Prins Petkoff's
Huwelijk
5°. 40,
Donderdag 5 April 1923
llö jaargang
FEUILLETON.
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
en toch lekker warm.
Doet "wol niet krimpen!
BUITENLAND.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Ulfvave Nrtni!. VcDnootseliap Gnssche Courant
26
DOOK
EFFIE ADELAIDE ROWLANDS.
Geautoriseerde vertaling.
Nadat zij gesproken had over 't geen
er in haar afwezigheid gedaan moest
worden, belde zij Marcus Vinsen op,
zeide hem, waarom zij hem op 't oogen-
blik niet ontvangen kon, en sprak af,
dat hij zich den eersten morgen na
haar terugkeer aan de zaak zou ver
voegen. Toen liet zij de auto voorko
men en reed naar huis.
Leah liep doelloos den tuin op en
neerknorrig omdat ze Marcus' invi
tatie niet had aangenomen. Zij was een
en al verbazing, toen zij haar moeder
op dat ongewone uur plotseling voor
zich zag. Haar eerste gedachte was
gelukkig dat ik thuis ben 1 En 't vol
gend «ogenblik trilde zij van opge
wondenheid, want haar moeder vertelde
haar met haar gewone kalmte, dat zij
haar koffer moest pakkeD, want dat ze
dien avond samen Daar Parijs gingen.
Leah klapte van blijdschap in haar
handen,
„O, moeder," zeide zij, „naar Parijs I
Wat heb ik daar altjjd naar verlangd I
WAAROM NIET ANDERS DAN
VRIJZINNIG.
In een vorig artikeltje schreven wij
dat de vrijzinnigen niet slaan aan de
zjjde van den dwang, aan de zijde der
«verboden".
De rechtsehe partijen zijn wat deze
verboden betreft, specialiteiten, zij
hebben er een heele boel en trachten
ze, waar ze maar kunnen, in te voeren.
We noemen de vloekverbodeu, de tap-
vcrboden (geen vergunning in het
Schuttershofhet wetje tot beperking
van den invoer van schoenen (waardoer
de prjjs van dit nuttig artikel weer
aardig omhoog zal gaan) en de censuur
op de bioscoop. (Slechts verworpen door
toevallige omstandigheden).
Wat het vloekverbod betreft, dit is
reeds van ouden datum. Het Gerefor
meerde landrecht van de Neder. Bel uwe
vau 1680 stelt ten aanzien daarvsn
het volgende vast:
Wie God.Allemachtig, de heilige
Dr jcëenheid of Gods sacramenten lasterde
of bespotte, verbeurde de eerste reis
20 carolus gulden, de tweede reis het
dnbbele en werd voor de derde reis
aan den lijve gestraft, tot goedvinden
van het Gericht.
Met het vloekverbod gaan we dus
weer eenige eeuwen terug. Misschien
zitten we straks ook weer in de trek
schuit
Het tapverbod veroorzaakt prettige
toestandeu als de menschen in Kapelle
die kennen, waar op sommige dagen
bij openbare feestjes de politie aan de
deur staat. De gewapende macht moet
toezien dat Nederland's vrije burgers
de Kapel8che verordening niet overtre
den, door een glaasje te drinken op
een tijdstip en een plaats, door de over
heid verboden.
Neen, de vrijzinnigen zijn fel tegen
een dergelijken dwang van boven en
van buiten af.
Nu moet men hieruit niet zooals
door tegenstanders maar al te vaak
gedaan wordt distilleeren dat de
liberalen maar raak drinken en vloeken.
Niets is minder waar. Natuurlijk zijn
wij tegenstanders vau het bezigen van
rnwe taal (en niet alleen in 't open
baar) en van het misbruik maken van
sterken drank.
Maar wjj zijn van meening dat alleen
door opvoeding, door karaktergroei, de
menschelijke beschaving zal zijn te ver
beteren en niet door dwangmaatregelen.
Een dwangbuis legt men alleen krank
zinnigen, abnormale menschen, aas.
Er is nog iels wat ons bij de rech
terzijde getroffen heeft. Dat is de neiging
om de eigen partijgenooten voor te
trekken. Dat men zijn vrienden in bet
particnliere leven de hand boven het
hoofd houdt, a la bonheur. Maar dat
men dit ook-doet wanneer het algemeen
belang er mee gemoeid is, dat is onge
twijfeld bedenkelijk. We hoeven als
voorbeeld niet de Amsterdamsche bur
gemeesterskeuze aan te halen, ook in
lsgere regionen sijpelt dit proiectio-
uisme door.
Een merkwaardig staaltje dat men
zulks eigenlijk maar heel gewoon vindt,
biedt een motie van de leden der ver.
tot stichting en instandhouding van
een school inet den Bijbel te Kamper
land, waarin er tegen wordt gepri tes-
tee.d, dat het bestuur der Chr. School
het bouwen van een schojllokaal niet
gunde aan den laagsten maar aan den
op één na laagsten inschrijver. Dit
protest is naluurlijk voortreffelijk. Maar
argeloos wordt dan liet volgende neer
geschreven (ineu overweegt) «dat ook
in de godsdienstige of kerkelijke ge
zindheid van den laagsten inschrijver
geen reden lag, om hem het werk niet
te gunnen, noch ook in die van zijn
werkvolk terwijl trouwens een derge
lijke reden den doorslag niet mag geven
bij een gunning, als aan de inschrijvers
niet te voren is gezegd, dat b.v. die
gene de voorkeur heeft, die leden der
echoolvereeniging in zijn dienst leeft,"
Met andere woorden het kan ook
voorkomen dat er in de godsdienstige
of kerkelijke gezindheid van een be
paalden inschrijver, al is overigens
alles pnik_in orde, wél eeu reden ligt
om hem het uitvoeren van een werk,
waarvoor gelden uit de publieke kas
moeten worden gevoteerd, niet te
gunnen.
En niet alleen de aannemer maar
zelfs het werkvolk wordt er ai bijge
haald.
Een gevaarlijke opvatting
En eene die o.i. lijnrecht in strijd
is met art. 170 der Grondwet: „De
belijders der onderscheidene godsdien
sten, genieten allen dezelfde burgerlijke
en burgerschapsrechten, en hebben ge
lijke aagspraak op het hekleeden van
waardigheden, ambten en bedieningen"
Ongetwijfeld heeft de wetgever de
bovengesignaleerde opvatting in dé hand
gewerkt door de schoolbesturen niet
tot openbare aanbesteding te verplich
ten. De wetgever ging hierbij uit van
de meeuing dat de broederen, ter wille
van de goede zaak, wel zoo goedkoop
mogelijk zouden inschrijven en tevens
het werk zoo degelijk mogelijk zouden
uitvoeren.
Of dit echter steeds het gev.1 is
Het geval te Maassluis leert dat
wanneer de aanbesteding van een bijz.
school openbaar instede van onder-
li andsch was geweest, een bedrag van
f 20.000 zou zijn bespaard, d. w' z.
ten goede gekomen aan de openbare
kas.
W at de socialisten betreft
De sociaal-democratiscne partij is
langzamerhand afgetakeld tot een be
langenpartij, d. w. z. zij dient niet het
algemeen belang, doch uitsluitend een
direct groepsbelang. Zij tracht mooi
weer te spelen van andermans geld,
in casu dat der belastingbetalers. Men
becijfere maar eens wat al de verlan
gens van den heer De Die, in den
Goeschen raad naar voren gebracht,
't Klinkt haast te heerlijk oin waar te
zijn Maar waarom neemt u me mee
Is er iets bijzonders gebeurd iets
hijzonder prettigs, bedoel ik."
Madame Ducheron kuste haar even
tegen haar wang.
„Nu geen vragen zeide zij. „Loop
maar gauw naar boven en zeg Louise
dat ze je mooiste japonnen in moet
pakken. Dan zullen we gauw wat eten
en dan moeten we ons haasten, om
den trein voor de boot te krijgen."
Bij zichzelf zeide ze: «De Prins zal
doen, wat ik wensch. Op zoo'n manier
kan bij zijn schuld aan mij afdoen, en
dat zal hem heel gemakkelijk vallen,
als hij mijn kind gezien heeft!"
IX
Margaret zag er zoo ziek en zoo
ongelukkig uit, dat haar moeder onge
duldig besloot haar een week naar
buiten te sturen.
De bleeke wangen en de droeve
oogen van zijn kind deden Sir John
bitter leed. Hij was veel zachter van
aard dan zijn vrouw, want hoewel hij
zich naar haar wenschen gevoegd had,
moest hij toch zichzelf bekennen, dat
het hem aan 't hart ging, die twee
jonge menschen, die elkaar zoo innig
lief hadden, zulke harde voorwaarden
te moeten stellen.
Het was Dolly, die haar moeder op
het denkbeeld had gebracht, Magaret
een poosje weg te staren.
Koud weep brengl rozige wangen en strelende
klnderoog/es. De kindertjes worden warm Ingepakt
In zachte manteltjes, mutsjes en sjaaltjes die de
moeder steeds mei LUX waschl
LUX houd! de wollen kleerljes heerlijk zacht
en donzig en verhinder! het hard en slug wonden,
dat bij hei wasschen met gewone zeep zooveel
voorkomt.
zouden hebben gekost, indien ze waren
ingewilligd. Men zal dan wel tot de
conclusie komen dat wanneer men gaarne
heel veel belasting betaalt, men dan
vooral op de soc.-dem. moet stemmen.
De s. d. a. p. lijkt in zeker opzicht
veel op een kermistent, men maakt
voor de voorstelling een schetterende
parade en wanneer men eenmaal in de
tent zit valt het programma buiten
gewoon tegen.
Men moet dan ook heel voorzichtig
zijn met de s. d. a. p.-verkiezings-
beloften. In 't bijzonder waarschuwen
wij tegen de bewering dat de s. d. a. p.
den vrijdom van belastingen verder wil
uitbreiden dan thans het geval is. Meu
voelt natuurlijk weltegelijk maar
uitgeven en de belastingen voor een
bepaalde groep verminderen, dat gaat
niet.
Even onzinnig is het natuurlijk om
de geweldige laslen der openbare huis
houding te willen leggen op een naar
verhouding slechts gering aantal per
sonen.
Gesteld eens dat de soc. dem. hun
zin kregen. Dan was in een minimum
van tijd de zaak in 't honderd ge-
loopen. Men zou slechts bereikeu dat
de beter gesitueerden wegtrekken (er zijn
reeds voorbeelden van). Blijken zou dat
de kleine groep onmogelijk de steeds
stijgende uitgaven zouden kunnen dra
gen. Reeds thans is de belastinggrens
«Meg verlangt zoo vreeselijk naar
The Cloisters", had zij gezegd, „Waarom
laat u er haar niet eens een week
heengaan, moeder Dan zal ze weer
heelemaal opgeknapt zijn tegen dat ik
ga trouwen".
Dat voorstel viel in goede aarde en
hoewel Lady Alicia nog steeds boos op
haar oudste dochter was, vond zij het
toch dringend noodzakelijk, dat deze
er goed uit zou zien op de feesten hij
Dolly's huwelijk. Daarom werden Mar
garet en haar trouwe kamenier in een
auto gezet en naar buiten gestuurd, en
nu kon het arme kind rustig droomen
en schreien en met de veerkracht aan
gezonde menschen eigen, haar verdiet
door de hoop op een heerlijke toe
komst verdrijven.
Ze kon, dank zij de draadlooze
telegrafie Rupert doen weten, waar zij
was en er kwam bericht van hem
terug, dat de uitwerking had van een
heerlijken zonnestraal op een somberen
droeven dag.
Intusschen bracht Lady Alicia geen
aangename dagen door in Londen. Wel
was zij nu ontheven van haar ontzag
lijke geldelijke moeielijkheden, en vrij
om opnieuw op de haar eigen wee.de-
rige wjj ze te bestellen en te kiezen,
maai de terugkomst van Prins Petkoff,
die dagelijks verwacht kon werden,
vervulde haar met angst en zorg, en
het was dus een groote verademing
voor haar, toen zij hoorde, dat hij nog
ADVBRTENT1ËN
van 1 5 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Kleeuwens Ross' Drukkers- en Ultgeversb:ir(jf.Advertentiën worden aangenomen
tot 13 nor voormiddag.
gesteld i.z. de vraagstukken van de
Roerbezetting, de schadevergoeding en
de veiligheid. Over deze motie zal later
een nieuw congres worden bijeenge
roepen.
De inhoud der motie luidt als volgt
1. Het definitieve bedrag van de
chadevergoediug en de betaling ervan
dooi Duitschland zal vastgesteld wor
den door een onpastijdig tribunaal op
den grondslag van het belastingsver
mogen.
De wederopbouw van de ver
woeste gebieden van Frankrijk en België
zal voorrang hebben bij deze betalingen
en onverwijld ondernomen worden, met
de hnlp van Duitsche werkkrachten,
volgens het plan waarover het Fransche
algemeene verbond van den arbeid en
de Duitsche vakvereenigingen het twee
jaar geleden eens zijn geworden.
3. De veiligheid van de Fransche
grens tegen elke toekomstige aanran
ding zal gewaarborgd worden bij een
bijzonder tractaat tusschen de geallieer
den en de Vereenigde Staten, waarbij
de demilitarisatie van het Rijnland uit
drukkelijk vastgesteld zal worden en
waarbij Duitschland plechtig verklaart
af te zien van elke gedachte aan een
revanche-oorlog.
4. Het Roer-dal zal in opeenvol
gende stadia ontruimd worden.
5. De regeling van de schulden
tusschen de geallieerden onderling zal
beschouwd werden iu haar verband
met het vraagstuk van de Duitsehe
vergoeding.
Het begint werkelijk hoog tijd te
worden dat er een einde komt aan den
gevaarlijken toestand welke is geschapen
door de bezetting van het Roergebied,
waar zoo te zeggen de lont by bet
buskruit ligt.
Te Essen is bet reeds tot een ernstig
conflict gekomen toen de Fransche
troepen aan de fabrieken van Krupp
verschenen om er de auto's in beslag
te nemen. De fabrieksfiuiten en sirenea
begonnen te loeien en van alle kanten
snelden de fabrieksarbeiders toe om de
pogingen tot inbeslagneming te ver-
ijdeleg.
De Franschen wilden zonder bevel
van hooger hand niet vertrekken, zij
konden ook hun bevelen niet volvoeren
en zoo bleef men tegenover elkaar staan
wachten.
De arbeiders namen geen dreigende
houding aan, zoo wordt nit Duitsche
bron gemeld.
Eindelijk zouden de Franschen dan
toch maar aftrekken. En juist op dat
oogenblik kwam het tot een bloedbad.
De troepen schoten in de menigte
en doodden 11 arbeiders, terwijl 32
gewond werden.
Volgens een Belgisch (Fransch) be
richt werd er door de Dnitschers met
stokken geslagen.
'Dit lijkt niet waarschijnlijk. Waarom
zouden de arbeiders die zich den ge-
heelen tijd kalm hadden gehouden, juist
op het oogenblik dat de Franschen
weggingen, geslagen hebben? Ligt het
D£ LEVER'S ZEEP m VLAARDinGÜM
ook voor de beter gesitueerden bereikt.
En tenslotte zouden stellig degenen,
die de S^D.A.P. zou willen vrijstellen
van belasting of waarvan zij den aan
slag zouden willen verminderen, weer
moeten worden belast. En dan aan
merkelijk zwaarder dan thans, met het
oog op het hoogere budget. Zij zouden
dus tenslotte van den regen in den
drop komen.
Vrijstelling van belasting voor zijn
groep kiezers is inderdaad een prach
tige verkiezingsleuze, maar het is oen
leuze van klatergoud.
Op de soc. dem. verkiezingstaktiek
is geheel van toepassing Veel beloven
en weinig geveü, doet de gekken in
vreugde leven.
We willen eindigen met onze lezers
en lezeressen dringend op te wekken
om vrijzinnig te stemmen bij de komende
verkiezingen voor de Prov. Staten en
de Gemeenteraden.
Geen dwang en geen partijbelang
Maar vrijheid en het algemeen be
lang
DE TOESTAND IN NET
ROERGEBIED.
Het congres van de socialisten uit
geallieerde landen, dat te Parija is ge.
houden heeft een ontwerp-motie vast-
eenigen tijd in Parijs zou moeten blijven.
Zij trachtte niet de reden te weten
te komen, die hem in Parijs hield. Als
vrouw van de wereld was het haar
natuurlijk niet onbekend, dat er ver
scheidene episoden in het leven van
den prins moesten zijn, waarvaD het
beter was, dat zij niets wist. Eenige
jaren geleden was er in de eerste
kringen, niet alleen in Parijs, maar
ook in Londen, druk en openlijk ge
sproken over de verhouding van den
Rus tot Mademoisselle Odinette, en de
bekende actrice wist de publieke be
langstelling langen tijd levendig te
houden door haar prachtige juweelen,
haar zeldzaam kostbaar bont en allerlei
verdere artikelen van weelde, die zij
zooals iedereen wist aan Prins Petkoff
dankte.
Het was dus ongetwijfeld iets in
verband met dezen kant van 's prinsen
leven, dat hem langer in Parijs deed
blijven dan eerst zijn plan was; dit
verontrustte Lady Alicia nietmaar
wel het feil, dat de prins nu spoedig
terug zou zijn in Londen en dat hij
dan zijn verloving met Margaret publiek
zou willen* maken.
Wanneer hij echter het jonge meisje
zag, zooa's zij nu was, wanneer haar
moeder haar nu mededeelde, dat de
prins haar ten huwelijk had gevraagd,
dan zonden waarschijnlijk Lady Alicia's
plannen in duigen vallen, daarom was
het niet alleen verstandig, maar ook
noodzakelijk Margaret een poos naar
buiten te sturen.
Wat de toekomst zou brengen, als
Margaret terug was in Londen, daaraan
wilde Lady Alicia nog maar liefst niet
denken. Zij vleide zichzelf met de ge
dachte, dat zij verstandig en handig
genoeg was om er haar dochter toe te
brengen zich naar haar wil te voegen.
Het grootste gevaar was de aan
wezigheid vam Rupert geweestnu hij
weg was, zou alles wel vanzelf terecht
komen.
Lady Alicia had een gedeelte van
het geld, dat Prins Petkoff tot haar
beschikking gesteld had, gebruikt om
de grootste helft van haar schuld aan
madame Ducheron af te betalen zij
ontving uit Parijs een kort afgemeten
briefje van haar met de quitantie.
Maar Lady Alicia bekommerde zich nu
niet meer om madame Ducheron. Er
waren tijden geweest, dat zij voelde,
dat zij tegen deze vrouw niet opge
wassen zou zijn, wanneer zij met elkaar
in botsiig kwamenmaar nu was bet
bestaan van madame Ducheron van
geen gewicht meer voor haar. Lady
Alicia had haar niet langer noodig en
dus vergat zij haat volkomen. En
ondanks het feit dat zij zenuwachtig
was over de moeilijkheden, die zij voor
zag met het bij elkander brengen van
Margaret en Prins Petkoff was het
leven in deze een genot voor haar.
{Wordt vervolgd.)