misbruik maken van sterken drank. Maar wjj zijn van meening dat alleen door opvoeding, door karaktergroei, de menschelijke beschaving zal zijn te ver beteren en niet door dwangmaatregelen. Een dwangbuis legt men alleen krank zinnigen, abnormale menschen, aas. Er is nog iels wat ons bij de rech terzijde getroffen heeft. Dat is de neiging om de eigen partijgenooten voor te trekken. Dat men zijn vrienden in bet particnliere leven de hand boven het hoofd houdt, a la bonheur. Maar dat men dit ook-doet wanneer het algemeen belang er mee gemoeid is, dat is onge twijfeld bedenkelijk. We hoeven als voorbeeld niet de Amsterdamsche bur gemeesterskeuze aan te halen, ook in lsgere regionen sijpelt dit proiectio- uisme door. Een merkwaardig staaltje dat men zulks eigenlijk maar heel gewoon vindt, biedt een motie van de leden der ver. tot stichting en instandhouding van een school inet den Bijbel te Kamper land, waarin er tegen wordt gepri tes- tee.d, dat het bestuur der Chr. School het bouwen van een schojllokaal niet gunde aan den laagsten maar aan den op één na laagsten inschrijver. Dit protest is naluurlijk voortreffelijk. Maar argeloos wordt dan liet volgende neer geschreven (ineu overweegt) «dat ook in de godsdienstige of kerkelijke ge zindheid van den laagsten inschrijver geen reden lag, om hem het werk niet te gunnen, noch ook in die van zijn werkvolk terwijl trouwens een derge lijke reden den doorslag niet mag geven bij een gunning, als aan de inschrijvers niet te voren is gezegd, dat b.v. die gene de voorkeur heeft, die leden der echoolvereeniging in zijn dienst leeft," Met andere woorden het kan ook voorkomen dat er in de godsdienstige of kerkelijke gezindheid van een be paalden inschrijver, al is overigens alles pnik_in orde, wél eeu reden ligt om hem het uitvoeren van een werk, waarvoor gelden uit de publieke kas moeten worden gevoteerd, niet te gunnen. En niet alleen de aannemer maar zelfs het werkvolk wordt er ai bijge haald. Een gevaarlijke opvatting En eene die o.i. lijnrecht in strijd is met art. 170 der Grondwet: „De belijders der onderscheidene godsdien sten, genieten allen dezelfde burgerlijke en burgerschapsrechten, en hebben ge lijke aagspraak op het hekleeden van waardigheden, ambten en bedieningen" Ongetwijfeld heeft de wetgever de bovengesignaleerde opvatting in dé hand gewerkt door de schoolbesturen niet tot openbare aanbesteding te verplich ten. De wetgever ging hierbij uit van de meeuing dat de broederen, ter wille van de goede zaak, wel zoo goedkoop mogelijk zouden inschrijven en tevens het werk zoo degelijk mogelijk zouden uitvoeren. Of dit echter steeds het gev.1 is Het geval te Maassluis leert dat wanneer de aanbesteding van een bijz. school openbaar instede van onder- li andsch was geweest, een bedrag van f 20.000 zou zijn bespaard, d. w' z. ten goede gekomen aan de openbare kas. W at de socialisten betreft De sociaal-democratiscne partij is langzamerhand afgetakeld tot een be langenpartij, d. w. z. zij dient niet het algemeen belang, doch uitsluitend een direct groepsbelang. Zij tracht mooi weer te spelen van andermans geld, in casu dat der belastingbetalers. Men becijfere maar eens wat al de verlan gens van den heer De Die, in den Goeschen raad naar voren gebracht, 't Klinkt haast te heerlijk oin waar te zijn Maar waarom neemt u me mee Is er iets bijzonders gebeurd iets hijzonder prettigs, bedoel ik." Madame Ducheron kuste haar even tegen haar wang. „Nu geen vragen zeide zij. „Loop maar gauw naar boven en zeg Louise dat ze je mooiste japonnen in moet pakken. Dan zullen we gauw wat eten en dan moeten we ons haasten, om den trein voor de boot te krijgen." Bij zichzelf zeide ze: «De Prins zal doen, wat ik wensch. Op zoo'n manier kan bij zijn schuld aan mij afdoen, en dat zal hem heel gemakkelijk vallen, als hij mijn kind gezien heeft!" IX Margaret zag er zoo ziek en zoo ongelukkig uit, dat haar moeder onge duldig besloot haar een week naar buiten te sturen. De bleeke wangen en de droeve oogen van zijn kind deden Sir John bitter leed. Hij was veel zachter van aard dan zijn vrouw, want hoewel hij zich naar haar wenschen gevoegd had, moest hij toch zichzelf bekennen, dat het hem aan 't hart ging, die twee jonge menschen, die elkaar zoo innig lief hadden, zulke harde voorwaarden te moeten stellen. Het was Dolly, die haar moeder op het denkbeeld had gebracht, Magaret een poosje weg te staren. Koud weep brengl rozige wangen en strelende klnderoog/es. De kindertjes worden warm Ingepakt In zachte manteltjes, mutsjes en sjaaltjes die de moeder steeds mei LUX waschl LUX houd! de wollen kleerljes heerlijk zacht en donzig en verhinder! het hard en slug wonden, dat bij hei wasschen met gewone zeep zooveel voorkomt. zouden hebben gekost, indien ze waren ingewilligd. Men zal dan wel tot de conclusie komen dat wanneer men gaarne heel veel belasting betaalt, men dan vooral op de soc.-dem. moet stemmen. De s. d. a. p. lijkt in zeker opzicht veel op een kermistent, men maakt voor de voorstelling een schetterende parade en wanneer men eenmaal in de tent zit valt het programma buiten gewoon tegen. Men moet dan ook heel voorzichtig zijn met de s. d. a. p.-verkiezings- beloften. In 't bijzonder waarschuwen wij tegen de bewering dat de s. d. a. p. den vrijdom van belastingen verder wil uitbreiden dan thans het geval is. Meu voelt natuurlijk weltegelijk maar uitgeven en de belastingen voor een bepaalde groep verminderen, dat gaat niet. Even onzinnig is het natuurlijk om de geweldige laslen der openbare huis houding te willen leggen op een naar verhouding slechts gering aantal per sonen. Gesteld eens dat de soc. dem. hun zin kregen. Dan was in een minimum van tijd de zaak in 't honderd ge- loopen. Men zou slechts bereikeu dat de beter gesitueerden wegtrekken (er zijn reeds voorbeelden van). Blijken zou dat de kleine groep onmogelijk de steeds stijgende uitgaven zouden kunnen dra gen. Reeds thans is de belastinggrens «Meg verlangt zoo vreeselijk naar The Cloisters", had zij gezegd, „Waarom laat u er haar niet eens een week heengaan, moeder Dan zal ze weer heelemaal opgeknapt zijn tegen dat ik ga trouwen". Dat voorstel viel in goede aarde en hoewel Lady Alicia nog steeds boos op haar oudste dochter was, vond zij het toch dringend noodzakelijk, dat deze er goed uit zou zien op de feesten hij Dolly's huwelijk. Daarom werden Mar garet en haar trouwe kamenier in een auto gezet en naar buiten gestuurd, en nu kon het arme kind rustig droomen en schreien en met de veerkracht aan gezonde menschen eigen, haar verdiet door de hoop op een heerlijke toe komst verdrijven. Ze kon, dank zij de draadlooze telegrafie Rupert doen weten, waar zij was en er kwam bericht van hem terug, dat de uitwerking had van een heerlijken zonnestraal op een somberen droeven dag. Intusschen bracht Lady Alicia geen aangename dagen door in Londen. Wel was zij nu ontheven van haar ontzag lijke geldelijke moeielijkheden, en vrij om opnieuw op de haar eigen wee.de- rige wjj ze te bestellen en te kiezen, maai de terugkomst van Prins Petkoff, die dagelijks verwacht kon werden, vervulde haar met angst en zorg, en het was dus een groote verademing voor haar, toen zij hoorde, dat hij nog ADVBRTENT1ËN van 1 5 regels f 1,20 elke regel meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Ultgeversb:ir(jf.Advertentiën worden aangenomen tot 13 nor voormiddag. gesteld i.z. de vraagstukken van de Roerbezetting, de schadevergoeding en de veiligheid. Over deze motie zal later een nieuw congres worden bijeenge roepen. De inhoud der motie luidt als volgt 1. Het definitieve bedrag van de chadevergoediug en de betaling ervan dooi Duitschland zal vastgesteld wor den door een onpastijdig tribunaal op den grondslag van het belastingsver mogen. De wederopbouw van de ver woeste gebieden van Frankrijk en België zal voorrang hebben bij deze betalingen en onverwijld ondernomen worden, met de hnlp van Duitsche werkkrachten, volgens het plan waarover het Fransche algemeene verbond van den arbeid en de Duitsche vakvereenigingen het twee jaar geleden eens zijn geworden. 3. De veiligheid van de Fransche grens tegen elke toekomstige aanran ding zal gewaarborgd worden bij een bijzonder tractaat tusschen de geallieer den en de Vereenigde Staten, waarbij de demilitarisatie van het Rijnland uit drukkelijk vastgesteld zal worden en waarbij Duitschland plechtig verklaart af te zien van elke gedachte aan een revanche-oorlog. 4. Het Roer-dal zal in opeenvol gende stadia ontruimd worden. 5. De regeling van de schulden tusschen de geallieerden onderling zal beschouwd werden iu haar verband met het vraagstuk van de Duitsehe vergoeding. Het begint werkelijk hoog tijd te worden dat er een einde komt aan den gevaarlijken toestand welke is geschapen door de bezetting van het Roergebied, waar zoo te zeggen de lont by bet buskruit ligt. Te Essen is bet reeds tot een ernstig conflict gekomen toen de Fransche troepen aan de fabrieken van Krupp verschenen om er de auto's in beslag te nemen. De fabrieksfiuiten en sirenea begonnen te loeien en van alle kanten snelden de fabrieksarbeiders toe om de pogingen tot inbeslagneming te ver- ijdeleg. De Franschen wilden zonder bevel van hooger hand niet vertrekken, zij konden ook hun bevelen niet volvoeren en zoo bleef men tegenover elkaar staan wachten. De arbeiders namen geen dreigende houding aan, zoo wordt nit Duitsche bron gemeld. Eindelijk zouden de Franschen dan toch maar aftrekken. En juist op dat oogenblik kwam het tot een bloedbad. De troepen schoten in de menigte en doodden 11 arbeiders, terwijl 32 gewond werden. Volgens een Belgisch (Fransch) be richt werd er door de Dnitschers met stokken geslagen. 'Dit lijkt niet waarschijnlijk. Waarom zouden de arbeiders die zich den ge- heelen tijd kalm hadden gehouden, juist op het oogenblik dat de Franschen weggingen, geslagen hebben? Ligt het D£ LEVER'S ZEEP m VLAARDinGÜM ook voor de beter gesitueerden bereikt. En tenslotte zouden stellig degenen, die de S^D.A.P. zou willen vrijstellen van belasting of waarvan zij den aan slag zouden willen verminderen, weer moeten worden belast. En dan aan merkelijk zwaarder dan thans, met het oog op het hoogere budget. Zij zouden dus tenslotte van den regen in den drop komen. Vrijstelling van belasting voor zijn groep kiezers is inderdaad een prach tige verkiezingsleuze, maar het is oen leuze van klatergoud. Op de soc. dem. verkiezingstaktiek is geheel van toepassing Veel beloven en weinig geveü, doet de gekken in vreugde leven. We willen eindigen met onze lezers en lezeressen dringend op te wekken om vrijzinnig te stemmen bij de komende verkiezingen voor de Prov. Staten en de Gemeenteraden. Geen dwang en geen partijbelang Maar vrijheid en het algemeen be lang DE TOESTAND IN NET ROERGEBIED. Het congres van de socialisten uit geallieerde landen, dat te Parija is ge. houden heeft een ontwerp-motie vast- eenigen tijd in Parijs zou moeten blijven. Zij trachtte niet de reden te weten te komen, die hem in Parijs hield. Als vrouw van de wereld was het haar natuurlijk niet onbekend, dat er ver scheidene episoden in het leven van den prins moesten zijn, waarvaD het beter was, dat zij niets wist. Eenige jaren geleden was er in de eerste kringen, niet alleen in Parijs, maar ook in Londen, druk en openlijk ge sproken over de verhouding van den Rus tot Mademoisselle Odinette, en de bekende actrice wist de publieke be langstelling langen tijd levendig te houden door haar prachtige juweelen, haar zeldzaam kostbaar bont en allerlei verdere artikelen van weelde, die zij zooals iedereen wist aan Prins Petkoff dankte. Het was dus ongetwijfeld iets in verband met dezen kant van 's prinsen leven, dat hem langer in Parijs deed blijven dan eerst zijn plan was; dit verontrustte Lady Alicia nietmaar wel het feil, dat de prins nu spoedig terug zou zijn in Londen en dat hij dan zijn verloving met Margaret publiek zou willen* maken. Wanneer hij echter het jonge meisje zag, zooa's zij nu was, wanneer haar moeder haar nu mededeelde, dat de prins haar ten huwelijk had gevraagd, dan zonden waarschijnlijk Lady Alicia's plannen in duigen vallen, daarom was het niet alleen verstandig, maar ook noodzakelijk Margaret een poos naar buiten te sturen. Wat de toekomst zou brengen, als Margaret terug was in Londen, daaraan wilde Lady Alicia nog maar liefst niet denken. Zij vleide zichzelf met de ge dachte, dat zij verstandig en handig genoeg was om er haar dochter toe te brengen zich naar haar wil te voegen. Het grootste gevaar was de aan wezigheid vam Rupert geweestnu hij weg was, zou alles wel vanzelf terecht komen. Lady Alicia had een gedeelte van het geld, dat Prins Petkoff tot haar beschikking gesteld had, gebruikt om de grootste helft van haar schuld aan madame Ducheron af te betalen zij ontving uit Parijs een kort afgemeten briefje van haar met de quitantie. Maar Lady Alicia bekommerde zich nu niet meer om madame Ducheron. Er waren tijden geweest, dat zij voelde, dat zij tegen deze vrouw niet opge wassen zou zijn, wanneer zij met elkaar in botsiig kwamenmaar nu was bet bestaan van madame Ducheron van geen gewicht meer voor haar. Lady Alicia had haar niet langer noodig en dus vergat zij haat volkomen. En ondanks het feit dat zij zenuwachtig was over de moeilijkheden, die zij voor zag met het bij elkander brengen van Margaret en Prins Petkoff was het leven in deze een genot voor haar. {Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1923 | | pagina 1