N\ 18,
Zaterdag 10 Februari 1923
110
Blijmoedige ouderdom.
Prins Petkoff's
Huwelijk
Bij dit nummer behoort
een Bijvoegsel.
5 FEUILLETON.
BUITENLAND.
Binnenland.
ABONNEMENT
Prijs per kwartaal, in Goes f 2,
buiten Goes f 2,
Afzonderlijke nummers 5 cent.
VerschijntMaandag-, Woensdag
en Vrijdagavond.
GOESCHE
Uitgave Na ami. Vennootschap Goesche Courant
ADVERTENT1ËN
van 1 5 regels f 1,20 elke reg,
meer 24 cent.
Driemaal plaatsing wordt tweemaal
berekend.
Familieberichten 110 regels f 2,40
Bewijsnummers 5 cent.
en Klecntrens Ross' Drukkers-en Uitgeversbedrijf.Advertentiën worden aangenomen
tot 12 unr voormiddag.
COURANT
Een jonge man of een jong meisje,
in geestdrift over de mooie roeping
die wachtvervuld van idealen den
blijden blik op de oneindige verschie
ten gericht. En daar tegenover de oude
man of vrouw, die met een medelijdend
lachje toeziet en niets durft zeggen,
omdat het zoo wreed is de illusies der
jeugd te storen
Het is de algemeene tegenstelling,
niet waar? Och, we weten het wel,
dat, zoodra de ervaring begint te rijpen,
ook de naieve blik op het leven ver
dwijnt. Het leven is mooi voor kinderen,
die het uog niet kennen, maar wie
kennis heeft gemaakt met de reeks van
botsingen, teleurstellingen en vïrdriete-
lijkheden, die wij het leven noemen,
kan niet aDders dan schamper lachen
over den waan, of, zoo zijn bitterheid
hem nog zooveel gevoel heeft laten
behouden, op zijn best droevig gestemd
raken over zoo pijnlijke ontgoocheling.
Is het noodzakelijk, dat levenserva
ring levensverachting beteekent? Dat
ond worden tevens is bitter werden
Dat met de lichaamskracht ook de
blijheid der ziel verslijt?
Nevens den sterotiepen mensch, dien
ervaring het leven verzuurd heeft, staat
de helaas minder bekende maar toch
goddank veelvuldig voorkomende lerensi
ervarene, die door zijn ondervindingen
niet is terneer gedrukt maar omhoog-
gesluwd.
En bet optimisme van den ouden
dag is zooveel meer waard dan het
optimisme der jeugd omdat het op het
gezag der ervaring berust. Den jeug
digen optimist kan men toevoegen
Wacht maar, totdat ge met het leven
hebt kennis gemaaktMaar de bejaarde
optimist brengt de bedillers tot zwijgen
met een beroep op hetgeen het lange
leven hem heeft geleerd.
Hierom zijn blijmoedige oude men
sehen zulke heerlijke troosters. Welk
een kracht gaat er uit van die zonnige
oogen, die toch zooveel leed hebben
gezienvan dat rustige gelaat, dat
toch zooveel stormen heeft getrotseerd
van die vroolijke, schertsende stem,
die zoo dikwijls woorden van ernst en
vertwijfeling zal hebben gesproken.
Blijmoedige ouderdom is het moed
gevend voorbeeld van overwinning op
de duistere machten van 't leven en
de duistere machten van den dood.
Het is een voorrecht, een van die
frissohe idealisten van over de zeventig
in zijn nabijheid te hebben en hem te
hooren vertellen van zijn leven. Een
kerk, een beweging, een partij, die door
een geestdriftig gebleven veteraan wordt
aangevoerd, heeft in hem grooter steun
dan in duizend jeugdige driftkoppen.
Zij hebben den vuurdoop nog niet
DOOR
EFFIE ADELAIDE ROWLANDS.
Geautoriseerde vertaling.
Rupert trok haar mee in het salon
toen nam hij haar in zijn armen en
kuste haar hartstochtelijk.
»Ik kan het nog niet gelooven,<
zeide hij opnieuw en zij voelde, dat
hij beefde. Zij besefte dat hij over
weldigd werd door een ontroering,
die nog nooit over hem gekomen was.
.Wanneer zal ik met je vader
spreken vroeg hij.
.Morgen. Er zal van avond geen
gelegenheid voor zijn. Die arme papa
moet vanavond tegenover zoo'n
massa menschen zijn plichten als
gastheer vervullen
.Meg, denk je niet, dat hij er tegen
zal zijn
Zij lachte.
.Maar Rupert lief, hoe kom je
erbij Je weet toch wel, hoeveel hij
altijd van je gehouden heeft, en je
vader was zijn beste vriend!»
Kentley zuchtte.
.Misschien zal je vader er niets
tegen hebben, maar je moeder wel,
doorstaan en misschien is de eerste
ontgoocheling in staat hen te verande
ren in zure, cynische twijfelaars. Maar
het geloof van den grijsaard is beproefd
geblekenhet goud van zijn geestdrift
is in de smeltkri es van 't leven ge-
louteid.
Zou het hierom niet zijn, dat men
zich den zieleherder, hij zij predikant
of arts, het liefst voorstelt ais een
vriendelijk oud man met grijzen baard
en zon het hierom niet zijn, dat er
van een beminnelijk grootmoeder zulk
een weldadigen invloed uitgaat
Dezer dagen gewaagden de kranten
van een blijmoedig grijsaard, die een
reeks van opwekkende woorden aan een
feestmaal ten beste gaf. Het was een
Amerikaan, een man van negen en
tachtig jaar, en zijn loopbaan had nu
juist niet tot de meest moedgevende
behoord.
Want deze Chauncey M. Depew was
diplomaat geweest en wie huivert juist
op dit oogenblik niet van hetgeen een
diplomaat te zien en te hooren krijgt
omtrent de duistere machten, waarvan
voor oningewijde stervelingen zich slechts
de noodlottige uitwerkingen openbaren.
Deze man had, wat men noemt:
achter de schermen gezien. Wie leert
het leven in al zijn verschrikkingen
onverbloemder kennen dan een diplo
maat Moet zoc iemand, aan 't eind
vau zijn loopbaan gekomen, niet uit
het leven scheiden met een verbitterd
cynisme, dat alle vertrouwen in mede-
menschen, alle geloof in goedheid en
welgezindheid heeft opgegeven
Me dunkt, als een levenservarene
als deze negen-en-tachtigjarige de slot
som opmaakt van zijn veelvuldige in
drukken, dat we hem wel op gezag
mogen gelooven. Laat ik daarom een
paar uitspraken, aan hem ontleend,
den lezer voorleggen, allen pessimisten
ter overweging.
„Hoe ouder wij worden", aldus onze
Amerikaan, „hoe meer beseffen wij dat
het leven de moeite van het leven
waard is. Wij schenken te weinig aan
dacht aan de pret die het meebrengt.
Wij zijn te karig met lachen
„Wij kunnen aan het verleden niets
meer doen, en de mensch die in het
verleden leeft, is een dwaas. Vandaag
is een betere dag dan gisteren
„Laat ons nooit ons vertrouwen in
de menschheid prijsgeven, onverschillig
hoe vaak wij ontgoocheld worden. Laat
onze teleurstellingen niet ons vertrouwen
vernietigen in de werkelijke recht
schapen goedheid, welwillendheid,
menschlievendheid en vriendschap, die
er in de wereld zijn. Zij maken de
overweldigende meerderheid uit".
DE CONfERENTIE
TE LAUSANNE.
Mislukt of niet-mislukt In elk
geval is de conferentie nog niet afge
broken. Ook niet volgens de meening
Meg.»
.Moeder,» herhaalde Margaret, en
haar gezicht betrok even .Ja voor
moeder kan ik niet met zekerheid
instaan Ze e is niet zoo heel
gemakkelijk, en ik doe in haar oogen
gewoonlijk precies wat verkeerd is
maar» en nu lachte zij vroolijk
.dat komt er niets op aan, Rupert.
Ik heb je lief, en dat is voldoende.»
.Meer dan voldoende,» zeide
Rupert, >0 Meg, Meg God zegen e
je 1 We zullen morgen alles samen
bepraten, lieveling. Misschien zou je
wel een dag weg kunnen om naar
mijn moeder te gaan. Ze is zoo be
droefd, omdat ik weg ga. Ze wilde
me zoo graag hier houdenmaar
als ze alles weet, zal ze 't begrijpen.»
>Ja, laten we morgen alles be
praten. Maar nu moetje weg, Rupert.
Moeder kan elk oogenblik beneden
komen, en de gasten zullen ook wel
dadelijk hier zijn.»
.Ik kan op 't oogenblik niemand
zien,» zeide Rupert. »Ik moet eerst
wat alleen zijn, om te denken, om
goed te beseffen wat je me gegeven
hebt. Ik ga een poos in den tuin.»
Zij kusten elkaar nog eens en hij
verliet haastig 't salon. Margaret ging
weer naar 't balkon om hem na te
zien in den tuin. Toen zij een oogen
blik later naar binnen ging, kwam
haar moeder juist de deur in. Lady
Alicia keek haar dochter koel aan.
>Ik dacht, dat ik je gezegd had,
van Ismet Pasha. Deze heeft Lausanne
verlaten, evenals de andere heeren is
hij naar den zetel vair zijn regeering,
naar Angora, vertrokken en evenals
alle anderen heeft hij overleg met zijn
regeering noodig. Voorloopig ziet men
hem te Lausanne niet terug, dat kan
wel drie of vier weken duren.
Het Fransche optimisme- dat Ismet
bereid zou zijn denjvrede te teekenen -
is met zijn veitrek den bodem inge
slagen. Engeland had een en ander
zwart op wit gevraagd, zeker is zeker.
Maar Ismet heeft zijn bereidwilligheid
om te teekenen niet op Schrift willen
geven.
De verantwoordelijkheid daarvoor
durft hij niet aan, hij laat de beslis
sing liever aan de Groote Nationale
Vergadering te Angora over. Is Ismet
van meening dat de Nat. Verg. mis
schien het vredesverdrag niet zal
goedkeuren We zullen moeten af
wachten.
De Nat. Verg. is in sommige opzich
ten nogal fanatiek en geheime Russische
invloeden zullen ongetwijfeld aan 't
werk gezet worden door de Sovjet-
regeering. Reeds heeft de Turksche
bevelhebber te Smyrna op instructies
van booger baud asn de commandanten
der geallieerde oorlogsschepen boven
1000 ton, bevolen om Smyrna te
verlaten. Bij niet nakoming van dit
bevel zou hij hen daartoe noodzaken.
De hooge commissarissen te Kon-
stantinopel hebben "He regeering te
Angora gewaarschuwd voor haar verant
woordelijkheid voor de gevolgen die
hieruit zullen voortvloeien.
Verdoovende middelen
in Amerika.
Het „Vad." bevat een brief uit
Amerika, waaraan we het volgende
ontleenen
Terwijl Amerika in de oogen der
geheelonthouders van Europa en andere
werelddeelen als een voorbeeld van
matigheid doorgaat, dat inderdaad een
niet te miskennen succes behaald heeft
in den strijd tegen koning Alcohol en
terwijl aldus gemeend wordt, dat
nergens ter wereld zulk een millioenen-
rijk van nuchtere menschen gevonden
kan worden, brengen de jongste onder
zoekingen aan het licht, dat 68 pCt.
van het totale wereldgebrnik aan
verdoovende middelen in droog
Amerika plaats vindt.
Een der slachtoffers ia de geliefde
film-acteur Wally Reid, welke dezer
je haar nog eens op te maken, Mar
garet,» zeide zij. Ga het als je blieft
dadelijk doen en haast je een beetje,
Wat heb je intusschen gedaan
.Het was overal zoo warm,zeide
Margaretsik heb op het balkon
gezeten.»
Veinzen was niet voor haar, maar
zij durfde de waarheid niet te zeggen,
want er was iets in het gezicht van
haar moeder, dat haar den moed
benam om ronduit te spreken Zij
haastte zich weg, blijde, dat zij alleen
kon zijn en toen zij in haar eigen
kamer kwam, sloot zij de deur en
knielde neer en dankte God voor
haar groot geluk. Het was, zooals
Rupert gezegd had, het was zoo
wonderbaarlijk hun beider liefde, die
haar de laatste dagen zoo vervuld
had. Nu begreep zij het, nu wist zij
het, wat het was, dat haar zoo ge
lukkig had gemaakt,
Zij nam vlug de haarspelden uit
haar mooi golvend haar, borstelde
het en stak het weer vast, op de
losse schilderachtige manier, waarop
zij zich gewoonlijk kapte. En ditmaal
gelukte het haar bijzonder goed.
Toen ging zij naar de kamer van
haar zuster. Dolly was nog niet klaar.
Dolly geleek ook in dat opzicht veel
op haar moeder zij haastte zich
nooit, zelfs niet, als hij, dien zij
liefhad, haar wachtte.
Toen Margaret het salon weer
binnenkwam, stond haar moeder met
dagen in de filmstad Hollywood is
begraven.
De geschiedenis was eenvoudig
gewond bij een filmopname, had Reid
zijn toevlucht tot morphine gezocht,
had ze driemaal afgezworen en viel
den vierden keer als slachtoffer. Drie
maal was hij de bergen ingegaan om
het uit te vechten en den vierden keer
bezorgde de morphinehandelaar die
hem het goedje letterlijk in zijn jaszak
stopte, zijn slachtoffer den dood.
De toestand in 't Roergebied.
In het Roergebied blijft de toestand
vrijwel 't zelfde. Het verkeer is geheel
in de war. De Franschen en Belgen
zullen nu nog eens probeeren om een
reorganisatie op de spoorwegen in te
voeren. In tegenspraak met Fransche
berichten, meldt de particuliere cor
respondent der N. R. Crt. dat tot
dusverre (Woensdag) op geen controle-
station is geconstateerd, dat de kolen-
treinen voor Italië, Nederland en Zwit
serland worden doorgelaten. Steenkool,
cokes, teerproducten en ammoniak wor
den zonder aanzien van de plaats van
bestemming aangehouden.
Inmiddels gaan de Franschen voort
met de bezetting uit te breiden en
hebben thans in het district Elberfeld
ook Hiigeawagens, Wermelskirchen en
Overath bezet.
Ook tegen de Dattsclie industrie
worden de maatregelen ver/scherpt.
Na het verbod om kolen uit het
bezette gebied te vervoeren naar het
overige Duitsehland, is te wachten een
uitvoerverbod van ijzer en cokes, daarna
een verbod van metaalproduclen en ten
slotte van ijzererts.
Natuurlijk wekt de spannende ver
houding tusschen Frankrijk en Duitseh
land door in de persoonlijke betrek
kingen. De Duitschers wenschen zoo-
lsng Frankrijk in de Roer is, de
particuliere schadegevallen niet te ver
goeden. Blijkens Fransche prentjes
bladen weigert menige winkel en der
gelijke zaak daar om dezelfde reden
aan Franschen en Belgen te leveren
De actie van Fransche variétéartiesten
tegen het te werk stellen van Duitsche
krachten had voorloopig succes, De
hotelhouders hier hebben beraadslaagd,
in hoever ze de boycot hunner Duit
sche vakgenooten zouden kunnen toe
passen op de Duitschers hier.
Een eenvoudig eethuis in Montmartre
geeft het voorbeeld. Op de deur is een
biljet geplaktla maison est interdite
aux boches et germanophiles, „moffen"
en Duitschgezinden worden niet toe-
gelalen, zooals men elders den toegang
aan bedelaars en kranteventers ver
boden ziet.
Malaise.
De Lobithsche Scheepsbouw Maat
schappij voorheen Gebrs. Bodewes te
Lobith, een der grootste werven van
een der enkele gasten, die reeds
gekomen waren, bij een van de open
staande glazen deuren. Men zag op
't eerste gezicht al dadelijk, dat hij
geen Engelschman was. Hoewel men
hem niet bepaald knap kon noemen,
had hij toch een gezicht, dat dadelijk
de aandacht trok. Hij droeg een
buitenlandsche ridderorde aan een
lint om zijn hals. De stralen van de
ondergaande zon vielen op de ju-
weelen in zijn orde en ze fonkelden
met duizenden stralen. Zoodra hij
Margaret bemerkte, keerde hij zich
om en maakte een diepe buiging
voor haar. Zij begroette hem op de
haar eigen vriendelijke, eenvoudige
wijze .We hebben u in lang niet
gezien, Prins. U is op reis geweest,
niet waar?»
.Naar Parijs ik moest dienst doen
bij grootvorst Ivan. Heeft u me ge
m;st, freule? Dat is lief van u.«
>We moesten u wel missen,» zeide
Margaret met de eenvoudige open
hartigheid, die haar zoo bekoorlijk
maakte. »U is altijd zoo vriendelijk
voor ons.»
Zij zag een paar andere gasten en
haastte zich naar hen toe, omdat zij
gaarne een eind aan 't gesprek wilde
maken, daar de manier, waarop Prins
Petkoff haar aankeek, haar hinderde.
Het was niet voor 't eerst, dat dit
gevoel bij haar opkwam, maar nu
werd het haar plotseling duidelijk,
jat zij hem antipathiek vond. En
ons land, welke vror eenigen tijd nog
ruim 1200 werklieden in dienst had,
welk aantal de laatste maanden even
wel reeds tot een honderdtal was ge
slonken, heeft tegen 15 dezer aan alle
werklieden en personeel den dienst
jezegd, daar op dien datum het
geheele bedrijf wegens gebrek aan
orders totaal wordt stopgezet.
Uitzetting van Nederlanders uit
De directeur van de Cetem (o.a.
bankzaken) is met de vertegenwoordi
gers der Mij te Brussel op last der
Belgische justitie uitgezet, nadat talrijke
bescheiden ten kantore der Mij zijn in
beslag genomen. Naar de Tel. ver
neemt geschiedde de uitzetting op grond
van de Vreemdelingenwet.
De Mij. heeeft bij de Ned. regeeriug
protest aangeteekend.
Weigerachtige belastingbetalers.
Te Leiden hadden ongeveer 130
belastingplichtigen alhier aangeslagen
in de navorderingsbelasting vanwege de
gemeente, geweigerd te betalen. Zij
kozen gezamenlijk tot hunne raadslieden
mrs. De Haan en Romijn. Tegen alle
weigerachtigen werd een vervolging inge
steld. De gemeente was niet bereid aan
het verlangen van de raadslieden ie
voldoen en eerst in één zaak een be
slissing uit te lokken, om daarvan de
vervolgingen der andere zaken te laten
afhangen. Nu echter de rechtbank te
's-Gravenhage in eene zaak uitspraak
heeft gedaan, die ten nadeele van de
gemeente is uitgevallen, zijn de partijen
overeengekomen dat al de andere zaken
zullen worden aangehouden totdat in
de eerste zaak, in hoogste instantie,
de uitspraak in kracht van gewijsde
zal zijn gegaan.
Eet recht van den sleutel
Als men den sleutel van een huis
van den huiseigenaar heeft ontvangen,
heeft men daardoor reeds onaantastbare
„bewoners-rechten'1 verworven, of nog
niet
De ambtenaar van het O. M. was
van oordeel van wèl, de Amsterdamsche
politierechter, mr. Wiarda, oordeelde
van „neen".
Dit geschiedde naar aanleiding van
een kweBtie in Huizen, waar een werk
man meende een huis gehuurd te
hebben, na dat hij de mondelinge
afspraak met den eigenaar had gemaakt
en den huissleutel had gekregen. De
huiseigenaar vroeg den sleutel terug,
zeggende, eenige herstellingen te zullen
laten uitvoeren, maar verhuurde daarna
de woning aan een ander.
De ambtenaar van O. M. meende
op grond van art. 348 van het W. v.
S. een gevangenisstraf van 14 dagen
te moeten eischen, omdat de sleutel
onder leugenachtig voorgeven terng was
gevraagd geldboete laat dit geval
niet toe doch de politie-rechter
was vin oordeel, dat niet bleek, dat
dit reoht vaststond, en sprak beklaagde
vrij.
ook voelde zij vaag, dat zij bang
voor hem was. Af en toe had hij
haar een eind vergezeld, als zij paard
reed in Hydepark en eens had zij
hem zijn paard af zien straffen op
een wijze, die haar een blik gaf op
zijn wreeden inborst. Verder vond
zij hem lichtgeraakt en als hij geen
prins was geweest zou men hem in
enkele opzichten voor een parvenu
hebben kunnen houden. Maar zelfs
toen deze gedachten bij Margaret
opkwamen glimlachte zij.
.Als moeder 't eens wist, wat zou
ze 't ontzettend vinden
Want het was maar al te merk
baar, dat Prins Petkoff een .persona
grata» was in Lady Alicia's huis.
Zij, die niet ten onrechte den naam
had koel en op een afstand te zijn,
was steeds allerliefst en tegemoet
komend tegenover Prins Petkoft.
Margaret Torrington bleef een
oogenblik staan bij een der open
glazen deuren en deed haar oogen
half open. De herinnering aan die
vluchtige, zoo zalige samenkomst,
met den man, die zij liefhad was te
levendig om ze ook maar een seconde
uit haar geheugen te kunnen ver
bannen. En dat bewustzij n deed haar
hart sneller kloppen.
(Wordt vervolgd).