Prins Petkoff's Huwelijk iV. 20 Donderdag 15 Februari 1928 110 jaargang BUITENLAND. FEUILLETON. Binnenland. Stadsnieuws. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, huilen Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Nsarnl. Vennootschap Goesche Courant ABVERTENT1ËN van 15 regels f 1,20 elke regel meer 2d cent Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Kteenwens Ross' Drukkers en Uitgeversbedrijf. Advertentiën worden aangenomen tot 12 unr voormiddag. COURANT VOLHOUDEN Frankrijk en België zetten de schroef steeds vaster aan en de maatregelen tegenover Duitschland worden al strenger. Voortaan is alle uitvoer van alle producten der metaalnijver heid en vau alle andere fabrikaten uit het bezette gebied naar het onbezette gebied van Duitsch'and verboden. Het volhouden van het lijdelijk verzet tegen de bezetting van het Roergebied wordt den Duitschers wel heel moeilijk gemaakt. Het veroor zaakt een Vtrgrootir.g van de toch al zoo intense ellende. Ovtr wat dat volhouden beteekent •chrjjft de corr. van de N.R Crl. „iJurchhallen" beduidt onder meer ook, dat meisjes, die tot dusver hun brood hebben verdiend, den strijd om het bestaan opgeven, en hun eer ver- koopen, omdat zij bijvoorbeeld een huursom, die gelijk staat met 15 Hollandsche cent per maand, niet kunnen opbrengen, daar zij bijvoorbeeld buiten den kost slechts 8 cent per maand verdienen. „Durchbalten" is met andere woor den iets heel moois om over te spreken, als een ander het doet. Men gevoelt instinctief ook al uit men dat nog slechts aarzelend, en al blijft het bij velen onderbewust dat Duitschland in het Roergebied een snelle beslissing zou moeten hebben, en dat anders de beslissing, als zij ee-st laat komt, voor Duitsch land nauwelijks gunstig kan zijn. Als dat algemeen zal moeten worden erkend, als men voor niets heeft „durchgehalten" evenals in den oorlog, is een vreeselijke beweging te vreezen, waarbij van „dankbaarheid" aan de regeering niet veel sprake zal wezen, en evenmin van den klassenvrede. In het Roergebied neemt inmiddels de verbittering der bevolking toe. De Belgen zouden Dinsdag Wese! en Emmerik bezetten en komen daarmee v'ak aan de Nederlandsche grens.- Waarheld en leugens De Fransche generaal F< urnier is boos op de Duitsche dagbladen in het bezette gebied; zij liegen te veel. Inderdaad zijn vele Duitsche berichten uil het Roergebied schromelijk over dreven. Maar, schrijft de Berlijnsche corr. van het „Vad.", 't is wel jammer dat de Franschen nu eerst tot de ontdek king komen, hoe misdadig het is ge logen gruwelhistories over den vijand te verspreiden. Misschien had de wereld er wat beter uitgezien, indien de Entente van 1914 tot 1918 en nog lang daarna van hel middel van den laster geen gebruik had gemaakt om een stemming teg<n Duitschland te wekken. Al dien tijd waren het de Duitschers, die al die gruwelen bedreven,'al lag de leugen er dik bovenop, toch bleef de uitwer- 7 DOOK EFFIE ADELAIDE ROWLANDS. Geautoriseerde vertaling. Rupert en zij konden slechts een paar oogenblikken alleen zijn. Toen hij haar om een dans had gevraagd, had zij gezegd „Ik zou zooveel liever hier of daar rustig met je gaan zitten 1" Maar dadelijk had zij erbij gevoegd „Maar 't is beter het niet te doen, lieveling, het zou niet voorzichtig zijn. Wanneer kan ik je eens rustig spreken !J Ik heb je zooveel te zeggen en zooveel van jou te hooren „Zou je morgenochtend niet vroeg op kunnen staan en een wandeling in Hydepark maken f Neem het gedeelte met de fonteinen bij Grosvenor Gate, Je zult me daar vinden wachten, als je tusschen zevenen en achten komt". Zij knikte glimlachend van ja en voelde zich terstond gelukkig en ge troost door dien glimlach, waarmee hij den hare beantwoordde. En nu was die mooie morgen aangebroken en zij had zieh gekleed eu ging in zenuwachtige king van die propaganda bestaan, daar ten eerste voortdurend op hetzelfde aambeeld gehamerd werd en ten tweede daar de menschen gingen zeggen „Als de helft waar is, is het nog ver schrikkelijk.* Waarom is men nu eigenlijk zoo verontwaardigd over de Duitsche leu gens. Alle leugen is gemeen. Maar een Duitsche leugen is geen haar gemeener dan een Fransche of een Eogelsche. De Fransche pers heeft zich lang genoeg gevoed met gekruisigde Fransche hel den, met ragout van onschuldige Fransche kindertjes, met kunstmest, gelatine en varkensvoer van Fransche, Engelsche en Belgische lijken, met uit gestoken oogen, afgehouwen handen, afgesneden ooren sn wat dies meer zij. Het is thans alsof de eene leugenaar den anderen verwijt, dat hij liegt. De oorlogsschepen te Smyrna. Het is met de oorlogsschepen te Smyrna een vreemd geval. Tegelijk met het bericht, dat men de oorlogs. schepen voorloopig geen last zou aan doen, legden de Turken nieuwe mijnen iu de haven, aldus den val sluitende en daarna stelden ze een ultimatum van drie dagen, binnen welke de oorlogs schepen de haven moesten verlaten. Wil men de oorlogsschepen dwingen door het mijnenveld te varen, in de hoop dat er een of meer in de lucht zullen vliegen Het is natuurlijk zeer eigenaardig, dat men de deur als 't ware sluit en tevens tot heengaan noopt. Of verwacht men dat de schepen het Turksche bevel in den wind zullen slaan en neemt men maar vast maatregelen om straks de schepen gemakkelijker in den grond te kunnen boren Hoe dit ook zij, de oorlogsschepen te Smyrna doen ons denken aan de lont bij het vaatje buskruit. De boel kan elk oogenblik in de lucht vliegen. Het Turksche ultimatum geldt, vol gens het telegram, alleen de geallieerde oorlogsschepen. Dus niet de Neder landsche Tromp. Nederland is tegenover Turkije steeds neutraal gebleven en een onvriendelijke daad tegenover de Tromp is niet te verwachten. Maar hoe gemakkelijk kan men, als er klappen vallen, in het gedrang komen 1 Getroffen worden door een of anderen verdwaalden kogel. Toen de groote uittocht ui' Smyrna plsats vond was er geen Nederlandsch oorlogsschip. Thans, nu het er om zoo te zeggen niet meer noodig is, blijft het er liggen. En zoodoende loopt Nederland gevaar in dit wespennest ook een paar steken op te loopen. Inmiddels is er weer een Turksche tegenspraak gekomen van het bericht dat het nieuwe ultimatum meldde, zoodat het meer en meer een raadsel wordt wat de Turken voornemens zijn te doen. haast de trap af en zoo vlug mogelijk de voordeur uit. Gevaar om haar moeder tegen te komen, was er nietmaar zij had haar vader kunnen ontmoeten. Niet dat zij bang was voor die ontmoetiug, maar zij wilde geen oogenblik worden opge houden. En daarenboven, misschien zou haar vader haar vergezeld hebben op haar vroege morgenwandeling en dat kon nu niet, want het was dringend noodig, dat zij en Rupert, al was het ook maar enkele oogenblikkeD, alleen waren. De wandeling op dien frisschen zonnigen morgen gaf Margaret kracht en moed eu toen zij op de afgesproken plek kwam en Rupert haar beide handen greep, scheen 't haar alsof ze bergen zou kunnen verzetten. Maar toch merkten zijn scherpe oogen, dat er iets niet in orde was. „Wat ging je vroeg weg gisteren", zeide Margaret. „Ik kon niet langer blijven, 't was me niet mogelijk", antwoordde Rupert. „Het was me ondoenlijk om langer comedip te spelen. Ik had iedereen de waarheid wel willen toeroepen en je tegenover al die menschen in mijn armen willen nemen en hun laten zieD, dat je me toebehoort". „Ik zou het ook graag gewild hebben", zeide Margaret. Zij haalde diep adem en vervolgd* toen„Rupert, ik vrees, dat w* 't ha«l «rg moeilijk zullen „Springende Banden?- Qccn losi* van hoor-! Wy gebruiker! in de keuken ook alhjd goede zachte zeep, voor'f werk en voor de handen„£n vat" is dabden voor zeep? „Nah'urijjk Fabrikanten van TWINK en VIM. Men schrijft aan de N. R. Crt. Gelijk men zich zal herinneren, heeft de minister van waterstaat in de Tweede Kamer op 5 December een, omtrent de hoofdzaak bevredigend, antwoord gegeven op de vragen van den heer Van Dijk inzake de levering van 1,000,000 kub. meter zand voor den aanleg van het baanvak Nieuwe Meer Amstel van deu ceiu'uur spoorweg om Amsterdam. Voor aft werk was op de begrooting 1928 een bedrag van f 750,000 uitgetrokken, de heer Van Dijk vroeg, of het juist was, dat dit werk niet bij onderhandsche of open bare aanbesteding, maar uit de hand gegund was voor f 1.65 per M°., terwijl de eenheidsprijs belangrijk lager is. De minister heeft later de overeenkomst, door den hoofdingenieur Van Oyen met de betrokkeu firma gesleten, inge trokken en uitdrukkelijk verklaard, dat het werk, hetzij onderhands, hetzij openbaar zou worden aanbesteed. Na dit zeer besliste antwoord, van de regeeringstafel gegeven, bereikt ons thans het even verbluffende als stel lige bericht, dat de minister den hoofd ingenieur Van Oyen gemachtigd heeft, met dezelfde firma, De Geus, Van den Heuvel en Blankevoort, met welke eerst gecontracteerd was voor 12,100,000 toch een contract te sluiten, hetwelk slechts f 150,000 lager is, dan de oorspronkelijke prijs, terwijl het werk 4 ton goedkooper kon zijn. Iu deze verlaging zou alleen de hebben met moeder. Je gaat van morgen naar vader, niet waar Ik geloof, dat 't beter is, dat je moeder niet spreekt, voordat ik met haar ge sproken heb*. „Ik doe natuurlijk, wat jij 't beste vindt, liefste", zeide Kent ley. Zij zaten dicht naast elkaar en hij hield haar hand in de zijne en kuste die af en toe. „Is er iets gebeurd, Meg, dat je onaangenaam vindt?" „Ja", antwoordde Margaret. „Moeder was woedend op me, omdat ik geweigerd heb met Prins Petkoff te dansen. O, Rupert, wat heb ik een hekel aan dien man Ik haat hem bijna". „Je kunt niet meer hekel aan hem hebben dan ik", zeide Kentley. „Na tuurlijk is hij smoorlijk verliefd op je*. „Och, toe, zeg dat als je blieft niet 1" riep ze uit en er ging haar een huivering door de leden. „Hij is de eenige niet. Ik heb je gisteren avond toch immers wel gezegd, dat je een koningin was. Ik heb vannacht maar steeds liggen denken Meg, en mezelf een paar harde vragen voorgelegd. Ik weet niet, of ik het wel doen mag, je wegnemen uit den kring, waarin je leeft". „Wat bedoel je?" vroeg Margaret. „Je hebt me lief en ik heb jou lief. Dat is immer* 't eenige, waar 't op aas komt. „Wat het maar zoo, lieveling. Maar er z(js nog zeoveel ander* dingen verlaging der arbeidsloonen, doch niet die der sleenkolenprijzen zijn uitgedrukt. De minister deelt mede dat hem nader gebleken is, dat hij moreel ge bonden was aan het, door den hoofd ingenieur met volledige bevoegdheid gesloten contract. Overleg met de aan nemers is gepleegd en bet resultaat is, dat deze f 165.000 laten vallen. Mobiele pacht mosselbanken. In de Zaterdagavond gehouden ver gadering van Algemeen Schippers- eu Visschersbelang te Bruinisse werd, na behandeling van vereenigingszakeD, ver slag uitgebracht van de conferentie met den Minister over de betaling der pacht enz. Vermoedelijk zal er een mobielpachtstelsel komen, en niet om de pacht te betalen maar dèTnkomsten. Eenige schippers zijn uitgerïoodigd a.s. Woensdag naar Den Haag te komen teneinde dat te bespreken. Bouwverbod op gronden langs wegen. De minister van Waterstaat heeft aan Ged. Staten hun meening gevrasgd over het denkbeeld van een regeling i.z. het vaststellen van een bouwver- bod op gronden langs provinciale- gemeente- en waterschapswegen evenals t.o.v. de rijkswegen reeds is geschied, Jhr. mr. A. F. de Savornin Lokman. De minister van staat jhr. mr. A. F. de Savornin Lobman, is eenige weken geleden ongesteld geweest en moet in verband daarmede, ook wegens zijn hoogen leeftijd, thsns nog eeuige rust houden. De toestand is echter zeer geruststellend. waar rekening mee moet worden ge houden. Je zei zoo meteen, dat je bang was voor moeilijkheid met je moeder. Weet je wat ze zal zeggen, als ik haar zeg, dat ik je gevraagd heb, mijn vrouw te worden. Zij zal mij vragen „Waar denk je met haar van te leven f" En verder zal ze vragen of ik het fair vind tegenover jou, je hier drie jaar te laten wachten, terwijl ik probeer een sommetje te verdienen in West- Afrika. En „Je antwoord op alles wat ze zeggen zal, moet zijn Margaret heeft mij lief en ik heb haar lief." „Voor ons is dat alles, liefste," zeide Rupert op hartstochtelijken toon, „maar wat weet een vrouw als je moeder van liefde Zij ziet niet eens, dat je vader haar al die jaren heeft aangebeden en haar zal blijven aanbidden, hoewel zij voor hem niets meer voelt dan voor den grond, waarop ze loopt." „Ik geloof, dat we niet zoo hard over haar mogen oordeelen," zeide Margaret. „Moeder toont nooit wat er iu haar omgaat. Hoe kunnen we dus weten of ze niet evenveel van vader houdt als hij van haar „Laten wij ons daar maar niet in verdiepen," zeide Kentley met een Hauwen glimlach. „We hebben zooveel andere dingen om over te denken. O, Meg, wat zou ik graag willen, dat ik niet weg hoefde 1 Had ik maar een beetje van 't geld van dien Petkoff I Ik heb Canada. In de Witte Bioscoop had Dinsdag een bioscoopvoorstelling met lezing plaats over Canada, door den heer W. van Tol, Kolonisatie Manager, Cana dian Pacific Railway Co., Coolsingel 42, Rotterdam (plaatselijk agent M. Magielse, Markt 20, Goes.) Ouder de talrijke aanwezigen merk ten we o.a. op den w.n. burgemeester, wethouder v. d. Bout. De heer v. Tol wees er iu zijn openingswoord op dat men niet bang behoeft te zyn, dat zyn won;ng in Canada door Indianen zal verbrand worden, de weinige die er nog zijp, zijn getemd en ontvangen een toelage van het Gouvernement. Daarna werden twee zeer fraaie films afgedraaid: „Hoe het Canadeesche Westen zich ontwikkelt" en een fi'm over de veeteelt en de zuivelbeieiding. Beide gaven een uitstekend beeld van de moderne inrichtiog van he' grojt landbouwbedrijf in Canada. Wij zogen het ploegen, zaaien, oogsten, hooien, het brengen van veevoeder in het silo het wordt er als 't ware iu ge spoten een model boerderij, prach tige paarden en runderen, schapen, varkens, pluimvee en bijenteelt, het electrisch melken in een prachtstal en de buteibereiding. Een daverend applaus beantwoordde dan ook de vraag van den spreker Hoe vindt U het De heer v. Tol betoogde dat uit de zeer groote opkomst mag worden of- geleid, dat velen over Canada denken. In Holland is te weinig ruimte. Spreker heeft een boer uit den omtrek gespro ken, die vijf zoons heeft, hij heeft geld genoeg om hen op een eigen boerderij te zetten, maar hij kan geen plaats krijgen die hem 3 pet. van z'n geld opbrengt; zoo hoog zijn de landprijzen gestegen. Z'n jongste zoon is nu slee persknecht. Anderen laten hun zoon studeeren maar er zijn duizenden ingenieurs en doktoren. Spreker is zelf boer in Canada (Alberta) op een bedrijf van 1280 gemet, hij heeft 283 ossen. Er zijn bedrijven van 2000 gemet, met 10 12000 ossen. Spreker beschreef het uitstekende Canadeesch ontbijt, dat 's morgens om half zeven wordt genuttigd. De koeitn worden om 7 uur gemolken. Waarom hier ook niet Spreker heeft eerst gestudeerd, maar het boerenbedrijf heeft hem tot een 100 procents man gemaakt; nadat hij eerst 16 maanden bij boeren gewerkt heeft. En er is nog grond genoeg in Alberti, van de 151 millioen gemet is er maar 50 millioen ontgonnen. En deze prov. heeft 322 zonnige da gen in 't jaar. Spreker raadde aankoopt geen grond voor u dien heeft gezien. We hebben in Canada menschen noodig. nooit zoo naar dat ellendige geld ver langd als nu." „Maar Rupert lief," zeide Margaret, „ik geef er niets om, dat we arm zullen zijn. Ik verlang absoluut niets anders als je vrouw te zijn, altijd bij je ie wezeö, je te helpen eu alles met e te deeleu, goed eu kwaad.» j „O, konden we maar trouwen zeide Rupert„maar ik moet over zes dagen al weg, over zes dagen je ver laten, Meg O mjjn God, ik weet niet hoe ik 't zal kunnen doen „Laten we het eens met vader be praten," zeide Margaret bemoedigend. „Hoe lief van je, dat je zoo vroeg hier bent gekomen. Ik had het je niet mogen vragen, ik had je moeteu laten slapenje zult zoo moe zijn geweest, Meg." „Moe was ik niet bepsald maar ik was zenuwachtig. O, ik was zoo ge lukkig, ik kon niet slapen van blijdschap, en toch was het af eu toe, alsof er opeens een schaduw over mijn geluk viel.» „Ik wandel met je terug naar huis het is hoog tijd, dat we gaan andera missen ze je. O, Meg, ik wou, dat ik e iu mijn armen kon nemen en je kussen. Je bent zoo mooi en zoo innig, innig lief; en je bent van mij, je wordt mijn vrouw! 't Is haast te mooi om te gelooven J" [Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1923 | | pagina 1