K\ 2%.
Donderdag 22 Februari 1928
Prins Petkoff's
Huwelijk
n
DE BIOSCOOPWET.
FEUILLETON.
BUITENLAND.
Binnenland,
110 j&argftiïg
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
Verschijnt: Maandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
«OESCHE
Uitgave Naam). Vennoot chsp Goesche Courant
COURANT
ADV ERTENT1ËN
van 1 5 regels f 1,20 elke regel
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,4'i
Bewijsnummers 5 cent.
en Kieeuwsns Boas' Drukkers- en ÜitgeversbJdrijf.Advertentiën worden aangenomen
tot 13 nar voormiddag.
Door de Tweede Kamer wordt dezer
dagen behandeld het ontwerp-Bios-
eoopwet.
Dit ontwerp stelt in een centrale
rijkskeuring van films, ook voor vol
wassenen.
Nu zit er voor ons in die keuring
voor volwassenen iets zeer onaange
naams. We oordeelen n 1. in 't algemeen
gaarne zelf en laten ons liever niet van
bovenaf voorschrijven wat we wel en
wat we niet mogen gaan zien. Een keu
ring voor minderjarigen, daarmede kun
nen we accoord gaan, al zou dit niet
noodig zijn, wanneer de ouders hun
taak behoorlijk vervulleö, maar een
keuring voor normale, volwassen
menschen is o.i. een onmondig-ver-
klaring van het volk.
Wanneer een goeie vriend, wiens
opvattingen na verwant zijn aan de
onze, wiens oordeel we op prijs stellen,
tegen ons zegtDie film behoef je
niet te gaan zien, om die of die
reden," dan zijn we natuurlijk gaarne
bereid aan diens raad gevolg te geven
en danken onzen vriend voor zijn
waarschuwing.
Maar de overheid geeft geen advies,
de overheid verbiedt, keurt af.
Met die censuur van overheidswege
moet men al bijzonder voorzichtig zijn.
De hanleering van art. 188 der
Gemeentewet door sommige burger
vaders heeft dat geleerd. Heeft ook
geleerd dat de meeningen van wat
toelaatbaar was en wat niet, ten zeerste
uiteen liepen. Art. 188 bepaalt dat de
burgemeester moet waken tegen het
geven van vertooningen in strijd met
de openbare orde of zedelijkheid. Het
is bekend dat op grond van deze
bepaling verschillende burgervaders de
opvoering van sommige towneelstnkken
verboden terwijl andere edelachtbare
heeien in de vertooning niets kwaads
zagen.
Toch zouden we dit artikel niet
gaarne uit de gemeentewet missen, er
moet een rem zijn en dit verbods
recht behoort het hoofd der gemeente
te bezitten. Zeifs meenen we, dat.juist
in verband met dit artikel de heele
Bioscoopwet feitelijk wel achterwege
had kunceu blijven, temeer waar in
de meeste gemeenten het bioscoop
bezoek van personen beneden zekeren
leeftijd bij verordening geregeld wordt.
In de Bioscoopwet zien wij een aan
zienlijke uitbreiding van de overheids
een uur en deze uitbreiding achten we
verwerpelijk.
Op het gebruiken vau het recht,
vervat in art 188 G. W., bestaat een
scherpe controle van pubil k en pers.
En menig burgemeester heeft een slape-
loozen nacht doorgebracht na te onzali
ge ure een bepaald tooneelsluk te
hebben verboden. En al blijft het gevaar
van misbruik maken vau art. 188
(verschillende burgemeesters rangschik
ken er bv. ook onder stukken die h i. in
conflict komen met zekere godsdien
stige opvattingen), toch wordt door
10
dook
EFFIE ADELAIDE ROWLANDS.
Geautoriseerde vertaling.
flik begrijp u," zeide zij heel kalm.
Zij stond op, terwijl zij sprak. /Vergeet
als 't u blieft, wat ik vroeg, Lady
Alicia. De zaak is onm< gelijk. Hoewel
u geld van me leent, en niet zou
aarzelen me te gebruiken voor elk doel,
waarbij ik u te pas kon komen, wendt
u zich van mij en de mijnen af als van
minderwaardige wezens, die geen plaats
hebben in uw levensplan."
„Men kan niet altijd aan zichzelf
denken", zeide Lady Alicia op trot-
schen, koelen loou. „*t Is waar, dat
ik u geld schuldig beD, mevrouw
Ducheron, en ook vraar, dat ik geld
noodig hebmaar als ik deed, wat u
voorstelt, zon ik dunkt me unfair
handelen tegenover hen, die mij be
schouwen als het leidend hoofd van
hun coterie. Maar ik zal over uw voor
stel nadenken."
„Dat is onnoodig", zeide Madame
Ducheron. „Beschouwt u de zaak als I
die controle dat gevaar aanmerkelijk
verminderd.
Bovendien bestaat er gelegenheid
voor hen die een verboden stuk per sé
willen gaan zien om dat te gaan doen
in een andere gemeente, waar bet wel
mag worden opgevoerd.
Welke controle heeft het publiek
echter bij een keuring die voor het
geheele land geldt Geen enkele. Het
krijgt de afgekeurde films eenvoudig
weg niet te zien. En ondanks de lage
valuta zal men zich een reisje naar
het buitenland voor de film wel niet
permitteeren.
En volgens welke grondslagen zal
de centrale commissie keuren Hangt
dit niet mede van de persoonlijk
heid van deu keurmeester af? Wie
geeft ons de zekerheid dat geen be
krompen maalstaf zal worden aange
legd Het zijn vragen waar maar licht
overheen geloopen wordt, maar die
men toch werkelijk wel eens mag
stellen, nu eeu commissie zal gaan
uitmaken wat het Nederlandsche volk
in de bioscoop mag gaan zien.
Dit wetsontwerp riekt o.i, naar de
leuze: Wat de overheid doet is wel
gedaan. Een leuze, waarvan de laatste
jaren de onjuistheid voortduiend tref
fend is geïllustreerd.
Bovendien vreest mr. D.esselhuijs,
en waarschijnlijk niet ten onrechte,
dat dit wetsontwerp een voorlooper zai
zi n van een censuur op boeket). De
regeering gaat dan een index aanleggen
waarop die boeken zullen worden ge
plaatst waarvan het een nsdeeligen
invloed op het lichtontvaakelijke, on
schuldige gemoed van het Nederland
sche volk vreest. Dat zouden eeu
Coornhert, een Roemer Visser eens
moeten hebben beleefd
Nu zijn wij er iu het geheel geen
voo-stander van om b.v, een boek als
„De Hel" maar io ieders handen te
geven. Voor het lezen van vele boeken
dient men de jaren des onderscheids
te hebben en het noodige ciitisch
vermogen.
Maar dat man ons, vrijen Nederlan
ders, zou verbieden een bepaald werk
te lezen.Nee, dat zou tcch wel
wat al te kras zijn 1
Inmiddels is dit Bioscoop-wetsont
werp een schrede verder op den weg
der overheidscensuur voor volwassenen.
En dit betreuren wij. Moge de regeering,
juist in het belang der vrije ontwik
keling van ons volk, daarmede niet
voortgaan.
Eens geproefd en eens gegeten,
Zu't ge Roma's smaak nooit vergeten.
afgedaan. Ik hoop, dat uw toilet
gisterenavond de bewjnderiDg van uw
gasten heeft weggedragen. Lady
Alicia
flU heeft u zelf overtroffen ant
woordde Lady Alicia met fijnberekende
neerbuigendheid zij ging naar de deur,
verwaardigde Madame Ducheron met
een flauw, bijna onzichtbaar glimlachje
en ruischte weg.
Werktuigelijk gaf zij den chauffeur
bevel om naar huis te rijden. Zij voelde
zich niet in staat om den zonneschijn
en haar vele vrienden en kennissen te
zien, als zij een rit door Hydepark
maakte. Zij wist nu in den meest letter
lijken zin niet meer, tot wien zij zich
zou wenden. Haar eigen familie bezat
geen fortuin. Haar man kon haar niet
helpen. Wat moest zij beginnen
Plotseling schoot haar een denkbeeld
door 't hoofd, eeu afschuwelijk denk
beeld. Zij streed er eeuige minuten
tegen, toeu gaf zij het strijden op,
zij was overwonnen. Ze gaf bevel om
naar een van de nieuwe, prachtige
hotels tt rijden, en toen ze daar was
aangekomen, liet zij den palfrenier
vragen of prins Petkoff haar kon ont
vangen.
Het geluk diende haar, want Zijne
Hoogheid was nog niet uitgegasn. Zijn
kamerdienaar kwam dadelijk naar be
neden, deed het portier van de auto
open an geleidde Lady Alicia naar de
toestand in het Roergebied.
Uit Fransche bron komen berichten
van ontspanning in het Roergebied,
de Duitachers melden dat de toestand
vrijwel stationnair blijft.
Het voornaamste nieuws is wel het
bericht van de Dailly Express uit
Dusseldorp det de Britsche troepen
zich zullen terugtrekken uit een smalle
strook in het Westelijk gedeelte van
de Keulsche zone -.en deze aan de
Fiauschen over zuilea dragen. Dit
retiieeren der Bugelschen geschiedt om
alle haken en oogeu met de Franschen
maar liever te vermijden. De kwestie
der Britsche tusscbenkomst wordt nog
steeds warm gehouden, de Daily Tele
graph vermeldt een bezoek van Duit-
schers uit politieke en indusirieele
kringen in verband hiermede, aan Londen
Ook in het Engelsche Lagerhuis js
de kwestie van bemi-ideling aan de orde
geweest, bij de behandeling der motie
van de beide liberale groepen om den
Volkenbond te verzoeken opnieuw een
onderzoek ia te stellen naar Duitsch-
land's vermogen om te betalen. Scherpe
critiek werd, vooral door Lloyd George,
uitgeoefend op de Fransche politiek.
Bonar Law wees er op dat Frankrijk
en ook België en Italië vijandig staan
tegenover een tusseheukomst van den
Volkenbond. Ken voorstel daartoe
zou den Bond vernietigen. De motie
werd hierna met 305196 stemmen
verworpen. Bonar Law zeide nog dat
hij het «ogenblik voor interventie niet
gekomen achtte.
Wat de berichten uit het Roergebied
betreft, uit Gelsenkirchen wo-dt ge
meld. dat de Franschen ook het station
op de zijlijn Gelsenkirchen-Bismarck
hebben bezet en daarmee het knoop
punt van het belangrijke doorgangs-
verkeer naar Nederland.
Het persbur. meldt uit Dussel
dorp dat enkele gevallen van frande
ontdekt zijn aan de Nederlandsche
grens, waar treinen met steenkool,
zoogeuaamd bestemd voor Nederland,
de grens passeerden eu daarna te
Borkem werden gelost, waarna de
steenkool naar Duitschland werd ver
voerd. Eenige lichters, die onder .Neder
landsche vlag voeren, werden buiten
de douanegrens onder gelijke omstandig
heden gelost.
Wat de Rijnvaart betreft woidt uit
Frankfort a/dM. aan de N.R.Ct. bericht
dat de Franschen te Mainz weer een
Nederlandsch vrachtstoomschip hebben
aangehouden, dat reeds door de Duitsche
douane was uitgeklaard. Intusschen
hebben de Franschen de Duitsche
douane weggejaagd.
De Franschen hebben onlangs be
paald, dat de oude uitvoervergunningen,
welke te Ems zijn afgegeven, tot 23
April geldig zijn. Niettemin eischen zij
nogmaals betaling van de uitvoerpremie.
Daar de artikelen meestal door de
buitenlandsche koopers betaald zijn,
moeten dezen de nieuwe rechten be
talen. Voor goederen, welke in door-
apartementen, die Prins Petkotf be
woonde.
Toen zij alleen waren, trad de Rus
op Lady Alicia toe, boog zich over
haar hand en kuste die.
„U heeft me iets te zeggen zeide hij.
Zij glimlachte.
,/Margaret zal uw vrouw wordeu."
z/Heeft u met haar gesprokenwil
zij
z/Hoe zou 't mogilijk zijn, dat zij
niet wilde 1" antwoordde Lady Alicia.
De prins keek haar doordringend aan.
„Wel, ze is jong en ik ben niet
jongen er was gisteravond een jonge,
knappe man Kentley bedoel ik. Ik
zag hen samen, en ik verbeeldde me..."
Lady Alicia lachte.
//Beste Prins," zeide zij, „Rupert en
Margaret zijn sinds hun prille jeugd
vrienden geweestzij beschouwt hem
als haar broer.»
Prins Petkoff streek peinzend over
zijn baard.
//Hij had niet de uitdrukking van
een broer in zijn blik," zeide hij.
Lady Alicia lachte opnieuw.
fl't Is mogelijk, dat hij Meg bewon
dert, maar dat heeft voor haar geen
beteekenis. Zij zij hes;ft u
De leugen was gezegd en hij deed
haar meer pijn dan zij gedacht had,
want zij was werkelijk een trotsche
vrouwen zij wist met het onfeilbaar
vrouwelijk instinct, dat het geval van
voer door het bezette gebied worden
gezonden, moet men 10 percent betalen.
Daarentegen schijnen de Franschen
de kolentransporten naar boven door
Nederlandsche schepen binnen het
bezette gebied ongehmderd te laten.
Maandag hebben de Franschen de
Seliupo (Duitsche veiligheidspolitie te
Eisen ontwapend.
Tegen de schupokazerne is onder
bevel van een geaeraal een heel regi
ment infanterie met de bijbehoorende
machinegeweren en 22 tanks opgerukt.
In de barakken waren bij elkaar 400
schupoagenten, die alleen met eeu re
vol ver en een sabel gewapend waren.
De officieren van de Schupo nameD,
gezieu de geweldige overmacht, het
aanbod om de barakken te ontruimen
met achterlating van wapens en inven
taris, aan. Van te voren had de Fran
sche generaal den mannen nog eens
gevraagd of zij nu bereid waren de
Fransche en Belgische officieren te
groeten, wat deze met een eenstemmig
neen beantwoordden. Nadat zij de barak*
ken verlaten hadden, trokken de mannen
iu gelid, ouder leiding van hun offi
cieren af onder het gezang van Deutsch-
land, Deutschland über alles.
De Fiansc-hen hebben in liet Ba-
dengche gebied de bezetting nit
Offenbnrg en enkele andere dorpen
teroggetrokken in de hoop de amb
tenaren en arbeiders tot hervatting van
het verkeer te bewegen. Dezen eischen
echter ook ontruiming der verkeers-
gebouwen en hieraan is nog ni»t
voldaan.
Getemd.
De romantische Mussolini blijkt ge
temd te zijn, gelijk zoo vele personen
die in hun jonge jaren bedrieglijk
gelijken op revoluuonnairen, doch op
ouderen leeftijd op het kussen gekomen
een merkwaardige ingetogenheid aan
den dag legden.
Mussulini dan, heeft in het Itali—
aausche parlement een rede gehouden,
waarin hij verklaard heeft niet oor
spronkelijk te willen zijn. „De tijd
voor nuttelooze schoone gebaren is
voorbij. Het fascistische buitenlandsche
beleid moet, vooral op dit hachelijke
oogenblik, zeer actief, maar tegelijk
buitengewoon omzichtig zijn „Indien
wij in Arhadië leefden, in plaats
van in een wereld van ongebreideld
egoïsme, zou het genoeglijk knnnen
zijn met nymfen en herders te
spelen."
Doch omdat we helaas niet ia Ar-
kadië leven nam het parlement op
voorstel van den leider de overeen
komst van Washington i.z. beperking
van den vlootbouw en het tractaat van
Rapallo met Zuid-Siavië aan, waardoor
aan de Adriaiische zee voorloopig
alles weer pais en vree is. Merkwaar
dig dat van dit laatste tractaat de
onverzoenlijke fascisten vroeger geen
goed konden hooien. En nu is het
aangenomen. Ed Mussolini brengt fei
telijk niet anders dan een vorige re
geering.
Margaret voor dezen man zoo ver mo
gelijk van liefde verwijderd was. De
uitwerking van baar woorden deed haar
bijna ontstellen. Het gezicht van prins
Petkoff straalde, zijn handen beefden.
„Zij heeft me lief 1" zeide hij.
„Zeg het me nog eens nog eens
Wat een geluk. Ik heb veel groote
dingen in mijn leven gehad, maar dit
dit is het grootste van alle. O,
Mevrouw," hij nam Lady Alicia's beide
handen in de zijne. „U weet niet, wat
het voor me zeggen wil. Maar wat ziet
u bleek. Het was al te vriendelijk van
u, hier te komen na de vermoeienis
van gisteren. Ik ben bang, dat u uw
krachten overschat heeft. Gaat u hier
wat zitten bij 't opia raam. Het spijt
u toch niet, dat Margaret me liefheeft?"
Lady Alicia schudde haar hoofd.
„O neen, neen." Zij zweeg even.
„Och neen, er zij tl andere dingen, die
me zorg geven," zeide zij en het was
alsof zij zich schaamde, toen zij deze
woorden uitsprak.
U mag geen zorg hebben," zeide
Pefkoff. „U moet mij deelgenoot van
uw zorg maken en me u laten helpen,
wat het ook zijn moge, want nu be
hoort u ook bij mij evenals Margaret.
Zal ik u eens een beetje verbazen, door
u te zeggen, dat ik uw zorg raad. U
is zoo mooi wat zou u weten van
den leelijken kant van 't leven Vrou-
w«u als u zijn gemaakt om op esp
Hef gebruik van rilksjelden
In Rusland.
De Iswestia vermeldt eenige fraaie
staaltjes hoe in Rusland met de rijks-
gelden wordt omgesprongen. De plaat
selijke afdeelingen van buitenland-chen
handel, spoorwegen, justitie, leveus-
middelenvoorziening en landbouw, wen
den hunne inkomsten, die aan de
schatkist beho ren te worden afgedra
gen, aan tot verbetering van bare
eigen organisatie en verhooging der
looien van haar personeel. In de gou
vernementen Tomsk,frkoetsk en Tobolsk
hebben de gemeentelijke uitvoerende
comité's 35 procent van slle hefliugen
ten eigen bate besleed, terwijl het
gouvernement Perm slechts 12 procem
der rijksinkomsten over 1922 in d
schatkist gestort heeft. In sommige
gouvernementen worden deze onrecht
matige handelingen verontschuldigd
door aan te voeren, dat de staat inge-
breke gebleven is de noodige subsidies
te vers'rekken.
Leger-
Blijkens het voorloopig verslag van
de Eeerste Kamer over de Oorlogsbe-
grooting voor 1923 werd de vraag ge
steld, of de Minister met een streven
naar bezuiniging vereenigbaar acht, dat
onlangs een hoeveelheid van vijftig
milliosn geweerpatronen als oud-roest
is verkocht
dat een belangrijke partij gasmakers
in het Rijkskleedingmagazijn te Amster
dam geheel is bedorven, en totaal on
bruikbaar is gewordendat hetzelfde
Rijkskleedingmagazijn onlangs een partij
van ongeveer 70.000 M. linnen voor
haverzakken heeft ontvangen, terwijl
er nog eenzelfde partij ia het magazijn
in voorraad wasdat duizenden paren
oude schoenen tijden de lederechaarsciite
zijn hersteld, terwijl deze schoenen on
gebruikt zijn geblevendat nagenoeg
alle kleeding- en uitrustingstukken te
Zeist in loodsen zoo slecht zijn opge
borgen, dat alles nagenoeg is bedorven.
Opheldering omtrent deze feiten werd
noodzakelijk geacht.
Ingediend is een wetsontwerp tot
tijdelijke beperkiug van den invoer
van echoenen. (Tot 1 Jan. 1924.)
De invoer bedroeg in 1922 het li
st 12-voudige van dien in 1913. Iu
verband hiermede is de werkloosheid
in die industrie tot een zorgwekkende
hoogte gestegen.
In 57 der voornaamste schoen
fabrieken is in één jaar tijds het aantal
arbeiders met 42 pet. afgenomen. Bij
een 32-tal der grooiere fabrieken ont
breken 51 pet. der arbeiders. In
sommige gemeenten is dit 75 pet. In
werkelijkheid is dit percentage echter
nog veel geringer, doordat vele fabri
kanten meer personeel in dienst hadden,
dan met de productie overeenstemt.
Zoo bleek, dat in 11 groote fabrieken
bij een normaal bedrijf met 2500
voetstuk te wo-den gezet en te worden
aangebeden. Zorg moest een onbekend
woord voor u zijn. Zoo zal het in het
vervolg wezen. Zeg het me 't is
een geldkwestie, niet waar
Het bloed vloog Lady Alicia naar
de wangen.
„Ik ben mevrouw Whitley vijfdui
zend pond schuldig. Zij dreigt
„Mevrouw Whilley een parvenue
geen vriendin voor u, lieve me
vrouw. De naam van uw bankier als
't u blieft.»
Hij baalde een klein notitieboekje
uit zijn zak en schreef het adres oj'.
,,'t Is in orde," zeide hij, „als u naar
uw bankier schrijft over een uur, zal
u in staat zijn mevrouw Whilley en
uw andere zorgen uit uw gedachten te
bannen."
Uit Lady Alicia's gezicht was nu
alle kleur verdwenen. Zij stond op en
het was een indrukwekkende verschij
ning zooals zij daar stond.
„U weet, dat ik u niet bidanken
kan," zeide zij. „Tk vraag u alleen
één enkele gunst, Prins Petkoff
veracht mij niet
Hij boog zich weer over haar hand
en kuste die opnieuw.
Wordt vervolga).