N\ 18, Zaterdag 10 Februari 1923 110 Blijmoedige ouderdom. Prins Petkoff's Huwelijk Bij dit nummer behoort een Bijvoegsel. 5 FEUILLETON. BUITENLAND. Binnenland. ABONNEMENT Prijs per kwartaal, in Goes f 2, buiten Goes f 2, Afzonderlijke nummers 5 cent. VerschijntMaandag-, Woensdag en Vrijdagavond. GOESCHE Uitgave Na ami. Vennootschap Goesche Courant ADVERTENT1ËN van 1 5 regels f 1,20 elke reg, meer 24 cent. Driemaal plaatsing wordt tweemaal berekend. Familieberichten 110 regels f 2,40 Bewijsnummers 5 cent. en Klecntrens Ross' Drukkers-en Uitgeversbedrijf.Advertentiën worden aangenomen tot 12 unr voormiddag. COURANT Een jonge man of een jong meisje, in geestdrift over de mooie roeping die wachtvervuld van idealen den blijden blik op de oneindige verschie ten gericht. En daar tegenover de oude man of vrouw, die met een medelijdend lachje toeziet en niets durft zeggen, omdat het zoo wreed is de illusies der jeugd te storen Het is de algemeene tegenstelling, niet waar? Och, we weten het wel, dat, zoodra de ervaring begint te rijpen, ook de naieve blik op het leven ver dwijnt. Het leven is mooi voor kinderen, die het uog niet kennen, maar wie kennis heeft gemaakt met de reeks van botsingen, teleurstellingen en vïrdriete- lijkheden, die wij het leven noemen, kan niet aDders dan schamper lachen over den waan, of, zoo zijn bitterheid hem nog zooveel gevoel heeft laten behouden, op zijn best droevig gestemd raken over zoo pijnlijke ontgoocheling. Is het noodzakelijk, dat levenserva ring levensverachting beteekent? Dat ond worden tevens is bitter werden Dat met de lichaamskracht ook de blijheid der ziel verslijt? Nevens den sterotiepen mensch, dien ervaring het leven verzuurd heeft, staat de helaas minder bekende maar toch goddank veelvuldig voorkomende lerensi ervarene, die door zijn ondervindingen niet is terneer gedrukt maar omhoog- gesluwd. En bet optimisme van den ouden dag is zooveel meer waard dan het optimisme der jeugd omdat het op het gezag der ervaring berust. Den jeug digen optimist kan men toevoegen Wacht maar, totdat ge met het leven hebt kennis gemaaktMaar de bejaarde optimist brengt de bedillers tot zwijgen met een beroep op hetgeen het lange leven hem heeft geleerd. Hierom zijn blijmoedige oude men sehen zulke heerlijke troosters. Welk een kracht gaat er uit van die zonnige oogen, die toch zooveel leed hebben gezienvan dat rustige gelaat, dat toch zooveel stormen heeft getrotseerd van die vroolijke, schertsende stem, die zoo dikwijls woorden van ernst en vertwijfeling zal hebben gesproken. Blijmoedige ouderdom is het moed gevend voorbeeld van overwinning op de duistere machten van 't leven en de duistere machten van den dood. Het is een voorrecht, een van die frissohe idealisten van over de zeventig in zijn nabijheid te hebben en hem te hooren vertellen van zijn leven. Een kerk, een beweging, een partij, die door een geestdriftig gebleven veteraan wordt aangevoerd, heeft in hem grooter steun dan in duizend jeugdige driftkoppen. Zij hebben den vuurdoop nog niet DOOR EFFIE ADELAIDE ROWLANDS. Geautoriseerde vertaling. Rupert trok haar mee in het salon toen nam hij haar in zijn armen en kuste haar hartstochtelijk. »Ik kan het nog niet gelooven,< zeide hij opnieuw en zij voelde, dat hij beefde. Zij besefte dat hij over weldigd werd door een ontroering, die nog nooit over hem gekomen was. .Wanneer zal ik met je vader spreken vroeg hij. .Morgen. Er zal van avond geen gelegenheid voor zijn. Die arme papa moet vanavond tegenover zoo'n massa menschen zijn plichten als gastheer vervullen .Meg, denk je niet, dat hij er tegen zal zijn Zij lachte. .Maar Rupert lief, hoe kom je erbij Je weet toch wel, hoeveel hij altijd van je gehouden heeft, en je vader was zijn beste vriend!» Kentley zuchtte. .Misschien zal je vader er niets tegen hebben, maar je moeder wel, doorstaan en misschien is de eerste ontgoocheling in staat hen te verande ren in zure, cynische twijfelaars. Maar het geloof van den grijsaard is beproefd geblekenhet goud van zijn geestdrift is in de smeltkri es van 't leven ge- louteid. Zou het hierom niet zijn, dat men zich den zieleherder, hij zij predikant of arts, het liefst voorstelt ais een vriendelijk oud man met grijzen baard en zon het hierom niet zijn, dat er van een beminnelijk grootmoeder zulk een weldadigen invloed uitgaat Dezer dagen gewaagden de kranten van een blijmoedig grijsaard, die een reeks van opwekkende woorden aan een feestmaal ten beste gaf. Het was een Amerikaan, een man van negen en tachtig jaar, en zijn loopbaan had nu juist niet tot de meest moedgevende behoord. Want deze Chauncey M. Depew was diplomaat geweest en wie huivert juist op dit oogenblik niet van hetgeen een diplomaat te zien en te hooren krijgt omtrent de duistere machten, waarvan voor oningewijde stervelingen zich slechts de noodlottige uitwerkingen openbaren. Deze man had, wat men noemt: achter de schermen gezien. Wie leert het leven in al zijn verschrikkingen onverbloemder kennen dan een diplo maat Moet zoc iemand, aan 't eind vau zijn loopbaan gekomen, niet uit het leven scheiden met een verbitterd cynisme, dat alle vertrouwen in mede- menschen, alle geloof in goedheid en welgezindheid heeft opgegeven Me dunkt, als een levenservarene als deze negen-en-tachtigjarige de slot som opmaakt van zijn veelvuldige in drukken, dat we hem wel op gezag mogen gelooven. Laat ik daarom een paar uitspraken, aan hem ontleend, den lezer voorleggen, allen pessimisten ter overweging. „Hoe ouder wij worden", aldus onze Amerikaan, „hoe meer beseffen wij dat het leven de moeite van het leven waard is. Wij schenken te weinig aan dacht aan de pret die het meebrengt. Wij zijn te karig met lachen „Wij kunnen aan het verleden niets meer doen, en de mensch die in het verleden leeft, is een dwaas. Vandaag is een betere dag dan gisteren „Laat ons nooit ons vertrouwen in de menschheid prijsgeven, onverschillig hoe vaak wij ontgoocheld worden. Laat onze teleurstellingen niet ons vertrouwen vernietigen in de werkelijke recht schapen goedheid, welwillendheid, menschlievendheid en vriendschap, die er in de wereld zijn. Zij maken de overweldigende meerderheid uit". DE CONfERENTIE TE LAUSANNE. Mislukt of niet-mislukt In elk geval is de conferentie nog niet afge broken. Ook niet volgens de meening Meg.» .Moeder,» herhaalde Margaret, en haar gezicht betrok even .Ja voor moeder kan ik niet met zekerheid instaan Ze e is niet zoo heel gemakkelijk, en ik doe in haar oogen gewoonlijk precies wat verkeerd is maar» en nu lachte zij vroolijk .dat komt er niets op aan, Rupert. Ik heb je lief, en dat is voldoende.» .Meer dan voldoende,» zeide Rupert, >0 Meg, Meg God zegen e je 1 We zullen morgen alles samen bepraten, lieveling. Misschien zou je wel een dag weg kunnen om naar mijn moeder te gaan. Ze is zoo be droefd, omdat ik weg ga. Ze wilde me zoo graag hier houdenmaar als ze alles weet, zal ze 't begrijpen.» >Ja, laten we morgen alles be praten. Maar nu moetje weg, Rupert. Moeder kan elk oogenblik beneden komen, en de gasten zullen ook wel dadelijk hier zijn.» .Ik kan op 't oogenblik niemand zien,» zeide Rupert. »Ik moet eerst wat alleen zijn, om te denken, om goed te beseffen wat je me gegeven hebt. Ik ga een poos in den tuin.» Zij kusten elkaar nog eens en hij verliet haastig 't salon. Margaret ging weer naar 't balkon om hem na te zien in den tuin. Toen zij een oogen blik later naar binnen ging, kwam haar moeder juist de deur in. Lady Alicia keek haar dochter koel aan. >Ik dacht, dat ik je gezegd had, van Ismet Pasha. Deze heeft Lausanne verlaten, evenals de andere heeren is hij naar den zetel vair zijn regeering, naar Angora, vertrokken en evenals alle anderen heeft hij overleg met zijn regeering noodig. Voorloopig ziet men hem te Lausanne niet terug, dat kan wel drie of vier weken duren. Het Fransche optimisme- dat Ismet bereid zou zijn denjvrede te teekenen - is met zijn veitrek den bodem inge slagen. Engeland had een en ander zwart op wit gevraagd, zeker is zeker. Maar Ismet heeft zijn bereidwilligheid om te teekenen niet op Schrift willen geven. De verantwoordelijkheid daarvoor durft hij niet aan, hij laat de beslis sing liever aan de Groote Nationale Vergadering te Angora over. Is Ismet van meening dat de Nat. Verg. mis schien het vredesverdrag niet zal goedkeuren We zullen moeten af wachten. De Nat. Verg. is in sommige opzich ten nogal fanatiek en geheime Russische invloeden zullen ongetwijfeld aan 't werk gezet worden door de Sovjet- regeering. Reeds heeft de Turksche bevelhebber te Smyrna op instructies van booger baud asn de commandanten der geallieerde oorlogsschepen boven 1000 ton, bevolen om Smyrna te verlaten. Bij niet nakoming van dit bevel zou hij hen daartoe noodzaken. De hooge commissarissen te Kon- stantinopel hebben "He regeering te Angora gewaarschuwd voor haar verant woordelijkheid voor de gevolgen die hieruit zullen voortvloeien. Verdoovende middelen in Amerika. Het „Vad." bevat een brief uit Amerika, waaraan we het volgende ontleenen Terwijl Amerika in de oogen der geheelonthouders van Europa en andere werelddeelen als een voorbeeld van matigheid doorgaat, dat inderdaad een niet te miskennen succes behaald heeft in den strijd tegen koning Alcohol en terwijl aldus gemeend wordt, dat nergens ter wereld zulk een millioenen- rijk van nuchtere menschen gevonden kan worden, brengen de jongste onder zoekingen aan het licht, dat 68 pCt. van het totale wereldgebrnik aan verdoovende middelen in droog Amerika plaats vindt. Een der slachtoffers ia de geliefde film-acteur Wally Reid, welke dezer je haar nog eens op te maken, Mar garet,» zeide zij. Ga het als je blieft dadelijk doen en haast je een beetje, Wat heb je intusschen gedaan .Het was overal zoo warm,zeide Margaretsik heb op het balkon gezeten.» Veinzen was niet voor haar, maar zij durfde de waarheid niet te zeggen, want er was iets in het gezicht van haar moeder, dat haar den moed benam om ronduit te spreken Zij haastte zich weg, blijde, dat zij alleen kon zijn en toen zij in haar eigen kamer kwam, sloot zij de deur en knielde neer en dankte God voor haar groot geluk. Het was, zooals Rupert gezegd had, het was zoo wonderbaarlijk hun beider liefde, die haar de laatste dagen zoo vervuld had. Nu begreep zij het, nu wist zij het, wat het was, dat haar zoo ge lukkig had gemaakt, Zij nam vlug de haarspelden uit haar mooi golvend haar, borstelde het en stak het weer vast, op de losse schilderachtige manier, waarop zij zich gewoonlijk kapte. En ditmaal gelukte het haar bijzonder goed. Toen ging zij naar de kamer van haar zuster. Dolly was nog niet klaar. Dolly geleek ook in dat opzicht veel op haar moeder zij haastte zich nooit, zelfs niet, als hij, dien zij liefhad, haar wachtte. Toen Margaret het salon weer binnenkwam, stond haar moeder met dagen in de filmstad Hollywood is begraven. De geschiedenis was eenvoudig gewond bij een filmopname, had Reid zijn toevlucht tot morphine gezocht, had ze driemaal afgezworen en viel den vierden keer als slachtoffer. Drie maal was hij de bergen ingegaan om het uit te vechten en den vierden keer bezorgde de morphinehandelaar die hem het goedje letterlijk in zijn jaszak stopte, zijn slachtoffer den dood. De toestand in 't Roergebied. In het Roergebied blijft de toestand vrijwel 't zelfde. Het verkeer is geheel in de war. De Franschen en Belgen zullen nu nog eens probeeren om een reorganisatie op de spoorwegen in te voeren. In tegenspraak met Fransche berichten, meldt de particuliere cor respondent der N. R. Crt. dat tot dusverre (Woensdag) op geen controle- station is geconstateerd, dat de kolen- treinen voor Italië, Nederland en Zwit serland worden doorgelaten. Steenkool, cokes, teerproducten en ammoniak wor den zonder aanzien van de plaats van bestemming aangehouden. Inmiddels gaan de Franschen voort met de bezetting uit te breiden en hebben thans in het district Elberfeld ook Hiigeawagens, Wermelskirchen en Overath bezet. Ook tegen de Dattsclie industrie worden de maatregelen ver/scherpt. Na het verbod om kolen uit het bezette gebied te vervoeren naar het overige Duitsehland, is te wachten een uitvoerverbod van ijzer en cokes, daarna een verbod van metaalproduclen en ten slotte van ijzererts. Natuurlijk wekt de spannende ver houding tusschen Frankrijk en Duitseh land door in de persoonlijke betrek kingen. De Duitschers wenschen zoo- lsng Frankrijk in de Roer is, de particuliere schadegevallen niet te ver goeden. Blijkens Fransche prentjes bladen weigert menige winkel en der gelijke zaak daar om dezelfde reden aan Franschen en Belgen te leveren De actie van Fransche variétéartiesten tegen het te werk stellen van Duitsche krachten had voorloopig succes, De hotelhouders hier hebben beraadslaagd, in hoever ze de boycot hunner Duit sche vakgenooten zouden kunnen toe passen op de Duitschers hier. Een eenvoudig eethuis in Montmartre geeft het voorbeeld. Op de deur is een biljet geplaktla maison est interdite aux boches et germanophiles, „moffen" en Duitschgezinden worden niet toe- gelalen, zooals men elders den toegang aan bedelaars en kranteventers ver boden ziet. Malaise. De Lobithsche Scheepsbouw Maat schappij voorheen Gebrs. Bodewes te Lobith, een der grootste werven van een der enkele gasten, die reeds gekomen waren, bij een van de open staande glazen deuren. Men zag op 't eerste gezicht al dadelijk, dat hij geen Engelschman was. Hoewel men hem niet bepaald knap kon noemen, had hij toch een gezicht, dat dadelijk de aandacht trok. Hij droeg een buitenlandsche ridderorde aan een lint om zijn hals. De stralen van de ondergaande zon vielen op de ju- weelen in zijn orde en ze fonkelden met duizenden stralen. Zoodra hij Margaret bemerkte, keerde hij zich om en maakte een diepe buiging voor haar. Zij begroette hem op de haar eigen vriendelijke, eenvoudige wijze .We hebben u in lang niet gezien, Prins. U is op reis geweest, niet waar?» .Naar Parijs ik moest dienst doen bij grootvorst Ivan. Heeft u me ge m;st, freule? Dat is lief van u.« >We moesten u wel missen,» zeide Margaret met de eenvoudige open hartigheid, die haar zoo bekoorlijk maakte. »U is altijd zoo vriendelijk voor ons.» Zij zag een paar andere gasten en haastte zich naar hen toe, omdat zij gaarne een eind aan 't gesprek wilde maken, daar de manier, waarop Prins Petkoff haar aankeek, haar hinderde. Het was niet voor 't eerst, dat dit gevoel bij haar opkwam, maar nu werd het haar plotseling duidelijk, jat zij hem antipathiek vond. En ons land, welke vror eenigen tijd nog ruim 1200 werklieden in dienst had, welk aantal de laatste maanden even wel reeds tot een honderdtal was ge slonken, heeft tegen 15 dezer aan alle werklieden en personeel den dienst jezegd, daar op dien datum het geheele bedrijf wegens gebrek aan orders totaal wordt stopgezet. Uitzetting van Nederlanders uit De directeur van de Cetem (o.a. bankzaken) is met de vertegenwoordi gers der Mij te Brussel op last der Belgische justitie uitgezet, nadat talrijke bescheiden ten kantore der Mij zijn in beslag genomen. Naar de Tel. ver neemt geschiedde de uitzetting op grond van de Vreemdelingenwet. De Mij. heeeft bij de Ned. regeeriug protest aangeteekend. Weigerachtige belastingbetalers. Te Leiden hadden ongeveer 130 belastingplichtigen alhier aangeslagen in de navorderingsbelasting vanwege de gemeente, geweigerd te betalen. Zij kozen gezamenlijk tot hunne raadslieden mrs. De Haan en Romijn. Tegen alle weigerachtigen werd een vervolging inge steld. De gemeente was niet bereid aan het verlangen van de raadslieden ie voldoen en eerst in één zaak een be slissing uit te lokken, om daarvan de vervolgingen der andere zaken te laten afhangen. Nu echter de rechtbank te 's-Gravenhage in eene zaak uitspraak heeft gedaan, die ten nadeele van de gemeente is uitgevallen, zijn de partijen overeengekomen dat al de andere zaken zullen worden aangehouden totdat in de eerste zaak, in hoogste instantie, de uitspraak in kracht van gewijsde zal zijn gegaan. Eet recht van den sleutel Als men den sleutel van een huis van den huiseigenaar heeft ontvangen, heeft men daardoor reeds onaantastbare „bewoners-rechten'1 verworven, of nog niet De ambtenaar van het O. M. was van oordeel van wèl, de Amsterdamsche politierechter, mr. Wiarda, oordeelde van „neen". Dit geschiedde naar aanleiding van een kweBtie in Huizen, waar een werk man meende een huis gehuurd te hebben, na dat hij de mondelinge afspraak met den eigenaar had gemaakt en den huissleutel had gekregen. De huiseigenaar vroeg den sleutel terug, zeggende, eenige herstellingen te zullen laten uitvoeren, maar verhuurde daarna de woning aan een ander. De ambtenaar van O. M. meende op grond van art. 348 van het W. v. S. een gevangenisstraf van 14 dagen te moeten eischen, omdat de sleutel onder leugenachtig voorgeven terng was gevraagd geldboete laat dit geval niet toe doch de politie-rechter was vin oordeel, dat niet bleek, dat dit reoht vaststond, en sprak beklaagde vrij. ook voelde zij vaag, dat zij bang voor hem was. Af en toe had hij haar een eind vergezeld, als zij paard reed in Hydepark en eens had zij hem zijn paard af zien straffen op een wijze, die haar een blik gaf op zijn wreeden inborst. Verder vond zij hem lichtgeraakt en als hij geen prins was geweest zou men hem in enkele opzichten voor een parvenu hebben kunnen houden. Maar zelfs toen deze gedachten bij Margaret opkwamen glimlachte zij. .Als moeder 't eens wist, wat zou ze 't ontzettend vinden Want het was maar al te merk baar, dat Prins Petkoff een .persona grata» was in Lady Alicia's huis. Zij, die niet ten onrechte den naam had koel en op een afstand te zijn, was steeds allerliefst en tegemoet komend tegenover Prins Petkoft. Margaret Torrington bleef een oogenblik staan bij een der open glazen deuren en deed haar oogen half open. De herinnering aan die vluchtige, zoo zalige samenkomst, met den man, die zij liefhad was te levendig om ze ook maar een seconde uit haar geheugen te kunnen ver bannen. En dat bewustzij n deed haar hart sneller kloppen. (Wordt vervolgd).

Krantenbank Zeeland

Goessche Courant | 1923 | | pagina 1